Η μικρή κουζίνα μπήκε στο στούντιο!

Φώτα...κάμερα...πάμε!

Αχ ναι...Καλέ όχι σε στούντιο ηχογράφησης...Δε θα τραγουδήσω! Στο άλλο! Ναι ναι...καλά καταλάβατε. Σήμερα το πρωί, ο Διονύσης Πομώνης ήρθε στο σπίτι μου και τραβήξαμε βίντεο για την εκπομπή του που έχει στην τοπική TV την ΕΡΖ. Μιλήσαμε (γιατί άλλο;) για το βιβλίο μου, για τα μπλογκς και μαγειρέψαμε. Καλέ πρωινάδικο το κάναμε το σπίτι μου σας λέω! Αφήστε τα. Έπεσε πολύ γέλιο μεταξύ μας αλλά και στη διάρκεια της εγγραφής. Ομολογώ ότι πέρασα ωραία, παρόλο που αρχικά ήμουν λίγο προκατειλημμένη με το θέμα TV. Έψησα κριτσίνια με πάστα ελιάς και ένα εύκολο ψωμί μπύρας, ενώ έδειξα και το προζύμι σε φάσεις τριών ημερών. Είχα ήδη ψήσει ένα γεμιστό τσουρέκι με σοκολάτα και καρύδια και είχα φτιάξει μια πάστα φλώρα και κριτσίνια.

Καλά ε...Δεν σας λέω τίποτα. Ελάτε πιο κοντά να σας πω ένα μυστικό. Σας το λέω τώρα που δεν ακούει ο Διονύσης: δεν ξέρετε τι έφαγε όσο γυρίζαμε. Δεν ξέρετε!!!! Αν ακούστε κρουτς κρουτς στη διάρκεια της εκπομπής, δεν είναι παράσιτα! Είναι που μασουλάει. Χεχε!
Όσο για μένα...Δεν θα σας πω τι έκανα στη διάρκεια της εκπομπής και ενώ ΝΟΜΙΖΑ πως δεν γράφει η κάμερα. Όοοοοχι...Δε θα σας το πω...Θα το δείτε! Νεότερα σύντομα!!!

Διονύση (τώρα μπορείς να μπεις που λέω τα καλά), ευχαριστώ για την ωραία ώρα που περάσαμε, που ένιωσα άνετα και για την εκπομπή.

Άντε βρε! Και στο CNN!!! (στο Διονύση πάει αυτό! Όχι σε μένα!)

Ααααααααααα! Ξέχασαααα! Κατά τ΄άλλα...ΠΗΖΩΩΩΩΩΩΩ!

Βόλτα σε οινοποιεία

Χτες, εγώ και 2 συνάδελφοι, πήραμε 33 από τα πολλά παιδιά μας και επισκεφτήκαμε 2 οινοποιεία του νησιού. Πήγαμε στα οινοποιεία των αδερφών Βούλτσου (Callinico wines) και των αδερφών Σολωμού (Solomos wines). Περάσαμε πολύ ωραία, δοκιμάσαμε κρασιά, μας χάρισαν κρασιά, μας κέρασαν πρωινό, είδαμε τη διαδικασία παραγωγής, μάθαμε ιστορικά στοιχεία για το κρασί και τα οινοποιεία και μας ξενάγησαν στα κελάρια τους και στις κάβες τους. Σας δείχνω μερικές από τις φωτογραφίες που τράβηξα εκεί. Ήταν μια πολύ όμορφη μέρα...

Λικέρ 44, ή αλλιώς, λικέρ πορτοκάλι-καφές

Τα Χριστούγεννα, η Πέννυ, μαζί με τις ευχές της, μου έστειλε και τη συνταγή για ένα λικέρ, που έφτιαχνε όσο ζούσε στη Γαλλία, στην μακρινή επαρχία της Charente στη Γαλλία,(όπου ανήκει και το γνωστό χωριό Cognac!!!). Μέχρι τότε, δεν είχα ακούσει ποτέ γι΄αυτό το λικέρ. Από τη στιγμή που μου το είπε, έπεσα πάνω του 3-4 φορές και το άκουσα από διαφορετικές πηγές. Το εχετε παρατηρήσει αυτό; Να μην έχετε ακούσει πριν για κάτι και μετά να το βλέπετε συνέχεια μπροστά σας. Τεσπα...

Μου έστειλε λοιπόν τη συνταγή και μια και είχα και πορτοκάλια και κόκκους καφέ, ξεκίνησα να το κάνω. Το λικέρ είναι ήδη φιλτραρισμένο και είναι πολύ καλό, αλλά δεν πρόλαβα να βγάλω φωτό. Παρεμπιπτόντως, η μηχανή μου είναι στα πρόθυρα της διαλύσεως...

Σας γράφω τη συνταγή, όπως ακριβώς μου τη μετέφερε η Πέννυ, με το μοναδικό της τρόπο. Χεχε! Μετά, θα σας γράψω τι έκανα εγώ.



LIQUEUR 44 !?! (= Λικέρ 44)
Υλικά:
44 κυβάκια ζάχαρη
44 κόκκους καφέ
1 πορτοκάλι [ bio ή ζακυνθινό ακόμη καλύτερα ]
1 λίτρο αλκοόλ 45ο ή 1/2 λίτρο αλκοόλ 90ο + 1/2 λίτρο απιονισμένο νερό

Παρασκευή λικέρ:
Τρυπάμε το πορτοκάλι με βελόνα πλεξίματος στη Γαλλία / με ξυλάκι από σουβλάκι στην Ελλάδα [χι,χιχι... :-D ] κάνοντας 44 τρύπες και εισάγουμε μέσα σε κάθε τρύπα 1 κόκκο καφέ.
Διαλύουμε τους 44 κύβους ζάχαρης μέσα στο αλκοόλ 45ο ή στο αλκοόλ 90ο+1/2 λίτρο νερού.
Περιμένουμε 44!! μέρες πριν να το δοκιμάσουμε!

Και αυτό που έκανα εγώ:

Λικέρ 44 ή αλλιώς, λικέρ πορτοκάλι-καφές
Υλικά
1 μέτριο πορτοκάλι
½ λίτρο ρακή
½ λίτρο νερό
44 κόκκους καφέ
44 κύβους ζάχαρης ή 44 κ. γ. ζάχαρη

Εκτέλεση, η ίδια. Εγώ δεν είχα κύβους ζάχαρης, (έφαγα τον τόπο να βρω, αλλά τζίφος) και έβαλα 44 κ. γ. ζάχαρη που είναι το ίδιο. Χρησιμοποίησα ρακή και νερό και έγινε ωραίο και όχι βαρύ. Όπως μου αρέσει δηλαδή. Οι κόκκοι καφέ που χρησιμοποίησα ήταν Μόκκα Αιθιοπίας.

Εσείς τώρα, δεν έχετε, παρά να το φτιάξετε!

Φάβα (ελεύθερη, ανύπαντρη, χωρισμένη ή ό,τι θέτε)

Μέχρι τη μέρα που πάτησα το πόδι μου σ' αυτό το νησί, δεν είχα φάει φάβα. 'Ημουν μικρή και δεν ήξερα καλέ! Δεν μου έκανε καμία εντύυπωση στο σπίτι μου κι όπως όλα τα παιδιά που επιμένουν οι γονείς να φάνε κάτι, έτσι κι εγώ αρνιόμουν! Τι έχανα η χαζή! Τη δοκίμασα εδώ, σε μια παραδοσιακή ταβέρνα που τραγουδάνε καντάδες και ήταν μέσα στο μενού. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Τότε κατάλαβα γιατί ο πατέρας μου δεν επέμενε να φάω και πολύ. Την ήθελε για πάρτη του, όπως τη θέλω κι εγώ τώρα! Χαχα! Οπότε, μην ανησυχείτε αν τα παιδάκια σας δε δοκιμάζουν όλα τα φαγητά. Θα έρθει η στιγμή που θα το κάνουν.

Είναι ένα από τα ωραιότερα όσπρια για μένα. Αφήστε δε, που γίνεται γρήγορα και δε θέλει φούσκωμα από την προηγούμενη μέρα. Όσο πιο πολύ τη φουσκώσετε σε νερό, τόσο πιο γρήγορα θα βράσει. Σήμερα θα γράψω πώς την κάνουμε εδώ. Για παντρεμένες κλπ, τ΄αφήνω για το μέλλον.

Φάβα (ανύπαντρη λέμε!)
Υλικά
1/2 κιλό φάβα
λίγο λάδι
1 μεγάλο κρεμμύδι (προαιρετικά για μέσα, εγώ δεν το έβαλα)
λεμόνι
αλάτι
κοκκινοπίπερο
κρεμμύδι ψιλοκομμένο

Εκτέλεση
Μουσκεύουμε τη φάβα σε νερό για μιάμιση ώρα.
Τη βάζουμε να βράσει με νερό αρκετό να την καλύπτει και με τρυπητή κουτάλα την ξαφρίζουμε.
Προσθέτουμε αν θέλουμε κρεμμύδι μέσα (εγώ δεν έβαλα για να μη βαρύνει κι άλλο το στομαχάκι μας) και σιγοβράζουμε γύρω στο μισάωρο ή και παραπάνω μέχρι να χυλώσει και να γίνει πολτός (αν την έχετε μουσκέψει πολλές ώρες θέλει λιγότερο χρόνο).
Την περνάμε από το μούλτι ή ακόμα καλύτερα, λιώστε τη μέσα στην κατσαρόλα με το μιξεράκι που είναι μακρόστενο (μινιπίμερ πχ) μαζί με το κρεμμύδι (αν βάλατε) και την ξαναβάζουμε σε χαμηλή φωτιά. Προσοχή γιατί πιτσιλάει.
Προσθέτουμε αλάτι, και 2-3 κουτ. σούπας λάδι και σιγοβράζουμε για λίγο.
Την σερβίρουμε με ψιλοκομμένο κρεμμύδι, πασπαλισμένη με κοκκινοπίπερο. Προσθέτουμε αν θέλουμε λάδι και χυμό λεμονιού (θα έλεγα ότι στη φάβα το κρεμμύδι, το λάδι και το λεμόνι επιβάλλονται! Γι' αυτό καλύτερα να βάλουμε λαδάκι από πάνω παρά μέσα. Μέσα, 2-3 κουταλιές αρκούν)

Tip: Αφήστε τη φάβα σας νερουλή γιατί πήζει περισσότερο όσο περνάει η ώρα και κρυώνει.

Καλή βδομάδα είπα;

Σουπιές με σπανάκι

Εδώ και πολύ καιρό, είχαμε συνεργαστεί με τον Κώστα για να κάνει σουπιές με σπανάκι. Ο Κώστας είχε σπανάκι από τον κήπο του, αλλά μέχρι τότε, δεν το είχε κάνει με σουπιές ποτέ. Του πρότεινα μια συνταγή και τη δοκίμασε.

Γράφω τη συνταγή που είχα δώσει στον Κώστα, όπως ακριβώς την έκανε ο ίδιος, με τις παρεμβάσεις του. Η φωτό και η περιγραφή της εκτέλεσης, είναι επίσης δική του. Στο τέλος του ποστ, γράφω τη συνταγή, όπως ακριβώς του είχα προτείνει, σε ένα σχόλιο στο παλιό του μπλογκ. Διαλέγετε και παίρνετε.

Σουπιές με σπανάκι
Χρειαζόμαστε:
1 κιλό σουπιές
1 κιλό σπανάκι
Ενα μεγάλο ή δύο μικρά κρεμμύδια
2-3 σκελίδες σκόρδο
Ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι, ρίγανη
Μια κουταλιά πελτέ
Ενα ποτηράκι κρασί (χρησιμοποίησα το "Αρωμα Λήμνου" - λευκό ξηρό βιολογικής γεωργίας)

Εκτέλεση
Βάζουμε σε ένα μπρίκι νερό να ζεσταίνεται (μάλλον δεν θα χρειαστεί, αλλά σε περίπτωση που σπάσει ο διάολος το ποδάρι του, καλό θα είναι να έχουμε ζεστό νερό).
Καθαρίζουμε και κόβουμε τις σουπιές.
Σωτάρουμε σε μια κατσαρόλα κρεμμύδια και σκόρδα.
Βάζουμε στη κατσαρόλα και τις σουπιές να κάνουν μια βόλτα με τα κρεμμυδοσκόρδα και σβήνουμε με το κρασί.
Προσθέτουμε το πελτέ, ανακατεύουμε καλά, βάζουμε ένα κουταλάκι γλυκού αλάτι, 5-6 στροφές από το μύλο πιπέρι, ξανα-ανακατεύουμε και μόλις αρχίσει να βράζει χαμηλώνουμε τη φωτιά.
Τ' αφήνουμε να σιγοβράσουν καμιά ώρα (αν τυχόν χρειαστεί νερό, βάζουμε απ' αυτό που ζεστάναμε στο μπρίκι).
Οσο βράζουν οι σουπιές, καθαρίζουμε το σπανάκι και αν τα φύλλα του είναι μεγάλα τα κόβουμε στη μέση.
Προσθέτουμε τα σπανάκια στη κατσαρόλα, τη ρίγανη και τ' αφήνουμε κανα δεκάλεπτο ακόμα.

Και η εκδοχή που του είχα προτείνει σε σχόλιο και η οποία διαφέρει μόνο στην απουσία ρίγανης και σκόρδου:

Θα πάρεις σουπιές ίση ποσότητα με σπανάκι. Λαδάκι, κρεμμύδι, λίγο κρασάκι. Θα σωτάρεις κρεμμύδι, θα προσθέσεις τις σουπιές κομμένες κομμάτια να κάνουν μια γύρα στο λάδι. Σβήνεις με κρασί. Σ΄αυτη τη φάση προσθέτεις και ντομάτα αν θες. Προσθέτεις νεράκι και αφήνεις να βράσουν. Όταν θα ειναι πια μαλακές θα βάλεις και το σπανάκι χοντροκομμένο. Θα βράσουν μέχρι να μαλακώσουν. Αλατάκι, πιπεράκι κατά βούληση. Γίνονται πολύ νόστιμες.

Light - years 7%

Ο φίλος μου ο Διονύσης Ματαράγκας, μαζί με άλλους καλλιτέχνες εκθέτει.

Light - years 7%

Μια εικαστική έκθεση για την ελαφρότητα των πραγμάτων.

Επτά καλλιτέχνες εκθέτουν τη δική τους εκδοχή για την ελαφρότητα. Συμμετέχουν: Γ. Αργυρόπουλος, Μ. Βοζαλή, Ν. Γούλης, Σ. Ιωακείμ, Δ. Ματαράγκας, Χ. Πάνης και Ο. Τοπτσίδου.

Από 17/2 μέχρι 14/3. Εγκαίνια: 17/2, 8 μ.μ.
Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά 8-11 μ.μ.

Άλεκτον, Σφακτηρίας 23, Κεραμεικός,

Σημεία πώλησης του βιβλίου "Ψωμιά και ζύμες" στην Αθήνα, στην υπόλοιπη Ελλάδα και Κύπρο

Όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο μου, πολλοί φίλοι με ρωτούσαν πότε θα μπει σε βιβλιοπωλεία στην Αθήνα. Πάρα πολύς κόσμος, προτίμησε να παραγγείλει άμεσα το βιβλίο μέσω email και αντικαταβολής και έτσι, ακούραστα ο καθένας έλαβε το βιβλίο σπίτι του. Έτσι, πολλοί από σας ήδη έχουν επιδοθεί σε ζυμώματα και απ΄ ό,τι μου λέτε όλοι με εμail, τα πάτε μια χαρά με τις συνταγές και πολύ χαίρομαι! Υπάρχουν φίλοι όμως, που θα ήθελαν να το δουν και να το ξεφυλλίσουν με τον παλιό γνωστό τρόπο, μέσα σε ένα βιβλιοπωλείο. Γι΄ αυτούς και για όλους εσάς, σας δίνω τα σημεία πώλησης στην Αθήνα, όπως επίσης και ένα βιντεάκι, όπου όλοι μπορείτε να ξεφυλλίσετε ηλεκτρονικά το βιβλίο για να το δείτε πώς είναι μέσα. Είναι το διαφημιστικό σποτάκι που παίζει εδώ η τοπική τηλεόραση για το βιβλίο μου. Υπενθυμίζω, ότι μπορείτε πάντα να το παραγγέλνετε μέσω email.

Σημεία πώλησης του βιβλίου "Ψωμιά και ζύμες" στην Αθήνα

1. Λιμπρο Βιβλιοπωλείο Πατριάρχου Ιωακείμ 8 - Κολωνάκι
2. Πολιτεία Βιβλιοπωλείο - Ασκληπειου 3 Κέντρο
3. Βιβλιοπωλείο Εστία - Σόλωνος 60
4. Βιβλιοπωλείο Στίγκα - Αγιοι Ανάργυροι
5. Βιβλιοπωλείο Θέμα - Βύρωνας και Παγκράτι
6. Ιανός Βιβλιοπωλείο - Σταδίου 24 - Αθήνα
7. Ιανός - Θεσσαλονίκη - Αριστοτέλους 7
8. Ελευθερουδάκης - Πανεπιστημίου 17
9. Βιβλιοπωλείο Γρηγόρης - Σόλωνος 66
10. Ευρυπίδης Βιβλιοπωλείο Χαλάνδρι
11. Σαββάλας και Πατάκης - Αθήνα Κέντρο
12. Public store Αθήνα - Βόλος - Θεσσαλονίκη
13. Fnac store - Σύνταγμα - Αθήνα κέντρο.

Σύντομα, θα σας ενημερώσω και για τα υπόλοιπα σημεία στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Δείτε και το σποτάκι της ΕΡΖ



Εύχομαι καλή σαρακοστή σε όλους!

update:
Μόλις μου έστειλαν τη λίστα των βιβλιοπωλείων και για την υπόλοιπη Ελλάδα και Κύπρο, όπως και για ένα ακόμα στο κέντρο της Αθήνας!

14. Hondos - Γλυφάδα και Ομόνοια
15. Hondos - Θεσσαλονίκη
16. Hondos - Καλλιθέα
17. Κυριάκου - (Λεμεσός και Λευκωσία) Κύπρος
18. Παδεία - (Λάρισα - Κάρδίτσα - Γιάννενα)
19. Μεθενίτης - Πάτρα
20. Στεφανή - Χαλκίδα
21. Κλαψινάκη - Ρεθυμνο
22. Σεβαστόπουλος - Αγρίνιο
23. Καραστάθης - Σάμος
24. Μπέτσης - Λαμία
25. Μερούσης - Χίος
26. Σαμαρτζής - Χαλκίδα
27. ΜΑΤΙ Βιβλιοπωλείο - Κατερίνη

Πατέ ελιάς με 3 διαφορετικά είδη ελιάς

Μετά από το χτεσινό βράδυ, που ήταν γεμάτο από παιδικές φωνές και χορούς, είπα να σας αφήσω ένα μεζεδάκι για την Καθαρή Δευτέρα (και όχι μόνο). Χτες βράδυ, τα παιδιά μας έπαιξαν ομιλία πολύ ωραία. Ο καιρός μας άφησε και κάναμε τη δουλειά μας. Σήμερα, έχει ξημερώσει μια μέρα με ήλιο για την ώρα και ελπίζουμε να το ξανακάνουμε στις 11.30. Το γλέντι συνεχίστηκε χτες στον Κόκκινο βράχο, με το χορό που διοργάνωσε το Φιόρο του Λεβάντε, το χορευτικό που συμμετέχω, μαζί με την καρναβαλική επιτροπή τουΔήμου Ζακυνθίων. Επειδή μέχρι τη Δευτέρα θα καρναβαλιζόμαστε, είπα να μη σας αφήσω χωρίς μεζέ για τη Δευτέρα. Η φωτό κακή, γιατί είναι από το παρελθόν που δεν έδινα και πολλή σημασία στις μαγειρικές φωτό. Θα ξαναφωτογραφηθεί και ξαναματαφαγωθεί!

Πατέ ελιάς με 3 διαφορετικά είδη ελιάς
Υλικά
1 φλυτζάνι ελιές μαύρες
1 φλυτζάνι ελιές πράσινες
1 φλυτζάνι ελιές Καλαμάτας
2 σκελίδες σκόρδο καθαρισμένες (προαιρετικά)
2-3 κουταλιές σούπας ξύδι μπαλσάμικο
1,5 κουταλιά ελαιόλαδο

Εκτέλεση
Ξεκουκουτσιάζουμε τις ελιές αν δεν είναι ξεκουκουτσιασμένες.
Βάζουμε στο μούλτι τα 3 είδη ελιάς και το σκόρδο. Αφού λιώσουν, προσθέτουμε το ξύδι και το λάδι και ξαναχτυπάμε να γίνει το μίγμα λείο.
Τοποθετούμε το στο ψυγείο για τουλάχιστον μια ώρα (ή αν μπορείτε και ολόκληρη νύχτα) πριν το σερβίρουμε.

Έχω κάνει το πατέ χωρίς σκόρδο και ήταν πολύ ωραία η γεύση του. Η συγκεκριμένη ποσότητα υλικών, βγάζει μια ικανοποιητική ποσότητα (ένα μπωλ).

TIP: Το κουκούτσι της ελιάς, βγαίνει πολύ εύκολα με το εργαλείο που καθαρίζουμε βύσσινο. Στο εμπόριο υπάρχουν κάποια είδη ελιάς ξεκουκουτσιασμένες αν δεν θέλετε να μπείτε σε κόπο.

Καλό τριήμερο!

Χαλβάς σιμιγδαλένιος

Πέρυσι, ξεκίνησα το ποστ αυτό, με σκοπό να γράψω για τον σιμιγδαλένιο χαλβά, όμως, αντί για τον σιμιγδαλένιο χαλβά, σας έγραψα για τον χαλβά με αλεύρι των παιδικών μου χρόνων. Μάλιστα γράφτηκε σε τριλογία. Επεισόδιο ένα, επεισόδιο δύο και επεισόδιο τρία. Όποιος έχει κουράγιο και όρεξη, ας τα ξαναδιαβάσει. Ο σιμιγδαλένιος χαλβάς έμεινε στο συρτάρι, αφού ένα-ένα μπλογκ έβαζε συνταγή για χαλβά πέρυσι. Ήρθε η ώρα του λοιπόν, να δει το φως της μέρας και των μπλογκς.

Και τώρα, επιτέλους πάμε στη γνωστή συνταγή για σιμιγδαλένιο χαλβά.
Η συνταγή για το χαλβά, γνωστή και ξακουστή, με λιγοστές διαφορές στον καθένα:

Χαλβάς σιμιγδαλένιος
Υλικά
1 ποτήρι ελαιόλαδο*
2 ποτήρια σιμιγδάλι χοντρό*
3 ποτήρια ζάχαρη
4 ποτήρια νερό
extra goodies και προαιρετικά
κανέλλα σκόνη
αμύγδαλα
κουκουνάρια
σταφίδες ξανθές

Πιο πολύ θα σταθώ στα τιπς, παρά στη συνταγή. Η συνταγή είναι εύκολη και γνωστή:

Εκτέλεση
Ζεσταίνουμε το λάδι.
Ρίχνουμε το σιμιγδάλι.
Ανακατεύουμε συνέχεια με ξύλινη κουτάλα.
Χαμηλώνουμε τη φωτιά στο 2 (με διαβάθμιση 1-3) γιατί αρπάζει γρήγορα το σιμιγδάλι όταν ζεσταθεί και δεν θέλουμε καμένο σιμιγδάλι.

Όταν πάρει το επιθυμητό χρώμα, έχουμε 2 επιλογές. Είτε να ρίξουμε σιρόπι που έχουμε φτιάξει από πριν με το νερό και τη ζάχαρη, είτε να ρίξουμε τη ζάχαρη και το νερό μαζί! Γλυτώνετε κόπο, χρόνο, ηλεκτρική ενέργεια και πλύσιμο μιας κατσαρόλας.
Εγώ, από τότε που είδα αυτό το τιπ, δεν ξαναέφτιαξα σιρόπι.
Ρίχνουμε λοιπόν το σιρόπι ή το μίγμα ζάχαρης-νερού και ανακατεύουμε.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Στη φάση που θα αρχίσει να κοχλάζει το μίγμα, ανακατεύουμε με μακριά μανικάκια και μακρουλή κουτάλα. Ένας χαλβάς που βράζει, καίει περισσότερο και από την κόλαση! Κάνει μπουρμπουλήθρες και πετάγονται παντού στην αρχή. Ούτε λάβα ηφαιστείου να ήταν! Προσοχή λοιπόν.

Συνεχίζουμε να ανακατεύουμε. Αν πετάγονται μπουρμπουλήθρες επικίνδυνες, απομακρυνόμαστε λίγο μέχρι να καταλαγιάσει ο θυμός του χαλβά. Όταν πάψει να απειλεί, ανακατεύουμε.

Πότε είναι έτοιμος ο χαλβάς; Είναι έτοιμος και δεν θα λασπώσει, όταν ξεκολλάει από τα τοιχώματα της κατσαρόλας και όταν η κουτάλα, καθώς τη γυρίζουμε, αφήνει πίσω της αυλάκια.
Αν βιαστείτε να βγάλετε το χαλβά, θα λασπώσει.

Δείτε τις 2 φωτο που ακολουθούν. Στην 1η, ο χαλβάς δεν είναι έτοιμος ακόμα. Έχει ακόμα υγρασία και κολλάει πάνω στην κουτάλα. Στη 2η, είναι έτοιμος, αποκολλιέται από την κατσαρόλα, αφήνει εμφανή αυλάκια και έχει αρχίσει να κολλάει στον πάτο λόγω έλλειψης υγρασίας πια.


Αφού σιγουρευτούμε ότι ο χαλβάς έχει στεγνώσει καλά και είναι έτοιμος, τον αναποδογυρίζουμε σε φόρμα, κατά προτίμηση που να ανοίγει από πάνω. Δεν έχει τύχει να τον βάλω σε διαφορετική φόρμα, αλλά απ’ ό,τι είδα σε βόλτα που έκανα σε φιλικά μπλογκ πέρυσι, και σε κανονική φόρμα χωρίς άνοιγμα, βγαίνει εύκολα.
Αφήνουμε να μείνει λίγη ώρα μέσα στη φόρμα και ξεφορμάρουμε.
Στολίζουμε αν θέλουμε με ζάχαρη κρυσταλλική και κανέλλα.

Τώρα αρχίζουν οι ιστορίες γι΄ αγρίους. Χαχα!
Είναι πολύ παχυντικό γλυκό. Μη μου στείλετε τον λογαριασμό της διαιτολόγου, αφού κανείς δεν μπορεί να σταματήσει σε ένα κομματάκι μόνο.
Ένα ποτήρι λάδι και τρία ποτήρια ζάχαρη είναι too much. Πόσες φορές όμως το χρόνο τρώμε χαλβά;

Δεν συστήνεται για ευαίσθητα στομάχια. Το δικό μου υποφέρει αλλά συνεχίζω να τρώω. «Πονάει αλλά μ’ αρέσει» που λένε; Το έχετε ακούσει; Ε...αυτό. Η προσθήκη μπαχαρικών, και το πολύ καβούρντισμα τον κάνει ακόμα πιο βαρύ.

Τα tips τώρα:
Αντί για ελαιόλαδο βάζω 3/4 ποτηριού ελαιόλαδο και 1/4 ποτηριού καλαμποκέλαιο. Τον κάνει λίγο πιο ελαφρύ.

Αντί για σιμιγδάλι χοντρό, βάζω 1,5 ποτήρι χοντρό και 0,5 ποτήρι ψιλό.

Το τιπ για το σιρόπι σας το είπα. Βάζω ζάχαρη και νερό μαζί. Έχω δοκιμάσει επίσης ζεστό νερό (από βραστήρα) και ζάχαρη. Είχε το ίδιο καλό αποτέλεσμα. Όταν λέω μαζί, εννοώ στην ίδια κατσαρόλα με το σιμιγδάλι. Δεν τα ενώνω πιο πριν.
Το τιπ το είχε πει ο Ηλίας Μαμαλάκης σε μια εκπομπή. Εκπομπές μαγειρικές δεν βλέπω συνήθως, όχι γιατί τις σνομπάρω, αλλά ξεχνάω τις ώρες προβολής τους. Όταν πέσω πάνω σε καμία όμως, κολλάω! Μια φορά εδώ και κάνα τρία χρόνια που έπεσα πάνω σε μία, είπε αυτό το τιπ. Μου φάνηκε χρησιμότατο και το υιοθέτησα.

Αν βάλετε σταφίδες, μην βάλετε πολλές γιατί ενδέχεται να λασπώσει.

Αν βάλετε ξηροκάρπια, βάλτε τα στο τέλος του καβουρντίσματος του σιμιγδαλιού, έτσι ώστε να καβουρντιστούν κι αυτά ελαφρώς.

Όσο πιο πολύ καβουρντίσετε το σιμιγδάλι, τόσο πιο βαρύς θα είναι ο χαλβάς.

Αν αντί για λάδι, χρησιμοποιήσετε βούτυρο που συστήνουν μερικές συνταγές, μην περιμένετε το σιμιγδάλι να σκουρύνει. Θα περιμένετε πολυυυυυυυυυυυυυυυυύ!

Όσο πιο πολλή κανέλλα (και γαρίφαλο) βάλετε, τόσο πιο σκούρος και βαρύς θα είναι ο χαλβάς. Εγώ βάζω μόνο λίγη κανέλλα στο τέλος του καβουρντίσματος και από πάνω. Περί ορέξεως όμως...
Για χαλβά ξεκίνησα και διατριβή έγραψα!

Πρόσκληση

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ο Σύλλογος διδασκόντων και οι μαθητές του 1ου Γυμνασίου Ζακύνθου, σας προσκαλούν την Πέμπτη 11-2-2010 στις 7.30 το απόγευμα και την Παρασκευή 12-2-2010, στις 11.30 π.μ., στην πλατεία Αγ. Μάρκου, να παρακολουθήσετε την ομιλία του Δημητρίου Σταυράκη ή Μποτσέζου

« Δυο γαμπροί , μια νύφη »

που διδάχτηκε στα πλαίσια των «προγραμμάτων πολιτιστικών θεμάτων»

Ελάτε, να διασκεδάσουμε μαζί και να συνεχίσουμε την παράδοση του Ζακυνθινού καρναβαλιού.

Τους ρόλους ερμηνεύουν με σειρά εμφάνισης οι μαθητές:

Σάκης Μαγδαληνός : Ντελάλης
Παναγιώτης Πλέσσας: Ντελάλης
Γιώργος Γκουτζέλης : Στέλλα
Δημήτρης Μαυροπόδης : Διονύσιος
Νίκος Μάργαρης : Άντζουλος
Παναγιώτης Γκούσκος : Πατέρας
Διαμαντής Γκούσκος : Μάνα
Χάρης Γιατράς: Τζωρτζέτος
Δημήτρης Ποταμίτης : Παπάς

Υπεύθυνος Προγράμματος:
Διονύσης Αβούρης

Επιμέλεια-Διδασκαλία:
Διονύσης Αβούρης
Αγγελική Ξανθάκη

Υπεύθυνη Πολιτιστικών Προγραμμάτων:
Ελένη Γούναρη

Σημείωση για αυτούς που δεν γνωρίζουν τι είναι οι ομιλίες.
Οι Ομιλίες έχουν τις ρίζες τους στην περίοδο της Ενετοκρατίας, όταν σαν διέξοδος της καταπίεσης που δέχονταν από τους ευγενείς, δημιουργήθηκε η ανάγκη σάτιρας των ξένων κατακτητών και κυρίως των αρχόντων του νησιού, και αποτέλεσαν βασικό όπλο για τον Αγώνα των Ποπολάρων και αργότερα των Ριζοσπαστών. Οι ομιλίες έχουν επηρεασθεί τόσο από το Κρητικό Θέατρο όσο και από την ιταλική «Comedia del Arte».

Ήταν κυρίως διασκευές μυθιστορημάτων και το κύριο στοιχείο που τις χαρακτηρίζει ακόμα έως σήμερα, είναι ότι όλοι οι ρόλοι, ανδρικοί και γυναικείοι, παιζόντουσαν και παίζονται από άνδρες. Ο συγγραφέας ήταν συνήθως άγνωστος ώστε να μπορεί να σατιρίζει άφοβα την κοινωνική αδικία και τις συνήθειες των αφεντάδων και οι ηθοποιοί φορούσαν μάσκες ώστε να μην τους αναγνωρίζουν. Οι Ομιλίες παιζόντουσαν κυρίως σε πλατείες και κυρίως την περίοδο των Καρναβαλιών, και είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η παράδοση συνεχίζεται δυνατή έως και σήμερα.

Κρέμα λεμονιού

Η φίλη μου η Νατάσσα μου έστειλε μια συνταγή για κρέμα λεμονιού που της άρεσε πολύ και τη μοιράζεται μαζί μας. Ευχαριστώ Νατασσούλι!

Κρέμα λεμονιού
Υλικά
3 μεγάλες κούπες γάλα
6 κρόκοι αυγού *
10 κ.σ. αλεύρι
1/2 φλ. ζάχαρη
ξύσμα από ένα μεγάλο λεμόνι
ο χυμός από το λεμόνι

Εκτέλεση
Ζεσταίνουμε το γάλα, χωρίς να πάρει βράση.
Στο μίξερ χτυπάμε την ζάχαρη και τους κρόκους μέχρι να ασπρίσουν.
Προσθέτουμε λίγο από το ζεστό γάλα (περίπου μία κούπα), επίσης προσθέτουμε σταδιακά το
αλεύρι και το ξύσμα λεμονιού.
Στην συνέχεια βάζουμε το μείγμα στην κατσαρόλα με το υπόλοιπο ζεστό γάλα και ανακατεύουμε συνεχώς.
Προσθέτουμε τον χυμό λεμονιού πριν δέσει η κρέμα.
(χρόνος: περίπου 10 λεπτά)

*Τα ασπράδια φυσικά δεν τα πετάμε αλλά τα κάνουμε μπεζέδες.
Οι έχοντες χοληστερίνη, καλύτερα να διαβάσουν το επόμενο ποστ :-)))

Τι φτιάχνουμε αυτό τον καιρό

Τελευταία εβδομάδα της Αποκριάς και τα γαλακτοκομικά έχουν την τιμητική τους, πριν αρχίσει η μεγάλη νηστεία του Πάσχα. Στο πνεύμα των ημερών, σας θυμίζω συνταγές που φτιάχνουμε αυτό τον καιρό, αλλά και συνταγές, που λόγω των υλικών που περιέχουν, δένουν μια χαρά με τις μέρες αυτές. Κάνετε κλικ στο όνομα της κάθε συνταγής, για να τη διαβάσετε ολόκληρη.

Ρυζόγαλο

Τυρόπιτα κέικ

Κρέμα με σιμιγδάλι

Πουτίγκα Μακεδονίας

Και μερικές προτάσεις για το τραπέζι της Καθαρής Δευτέρας:

Καρότο τουρσί

Ταραμοσαλάτα

Ταραμοκεφτέδες ψητοί

Χαλβά με αλεύρι

Καροτοσαλάτα

Καλαμαράκια γεμιστά

Μανιτάρια λαδορίγανη

Μανιτάρια στιφάδο

Μπαμπά γκανούς

Λαχανάκια Βρυξελλών

Πρασόρυζο

Να σας θυμίσω επίσης, ότι αυτή την εποχή φτιάχνουμε Κόλλυβα


Τέλος, για όλους εσάς που κρατάτε το βιβλίο μου στα χέρια σας, γνωστούς και αγνώστους, που μπαίνετε καθημερινά και αφήνετε το στίγμα σας κρυφά ή φανερά, σας προτείνω τη βδομάδα που έρχεται να δοκιμάσετε να φτιάξετε λαγάνα. Για τους πιο έμπειρους που έχουν προζύμι, τη λαγάνα με προζύμι στη σελίδα 30, για όσους δεν έχουν προζύμι, τη λαγάνα με μαγιά στη σελίδα 60. Δοκιμάστε να τη φτιάξετε, έτσι ώστε την Καθαρή Δευτέρα, να έχετε λαγάνα από τα χεράκια σας. Δεν είναι δύσκολη καθόλου. Και μην ξεχνάτε, ότι κανένας δεν γεννήθηκε μαθημένος. Και η αποτυχία, είναι στα πλαίσια της απόκτησης εμπειρίας. Κι αν δεν γίνει κάτι καλό την 1η φορά, θα γινει την επόμενη, αν και είμαι σίγουρη, ότι αν ακολουθήσετε τις οδηγίες που σας περιγράφω, θα φάτε λαγάνα χειροποίητη ετούτη τη χρονιά!

Φτιάξτε λοιπόν λαγάνα με προζύμι

ή λαγάνα με μαγιά

Καλή εβδομάδα!

Χοιρινή τηγανιά

Τσικνοπέμπτη σήμερα, δεν θα μπορούσε να λείπει ένα κρεατικό από την κουζίνα μου.

Η χοιρινή τηγανιά γίνεται με χοιρινό κομμένο σε κυβάκια. Γυρίζουμε το κρέας χωρίς νερό και χωρίς λάδι να ασπρίσει από όλες τις μεριές. Αφού ασπρίσει, ρίχνουμε λάδι και το "τηγανίζουμε" να πάρει χρώμα. Το σβήνουμε με κρασί και το αφήνουμε να πιει το ζουμί του και να μείνει πάλι με το λάδι του. Προσθέτουμε επίσης αλατοπίπερο και ρίγανη. Υποθέτω γι' αυτό λέγεται και τηγανιά: επειδή τηγανίζεται και σκοπός είναι να μείνει με το λάδι του. Αν προσθέσουμε οτιδήποτε άλλο λένε, δεν είναι τηγανιά. Ε, και ποιος με εμποδίζει εμένα να κάνω κάτι άλλο με τηγανιά; Ουδείς!

Χοιρινή τηγανιά
Υλικά
1 κιλό χοιρινή τηγανιά
πιπεριές κόκκινη, κίτρινη και πορτοκαλί (από μία ή από μισή αν σας φαίνεται πολλή η μία) μακρόστενα κομμένες.
1 ποτήρι κρασιού κρασί κόκκινο (και λίγο παραπάνω, καλό είναι)
1 κονσέρβα μανιτάρια κομμένα
1 λεμόνι
1 κουταλιά αλεύρι (προαιρετικά)
1 κύβο λαχανικών ή αλατοπίπερο

Εκτέλεση
Ξεκινάμε όπως στην κανονική τηγανιά, δηλαδή, πλένουμε το κρέας, το στραγγίζουμε, και το γυρίζουμε μέσα σε μεγάλο τηγάνι μέχρι να ασπρίσει από όλες τις πλευρές.
Αφού γίνει αυτό, προσθέτουμε λάδι και το γυρίζουμε πάλι για να "τηγανιστεί" από όλες τις πλευρές.
Σβήνουμε με το κρασί και το αφήνουμε να πάρει μια βράση.
Προσθέτουμε τα λαχανικά, τον κύβο, το λεμόνι και νερό να το καλύπτει και αφήνουμε να βράσει. Δεν κράτησα χρόνο, αλλά πρέπει να το άφησα να βράσει γύρω στη μισή ώρα. Όλη η διαδικασία πήρε περίπου μία ώρα.

Τι το θέλουμε το αλεύρι;
Για να τελειώσουμε το φαγητό μας μπορούμε να κάνουμε τα εξής:
1)Να αφήσουμε να εξατμιστεί το νερό και να μείνει με όση σάλτσα μείνει.
2)Να βάλουμε μια κουταλιά αλεύρι μέσα σε μισό ποτήρι κρασιού νερό, να το ανακατέψουμε και να το ρίξουμε ενώ έχει ακόμα υγρά το φαγητό μας. Έτσι θα εξασφαλίσουμε μια πυκνή και αρκετή σάλτσα για όλους.

Tip: Αντί να αραιώσω το αλεύρι μέσα σε νερό έκανα το εξής:
Έχω βάλει μέσα σε έναν αχνορίχτη αλεύρι. Με βολεύει πολύ γιατί πασπαλίζω τις φόρμες για κέικ, το σαγανάκι κλπ. Πασπάλισα το φαγητό ενώ είχε ακόμα υγρά, ανακάτεψα και έτσι πύκνωσα τη σάλτσα. Όταν πέφτει το αλεύρι με αχνορίχτη (ή σουρωτηράκι αν δεν έχετε αχνορίχτη) δεν κάνει σβολάκια παρόλο που το φαγητό είναι ζεστό. Δοκιμάστε να βάλετε αλεύρι σε αχνορίχτη. Βολεύει σε πολλά στην κουζίνα.
Συνοδέψτε το με πουρέ πατάτας, πατάτες τηγανητές, ρύζι κλπ.

Καλά να περάσετε!!!

Θέλω να σας πω...πολλά και διάφορα

Θέλω να σας δείξω τόσα πολλά πράγματα, αλλά δεν προλαβαίνω η καημενούλα τελευταία. Τις τελευταίες βδομάδες εύχομαι να μπορούσα να είχα γραμματέα ή καλύτερα μια βοηθό στις δουλειές του σπιτιού, γιατί δεν προλαβαίνω να κάνω και πολλά πράγματα. Βάζω προτεραιότητες βέβαια, έτσι μένουν πίσω διάφορα...Αχ...τέσπα...

Θέλω να σας δείξω πράγματα που κοντεύουν να παλιώσουν, αλλά θέλω να σας τα δείξω. Θέλω να σας δείξω πχ, τα μπισκότα που πήρα από τη Σκέτη γλύκα της Νίκης. Τα έχετε δοκιμάσει; Αν όχι, χάνετε! Είναι σκέτη γλύκα, όπως και η Νίκη! Μα κοιτάξτε τι όμορφα που είναι! Και νόστιμααααα! Με το ζόρι κράτησα μερικά να τα δοκιμάσουν μερικές φίλες μου.




Θέλω να σας δείξω ένα από τα γουράκια που αγόρασα από τις Χάντρες της Ιφιγένειας και της Ζαχαρούλας. Το γουράκι μπήκε στη βασιλόπιτα και το κέρδισε η Αλεξάνδρα! Οι χάντρες έχουν πολύ όμορφα και φτηνά πράγματα.

Θυμάστε τα σκουλαρίκια που σας έλεγα ότι μοιάζουν με κουζινικά; Αυτά που σας είχα δείξει όταν γύρισα από την Κέρκυρα; Ε, τα έκανα δώρο στο στον εαυτό μου. 2 χρόνια τα ζαχάρωνα και δεν τα αγόραζα, γιατί έλεγα πως θα ντρέπομαι να τα φοράω. Έτσι, οταν άρχισα να συζητάω για την έκδοση του βιβλίου, υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα τα αγοράσω μόλις ετοιμαστεί το βιβλίο μου. Τώρα πια, κοσμούν τα αυτιά μου και δεν ντρέπομαι καθόλου να τα φορέσω!


Εδώ και λίγες μέρες εγώ και η Τασία η φίλη μου, πήγαμε επίσκεψη στην Πέννυ (τη γνωστή Πέννυ). Όταν είδα τι είχε φτιάξει για να μας καλοδεχτεί, σκέφτηκα ότι υπάρχουν χειρότερες τρελές από μένα στην κουζίνα. Και νόμιζα ότι εγώ φτιάχνω πολλά...Αμ δε! Η Πέννυ είναι χειρότερη! Σας παρουσιάζω τι μας κέρασε...ΟΛΑ ήταν τέλεια!

Λουκουμόπιτα. Θεϊκή!!!

Ταρτάκια σε διάφορες γεύσεις. Γεύση λεμόνι, γεύση τσιζκέικ, φραμπουάζ, μήλου κλπ. Τέλεια!

Τα καφεδάκια που λέγαμε!

Ένα περίτεχνο δεντράκι στολισμένο με φαγώσιμα. Κάνεις μια και τσουπ! Τρως ένα στολιδάκι!

Κεκάκια με λωτό! Εντυπωσιακά!

Το καλαθάκι αριστερά, είναι φτιαγμένο με μια ζύμη που λέγεται μπρισλέ. Φτιάχνεται με ειδικό μηχάνημα, όπως οι κρέπες και οι βάφλες. Όταν βγει το μπρισλέ από το μηχάνημα, είναι ζεστό και του δίνεις το σχήμα που θέλεις. Όταν κρυώσει, μοιάζει με λεπτή βάφλα.


Μέσα στο καλαθάκι από μπρισλέ, η Πέννυ είχε βάλει ζάχαρη σε σχήμα καρδιάς (όπως η ζάχαρη σε κύβους). Χειροποίητη! Γι΄αυτή, θα σας πω άλλη μέρα...


Εδώ βλέπετε τα κριτσίνια με σίκαλη και σπανάκι που έκανε η Πέννυ από το βιβλίο μου. Μία από τις αγαπημένες μου γεύσεις και συνταγές. Δίπλα, το λικεράκι που της έκανα δώρο και το βάζο με μίγμα για μπισκότα. Η φωτό, τραβήχτηκε μετά την επίσκεψη και μου την έστειλε.

Ουφ! Τα είπα! Και θα ήθελα να πω πολλά ακόμα, αλλά πού να μπουν όλα; Ήθελα να σας πω για τα δώρα που εκανα και μου έκαναν τα Χριστούγεννα, αλλά στο τέλος θα γιορτάζουμε το καρναβάλι κι εγώ ακόμα θα μιλάω για τα Χριστούγεννα. Θα βρω τρόπο να σας πω γι' αυτά όμως άλλη φορά.

Τέλος, ο Γιάννης, που μαζί βολτάραμε την Παρασκευή στην Αθήνα για ώωωωρες, περιμένει να δει σε ποστ τη βόλτα μας. Επειδή όμως εδώ παραέγινε σεντόνι το ποστ, το βάζω στα Όνειρα με Θέα. Γιάννη, έλα δίπλα. Ανοιχτά θα είναι!