Νιόκι πατάτας με μανιτάρια και ελαφριά κρέμα

Τώρα αν σας πω ότι μέχρι πρόσφατα δεν είχα φτιάξει ποτέ νιόκι θα με πιστέψετε; Ίσως είχα φτιάξει πολύ παλιά, αλλά δεν είμαι σίγουρη. Το σίγουρο είναι ότι θα ξαναφτιάξω γιατί μας άρεσαν πολύ!

Η σάλτσα που τα συνόδεψε ήταν μια ελαφριά κρέμα που κάνω με γάλα χαμηλών λιπαρών και αποξηραμένα μανιτάρια του δάσους.

Μπορείτε να βάλετε φρέσκα μανιτάρια φυσικά.

Νιόκι πατάτας με μανιτάρια και ελαφριά κρέμα
Υλικά για 3 μερίδες
500 γρ, νιόκι
50 γρ. αποξηραμένα μανιτάρια του δάσους ή φρέσκα όσα θέλετε
1 μέτριο κρεμμύδι κομμένο ζουλιέν
3/4 κούπας γάλα χαμηλών λιπαρών
1-2 κ. γ. αλεύρι
2-3 κ. σ. ελαιόλαδο
1/4 κούπας λευκό κρασί
αλάτι
πιπέρι

Εκτέλεση
Μουσκεύουμε τα μανιτάρια για 20-30 λεπτά.
Αφού ετοιμαστούν τα σουρώνουμε και με χαρτί κουζίνας παίρνουμε τα πολλά νερά.
Σε αντικολλητικό τηγάνι σωτάρουμε με το ελαιόλαδο τα μανιτάρια και το κρεμμύδι για λίγα λεπτά.
Σβήνουμε με το κρασί και αφήνουμε να πάρει μια βράση.
Ρίχνουμε λίγο νερό και βράζουμε για 10 λεπτά ακόμα ή μέχρι να μαλακώσουν τα μανιτάρια.
Αλατοπιπερώνουμε,
Πασπαλίζουμε με 1 κ. γ. αλεύρι, ανακατεύουμε και ρίχνουμε το γάλα.
Αφήνουμε να πάρει μια βράση για να δούμε την πυκνότητα της σάλτσας. Αν είναι ακόμα αραιή, επαναλαμβάνουμε το πασπάλισμα με αλεύρι.

Βράζουμε τα νιόκι σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας ( τα δικά μου ήθελαν 2 λεπτά βράσιμο).
Σερβίρουμε ζεστά με τη σάλτσα μας.

Αν πάλι δεν θέλουμε νιόκι, μπορούμε να τα σερβίρουμε με ζυμαρικά.

Παγωτό oreo cookies που δεν κρυσταλλιάζει

Δεν μπορώ να πω ότι φτιάχνω συχνά παγωτό στο σπίτι. Δεν έχω παγωτομηχανή, συνήθως η κατάψυξή μου είναι τίγκα και αν φτιάξω, ξέρω ότι το μυαλό μου θα είναι μονίμως εκεί. Οπότε δεν φτιάχνω συχνά ;)

Το παρακάτω παγωτό, έγινε σχεδόν κατά λάθος. Επίσης έγινε με φυτική κρέμα στο μεταλλικό κουτί που ξέρω ότι πολλοί δεν συμπαθείτε. Μπορείτε να δοκιμάστε να την κάνετε με κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά.
 Το σίγουρο είναι ότι είναι πλούσιο σε γεύση, νόστιμο και δεν κρυσταλλιάζει ούτε χρειάζεται χτύπημα ενδιάμεσα.

Παγωτό oreo cookies που δεν κρυσταλλιάζει
Υλικά για μικρή δόση
1 κουτί φυτική κρέμα στο μεταλλικό κουτί (τύπου ερμόλ κλπ)
3/4 ζαχαρούχο γάλα
μισό πακέτο τριμμένα μπισκότα τύπου ορέο ή και παραπάνω
1/4 κούπας φρέσκο γάλα ή εβαπορέ*
λίγη βανίλια

Εκτέλεση
Στο μπωλ του μίξερ βάζουμε την κρέμα και τη χτυπάμε για μερικά λεπτά να αφρατέψει.
Σπρώχνουμε με σπάτουλα το υλικό από τα τοιχώματα για να χτυπηθούν όλα καλά.
Προσθέτουμε σιγά σιγά το ζαχαρούχο γάλα και τη βανίλια.
Πριν προχωρήστε, δοκιμάστε το. Αν σας φαίνεται λίγο γλυκό, προσθέστε κι άλλο γάλα. Αν επίσης σας φαίνεται πολύ παχύ στη γεύση, προσθέστε το 1/4 κούπας γάλα που αναφέρω παραπάνω.
Προσθέτουμε και το τριμμένο ορέο. Μπορούμε να κρατήσουμε λίγο τριμμένο μπισκότο και να το βάλουμε από πάνω από το παγωτό, αφού το βάλουμε στο μπωλ στην κατάψυξη.
Το αφήνουμε στην κατάψυξη να παγώσει καλά.
Για να σερββίρουμε, χρειάζεται να μείνει λίγη ώρα εκτός ψυγείου.

Βυσσινάδα

Όταν ήμουν μικρή, η μάνα μου έφτιαχνε γλυκό βύσσινο κάθε χρόνο. Μεγάλες ποσότητες, που φυλάσσονταν εκτός ψυγείου σε κάτι τεράστια τάπερ. Η αναλογία φρούτου-ζάχαρης ήταν μεγαλύτερη τα παλιότερα χρόνια σε σχέση με σήμερα. Τα γλυκά δεν πάθαιναν τίποτα ασφράγιστα και εκτός ψυγείου. Στη χειρότερη, ζαχάρωναν.

 Ποτέ δεν φτιάχναμε βυσσινάδα επί τούτου. Άσε που μου φαίνεται κρίμα κι άδικο να καθαρίσεις βύσσινο με τον κόπο που έχει και να το κάνεις στο τέλος βυσσινάδα ή μαρμελάδα. Και καλά μαρμελάδα. Να το καθαρίσεις για βυσσινάδα; Μου φαίνεται αστείο! χαχα!

Στο υπάρχον βύσσινο, έβαζε παραπάνω ζάχαρη και νερό, με αποτέλεσμα να μένει αρκετό σιρόπι. Έτσι κάναμε βυσσινάδα. Η βυσσινάδα φυλασσόταν σε γυάλινα μπουκάλια και είχαμε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι.

Συχνά με ρωτούν πώς κάνω βυσσινάδα και δίνω αυτή ακριβώς την παραπάνω απάντηση. Η βυσσινάδα αυτή βέβαια, δεν περιείχε καθόλου πούλπα. Ήταν μόνο με χυμό από βύσσινο.

Πριν λίγες μέρες έφτασαν στα χέρια μου βύσσινα, δώρο, τα οποία είχαν ταλαιπωρηθεί επειδή αφέθηκαν για μέρες στο ψυγείο. Το βύσσινο είναι πολύ ευαίσθητο φρούτο και θέλει να ασχοληθείς μαζί του αμέσως όταν το πάρεις. Έτσι, αρκετή ποσότητα πετάχτηκε, ένα μέρος έγινε λικέρ, ένα μέρος έγινε γλυκό και ένα πολύ μικρό μέρος έγινε βυσσινάδα.

Η ποσότητα που αναγράφω είναι πολύ μικρή. με το ζόρι γέμισε μισό μπουκάλι του μισού λίτρου.

Εννοείται ότι αν θελήσετε να φτιάξετε βυσσινάδα σε μεγάλη ποσότητα, θα πρέπει να πολλαπλασιάσετε.

Βυσσινάδα
Υλικά
300 γρ. ώριμα αλλά γερά βύσσινα χωρίς κοτσάνια
240 γρ. ζάχαρη
1/4 κούπας νερό*
1 κ. γ. χυμό λεμονιού

Εκτέλεση
Καθαρίζουμε από τα κοτσάνια τα βύσσινα και τα πλένουμε. Τα δικά μου ήταν 300 γρ. χωρίς τα κοτσάνια.
Τα βάζουμε σε ένα σουρωτήρι, το οποίο θα είναι μέσα σε ένα μεγαλύτερο σκεύος, έτσι ώστε να πέφτει ο χυμός. Αυτή τη δουλειά την έκανα μέσα σε ένα ταψί.
Φοράμε γάντια και ποδιά και ζουλάμε απαλά τα βύσσινα να σπάσουν.
Αρχίζουμε να πιέζουμε στο σουρωτήρι και να τα στύβουμε με το χέρι μας.
Στο σουρωτήρι στο τέλος θα μείνουν τα κουκούτσια και λίγα φλούδια. Στο ταψί θα έχει περάσει χυμός και πούλπα.

Ζυγίζοντας αυτό που έμεινε, ήταν μία κούπα, όσο δηλαδή και η ζάχαρη. Μπορείτε δηλαδή, να βάλετε όσα βύσσινα θέλετε και μετά να μετρήσετε όσες κούπες ήταν το βύσσινο, τόσες να είναι και ζάχαρη. Αν δεν σας αρέσει να βρίσκετε στο στόμα σας κομμάτια από το βύσσινο, περάστε το υλικό από μπλέντερ. Εμένα μου αρέσει να βρίσκω. Θυμίζει απόλυτα σπιτική βυσσινάδα.

Βάζουμε σε κατσαρόλα το χυμό και τη ζάχαρη.
Με ένα τέταρτο κούπας νερό, ξεπλένουμε  το υλικό που έχει μείνει στο σουρωτήρι και το προσθέτουμε κι αυτό.

Βράζουμε για 10-15 λεπτά περίπου.

Εδώ να πω, ότι έβρασα χωρίς νερό το μίγμα για 7 λεπτά και αφού κρύωσε ήταν πάρα πολύ πηχτό. Το νερό το πρόσθεσα μετά. Αν η βυσσινάδα είναι πολύ πηχτή όταν κρυώσει, θα σφίξει πολύ το σιρόπι, πιθανότατα θα ζαχαρώσει και δεν θα βγαίνει από το μπουκάλι.
Σε μεγαλύτερες ποσότητες, μη βάλετε πάρα πολύ νερό, γιατί θα βράζετε για ώρα. Επίσης, προσοχή γιατί κολλάει εύκολα όταν έχει πούλπα.

Στο τελείωμα προσθέτουμε το χυμό λεμονιού. Αφού κρυώσει και σιγουρευτούμε για την πυκνότητά της, φυλάμε σε γυάλινα μπουκάλια σε ντουλάπι. Γιανα σερβίρουμε, βάζουμε 2 δάχτυλα βυσσινάδα σε ποτήρι και συμπληρώνουμε με παγωμένο νερό.

Ομολογώ ότι με την πούλπα είναι πιο νόστιμη η βυσσινάδα!

Θυμηθείτε ότι όταν φτιάχνουμε βύσσινο και βυσσινάδα, δεν απομακρυνόμαστε από τη φωτιά γιατί φουσκώνει.

Παπαρδέλες με μορχέλες

Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσες γεύσεις είναι συνδεδεμένες με τις αναμνήσεις μας; Από την παιδική μας ηλικία, μέχρι την ενήλικη ζωή. Στιγμές, καλές, κακές, αστείες, συγκινητικές, ρομαντικές. Κάθε γεύση και μια ανάμνηση. Κάθε φαγητό και μία θύμηση.

Το φαγητό που έτρωγες μετά τη θάλασσα, πεινασμένο παιδί όταν γυρνούσες, το καρπούζι που γέμιζε τα παιδικό πρόσωπο καθώς το έτρωγες κομμένο σε φέτα, τα γεμιστά της μάνας σου που πάντα είναι καλύτερα από τα δικά σου, τη βανίλια της θείας που πάντα ήταν πιο νόστιμη από τη δική σου παρόλο που ήταν αγορασμένη, το παγωτό που σε κέρασε ο συμμαθητής σου στην έκτη δημοτικού, την αθερίνα που έφαγες στις πρώτες σου διακοπές, την πρώτη σου αστακομακαρονάδα, το κοτόπουλο που κόντεψες να κάψεις ως φοιτητής και τόσες άλλες γεύσεις που έχεις συνδέσει με γεγονότα από τη ζωή σου.

Μία γεύση που δεν μπορώ να ξεχάσω με τίποτα, το έχω ξαναγράψει άλλωστε, είναι η μακαρονάδα με αχινούς που έφαγα στη φίλη μου τη Φωτεινή. Είναι η πιο λεπτή και φίνα γεύση που μου έχει μείνει στη γευστική μου μνήμη.

Αυτό έμελλε να γίνει και με τις μορχέλες που μου χάρισε ο Γιώργος. Ο Γιώργος είναι καταπληκτικός μάγειρας και γνώστης πολλών μυστικών της κουζίνας. Φτιάχνει τουρσιά, ψαρεύει, φτιάχνει καταπληκτικούς μεζέδες, ξέρει να μαζεύει μανιτάρια μαζί με την Αγγελική του. Ομολογώ, ότι όταν μου τα χάρισε, δεν ήξερα πόσο μεγάλο θησαυρό έχω στα χέρια μου, αφού οι μορχέλες θεωρούνται το καλύτερο μανιτάρι μετά την τρούφα. Πανάκριβες, αλλά θεονόστιμες.

Πιστεύω ότι όταν έχεις στα χέρια σου κάτι τόσο νόστιμο και λεπτό σε γεύση, δεν πρέπει να το κουκουλώσεις με πολλά υλικά, με βαριές κρέμες, με οτιδήποτε εξαφανίσει τη γεύση του και χαθεί ανάμεσα στα πολλά υλικά. Ο Γιώργος συμφωνεί σ' αυτό και με συμβούλεψε πώς να τις μαγειρέψω. Η συνταγή είναι δική του.

Αφού πρόσθεσα το κρασί (που δεν είμαι φαν γενικά), είπα τις χάλασα. Πάνε οι μορχελίτσες μου. Μια επιπλέον κουταλιά μέλι όμως, έφτιαξε τη γεύση. Την ισορρόπησε.

Μπορείτε να προσθέσετε καρύδια όπως και σύκα σε φετούλες. Εγώ έβαλα λίγο αμύγδαλο αντί για καρύδια. Πιστεύω τα καρύδια θα πήγαιναν περισσότερο αλλά δεν είχα εκείνη τη στιγμή.

Αν δεν είστε το ίδιο τυχεροί με μένα να σας χαρίσουν μορχέλες, δοκιμάστε τη συνταγή με άλλα άγρια μανιτάρια!

Παπαρδέλες με μορχέλες
Υλικά για 3 μερίδες
250 γρ. παπαρδέλες
50 γρ. αποξηραμένες μορχέλες (αν έχετε φρέσκιες, ήταν όσες φαίνονται στο μπωλ)
1 μεγάλο κρεμμύδι κομμένο σε φέτες
1 σκελίδα σκόρδο
3-4 κ. σ. ελαιόλαδο
1-2 κ. σ. μέλι
1/2 κούπα λευκό ξηρό κρασί
αλάτι
πιπέρι
θυμάρι
νερό
προαιρετικά: φέτες αποξηραμένου σύκου (μπορείτε αντί για μέλι να βάλετε σύκο)
καρύδι χοντροκομμένο

Εκτέλεση
Αν τα μανιτάρια σας είναι αποξηραμένα, πρέπει να επαναφέρουμε την υγρασία τους.
Βάζουμε τα μανιτάρια σε μπωλ με νερό (ελαφρώς αλατισμένο λένε οι ειδικοί) να τα καλύπτει...

και τα αφήνουμε μισή ώρα.

Τα σουρώνουμε, τα ξεπλένουμε καλά (γιατί κρατούν σκόνες κλπ στις εσοχές τους).
Τα κόβουμε στα δύο ή στα τέσσερα ανάλογα το μέγεθος.
Τα απλώνουμε πάνω σε πετσέτα ή χαρτί κουζίνας για να φύγει η υγρασία και τα πατάμε απαλά για να φύγουν τα πολλά νερά.

Σε αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε το λάδι να ζεσταθεί.
Βάζουμε το κρεμμύδι και τα μανιτάρια να σωταρισθούν για αρκετά λεπτά.

Πριν τα σβήσουμε με κρασί, βάζουμε και το σκόρδο.
Σβήνουμε με κρασί και αφήνουμε να βράσουν στο κρασί για 2-3 λεπτά.
Προσθέτουμε νερό, αλατοπίπερο και 1-2 κουταλιές μέλι. Δοκιμάστε με μία και αν δεν σας ικανοποιεί, βάλτε και 2η κουταλιά. Εγώ έβαλα δύο, επειδή ήταν έντονη η γεύση του κρασιού.
Αφήνουμε να βράσουν καλά τα μανιτάρια, αφενός γιατί είναι σκληρά μανιτάρια, αφετέρου γιατί καταστρέφονται οι τοξίνες που περιέχουν. Σημαντικές πληροφορίες για τις μορχέλες μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ.
Βράζουμε συνολικά για 20-30 λεπτά, προσθέτοντας αλατοπίπερο και νερό όταν χρειάζεται, όπως επίσης το θυμάρι στο τέλος. Το φαγητό πρέπει να έχει λίγο ζουμάκι στο τέλος και να μην έχει στεγνώσει εντελώς. Στις φωτογραφίες μου δεν φαίνεται, αλλά δεν ήταν στεγνό. Είχε ζουμάκι.

Σε αλατισμένο νερό που βράζει, ρίχνουμε τις παπαρδέλες και τις βράζουμε σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας (7-8 λεπτά).
ΠΡΟΣΟΧΗ: Όταν βράσουν, δεν τις σουρώνουμε, αλλά τις παίρνουμε με τσιμπίδα και τις ρίχνουμε στο τηγάνι, έτσι ώστε να έχουν λίγο νερό στο οποίο έβρασαν. Ανακατεύουμε απαλά και σερβίρουμε.

Η γεύση τους ήταν μοναδική!