Η μικρή κουζίνα, στην έκθεση βιβλίου στη Ζάκυνθο

Την Κυριακή το βράδυ, 1η Αυγούστου, μετά τις 9.00 μ.μ., θα βρίσκομαι στην έκθεση βιβλίου, στην πλατεία Σολωμού. Λέω να μεταφέρω εκεί τη μικρή μου κουζίνα και να περάσω λίγες ώρες, μαζί με τους διοργανωτές της έκθεσης και όσους φίλους, γνωστούς και άγνωστους, θελήσουν να περάσουν από εκεί, για ένα γεια! Θα τα πούμε εκεί!

Πατατοκροκέτες ψητές

Πριν λίγες μέρες έψησα ψωμί με ντομάτα και πέρκα στο γκριλ. Είχα βαρεθεί να συνοδεύουμε τα ψητά μας με ρύζι ή πατάτες και σκέφτηκα να κάνω πατατοκροκέτες. Έλα όμως που δεν θέλω να τηγανίζω! Έτσι είπα να τις δοκιμάσω ψητές, στο αντικολλητικό τηγάνι. Μπορεί να μην δείχνουν αφράτες και στρογγυλές όπως των μαγαζιών, αλλά ήταν νόστιμες, αφράτες, χωρίς περιττά λάδια και φυσικά χωρίς τηγάνισμα. Αν δεν θέλετε να τηγανίζετε, δοκιμάστε τις μια φορά έτσι.

Πατατοκροκέτες ψητές
Υλικά
5-6 μέτριες πατάτες (1 κιλό περίπου)
2 αυγά
2 κ. σ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
αλάτι
λευκό πιπέρι
φρυγανιά τριμμένη
προαιρετικά:
κόκκινο γλυκό πιπέρι
1 κ. σ. τυρί τριμμένο
1 αυγό χτυπημένο

Εκτέλεση
Καθαρίζουμε τις πατάτες, τις πλένουμε και τις βράζουμε σε ελαφρώς αλατισμένο νερό, μέχρι να τρυπιούνται.
Λιώνουμε τις πατάτες με πρέσα λαχανικών, μπλέντερ, ή πηρούνι όσο είναι ζεστές.
Μέσα στις πατάτες, βάζουμε 2 αυγά, το αλεύρι, αλατοπίπερο και κόκκινο πιπέρι και ανακατεύουμε. Αν θέλουμε, προσθέτουμε λίγο τριμμένο τυρί. Αφήνουμε το μίγμα λίγο να κρυώσει.
Βουτώντας ένα κουταλάκι σε ποτήρι με νερό, παίρνουμε κουταλιές από το μίγμα και το ρίχνουμε στη φρυγανιά.
Γυρνάμε με πηρούνι και από την άλλη πλευρά και βάζουμε τα κροκετάκια στο τηγάνι ΧΩΡΙΣ λάδι.
Ψήνουμε για λίγα λεπτά σε μέτρια φωτιά και από τις 2 πλευρές. Προσοχή, μην αρπάξουν.
Κάθε φορά που αδειάζουμε τις έτοιμες πατατοκροκέτες, καθαρίζουμε με χαρτί κουζίνας τη φρυγανιά που τυχόν έχει απομείνει στο τηγάνι. Συνεχίζουμε έτσι για όλο το υλικό.

Εναλλακτικά, ψήνουμε στο γκριλ τα κροκετάκια.
Τα μισά τα έκανα σκέτα με φρυγανιά και τα άλλα μισά τα βούτηξα σε αυγό και φρυγανιά. Μου άρεσαν περισσότερο τα σκέτα. Επίσης, επειδή το μίγμα δεν ήταν πολύ σφιχτό, ήταν πιο δύσκολο να τα ρίχνω στο αυγό και μετά στη φρυγανιά. Αν θέλετε να έχετε πιο σφιχτό μίγμα ή να περάσετε τις κροκέτες πρώτα από αυγό, βάλτε μόνο ένα αυγό μέσα στη ζύμη.

Φαγώθηκαν ευχάριστα ακόμα και κρύα!

Έκθεση βιβλίου 25/7-14/8 στη Ζάκυνθο

Χτες βράδυ, ξεκίνησε στο νησί η έκθεση βιβλίου, που διοργανώνουν κάθε χρόνο, εδώ και πολλά χρόνια, τα βιβλιοπωλεία Πλαίσιο και Θεωρία. Μία έκθεση που προσελκύει κόσμο, μια και είναι μια πολύ καλή ευκαιρία, να δει ο κόσμος πολλά βιβλία μαζί, σε ώρες που κάνει τη βόλτα του, στην πλατεία Σολωμού. Είναι πραγματικά μια πολύ καλή έκθεση για μικρούς και μεγάλους και πάντα φροντίζω να την επισκεφτώ και να αγοράσω βιβλία που με ενδιαφέρουν.

Οι διοργανωτές της έκθεσης, Αλιβίζος Πλέσσας (Πλαίσιο) και Αγγελική Φαραού (Θεωρία).

Ανάμεσα στα βιβλία και το δικό μου. Τι ωραίο συναίσθημα :-)))

Και το βιβλίο της Άντας Κατσαΐτου

Και άλλα ζακυνθινά βιβλία

Επί τη ευκαιρία, αγόρασα το βιβλίο του κ. Γιάννη Δεμέτη, "Άγιος Λάζαρος, η γειτονιά μου" που εδώ και καιρό είχα σκοπό να πάρω. Νομίζω ότι θα συγκινήσει πολλούς ζακυνθινούς, όχι μόνο της γειτονιάς του Αγίου Λαζάρου, αλλά γενικότερα.


Στο νησί, έτυχε να βρίσκεται η κύπρια δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου "Κρατήσου απ' τα όνειρά σου" Γιόλα Παπαδοπούλου, που υπέγραψε τα βιβλία των αναγνωστών της. Εδώ, μαζί με την Τασία Πλέσσα, διοργανώτρια της έκθεσης.




Κάθε βράδυ θα περνάω από την έκθεση. Ένα από τα επόμενα βράδυα, θα παραμείνω κι εγώ εκεί για αρκετή ώρα, έτσι ώστε να γνωριστούμε με όποιον από σας τύχει να βρεθεί στο νησί για διακοπές. Μάλιστα, κάτι ετοιμάζουμε με τους διοργανωτές και θα σας ενημερώσω σύντομα για τη μέρα και ώρα που θα βρίσκομαι εκεί.

Επί τη ευκαιρία, να σας ενημερώσω, ότι ξαναγυρνάμε στην παλιά μας συνήθεια και το βιβλίο μου, αποστέλλεται με ΕΛΤΑ σε όποιον ενδιαφέρεται χωρίς να πληρώσει έξοδα αποστολής, παρά μόνο πληρώνοντας το κόστος του βιβλίου, δηλαδή 20 ευρώ. Από κακή συνεννόηση, κάποιοι (πολύ λίγοι ευτυχώς) πλήρωσαν τα έξοδα αποστολής και δεσμεύομαι να επανορθώσω με κάποιον τρόπο, παρόλο που δεν έγινε εξαιτίας μου το λάθος. Θα τα πούμε όμως σε άλλο ποστ αυτά, γιατί έχω κι άλλα να σας πω. Καλή εβδομάδα!

Ντιπ αβοκάντο-φέτα

Έχω πολλά νέα να σας πω, αλλά δεν προλαβαίνω να καθίσω να τα γράψω. Μέχρι λοιπόν να στρωθώ, φτιάξτε κριτσινάκια, βάλτε παγωμένη μπύρα, βάλτε βατραχοπέδιλα και ρίξτε βούτες στο παρακάτω ντιπάκι. Όσο κι αν σας ακούγεται παράξενο, είναι πάρα πολύ νόστιμο. Το αβοκάντο έχει πολλά λιπαρά. Καλά μεν, αλλά πολλά. Μοιραστείτε λοιπόν το ντιπ με παρέα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και φέτα ή άλλο άσπρο τυρί με χαμηλά λιπαρά. Καλό μπάνιο!

Ντιπ με αβοκάντο και φέτα
Υλικά
1 ώριμο αβοκάντο
1 μεγάλο κομμάτι τυρί φέτα (περίπου 100 γραμμάρια, ή όσο θέλετε)
χυμό ενός μικρού λεμονιού
1-2 κ. σ. νερό
λίγο αλάτι (βάλτε το αφού δοκιμάστε το ντιπ και αν χρειάζεται)

Εκτέλεση
Βάζουμε στο μπλέντερ το αβοκάντο καθαρισμένο, τη φέτα και το χυμό λεμονιού και τα χτυπάμε να ενωθούν. Αν το μίγμα είναι πολύ πηχτό, προσθέτουμε λίγο νερό και ξαναχτυπάμε. Το αραιώνουμε όσο θέλουμε με νερό.
Δοκιμάζουμε το μίγμα σε λεμόνι και αλάτι και μόνο αν μας φαίνεται ανάλατο, προσθέτουμε λίγο αλάτι. Αν η φέτα που θα βάλουμε είναι αλμυρή, δεν θα χρειαστεί.



Tip:
Κι αν δεν είναι ώριμο το αβοκάντο μας, τι κάνουμε; Ξέρουμε; Το αφήνουμε εκτός ψυγείου σε χάρτινη σακουλίτσα!

Πώς φτιάχνουμε πελτέ ντομάτας

Η μάνα μου κατάγεται από αγροτική οικογένεια. Ο πατέρας της ήταν αγρότης και ο ένας αδερφός, της συνέχισε τις αγροτικές δουλειές από χόμπυ και για τις ανάγκες της οικογένειας. Έτσι, ποτέ δεν έλειπαν από το σπίτι μας τα φρέσκα λαχανικά. Τα καλοκαίρια δε, η παραγωγή σε ντομάτα ήταν τόση, που κάποια στιγμή, η μάνα μου επιστράτευε εμένα και την αδερφή μου για το στύψιμο της ντομάτας. Παιδευόμασταν ώρες θυμάμαι. Κι εκείνο που θυμάμαι, ήταν ότι δεν μου άρεσε και τόσο πολύ το στύψιμο. Ενώ αρχικά το έβλεπα με ενθουσιασμό, μετά κουραζόμουν, πονούσαν τα χέρια μου από το στύψιμο στο σουρωτήρι, κοκκίνιζαν τα νύχια μου και γέμισα από τις ρουκέτες που πέταγαν οι ντομάτες. Μετά, το παίδεμα συνεχιζόταν. Βάζαμε τη στυμμένη ντομάτα σε μπουκάλια μικρά ή βαζάκια που σφράγιζαν καλά. Η μάνα μου τα έβαζε σε μεγάλες κατσαρόλες που γέμιζε με νερό και τα έβραζε μαζί για κάμποση ώρα. Δεν θυμάμαι πόσο. Πρέπει να θυμηθώ να τη ρωτήσω γι΄ αυτή τη διαδικασία όταν τη δω. Μετά, αφήναμε να κρυώσουν και τα φυλάγαμε σε μια αποθήκη που είχαμε. Το χειμώνα, όταν ήθελε να κάνει μοσχάρι κοκκινιστό ή κάτι άλλο με σάλτσα, χρησιμοποιούσε τα βαζάκια του καλοκαιριού. Κάποια, αναγκαζόταν να τα πετάξει, αν δεν είχαν σφραγίσει σωστά.

Ένας τρόπος για να συντηρήσεις ντομάτα, είναι ο παραπάνω που περιέγραψα. Άλλος τρόπος, είναι να βράσεις την ίδια τη ντομάτα, έτσι ώστε να φύγουν όλα τα υγρά της.

Ο κήπος μου φέτος είχε μια πολύ καλή παραγωγή ντομάτας. Είναι η πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια, που οι ντοματιές είχαν τόσο καλή παραγωγή. Πέρα από το ότι ήταν πολύ νόστιμες ντομάτες (που αυτό ας πούμε ότι είναι φυσικό, αφού δεν έχουν φάρμακα), φέτος ήταν πολλές και μεγάλες.

Για πρώτη φορά λοιπόν, οι ντομάτες ήταν τόσες, που είπα να δοκιμάσω να φτιάξω πελτέ. Η δοκιμή έγινε, σε μικρή ποσότητα, αφού δεν βγαίνουν όλες μαζί. Αν έχετε ντοματιές και έχει ζέστη, ο καλύτερος τρόπος να ωριμάσουν, είναι να τις κόψετε έστω και όχι πολύ κόκκινες και να τις κλείσετε σε σακούλα μέσα στο σπίτι για λίγες μέρες. Εννοείται όχι σε σπίτι με air condition. Ωριμάζουν τέλεια και κοκκινίζουν. Αυτή τη συνήθεια, την απέκτησα όταν μια φορά μου φάνηκε, πως τις ντομάτες μου τις λιμπίστηκαν και άλλοι και τις έκοβαν. Έτσι, τις έκοβα πρόωρα και τις άφηνα να ωριμάζουν μέσα στο σπίτι. Τώρα, είναι ιδανικός τρόπος να ωριμάσουν όταν θέλω να τις κάνω σάλτσα, αν δεν θέλω να ωριμάσουν πάνω στο φυτό.

Πειραματίστηκα λοιπόν σε 1.600 γρ. ντομάτες. Μη νομίζετε ότι βγαίνει καμία τεράστια ποσότητα πελτέ. Βγήκε όλο-όλο ένα βαζάκι των 300 ml. Εμένα όμως μου άρεσε όλη η διαδικασία, οπότε, αν θέλετε, κόψτε τις ντομάτες σας, ή πηγαίνετε στην κοντινότερη λαϊκή και πάρτε ντομάτες για σάλτσα. Αν βρείτε τις ντομάτες τις μακρόστενες, που δεν έχουν σπόρια πολλά, αλλά πολλή σάρκα, είναι ιδανικές. Αλλιώς, βολευτείτε με κοινές ώριμες ντομάτες.

Πελτές ντομάτας
Υλικά
1.600 γρ. ώριμες ντομάτες
1/2 κ. σ. αλάτι
2-3 κ. σ. ελαιόλαδο

Εκτέλεση
Πλένουμε τις ντομάτες καλά.
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα νερό να βράσει, ενώ γεμίζουμε το νεροχύτη με κρύο νερό βρύσης.
Όταν αρχίσει και κάνει φυσαλίδες το νερό (δεν χρειάζεται να βράσει απαραίτητα, αλλά να είναι πολύ καυτό), βουτάμε τις ντομάτες για 1 λεπτό (1). Αν δεν χωράνε όλες μαζί οι ντομάτες, τις βουτάμε λίγες-λίγες, χρονομετράμε για 1 λεπτό το πολύ και με τρυπητά κουτάλα, τις αποσύρουμε και τις βουτάμε στο κρύο νερό του νεροχύτη (2). Η εναλλαγή καυτού νερού και κρύου, βοηθάει να ξεφλουδιστούν οι ντομάτες εντελώς άκοπα. Αν δείτε ότι κάποια ντομάτα δεν ξεφλουδίζεται εύκολα, ξαναβουτήξτε τη σε καυτό-κρύο νερό. Το ένα λεπτό, δεν θα είναι αρκετό, αν βάλετε ντομάτες που τις είχατε στο ψυγείο, αφού θα αλλάξουν τη θερμοκρασία του νερού στην κατσαρόλα.

Η διαδικασία από δω και πέρα γίνεται μέσα σε ένα μεγάλο μπωλ, ώστε να πέφτουν εκεί όλα τα υγρά της ντομάτας. Φορέστε επίσης ποδιά :-)

Χαράζουμε μία-μία ντομάτα με το μαχαίρι από την πίσω πλευρά (όχι του κοτσανιού) και βγάζουμε τη φλούδα της. Είναι εντυπωσιακό πόσο εύκολα βγαίνει! (3)
Την κόβουμε στη μέση και πετάμε το μέρος που είναι το κοτσάνι και τυχόν κίτρινα μέρη.
Βγάζουμε τα σπόρια, χαράζοντας στα πλάγια τις ντομάτες και στύβοντας απαλά, πάντα μέσα στο μπωλ.
Ρίχνουμε τις καθαρισμένες και ξεσποριασμένες ντομάτες μέσα σε μπλέντερ και τις λιώνουμε.
Βάζουμε τη λιωμένη ντομάτα σε κατσαρόλα και συνεχίζουμε έτσι, μέχρι να έχουμε όλο το υλικό.
Το υλικό που θα μείνει στο μπωλ μας (σπόρια και χυμός), το περνάμε από σουρωτηράκι και το ρίχνουμε κι αυτό στην κατσαρόλα, έτσι ώστε να μην πάνε χαμένα τα υγρά της ντομάτας (παρόλο που σκοπός είναι να εξατμιστούν με το βράσιμο).

Το υλικό που είχα πια στην κατσαρόλα μετά το καθάρισμα κλπ, ήταν 1 κιλό.

Βράζουμε τη ντομάτα μαζί με το αλάτι, μέχρι να εξατμιστούν τα υγρά της (4). Ο χρόνος βρασμού, εξαρτάται από την ποσότητα της ντομάτας. Για το υλικό που είχα, μου πήρε 40 λεπτά να εξατμιστεί όλο το νερό της (5). Ξεκίνησα με 10 λεπτά δυνατό βράσιμο, 10 λεπτά χαμήλωσα σε μέτριο βράσιμο και τέλειωσα με πολύ χαμηλή φωτιά, ανακατεύοντας πάντα από το πρώτο δεκάλεπτο ειδικά και μετά, επειδή κολλάει. Οι διαβαθμίσεις στην κουζίνα μου είναι με ένδειξη από 1 έως 3. Προσοχή στο πρώτο δεκάλεπτο, γιατί φουσκώνει. Καλό είναι να είστε εκεί κοντά και να μην απομακρύνεστε από τη διαδικασία, αλλά να ελέγχετε και να ανακατεύετε συχνά. Έτσι κι αλλιώς, θα έχετε να πλύνετε το τζάτζαλο που μόλις λερώσατε!!!

Πότε είμαστε σίγουροι ότι είναι έτοιμος ο πελτές; Σε όλη τη διαδικασία, ανακάτευα με μια ξύλινη κουτάλα. Στο τέλος της διαδικασίας, όταν έσερνα την κουτάλα στον πάτο της κατσαρόλας, άνοιγε «δρόμο» στη σάλτσα, η οποία στην αρχή άφηνε υγρά καθώς ο «δρόμος» έκλεινε, ενώ στο τέλος, ο «δρόμος» έμενε στεγνός. (6)

Έκλεισα το μάτι (στα 35 λεπτά και έβραζε ακόμα άλλα 5) και άφησα την κατσαρόλα πάνω στη φωτιά να ησυχάσει και να σταματήσει να καίει πολύ.
Όταν ήταν ακόμα ζεστός ο πελτές, τον έβαλα σε βαζάκι, δεν γέμισα μέχρι πάνω-πάνω, αλλά άφησα ένα εκατοστό χώρο να περισσεύει κι εκεί έβαλα ελαιόλαδο. Το έκλεισα, το έβαλα ανάποδα και τώρα θα ανοιχτεί το χειμώνα. Όταν θα το ανοίξω, θα το συντηρήσω στο ψυγείο, ενώ για να μην χαλάσει, θα φροντίζω να υπάρχει πάντα λάδι στην επιφάνεια.

Παρόλο που η ποσότητα που βγαίνει είναι πολύ μικρή, θα φτιάξω 2-3 βαζάκια ακόμα, γιατί η γεύση του ήταν μοναδική.

Τώρα αν βαριέστε να κάνετε όλα όσα είπα, κάντε αυτό που έκανα κι εγώ μια χρονιά: Λιώστε ντομάτες στο μπλέντερ και αποθηκεύστε τις σε ποτήρια νερού μιας χρήσης στην κατάψυξη. Όταν θελήσετε να τη χρησιμοποιήσετε, απλώς ξεπαγώστε τη ή ρίξτε τη απευθείας στο φαγητό!

Τα μικρά ντοματάκια που βλέπετε στη φωτό, είναι ντοματάκια που φύτεψα με σπόρο Σαντορίνης. Ντοματάκια Σαντορινιά, τα οποία είναι φαρδιά και πλακουτσά, με σπόρους που μου είχε φέρει η Αλεξάνδρα την πρωτοχρονιά που σας έλεγα και που δεν περίμενα να πιάσουν στο σπορείο που τα έβαλα. Κι όμως, να τα κι αυτά! Θα τα αποξηράνω για να τα κάνω λιαστά.

Νομίζω, ότι το ποστ πρέπει να αφιερωθεί στην Efi και την ντομάτα της, λόγω του περιεχομένου :-)
Η Efi γράφει πάρα πολύ ωραία και διασκεδάζω να τη διαβάζω.

Καλή εβδομάδα σε όλους. Για μας ελπίζω να είναι λίγο καλύτερη από τις προηγούμενες, μια και σταματήσαμε τα σούρτα φέρτα στο νοσοκομείο (τοκ τοκ τοκ).

Update και tip:
Όταν έχουμε πολλή ντομάτα, δεν θα βλέπουμε τον πάτο της κατσαρόλας για να δούμε αν έχει ακόμα υγρά. Πώς θα κρίνουμε αν εξατμίστηκαν τα υγρά της; Θα το καταλάβουμε, γιατί γύρω στις φυσαλίδες καθώς βράζει, θα συγκεντρώνεται υγρό αν δεν έχει εξατμιστεί. Επίσης, αν κάνουμε μια γουβίτσα στην επιφάνεια της ντομάτας που σιγοβράζει, πάλι θα κάνει λιμνούλα με υγρό.

Δεν θα φτιάξω τίποτα!

Μπόχαλη

Χτες το απόγευμα χτυπάει το τηλέφωνο. Ήταν η Σούλα.
-Τι γίνεται; όλα καλα;
-Ας λεμε καλά…
-Ο πεθερός σου;
-Μία από τα ίδια
-Χτες δεν σας προλάβαμε (είχαμε συναντηθεί στη Μπόχαλη)
-Μωρέ πήγαμε λίγο να ξαλεγράρουμε από το πήξιμο. Ίσα για μια βόλτα…
Αφού μιλήσαμε κάμποσο για την κατάσταση του πεθερού, αρχίσαμε να βλαστημοκοπάμε για την οικονομική κρίση, την ακρίβεια στα μαγαζιά, την έλλειψη τουρισμού κλπ.
-Μα να πληρώσουμε μία σόδα 3,5 ευρώ;
-Αμ εγώ το μοχίτο πέρυσι 9;;; Αστους μια χρονιά να μην πατήσει άνθρωπος σε μαγαζί, μπας και ρίξουν τις τιμές..

Και πέφτει η πρόταση λόγω οικονομικής κρίσης:
-Λέμε να μαζευτούμε σπίτι μου απόψε.
(προσέξτε ντελίριο ανάλυσης που ακολουθεί και την κατάληξη μετά)
-Μπράβο! Και πολύ καλά θα κάνετε! Καιρός είναι να αρχίσουμε να μαζευόμαστε σε σπίτια πάλι.
-Δεν έρχεσαι κι εσύ λίγο;
-Να έρθω…τι να κάνω κι εδώ…
-Δεν θα μαγειρέψω τίποτα!
-Το καλύτερο που έχεις να κάνεις!
-Ε ναι μωρέ! Βράδυ είναι, δεν χρειάζεται να τρώμε.
-Επιτέλους. Μπας και σταματήσουμε να τρώμε!
-Να. Ένα φρούτο μόνο, Ένα καρπούζι, ένα πεπόνι…
-…ένα χυμό βρε αδερφέ! Δεν χρειάζονται μαγειρέματα!
-Ναι μωρέ! Να κάτσουμε να τα πούμε. Και άμα πεινάσει κανείς, θα φτιάξω μόνο μια μακαρονάδα με γαρίδες (!!!)!
-Μωρή τρελή…Τώρα δεν είπες ότι δεν θα μαγειρέψεις;;;
-Δεν θα μαγειρέψω. Μόνο αυτό, έτσι για το ξεστόμι, για τα παιδιά και για όποιον πεινάσει.
-Κανόνισε μωρή τρελή…Τα ξέρω τα δικά σου τα «δεν μαγειρεύω»!
-Όχι, όχι. Μόνο αυτά…Και ούτε γλυκό! Απαπαπα!

Τα «μόνο αυτά της Σούλας», τα ξέρω… Πήγα λοιπόν, με τη σιγουριά πως θα έχει φτιάξει κι άλλα και με την ελπίδα πως δεν θα παρασυρθώ να φάω.
Η παρέα ήταν πολύ ευχάριστη και η κουβέντα κινήθηκε σε διάφορα θέματα.

Και από δω και κάτω, ακολουθούν μερικά highlights της βραδιάς:

Με το που πάω, καλησπερίζω όλους. Αριστερά μου η Λιάνα, γνωστή μου από χρόνια. Η Σούλα είναι αλλού γι΄ αλλού εκείνη τη στιγμή φαίνεται και ρωτάει:
-Με τη Λιάνα γνωρίζεστε;
-Κοιταζόμαστε και λέω όλο φυσικότητα «όχι»! (σημείωση, η Σούλα ξέρει ότι ξέρω τη Λιάνα αλλά συνεχίζει απτόητη. Είπαμε, ήταν αλλού)!
-Από δω η Κική, από δω η Λιάνα!
Την κοιτάζουμε και οι δυο, ενώ ο Διονύσης τη σκουντάει:
-Άστο…σε δουλεύει…

Α ρε Σουλίτσα άπαιχτη! Γι΄αυτό σ’ αγαπάω!!!

Κάποια στιγμή, η Σούλα είπε να βγάλει αυτό που θα έφτιαχνε (μόνο).
Φαίνεται λοιπόν, ότι η γαριδομακαρονάδα, συνοδεύεται απαραίτητα με:
σαλάτα χωριάτικη
σαλάτα με μαρούλι, ντοματίνια, σολομό (όχι Διονύσιο, αυτόν τον πιάσαμε μετά)
γαύρο μαρινάτο
σαρδέλες στο φούρνο
μύδια σάρτσα (διότι ο Ιάκωβος έχει αλλεργία στα μύδια και τα έβαλε χώρια)
-Δε μου λες μαρή…αυτά ήταν το «μόνο»;
-Ε μα τι είναι αυτά;
-Μα καλά…κι εσύ την πίστεψες πως θα έφτιαχνε μόνο γαριδομακαρονάδα; λέει ο Ιάκωβος
-Έλα ντε! Λες και δεν την ξέρω κι εγώ!
Ενώ τρώγαμε, μεταξύ τύρου και αχλαδίου , δλδ μεταξύ μυδίου και γαρίδος (μμμμμμμμμμ κρίση σου λέει μετά…άντε να μας πιστέψουνε), αρχίσαμε την πάρλα. Πιάσαμε λοιπόν, τη διατροφή και στο τραπέζι έπεσε το ταχίνι. Εκθειάζαμε όλοι τα καλά του ταχινιού, οπότε η Βούλα, που την έκοβα για 45,6 κιλά, ρωτάει:
-Βρε παιδιά…Το παστέλι που έχει μέσα ταχίνι και που το τρώω, παχαίνει;;;
Την κοιτάζω με μίσος και απορία. Με μίσος για τα 45,6 κιλά της και απορία επειδή δεν θα έπρεπε να τη νοιάζει! Τη Βούλα δεν την ήξερα, αλλά δεν μπορούσα να μην αστειευτώ! Με έπιασε….
Σκουντάω τον κολλητό μου Διονύση, κοιτώντας τη Βούλα με ύφος.
-Την άκουσες τι ρώτησε; (κοιτώντας τη και μιλώντας δυνατά εννοείται)
-Τι; Τι; Δεν άκουσα! (Ο Διονύσης είναι αναλόγων κιλών. Δλδ, τρώει η Βούλα κι ο Διονύσης και παχαίνουμε οι υπόλοιποι.
-Ε-ρώ-τη-σε, αν πα-χαί-νει το τα-χί-νι (μιλούσα συλλαβιστά πλέον, ενώ ο Διονύσης γελούσε ήδη)
-(Βούλα) Ναι ρε παιδιά…Γιατί; Παχαίνει; Γιατί να μην ρωτήσω;
Εγώ εξακολουθώ να την κοιτάζω έντονα και με απορία.
-Δε μου λες καλή μου κοπέλα… (οι υπόλοιποι που με ξέρουν τι πειραχτήρι είμαι, γελάνε ήδη), έχεις εσύ ανάγκη να σε νοιάζει αν παχαίνει το πα-στέ-λλλλλι;;;;;
-Ε……
-Τι ε καλέ;;; Γιατί αν σε νοιάζει κι εσένα αν παχαίνει το παστέλι, θα πηδηχτώ από το παράθυρο που είπε και ο Λεβέντης!!! Φάε κοπέλα μου και μη ρωτάς! Φάε!

Μετά πιάσαμε την ποίηση…Α…εκεί ειπώθηκαν διάλογοι απείρου κάλους που είναι αδύνατον να τους μεταφέρω…

Σε ένα διάλειμμα που έκανα για να εχτελέσω το καθημερινοβραδυνό μου καθήκον «εχτελούνται μεταφοραί», γυρίζοντας, τους βρίσκω να έχουν πιάσει κουβέντα για ένα ταξιτζή.
-Α! Για ταξιτζή άκουσα! Για μένα λέτε;
-Η κουβέντα δεν ήτο για μένα φυσικά, αλλά η παρέα είχε πιάσει μεταφυσική πλέον κουβέντα, άκρως ενδιαφέρουσα, που είναι επίσης αδύνατον να μεταφερθεί…

Κάπως έτσι πέρασε η βραδιά. Φυσικά η βραδιά έκλεισε με πεπόνι, καρπούζι και ένα μπουκάλι παγωμένη τεντούρα που είχα πάει εγώ. Ελπίζω η Μέρκελ και κάτι τέτοιοι περίεργοι, να μην διαβάζουν τέτοια ποστ εν καιρώ κρίσης, διότι μας βλέπω να μας κόβουν και τα 250 ευρώ δώρο άδειας…

Άσχετο. Βράζω κάτι φασολάκια εδώ και 70 λεπτά και δεν θένε να μαλακώσουν. Έχουν πιει και 2 λίτρα νερό και πάει λέγοντας. Μέχρι μεθαύριο υποθέτω θα είναι έτοιμα. Μου τα χάρισαν τη Δευτέρα κι εγώ τα καθάρισα σήμερα. Ε όχι βέβαια! Φυσικά και δεν απορώ που δεν θέλουν να βράσουν από τη Δευτέρα! Αφού δεν ήμουν σε mood καθαρίσματος βρε παιδιά! Ωχουυυυυ!

Το ποστάκιον, αφιερωμένο στη χτεσινοβραδυνή παρέα! Φωτό δεν τράβηξα. Ήταν πολλά για να τα τραβήξω :-)))

Καλό σκ!

Τι φτιάχνουμε αυτό τον καιρό; ψωμί με ντομάτα και άλλα

Είμαστε στη μέση του καλοκαιριού και το μόνο που θέλουμε με τη ζέστη, είναι να περνάμε όσο λιγότερη ώρα στην κουζίνα μπορούμε, να φτιάχνουμε ελαφριά και δροσερά γεύματα και γλυκά. Υπενθυμίζω αγαπημένες μου συνταγές που είχα κάνει πέρυσι, όπως αυτές στην ιταλική εβδομάδα. Πατήστε πάνω στα ονόματα των συνταγών, για να δείτε τη συνταγή:

σαλάτα καπρέζε, μια και οι κήποι είναι γεμάτοι ώριμες ντομάτες,

καπονάτα μια και οι μελιτζάνες είναι στο φουλ τώρα (ακούς Μαρία;)

και φυσικά, μια δροσερή πανακότα για επιδόρπιο.


Συνεχίζω με δροσερές σαλάτες. Κάποιες ασυνήθιστες, όπως η αλμύρα ή τα κρίταμα!

Κρίταμα

Αλμύρα

Πάμε να φτιάξουμε μια ψητή σαλάτα λαχανικών;


Ή μήπως προτιμάτε σαλάτα με χαλούμι και κάπαρη;

Μεταξύ σαλάτας και μεζέ, οι πιπεριές Φλωρίνης με ξυνομυζήθρα που ακολουθούν!

Μια πολύ αγαπημένη μου σαλάτα με ζυμαρικά και λαχανικά, προτείνω για κύριο γεύμα:


Για τους λάτρεις της μελιτζάνας, προτείνω τον lighter τρόπο για παπουτσάκια της Ισιδώρας.


Τέλος, ωραίες μου κυρίες και κύριοι, επειδή μπορεί να σας έχει ξεφύγει, σας υπενθυμίζω, ότι όσες και όσοι κρατάτε το βιβλίο μου στα χέρια σας, είναι η ιδανική εποχή για να φτιάξετε ψωμί με ντομάτα. Αν σας μείνει (που χλωμό το κόβω), φρυγανίστε το! Είναι υπέροχο σαν ντάκος ή τριμμένο για μπιφτέκια. Τα κάνει πεντανόστιμα. Ελπίζω μετά από αυτό που είπα, το μπλογκ που αρέσκεται στο να κάνει όλες τις συνταγές του βιβλίου μου μία προς μία με παραλλαγές για να επιδείξει τις ικανότητές του και να μην σας βάζει σε έξοδα, να μην παρουσιάσει σύντομα ψωμί με ντομάτα. Μήπως να το βάλω σε κουίζ αυτό αλήθεια;



Νομίζω ότι έχετε αρκετές συνταγές να ασχοληθείτε όσες και όσοι θέλετε, όσο εγώ θα φτιάχνω πελτέ και σάλτσα ντομάτας, διότι οι ντοματιές μου φέτος το παράκαναν!

Βλίτα γιαχνί

Σήμερα κλείνουμε 3 εβδομάδες, που μόνο καλοκαίρι δεν ζούμε. Τρεις εβδομάδες, χωρίς μπάνια, χωρίς εξόδους, χωρίς τίποτα. Για άλλη μια φορά, το σύμπαν μας υπενθυμίζει πόσο σημαντικό πράγμα είναι η υγεία...Ένας να νοσήσει στην οικογένεια για τα καλά, ταλαιπωρούνται πολλοί. Ελπίζουμε αυτή την εβδομάδα να ηρεμήσουμε επιτέλους και να συνεχίσουμε τη ζωή μας σε φυσιολογικούς ρυθμούς.

Πέρυσι, κάποια στιγμή στο τέλος του καλοκαιριού, είχα πάει στη μάνα μου στην Πάτρα. Τα χόρτα, είναι στην καθημερινή της διατροφή, υποχρεωτικά. 'Ετσι, κατά καιρούς σκαρφίζεται τρόπους, διαιτικούς πάντα, για να τα κάνει πιο νόστιμα. Τα βλίτα βέβαια, δεν νομίζω ότι χρειάζονται κάτι παραπάνω για να είναι νόστιμα, αλλά λέμε. Εκείνη τη μέρα λοιπόν, είχε κάνει βλίτα γιαχνί. Τι νοστιμάδα ορέ παιδιά!!! Με φετούλα και φρέσκο ψωμί, ήταν όνειρο. Μια και δυό, όταν γύρισα, πήρα βλίτα για να τα φτιάξω κι εγώ. Νόστιμα, δεν λέω... Αλλά σαν εκείνα της μάνας, δεν... Μα τι κέρατο; Μαγικά τους κάνουν;;;;

Βλίτα γιαχνί
Υλικά
800 γρ. βλίτα
αλάτι
1 χάρτινο τριγωνάκι σάλτσα ντομάτας ή 1-2 κ. σ. πάστα ντομάτας
1 μικρό κρεμμύδι ψιλοκομμένο ή 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
λίγο λάδι (2-3 κ. σ.)
Χυμό λεμονιού

Εκτέλεση
Καθαρίζουμε τα βλίτα από τα σκληρά μέρη τους και τα πλένουμε.
Βάζουμε αρκετό νερό στην κατσαρόλα να βράσει.
Όταν βράσει, ρίχνουμε τα βλίτα και τα βράζουμε για 10 λεπτά ή μέχρι να είναι μαλακά.
Σουρώνουμε τα βλίτα σε ένα σουρωτήρι και τα αφήνουμε εκεί.
Στην κατσαρόλα που βράσαμε τα βλίτα, βάζουμε λίγο λάδι.
Προσθέτουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι ή σκόρδο και σωτάρουμε για 1-2 λεπτά.
Ρίχνουμε τη ντομάτα και 1-2 ποτήρια νερό και αφήνουμε να βράσουν για 10 λεπτά.
Ρίχνουμε τα βλίτα μέσα στη σάλτσα, αλατίζουμε αν χρειάζεται και βράζουμε για 4-5 λεπτά.
Απολαμβάνουμε με ζυμωτό ψωμί, φέτα και χυμό λεμονιού από πάνω αν θέλουμε (για μένα επιβάλλεται).

Καλή εβδομάδα!

Κριτσίνια από σφολιάτα

Τη συνταγή την είχα βρει στο ζάπινγκ αν δεν κάνω λάθος, γιατί την έχω χρόνια κολλημένη στο τετράδιό μου. Την έκανα συχνά σε πάρτυ, ή όταν περίμενα φίλους και άρεσαν σε όλους. Γίνονται γρήγορα και πανεύκολα. Συνοδέψτε τη μπυρίτσα σας με αυτά τα τυρένια κριτσινάκια. Αν φτιάξετε και ένα ντιπάκι για βούτες, ακόμα πιο καλά.

Κριτσίνια
Τι θα χρειαστούμε:
1 πακέτο φύλλο σφολιάτας (εγώ χρησιμοποίησα μόνο το 1 από τα 2 φύλλα που έχει μέσα)
λίγο τυρί που να λιώνει (τσένταρ, ένταμ ή άλλο)
1 αυγό χτυπημένο
σουσάμι, παπαρουνόσπορο, μαυροκούκι ή κάτι άλλο για στόλισμα

Τι κάνουμε:
Ξεπαγώνουμε το ένα φύλλο. Το ένα φύλλο βγάζει ένα ταψί κριτσίνια, όσα βλέπετε στις φωτό. Αν έχετε παρεούλα, φτιάξτε και τα 2 φύλλα.
Απλώνουμε χαρτί ψησίματος στο ταψί που θα τα ψήσουμε.
1. Ανοίγουμε το φύλλο και αλείφουμε με τη βοήθεια πινέλου την επιφάνεια, με το χτυπημένο αυγό.
Τρίβουμε επάνω του τυρί που να λιώνει. Άλλες φορές βάζω ένταμ, άλλες τσένταρ.
2. Διπλώνουμε το φύλλο στα δύο και το πιέζουμε να κλείσει απαλά. Μπορείτε να επιμηκύνετε αν θέλετε το φύλλο πατώντας με ένα μικρό πλάστη για να βγουν τα κριτσίνια πιο μακρουλά.
Όπως είναι διπλωμένο, περνάτε πάλι με αυγό την επιφάνειά του.
Πασπαλίζετε με σουσάμι ή παπαρουνόσπορο ή μαυροκούκι. Ακόμα και με κάποιο σκληρό τυρί μπορείτε να τα πασπαλίστε.
Πατικώνετε με ένα μικρό πλάστη την επιφάνεια απαλά για να κολλήσει το σουσάμι.
3. Κόβετε κατά μήκος στενές λουρίδες ένα-ενάμιση εκατοστό (ένα δάχτυλο υπολογίστε).
4. Αραιώνετε τα κριτσίνια στο ταψί.
Τα κάνετε 2-3 στροφές με το χέρι σας ή αν δε θέλετε τα βάζετε ίσια όπως τα κόψατε. Εγώ τα στριφογύρισα όπως βλέπετε.
5. Ψήνετε στο φούρνο όσο χρειάζεται για να πάρουν χρώμα (10 λεπτά πάνω-κάτω στους 180 και 10 στο γκριλ στους 200 για χρώμα, ή ανάλογα το φούρνο σας).
6. Τα τσακίζετε με τύψεις (ό,τι έχει φύλλο παχαίνει)!

Είναι εύκολα και εντυπωσιακά σε ένα τραπέζι παρόλο που είναι απλά.

Tip:
Όταν ξεπαγώνετε σφολιάτα, αν την αφήσετε να ξεπαγώσει σε θερμοκρασία δωματίου και περάσει πολύς χρόνος, τότε σας παιδεύει. Κολλάει στα χέρια, κολλάει ακόμα και στο χαρτί. Μην αφήνετε λοιπόν πάρα πολλές ώρες τη σφολιάτα εκτός ψυγείου, ειδικά το καλοκαίρι, γιατί θα σας βασανίσει να τη χειριστείτε. Καλύτερα να είναι λίγο "παγωμένη" και να την τεντώνετε για να πάρει τα μέτρα του ταψιού πχ ή να περιμένετε λιγάκι ακόμα, παρά να κολλάει και να αχρηστευτεί.

Παγωτό καϊμάκι

Το να βρεις σαλέπι στη Ζάκυνθο, ακούγεται σαν ανέκδοτο. Τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα. Για να φτιάξεις παγωτό καϊμάκι, χρειάζεσαι σαλέπι. Οπότε, όταν βρέθηκα στην Αθήνα, σε μία από τις βόλτες στα μπαχαρτζίδικα, είχα σημειώσει να πάρω σαλέπι. 'Ηξερα ότι είναι ακριβό. Το λέω προκαταβολικά για όσους δεν ξέρετε την τιμή του, για να μην πάθετε τίποτα όταν θα την ακούσετε! Έψαξα με τα μάτια να εντοπίσω το ράφι με το σαλέπι. Ουπς! Νά το! Σαλέπι: 114 ευρώ το κιλό!!! ΓΛΟΥΠ! Αφού ξεπέρασα το πρώτο σοκ και μάζεψα την κάτω σιαγόνα που είχε πέσει ίσαμε το πάτωμα από την έκπληξη, σκέφτηκα ψύχραιμα, ότι μπορεί μεν να είναι πανάκριβο, αλλά χρειάζεσαι πολύ λίγο για να φτιάξεις ό,τι χρειάζεσαι. Έτσι, αγόρασα 50 γραμμάρια, τα οποία, έτσι για την ιστορία, αφού έφτιαξα 2 φορές καϊμάκι και 1-2 φορές σαλέπι για το κρύωμα, έχω ακόμα.

Πράγματι είναι πανάκριβο. Τυχαίο; Δεν νομίζω! Το σαλέπι, είναι μια σκόνη, που προέρχεται από ένα είδος άγριας ορχιδέας, ή αλλιώς σερνοκοβότανο, στο οποίο απέδιδαν αφροδισιακές ιδιότητες και πίστευαν ότι βοηθάει στο να κάνεις αρσενικά παιδιά. Είναι δυναμωτικό, βοηθάει στα προβλήματα στομάχου και εντέρων, είναι θερμαντικό, κατά του κρυολογήματος, μαλλακτικό για το λαιμό, τονωτικό, πλούσιο σε άμυλο και μεταλλικά άλατα.

Ας αφήσουμε το σαλέπι τώρα και ας πάμε στο καϊμάκι. Για το αυθεντικό παγωτό καϊμάκι, οι ειδικοί, λένε ότι το τέλειο είναι, να βρείτε αυθεντικό καϊμάκι. Αυτό κι αν αποτελεί ανέκδοτο για τη Ζάκυνθο! Για το γάλα και την κρέμα, θέλουμε πλήρη λιπαρά. Το έχω φτιάξει και με αγελαδινό γάλα και με ανάμιξη αγελαδινού-κατσικίσιου. Νομίζω πως το 2ο ήταν καλύτερο. Τη μαστιχωτή υφή του, την οφείλει στο σαλέπι. Και για να πω την αλήθεια, πριν λίγες εβδομάδες, είδα επιτέλους για πρώτη φορά εδώ σε σμ, σαλέπι σε φακελλάκια.

Παγωτό καϊμάκι
Υλικά
2 κούπες κρέμα γάλακτος
1 κούπα φρέσκο αγελαδινό γάλα πλήρες
1 κούπα φρέσκο κατσικίσιο γάλα πλήρες
½ κούπα ζάχαρη
1 ½ κ. γ. σαλέπι
1 δάκρυ μαστίχας

Εκτέλεση
Μέσα σε μπλέντερ λιώνουμε τη μαστίχα με λίγη από τη ζάχαρη που θα χρησιμοποιήσουμε.
Βάζουμε σε μισή κούπα γάλα το σαλέπι. Χτυπάμε με μιξεράκι του φραπέ για να λιώσει.
Βάζουμε σε μισή κούπα γάλα τη μαστίχα. Χτυπάμε κι αυτή με το μιξεράκι για να ανακατευτεί καλά. (Εναλλακτικά, την βάζουμε στην κατσαρόλα με το γάλα και ανακατεύουμε εκεί).
Βάζουμε το υπόλοιπο γάλα σε κατσαρόλα να ζεσταθεί αλλά όχι να κάψει.
Όταν ζεσταθεί, προσθέτουμε το γάλα με το σαλέπι και το γάλα με τη μαστίχα και ανακατεύουμε δυνατά με σύρμα. Είναι πολύ σημαντικό να ανακατεύουμε και να χτυπάμε το μίγμα με σύρμα κατά τη διάρκεια της παρασκευής, για να μην σβολιάσει και να μην κολλήσει.
Προθέτουμε τη ζάχαρη, την κρέμα γάλακτος και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε δυνατά με το σύρμα.
Βράζουμε σε μέτρια φωτιά για 10-15 λεπτά, πάντα ανακατεύοντας και χτυπώντας με το σύρμα.
Αποσύρουμε από τη φωτιά, αφήνουμε να κρυώσει αρκετά και το βάζουμε σε μεταλλικό ή πλαστικό μπωλ.
Ανακατεύουμε ανά 1-2 ώρες με πηρούνι.
Σερβίρουμε με βύσσινο και καβουρντισμένο αμύγδαλο.

Tips:
Αν δεν σας αρέσει η μαστίχα βάλτε λιγότερη αλλά μην την παραλείψετε.
Αν βάλετε πολύ σαλέπι, ενδέχεται το μίγμα να σφίξει πολύ.
Αν τυχόν σας σβολιάσει το μίγμα, χτυπήστε το με μπλέντερ χειρός. Στην ανάγκη, περάστε το μίγμα από σουρωτήρι.

Καλή εβδομάδα!

Κοτόπουλο πιπεράτο με λαχανικά

Χτες έκοψα την πρώτη ντομάτα από τον κήπο μου, ενώ τα πεσκέσια συνεχίζουν να έρχονται από άλλους κήπους. Αγγουράκια τρώμε εδώ και καιρό, ενώ με έκπληξη είδα να βγαίνουν ντοματάκια Σαντορίνης, από τους σπόρους που μου έφερε η Αλεξάνδρα την Πρωτοχρονιά και τα οποία άργησα να βάλω σε σπορεία.
Μου χάρισαν κολοκύθια και θέλησα να τα αξιοποιήσω. Είχαμε καιρό να φάμε κοτόπουλο, οπότε σκέφτηκα κάτι εύκολο, γρήγορο και όχι ιδιαίτερα παχυντικό.

Κοτόπουλο πιπεράτο με λαχανικά
(για 5-6 άτομα)
Υλικά
3 μισά φιλέτα στήθος κοτόπουλου χωρίς πέτσα, κομμένο σε μικρά κομμάτια
1 πράσο κομμένο σε ροδέλες
1 μεγάλο κολοκύθι κομμένο ζουλιέν (μακρόστενα)
1 πορτοκαλί πιπεριά κομμένη ζουλιέν
3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
3 κ. σ. ελαιόλαδο
1 ½ κούπα νερό
½ κ. γ. πράσινα πιπέρια
½ κ. γ. κόκκινα γλυκά πιπέρια
λίγη γλυκιά πάπρικα
λίγο λευκό πιπέρι
αλάτι
½ κούπα νερό ανακατεμένο με ½ κούπα γάλα 0% *
2 κ. γ. κορν φλάουρ διαλυμένο στο μίγμα γάλακτος-νερού
½ κούπα νερό ακόμα

Εκτέλεση
Πλένουμε το κοτόπουλο και το τεμαχίζουμε.
Σωτάρουμε το κοτόπουλο σε αντικολλητικό τηγάνι, με 3 κ. σ. λάδι. Το γυρίζουμε από όλες τις μεριές να ασπρίσει. Το αφήνουμε να σωταριστεί και να πιει τα υγρά του για 10 λεπτά.
Στο μεταξύ, κόβουμε τα λαχανικά.
Προσθέτουμε τα λαχανικά μετά το δεκάλεπτο που χρειάζεται το κοτόπουλο.
Προσθέτουμε τα πιπέρια, την πάπρικα, το λευκό πιπέρι, λίγο αλάτι και 1 ½ κούπα νερό και αφήνουμε να βράσει για 20 ακόμα λεπτά.
Δοκιμάζουμε το φαγητό μας και αν είναι έτοιμο, προσθέτουμε το γάλα-νερό-κορν φλάουρ. Παίρνει μια βράση και αν το θέλουμε πιο αραιό, προσθέτουμε ½ κούπα νερό ακόμα (εγώ την πρόσθεσα).

Σερβιρίστηκε με ρύζι πιλάφι και ήταν πολύ νόστιμο.

Tip:
Αν δεν θέλετε να βάλετε γάλα στο φαγητό, μπορείτε να προσθέσετε ½ κούπα νερό με 1 κ. γ. κορν φλάουρ.

Αυτό, μου το χάρισε η Ελευθερία κι εγώ το χαρίζω σε όλους εσάς που με διαβάζετε! Ελευθερία, ευχαριστώ!

Καλό μήνα!