Φακή σούπα

Η φακή, όπως συνηθίζεται να φτιάχνεται στα ελληνικά σπίτια, είναι ένα πιάτο που "παίζει" στο σπίτι μας από τα παιδικά μου χρόνια μέχρι τώρα. Ένα απλό, συνηθισμένο, αλλά υγιεινό πιάτο, που κάθε Ελληνίδα νοικοκυρά έχει φτιάξει ή προτίθεται να φτιάξει. Στα πλαίσια της Μεσογειακής διατροφής, η οποία περιλαμβάνει όσπρια ή λαδερά δις εβδομαδιαίως, στα πλαίσια ακόμα-ακόμα και της θρησκευτικής μας παράδοσης που ζητάει το ίδιο Τετάρτη και Παρασκευή, η φακή, είναι ένα φαγητό, που συνηθίζεται στη χώρα μας και συνήθως αγαπιέται από μικρούς και μεγάλους, αν εξαιρέσει κανείς τις παρενέργειές της, που κανείς δεν αγαπάει. Αλλά αυτά τα έχουμε ξαναπεί: Μέρα που φτιάχνετε όσπρια, καλύτερα να μην καλείτε άνθρωπο το απόγευμα για καφέ! Αφήστε το για άλλη μέρα!

Τα τελευταία χρόνια, ενώ η φακή είναι ένα φαγητό που πάντα μου άρεσε, παρατηρώ ότι με πειράζει (και δεν εννοώ τις συνηθισμένες της παρενέργειες), αλλά, μου βαραίνει πολύ το στομάχι. Η φίλη μου η Τζέλλα, μου είπε να δοκιμάσω να βάλω λίγο πιπέρι καγιέν στη φακή μου, γιατί βοηθάει. Μία φορά που το δοκίμασα, δείχνει ότι μάλλον βοηθάει! Δοκιμάστε το κι εσείς. Δεν έχετε τίποτα να χάσετε. Στη δόση που αναφέρω παρακάτω, έβαλα 1/8 κ. γ. πιπέρι καγιέν.

Αν φτιάξετε φακή και δεν την καταναλώσετε όλη, μπορείτε να τη φυλάξετε στην κατάψυξη και να την αποψύξετε μια άλλη φορά που δεν θα έχετε φτιάξει μεσημεριανό. Διατηρείται τέλεια στην κατάψυξη!

Φακή σούπα

Για 4-5 πιάτα

½ κιλό φακή
1 μέτριο ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 κ. σ. γεμάτη, πάστα ντομάτας
2 φύλλα δάφνης
2-3 σκελίδες σκόρδο καθαρισμένες ολόκληρες ή κομμένες σε φλούδες
½ ποτήρι κρασιού λάδι
αλάτι
προαιρετικά
1/8 κ.γ. πιπέρι καγιέν
ξύδι

Εκτέλεση
Βάζουμε στη χύτρα 2-3 ποτήρια νερό να ζεσταίνουν.
Καθαρίζουμε και πλένουμε τη φακή σε σουρωτήρι.
Τη βάζουμε στη χύτρα (αν εσείς δεν θέλετε χύτρα, δε θα τα χαλάσουμε), προσθέτουμε και όλα τα υπόλοιπα υλικά.
Προσθέτουμε επιπλέον νερό, τόσο ώστε να καλύπτει 2-3 δάχτυλα τη φακή και βράζουμε για 20-30 λεπτά σε μέτρια φωτιά με κλειστή τη χύτρα.
Όταν ανοίξουμε τη χύτρα και δούμε ότι έχει ακόμα νερό, βράζουμε λίγο ακόμα με ανοιχτή τη χύτρα. Αν αντιθέτως είναι πηχτή, προσθέτουμε νερό.
Αν την κάνετε σε κανονική κατσαρόλα, θέλει περισσότερο χρόνο.
Συνοδέψτε τη με φρέσκο ψωμάκι και φέτα. Για μένα επίσης, το ξύδι στη φακή είναι  must!

Καλή εβδομάδα!

Φιλετάκια χοιρινά με μουστάρδα

Μια και μάθαμε να κάνουμε κνέντελ, να και μια πρόταση για να τα συνοδέψουμε!

Φιλετάκια χοιρινά με μουστάρδα

Υλικά

6 φιλετάκια χοιρινά
2 κ. γ. μουστάρδα
¼ κούπας κρασί
αλάτι με μυρωδικά
νερό
λίγο λάδι
Προαιρετικά:
λεμόνι κονφί

Εκτέλεση
Πλένουμε και στεγνώνουμε τα φιλετάκια. Με το χέρι μας μπορούμε να τα πλατύνουμε ελαφρά.
Τα σωτάρουμε στο λάδι. Αν βγάλουν υγρά, αφήνουμε να τα πιει πριν συνεχίσουμε.
Μόλις πιει τα υγρά, σβήνουμε με το κρασί.
Αφήνουμε να πάρει μια βράση και ρίχνουμε τα υπόλοιπα υλικά και λίγο νερό.
Βράζουμε το φαγητό για μισή ώρα και προσθέτουμε νερό αν χρειάζεται.
Σερβίρουμε με ρύζι, πατάτες, πουρέ, ή κνέντελ.

Αν βάλετε λεμόνι κονφί, προσέξτε το αλάτι, γιατί τόσο το κονφί, όσο και η μουστάρδα, είναι ήδη αλατισμένα.

Καλό Σαββατοκύριακο!

Κνέντελ

Όταν ο έλλην ταξιδεύει, ένα από τα πράγματα που του μένουν στο μυαλό (για να μην πω το μόνο), είναι τι έφαγε εκεί που πήγε...Έχετε ακούσει ποτέ έλληνα να λέει: "πήγαμε στους Δελφούς και είδαμε το υπέροχο μουσείο", "πήγαμε στη Θεσσαλονίκη και περάσαμε από τη Βεργίνα, "πήγαμε στην Κρήτη και είδαμε την Κνωσό"; Αντιθέτως, είμαι σίγουρη ότι έχετε ακούσει τις εξής ατάκες:
"πήγαμε στους Δελφούς και φάγαμε κάτι κοψίδιααααα", "πήγαμε στη Θεσσαλλλλλονίκη και φάγαμε κάτι μπουγάτσες και κάτι τρίγωνα Πανοράματος", πήγαμε στην Κρήτη και φάγαμε κάτι χοχλιούς μπουμπουριστούς (μπλιαχ)!!! Τέτοια του μένουν του έλληνα από τα ταξίδια. Και μια και ταξίδια δεν βλέπω να κάνουμε σύντομα πάλι έτσι που μας καταντήσανε, θα αρχίσουμε να σκαλίζουμε τις παλιές φωτογραφίες και να θυμόμαστε γεύσεις που δοκιμάσαμε και θεάματα που είδαμε όπου πήγαμε.

Σας έχω ξαναπεί, ότι ένα από τα καλύτερα ταξίδια που έχω κάνει ποτέ, ήταν εκείνο εκεί που πήγα ολομόναχη στη Γερμανία στη Νέλλη. Ίσως επειδή ήταν πρωτόγνωρο που ταξίδεψα μόνη (με χίλιους φόβους από το αεροπλάνο μέχρι πολλά άλλα), ίσως επειδή περάσαμε τέλεια με τη Νέλλη...Δεν ξέρω γιατί, πάντως το έχω στα τοπ 3 ταξίδια που έχω κάνει.

Η Νέλλη και ο Μάρτιν ήταν πολύ καλοί οικοδεσπότες. Είχαν οργανώσει κοντινά ταξιδάκια για να δω νέα μέρη και να γνωρίσω τον τόπο που ζουν. Έτσι, στο πρώτο μου ταξίδι, βρεθήκαμε στο Ρότενμπουργκ, ένα παραμυθένιο μέρος, γραφικό και κουκλίστικο, μια διατηρημένη μεσαιωνική πόλη! Εκεί, πέρα από τα αξιοθέατα που είδαμε (και τα θυμάμαι όλα, χεχε), φάγαμε και πολύ ωραία σε ένα μαγαζί! Νουά με μια υπέροχη σάλτσα και κνέντελ! Επίσης, μια και ήταν Οκτώβρης, ήπιαμε κρασί που ακόμα δεν είχε γίνει, θολό, αφρώδες, αγίνωτο και φρέσκο και τόσο, μα τόσο νόστιμο!

Τα κνέντελ μου άρεσαν πολύ, παρόλα αυτά όμως, δεν επεδίωξα ποτέ να τα φτιάξω. Κάποια στιγμή πήρα κάτι έτοιμα και άρεσαν στο γιο μου, οπότε είπα να φτιάξω και δικά μου. Διάβασα διάφορες συνταγές, πειραματίστηκα 2-3 φορές και κατέληξα στην παρακάτω. Προχτές, ένα φιλαράκι από το φβ, έπαιζε στο κάτι ψήνεται, έφτιαξε κνέντελ και θυμήθηκα ότι δεν τα έχω βάλει ακόμα. Αν θέλετε να συνοδέψτε ψητά, είναι μια διαφορετική πρόταση από τις συνηθισμένες. Έχουν βέβαια τη φασαριούλα τους, αλλά αν έχετε δοκιμάσει και σας άρεσαν αξίζει να τα κάνετε!
 

Γερμανικά Κνέντελ

Υλικά (για 20 κνέντελ)

6 μέτριες πατάτες (1 κιλό)
1 μεγάλο αυγό ελαφρώς χτυπημένο
¾ κούπας αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
5 κ. σ. τρίμματα ψωμιού (έβαλα χωριάτικο)
1,5 κ. σ. αλάτι
προαιρετικά
1 πρέζα μοσχοκάρυδο

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε, πλένουμε και βράζουμε τις πατάτες μέχρι να τρυπιούνται.
Λιώνουμε τις πατάτες όσο είναι ακόμα ζεστές σε πρέσα.

Αφήνουμε να κρυώσουν λίγο και προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά (αυγό, τρίμματα, αλάτι, μοσχοκάρυδο, αλεύρι).
Ανακατεύουμε με κουτάλι να πάνε παντού τα υλικά.
Βάζουμε αρκετό νερό σε κατσαρόλα να βράσει.
Αλευρώνουμε μια επιφάνεια για να ακουμπήσουμε τα κνέντελ.
Αλευρώνουμε τα χέρια μας και πλάθουμε μεγάλες μπάλες από το μίγμα της πατάτας (σε μέγεθος μανταρινιού). Αλευρώνουμε συχνά τα χέρια μας αν κολλάνε.
Τοποθετούμε τα κνέντελ στην αλευρωμένη επιφάνεια μέχρι να βράσει το νερό.

Μόλις κοντεύει να πάρει βράση, χαμηλώνουμε τη φωτιά) στο 1,5-2 με διαβάθμιση μέχρι 3).
Ρίχνουμε τα μισά κνέντελ μέσα στο νερό που βράζει ελαφρά και αφήνουμε να βράσουν για 5 λεπτά. Αν τα κνέντελ δεν έχουν σφιχτή υφή ή το νερό βράζει δυνατά, θα διαλυθούν.
Βγάζουμε τα κνέντελ με τρυπητή κουτάλα.
Τα τοποθετούμε σε πιατέλα μέχρι να φτιάξουμε και τα υπόλοιπα. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία για τα υπόλοιπα κνέντελ και σερβίρουμε αμέσως.
Μπορούμε, όταν τα πλάθουμε, στο κέντρο του καθενός, να βάλουμε ένα κομμάτι λουκάνικο.

Tip: Καθώς τα έβγαζα με την κουτάλα, τα πέρναγα μια γρήγορα βόλτα από κρύο τρεχούμενο νερό βρύσης. Νομίζω ότι αυτό βοήθησε να μην διαλυθούν. Δεν είναι υποχρεωτικό να το κάνετε. Πιο σημαντικό, είναι να μην σας διαλυθούν με το βράσιμο!

Cookies βρώμης χωρίς ζάχαρη με στέβια (γλυκαντικό)

Η στέβια, είναι ένα φυτό, που ανακαλύφτηκε το 1887 στα υψίπεδα της Παραγουάης. Για χρόνια καλλιεργούνταν και χρησιμοποιούνταν από τις τοπικές φυλές των Ινδιάνων, ως γλυκαντικό και θεραπευτικό φυτό. Υποκαθιστά πλήρως τη ζάχαρη αφού είναι πιο γλυκιά και χωρίς καθόλου θερμίδες. Της προσδίδουν ιδιότητες αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιβακτηριδιακές. Ένα ακόμα πλεονέκτημά της είναι ότι αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες (άρα μπορεί να τη χρησιμοποιήσουμε σε ψήσιμο ή βράσιμο), κάτι που δεν συμβαίνει με άλλα γλυκαντικά. Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί από διαβητικούς!
περισσότερες πληροφορίες
biostevia
ethnos
el.wikipedia

Όταν αγόρασα τη στέβια από την Πάτρα, είχα μια ελπίδα ότι θα μου άρεσε και έτσι θα έβρισκα τρόπους να την συμπεριλάβω σε γλυκές δοκιμές για να τρώω χωρίς τύψεις τα γλυκά που μου αρέσουν. Φευ! Τι τα θες… Όπως έλεγε κάποτε και κάποιος στο hungry, το γλυκό, δεν είναι γλυκό αν δεν έχει ζάχαρη…Δυστυχώς, όπως πολλά υποκατάστατα ζάχαρης, έχει κι αυτή εκείνη τη γνωστή μεταλλική γεύση, που δεν μου αρέσει καθόλου. Ίσως η ποσότητα που χρησιμοποίησα να ήταν μεγάλη (μια κουταλιά της σούπας) και αν χρησιμοποιήσω λιγότερο, να μην είναι τόσο έντονη, αφού έτσι κι αλλιώς, η γλυκαντική της δράση είναι 150-300 φορές μεγαλύτερη από τη ζάχαρη. Σαν ποσότητα δηλαδή, σε αυτό που έφτιαξα, είναι μεγάλη! Ίσως ξαναλέω, με μικρότερη ποσότητα, να είναι καλύτερο το αποτέλεσμα. Μπορείτε να δοκιμάσετε κι εσείς με μικρότερη ποσότητα.

Αν χρησιμοποιήσετε άλλου είδους γλυκαντικό, προσέξτε τις οδηγίες. Θα πρέπει να μπορεί να εκτεθεί σε υψηλές θερμοκρασίες. Δεν μπορούν όλα τα γλυκαντικά να χρησιμοποιηθούν σε υψηλές θερμοκρασίες.

Η στέβια που πήρα εγώ, ήταν σε σκόνη και ήταν πράσινη. Απ’ ό,τι είδα, κυκλοφορεί και επεξεργασμένη σε διάφορους τύπους και λευκή.

Σκέτα τα μπισκότα δεν μου άρεσε να τα καταναλώσω. Όμως, όταν τα βουτάω στον καφέ, δεν είναι καθόλου άσχημα. Επειδή λοιπόν συχνά μου στέλνουν email, άτομα που θέλουν να φτιάξουν κάτι για τους δικούς τους που πάσχουν από διαβήτη, σας γράφω τη συνταγή και όποιος θέλει μπορεί να τη δοκιμάσει. Τα άτομα με διαβήτη, ας πάρουν τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού τους πρώτα, πριν καταναλώσουν οτιδήποτε γλυκό!

Cookies βρώμης χωρίς ζάχαρη με στέβια (γλυκαντικό)

Υλικά για 1 δόση

120 γρ. μαργαρίνη light
1 κ. σ. στέβια σκόνη
3 κ. σ. γάλα χαμηλών λιπαρών
2 κ. σ. κακάο άγλυκο
½ κ. γ. μοσχοκάρυδο
100 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
100 γρ. νιφάδες βρώμης
1 κ. γ. baking powder

Εκτέλεση

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 160-170 βαθμούς. Στο δικό μου φούρνο, ανεβάζω ψηλά τη σχάρα όταν πρόκειται για μπισκότα-κουλούρια κλπ.
Σε ένα μπωλ χτυπάμε με μίξερ τη μαργαρίνη με τη στέβια για 2-3 λεπτά.
Προσθέτουμε το γάλα και το κακάο, χτυπάμε να ενσωματωθούν.
Προσθέτουμε το αλεύρι, το μπέκιν, το μοσχοκάρυδο και τις μισές νιφάδες βρώμης (50 γρ.) και ενσωματώνουμε με χτύπημα.
Τέλος, προσθέτουμε τις υπόλοιπες 50 γρ. νιφάδες και ζυμώνουμε να ενσωματωθούν με το χέρι. Δεν χρειάζεται να ενσωματωθούν και να χαθούν μέσα στη ζύμη εντελώς, όπως φαίνεται και στις φωτό.
Σε ταψί, στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί.
Πλάθουμε μπαλάκια ζύμης σε μέγεθος καρυδιού και τα πατικώνουμε.
Ψήνουμε για 12 λεπτά περίπου. Μην ξεχνάτε ότι τα μπισκότα σκληραίνουν καθώς κρυώνουν.
Απολαύστε χωρίς τύψεις!

Μπισκοτάκια αμυγδάλου

Πρόσφατα, βρέθηκα με αρκετά αμύγδαλα, επειδή έφτιαξα σουμάδα. Στα πλαίσια της ανακύκλωσης υλικών αλλά και δεδομένου του γεγονότος ότι η τιμή του αμύγδαλου είναι τσουχτερή για να τα πετάς, έφτιαξα μπισκοτάκια αμυγδάλου. Στέγνωσα τα αμύγδαλα που χρησιμοποίησα μέσα στο φούρνο για λίγη ώρα, προκειμένου να χάσουν την υγρασία που είχαν από το φούσκωμα με το νερό. Αν χρησιμοποιήσετε αμύγδαλα κατευθείαν χωρίς να φτιάξετε σουμάδα, δεν χρειάζεται να κάνετε κάτι τέτοιο. Μπορείτε όμως να χρησιμοποιήσετε ψημένα, γιατί, όπως διάβαζα, αναδεικνύουν καλύτερα το άρωμά τους.

Επειδή χρόνο για πειραματισμούς δεν είχα τότε, βρήκα μια συνταγή από εδώ και την έκανα. Διπλασίασα τα υλικά, έβαλα περισσότερα αμύγδαλα, λίγο περισσότερο αλεύρι και αντί για λικέρ αμαρέττο έβαλα σουμάδα, λικέρ κρέμας αμυγδάλου και εσάνς αμυγδάλου μαζί. Τα μπισκοτάκια σκληραίνουν με τις μέρες, οπότε μην τα παραψήσετε (αν και χλωμό το κόβω να μένουν μέρες). Με αυτή τη δόση τη διπλασιασμένη, αν θυμάμαι καλά, έβγαλα 3 ταψιά μπισκοτάκια.

Μπισκοτάκια αμυγδάλου

Υλικά

240 γρ. βούτυρο αγελάδος ή μαργαρίνη
1 κούπα ζάχαρη
2 αυγά
2,5-3 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 ½ κούπα χοντροτριμμένο αμύγδαλο
2 κ. γ. λικέρ αμαρέττο (ή λικέρ κρέμας αμυγδάλου-εσάνς αμυγδάλου-σουμάδα)

Εκτέλεση

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς και στρώνουμε χαρτί ψησίματος σε 2 ταψιά.
Χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη μέχρι να ασπρίσει. Προσθέτουμε τα αυγά, το αμύγδαλο και το λικέρ και συνεχίζουμε το χτύπημα για λίγο.
Συνεχίζουμε με τους γάντζους του μίξερ και προσθέτουμε το αλεύρι τμηματικά. Η ζύμη δεν θα είναι συμπαγής, αλλά θα κολλάει και θα έχει ακανόνιστη μορφή.
Με μικρό κουταλάκι, ρίχνουμε μικρές κουταλιές από το μίγμα όχι κοντά τη μία στην άλλη. Το μίγμα δεν απλώνει πολύ, οπότε, αφού ρίξτε τις κουταλιές, μπορείτε αν θέλετε να διορθώσετε το σχήμα του μπισκότου.
Ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 10-12 λεπτά μέχρι να πάρουν ένα ελαφρύ χρωματάκι.

Καλό Σαββατοκύριακο!

Cup cakes σοκολάτα από το βιβλίο της Αθηνάς!

Η Αθηνά-sugar buzz έγραψε ένα βιβλίο όλο γλύκα. Ένα βιβλίο παιχνιδιάρικο, με ωραίες φωτογραφίες και γραφικά, εύκολες συνταγές, μικρό και εύχρηστο, όπως είναι τα βιβλία που θέλουμε να έχουμε στην κουζίνα μας συνέχεια.

Στον Πλανήτη των Cup cakes λοιπόν κι εγώ έφτιαξα τα σοκολατένια cup cakes για να τα δοκιμάσουμε! Νοστιμότατα! Αθηνά, καλοτάξιδο το βιβλίο σου!

Περισσότερες λεπτομέρειες για το βιβλίο, στο μπλογκ της Αθηνάς!

Σπανακοπρασόπιτα με ρύζι

Καιρό έχω να βάλω πιτούλα χειροποίητη στο μπλογκ! Μία πίτα που έχω κάνει και είναι πολύ νόστιμη, είναι η σπανακοπρασόπιτα με ρύζι. Το πράσο δίνει γλυκιά γεύση όπου μπει, το σπανάκι είναι αγαπημένο έτσι κι αλλιώς και το ρύζι μπαίνει για να πάρει τα υγρά της πίτας αλλά και για να την κάνει ένα πλήρες γεύμα. Το γάλα στη ζύμη, την κάνει μαλακή και τραγανή ταυτόχρονα! Αν θέλετε να την κάνετε σε περίοδο νηστείας, αφαιρέστε γάλα και φέτα, αντικαταστείστε το γάλα με νερό και έτοιμο το νηστίσιμο πιάτο σας!

Παρακάτω, βάζω λινκ για το φύλλο, σε περίπτωση που κάποιος δεν έχει ξαναφτιάξει φύλλο. Τι λέτε; Πάμε να τη δούμε;

Σπανακοπρασόπιτα με ρύζι

Υλικά για ταψί τάρτας

για το φύλλο

1 ½ κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κούπα αλεύρι ολικής 90%
1 κ. γ. αλάτι
1 κ. γ. ζάχαρη
2 κ. σ. ελαιόλαδο
2 κ. σ. ξύδι
¾ κούπας γάλα χλιαρό
αλεύρι ή νισεστέ για το αλεύρωμα των φύλλων
1/3 κούπας ελαιόλαδο για το άλειμμα των φύλλων

για τη γέμιση

300 γρ. σπανάκι
4 πράσα ψιλοκομμένα
3 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα
½ κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο
2 κ. σ. άνηθο ψιλοκομμένο
¼ κούπας ρύζι κίτρινο
200 γρ. φέτα χοντροκομμένη
3 κ. σ. ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι

Κοτόπουλο με πατάτες, μανταρίνι και λεμόνι κονφί

Ωραίααα! Αφού κάναμε μια μικρή αποτοξίνωση από το φαγητό μετά τις γιορτές, επανέρχομαι με μια ιδιαίτερη συνταγή. Έχετε δοκιμάσει να βάλετε μανταρίνι στο ψητό; Δίνει ένα αποτέλεσμα αρωματικό και χαρίζει στο φαγητό εκείνη τη χαρακτηριστική γεύση των εσπεριδοειδών. Βέβαια, εξαρτάται πόσα πολλά μανταρίνια θα βάλετε. Στο φαγητό έβαλα και λίγο λεμόνι κονφί. Το λεμόνι κονφί, είναι λεμόνι, συντηρημένο σε άλμη. Αν δεν έχετε, δεν πειράζει. Μπορείτε να βάλετε λεμόνι κανονικό ή να περιοριστείτε στο χυμό που αναφέρω.Εννοείται, ότι μπορείτε να φάτε τα μανταρίνια ΜΕ τη φλούδα αν σας αρέσει!

Κοτόπουλο με πατάτες, μανταρίνι και λεμόνι κονφί

Υλικά για 4 μερίδες

1 κοτόπουλο κομμένο σε μερίδες ή 8 μπουτάκια (κοπανάκια) κοτόπουλου
2-3 κομμάτια λεμόνι κονφί
2 μανταρίνια κομμένα σε φέτες με τη φλούδα (ή και περισσότερα)
χυμός από 1 μανταρίνι
χυμός από 1 λεμόνι
πατάτες (3 μεγάλες)
αρωματικό αλάτι

Εκτέλεση

Πλένουμε το κοτόπουλο και το τοποθετούμε στο ταψί.
Καθαρίζουμε, πλένουμε και κόβουμε τις πατάτες σε τέταρτα ή πιο μικρές.
Πλένουμε τα μανταρίνια και τα κόβουμε σε ροδέλες μαζί με τη φλούδα. Τα τοποθετούμε στο ταψί μαζί με τις πατάτες.
Περιχύνουμε με χυμό λεμονιού και μανταρινιού. Κατά τη διάρκεια του ψησίματος προσθέτουμε νερό όποτε χρειάζεται.
Αλατίζουμε, βάζουμε το λεμόνι κονφί ενδιάμεσα και ψήνουμε για μιάμιση περίπου ώρα στους 180-190 βαθμούς.

Αν κατά τη διάρκεια του ψησίματος τα μανταρίνια «αρπάζουν», τα καλύπτουμε με πατάτες ή κοτόπουλο για να μην καούν.

Καλό Σαββατοκύριακο!

Και τα μπαχαρικά πάνε....

Ωραίαααα...Πολύ μου άρεσε τελικά το ποστ με τα μπαχαρικά. Είδα ότι όλοι έχουμε αγαπημένα αρώματα και γεύσεις. Είναι πραγματικά μαγικό το τι αρέσει στον καθένα και γιατί! Να φταίνε τα γονίδια; Να φταίνε οι αναμνήσεις από την παιδική ηλικία και οι μαγειρικές συνήθειες της οικογένειας; Ποιος ξέρει τι είναι αυτό που μας κάνει να μας αρέσει ή να μη μας αρέσει ένα μπαχαρικό ή ένα βότανο.

Χαμογελούσα με τα σχόλιά σας, συγκρατιόμουν να μην απαντήσω και χρειαστεί να σβήσω το σχόλιο μετά. Είδα νέες φίλες (καλωσήρθατε!), γευόμουν τα μυρωδικά που αναφέρατε ένα-ένα!

Αν πρέπει να πω τα δικά μου αγαπημένα μπαχαρικά και βότανα...θα δυσκολευτώ όπως στο προηγούμενο ποστ! Λατρεύω τη μυρωδάτη κανέλλα, το γλυκό μοσχοκάρυδο, το πιπεράτο γαρίφαλο (και ουχί γαρύφαλλο-πιστέψτε με!), το δυνατό κάρυ και τη μοναδική μαστίχα, τον ουζένιο γλυκάνισο και μάραθο, το νοσταλγικό μαχλέπι και κακουλέ, τη δροσερή μέντα και δυόσμο, τα πιπέρια και τα αρωματικά αλάτια, τη γλυκόριζα, το φρέσκο δεντρολίβανο, το τζίντζερ και το κάρδαμο και γύρευε πόσα άλλα ακόμα!

Αν στο προηγούμενο ποστ υπήρχε ερώτηση "ποια σκηνή από ταινία σου αρέσει", τότε θα απαντούσα εύκολα: τη σκηνή εκείνη στην Πολίτικη κουζίνα, που ο παππούς μαθαίνει τα μπαχαρικά στον εγγονό, και τη σκηνή, που μεγάλος πια ο πρωταγωνιστής γυρίζει στο μαγαζί του παππού, θυμάται, και τα μπαχαρικά αιωρούνται σαν αστέρια στο σύμπαν! Τι καταπληκτικές σκηνές στην ταινία ε;





Και τώρα στο θέμα μας. Η κλήρωση! Είχαμε 56 συμμετοχές. Δεν υπολόγισα το 2ο σχόλιο της Ρεγγίνας και το 2ο σχόλιο της Βιβής! Ατακτούλες! Θα σας μαλώσω! Xαχα! Επίσης, συμπεριέλαβα στην κλήρωση τους πάντες! Ακόμα και τους πιο μακρινούς!

Οπότε, μετά την ηλεκτρονική κλήρωση, οι 2 πρώτοι είναι τα νούμερα 48 και 18. Όσο κι αν προσπάθησα να μεταφέρω τα δεδομένα σε prtsc φωτό, το pc αρνιόταν πεισματικά! Οπότε το μετέφερα απευθείας εδώ! Υπενθυμίζω ότι η ώρα είναι σε UTC, γι΄ αυτό βλέπετε να λέει 10.00.07!
Όπως και νά 'χει, Ρεγγίνα (το 48) και Ελένη (18), είσαστε αυτές που θα παραλάβετε τα μπαχαρικούλια! Να είσαστε πάντα καλότυχες και ευχαριστώ όλους και όλες που παίξατε!

Επί τη ευκαιρία να πω ότι και στη Ζάκυνθο άνοιξε μαγαζί με μπαχαρικά πρόσφατα, αλλά δεν το έχω επισκεφτεί ακόμα! Θα πάω πολύ σύντομα και μου φαίνεται θα έχουμε νέο παιχνίδι σύντομα! Τι λέτε;

True Random Number Service
Random Sequence Generator
Here is your sequence:
48 15 30 12
18 13 34 50
10 56 40 36
22  4   7  53
16 25 37 41
43 24  17  3
45 19  20  2
35 49  31 55
27 28 26 33
6  21  8  42
54  47 5 23
39 38 14  9
52 46 11 44
1  51 32 29
Timestamp: 2012-01-11 22:00:17 UTC

Top 10

Η φίλη μου η Μαρία με κάλεσε να παίξω το παιχνίδι Top 10. Τώρα βέβαια, δεν είμαι το καταλληλότερο πρόσωπο για να διαλέγω αγαπημένη πόλη, βιβλίο κλπ, διότι πολύ απλά ποτέ δεν μου αρέσει μόνο ένα πράγμα! Παρόλα αυτά, θα προσπαθήσω να απαντήσω!

1. Αγαπημένο βιβλίο: Μμμμ! Τώρα μάλιστα! Όλα τα παλιά του Κοέλιο (Ο Αλχημιστής,
Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα και έκλαψα, Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει) και τα περισσότερα της Αλιέντε! (καλά ξεκινήσαμε ε;)

2. Αγαπημένη πόλη: Μμμμ....Σαντορίνη, Ρώμη, Βενετία κλπ! (εγώ το είπα, δεν το είπα;)

3. Αγαπημένο γλυκό: τι είπες τώρα; Μιλάτε σε μια γλυκατζού!!! Μπεζέδες δαγκωτό, αλλά και πάαααρα πολλά άλλα (σοκολατένια, φρουτένια, σιροπιαστά κλπ).

4. Αγαπημένο άρωμα: Χα! Εδώ θα σας κουφάνω: ΚΑΝΕΝΑ!!! Δεν φοράω άρωμα! Μπορώ όμως να σας πω αγαπημένο άρωμα στη μαγειρική! Κανέλλα, γαρίφαλο, μοσχοκάρυδο, μέντα, δυόσμος κλπ!

5. Αγαπημένο τραγούδι: Ουυυυ δύσκολο...Πολλά! Του Κότσιρα σχεδόν όλα, δεκαετία 80 ξένα, Ωκεανός της Κουλιά, Αύρα του Παναγόπουλου, Ξύπνα αγάπη μου και ένα που μπορώ να ξεχωρίσω είναι το "Τις θάλασσες σταμάτα" της Τσαλιγοπούλου!
6. Αγαπημένος προορισμός: ο κόσμος όλος-θα συμφωνήσω με τη Μαρία!

7. Αγαπημένο Blog: Κι εδώ θα συμφωνήσω με τη Μαρία! Πολλά!

8. Αγαπημένη εκπομπή: Παρόλο που δεν βλέπω τηλεόραση γενικά, βλέπω και γελάω μέχρι δακρύων το Μπλακ άουτ!

9. Αγαπημένο φαγητό: Ωωωω τι είπες πάλι τώρα; Μακαρονάδες ΧΩΡΙΣ κιμά, με λαχανικά, με θαλασσινά και σαλάτες! Μιαμ!

10. Αγαπημένη ανάρτηση: είναι πολλές και ειδικά αυτές στις οποίες γράφω συνταγές με ιστορίες!

Απ΄ ό,τι είδα σε μια γύρα που έκανα, ήδη έχετε παίξει πολλοί, οπότε θα πρωτοτυπήσω και θα καλέσω το φιλαράκι μου το Γιάννη να παίξει, που είναι παιχνιδιάρης! ;-)

Μην ξεχνάτε ότι μέχρι σήμερα το βράδυ, μπορείτε να σχολιάσετε στο προηγούμενο ποστ για το ποιο είναι το αγαπημένο σας μπαχαρικό!

Το Βάλσαμο: Ένα νέο μαγαζί με μπαχαρικά στην Πάτρα και ένα δωράκι για το καλωσόρισμα της νέας χρονιάς!

Οι γιορτές πέρασαν, οι διακοπές τέλειωσαν και όλοι κάνουμε απολογισμό του τι φάγαμε (πάλι). Σίγουρα όλοι τρώμε λίγο παραπάνω στιο γιορτές. Δεδομένου αυτού του γεγονότος, επιλέγω να μην ξεκινήσω τη βδομάδα με συνταγή, αλλά με μυρωδιές!

Τα χρόνια που βρίσκομαι πια στη Ζάκυνθο, είναι περισσότερα από αυτά που έζησα στην Πάτρα. Ο χρόνος που περνάω επίσης εκεί, είναι πολύ λιγότερος σε σχέση με τα περασμένα χρόνια. Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος είναι να έχω χάσει πια επαφή με τα μαγαζιά. τα εστιατόρια, τα μπαράκια κλπ. Μαγαζάκια συνήθως ανακαλύπτω όταν έχω χρόνο να περπατήσω μόνη μου με ησυχία και να ψάξω.

Παραμονιάτικα φτάσαμε  στην Πάτρα και κατευθείαν πήγαμε βόλτα στα μαγαζιά. Και καθώς περπατούσαμε, ανακάλυψα ένα μαγαζάκι μες στο κέντρο της πόλης. Κατενθουσιάστηκα! Μαγαζί με μπαχαρικά στην Πάτρα δεν είχα ξαναδεί. Ακόμα κι αν υπάρχει άλλο, εγώ δεν το ξέρω! Όταν θέλω περίεργα μπαχαρικά, πηγαίνω μια βόλτα στην Ευριπίδου όταν βρίσκομαι στην Αθήνα, αλλά στην Πάτρα, δεν είχα τέτοια επιλογή. Ενθουσιάστηκα λοιπόν γι΄ αυτό το λόγο και γιατί είναι ωραίο να ανοίγουν χρήσιμα και όμορφα μαγαζιά!

Το βάλσαμο, (κλικ στο όνομα για το σάιτ του μαγαζιού) βρίσκεται στην Πατρέως 43, έχει βότανα, μπαχαρικά, αλλά και μεταλλικά κουτιά, πορσελάνινες τσαγιέρες και φλυτζάνες, σεσουλίτσες και γουδιά, που μπορεί κάποιος να κάνει δώρο ή να πάρει για τον εαυτό του. Ποικιλία μεγάλη για επαρχιακή πόλη, αλλά και τιμές καλές. Παρόλο που ψώνισα, έφυγα και ξαναγύρισα στο μαγαζί, για να πάρω μερικά σετάκια μπαχαρικών για δώρα. Τα σακουλάκια που βλέπετε στη φωτογραφία, έκαναν από 50 λεπτά έως 1 ευρώ (εκτός από τη στέβια), οπότε με 2-3 ευρώ μπορούσα να κάνω ένα όμορφο δωράκι, που αν ασχολείσαι με τη μαγειρική το εκτιμάς δεόντως! Τα μπαχαρικά ήταν τακτοποιημένα σε κλειστά συρτάρια-ράφια-γυάλες, προστατευμένα από σκόνη αλλά και για να μην χάνουν το άρωμά τους.

Ο κύριος που το έχει δε, συμπαθέστατος! Εντόπισα περίεργα μπαχαρικά και υλικά, όπως για παράδειγμα τη στέβια, μια γλυκαντική ύλη που λέγεται ότι θα είναι το γλυκαντικό του μέλλοντος, αφού δεν περιέχει θερμίδες και είναι 300 φορές (200 είχα διαβάσει παλιότερα) πιο γλυκιά από τη ζάχαρη. Όπως καταλαβαίνετε, η γλυκατζού αγόρασα λίγη στέβια για δοκιμές (είναι το σακουλάκι με το πράσινο περιεχόμενο πάνω δεξιά).

Μου έκανε εντύπωση και το εξής: Όταν ήμουν στο Βραχνί ένα καλοκαίρι ενώ ήμουν 6 χρονών, εκεί φύτρωναν κάτι φυτά, τα οποία τα κόβαμε, τα ξεραίναμε και τα χρησιμοποιούσαμε για μπαστούνια.  Αυτά, (αν δεν κάνω λάθος το φυτό), είχαν κάτι λουλουδάκια τα οποία τα χρησιμοποιούσαμε για να βάζουμε μέσα το φυτίλι στο καντήλι. Ε, μέχρι και τέτοιο είχε αυτό το μαγαζί! Είχα να το δω από τότε!

Στο θέμα μας λοιπόν.  Για το καλό του χρόνου, πήρα 2 μπαχαρικά για τους αναγνώστες του μπλογκ. Ένα μίγμα ταντούρι μασάλα (ινδικό μίγμα για ρύζι, κοτόπουλο, κιμά) και ένα μίγμα για κοκκινιστά.

Οπότε, η ερώτηση είναι η εξής:  
Ποιο μπαχαρικό/μυρωδικό/βότανο αγαπάτε;
Όσοι απαντήσουν εδώ στο μπλογκ με σχόλιο, θα μπουν σε κλήρωση που θα γίνει με ηλεκτρονικό τρόπο. Οι 2 πρώτοι, θα πάρουν και τα μπαχαρικά που προανέφερα, με τη σειρά που εμφανίζονται.
Μπορείτε να σχολιάσετε μέχρι την Τετάρτη το βράδυ στις 12 τη νύχτα.

Αν μένετε στην Πάτρα και πάτε στο μαγαζί, πείτε ότι το μάθατε από τη μικρή κουζίνα!

Καλή εβδομάδα!

Cake pops με απομεινάρια κέικ

Καλή χρονιά! Καλή χρονιά με υγεία, χαρά και ηρεμία. Διότι την ηρεμία μας κοντεύουμε να τη χάσουμε με όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας. Υγεία, χαρά και ηρεμία σε όλους λοιπόν εύχομαι!
Ελπίζω να περάσατε καλά αυτές τις μέρες! Εμείς περάσαμε απολύτως οικογενειακά και κλεισμένοι στο σπίτι χτες και προχτές. Και τις 2 μέρες φάγαμε εδώ, χτες κόψαμε την πίτα μας και από σήμερα λέω πως θα μαζευτούμε από τις κραιπάλες!

Συνήθως, την επόμενη μέρα από την Πρωτοχρονιά, αφού έχουμε φάει το καταπέτασμα, αρχίζουν να μας πιάνουν οι τύψεις ότι φάγαμε πολύ! Βέβαια...Αφού έχουμε κατεβάσει 3,5 κιλά κουραμπιέδες και 5,5 κιλά μελομακάρονα, ήρθε ο καιρός για τύψεις! Ένα γλύκισμα που πληρώνει συχνά τις τύψεις μας, είναι η βασιλόπιτα, η οποία, αν δεν φαγωθεί την ώρα του ενθουσιασμού προς εύρεση του νομίσματος ή αν δεν καταναλωθεί με το καφεδάκι μας (τι ωραίο αλήθεια), μένει παραπονεμένη να ξεραίνεται! Κατ΄ αρχήν, αν δεν καταναλώσετε άμεσα τη βασιλόπιτά σας, σκεπάστε τη με μία μεμβράνη για να μην ξεραίνεται. Κατά δεύτερον, τις μέρες των πειραματισμών για να φτιάξω μια βασιλόπιτα που να με ικανοποιεί σε γεύση και ποιότητα, μου ήρθε η ιδέα τι να κάνω το κέικ που μένει (έφτιαξα κάμποσα, πιστέψτε με)!

Αν πάλι είχατε παραγγείλει βασιλόπιτες από τη Σκέτη Γλύκα, είμαι σίγουρη ότι δεν έμεινε ψίχουλο! Ήταν τόσο όμορφες και ελκυστικές, που σίγουρα καταναλώθηκαν. Για τη νοστιμιά τους, καλύτερα να μιλήσετε εσείς! Εγώ το μόνο που έχω να πω, είναι ότι χαίρομαι πολύ που συνεργάστηκα με τη Νίκη και τη Σκέτη Γλύκα. Δείτε τι καλλιτεχνήματα έφτιαξε εδώ!

Τα cake pops για πρώτη φορά τα άκουσα από τη Λιζ και από τότε τα έχω δει πολλές φορές μπροστά μου, συχνά δε, στη μαστόρισσα του είδους η οποία έγραψε και βιβλίο γι΄ αυτά, τη Bakerella, όπως και πρόσφατα στη Νίκη-Σκέτη Γλύκα. Για μένα, δεν είναι τίποτα άλλο από τρουφάκια σε στικ, τα οποία όμως μπορούν να γίνουν έργα τέχνης αν πιάνει το χέρι σου στη διακόσμηση και φυσικά αν έχεις τα κατάλληλα υλικά, κάτι το οποίο στη Ζάκυνθο, ακούγεται τουλάχιστον σαν ανέκδοτο!

Όπως και να ΄χει, επειδή όπως σας είπα είχα αρκετό υλικό για πειραματισμούς, πριν τις γιορτές έφτιαξα 2 φορές cake pops και τρουφάκια με 2 διαφορετικούς τρόπους. Αν σας έμεινε βασιλόπιτα και δεν έχετε σκοπό να την καταναλώσετε, ή αν σας μένει κέικ, μπορείτε να κάνετε κι εσείς cake pops ή τρουφάκια. Μπορείτε επίσης να φτιάξετε εξ' αρχής μια μικρή δόση κέικ και να το διαλύσετε μετά για να τα φτιάξετε. Αν σας ακούγεται extreme η ιδέα να κάνετε τόσο κόπο για ένα κέικ που μετά θα χαλάσετε, μπορείτε να αγοράσετε ένα μικρό έτοιμο κέικ (που δεν θα το συνιστούσα, αλλά για μια φορά και για πειράματα, ας πούμε πως δεν πειράζει).

Η παρακάτω συνταγή και υλικά, ενδείκνυται αν καλύψετε τα cake pops με τρούφα. Αν θέλετε να τα καλύψετε με ζαχαρόπαστα ή να τα αφήσετε χωρίς τρούφα, διαβάστε στο τέλος τα τιπς.

Cake pops με κέικ που έμεινε

Υλικά

½ κιλό κέικ σε τρίματα
150 κρέμα γάλακτος (χρησιμοποίησα 22% λιπαρών*-  δείτε τιπς)
150 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα *
1 σφηνάκι λικέρ καφέ (ή ό,τι λικέρ έχετε)
1 σφηνάκι λικέρ τεντούρα
2-3 κ. σ. πραλίνα φουντουκιού *
σοκολατένια τρούφα, πολύχρωμη τρούφα, ζαχαρόπαστα, καρύδα, τριμμένα ξηροκάρπια
στικς για γλειφιτζούρια ή ξυλάκια για σουβλάκια

Εκτέλεση

Κάνουμε το κέικ τρίματα με το χέρι ή σε μπλέντερ (εγώ το έκανα σε μπλέντερ).
Ρίχνουμε τα λικέρ και ανακατεύουμε. Πατικώνουμε τη ζύμη και την ξαναχαλάμε μερικές φορές. Με αυτό τον τρόπο ανακατεύονται καλά τα υλικά και δεν πάει μόνο σε μια μεριά το ποτό. Το ίδιο θα κάνουμε και στη συνέχεια.
Προσθέτουμε 2 κ. σ. πραλίνα φουντουκιού και ανακατεύουμε πάλι. Πατικώνουμε και διαλύουμε τη ζύμη μερικές φορές, ώστε να ανακατευτεί καλά το υλικό. Αφού ανακατευτεί καλά, παίρνουμε ένα κομμάτι ζύμης και το πλάθουμε σε μπαλάκι, για να δούμε αν διαλύεται. Αν διαλύεται, προσθέτουμε λίγη ακόμα πραλίνα και ανακατεύουμε.
Μπορούμε να πλάσουμε το μίγμα απευθείας αν βιαζόμαστε, ή να το βάλουμε στο ψυγείο για καμιά ώρα. Εγώ, έκανα το 2ο.
Σε μεταλικό μπωλ βάζουμε την κρέμα γάλακτος να ζεσταθεί. Μόλις ζεσταθεί, αποσύρουμε από τη φωτιά, ρίχνουμε τη σοκολάτα σε κομμάτια και την αφήνουμε να λιώσει. Ελέγχουμε μετά από 3-4 λεπτά αν έχει λιώσει και ανακατεύουμε. Αν η σοκολάτα μας είναι πολλή ρευστή, αφήνουμε λίγο να κρυώσει. Θέλουμε να είναι ρευστή για να κολλήσουν οι τρούφες, και για να μην γίνει παχιά η επικάλυψη, αλλά όχι τόσο ρευστή που να τρέχει.
Σε ένα ποτήρι του κρασιού, βάζουμε τρούφα (βολεύει περισσότερο από το να το βάλουμε σε πλατύ σκεύος)
Πλάθουμε μπαλάκια μικρά. Βουτάμε την άκρη του στικ στη σοκολάτα και μετά τρυπάμε με το στικ το μπαλάκι. Βουτάμε το cake pop στη γκανάς (σοκολάτα-κρέμα γάλακτος), περιμένουμε να στραγγίξει ελαφρώς και μετά το βουτάμε στο ποτήρι με τις τρούφες. Γυρίζουμε ολόγυρα να πάει παντού και το αφήνουμε όρθιο σε πιατέλα να σταθεί. Συνεχίζουμε έτσι με όλη τη ζύμη. Μπορούμε να τυλίξουμε σε καρύδα, τριμμένους ξηρούς καρπούς κλπ.

Μερικές παραλλαγές και συμβουλές:

Αντί για πραλίνα φουντουκιού, μπορείτε να βάλετε μέσα στη ζύμης γκανάς (το μίγμα σοκολάτα-κρέμα γάλακτος.

Αν έχετε σκοπό να βάλετε τα τρουφάκια σας σε χαρτάκια χωρίς τρούφα ολόγυρα, τότε προτιμήστε να φτιάξετε γκανάς με λιγότερη ή καθόλου κρέμα γάλακτος (άρα όχι γκανάς, αλλά σκέτη κουβερτούρα). Αν τα τυλίξετε στη γκανάς που περιγράφεται παραπάνω και τα βάλετε σε χαρτάκια, αφήστε τα πάνω σε χαρτί ψησίματος να πήξει λίγο η σοκολάτα και μετά βάλτε τα σε χαρτάκια. Παρόλα αυτά, θα κολλάει στο χαρτί, γι΄ αυτό είναι καλύτερα να τα τυλίξετε σε σκέτη σοκολάτα κουβερτούρα ή να αφαιρέσετε αρκετή κρέμα γάλακτος. Μπορείτε επίσης να τα βάλετε στο ψυγείο για να σφίξουν καλύτερα.

Το ίδιο θα πρέπει να κάνετε, αν θέλετε να βάλετε ζαχαρόπαστα και να φτιάξετε φατσούλες Αη Βασίλη κλπ. Σκέτη η γκανάς κολλάει και δεν είναι σταθερή. Προτιμήστε σκέτη κουβερτούρα λιωμένη σε μπεν μαρί. Θα φτιάξω και με σκέτη σοκολάτα και θα σας πω τι απέγινε. Είναι πάντως μια καλή λύση για κέικ που έχει μείνει.

Τέλος, θα ήθελα να πω πόσο ωραία ένιωσα χτες που παρακολουθούσαμε μαζί την εκπομπή "Το αλάτι της γης". Τηλεφωνήματα, μηνύματα, email από τους απανταχού ζακυνθινούς, ζακυνθινόφιλους και φίλους έπεφταν βροχή! Όσοι δεν μπορέσατε να δείτε την εκπομπή, την έχει ανεβάσει ένας χρήστης εδώ. Δείτε τη με την ησυχία σας! Είναι μια εκπομπή, που συγκίνησε τους ζακυνθινούς που μένουν μακριά και όχι μόνο!

Για άλλη μια φορά, εύχομαι καλή χρονιά σε όλους. Εκείνο δε που σκεφτόμουν φέτος συχνά, είναι τι ωραίο που θα ήταν αν έπιαναν όσες ευχές κάναμε όλοι μας...