Χορτόπιτα

Μαζέψαμε τα χόρτα μας λοιπόν και ήρθε η ώρα να τα μαγειρέψουμε. Όσα ήταν για βραστά, τα βράσαμε και τώρα με τα υπόλοιπα θα φτιάξουμε μια χορτόπιτα. Λεπτομέρειες για το φύλλο θα βρείτε στο τέλος του σεντονιού... εεεε...του ποστ ήθελα να πω.

Αν αποφασίσετε να φτιάξετε δικό σας φύλλο χωρίς πολλά λάδια, δίνω μια απλή συνταγή για ζυμάρι και ακολουθεί και η χορτόπιτα πλήρως:

Υλικά για το φύλλο
2 φλυτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1/4 φλυτζάνι λάδι
1/2 φλυτζάνι χλιαρό νερό
2 κουτ. σούπας χυμό λεμονιού
λίγο αλάτι
Μέσα σε ένα μπωλ ανακατεύουμε το αλεύρι και το αλάτι. Ρίχνουμε το χλιαρό νερό και τα υπόλοιπα υγρά και ανακατεύουμε. Αν σας δυσκολεύει η ζύμη σας να γίνει ομοιογενής, ρίξτε λίγο λαδάκι και λίγο νεράκι ακόμα. Αφήστε τη να σταθεί ένα μισάωρο (εγώ την άφησα όσο έφτιαχνα τη γέμιση).

Και τώρα ας ασχοληθούμε με τη γέμισή μας.
Τώρα, αν σας πω ότι δε ζύγισα τα χόρτα ακριβώς...ξέρω τι θα πείτε...Στο περίπου όμως ξέρω πόσα ήταν.

1/2 κιλό περίπου χόρτα άγρια (Αγριέψτε τους να αγριέψουν ντε)!
Έβαλα καυκαλίθρες, μάραθο, αγγουρίτσα, λάπατα και μυρώνι (το βαφτίσαμε επιτέλους).
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 κουταλιά σούπας ξερό δυόσμο
1 κουταλιάς σούπας ξερά μυρωδικά ανάμικτα
αλάτι
πιπέρι
λίγο λάδι
200 γρ. περίπου φέτα (ή όση θέλετε)
Στην πίτα, για ακόμα πιο γλυκιά γεύση, μπορείτε να προσθέσετε φρέσκο κρεμμυδάκι και πράσσο. Εγώ δεν είχα, γι' αυτό έβαλα ξερό κρεμμύδι. Αν παραλείψετε δε τη φέτα, είναι και νηστίσιμη.

Τι κάνουμε:
Πλένουμε τα χόρτα μας όσες φορές χρειάζεται για να είναι καθαρά.
Βάζουμε σε βαθύ τηγάνι λίγο λάδι να ζεσταθεί. Στο μεταξύ, μέσα στο τηγάνι κόβουμε τα χόρτα γύρω στα 2 εκατοστά μήκος.
Ψιλοκόβουμε και το κρεμμύδι.
Τα γυρίζουμε όλα μαζί έτσι ώστε να σωταριστούν, να μαλακώσουν και να πιούν τα υγρά τους. Τα συγκεκριμένα δεν έβγαλαν πολλά υγρά.
Όταν μαλακώσουν (δοκιμάστε ντε!), αποσύρετε από τη φωτιά, προσθέστε τα μυρωδικά (δυόσμο κλπ) , αλάτι, πιπέρι και τη φέτα και ανακατέψτε. Αν δεν έχουν μαλακώσει και έχουν τελειώσει τα υγρά τους, προσθέστε λίγο νερό και βράστε για λίγο μέχρι να μαλακώσουν.

Πάμε τώρα στα δύσκολα.
Ας φτιάξουμε φύλλο.
Το ζυμαράκι μας, αφού ξεκουράστηκε είναι έτοιμο να το ανοίξουμε. Και τι θα κάνει μια νοικοκυρά που δεν ξέρει να ανοίγει φύλλο; Θα μείνει χωρίς πιτούλα; Ε όχι! Δε θα την αφήσουμε έτσι.

Για όσες δεν ξέρετε να ανοίγετε φύλλο, ξεχάστε τη διαδικασία με ζυμάρι και άνοιγμα φύλλου και πάρτε έτοιμο. Προτιμήστε τη συσκευασία που λέει "χωριάτικο φύλλο", διότι τι πίτα θα είναι αν δεν έχει χωριάτικο φύλλο;

Για όσες είστε μαστόρισσες στο άνοιγμα φύλλου, εγώ είμαι η τελευταία που θα δώσει οδηγίες. Παρόλα αυτά, για όσες το επιχειρήσουν και δεν το έχουν ξανακάνει , συμβουλεύω να κάνουν τα εξής:

Για να ανοίξουμε φύλλο θέλουμε ένα πλάστη και μια μεγάλη καθαρή επιφάνεια.
Πασπαλίστε την επιφάνεια με αλεύρι ή νισεστέ (που είναι πιο λεπτό άλευρο) όπως μάθαμε στην κοτόπιτα, για να μην κολλάει το φύλλο καθώς θα το ανοίγετε με τον πλάστη. Πάνω και κάτω από το φύλλο επίσης θα πρέπει να πασπαλίζετε με αλεύρι για να μη σας κολλήσει γύρω απο τον πλάστη.
Όταν ανοίγουμε φύλλο, δεν το ανοίγουμε με όλο το ζυμάρι αλλά με μικρά ζυμαράκια (μικρότερα από μπάλα του τένις) που προσπαθούμε να το ανοίξουμε προς όλες τις κατευθύνσεις.
Τελικά, λέγοντας όλα αυτά, σκέφτομαι ότι η υπόθεση "φύλλο", θέλει ειδικό ποστ...να μη σας πω και βίντεο...

Ας προχωρήσω και στην 3η λύση. Επειδή για όλους υπάρχει μια λύση που να τους αγγίζει, έτσι κι εδώ υπάρχει και μια 3η.

Ένας εύκολος τρόπος για να ανοίξετε φύλλο είναι να το ανοίξετε με μηχάνημα.
Τι; Δεν ξέρατε ότι υπάρχει μηχάνημα; Όλα τα καλά υπάρχουν! Με το ίδιο μηχάνημα ανοίγουμε και φύλλο για μακαρόνια.

Αυτό το μηχάνημα (το οποίο είναι ιταλικό), το είχα αγοράσει στην Κρήτη εδώ και 15 χρόνια περίπου. Μου έκανε μάλιστα εντύπωση ότι υπήρχε παντού σε όλα τα μαγαζιά. Ήταν φανερό ότι εκεί έφτιαχναν πίτες!
Όσοι το έχετε, υποθέτω ξέρετε και να το χρησιμοποιείτε.

Μερικές συμβουλές για όσους ανοίξουν φύλλο με τέτοιο τρόπο:
Το μηχάνημα αυτό δεν πλένεται. Ό,τι υπόλειμμα υπάρχει από παλιότερη χρήση, καθαρίζει με τον εξής τρόπο:
Όταν ανοίγουμε φύλλο με το μηχάνημα, το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να καθαρίσουμε το μηχάνημα με ένα μικρό κομμάτι ζύμης. Περνάμε 2-3 φορές τη ζύμη από τους κυλίνδρους μέχρι να καθαρίσει εντελώς και πετάμε το ζυμάρι αυτό.
Το μηχάνημα διαθέτει 7 σκάλες. Η 1η βγάζει το φύλλο χοντρό και όσο πάμε προς την τελευταία το φύλλο λεπταίνει.
Κόβουμε κομμάτια ζύμης σαν μεγάλο αυγό και τα περνάμε από την 1η σκάλα.
Περνάμε το κομμάτι της ζύμης δύο φορές από την κάθε σκάλα μέχρι να φτάσουμε στην 5η σκάλα.
6η και 7η σκάλα δίνει φύλλο πάρα πολύ λεπτό.
Εγώ έφτιαξα την πίτα σταματώντας στο 5. Στις φωτογραφίες βλέπετε πως ξεκίνησε από ένα μικρό μπαλάκι και πως σιγά σιγά μεγάλωσε και έγινε μακρόστενο φύλλο.
Στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί σε ταψί και ανάβουμε το φούρνο στους 190 βαθμούς.
Φτιάχνουμε το φύλλο, το ισιώνουμε με ένα μαχαίρι για να έχει ίδιο μέγεθος και βάζουμε κουταλιές-κουταλιές γέμιση κατά μήκος. Κλείνουμε το φύλλο και το στριφογυρνάμε. Κλείνουμε τις άκρες κολλώντας τις με λίγο νεράκι.
Επαναλαμβάνουμε το ίδιο για όλη τη γέμιση και τη ζύμη.
Τα ρετάλια που κόβουμε από το ίσιωμα του φύλλου, τα κάνουμε κι αυτά πάλι φύλλο αφού τα πλάσουμε λίγο στα χέρια μας.
Με όποιον τρόπο κι αν ανοίξουμε φύλλο για να κάνουμε την πίτα μας (έτοιμο, πλάστη, μηχάνημα), είτε θα στρώσουμε φύλλα πάνω-κάτω στο λαδωμένο μας ταψί, είτε θα κάνουμε ίσια μπαστουνάκια, είτε στριφογυριστά σαν τη δική μου. Με αυτή τη δοσολογία εγώ έφτιαξα 6 πίτες.
Τέλος, ψήνουμε στους 190 για 40 λεπτά ή ανάλογα το φούρνο.

TIP:
Μην πλένετε τα ξύλινα σκεύη (πλάστες κλπ) στο πλυντήριο πιάτων γιατί καταστρέφονται με τις υψηλές θερμοκρασίες. Την πρώτη φορά που θα χρησιμοποιήσετε ένα ξύλινο σκεύος, αλείψτε το με λάδι και αφήστε έτσι για αρκετές ώρες.

Λοιπόν; Χορτάσαμε χόρτα;