Λικέρ κράνα

Τις τελευταίες μέρες μαθαίνετε φαντάζομαι τα νέα για το νησί μου, από την τηλεόραση δυστυχώς.
Η Ζάκυνθος που ξέραμε όλοι, το νησί που έγινε 2η πατρίδα μου, δεν υπάρχει. Κατακάηκε. Τις τελευταίες μέρες, το μόνο που ακούω από το παράθυρό μου εκτός από τα τζιτζίκια, είναι ένας μόνιμος βόμβος από αεροπλάνο. Όλο τον Αύγουστο, αυτή η ιστορία στη Ζάκυνθο. Απλά τις τελευταίες μέρες το κακό παράγινε. Χιλιάδες στρέμματα χάθηκαν, σπίτια και άνθρωποι κινδύνεψαν, ζώα κάηκαν. Χιλιάδες δέντρα, έχουν γίνει στάχτη.

Δεν ξέρω γιατί. Το μόνο που ρωτάω τις τελευταίες μέρες όποιον συναντάω είναι γιατί. Όχι το γιατί το παραπόνου, που αυτό δεν παίρνει απάντηση, αλλά το γιατί της απορίας. Ψάχνω να βρω μια απάντηση, λογική ή παράλογη, στο γιατί στη Ζάκυνθο φέτος μπήκαν πάνω από 80 φωτιές. Ποιος; Γιατί; Είναι τρελός; Είναι σχέδιο; Από ποιον; Τι συμφέροντα κρύβονται; Ποιος έχει να κερδίσει από αυτό το κακό; Ποιος εκδικείται;

Θέλω να πιστεύω στα σενάρια ότι κάποιος εκδικείται. Ειλικρινά. Κι αυτό, γιατί ΔΕΝ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ, ότι οι ντόπιοι μπορεί να είναι τόσο κοντόφθαλμοι και τόσο χαζοί, που να έχουν κάνει οι ίδιοι ζημιά. Δε θέλω και δε μπορώ να το πιστέψω.

Από την πλευρά που είναι το σπίτι μου δεν βλέπαμε τη μεγάλη φωτιά στην Αναφωνήτρια. Συγκλονίζει η φωτογραφία που τραβήχτηκε στην Κεφαλλονιά και δείχνει τη φλεγόμενη Ζάκυνθο (φωτό εδώ) . Είναι αλλιώς να τη βλέπεις και αλλιώς να το ακούς. Το κακό είναι, ότι ό,τι ξέραμε για τα ορεινά, πρέπει να τα ξεχάσουμε. Τα ορεινά, το πιο όμορφο κομμάτι της Ζακύνθου, είναι πλέον κάρβουνο. Δεν ξέρω πότε θα σταματήσει το κακό. Πριν λίγο είδα αεροπλάνο πάλι να πετάει μπροστά από το σπίτι μου. Δεν ξέρω τι να ευχηθώ πέρα από αυτό. Να σταματήσει εδώ. Ό,τι άλλο και να ευχηθώ, είναι ουτοπία. Να ξαναγίνουν τα δέντρα; Να ξαναγίνουν τα δάση; Πότε; Σε ποιο αιώνα; Πίκρα....

Αφήνω τα νέα τα τοπικά για να σας προτείνω μια συνταγή.

Πέρυσι τέτοιες μέρες είχαμε πάει στην Ξάνθη. Μέσα σε όλα τα καλά που είδαμε και δοκιμάσαμε, βρήκα και κράνα. Με μεγάλη ανυπομονησία περίμενα το λικέρ μου να γίνει και φέτος σας βάζω τη συνταγή! Όσοι μπορείτε και βρίσκετε κράνα, είστε τυχεροί. Δίνει καταπληκτικό λικερ σε γεύση και χρώμα!

Λικέρ κράνα

Υλικά

1 κιλό ζάχαρη

1 κιλό κράνα

1-2 ξύλα κανέλλας

μερικά καρφάκια γαρίφαλα

1 μπουκάλι μπράντυ των 700 ml (686 γρ.) τουλάχιστον 3 αστέρων

Εκτέλεση

Διαλέγουμε ώριμα αλλά γερά κράνα στην εποχή τους.

Τα πλένουμε και τα βάζουμε σε γυάλα που κλείνει, σε στρώσεις με τη ζάχαρη.

Αφήνουμε τη γυάλα στον ήλιο για 20 μέρες και ανακινούμε κάπου-κάπου για να λιώσει η ζάχαρη.

Μετά από 20 μέρες, προσθέτουμε το μπράντυ  και τα μπαχαρικά και αφήνουμε άλλες 20 μέρες στον ήλιο.

(Μπορείτε να συνεχίσετε την ωρίμανση με το κονιάκ, είτε στον ήλιο είτε μέσα στο σπίτι).

Είναι ένα πολύ ανθεκτικό λικέρ και δεν παθαίνει τίποτα, ακόμα κι αν ξεχάσετε να το φιλτράρετε για μήνες.

Φιλτράρουμε με μουσελίνα σε καθαρά μπουκάλια.

Λικέρ φραγκοστάφυλο

Πέρυσι η Ξανθή, ξέροντας ότι με ενδιαφέρουν τα φρούτα του δάσους για πειράματα με λικέρ και γλυκά κουταλιού, μου είχε στείλει διάφορα φρουτάκια από τα μέρη της. Πολύτιμα δώρα πραγματικά. Το ένα πιο όμορφο από το άλλο αλλά και ενδιαφέροντα ως προς τα αποτελέσματα που έδωσαν.

Στην παρακάτω φωτό, βλέπετε και τα τέσσερα μαζί. 

Πάνω αριστερά: τσάπουρνα

Πάνω δεξιά:φραγκοστάφυλο

Κάτω αριστερά: σαμπούκος

Κάτω δεξιά: κράνα

Η εμπειρία με τα λικέρ μετά την ενασχόληση μετά από τόσα χρόνια, με έχει κάνει ικανή να φτιάξω λικέρ ακόμα και με ελάχιστη ποσότητα. Όταν δεν έχεις τη δυνατότητα να έχεις μεγάλη ποσότητα από ένα σπάνιο φρούτο, τότε βολεύεσαι με όσο έχεις.

Μπορεί να έχεις μικρή ποσότητα, αλλά το λίγο λικεράκι που θα πάρεις είναι πολύτιμο και σε αποζημιώνει.

Τα φούτα του δάσους δίνουν πολύ γευστικά λικέρ. Το φραγκοστάφυλο έγινε πάρα πολύ νόστιμο! Μπορείτε να βρείτε ακόμα απ' ό,τι είδα σε ένα μανάβικο. Και ναι! Υπάρχει μανάβικο στη Ζάκυνθο που φέρνει σπάνια και δυσεύρετα φρούτα και το ανακάλυψα πρόσφατα. Ακριβά μεν, αλλά φέρνει. Και εκτός από σπάνια, φέρνει και βυσσινάκι και μελιτζανάκι. Αμέ!

Τι έλεγα; Α ναι! 'Ότι το φραγκοστάφυλο έγινε τέλειο! Δίνει καταπληκτική γεύση και χρώμα. Δοκιμάστε το αν βρείτε!

Λικέρ φραγκοστάφυλο 
Υλικά 
60 γρ. φραγκοστάφυλα (ζυγισμένοι μόνο οι σπόροι)
60 γρ. άχρωμο ρούμι
40 γρ. νερό
40 γρ. ζάχαρη λευκή

Εκτέλεση 
Πλένουμε και ξεσποριάζουμε τα φραγκοστάφυλα.
Τα βάζουμε σε βάζο μαζί με το ρούμι και τα αφήνουμε εντός σπιτιού σε σκιερό μέρος για 1 μήνα. Μετά από 1 μήνα, φτιάχνουμε ελαφρύ σιρόπι (που θα βράσουμε μόλις για 1-2 λεπτά) με το νερό και τη ζάχαρη.
Αφήνουμε να κρυώσει καλά και το βάζουμε στο βάζο με τα φραγκοστάφυλα.
Αφήνουμε εντός σπιτιού για 3-4 μέρες.
Φιλτράρουμε σε καθαρή μπουκάλα.

Τέλος, αν έχετε φρέσκα φραγκοστάφυλα, βάλτε τα στις σαλάτες σας. Ταιριάζουν πάρα πολύ!

Καλή εβδομάδα!

Update:
Θεωρώ αναγκαίο να τονίσω, ότι τόσο στις φωτογραφίες των λικέρ στο μπλογκ και στο βιβλίο μου Λικεράκια και σερμπέτια, όσο και στην πραγματικότητα, το χρώμα των λικέρ είναι πέρα για πέρα πραγματικό, χωρίς προσθήκη χρώματος. Θεωρώ μεγάλη χαζομάρα ΕΙΔΙΚΑ στα λικέρ να προσθέτουμε χρώμα. Πραγματικά δεν υπάρχει λόγος. Τα περισσότερα φρούτα δίνουν υπέροχο χρώμα, φυσικό και όμορφο. Λέω ειδικά στα λικέρ, επειδή στις τούρτες πχ, μπορεί να χρειάζεται χρώμα, ειδικά σε αυτές με ζαχαρόπαστα. Στα λικέρ όμως είναι εντελώς περιττό.

Λικέρ λωτού

Οι λωτοί (ή λώτα) είναι φρούτα που δεν με έχουν συγκινήσει ΠΟΤΕ! Η μάνα μου τρελαινόταν. Της άρεσαν (και της αρέσουν) πολύ, ενώ εγώ δεν καταλάβαινα τι ακριβώς της αρέσει σ΄ αυτό το στυφό πράγμα...

Τελικά οι λωτοί είναι ένα πολύ ιδιαίτερο φρούτο που για να πεις πως σ΄ αρέσει, πρέπει να το φας την απόλυτα σωστή στιγμή. Ούτε να είναι αγίνωτο (άρα στυφό), ούτε υπερβολικά ώριμο (άρα νιανιά και υπερβολικά γλυκό). Στην κατάλληλη εποχή είναι ώριμο και πολύ γλυκό, χωρίς στυφή γεύση. Έλα όμως που εμένα δεν μου αρέσουν τα γλυκά φρούτα! Οπότε, εξακολουθεί ως φρούτο να μη με ενδιαφέρει...

Παρόλα αυτά, στα πλαίσια των πειραματισμών μου με τα λικέρ, ήθελα να το δοκιμάσω. Και έκανα πολύ καλά, γιατί το αποτέλεσμα με ικανοποίησε. Για να πω την αλήθεια, δεν περίμενα ότι θα μου αρέσει το λικέρ του, αλλά ήταν πάρα πολύ καλό!

Τώρα που είναι η εποχή τους, δοκιμάστε το. Και αν το κάνετε, μην πετάξετε τα φρούτα μετά το φιλτράρισμα του ποτού. Σε μια βδομάδα που θα είναι έτοιμο, θα φτιάξουμε κέικ με τους λωτούς που χρησιμοποιήθηκαν στο λικέρ!

Λικέρ λωτού
Υλικά
2 ώριμοι λωτοί (περίπου 340 γρ.)
250 γρ. ρακή
2 αστεροειδείς γλυκάνισοι
100 γρ. ζάχαρη
100 γρ. νερό

Εκτέλεση
Πλένουμε και καθαρίζουμε τους λωτούς από τα φλούδια.
Τους κόβουμε μικρά κομμάτια και τους βάζουμε σε γυάλα που σφραγίζει, μαζί με τη ρακή και τους αστεροειδείς γλυκάνισους.
Αφήνουμε σε σκοτεινό μέρος μέσα στο σπίτι για 1 εβδομάδα.
Μετά, φτιάχνουμε ελαφρύ σιρόπι με τη ζάχαρη και το νερό που θα βράσουμε για 1-2 λεπτά.
Όταν κρυώσει, το προσθέτουμε στη γυάλα.
Αφήνουμε ένα 24ωρο και φιλτράρουμε.
Αφού φιλτράρουμε όλο το λικέρ, αφήνουμε τους λωτούς στο φίλτρο για ώρες, να βγάλουν όσο λικέρ έχουν, χωρίς να στύψουμε.

Tip: Τους λωτούς που έμειναν δεν τους πετάμε, αλλά μπορούμε να τους προσθέσουμε σε κέικ! Αναμείνατε συνταγή σύντομα!

Καλή εβδομάδα!

Λικέρ ρόδι-Πετιμέζι ροδιού

Πολλά ρόδια έφτασαν στο σπίτι από πεσκέσι! Άλλα φαγώθηκαν, άλλα έγιναν κοτόπουλο με βινσάντο και ρόδι, μια συνταγή της pandora, άλλα μπήκαν σε γυάλες για λικέρ και πετιμέζι ροδιού (γρενανδίνη) με συνταγές από το βιβλίο μου και άλλα περιμένουν να καταναλωθούν. Πέρυσι, δεν μου είχαν χαρίσει ούτε ένα! Φέτος, δεν ήξερα τι να τα πρωτοκάνω! Εσείς βάλατε να γίνεται λικεράκι; Εμένα, όπως βλέπετε, πριν καλά-καλά βγει στον ήλιο, έχει αρχίσει να γίνεται ροζ! Ευχαριστώ Χαρά και Ρούλα για τα ρόδια!

Φτιάξτε αυτό τον καιρό: Λικέρ φραγκόσυκο, δαμάσκηνο, ρόδι, πετιμέζι ροδιού

Λικέρ φραγκόσυκο

Λικέρ δαμάσκηνο

Λικέρ ρόδι

Πετιμέζι ροδιού

Λικέρ μέσκουλες-μούσμουλα

Μπορεί να συγκέντρωσα 50 συνταγές για διαφορετικά λικέρ στο βιβλίο μου "Λικεράκια και σερμπέτια"  όμως, όπως έχω ξαναπεί, δεν έχω σταματήσει να πειραματίζομαι με τα λικέρ. Φρούτα με τα οποία δεν ήμουν απόλυτα ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα, παραλλαγές, προσθήκες, δίνουν, νέες γεύσεις, νότες αρωματικές και χρωματικές στη μεγάλη αυτή συλλογή που λέγεται λικέρ. Ξαναλέω και ξανασυμβουλεύω: έχουμε τόσα ωραία φρούτα, βότανα και καρπούς στην Ελλάδα. Ας αφήσουμε για λίγο τα ξενόφερτα "σκληρά" ποτά και ας γευτούμε τα λικεράκια που μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας. Σκέτα, με πάγο ή σαν κοκτέιλ με κάποιο αναψυκτικό ή χυμό, θα σας ταξιδέψουν σε νέες γεύσεις και θα ξεχάσετε τον κλασικό τρόπο σερβιρίσματός τους. Θυμηθείτε επίσης ότι μια κουταλιά από το αγαπημένο σας λικέρ στο παγωτό σας ή στον καφέ σας, θα απογειώσει τη γεύση του!

Λικέρ μέσκουλες-μούσμουλα

Υλικά

350 γρ. μέσκουλες ακαθάριστες

350 γρ. ζάχαρη

400 γρ. νερό

200 γρ. ρούμι

100 γρ. νερό

Εκτέλεση

Πλένουμε και καθαρίζουμε τις μέσκουλες από φλούδια και κουκούτσια, προσέχοντας να μην πάρουμε το άσπρο μέρος που είναι κοντά στο κουκούτσι. Τα κουκούτσια δεν τα πετάμε.

Βάζουμε σε κατσαρόλα τη ζάχαρη, το νερό και τις μέσκουλες κομμένες σε μικρά κομμάτια και βράζουμε για 15 λεπτά.

Αποσύρουμε από τη φωτιά, βάζουμε μέσα και τα κουκούτσια τα οποία έχουμε καθαρίσει τις εξωτερικές φλούδες και τα αφήνουμε να κρυώσουν.  

Όταν κρυώσουν, προσθέτουμε το ρούμι και 100 γρ. νερό. Ανακινούμε απαλά να ενωθούν και φιλτράρουμε σε καθαρή μπουκάλα.

Δοκιμάζουμε και προσθέτουμε ό,τι επιθυμούμε (ποτό, νερό, ή σιρόπι).

Tips:

Μην πετάξετε τις μέσκουλες που βράσατε. Φάτε τις σαν γλυκάκι!

Μέσκουλες τις λέμε στην Πάτρα. Νέσπολες τις έμαθα στη Ζάκυνθο. Μούσμουλα είναι ευρέως γνωστά!

Καλή εβδομάδα!

Ρώσικη σανγκρία (ποτό φράουλα-ανανάς)

 Η διεύθυνση του μπλογκ προειδοποιεί: ακολουθεί διπλοσέντονο!

Σας έχει τύχει να ξεχωρίζετε το μανάβη σας ή το χασάπη σας; Τον άνθρωπο που σας εξυπηρετεί καθημερινά, για να έχετε τα αγαθά του καθημερινού σας τραπεζιού; Μη μου πείτε ότι δεν υπάρχει κάποιος από αυτούς που συμπαθείτε παραπάνω; Που σας κάνει αστεία, σας πιάνει κουβέντα, σας λέει μια καλή κουβέντα όταν ξεκινάει η εβδομάδα;

Το Γιώργο τον ξέρω από τότε που ήταν δώδεκα χρονών παιδάκι. Ήταν μαθητής μου. Κέρατο κανονικό. Ζωηρό και όλο γέλαγε. Αλλά δεν ήταν από εκείνα που θες να τα πνίξεις. Ήταν από κείνα που γελάς με τις σκανταλιές τους. Ο Γιώργος μεγάλωσε και έχει πια μανάβικο εδώ και χρόνια. Και είναι 3 φορές περισσότερο πολυλογάς από ό,τι ήταν παλιά!

Δεν υπάρχει περίπτωση να πάω στο μαγαζί του και να μην πιάσουμε κουβέντα για ώωωωωωωωωωρα! Αφού, όταν δεν έχω χρόνο τον προειδποιώ:
-Κακομοίρη μου....Βάλε μου τα πράματα και μη μου μιλείς καθόλου, γιατί βιάζομαι. Κι έτσι και μου πιάσεις κουβέντα, δεν πρόκειται να μαγειρέψω σήμερα. Τον απειλώ, γελάμε και φεύγω. Άλλες φορές όμως που έχω χρόνο...Τον αφήνω και λέει και λέει και λέει...Ειναι non stop ο Γιώργος.

Πάω εκεί πριν το Πάσχα. Και αρχίζει η πάρλα. Δώσ' του ο ένας, δώσ' του ο άλλος, μας πιάνει ο ασταμάτητος. Σε κάποια στιγμή, γυρίζει και μου λέει:
-Άκου να σου πω μια συνταγή, για να φτιάξεις ένα ποτό!
Εγώ, χαμηλώνω το βλέμα, χαμηλώνω τη φωνή μου και λέω:
-Ξέρεις Γιώργο...εγώ, έγραψα ένα βιβλίο για ποτά...
-Το ξέρω, -λέει φωναχτά- γι' αυτό στο λέω, για να το κάνεις!!! Και συνεχίζει απτόητος με τη συνταγή.
-Θα πάρεις έναν ανανά, μπλα μπλα μπλα...Θα πάρεις και ένα κεσεδάκι φράουλες, μπλα μπλα μπλα...Θα πάρεις κι ένα μπουκάλι βότκα, μπλα μπλα, μπλα...Αυτό το ποτό το λένε ρώσικη σανγκρία και το έμαθα στην Αμερική!
Και μου λέει τη συνταγή. Εγώ αρχίζω τις ερωτήσεις, ώστε να μην μου μείνει κανένα κενό σημείο. Σημειώνω τη συνταγή πάνω σε μια χαρτοσακούλα του μανάβικου, μιλάμε κάμποση ώρα ακόμα και φεύγω.

Λικέρ 44, ή αλλιώς, λικέρ πορτοκάλι-καφές

Τα Χριστούγεννα, η Πέννυ, μαζί με τις ευχές της, μου έστειλε και τη συνταγή για ένα λικέρ, που έφτιαχνε όσο ζούσε στη Γαλλία, στην μακρινή επαρχία της Charente στη Γαλλία,(όπου ανήκει και το γνωστό χωριό Cognac!!!). Μέχρι τότε, δεν είχα ακούσει ποτέ γι΄αυτό το λικέρ. Από τη στιγμή που μου το είπε, έπεσα πάνω του 3-4 φορές και το άκουσα από διαφορετικές πηγές. Το εχετε παρατηρήσει αυτό; Να μην έχετε ακούσει πριν για κάτι και μετά να το βλέπετε συνέχεια μπροστά σας. Τεσπα...

Μου έστειλε λοιπόν τη συνταγή και μια και είχα και πορτοκάλια και κόκκους καφέ, ξεκίνησα να το κάνω. Το λικέρ είναι ήδη φιλτραρισμένο και είναι πολύ καλό, αλλά δεν πρόλαβα να βγάλω φωτό. Παρεμπιπτόντως, η μηχανή μου είναι στα πρόθυρα της διαλύσεως...

Σας γράφω τη συνταγή, όπως ακριβώς μου τη μετέφερε η Πέννυ, με το μοναδικό της τρόπο. Χεχε! Μετά, θα σας γράψω τι έκανα εγώ.



LIQUEUR 44 !?! (= Λικέρ 44)
Υλικά:
44 κυβάκια ζάχαρη
44 κόκκους καφέ
1 πορτοκάλι [ bio ή ζακυνθινό ακόμη καλύτερα ]
1 λίτρο αλκοόλ 45ο ή 1/2 λίτρο αλκοόλ 90ο + 1/2 λίτρο απιονισμένο νερό

Παρασκευή λικέρ:
Τρυπάμε το πορτοκάλι με βελόνα πλεξίματος στη Γαλλία / με ξυλάκι από σουβλάκι στην Ελλάδα [χι,χιχι... :-D ] κάνοντας 44 τρύπες και εισάγουμε μέσα σε κάθε τρύπα 1 κόκκο καφέ.
Διαλύουμε τους 44 κύβους ζάχαρης μέσα στο αλκοόλ 45ο ή στο αλκοόλ 90ο+1/2 λίτρο νερού.
Περιμένουμε 44!! μέρες πριν να το δοκιμάσουμε!

Και αυτό που έκανα εγώ:

Λικέρ 44 ή αλλιώς, λικέρ πορτοκάλι-καφές
Υλικά
1 μέτριο πορτοκάλι
½ λίτρο ρακή
½ λίτρο νερό
44 κόκκους καφέ
44 κύβους ζάχαρης ή 44 κ. γ. ζάχαρη

Εκτέλεση, η ίδια. Εγώ δεν είχα κύβους ζάχαρης, (έφαγα τον τόπο να βρω, αλλά τζίφος) και έβαλα 44 κ. γ. ζάχαρη που είναι το ίδιο. Χρησιμοποίησα ρακή και νερό και έγινε ωραίο και όχι βαρύ. Όπως μου αρέσει δηλαδή. Οι κόκκοι καφέ που χρησιμοποίησα ήταν Μόκκα Αιθιοπίας.

Εσείς τώρα, δεν έχετε, παρά να το φτιάξετε!

Λικέρ μανταρίνι

Την Κυριακή που μας έρχεται, είναι η πρώτη Κυριακή της Αποκριάς. Σε λιγότερο από ένα μήνα έχουμε καρναβάλια και Καθαρή Δευτέρα. Τις εβδομάδες που απομένουν μέχρι τότε, θα βάλω μερικές συνταγές με βάση το γάλα, αφού αυτό το διάστημα είναι έθιμο να φτιάχνουμε τέτοιες συνταγές, θα βάλω νηστίσιμες συνταγές για την Καθαρή Δευτέρα, θα σας πω πως γιορτάζεται εδώ η Αποκριά και τι τρώμε εδώ όλο αυτό το διάστημα.

Θα μου πείτε...και που κολλάει το λικέρ μανταρίνι; Ε...κάπου κολλάει ;-)

Η συνταγή που ακολουθεί δεν είναι δική μου. Επειδή είναι σωστό και πρέπον όταν γράφουμε συνταγή να λέμε και την πηγή, θα πω ότι τη συνταγή την είχα βρεί στο hungry. Την έχω κάνει κάνα δυο φορές αλλά θέλω να πειραματιστώ με δική μου συνταγή. Μέχρι ομως να φτιάξω τη δική μου, σας δίνω αυτή, γιατί ίσως θελήσετε να την κάνετε, αφού θα μας χρησιμεύσει για μανταρινοτρουφάκια που θα φτιάξουμε την Καθαρή Δευτέρα. Όποια καλά κοριτσάκια και αγοράκια την ξεκινήσουν λοιπόν αμέσως, θα έχουν μυρωδάτα τρουφάκια τότε!

Λικέρ μανταρίνι
Υλικά
4-5 μανταρίνια ολόκληρα με τα φλούδια
300 γρ. ζάχαρη,
300 γρ. οινόπνευμα άσπρο ή τσικουδιά ή ρακί, ή τζιν,
μερικά κανελλογαρύφαλλα

Εκτέλεση
Μέσα σε μια γυάλινη μπουκάλα βάζουμε τα μανταρίνια αφού τα τρυπήσουμε παντού με μια οδοντογλυφίδα.
Προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά.
Το αφήνουμε με σκιερό μέρος για 20-25 μέρες περίπου.
Μπορούμε να κάνουμε το ίδιο με πορτοκάλι. Με την διαφορά ότι θα πάρουμε χοντρόφλουδα πορτοκάλια και θα βάλουμε μόνο τις φλούδες τους. Τα υπόλοιπα υλικά όπως και στο λικέρ μανταρίνι, στις ίδιες αναλογίες.

Θεωρώ ότι η συγκεκριμένη συνταγή, έχει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ σε σχέση με τη ζάχαρη και την απουσία άλλου υγρού. Φυσικά, η ποσότητα της ζάχαρης είναι σχετική και εξαρτάται από το πόσο γλυκό ή δυνατό αρέσει στον καθέναν το λικέρ. Όπως και να 'χει, ακόμα κι έτσι να την κάνετε, αν μετά σας φαίνεται δυνατό, μπορείτε να διορθώσετε τη γεύση με επιπλέον ζάχαρη, σιρόπι ή νερό, ανάλογα τι ακριβώς θέλετε.
Καλή επιτυχία και υπομονή μεχρι τις Αποκριές!

Οι περιπέτειες ενός δαμάσκηνου: The sequel

Από σήμερα στις οθόνες σας το νέο sequel
«Οι περιπέτειες ενός δαμάσκηνου».
(Ε καλά...πολλών δαμάσκηνων για την ακρίβεια, αλλά δε μου έβγαινε ο τίτλος βρε αδερφέ)!

Πρόκειται για μια τριλογία γεμάτη πάθος, μυστήριο και εκπλήξεις. Ένα έργο γεμάτο δράση. Ένα αφιέρωμα βασισμένο στο «πώς να αξιοποιήσει κανείς τα δαμάσκηνα χωρίς να πετάξει σχεδόν τίποτα» ή αλλιώς «αν είστε τρελοί και κάνετε κουφαμάρες στην κουζίνα σαν εμένα, ακολουθείστε με».

Μέρος Ι
Η συνάντηση: The project

Αυτό το έργο το έχετε ήδη δει. Τα δαμάσκηνα αντάλλαξαν χέρια ένα μεσημέρι σε σημείο έρημο, όπου πολλά μάτια δε θα έβλεπαν τη συνάντηση. Η ανταλλαγή έγινε.
-Έχεις το πράμα;
-Το έχω!
-Δώσ’ το μου!
-Όχι αν δεν δω πρώτα το αντάλλαγμα.

Το αντάλλαγμα δόθηκε, τα δαμάσκηνα παραδόθηκαν στα χέρια μου. Ήταν θέμα χρόνου να αποφασιστεί η τύχη τους.
Οι διάλογοι σκορπίστηκαν στους πέντε ανέμους. Τίποτα δεν είχε μείνει να μαρτυρά αυτή τη μυστική συνάντηση…
Έπρεπε όλα τα στοιχεία να εξαφανιστούν. Ακόμα κι αυτά τα δαμάσκηνα, έπρεπε να ξεχάσουν τη μυστική αυτή συνάντηση.
Τα δαμάσκηνα βούτηξαν στη δίνη του αλκοόλ. Με τόσο αλκοόλ, μετά από ένα μήνα, δε θα θυμόντουσαν τίποτα πια...

Μέρος ΙΙ
Μαρμελάδα μεθυσμένα δαμάσκηνο: The movie

Ο μήνας πέρασε, τα δαμάσκηνα σουρώθηκαν και ένα υπέροχο σε γεύση και άρωμα λικέρ, ήταν πια στο μακρύστομο μπουκάλι.
Στο μυαλό μου είχε ήδη μπει μια ιδέα για το τι θα κάνω τα νόστιμα δαμάσκηνα. Είχα ένα κιλό μεθυσμένα δαμάσκηνα μπροστά μου, μαλακά από την επαφή με το υγρό στοιχείο τόσο καιρό. Δε θα χρειάζονταν παραπάνω από 10 λεπτά για να γίνουν μια μεθυσμένη μαρμελάδα.

Οι πρωταγωνιστές:
1 κιλό μεθυσμένα δαμάσκηνα
300 γρ. ζάχαρη
σχεδόν ένα φλυτζάνι νερό
(Τα δαμάσκηνα ήταν ήδη γλυκά από τη ζάχαρη που είχε το λικέρ, οπότε, στo ένα κιλό δαμάσκηνα, αντί να βάλω 500 γρ. ζάχαρη, προτίμησα να βάλω 300).
Οι πρωταγωνιστές έβρασαν μαζί σε ένα μεθυστικό τουρλουμπούκι για 10-15 λεπτά.
Κατόπιν γίναν λιώμα (με το ειδικό εργαλείο λαχανικών ή μίξερ με ρύγχος ή μούλτι). (Καλό είναι να μείνουν κομμάτια μεγάλα μέσα και ουχί να γίνει νιανιά. Τι κέρατο; Πρωταγωνιστές είναι…)

Ο επίλογος: 3 βάζα μαρμελάδα καταπληκτική. Μπορεί η μαρμελάδα να μην έχει όλα τα θρεπτικά συστατικά που θα έπρεπε να έχει, αφού τα φρούτα πρώτα έγιναν λικέρ, αλλά είναι ιδανική για γλυκά και………………………….

Μέρος ΙΙΙ
Σάλτσα για ψητό: The hardcore movie

Παρακαλείσθε όπως απομακρύνατε τα παιδιά από τις οθόνες σας. Επίσης, οι συντηρητικοί της κουζίνας, καλό θα είναι να σταματήσουν στην ταινία ΙΙ, αφού η ταινία ΙΙΙ είναι με απαγορευμένες σκηνές για συντηρητικά μυαλά. Η διεύθυνση του μπλογκ προειδοποιεί και ουδεμία ευθύνη φέρει για όποιον αποφασίσει να διαβάσει παρακάτω. Εεεεεε να δει την ταινία ήθελα να πω! Καμία ευθύνη δε φέρει για επιφωνήματα του τύπου «Ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι», «Ωωωωωωωωωωωωω», γούρλωμα ματιών, επιπλέον κιλά στη ζυγαριά και άλλα τέτοια.

Τρία βάζα μεθυσμένης μαρμελάδας στέκονται μπροστά μου. Το μυαλό μου τρέχει 3 χρόνια πίσω, όταν με μια παρέα φίλων βρισκόμαστε σε μια μπυραρία. Το γκαρσόνι-φίλος, κάνει ό,τι μπορεί για να μας εξυπηρετήσει και να μείνουμε ευχαριστημένοι.
Κάποια στιγμή, μπροστά μας αφήνεται μια πιατέλα με διάφορα είδη λουκάνικων. Οι σιελογόνοι αδένες παίρνουν μπροστά. Μέσα με την πιατέλα, υπάρχει ένα μπωλάκι με μια σκούρα σάλτσα και κομμάτια από…δαμάσκηνο!
2 ζευγάρια μάτια κοιτάζουν επίμονα το μπωλάκι με απορία.
-Τι ‘ν’ τούτο;
-Έλα ντε!
-Σάλτσα είναι!
- Ε το βλέπω ότι είναι σάλτσα, αλλά τι σάλτσα;
Βουτάμε ένα κομμάτι λουκάνικο στο μπωλάκι με τη σάλτσα. Οποία έκπληξις! Τι γευστική απόλαυση είναι αυτή; Τι χάρμα γεύσης! Τι απόλαυση!
-Ντίνα! πρέπει να μάθω πως γίνεται αυτή η σάλτσα ή να επινοήσω μια δική μου!
-Κική, μάθε και όταν μάθεις, πες μου κι εμένα...
Εννοείται, ότι κάθε φορά σχεδόν που πάμε Αθήνα, το μαγαζί είναι στα must και η σαλτσούλα στα ακόμα πιο must.

Με αυτούς τους συνειρμούς στο μυαλό μου και έχοντας κάποια στοιχεία καταγεγραμμένα στα data των γευστικών καλύκων μου, ανοίγω το ντουλάπι και βγάζω το ξύδι μπαλσάμικο από μέσα.
Ανοίγω το βάζο με τη μαρμελάδα και προσθέτω 1-2 κ. σ. μπαλσάμικο.
Η γεύση μο-να-δι-κή. Οι γευστικοί κάλυκες ξαναδουλεύουν στο φουλ!
Η γεύση είναι τόσο μοναδικά υπέροχη, η όξινη μυρωδιά του μπαλσάμικου τρυπάει απαλά τα ρουθούνια μου και…ανοίγω και το 2ο βάζο και επαναλαμβάνω.

Γουρλώσαμε μάτια; Για συνέρθετε!

Πρόταση: συνοδέψτε ψητά φούρνου με μια κουταλιά τέτοιας σάλτσας. Φανταστείτε τα άνοστα και στεγνά κομμάτια της γαλοπούλας, συνοδευμένα με σάλτσα δαμάσκηνο. Φανταστείτε το καμαμπέρ του γιορτινού τραπεζιού στολισμένο με αυτή τη σάλτσα….

Ξαναγουρλώσαμε; Αααααα!!!!

Και τώρα, αφού ξεπεράσαμε το αρχικό σοκ, ας πάμε στον επίλογο.
Το ένα βάζο θα το κρατήσω για μένα. Το άλλο βάζο θα το κρατήσω για τη φίλη μου τη Ντίνα, αφού μαζί έχουμε απολαύσει τα λουκάνικα και τη σάλτσα που λέγαμε. Το τρίτο βλέπουμε! Εσείς, αν δεν έχετε δει και τις τρεις ταινίες, αγοράστε (ή νοικιάστε από το κοντινότερο Ντου Βου Ντου Στορ (DVD Store) μια μαρμελάδα δαμάσκηνο καλή μάρκας. Αραιώστε τη με λίγο νερό και ζεστάνετέ τη σε ένα μεταλλικό σκεύος. Στο τέλος, έτσι όπως είναι ζεστή, αποσύρετε από τη φωτιά και προσθέστε 1-2 κ. σούπας μπαλσάμικο ή όσο αντέχει το συντηρητικό πνεύμα σας :-)
Παρακολουθείστε την έκπληξη των καλεσμένων σας. Φέρνει μεγάλη απόλαυση αυτό, χεχε!

Τέλος, να κλείσω με ένα ανέκδοτο: εδώ και 3 μέρες κάνω δίαιτα. Γελάσατε; Καλά! Γελάτε εσείς αλλά εγώ τα Χριστούγεννα θα είμαι συλφίς (ξανά). Τη δίαιτα τη θυμάμαι προ Χριστουγέννων, προ Πάσχα και προ καλοκαιριού. Ε, μέχρι τα Χριστούγεννα θα είμαι σε δίαιτα για να χάσω τα 3 κιλάκια του καλοκαιριού.

And they lived happily ever after
THE END

Λικέρ κυδώνι

Τη συνταγή την είχα βρει στο hungry. Από τότε έχω πειραματιστεί με διάφορους άλλους τρόπους (με οινόπνευμα, με ρούμι, με ούζο κλπ). Δοκιμάστε και πειραματιστείτε με το ποτό που σας αρέσει περισσότερο.

Λικέρ κυδώνι
4 κυδώνια κομμένα σε τέταρτα
1 και 1/2 φλυτζάνι του τσαγιού ζάχαρη
2 ξυλάκια κανέλας
5 φλυτζάνες του τσαγιού βότκα καλής ποιότητας

Πλένουμε και σκουπίζουμε τα κυδώνια.
Τα κόβουμε στα 4 χωρίς να τα καθαρίσουμε και τα κόβουμε σε χοντρά κομμάτια.
Τοποθετούμε όλα τα υλικά σε γυάλα, κουνάμε καλά και φυλάμε το βάζο σε σκοτεινό και δροσερό μέρος για ένα ενάμιση μήνα.
Περνάμε το λικέρ από τουλπάνι ή φίλτρο καφέ και το διατηρούμε αν θέλουμε στο ψυγείο ή εκτός ψυγείου σε γυάλινο μπουκάλι.
Καλή επιτυχία και καλή εβδομάδα!

Λικέρ δαμάσκηνο

Κι αφού μάθαμε μερικές γενικές οδηγίες για την παρασκευή των λικέρ, ας περάσουμε στην πράξη.

Δαμάσκηνα υπάρχουν ακόμα υποθέτω (άλλο αν εγώ δε μπορώ να βρω). Ας κάνουμε λικέρ δαμάσκηνο. Τη συνταγή την είχα βρει στο περιοδικό Vita και την έχω φτιάξει αρκετές φορές.

Λικέρ δαμάσκηνο
Τι θα χρειαστούμε:
1/2 κιλό δαμάσκηνα
2 ποτήρια ζάχαρη
1 κιλό κονιάκ
2 βανίλιες

Και τι θα κάνουμε:
Βγάζουμε τα κοτσάνια, πλένουμε τα δαμάσκηνα, βγάζουμε τα κουκούτσια και πολτοποιούμε τον καρπό. Αφαιρούμε τα κουκούτσια και τα σπάμε (εγώ δεν το έχω κάνει ποτέ, απλά βάζω μερικά μέσα έτσι ολόκληρα).
Βάζουμε όλα τα υλικά μαζί σε ένα γυάλινο βάζο και τα αφήνουμε στον ήλιο για ένα μήνα. Ανακινούμε το βάζο κάθε βδομάδα.
Μετά, σουρώνουμε και βάζουμε σε γυάλινη αποστειρωμένη μπουκάλα.

TIP:
Αν δε θέλετε να βαστημοκοπήσετε την ώρα και τη στιγμή που το πολτοποιήσατε, αντί να το πολτοποιήσετε, απλά κόψτε σε μικρά κομματάκια το φρούτο. Αλλιώς, το σούρωμά του είναι μπελάς (και σ' αυτό και σε όσα φρούτα πολτοποιούνται), ειδικά αν φιλτράρετε με χάρτινο φίλτρο...

Η φωτό είναι τραβηγμένη από τη φίλη μου τη Φωτεινή. Ένα από τα μπουκαλάκια που τις είχα χαρίσει, περιείχε και λικέρ δαμάσκηνο. Φέτος δεν έχω βρει ακόμα δαμάσκηνα, έτσι η φωτό είναι γενικού περιεχομένου.

Καλή επιτυχία!

Update 9-10-08
Με λυπηθήκανε!Τόσα είπα πια πως δε βρήκα δαμάσκηνα φέτος και χτες μου έφεραν πεσκέσι.
Η Μαρία, ας είναι καλά, μου έφερε 1 κιλό δαμάσκηνα. Το μισό κιλό κέρδισε ένα τζακούζι διαρκείας σε κονιάκ, για το μήνα Οκτώβριο. Το άλλο μισό θα αποφασίσω τι θα το κάνω. Σε ένα μήνα, θα έχουμε και φωτό με το αποτέλεσμα. Για την ώρα, βλέπουμε το τζακούζι και τη γάτα μου που με κοιτά με απορία. Ευχαριστώ Μαρία, όχι μόνο για τα δαμάσκηνα αλλά και για τον εξαιρετικό Αυγουστιάτη μαστελάδο που μου έφερες. Θα τον πίνω στην υγειά σου!

Γενικές οδηγίες για λικέρ

Με τα λικέρ δεν είχα ασχοληθεί καθόλου μέχρι πριν 5-6 χρόνια. Όταν πρωτοξεκίνησα, ξεκίνησα με απλά και γνωστά λικέρ: κεράσι, βύσσινο. Τώρα πια, κάνω πάρα πολλά λικέρ από διάφορα φρούτα και βότανα.

Αν ξεκινήσει να κάνει κανείς λικέρ, μετά δε σταματάει, είναι σίγουρο.

Το κάθε φρούτο ή βότανο έχει το χαρακτήρα του και την παραξενιά του. Άλλα θέλουν ήλιο, άλλα θέλουν ίσκιο, ανάλογα με την ευαισθησία του υλικού.

Για να παρασκευάσουμε λικέρ, ο γενικός κανόνας είναι, να ανακατέψουμε φρούτα ή βότανα, γλυκαντική ύλη (ζάχαρη, μέλι) και ποτό. Πολλές φορές τα υλικά μπαίνουν όλα από την αρχή, άλλες φορές η ζάχαρη και το νερό (σιρόπι), μπαίνουν αργότερα.
Τα ποτά που συνηθίζεται να χρησιμοποιούνται είναι το κονιάκ, η βότκα, το ρούμι, το ουίσκι, ή ποτό με ουδέτερο άρωμα. Προσωπικά τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιώ οινόπνευμα ποτοποιίας. Όταν χρησιμοποιούσα κονιάκ σε ανοιχτόχρωμα φρούτα (φράουλα, πετροκέρασο, ρόδι), δεν ήμουν ικανοποιημένη από το χρωματικό αποτέλεσμα. Μου σκούραινε το χρώμα και δεν ανεδείκνυε το όμορφο χρώμα του φρούτου. Η βότκα πάλι, μου φαινόταν πολύ βαριά και δε μου άρεσε η γεύση της. Έτσι κατέληξα στο οινόπνευμα, παρόλο που κι αυτό είναι βαρύ, αλλά μου αρέσει που το λικέρ καταλήγει να έχει το χρώμα του φρούτου.

Σκοπός μας είναι, να εκχυλίσουμε τα φρούτα ή τα βότανα στο αλκοόλ και να πάρουμε όλα τα συστατικά τους, αρώματα και ιδιότητες. Εξάλλου, πολλά από τα λικέρ έχουν χωνευτικές ιδιότητες όπως το γνωστό ιταλικό λιμοντσέλο. Τα λικέρ που φτιάχνονταν τους προηγούμενους αιώνες μόνο από βότανα, φτιάχνονταν ειδικά για τις ιατρικές τους ιδιότητες και όχι για το άρωμά τους.

Το άρωμα σε πολλά λικέρ, γίνεται πιο έντονο όσο περνάει ο καιρός. Γι΄ αυτό σε μερικά η εκχύλιση παίρνει πολλούς μήνες. Θα έχετε παρατηρήσει, ότι αν ξεχάσατε κάποιο σε κανένα ντουλάπι, το άρωμα κι η γεύση του έγινε πολύ δυνατότερο από ό,τι ήταν στην αρχή.

Η προσθήκη ζάχαρης, είναι σχεδόν υποκειμενική. Λέω σχεδόν, γιατί πρέπει να προσθέσουμε ζάχαρη, αλλά σε άλλους αρέσει ένα δυνατό λικέρ, ενώ σε άλλους αρέσει να έχει γλυκιά γεύση.

Γενικά, αν μας βγει δυνατό το ποτό μας, μπορούμε να το διορθώσουμε. Σε ένα ποτό, μπορούμε να διορθώσουμε τη γλυκύτητά του και την ποσότητα αλκοόλ.

Ένα άλλο σημείο στα λικέρ, είναι η προσθήκη μπαχαρικών. Πολλές φορές, η προσθήκη μεγάλης ποσότητας μπαχαρικού (κανέλλας, γαρίφαλων), "καπακώνει" το άρωμα του φρούτου σε λικέρ με "αδύναμη" μυρωδιά. Προσοχή λοιπόν στα πολλά μπαχαρικά γιατί είναι κάτι που δε διορθώνεται μετά.

Τα φρούτα που χρησιμοποιούμε θα πρέπει να είναι γερά και όχι άγουρα αλλά ούτε απόλυτα ώριμα. Τα λικέρ τα παρασκευάζουμε σε γυάλες και τα φυλάμε σε γυάλινα μπουκάλια που έχουν πλυθεί και αποστειρωθεί. Ένα λικέρ υποτίθεται ότι πρέπει να καταναλωθεί μέσα σε ένα χρόνο, αλλά εγώ έχω φυλάξει λικέρ για πολύ περισσότερο και δεν έπαθαν τίποτα. Βέβαια, κάτι τέτοιο δεν ισχύει για ευαίσθητα φρούτα π.χ. μπανάνα. Μερικά λικέρ είναι καλό να φυλάγονται σε θερμοκρασία δωματίου, ενώ άλλα στο ψυγείο, όχι για τη διατήρησή τους τόσο, όσο γιατί προσφέρονται σαν χωνευτικά (δυόσμος, βότανα, λιμοντσέλο).

Τέλος, το φιλτράρισμα είναι καλό να γίνεται με χάρτινο φίλτρο ή φίλτρο καφέ (αυτά που μοιάζουν υφασμάτινα-πλαστικά). Όσο πιο ψιλοκομμένο ή πολτοποιημένο είναι ένα φρούτο ή βότανο, τόσο πιο πολύ θα μας παιδέψει στο φιλτράρισμα. Εκεί βοηθάει το φίλτρο του καφέ. Αν φιλτράρουμε με χάρτινο, θα χρειαστεί να το αλλάξουμε 3-4 φορές για να περάσει όλο το υγρό. Ένα φιλτράρισμα μπορεί να πάρει πάρα πολλές ώρες. Τα λικέρ θέλουν υπομονή, στοργή και προδέρμ!
Αυτά περί λικέρ για αρχή.

Στο μεταξύ, χτες ήρθε μια φίλη και μου έφερε ένα τελάρο ροδάκινα και ένα τελάρο σταφύλι σουλτανίνα. Είχα αγοράσει κι εγώ κυδώνια και έδεσε η σούπα. Αποτέλεσμα: 6 κιλά καθαρές ρόγες σταφύλι που έγιναν γλυκό κουταλιού και 2 κιλά καθαρό ροδάκινο που έγινε μαρμελάδα. Το κυδώνι θα γίνει σήμερα.

Τι; Θέλετε και συνταγή; Σιγά σιγά καλέ σεις! Για διαβάστε καλα τις οδηγίες και επανερχόμαστε με λικέρ δαμάσκηνο.