Ρώσικη σανγκρία (ποτό φράουλα-ανανάς)

 Η διεύθυνση του μπλογκ προειδοποιεί: ακολουθεί διπλοσέντονο!

Σας έχει τύχει να ξεχωρίζετε το μανάβη σας ή το χασάπη σας; Τον άνθρωπο που σας εξυπηρετεί καθημερινά, για να έχετε τα αγαθά του καθημερινού σας τραπεζιού; Μη μου πείτε ότι δεν υπάρχει κάποιος από αυτούς που συμπαθείτε παραπάνω; Που σας κάνει αστεία, σας πιάνει κουβέντα, σας λέει μια καλή κουβέντα όταν ξεκινάει η εβδομάδα;

Το Γιώργο τον ξέρω από τότε που ήταν δώδεκα χρονών παιδάκι. Ήταν μαθητής μου. Κέρατο κανονικό. Ζωηρό και όλο γέλαγε. Αλλά δεν ήταν από εκείνα που θες να τα πνίξεις. Ήταν από κείνα που γελάς με τις σκανταλιές τους. Ο Γιώργος μεγάλωσε και έχει πια μανάβικο εδώ και χρόνια. Και είναι 3 φορές περισσότερο πολυλογάς από ό,τι ήταν παλιά!

Δεν υπάρχει περίπτωση να πάω στο μαγαζί του και να μην πιάσουμε κουβέντα για ώωωωωωωωωωρα! Αφού, όταν δεν έχω χρόνο τον προειδποιώ:
-Κακομοίρη μου....Βάλε μου τα πράματα και μη μου μιλείς καθόλου, γιατί βιάζομαι. Κι έτσι και μου πιάσεις κουβέντα, δεν πρόκειται να μαγειρέψω σήμερα. Τον απειλώ, γελάμε και φεύγω. Άλλες φορές όμως που έχω χρόνο...Τον αφήνω και λέει και λέει και λέει...Ειναι non stop ο Γιώργος.

Πάω εκεί πριν το Πάσχα. Και αρχίζει η πάρλα. Δώσ' του ο ένας, δώσ' του ο άλλος, μας πιάνει ο ασταμάτητος. Σε κάποια στιγμή, γυρίζει και μου λέει:
-Άκου να σου πω μια συνταγή, για να φτιάξεις ένα ποτό!
Εγώ, χαμηλώνω το βλέμα, χαμηλώνω τη φωνή μου και λέω:
-Ξέρεις Γιώργο...εγώ, έγραψα ένα βιβλίο για ποτά...
-Το ξέρω, -λέει φωναχτά- γι' αυτό στο λέω, για να το κάνεις!!! Και συνεχίζει απτόητος με τη συνταγή.
-Θα πάρεις έναν ανανά, μπλα μπλα μπλα...Θα πάρεις και ένα κεσεδάκι φράουλες, μπλα μπλα μπλα...Θα πάρεις κι ένα μπουκάλι βότκα, μπλα μπλα, μπλα...Αυτό το ποτό το λένε ρώσικη σανγκρία και το έμαθα στην Αμερική!
Και μου λέει τη συνταγή. Εγώ αρχίζω τις ερωτήσεις, ώστε να μην μου μείνει κανένα κενό σημείο. Σημειώνω τη συνταγή πάνω σε μια χαρτοσακούλα του μανάβικου, μιλάμε κάμποση ώρα ακόμα και φεύγω.

Μετά από 2-3 μέρες, ξαναπάω. Πριν προλάβω να αρθρώσω λέξη, με ρωτάει:
-Έκανες το ποτό;
-Όχι ακόμα, γιατί δεν πήρα ακόμα τα υλικά!
-Εγώ το έκανα, αλλά  κόντεψα να πιω όλη τη βότκα σκέτη πριν το κάνω! Και γελάει....
Ανοίγει το ψυγείο και βγάζει 2 ανανάδες. Ορίστε! Σου κάνω δώρο τον ανανά, για να κάνεις το ποτό.
-Μα...
-Δεν έχει μα! Εμένα θα χαλάσουν αν μείνουν εδώ κι άλλο. Πάρ' τους να το κάνεις.
Ξανά μανά μπλα μπλα μπλα...

Η κουβέντα με το Γιώργο ασταμάτητη πάντα. Ο Γιώργος είπε ότι το ποτό το λένε ρώσικη σανγκρία και το έμαθε στη Βοστώνη. Σε μια έρευνα που έκανα, δεν βρήκα ακριβή αναφορά γι΄αυτό. Προφανώς, σε κάποιο μέρος, το ονόμασαν έτσι, λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας σε βότκα. Πάμε για τη συνταγή;

Ρώσικη σανγκρία

Υλικά

1 ανανάς
½ κιλό φράουλες
1 μπουκάλι βότκα 700 ml
350 ml σπράιτ ή ανθρακούχο νερό με 5-6 κ. σ. ζάχαρη* (δείτε τιπ)
2 κ. σ. ζάχαρη (στην περίπτωση που βάλετε σπράιτ)

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε τον ανανά εξωτερικά από τα φλούδια. Τον κόβουμε καθέτως στα 4 και αφαιρούμε και το κεντρικό σκληρό σημείο.
Τον κόβουμε σε μικρά κομμάτια και τον βάζουμε σε μεγάλη σαλατιέρα/σουπιέρα κλπ.
Πλένουμε και καθαρίζουμε τις φράουλες. Τις κόβουμε σε λεπτές φετούλες και τις βάζουμε κι αυτές στη σαλατιέρα.
Περιχύνουμε με τη βότκα και προσθέτουμε τη ζάχαρη και τη σπράιτ.

Σκεπάζουμε τη σαλατιέρα με μεμβράνη και τη βάζουμε στο ψυγείο για 3-4 μέρες. Αν το θυμηθούμε, ρίχνουμε και ένα ανακάτεμα κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών.

Αν πρόκειται να σερβίρουμε τη σανγκρία άμεσα, τη σερβίρουμε με το μπωλ μέσα στο οποίο είναι, με τα φρούτα της. Ο καθένας παίρνει όσα φρούτα θέλει στο ποτήρι του, τα οποία εννοείται ότι μπορεί να φάει. Τώρα αν μετά τραγουδάτε το «ανέβηκα στην ανανιά», παράφραση του γνωστού δημώδους άσματος «ανέβηκα στην πιπεριά» εξαιτίας της ντίρλας που θα έχετε, μην ζητήσετε ευθύνες από μένα. Το μπλογκ προειδοποιεί: το ποτό είναι δυνατό, βαρύ κι ασήκωτο. Και επειδή είναι γλυκούλι, δροσερό και πάει εύκολα κάτω, άνετα μπορείτε να ευθυμήσετε πριν το καταλάβετε! Θα το καταλάβετε μετά. Πιστέψτε με!

Αν δεν θέλουμε να το καταναλώσετε άμεσα, το φιλτράρουμε σε καθαρές μπουκάλες και το φυλάμε στο ψυγείο.

Tips:
Η συνταγή ζητούσε σπράιτ ή σόδα, μισή ποσότητα από την ποσότητα της βότκας. Επειδή εμένα μου φάνηκε ότι θα γίνει πολύ δυνατό μόνο με 350 ml έξτρα υγρού ένεκα της πείρας με τα λικέρ, αύξησα την ποσότητα σε μισό λίτρο. Φανταστείτε ότι ήταν ήδη δυνατό, παρόλο το μισό λίτρο σπράιτ που έβαλα. Δυνατό, αλλά ωραίο!
Χρησιμοποίησα σπράιτ που είναι ήδη γλυκιά, μαζί με 2 κ. σ. ζάχαρη. Αν βάλετε σόδα, βάλτε ζάχαρη επιπλέον, όση θέλετε. Σε κάθε περίπτωση, είτε το καταναλώσετε άμεσα, είτε άλλη φορά, διατηρήστε το ποτό στο ψυγείο.

Κατά τη διάρκεια της παρασκευής του, θαύμασα την αλλαγή των χρωμάτων των φρούτων και του ποτού. Ο ανανάς, έγινε ροζ, η φράουλα αποχρωματίστηκε και το ποτάκι έγινε κόκκινο φραουλί!

Το καλύτερο έμεινε για το τέλος. Όπως έχω ξαναπεί, μου αρέσει να βρίσκω τρόπους να αξιοποιώ τα πάντα πριν αποφασίσω αν θα τα πετάξω. Έτσι, κι εδώ, αντί να πετάξω τα φρούτα αφού έφτιαξα το ποτό, τα έκανα μαρμελάδα!

Οπότε, αφού φάτε όσα φρούτα θελήσετε με το ποτό σας, αυτά που θα μείνουν, στραγγίξτε τα ένα βράδυ σε σουρωτήρι. Την επόμενη μέρα, ζυγίστε τα φρούτα, βάλτε τα σε κατσαρόλα, προσθέστε ζάχαρη όσο το μισό τους βάρος (αν π.χ. τα φρούτα είναι 700 γρ., προσθέστε 350 γρ. ζάχαρη) και αφήστε τα ένα 2ωρο να ζουμιάσει η ζάχαρη. Μετά, προσθέστε λίγο νεράκι, (π.χ. ¼ κούπας νερό) και βράστε τα φρούτα για 10-15 λεπτά.

Μετά (αν αποφύγετε τον πειρασμό και δεν καταναλώσετε το υλικό σαν γλυκό του κουταλιού), λιώστε με μπλέντερ τα φρούτα, αφήστε τα πάλι να πάρουν μια βράση και φυλάξτε τη μαρμελάδα ζεστή όπως είναι σε βάζα (αν θέλετε να σφραγίσει) ή όταν κρυώσει, στο ψυγείο.

Προμηθευτείτε φράουλες όσο υπάρχουν ακόμα. Φτιάξτε το ποτάκι αυτό, λικέρ φράουλας, σιρόπι φράουλας για τα παγωτά σας, όσο υπάρχουν ακόμα.

Καλή εβδομάδα!

υγ1. Επειδή έλειπα, ξέχασα να βάλω κι αυτά που μου χάρισαν η Great και η Μαρίνα! Ευχαριστώ και το χαρίζω σε όλους σας!

υγ.2 Για κάποιο λόγο (μάλλον με τις τρελαμάρες του μπλόγκερ) κάποια λινκς αγαπημένων μου μπλογκ, έφυγαν από τη λίστα μου. Δεν το έκανα επίτηδες και σιγά-σιγά, όταν παίρνω χαμπάρι σε ποια έγινε, τα ξαναπροσθέτω. Ήδη είδα δύο...