Οι συκιές μου είναι γεμάτες σύκα κι εγώ δεν ξέρω αν θα προλάβω να μαζέψω για να τα κάνω γλυκό. Πνίγομαι αυτό τον καιρό και ούτε σύκα να μαζέψω δεν προλαβαίνω.
Αν προλαβαίνετε εσείς όμως ακόμα να βρείτε σύκα μικρά που να μην έχουν σποριάσει, φτιάξτε γλυκό του κουταλιού. Αν πάλι δεν τα προλάβατε, περιμένετε τα σύκα του καλοκαιριού και μαζέψτε τότε.
Αυτό το γλυκό είναι από τα πιο αγαπημένα μου από μικρό παιδί. Τα σύκα τα τρώω μόνο σαν γλυκό ή σαν μαρμελάδα. Δεν τα τρώω σαν φρούτο (ευτυχώς γιατί αυτά και τα σταφύλια είναι τα πιο θερμιδοφόρα).
Γλυκό κουταλιού σύκο
Τι θα χρειαστούμε:
Για 40 σύκα θα χρειαστούμε
1,5 κιλό ζάχαρη
3-4 φλυτζάνες νερό
αμύγδαλα ξεφλουδισμένα (όσα τα σύκα και λίγο παραπάνω)
γαρίφαλα (όσα τα σύκα)
Χυμό μισού λεμονιού
Ας το φτιάξουμε:
Καθαρίζουμε από την κάτω πλευρά (όχι αυτή που ενώνεται με το κλαδί) και με ειδικό εργαλείο ή με μυτερό μαχαίρι (ακόμα και με ψαλίδι) τρυπάμε και βγάζουμε τυχόν σποράκια αν υπάρχουν.
Τρυπάμε τα σύκα με πηρούνι σε 1-2 μεριές.
Βράζουμε τα σύκα σε νερό μέχρι να τρυπιόνται με το πηρούνι. Προσοχή να μην τα παραβράσετε. Εγώ τα βράζω γύρω στα 10 λεπτά.
Σουρώνουμε τα σύκα, ξεπλένουμε και ξανασουρώνουμε. Γεμίζουμε με ένα αμύγδαλο εκεί που το καθαρίσαμε από τα σποράκια. Αν θέλουμε βάζουμε κι ένα καρφί γαρίφαλο στο καθένα.
Φτιάχνουμε σιρόπι με τη ζάχαρη και το νερό. Μέσα έχουμε προσθέσει και τα σύκα.
Ξαφρίζουμε αν χρειάζεται.
Τα βράζουμε στο σιρόπι γύρω στα 15 λεπτά, σβήνουμε τη φωτιά, αποσύρουμε και τα αφήνουμε εκεί όλη νύχτα.
Την άλλη μέρα ξαναβράζουμε το γλυκό μέχρι να δέσει (μέχρι να μην είναι πολύ αραιό).
Τέλος, προσθέτουμε και το χυμό μισού λεμονιού.
TIP:Στα γλυκά του κουταλιού προσέχουμε το δέσιμο γιατί αν μεν το σιρόπι είναι αραιό θα μουχλιάσει σύντομα, αν είναι πηχτό θα ζαχαρώσει. Κανένα από τα 2 δεν είναι πρόβλημα. Ποτέ δεν πέταξα γλυκό για κανέναν από τους δύο λόγους. Στην 1η περίπτωση, πετάω κάνα-δυο κομμάτια γλυκού που έχει μουχλιάσει, ή το πάνω μέρος του γλυκού και το ξαναβράζω προσθέτοντας λίγη ζάχαρη
Στη 2η περίπτωση, ξαναβράζω το γλυκό αραιώνοντάς το με νερό.
Οι παλιές νοικοκυρές έβαζαν ένα κομμάτι χαλκό (γαλαζόπετρα) για να διατηρήσουν τα σύκα το πράσινο χρώμα τους. Εγώ τέτοια τερτίπια δεν κάνω, ούτε με ασβέστη ούτε με τίποτα άλλο. Θέλω όσο πιο φυσικά να μένουν και ποτέ δε χάλασε το χρώμα τους.
Το σιρόπι τους είναι ιδανικό για παγωτά και άλλα γλυκά.
Τα γλυκά κουταλιού είναι ιδανικά ακόμα και για δίαιτα. Δεν έχουν καθόλου λιπαρά και μπορούμε να φάμε το απόγευμα 1 κομμάτι 1-2 φορές την εβδομάδα.
Καλή επιτυχία και καλή εβδομάδα!
Update 10-5-09:
Τα κατάφερα! Μάζεψα και έφτιαξα. Διάλεξα τα πιο μικρά για να μην έχουν σποριάσει γιατί τα μεγάλα είχαν αρχίσει ήδη να μαλακώνουν και να αλλάζουν χρώμα.
Να διευκρινίσω 2 πράγματα:
1) την πρώτη φορά που βράζουμε τα σύκα, δεν αναφέρω ποσότητα νερού. Τα σύκα πρέπει να καλύπτονται από νερό. Λίγο δύσκολο γιατί επιπλέουν, αλλά το νερό τέλος πάντων πρέπει να είναι αρκετό. Η ποσότητα 3-4 φλυτζάνια που αναφέρω, είναι για το σιρόπι μετά.
2) το σιρόπι με αυτή την ποσότητα είναι πολύ. Παλιά φτιάχνανε περισσότερο σιρόπι αφενός μεν για να καλύπτει το γλυκό αφετέρου για να μένει σιρόπι για παγωτά κλπ. Εγώ έκανα με την ποσότητα αυτή 60 σύκα και το σιρόπι ήρθε ίσα-ίσα. Γέμισα 5 βαζάκια και το σιρόπι έφτασε και κάλυψε και τα 5. Αν δεν θέλετε λοιπόν πολύ σιρόπι, είτε βάζετε περισσότερα σύκα, είτε μειώνετε την ποσότητα ζάχαρης και νερού (1 κιλό ζάχαρη και 2 φλυτζάνες νερό για 40 σύκα).
Να σας πω και ένα περίεργο. Αυτή η συκιά, κάνει 2 φορές το καλοκαίρι σύκα. Γλυκό, μπορώ να φτιάξω μόνο με αυτά του Μαΐου, για τα δεύτερα που κάνει, δένουν από πολύ μικρά πολύ γρήγορα (μάλλον λόγω ζέστης) και δεν γίνονται γλυκό...
Αν σταματήσεις στα 1-2 φορές την εβδομάδα είναι καλά,όταν δεν μπορείς να σταματήσεις αν δεν φας όλο το βάζο,πώς το παλεύεις;
ReplyDeleteΕχεις καμία συμβουλή γι αυτό;
Πάντως μπορεί να είναι θερμιδο-φόρο ως φρούτο,αλλά τύφλα νάχουν τα νεκταρίνια & τα δαμάσκηνα...(εννοείς τι εννοώ).
Ηξερα όμως οτι με τα άγρια σύκα (τον λεγόμενο Αρνό) κάνουν το γλυκό του κουταλιού.
Τώρα θα δοκιμάσω με τα ήμερα και το κρίμα στο λαιμό σου...
Με πέθανες Κική κι άντε να δω που θα βρω σύκα...Τι λαχταριστό που είναι!
ReplyDeleteΜου αρέσουν πολύ τα σύκα γενικά. Οι γονείς μου έχουν συκιές στον κήπο τους και τρώμε σύκα όλο το καλοκαίρι. Πρέπει να τα κόψω πριν γίνουν εντελώς;
ReplyDeleteΚική καλημέρα...
ReplyDeleteΗ γιαγιά μου έλεγε:
Κέρασε τον φίλο σου γλυκό του κουταλιού...
και τον εχθρό σου πάστα...
Φιλιά
Καλημέρα Κικίτσα, καλή βδομάδα!!!
ReplyDeleteΝομίζω από τα πιο ωραία γλυκά του κουταλιού είναι το συκαλάκι!!
Μέχρι γαλαζόπετρα έβαζαν σε λεκάνη με νερό και έβαζαν μέσα τα σύκα.
ReplyDeleteΔηλαδή είναι να τρελαίνεσαι!!!
Μη τυχόν και το κάνει κανένας παιδιά!
Καλημέρα
Μου αρέσουν πολύ τα σύκα, και ως φρούτα και σαν γλυκά, μαρμελάδες κ.λπ. αλλά δυστυχώς εδώ είναι δυσεύρετα και πανάκριβα!!
ReplyDeleteόχι μονο το σιρόπι τους, ΟΛΟ το γλυκό ειναι τέλειο με παγωτά!
ReplyDelete:)))
καλο μηνα ευχηθηκα;
καλε δε θυμαμαι!
καλο μηνα Κικη με υγεία σ' ολους σας, παντα!
Θέλω γλυκό συκαλάκι και μαρμελάδα συκαλάκι!
ReplyDeleteΕίναι από αγαπημένα μου γλυκά του κουταλιού,για να μην πω το πιο αγαπημένο.
Το κάνει η πεθερά μου(κάτσε να την θυμίσω κιόλας),όχι εγω να εξηγούμαστε,γιατί μου φαινεται μπελαλίδικο.Άσε που φοβάμαι ότι δεν το πετύχω και μετά τζαμπα κόπος!
Το δικό σου,πάντως φαίνεται εξαιρετικό.
Υπέροχο! Όπως όλα τα γλυκά κουταλιού μ αρέσει πολύ και το συκο. Δεν έχω όμως ασχοληθεί ποτέ με κανένα. Τάχω πάρει από φόβο. Μόνο με μαρμελάδες τα καταφέρνω.Μπράβο σου ξανά φιλενάδα χρυσοχέρα.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteκαι δικό μου αγαπημένο το συκαλάκι! αλλά σαν τα φρέσκα σύκα δε βάζω τίποτα, η αποθέωση του καλοκαιριού να περνάς από συκιά να βλέπεις τεράστιο κατάμαυρο σύκο να το κόβεις και να το τρως επιτόπου. Δασκάλα, μια που δεν προλαβαίνετε εσείς να έρθω εγώ να τα "μαζέψω" τα σύκα σας? ;ΡΡΡ Και μια που λέμε για φρουτογλυκά (τέλεια η παροιμία της Δήμητρας?:) σας είπα ότι έκανα μαρμελάδα νεράτζι χωρίς ζάχαρη αλλά με μέλι; μούρλια έγινε:)
ReplyDeleteΧαρά... δυστυχώς ούτε εγώ σταματάω στο ένα. Στο ένα βάζο ίσως! Χαχα! Ο μόνη αιτία που με σταματάει είναι ότι θέλω να έχω και για την επόμενη μέρα. Τώρα σαν φρούτο ΕΥΤΥΧΩΣ δεν με συγκινεί. Άκου παράξενα πράγματα: παρολο που είμαι αθεράπευτα γλυκατζού, δεν μου αρέσουν τα γλυκά φρούτα. Προτιμώ τα πιο ξινά. Οπότε, γλυτώνω τις θερμίδες των σύκων!
ReplyDeleteDelicieuses σύκολο στην Αθήνα λιγάκι ε;
Big mama κι εμείς έχουμε τρεις συκές και καθε χρόνο τρώμε συκαλάκια. Είναι ανθεκτικό δέντρο πολύ.
Δήμητρα, έχω να πω ότι η γιαγιά σου ήταν πολύ-πολύ σοφή! Άψογη!
Έλενα , εμένα είναι από τα πιο αγαπημένα μου!
Ένδειξη ζωής καλωσήρθες. Κι εμένα ησ υνταγήα πό τη μάνα μου έλεγε χαλκό αλλά δνε έβαλα. Δεν υπάρχει λόγος...
Σοφία , ακόμα κι αν τα βρεις εκεί, σίγουρα δεν θα τα πουλάνε άγουρα. Κρίμα που είναι τόσο ακριβά όμως...Να σου στείλω;
;-p
Μαριλένα , θυμασαι κάποιο παγωτό που κυκλοφορούσε με σύκο μέσα σε κυπελάκι; Εγώ ήμουν φανατική όπως καταλαβαίνεις!
Καλό μήνα!
Λίλα το έλεγα και στο μπλογκ σου. Κι εμένα είναι το αγαπημένο μου. Μιαμ! Αυτό και 1-2 άλλα!
Μένα , εγώ πάλι φτιάχνω πολλά γλυκά κουταλιού. Αυτο όμως είναι το κάτι άλλο...Ευχαριστώ!
Μαθήτρια Χαρτ! να έρθεις, να έρθεις! Έκανες νερατζομαρμελάς; Μπράβο θηρίο!
Κική καλησπέρα
ReplyDeleteΚαι εγώ δεν εφτιαχνα σύκο γλυκό γιατί δεν ηθελα την γαλαζόπετρα!!!!
Αυριο πρωι πρωι στην συκιά του πεθερού μου!!!!!
πολλά φιλιά
Ευτυχώς που εχουμε και σένα να μας ανοίγεις τα μάτια!!!!!
χαχα τι μου θυμίσατε, άστυ, αν δεν κάνω λάθος ήταν το κυπελλάκι συκαλάκι:)) το μαρεγκάτα, με κομμάτια μπεζέ, δε το είχατε ανακαλύψει?;))
ReplyDeleteDeli,τα σύκα μ΄αρέσουν σ΄όλες τους τις εκδοχές.
ReplyDeleteΓλυκάκι δεν έχω φτιάξει ποτέ.Έχω μια πικρή εμπειρία από μικρή.Είχαν βάλει τα σύκα σε ασβεστόνερο και μου είπαν να μην τα αγγίξω.Πάντα έκανα το αντίθετο,βάζω τα χέρια μέσα και φουσκάλιασαν.Ούτε να το θυμάμαι δε θέλω.
Φιλιά!
Μαρία Σ. ο θειικός χαλκός είναι το ίδιο με τη γαλαζόπετρα. Ευκαιρία να το πούμε εδώ. Δεν είναι απαραίτητο. Πίστεψέ με.
ReplyDeleteΧαρτ με προσβάλλεις! Φυσικά και είχα ανακαλύψει τη μαρεγκάτα!!! Ήμουν φανατικιΑ της μαρεγκάτας! Χαχα! Είπα να μην το αναφέρω εδώ και με περάσετε για γλυκατζού ;-ppp
Ελενίτσα ατακτούλα ήσουν! Χαχα! Αχ τα χεράκια στον ασβέστη! Το καημένο!
εμένα μου πέρασε από το μυαλό μόνο λιγάκι:ΡΡΡ
ReplyDeleteΧαρτ , σιγά μην έβγαινε στην αγορά μπεζές και τη γλύτωνε! Χαχα! Επίσης τσακίζω ό,τι παγωτό έχει κεράσι γλυκό του κουταλιού. Αυτό πως το έλεγαν; Τσέρυ ντριμ; Κατι τέτοιο!
ReplyDeleteΩχ....κι αρχίσαμε και δίαιτα...
Και όταν κάνω δίαιτα βάζω στο γιαουρτάκι γλυκό σύκο ή κεράσι, μιαμ! Βέβαια το πρόβλημα είναι ότι δεν σταματάω στη μια κουταλιά... Μάλλον τρώω γλυκό κουταλιού με γιαούρτι παρά το ανάποδο! χαχα!
τσέρι ντριμ, ναι:)) αλλά ακόμα καλύτερο το καϊμάκι με βύσσινο! το γλυκό κεράσι και βύσσινο είναι πολύ αγαπημένα, ειδικά όπως λετε με παγωτό ή γιαούρτι. Η μπον μαμαν βγάζει μια σειρά compote όπου είναι το φρούτο (κεράσι) με ελάχιστη ζάχαρη πάρα πολύ πιο ελαφρύ από το σιροπιαστό δλδ. Κλείνω με τη λίστα παγωτών (θυμάστε που τα μετράγαμε, όπως τα μπάνια; "φέτος το καλοκαίρι έκανα 50 μπάνια κι έφαγα 57 παγωτά") που ήταν στα charts όταν πηγαίναμε δημοτικό: ξυλάκια μπλάκι, καραμελέ και καραμπόλα, κυπελάκια κοκτέιλ και σπρώξε-γλύψε(!) πύραυλο δε θυμάμαι παρά μόνο αργότερα, γιατί άραγε; μπομπονέλα! αηδία αλλά σου έβαφε τη γλώσσα κι είχε μεγάλο σουξέ γι'αυτό:))
ReplyDelete!!!!!!!!!!!!!! Χαρτ με πονάς! Χαρτ με ποδοπατάς! Ξυλάκι μπλάκι!!! Αυτό με την λιωμένη σοκολάτα μέσα και με τις αναλαφρες τρούφες σοκολάτας έξω!!! Καλά, χαζοί είναι και τα σταματήσανε αυτά τα παγωτά;;; Μπομπονέλα μου άρεσε και μου αρέσει ακόμα (κάτι γρανίτες σε μακρόστενα σακουλάκια βγάζουν τώρα, ό,τι πρέπει για δίαιτα), καραμελέ επίσης! Για καραμπόλα δεν τρελαινόμουν πολύ. Αλλά το μπλάκι....πωωωωω...
ReplyDeleteΕπίσης στην Πάτρα αγοραζαμε σαν τρελοί παγωτό μηχανής από το Μαθιό στην Κορίνθου και από άλλον έναν που ακόμα υπάρχει κοντά στην πλατεία Ελευθερίας. Οι πατρινοί θα τα θυμάστε και τα δυο. Μου διαφεύγει το όνομα του 2ου τώρα. Γκίνης; Κάπως έτσι; Τι φανταστικά που είναι τα παγωτά μηχανής!!!!
το συκαλάκι αγαπημενο του...ξέρετε ποιου, και εσείς το φτιάχνετε μούρλια :)
ReplyDeleteαλήθεια, οποιαδήποτε σύκα είναι κατάλληλα; γιατι κάπου είχα ακούσει οτι πρέπει να είναι άγρια, ή κάνω λάθος;
Witch ξέρω ξέρω. Το συκαλάκι μου έχει δοκιμαστεί από διάφορους που έχουν αδυναμία στο σύκο και αρέσει! Αν προλάβω και φτιάξω θα του κρατήσω πες του! Χαχα!
ReplyDeleteΑυτό περί άγριων, το είπε κια η Χαρά παραπάνω και ξέχασα να το σχολιάσω. Να σας πω την αλήθεια δεν ξέρω. Εγώ πάντως, καλού κακού, τα αγριεύω και πετυχαίνουν. Όπως ξέρετε έχω και βροντερή φωνή και ψαρώνουν. Τους λέω: κοίτα να γίνεται καλά! Τα αγριεύω και πετυχαίνουν μούρλια!
:-ppp
δλδ εχεις την νορμαλ συκια την ήμερη και το καλοκαιρι τρως τα σύκα της;
ReplyDeleteτο λέω γιατι έχω και εγω, και αν ειναι κατάλληλη και το μάθει μια ψυχή....
Τι διαφορά έχει η ήμερη από την άγρια; Νομίζω είναι ήμερες. 2 κάνουν σύκα από τώρα και τρώμε τον Ιούλιο και μια κάνει πιο αργότερα.
ReplyDeleteNαι..από τις πλούσιες :) γνωσεις μου περι συκιας, νομιζω πως της αγριας συκιας τα συκα δεν τρωγονται. Θέλουν λεει μπολιασμα.
ReplyDeleteΑπ' ό,τι είδα σε ένα σάιτ, η άγρια συκιά καρποφορεί 3 φορές το χρόνο και τα σύκα της δεν τρώγονται. Εμάς δεν είναι έτσι Τα πρώτα ξεκινάνε Απρίλη Μάη και τα τρώμε Ιούλη κοντα και οι άλλες κάνουν φρούτα τον Αύγουστο νομίζω.
ReplyDeleteτοτε σσσσσσ, να το κρατήσουμε μυστικό αυτο με την ήμερη;-)
ReplyDeleteΚική φανταστικό το γλυκό σου!!Εγώ δεν αφήνω φρούτο που να μην το κάνω γλυκό του κουταλιού.Το μόνο που δεν έχω φτιάξει ακόμη ,όπως λεει μια φίλη, είναι η πατάτα αλλά σύντομα θα γίνει κι αυτό.
ReplyDeleteΣτην Αθήνα όμως δεν βρίσκω σύκα, μια φορά μόνο βρήκα στη λαϊκή αλλά από τότε ποτέ ξανά. Κρίμα κι είναι μακριά η συκιά σου!!!
Κικίτσα μου λατρεμένο γλυκό το συκαλάκι όπως και όλα βέβαια τα γλυκά του κουτιλιού. Προχθές βρήκα στο Λουτράκι σ'ενα καινουργιο παγωτατζίδικο παγωτό κασάτο - το θυμόσαστε άραγε?- και είχε πολλά κομματάκια συκαλάκι γλυκό, ήταν τέλειο του πήγαινε φανταστικά.
ReplyDeleteΔεν έχω φτιάξει ποτέ και δεν ξέρω αν μπορώ να ξεχωρίσω τα κατάλληλα σύκα?? καμμιά ιδέα επι του θέματος ??
( δε διάβασα τα σχόλια) Αν κατάλαβα καλά, το γλυκό γίνεται με μικρά, άγουρα σύκα;
ReplyDelete( Με συγχωρείτε για τις εντελώς αρχάριου τύπου ερωτήσεις...)
Εχω να προτείνω κάτι...δεν αφήνεις τα σύκα να γινώσουν και να με φωνάξεις να τα μαζέψω τότε? τρελαίνομαι για σύκα!!! πέρα απ την πλάκα όμως το γλυκό σου είναι πειρασμός...και πρέπει να κάνουμε διαιτααααααααα!
ReplyDeleteείμαι σαδίστρια, άι νόου:)))
ReplyDeleteΗ σπεσιαλιτέ του Δημητρη,πέρσι έκανε τουλάχιστον 5 κιλά ο αφιλότιμος και σήμερα συγκεκριμένα μου έλεγε να μαζέψει για να κάνει.Έχουμε μια περιοχή εδώ που σε λίγο είναι γεμ΄'ατη με τέτοια σύκα.
ReplyDeleteεδώ πάνω στα βόρεια, θέλουν λίγες μέρες ακόμη οι συκιές, συνήθως για του Κων/νου και Ελένης τα μαζεύουμε,
ReplyDeleteδυστυχώς σήμερα δεν θα δοκιμάσω το γλυκό σου, με αηδιάζει το γαρίφαλο στο σύκο, χαλάει το φυσικό του άρωμα, εγώ προτιμώ την εκδοχή με τη γαλαζόπετρα που τα βοηθά να κρατάνε το καταπράσινο χρώμα τους και κανένα μυρωδικό μέσα, να μοσχοβολάνε άρωμα σύκου,
τις άγριες τις προτιμάμε για να μην έχουν σπόρια τα σύκα, είναι όμως ολόκληρη διαδικασία, και πρέπει να ξέρεις πολλά μυστικά για να μην πετύχεις αυτά που είναι πικρά σα δηλητήριο, θέλει σελίδες για να αναλυθεί το πως και το γιατί..
τα σύκα τα τσακίζουμε το καλοκαίρι, αν τα φας σε διαιτολόγιο ειδικό με χαμηλούς δείκτες σακχάρου, έχουν την τιμητική τους, γεγονός που μας χαροποιεί ιδιαίτερα αν και ξαφνιάζει το γεγονός, διότι είναι τόσο γλυκά....
Καλησπέρα Κική μου,
ReplyDeleteτο συκαλάκι,από τα πιό αγαπημένα γλυκά κουταλιού.Το κάνει η μάνα μου κάθε χρόνο!Με γαλαζόπετρα και χωρίς κανένα μυρωδικό ,όπως ακριβώς το περιγράφει ο "γαστεροπλήξ"!
Έχω μαζέψει σύκα από τις άγριες συκιές!...Γέμιζαν πληγές τα χέρια μου από το "γάλα" τους όταν ήμουνα μικρή!
Τώρα πού χρόνος!
.....
Καλή βδομάδα!
είμαι κοντά να αρχίσω τα γλυκά κουταλιού!
ReplyDeleteΕπειδή εμείς στην Βόρεια Ελλάδα έχουμε σύκα μονον το καλοκαίρι, και επειδή εσυ...με ξελίγωσες, όταν γυρίσω Ξάνθη, θα πάω στο...ειδικό μαγαζί...Φιλιά...
ReplyDeleteΑχ κι εμενα μ'αρεσει το γλυκο, αλλα αντε να βρω συκαλακια ετσι αγγουρα εδω! :(
ReplyDeleteΒρήκατε άλλη μια αδυναμία μου :))
ReplyDeleteΘα αγγαρέψω την μάδερ να κάνει τη δύσκολη-χρονοβόρα δουλειά, γιατί εγώ τον τελευταίο καιρό είμαι σε γκατάστασ εκτάκτου ανάγκης!
Καλημέρες:))))
Τρελαίνομαι για σύκα!! Αχ να μη μένω κοντά σου να σου τα κλέψω όλα!!!!!
ReplyDeleteΦιλιά
Τρελοτουρίστρια
Which , ok! Done! ;-)
ReplyDeleteΞανθή , φασόλι φτιάχνεις; Κι εγώ έτσι Όλα τα κάνω γλυκό!
Μαρία Μπ. από μια ματιά που έριξα στο νετ, λέει πως μόνο από ήμερες συκιές κάνουμε συκα. Άρα από τις γνωστές. Δεν ξέρω αν έχω δει άγρια συκιά. Όλες όσες έχω δει, ίδιες μου φαίνονται!
Διονύση ναι. Άγουρα. Τώρα είναι η εποχή τους.
Μπέττυ , έγινε! χαχα!
Heart yes, you are!
Αχτίδα , άρα γνωρίζεις καλά το συκαλάκι! ;-)
Γαστεροπλήξ , προτιμάς να βάζεις ορυκτό στο γλυκόσου μόνο και μόνο για το χρώμα; Κι εγώ που δεν βάζω μια χαρά το διατηρεί. Για τα άγρια σύκα έκανα ένα ψάξιμο και βρηκα ότι δεν τρώγονται. Θα ρωτήσω φίλη μου γεωπόνο.
Όσο για τα σύκα σε δίαιτα, η μάνα μου που είναι διαβητική, τα μόνα φρούτα που της απαγορεύουν είναι τα σύκα και τα σταφύλια γιατί ανεβάζουν πολύ το ζάχαρο.
Αγράμπελη σε έπιανε φαγούρα από το γάλα τους; Ό,τι πρέπει είναι! Κι εγώ άλλες φορές το κάνω με γαρίφαλο και άλλες όχι. Τις περισσότερες όχι η αλήθεια είναι.
Νατάσσα , αναμένουμε!
Όλγα , άμα φτιάξω να σου στείλω;
:-)))
Δέσποινα , δύσκολο στην ξενιτιά ε;
Ισιδώρα αγγαρέψτε τη ντε! Τι περιμένετε;
Τρελοτουρίστρια, όταν γίνουν θα σε φωνάξω! Χαχα!
κι εγω στη διαιτα ειμαι,μα οι διαιτολογοι λενε πως γλυκο του κουταλιο μπορουμε να τρωμε...βουρρρ..λοιπον!...πολυ λαχταριστο :)
ReplyDeleteΚουκ απάνω του!
ReplyDeleteτο καλύτερο γλυκό κουταλιού συκαλάκι γίνεται με άγρια συκιά, θέλει να ξέρεις όμως να το φτιάχνεις τα ωραιότερα που έχω φάει ήταν μαζεμένα από τον ΌΛυμπο, σε μεγάλο υψόμετρο τα μάζεψε ο κουμπάρος μου ο ορειβάτης,
ReplyDeleteκαμμιά σχέση το πράσινο αυτό με τα δικά μου,
είναι τελείως ακίνδυνη η γαλαζόπετρα αν ξέρεις να την χρησιμοποιήσεις σωστά, οι μεγαλύτεροι λάτρεις των σύκων της μαμάς μου ήταν οι γιατροί του ΙΚΑ, κι οι μανούλες τους με γαλαζόπετρα το φτιάχνουν εδώ πάνω
Την καλημέρα κι απο μένα , που μόλις έκλεισα τα βάζα -5 τον αριθμό-με το ωραιότατο συκαλάκι. Μαζεμένο με τα χεράκια μου , για όποιον ενδιαφέρεται το στρατόπεδο Κόδρα , στη Θεσσαλονίκη βέβαια, έχει εξαιρετικές συκιές , τόσο φορτωμένες που μπορεί να προσφέρουν εκατοντάδες βαζάκια αυτού του υπέροχου γλυκού!
ReplyDeleteΚαι μετά σου λένε πρόσεχε τα κιλά σου. Τι να πω η γυναίκα!
Βέβαια η χαρά μου είναι να το φτιάχνω και να μοιράζω, αλλά το βάζο θα το εξαφανίσω....
Αύριο έχει σειρά η φραουλίτσα. Στην υγειά σου λοιπόν Κική , με τα νόστιμα σου!!!
Αγαπημένο γλυκάκι Κικίτσα!
ReplyDeleteΣυνήθως, μην πω πάντα, το φτιάχνει η μάνα μου, όπως και το μελιτζανάκι!
Από το Μαθιό τρώγαμε παγωτό κι εμείς ασύστολα, από το Γκίτση επίσης όταν επισκεπτόμαστε εκείνη την πλευρά της Πάτρας... Αχχχχχ....
Γαστεροπλήξ, για να το λες για τα άγρια, κάτι θα ξέρεις παραπάνω. Όσο για τη γαλαζόπετρα, προτιμώ να μην τη βάζω.
ReplyDeleteClaire, καλώς τηνε! Έα να σε κεράσω άλλο γλυκάκι αφού έχεις σύκο!
Βάνα, αχ Βάνα...εδώ οι κακούργοι δεν φέρνουν μελιτζανάκι και δεν μπορώ να φτιάξω κλαψ.
Μπράβο! Γκίτσης λέγεται. Πωωωω τι παγωτά έχουμε φάει στου Μαθιού και εκεί....
Σημείωση επι των ανωτέρω:
ReplyDeleteΗ γαλαζόπετρα δεν έμπαινε μόνο για τη διατήρηση του πράσινου χρώματος αλλά και για την τραγανότητα του φρούτου.Δεν το αφήνει να μαλακώσει και να χάσει το σχήμα του.
Αυτά και αύριο ετοιμάζομαι συλλογή & παρασκευή!
Καλό ΣΚ!!!
Χαρά εγώ ξέρω ότι ο ασβέστης μπαίνει για την τραγανότητα και ο χαλκός για το χρώμα. Έφτιαξες έ; Έφτιαξα κι εγώ όμως την Παρασκευή! τα κατάφερα! Καλοφάγωτα!
ReplyDeleteKiki μου, έχεις δίκιο ακριβώς έτσι είναι,λάθος μου τ ομολογω & συγχωρήστε με.Επεσε πολύ γαλαζόπετρα και με παρέσυρε!
ReplyDeleteΣ'χωρεμένη! ;-)
ReplyDeleteΕίχα δει μια άλλη συνταγή με γαλαζόπετρα και ψάχνοντας να δω τι είναι έπεσα πάνω στην δικιά σου...
ReplyDeleteΝα ρωτήσω κάτι και (χχμμμμ) μην γελάσεις?
Τα συκαλάκια τα ξεφλουδίζουμε? ή οταν λες καθαρίζουμε βγάζουμε απο μέσα τυχόν σποράκια?
Είναι λίγο χαζές οι απορίες μου ξέρω...
(πάντως με πείσατε, γαλαζόπετρα δεν θα βάλω!)
Καλώς την Κάθυ!
ReplyDeleteΚαμία ερώτηση δεν είναι χαζή αφού πρόκειται να μάθουμε. Καθαρίζουμε το σύκο μόνο μέσα από τα σποράκια. Όχι εξωτερικά. Στο κέντρο του, εκεί που βάζουμε το μύγδαλο, συνήθως έχει λίγα σποράκια. Το καθαρίζουμε για να φύγουν και να κάνουμε χώρο για το μυγδαλάκι. Ό,τι απορία άλλη έχεις, εδώ είμαστε!
Ένα χρόνο μετά, και αφού το περσινό συκαλάκι βγήκε πολύ πολύ πετυχημένο, επέστρεψα για να δω πάλι την συνταγή! :-)
ReplyDeleteΚαλώς τηνε! Λοιπόν, φέτος τα έκανα πολύ νωρίς, πριν τις 15 Απρίλη (ήταν έτοιμα!!!) και έγιναν καλύτερα από κάθε φορά. Τα πρόλαβα στην καταλληλη εποχή. Τα έβρασα μόνο 5 λεπτά χωρίς σιρόπι και έχουν γίνει τέλεια!!! Καλή επιτυχία και φέτος!
ReplyDeleteΤέλεια η συνταγή σου, θα την δοκιμάσω σύντομα!!! Εμείς έχουμε σύκα όλο το καλοκαίρι κι ευτυχώς, 2 συκιές, κάνουν σύκα από τον Αύγουστο και μετά κι έχουμε, μέχρι τέλη Νοεμβρίου...
ReplyDeleteΕυχαριστώ!
Delete