Εδώ και χρόνια, κάθε Δευτέρα βράδυ, η οικογένεια τρώει πίτσα. Η συνήθεια διακόπτεται τους καλοκαιρινούς μήνες φυσικά. Ποιος τρελός θα προτιμήσει να μείνει μέσα για να φτιάξει πίτσα καλοκαιριάτικα, ενώ ζει σε νησί; Not me!
Είναι μια συνήθεια που ξεκίνησε εδώ και 3-4 χρόνια κι έτσι κι έρθει Δευτέρα βράδυ και δεν υπάρχει πίτσα, κατεβάζουν προβοσκίδα.
Οι πίτσες οι έτοιμες δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα. Δεν μου αρέσουν που είναι τίγκα στα αλλάντικά, δεν μου αρέσει η λαδίλα που βγάζουν, δεν μου αρέσει το ζυμάρι που είναι σαν τακούνι δωδεκάποντο, αντί για λεπτό σαν γιαπωνέζικο πασουμάκι που αρέσει σε μένα. Γι' αυτό έμαθα να φτιάχνω μόνη μου. Για να είναι όπως τη θέλω εγώ και για να ελέγχω κατά κάποιο τρόπο τι βάζω μέσα.
Οπότε...πάμε να φτιάξουμε πίτσα;
Ζύμη πίτσας για μεγάλο ταψί
Υλικά για τη ζύμη
3 φλυτζάνια τσαγιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κ. γ. μαγιά σε κόκκους
2 κ. σ. καλαμποκέλαιο ή ελαιόλαδο
2 κ. γ. ζάχαρη
σχεδόν ένα ποτήρι χλιαρό νερό
1 κ. γ. αλάτι
Αν το ταψί είναι πολύ μεγάλο, αυξήστε λίγο το αλεύρι. Αν πάλι τη φτιάξετε σε ταψί πίτσας, βάλτε 2 φλυτζάνια αλεύρι και διαφοροποιήστε ελάχιστα τα υπόλοιπα υλικά.
Εκτέλεση
Μέσα σε ένα μπωλάκι βάζουμε το αλεύρι.
Ρίχνουμε μέσα τη μαγιά, το αλάτι, τη ζάχαρη και ανακατεύουμε.
Κάνουμε λακουβίτσα και ρίχνουμε το λάδι και το μισό νερό.
Ανακατεύουμε με ένα πηρούνι ή με τα χέρια για να βραχεί παντού.
Προσθέτουμε λίγο-λίγο όσο νερό μας έχει μείνει, μέχρι να φτιάξουμε ένα ζυμαράκι μαλακό και απαλό που δεν κολλάει στα χέρια.
Αφήνουμε να ξεκουραστεί για ένα 20λεπτο και φτιάχνουμε πίτσα.
TIPS:
Αν το νερό σας είναι κρύο, το ζυμάρι θα βγει σκληρό και δεν θα πλάθεται εύκολα. Καλύτερα το νερό σας να πλησιάζει προς το ζεστό, παρά προς το κρύο.
Αν το λάδι είναι λίγο, επίσης το ζυμάρι θα βγει σκληρό.
Αν σας γίνει πολύ απαλό και κολλάει στα χέρια, μη χολοσκάτε. Προσθέστε λίγο αλεύρι.
Αν πάλι βγει σκληρό, έφταιγε κάτι από τα παραπάνω. Προσθέστε λίγο ζεστό νεράκι, λίγο λαδάκι και θα στρώσει.
Για την πίτσα θα χρειαστούμε ακόμα υλικά για τη γέμιση. Ο καθένας διαλέγει ό,τι του αρέσει. Εγώ σας προτείνω τη λιγότερο παχυντική version για χωριάτικη πίτσα.
Υλικά για την πίτσα
2 κ. σ. κέτσαπ
12 φέτες βραστή ή καπνιστή γαλοπούλα
12 φέτες τυρί ένταμ ή γκούντα
1 κομμάτι τυρί φέτα
λίγη ρίγανη
Αν είναι καλοκαίρι, προσθέστε ακόμα:
Πράσινες πιπεριές κομμένες σε λωρίδες
Ντομάτα σε φέτες
Φυσικά μπορούμε να προσθέσουμε μανιτάρια, λουκάνικα ή ό,τι αρέσει στον καθένα. Εγώ προτιμώ την απλή αυτή συνταγή με την προσθήκη λαχανικών το καλοκαίρι ή μανιταριών το χειμώνα.
Εκτέλεση
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς.
Λαδώνουμε ένα ταψί και απλώνουμε τη ζύμη επάνω, με έναν μικρό πλάστη.
Απλώνουμε το κέτσαπ, έτσι ώστε να πάει ένα λεπτό στρώμα παντού.
Στρώνουμε τη γαλοπούλα και μετά το τυρί.
Από πάνω, θρυμματίζουμε με τα χέρια μας τη φέτα και τέλος πασπαλίζουμε με ρίγανη.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 20-25 λεπτά μέχρι να λιώσει το τυρί και να πάρει χρώμα το ζυμάρι από κάτω.
TIP: Αντί να την κόψετε με μαχαίρι και να παιδέυεστε, χρησιμοποιήστε την ειδική ρόδα-κόφτη πίτσας ή ακόμα καλύτερα ένα ψαλίδι κουζίνας!
υ.γ. Δεν χρειάζεται να σας πω ότι εγώ δεν τρώω από αυτή την πίτσα...κλαψ...Μόνο τα ακριανά ζυμαράκια τσιμπολογάω. Τι τα θες...άδικη η ζωή γι' αυτούς που παχαίνουν εύκολα...
Update:
Η ζύμη δοκιμάστηκε με σκληρό αλεύρι και έγινε όντως πάρα πολύ καλή!!!
Deli,τι καλά που έβαλες συνταγή πίτσας!Κι εγώ δεν τρώω τις έτοιμες,για τους λόγους που είπες.
ReplyDeleteΗ ζύμη με μαγιά πρέπει να είναι νόστιμη και τραγανή-η γέμιση δε πολύ υγιεινή.
Φιλιά!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!!
ReplyDeleteΜμμμμμμμμμμμμμμμμμμ!!!!
νιάμμμμμμμμμμ!!!!
σλουρπ! σλουρπ!
Ελένη , αν μη τι άλλο, η ζύμη δεν έχει το μέγεθος τακουνιού! Είναι πολύ καλή για τα δικά μου γούστα.
ReplyDeleteΜαριέλα , εμείς οι δύο δεν θα φάμε! Κυρίες. Θα κοιτάμε μόνο!
:-)))
πω πω, ωραια ακούγεται! λεω να το επιχειρησω . μπραβο για τις ιδεες και ευχαριστω.
ReplyDeleteΚυρίες, όπως λες Κική μου! Και εγώ, και εγώ! Μόνο θα κοιτώ! Μμμμ, Δευτέρα βράδυ? Είμαι οπτικός τύπος, το ξέρεις!
ReplyDeleteΓιατί με υποβάλεις σε βασανιστήρια????
ReplyDeleteΚι εμένα με λεπτή ζύμη μου αρέσει η πίτσα και ελαφρώς τραγανή.
ReplyDeleteΩραίο αυτό που έχετε καθιερώσει βραδιά πίτσας!Για να μην ζητάνε τα παιδιά συνέχεια.
Kική μου, τι μου θυμησες!
ReplyDeleteκι εγώ για πολλά χρονια, έκανα πιτσα!
μόλις έμεινα εγκυος όμως στο Ραφακι, σταματησα. μεγάλη γαρ και κουραζομουν ευκολα, που υπομονη και για χειροποιητη πιτσα..
σημερα το βραδυ θα κανω κι εγώ λοιπον! έτσι κι αλλιως, έκανα γιουβαρλακια και βγηκαν λιγα, μονο για το μεσημερι.
πιτσα με τη δική σου συνταγή :))
φιλιά και ευχαριστουμε :))
κι εγώ πίτσα έχω σκοπό να φτιάξω σήμερα τηλεπαθητική νουνά δασκάλα!:)) αλλά με σάλτσα μπελαλίδικη κι όχι εύκολη κέτσαπ:)
ReplyDeleteκαλη μου , καλη εβδομαδα και καλο μηνα, περυσι χρειαστηκε να κανω μια δευτερη δουλεια τα απογευματα, κρατησα λοιπον 2 παιδακια , οπου εχουν μια γιαγια Ιταλιδα και οπως καταλαβαινεις την εκμεταλευτηκα στο μεγιστο, εφαγα την πιο ωραια σπιτικη πιτσα , μου ειπε πολλα μυστικα ενα εκ των οποιων ειναι πως το τυρι το βαζουμε αφου εχει ψηθει το ζυμαρι μας με τα υπολοιπα υλικα , επειδη εκανα κι εγω τις προαλλες πιτσα , θα αναρτησω την συνταγη του ζυμαριου και διαφορα μυστικα που ειπε η νονα-Λυδια . παντω φαινεται νοστιμοτατη η πιτσα σου
ReplyDeleteμετά από εκατοντάδες πειραματισμούς που έχω κανει με τα ζυμάρια της πίτσας έχω καταλήξει ότι το καλύτερο ζυμάρι γίνεται με αλεύρι σκληρό, επίσης αν διαλύσω την μαγιά σε ένα μπωλ με χλιαρό νερό και την αφήσω 15 λεπτά και την προσθέσω στο αλεύρι τότε έχω το καλύτερο αποτέλεσμα :)
ReplyDeleteεπίσης για τις στιγμές που θέλουμε να φτιάξουμε κάτι στα γρήγορα και επειδή μένουμε εκτός πόλης, και επίσης και εγώ σιχαίνομαι τις ετοιμες πίτσες που είναι χαλαρα απαράδεκτες, έχω παντα στο σπίτι πίτες Λιβάνου, τις οποίες τις χρησιμοποιώ σαν βάση και απλά προσθέτω τα "από πάνω"!
α! στα απόπάνω βάζω μόνο φρέσκια ντομάτα με λίγο αλάτι και ελάχιστη ρίγανη, και τυρί γκούντα τριμένο, από εκεί και ύστερα ότι παραγγελία πέσει στο τραπέζι !
Εύη , καλώς την! Να το επιχειρήσεις! Γιατί όχι;
ReplyDeleteΚι εγώ σ' ευχαριστώ!
Αγγελική Ν , έτσι! Εμείς μόνο οφθαλμόλουτρο και σάλια! χαχα!
Μαριέλα , για να γίνεις συλφίδα! ;-)
Λίλα , και πάνω εκεί που χαίρομαι που τα παιδιά μου τρώνε σπιτική πίτσα, έρχεται η κόρη σήμερα (Δευτέρα υπενθυμίζω) και μου λέει:
Μαμά...θα μου κάνεις μια χάρη; Λέγε παιδί μου...
Θα παραγγείλουμε μια μέρα έτοιμη πίτσα;;;
!!!!!!!!!!!..........!!!!!
Μαριλένα , κι εγώ φροντίζω το φαγητο της Δευτέρας να μην φτάνει για το βραδυ γι' αυτό το σκοπό!
Χαρτ , ξέχασα να πω ότι αν έοχυμε δική μας σάλτσα, ακόμα καλύτερα. Το κέτσαπ είναι η εύκολη λύση. Πίτσα απόψε; Και η δίαιτα που λέγαμε;;; Ή θα φας και μαραθοπιτάκια μετά;
;-)
Άσπα , σε πολλές πίτες είναι καλύτερα να ψήνεται μόνο του το ζυμάρι έτσι ώστε να μην μαλακώνει μετά με τα πρόσθετα. Οπότε, γιατί όχι; Έτσι όπως λες σίγουρα θα είναι ωραία! Περιμένουμε συνταγή!
Νατάσσα , τα τιπς που λες είναι σημαντικά. Κι εγώ είχα πειραματιστεί πολύ με τις ζύμες πίτσας και απογοητευόμουν...
Τις αραβικες πίτες τις χρησιμοποιώ κι εγώ καμιά φορά σαν βάση, όπως χρησιμοποιώ και τις έτοιμες πίτες για γύρο!
απο πίτες αραβικές έχω καταλήξει μόνο στις πίτες Λιβάνου, Αλέξανδρος νομίζω πως λέγονται, και ψήσιμο όχι παραπάνω από 200 βαθμους
ReplyDeleteείναι πάρα πολύ νόστιμες.
Και λαχματζουμ κάνω με αραβικές πίτες λιβάνου.
Ξέρεις ότι εγώ τον ειδήμων στην μαγειρική δεν τον κάνω γιατί δεν με παίρνει -καθόλου- αλλά επιμένω στο σκληρό αλεύρι και στην φρέσκια ντομάτα...
Pizza...mmm! Τέλεια deli-a...
ReplyDeleteΝα σε πω η αποτυχούσα κεϊκοποιήτρια τι κάνω με τη ζύμη πίτσας και βγαίνει εξτραορντινέρ?
(Κανένα πουλάκι δεν προλαβαίνει να φάει πίτσα, γιατί γίνεται μάχη μέγιστη.)Στα γρήγορα μη χαρακτηριστώ και καραψωνάρα, -που δεν είμαι:)- μπερδεύω το σκληρό αλεύρι με ολικής σε αναλογία 60-40, η μαγιά είναι νωπή, αλατια λαδια ζάχαρες μπαίνουν παρομοίως, και αφού ζυμώσω, παραμένει μισή με μία μέρα σε αναμονή στο ψυγείο να καλοενωθεί και να της φύγουν οι πολλές γλουτένες που την κάνουν βαριά. Σπιτική σαλτσίτσα, κασέρι αιγοπρόβειο ελληνικόν, μανιτάρι φρέσκο, πιπεριές και ιδού ένα κιλό ακόμη! :) Τότε τρώω τα μαραθοπιτάκια και ιδού ξανααδυνάτισα!
Κική, μα θα είναι διαίτης φυσικά:) και μερικά μαραθοπιτάκια μετά που λέει κι η καλή μας Ισιδώρα κι ούτε γάτα ούτε ζημιά:) τώρα που έχουμε τέτοιο κόλπο ποιος μας πιάνει:) Λοιπόν, η δική μου θα είναι πολύ κυριλέ: μανιτάρι-πάρμα χαμ-σάλτσα λιαστής ντομάτας και έλα-έλα-έλα-μοτσαρέλα. Α, και ρόκα, οχι από τας εξοχάς όμως, όπως μερικές τυχερές:)
ReplyDeleteΝατάσσα , δεν ξέρω αν υπάρχουν εδώ αυτές οι Λιβάνου που λες. Θα κοιτάξω...
ReplyDeleteΣτη φρέσκια ντομάτα θα συμφωνήσω για το καλοκαίρι. Χειμώνα και φρέσκια ντομάτα, να μου λείπει καλύτερα. Μην ξεχνάς ότι ζεις στην Κρήτη! ;-)
Απόψε έφτιαξα την πίτσα με 1 μέρος αλεύρι σκληρό και 2 μέρη για όλες τις χρήσεις. Ήταν λίγο πιο τραγανό. Την επόμενη θα δοκιμάσω με πιο πολύ!
Ισιδώρα , μα εσείς δεν φτιάχνετε πίτσα κυρία μου! Ποίημα φτιάχνετε!
Χαρτ , βρε παιδιά, αυτό με τα μαραθοπιτάκια, δεν το έχω καταλάβει. Θα ξαναδιαβάσω το ποστ. Δηλαδή, μπορώ εγώ τώρα να τσακίσω μια γαβάθα παγωτό και μετά να το ρίξω στα μαραθοπιτάκια και δεν τρέχει κάστανο; Άμα είναι, να μαζέψω μάραθο!
κάστανο, κάστανο!:)))
ReplyDeleteΜωρέ, ας την είχαμε κι ας είχες φάει και τα ακριανά ζυμαράκια...
ReplyDeleteΚαλά την εβαλές την κατάλληλη στιγμή χθες η μικρή ηθέλε να φτιάξουμε πίτσα
ReplyDeleteκαλημέρα!!!!!
αλλο ενα φαινομενο τηλεπαθειας,μα τι γινεται σημερα τελος παντων;
ReplyDeleteΧτες προσπαθουσα να ανακαλυψω γιατι η μικρη που προσεχω τα μεσημερια ΔΕΝ τρωει πιτσα ενω οι υπολοιποι πεθαινουμε γι'αυτην...βρηκα την απαντηση:τη θελει κι αυτη σαν εσενα κικη,πασουμακι γιαπωνεζικο,χαχαχα,να θυμηθω να της το πω αυτο.
ΔΕΝ της αρεσει καθολου η κετσαπ,λεμε να βαλουμε ασπρη σαλτσα και ΔΕΝ θελει ζαμπον,προτιμαει μπεικον!Πειθεται δε και για ολιγα μανιταρια...λεω να κανω λοιπον το ζυμαρακι σας,μια χαρα μου φαινεται για τη μικρουλα παραξενη-σαν κι εμενα.
που πήγε το σχόλιό μου ντίαρ;
ReplyDeleteφαγώθηκε μαζί με την ντελίσιους πίτσα σας;-)
μου αρέσει πολύ η ζύμη σας, κάνει τέλεια για πίτσα χορτοφαγική :)
Εγώ θα προτείνω τριμμένα τυράκια για πιο ανάλαφρο αποτέλεσμα, πεκορίνο και "μοτσαρέλα" κίτρινη ο αγαπημένος μου συνδυασμός.
ReplyDeleteΕπίσης λίγα βότανα (ρίγανη, θυμάρι, βότανα Προβηγκίας κ.λπ.) αλλά και λίγο σκορδόλαδο στη ζύμη για μυρωδάτο αποτέλεσμα.
Κική ...γειά σου.
ReplyDeleteΑυτές τις μέρες είχα πολύ δουλειά στο Γραφείο με τα σχολικά πρωταθλήματα και δεν μπόρεσα να απαντήσω στα μυνήματα σου.
Φιλιά Δήμητρα
καλημερα.ειμαι σε μια φάση της ζωής μου που δεν χρειάζετε να μαγειρεύω..ομως αμα χρειαστει ξέρω που θα έρθω. κατι για χορευτικό πηρε το μάτι μου στην προηγούμενη ανάρτηση που δεν είχα χρόνο να σχολιάσω.
ReplyDeleteεπιτέλους λοιπον βρήκα μια που ασχολείτε και ελπίζω όχι μόνο για τις άλλες δουλειές αλλα και συμμετέχει στην χορευτική ομάδα.
ελπίζω λέω...
φιλια καρυστινά
Χαρτ , να φτιάξω τότε!!!
ReplyDeleteΔιονύση , θα σου έφταναν;
Μαμά Βίκυ , να μια ευκαιρία να κάνετε! Δοκίμασε με σκληρό αλεύρι όπως λέει η Νατάσσα.
Εύα , γκουρμέ τη βρίσκω τη μικρή! ;-)
Μαγισσούλι μου , είχες αφήσει σχόλιο; Δεν ήρθε άλλο!
Μερσί! By the way κι εμένα πιτσα χωρίς αλλαντικά μου αρέσει καλύτερα! Τυράκι και λαχανικά!
Elie , ευχαριστούμε για τις ιδέες!
Δήμητρα , ξέρω ότι ειναι ο καιρός της τρεχάλας! Μην ανησυχείς! Φιλιά!
Venceremos , πες μου ότι χορεύεις να χαρώ! Φυσικά και χορεύω. Χορεύω 3 χρόνια τώρα με το Φιόρο του Λεβάντε και έχω χορέψει πολλές φορές σε εκδηλώσεις.
Κική μου σου έχω στείλει mail (εγώ όχι ...ο ιός).
ReplyDeleteΚύτταξε το και απάντησέ μου αν μπορείς.
Φιλάκια
Νάμαι κι εγώ, ο κομήτης. Λοιπόν όποτε έκανα σοβαρή δίαιτα, ζήλευα διάφορα φαγώσιμα καλούδια ή τουλάχιστον φανταζόμουν ότι θα ήθελα να τα είχα. Ποτέ όμως, μα ποτέ, δεν ζήλεψα/αναζήτησα πίτσα. Κι αυτό εξαιτίας μιας λαδίλας φούρνου που βγάζουν όλες οι έτοιμες. Αντίθετα μπορεί με το τίποτα να κάνω ζυμαράκι ή νάχει ξεμείνει ξεραμένη κάπως μια αραβική πίτα και να την κάνω πιτσουλα στο πι και φι.
ReplyDeleteΑ, Κικόν μου, εσύ την επεξεργάστηκες τέλεια. Για να πάρω μυρωδιά καλύτερη.
ααα γεια σου.!! να χαρείς και να χαρώ. εδω και 15 χρόνια στην χορευτική ομάδα ενηλίκων στον πολιτιστικό σύλλογο Ανεμοπύλες του Δημου μας. Και ταξίδια και εκδηλώσεις και παραστάσεις.
ReplyDeleteφιλιά καρυστινά και χορευτικά
Catελινάκι , το είδα. Ελπίζω να βοήθησα! Φιλιά!
ReplyDeleteΝένα , κι εγώ είμαι του "όσο πιο λεπτή, τόσο πιο καλή".
Venceremos , καλά θα είναι να βρεθούμε σε κανένα φεστιβάλ συγκροτηματων!
Παίρνω ένα κομμάτι από την πίτσα που κάθεστε και κοιτάτε μαζί με την Αγγελική και φεύγω;-)
ReplyDeleteΝομίζω κι εγώ ότι η ζύμη πίτσας με μαγιά είναι πολύ καλύτερη από αν δεν χρησιμοποιήσουμε.
Επίσης, πάντα κατά την γνώμη μου, η ζύμη της πίτσας γίνεται καλύτερη με σκληρό αλεύρι.
Αυτά είχα να πω, παίρνω το κομμάτι μου και φεύγω όπως προείπα:))
Έλενα , η συμβουλή για σκληρό αλεύρι κατοχυρώνεται. Μερσί!
ReplyDeleteΤην ίδια ακριβώς συνταγή για τη ζύμη της πίτσας δημοσιεύει αυτολεξί στο Olive μηνός Οκτωβρίου ο Ηλίας Μαμαλάκης!!
ReplyDeleteΜπράβο σύμπτωση...
Σοβαρά; Ενδιαφέρον!
ReplyDeleteperimeno na psi8ei...miam miam... polu kali k eukolotati... mexri tora epairna pittes gia soublaki k eftiaxna pitsa.. kt mou leei oti me ti zumi auto 8a einai... mmmmmmmiiiaammm!!
ReplyDeleteΠεριμένω εντυπώσεις και ευχομαι να σου αρέσει!
ReplyDeletepoly vraia h pitsa den exv fah kalytery eyxaritso gia th syntagh
ReplyDeleteΧαίρομαι που σου άρεσε!
ReplyDeleteΝα προσθέσω και την δικιά μου εμπειρία στο θέμα της πίτσας.
ReplyDeleteΚατ εμέ το καλύτερο τυρί για πίτσα είναι η φρέσκια λευκή μοτσαρέλα με λίγη ποσότητα ελαιόλαδου από επάνω ώστε να δέσει και να μην ξεροκαεί στον φούρνο, η ξηρή κίτρινη μοτσαρέλα είναι και αυτή καλή, προσωπικά χρησιμοποιώ μείγμα ξηρής και λευκής φρέσκιας μοτσαρέλας (η ξηρή τριμμένη για το άπλωμα και η λευκή φρέσκια κομμένη σε χοντρά κομμάτια από επάνω. Το χαρακτηριστικό της μοτσαρέλας είναι οτι έχει λιγότερα λίπη απο τα βαριά κίτρινα τυριά τύπου γκούντα/ένταμ και δένει άψογα με το αγνό ελαιόλαδο. Το τυρί καλύτερα να βγαίνει κατευθείαν από το ψυγείο, να είναι παγωμένο όταν μπει στην πίτσα για να μην καεί στον φούρνο.
Σας χαρίζω και την δικιά μου αγαπημένη συνταγή σάλτσας για πίτσα.
Σπιτικιά γλυκοκαυτερή σάλτσα για πίτσα με Μαντζουράνα και αποξηραμένες νιφάδες καυτερής και γλυκιάς πιπεριάς (Μπούκοβο):
1 μέτριο κρεμμύδι, 3-4 φρέσκες ώριμες ντομάτες (κόβουμε τον πάτο τους και στύβουμε να φύγουν τα υγρά και οι σπόροι, μετά κόβουμε σε μεσαία κομμάτια), ένα πουμαρό, μιάμιση κουταλιά του γλυκού ξηρή τριμμένη μαντζουράνα, μιάμιση κουταλιά του γλυκού μείγμα γλυκιάς και καυτερής αποξηραμένης νιφάδας πιπεριάς (μπούκοβο), αλάτι, 2 κουταλιές της σούπας ζάχαρη (αναλόγως πόσο γλυκιά θέλουμε την σάλτσα.
Κόβουμε ψιλό το κρεμμύδι, σοτάρουμε σε μια κατσαρολιτσα στεγνά για να φύγουν τα υγρά μετά ρίχνουμε ελαιόλαδο για να πάρει χρώμα να καραμελώσει το κρεμμύδι, ρίχνουμε την κομμένη φρέσκια ντομάτα, το μισό η λιγότερο πουμαρό και το μείγμα με τα μπαχαρικά όλα μαζί, ρίχνουμε λίγο ελαιόλαδο και βράζουμε σε χαμηλή φωτιά για αρκετή ώρα χωρίς καπάκι ώστε να φύγει το νερό μέσω των υδρατμών, η σάλτσα είναι έτοιμη όταν έχει πήξει αρκετά, έχει δέσει με το λάδι και έχει χάσει τον αρχικό όγκο της κατά 1/4.
Ευχαριστούμε! :-)
ReplyDeleteΠολύ καλή συνταγή για ζύμη!! Την έφτιαξα και ο άντρας μου ξετρελάθηκε!! Τώρα μου τη ζητάει συνεχώς και μάλλον θα καθιερώσουμε κι εμείς μια βραδυά πίτσας!!Ευχαριστούμε πολύ!!
ReplyDeleteΕυχαριστωωωώ! Τώρα είδα το σχόλιο!
Delete