Σολομός με ούζο και λεμόνι

Αγαπάτε τις γρήγορες συνταγές; Εγώ τις λατρεύω. Οκ. Και οι άλλες καλές είναι, αλλά όταν η σύγχρονη εργαζόμενη γυναίκα με τους πολλαπλούς ρόλους ξεμένει από χρόνο, τότε μια τέτοια συνταγή, τις λύνει τα χέρια. Οπότε ξεκινάω την εβδομάδα με κάτι γρήγορο, αφού κι εμένα, η έλλειψη χρόνου με έκανε να αργήσω να βάλω ποστάκι :-)

Ο σολομός (και ουχί σολωμός {αυτός είναι άλλος...}) είναι πολύ γνωστός για τα ω3 λιπαρά οξέα που προσφέρει στον οργανισμό μας. Είναι πλούσιος σε Βιταμίνη Β, D, σελήνιο, φώσφορο, έχει θετική επίδραση στην καρδιά και πολλά άλλα καλά που μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Οπότε, βάλτε τον στη διατροφή σας και καταναλώστε τον με όποιον τρόπο μπορείτε.

Σολομός με ούζο και λεμόνι
Υλικά για 2 άτομα

2 μεγάλα κομμάτια σολομό (με δέρμα αλλά χωρίς κόκκαλα) κομμένα στη μέση

2-3 κ. σ. ελαιόλαδο

1 σφηνάκι ούζο

χυμό μισού λεμονιού

λίγο ξύσμα λεμονιού

αλάτι με βότανα ή κανονικό

Εκτέλεση

Σε μέτρια φωτιά, τηγανίζουμε ελαφρώς τον σολομό από όλες τις πλευρές για μερικά λεπτά, ώστε να ψηθεί και μέσα.

Πασπαλίζουμε με το ξύσμα λεμονιού.

Σβήνουμε με το ούζο, αφήνουμε να πάρει μια βράση.

Βάζουμε το αλάτι με βότανα και το χυμό λεμονιού και σερβίρουμε. 

Σερβιρίστηκε με κνέντελ και παντζάρια.

Καλή εβδομάδα!

Παστουρμαδόπιτα

Όπως σας έλεγα τις προάλλες, στην Κομοτηνή έχουν ωραίο παστουρμά. Η φίλη μου η Ντίνα, μου είχε στείλει κι εμένα, αλλά είχε στείλει και στην κοινή μας φίλη την Τάνια, η οποία ήρθε από τη Θεσσαλονίκη τότε ειδικά για τη βάπτιση. Η Τάνια είναι καλομαγείρισσα. Από αυτές τις γυναίκες που στο πι και φι έχουν φτιάξει φαγητό για παιδιά και εγγόνια, πριν καταλάβεις τι έγινε. Πριν έρθει στη βάπτιση έφτιαξε παστουρμαδόπιτα και μας έφερε. Η παρακάτω συνταγή και περιγραφή είναι δική της. Εγώ τη ρετουσάρισα λίγο γιατί μου την έγραψε βιαστικά στο ξενοδοχείο και ελπίζω να είναι κατανοητή. Υποθέτω ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έτοιμο φύλλο για να μην παιδεύεστε. Το φύλλο της Τάνιας πάντως ήταν σαν έτοιμο! Ανάλογα τη διάθεσή της και τα υλικά που έχει, προσθαφαιρεί υλικά. Μπορεί να προσθέσει και φέτα, ή ανάμικτα κίτρινα τυριά κλπ. Οπότε το ίδιο μπορείτε να κάνετε κι εσείς. Το κομματάκι στη φωτογραφία είναι αυτό που γλύτωσε για να φωτογραφηθεί στην Κομοτηνή!

Παστουρμαδόπιτα 
για μέτριο ταψί

Για τη ζύμη σφολιάτας 

1 ποτήρι νερό χλιαρό

1 φλιτζάνι του καφέ λάδι

λίγο ξύδι

(αν θέλουμε προσθέτουμε και 2 αυγά)

αλεύρι για όλες τις χρήσεις

λίγο αλάτι

μια πλάκα βούτυρο 250 γρ.
λίγο σουσάμι για στόλισμα

Για τη γέμιση

Κίτρινο τυρί (ή διάφορα κίτρινα τυριά-περίπου 300 γρ.)

4 ντομάτες

περίπου 150-200 γρ. παστουρμά

λίγο λάδι για τα φύλλα

Κάνω λακκούβα στο αλεύρι, ρίχνω το αλάτι, λάδι και λίγο ξύδι και ένα ποτήρι χλιαρό  νερό.

Προσθέτω αλεύρι και ζυμώνω, μέχρι να έχω μια ζύμη μαλακιά.

Τη χωρίζω στα δύο για να κάνω δύο φύλλα.

Ανοίγω ένα φύλλο μέτριο, παίρνω το βούτυρο κρύο όπως είναι και τρίβω το μισό με τον τρίφτη  πάνω στο φύλλο. Το άλλο μισό στο άλλο φύλλο.

Όπως είναι στρογγυλό το φύλλο με το βούτυρο επάνω κάνουμε φάκελο (τον διπλώνουμε στα 4 βάζοντας λίγο βούτυρο στα διπλώματα) και το βάζουμε στην κατάψυξη μέχρι να ετοιμάσουμε το άλλο φύλλο (όταν ετοιμαστεί το 2^ο φύλλο τα αφήνουμε και τα δύο πάλι για λίγο στην κατάψυξη).

Παίρνω το πρώτο φύλλο, αλευρώνω την επιφάνεια εργασίας και ανοίγω ένα φύλλο σύμφωνα με το ταψί μου.

Λαδώνω το ταψί και βάζω το φύλλο.

Βάζω τη γέμιση και κάνω την ίδια διαδικασία για το δεύτερο φύλλο. 

Γέμιση 

Λαδώνω  λίγο το φύλλο ετοιμάζω γέμιση

Παίρνω 4 ντομάτες τις κόβω, τις ξεσποριάζω να μείνει μόνο η ψίχα και τις κόβω σε κυβάκια.

Πάνω από το φύλλο βάζουμε λίγη ντομάτα, από πάνω κίτρινο τυρί, τον παστουρμά, ξανά ντομάτα, κίτρινο τυρί.

Βρέχουμε στις άκρες το κάτω φύλλο για κολλήσει το επάνω και απλώνουμε από πάνω το 2^ο φύλλο.

Χαράζω την πίτα και την ψήνω σε αέρα στους 170 βαθμούς μέχρι να ροδίσει το φύλλο.

Update: Η Τάνια λέει, ότι πάνω από το φύλο, πριν τα υλικά, μπορούμε να βάλουμε κέτσαπ!

Σύκα με γραβιέρα Ζακύνθου και τυρί κρέμα

Μερικές συνταγές, δεν είναι συνταγές. Είναι απλώς υλικά, που τα τοποθετείς σε ένα πιάτο και τα τσακίζεις με τους κολλητούς σου! Εεεεεεεε ήθελα να πω τα γεύεσαι βαβαίως βεβαίως με καλή παρέα και καλό κρασί.

Σας έχω πει για τα σύκα; Ότι τα λατρεύω ΜΟΝΟ ως μαρμελάδα, ως γλυκό κουταλιού και ως λικέρ; (το άγουρο σύκο κάνει καταπληκτικό λικέρ Λικεράκια και σερμπέτια σελ. 112. Το ξερό επίσης σελ. 114).

Υπάρχουν δύο λόγοι που δεν μου αρέσουν τα σύκα. Ο ένας είναι περίεργος: παρόλο που είμαι αθεράπευτα γλυκατζού, ΔΕΝ μου αρέσουν τα γλυκά φρούτα καθόλου. Ούτε οι γλυκές τσίχλες, ούτε οι γλυκές καραμέλες-άσχετο. Προτιμώ τα ξινά φρουτάκια και ουχί τα γλυκά. Κουλό; Τον άλλο λόγο δεν θα σας τον πω. Θα μείνει μυστήριο :-p

Ξαναλέω όμως, η μαρμελάδα σύκο θεωρώ ότι είναι η καλύτερη. Το δε γλυκό, άπαιχτο.

Όπως όμως συμβαίνει πολλές φορές στη ζωή, υπάρχουν και μερικές εξαιρέσεις. Και κάνεις μια εξαίρεση κι εσύ στη ζωή σου όταν πρόκειται να γευτείς κάτι πάρα πολύ γκουρμεδιάρικο και νόστιμο.

Δεν ξέρω αν κυκλοφορούν ακόμα σύκα στην περιοχή σας. Εδώ κυκλοφορούν λίγα ακόμα. Αν όχι, κρατήστε την ιδέα για το επόμενο καλοκαίρι.

Σύκα με γραβιέρα Ζακύνθου ή τυρί κρέμα
Τα πράγματα είναι απλά. Χρειάζεστε καλά σύκα, γραβιέρα Ζακύνθου ή άλλη καλή γραβιέρα ή τυρί κρέμα (ή και τα δύο).

Χρησιμοποίησα μαύρα σύκα (εξωτερικά είναι μωβ-μαύρη η φλούδα).
Πλύνετε και ξεφλουδίστε τα σύκα σας.
Κόψτε τα οριζόντια (στέκονται καλύτερα στο πιάτο) και τοποθετήστε τα όπως θέλετε.
Στα μισά, βάλτε με κορνέ λίγο τυρί κρέμα.

Ενδιάμεσα, κόψτε και τοποθετήστε γλυκοπικάντικη γραβιέρα. Θα δυσκολευτείτε να διαλέξετε με ποιο τυρί θα τα φάτε. ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΕΓΩ, υπέκυψα και έφαγα. Ήταν το αλμυρό που έσωζε την κατάσταση και έσπαγε τη γλυκάδα των φρούτων.

Εμείς τα απολαύσαμε σκέτα, αλλά νομίζω πως θα ταιριάζει ένα ημίγλυκο κρασί. Και καλή παρέα. Επιβάλλεται.

Καλή εβδομάδα!

Τι να πάρω από την Κομοτηνή

Τον Μάιο είχα κάνει ένα αφιέρωμα στην Κομοτηνή με αφορμή την βάπτιση που κάναμε εκεί. Ένα ποστ ήταν για τη βάπτιση, ένα για το τι μπορείτε να φάτε εκεί και έμενε ένα ποστ για το τι μπορείτε να αγοράσετε φεύγοντας από την Κομοτηνή. Το τελευταίο ποστ, δεν πρόλαβα να το βάλω, γιατί μπήκαν άλλα πιο εποχιακά ποστ. Τώρα όμως, που πολλά παιδιά μπήκαν σε κάποια σχολή, και όλο και κάποιοι γονείς θα ξεστρατίσετε και θα φτάσετε στην όμορφη Κομοτηνή, ήρθε η ώρα να ανεβάσω το ποστ. Είμαι σίγουρη ότι σύντομα θα ανακαλύψετε τις νοστιμιές της, πριν καν σας το πω εγώ. Για να μην πείτε όμως ότι δεν σας προειδοποίησα, σας προτείνω και σας συστήνω τα παρακάτω.

Κατ' αρχήν, όπως κι εγώ, πριν γνωρίσω την κουμπάρα μου την Ντίνα, υποθέτω ότι κι εσείς, ή έστω κάποιοι από σας, δεν γνωρίζετε ότι η Κομοτηνή παράγει καφέ, σουσάμι και στραγάλια. Το γνωρίζατε; Φυσικά παράγει πολύ περισσότερα πράγματα, αλλά αυτά τα τρία, είναι πασίγνωστα και όλοι φροντίζουν να αγοράζουν φεύγοντας από κει. Τι να πω για τον καβουρμά, για τον παστουρμά, για τα καπνά, τα σταφύλια και το κρασί και φυσικά για το σουτζούκ λουκούμι που κυκλοφορεί σε πολλές βερσιόν!

Και επειδή μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, ας σας ξεναγήσω με τις εικόνες μου (αφού με έσκασε ο blogger για να τις ανεβάσει...)!

Ελληνικός καφές. Πασίγνωστος και διάσημος ο παρακάτω κύριος. Δεν είναι ο μόνος φυσικά, αλλά είναι σε κεντρικότατο σημείο και ευνοεί τον τουρίστα (ή ευνοείται ο ίδιος :-p )

Τα στραγάλια που λέγαμε. Κυκλοφορούν σε κανονική μορφή, σε γλυκιά (στη μέση), επικαλυμμένα με ένα μίγμα αλευριού (δεξιά), πιπεράτα, ψημένα. Λατρεύω όλες τις βερσιόν, αλλά αν με αφήσει πάνω από τα γλυκά και από τα άλλα που είναι καλυμμένα με αλευράκι, θα σηκωθώ μόνο όταν θα έχουν τελειώσει!

Τι να πει κανείς για τα γλυκά ταψιού, τα σιροπιαστά τους; Είναι ένα όνειρο! Δοκιμάστε τα!
 

 Χειροποίητα ζυμαρικά!

 Ξανά μανά ο καφές. Είπαμε. Ήταν σε κεντρικό σημείο!

Σουτζούκ λουκούμι. Σκέτη νοστιμιά!

 Ένα πολύ καλό μαγαζί για ταχίνι και σουτζούκ λουκούμι! Δοκιμάστε ταχίνι ολικής αλέσεως, με μέλι κλπ

 Παίρνεις το ψαλιδάκι, κόβεις μισό μέτρο σουτζούκ λουκούμι να έχεις να γλυκαίνεσαι! Αμέ!

 Τα σιροπιαστά που λέγαμε... 

Τουλουμπάκια...

Φοινίκια. Τα ξέρετε; 

Και κλείνω με ένα μαγαζί που δεν ήταν με παραδοσιακά γλυκά μεν, είχε όμως το καλύτερο παγωτό ΚΑΙ με παραδοσιακές γεύσεις! Στον πεζόδρομο κι αυτό.

Εσείς λοιπόν τι θα παίρνατε;;;

Κερκυραϊκό σοφρίτο

Μου αρέσει να δοκιμάζω παραδοσιακές συνταγές από άλλα μέρη. Μου αρέσει που τα διάφορα μέρη της Ελλάδας κρατάνε τα έθιμά τους και τις παραδόσεις τους στη μαγειρική. Μέσα από τη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική διατηρούμε τον πολιτισμό μας και τον μεταλαμπαδεύουμε στις επόμενες γενιές. Διαφορετικά, τους μεταλαμπαδεύουμε...μπέργκερς και πίτσα. Καλά είναι όλα αυτά, αλλά πρέπει να διασώζουμε τις συνταγές των προγόνων μας. Μαλώνω τη φίλη μου την Ιωάννα που ο πατέρας της ξέρει να φτιάχνει λαδοτύρι και πρέντζα (τοπικά τυριά) και δεν έχει νοιαστεί να καταγράψει τις συνταγές. Καταγράφετε τις τοπικές συνταγές! Διαφορετικά, με την πάροδο των χρόνων κινδυνεύουν να χαθούν!

Μιλάω με την Κερκυραία φίλη μου την Έλλη και μου λέει πως φτιάχνει σοφρίτο. Της ζητάω τη συνταγή και μου τη γράφει. Μου άρεσε η ιδέα και τη φτιάχνω κι εγώ. Η συνταγή της Έλλης, διαφέρει λίγο από τις συνταγές που διαβάζω για σοφρίτο. Θα σας γράψω τι μου είπε η Έλλη και πώς την έκανα εγώ!

Κερκυραϊκό σοφρίτο της Έλλης
Υλικά
Μοσχάρι φέτες (κιλότο ή νουά όσα είναι τα άτομα, ανάλογα το μέγεθος) χτυπημένες να λεπτύνουν
λίγο αλεύρι
ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι
λίγο τυρί τριμμένο γλυκό (γραβιέρα, κεφαλογραβιέρα κλπ) *
6-8 σκελίδες σκόρδο σε φετούλες (για 3 μερίδες έβαλα τόσες)
λίγο δεντρολίβανο ψιλοκομμένο αν είναι φρέσκο ή ξερό *
μισό ματσάκι μαϊντανό φρέσκο ψιλοκομμένο
1/3 ποτηράκι κρασιού ξύδι
2/3 ποτηράκι κρασιού κρασί (ενώνουμε σε ένα ποτήρι το ξύδι και το κρασί)

Εκτέλεση
Ζητάμε από τον χασάπη να μας κόψει φέτες μοσχάρι και να τις χτυπήσει να λεπτύνουν.
Σε ένα τηγάνι βάζουμε ελαιόλαδο να ζεστάνει.
Βουτάμε το μοσχάρι στο αλεύρι, τινάζουμε να φύγει το περιττό και το βάζουμε στο τηγάνι.
Τηγανίζουμε και από τις δύο πλευρές για λίγο, ενώ γυρίζουμε προσεχτικά για να μην χαλάσει η κρούστα. Αν έχουμε πολλές φέτες να τηγανίσουμε, τηγανίζουμε λίγες τη φορά και τις αφήνουμε στην άκρη.
Βγάζουμε το μοσχάρι και το περνάμε από το τριμμένο τυρί, μέσα στο οποίο έχουμε ανακατέψει λίγο πιπέρι.*
Προσεχτικά (για να μην χαλάσει η κρούστα) ξανατηγανίζουμε για λίγα λεπτά πάλι .
Αφήνουμε στην άκρη το τηγανισμένο μοσχάρι.
Στο ίδιο λάδι που τηγανίσαμε, βάζουμε το σκόρδο, τον μαϊντανό και το δεντρολίβανο (αν είναι ξερό το τρίβουμε λίγο με τα χέρια μας)*.
Αφήνουμε να σωταριστούν λίγο τα σκόρδα και σβήνουμε με το κρασόξυδο.
Αφήνουμε να πάρει μια βράση και αποσύρουμε.
Σε καθαρή κατσαρόλα (εδώ θα πω την ακριβή λέξη που χρησιμοποίησε και την ερωτεύτηκα) απικουπίζουμε (=αναποδογυρίζουμε, μεταφέρουμε) το κρέας με προσοχή πάντα για να μην χαλάσει η κρούστα, και τη σάρτσα (=σάλτσα ντε!), αλατοπιπερώνουμε και αφήνουμε να σιγοβράσει το φαγητό μέχρι να γίνει (γύρω στα 40 λεπτά). Προσθέτουμε νερό όταν το χρειάζεται.
Σερβίρουμε με ρυζάκι ή πατάτες. Δεν είναι λάιτ και είναι θεονόστιμο. Και αυτό το λέω εγώ που το έφτιαξα και το έφαγα και όχι η Έλλη! :-)

Εδώ να σας πω το εξής τώρα. Η συνταγή της Έλλης περιέχει τυρί τριμμένο και δεντρολίβανο, που δεν συνάντησα σε άλλες συνταγές. Ρώτησα και την άλλη φίλη μου Κερκυραία την Τατιάνα και ούτε αυτή βάζει. Η Έλλη μου εξηγεί, ότι στην οικογένειά της έτσι το έφτιαχναν και το φτιάχνουν παραδοσιακά το σοφρίτο. Επίσης στη μέση και στο Νότο του νησιού, έτσι λέει κάνουν τη συνταγή.  Ενδεχομένως με τα χρόνια να έχει αλλάξει.

Εγώ, για να μην είναι τούρμπο σε θερμίδες, το πέρασα μόνο από αλεύρι αλλά πρόσθεσα δεντρολίβανο που πήγαινε τέλεια. Στη φωτό λοιπόν, βλέπετε μόνο αλευρωμένο το σοφρίτο. Αξίζει να το φτιάξετε! Πιστέψτε με!

Τέλος, να σας πω ότι λάτρεψα τη λέξη "απικουπίζουμε" (μεταφέρουμε, αναποδογυρίζουμε), που για τρεις μέρες την έλεγα μόνη μου και γελούσα :-)

Καλή εβδομάδα!

Το Χαμόγελο του Παιδιού στη Ζάκυνθο

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΑΖΑΡΙ ΣΤΗΝ ΖΑΚΥΝΘΟ!

 

 Καλή σχολική χρονιά με νέα τετράδια και μολύβια από

 «Το Χαμόγελο του Παιδιού»!

«Το Χαμόγελο του Παιδιού» υποδέχεται τη νέα σχολική χρονιά με μια μεγάλη συλλογή από τετράδια, μπλοκ ζωγραφικής, σχολικά ημερολόγια, μολύβια, γόμες, στυλό, μαρκαδόρους, ξυλομπογιές, μολυβοθήκες, και άλλα είδη ελληνικής κατασκευής και εξαιρετικής ποιότητας, φιλικά προς το περιβάλλον και σε προσιτές τιμές.

Αποκτώντας τα είδη του οργανισμού,  συμμετέχετε ενεργά στην προσπάθεια που καταβάλλει «Το Χαμόγελο του Παιδιού» για να συνεχίσει να στηρίζει, καθημερινά και πανελλαδικά, τα παιδιά και τις οικογένειές τους που έχουν ανάγκη!

«Το Χαμόγελο του Παιδιού» στήριξε 60.804 παιδιά και τις οικογένειές τους, το α’ εξάμηνο του 2015, μέσα από όλες τις δράσεις του και μόνο με τη βοήθειά σας θα μπορέσει να συνεχίσει το δύσκολο έργο του!

Γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί μπορούν να προμηθευτούν τα σχολικά είδη του οργανισμού από τα σχολικό bazaar που θα πραγματοποιηθεί στην κεντρική πλατεία Αγίου Μάρκου στην Ζάκυνθο από τις 10 Σεπτεμβρίου έως και τις 14 Σεπτεμβρίου, με ώρες λειτουργίας 17.00-23.00 και τη Δευτέρα 14/9 ώρες 12.00-21.00:

  

Και αν δεν βρεθείτε σε κάποιο από τα σχολικά bazaars μπορείτε να προμηθευτείτε τα είδη μέσω του ηλεκτρονικού μας καταστήματος (http://www.hamogelo-eshop.gr/c.Scholika.18768.html) και από τα γραφεία του οργανισμού.

Ζυμαρικά με καλοκαιρινά λαχανικά και τυρί στον φούρνο

Τι; δεν έχουμε πια καλοκαίρι; Έλα! Δεν θέλω αηδίες...! Όσο υπάρχουν καλοκαιρινά λαχανικά φρέσκα και φυσικά, είναι ακόμα καλοκαίρι :-p

Όπως επίσης έχω ξαναπεί, μην ψάχνετε τη νοστιμιά στα πολλά τυριά και στις κρέμες γάλακτος. Βασιστείτε σε λιγότερο παχυντικά υλικά, στα μπαχαρικά σας και στα φρέσκα καλομαγειρεμένα υλικά για να έχετε ένα πεντανόστιμο φαγητό!

Ζυμαρικά με καλοκαιρινά λαχανικά και τυρί στον φούρνο
Υλικά για ένα πυρέξ
μισό κιλό ζυμαρικά μικρά (χρησιμοποίησα σέλινο)
4 μέτρια κολοκύθια
4 μέτρια καρότα
1 μικρή μελιτζάνα
1 ξερό κρεμμύδι
200 γρ. τυρί που λιώνει
2-3 κ. σ. ελαιόλαδο
1/4 κούπας φρέσκο γάλα ή εβαπορέ
μαύρο πιπέρι
λίγο λάδι για το ταψί

Εκτέλεση
Κόβουμε όλα τα λαχανικά ζουλιέν (στενόμακρα λεπτά κομμάτια).
Τα σωτάρουμε σε τηγάνι με το λάδι για κάνα δεκάλεπτο σε μέτρια φωτιά, ανακατεύοντας να μαλακώσουν ελαφρώς.
Βράζουμε τα ζυμαρικά σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας.
Σουρώνουμε και τα βάζουμε σε λαδωμένο πυρέξ.
Από πάνω, βάζουμε τα λαχανικά και ανακατεύουμε.
Ρίχνουμε το μισό τυρί και ανακατεύουμε.
Ρίχνουμε και το γάλα.
Από πάνω, πασπαλίζουμε με το υπόλοιπο τυρί και λίγο μαύρο πιπέρι.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 5 λεπτά, ίσα για να λιώσει το τυρί.

Tip: Αν αφήσετε το ταψί μέσα στον φούρνο μέχρι να σερβίρετε, καλύψτε το με αλουμινόχαρτο.

Καγιανάς ή Στραπατσάδα

Μερικά φαγητά, παρόλη την απλότητά τους, θέλουν την τέχνη τους. Θέλουν επίσης καλά υλικά. Όταν ζεις στην επαρχία, δυστυχώς ή ευτυχώς, καλομαθαίνεις στα φρέσκα και σπιτικά υλικά. Για παράδειγμα, μου φαίνεται αδιανόητο, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ στα φαγητά μου να χρησιμοποιήσω άλλα αυγά εκτός από χωριάτικα. Στα γλυκά δεν με νοιάζει τόσο, αλλά τώρα να ζεις στη Ζάκυνθο και να φας αυγό βραστό ή τηγανητό του εμπορίου δε λέει. Το ίδιο συμβαίνει και με το ψωμί. Στη Ζάκυνθο μπορείς να βρεις το καλύτερο ζυμωτό ψωμί. Τα πρατήρια άρτου (που είναι πολύ περισσότερα από τους φούρνους), φέρνουν ψωμιά ζυμωτά με τον παραδοσιακό τρόπο, από όλα τα χωριά. Από ξυλόφουρνους, προζυμένια, και ό,τι τραβάει η ψυχή σου. Έτσι, το πιο απλό φαγητό, μετουσιώνεται σε γκουρμέ πιάτο με τα καλύτερα υλικά.

Τον καγιανά ή στραπατσάδα, εδώ "δεν τον ξέρουν". Εδώ κυριαρχεί το αυγό ολόκληρο μέσα στη σάλτσα (σάρτσα που λένε εδώ). Ντομάτες με αυγά. Και όταν λένε αυγά, εννοούν μάτια. Ο καγιανάς, είναι το φαγητό των παιδικών και εφηβικών μου χρόνων. Το φαγητό του καλοκαιριού. Το εύκολο και γρήγορο φαγητό όταν δεν είχαμε χρόνο να φτιάξουμε κάτι πιο χρονοβόρο. Το φαγητό μετά τη θάλασσα. Το φαγητό της φρέσκιας ντομάτας από το μποστάνι του θείου. Πολλές αναμνήσεις δεμένες με αυτό το φαγητό.

Ο καγιανάς θέλει καλές ώριμες ντομάτες χωρίς πολλά σπόρια. Θέλει χωριάτικα αυγά και καλό ψωμί. Φτιάξτε τον και απολαύστε τον χωρίς πολλές τύψεις, αρκεί να μην φάτε όλο το καρβέλι ψωμί! :-)

Καγιανάς ή στραπατσάδα
Υλικά για 2 άτομα
5-6 κ. σ. ελαιόλαδο
600 γρ. ντομάτες μπουρνέλες (ρομά, στενόμακρες)
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
4 αυγά
1 κ. γ. ζάχαρη
λίγο αλάτι
λίγο πιπέρι

Εκτέλεση
Αποφλειώνουμε τις ντομάτες με τον γνωστό τρόπο. Προτιμήστε ντομάτες χωρίς πολλά σπόρια, διαφορετικά, βγάλτε τα.

Σε αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε το λάδι.
Ζεσταίνουμε το λάδι και ρίχνουμε το σκόρδο και τις ντομάτες ψιλοκομμένες (συνήθως τις ψιλοκόβω ενώ έχω ανάψει τη φωτιά και είναι μέσα το σκόρδο). Προτιμήστε να τις ψιλοκόψτε στο χέρι για να μη γίνουν νερό στο μπλέντερ.

Ρίχνουμε λίγο αλάτι και τη ζάχαρη, χαμηλώνουμε λίγο τη φωτιά και αφήνουμε να σιγοβράσει η ντομάτα για 20 λεπτά. Ανακατεύουμε συχνά.

Σπάμε τα αυγά σε ένα πιάτο, τρυπάμε τους κρόκους και τα ανακατεύουμε ελαφρώς.

Κάνουμε λακκουβίτσες-λακκουβίτσες στη ντομάτα και ρίχνουμε από πάνω τα αυγά, να πάνε παντού. Εδώ να πω την αμαρτία μου. Επειδή δεν μου αρέσει να βρίσκω πολύ ασπράδι μαζεμένο, όπου πέσει πολύ σε κάποια μεριά, το ανακατεύω λίγο με τη ντομάτα. Παλιότερα, τα ανακάτευα καλά όλα μαζί για τον ίδιο λόγο, αλλά έτσι δεν έχουν πολύ ωραία εμφάνιση.
Αφήνουμε να πήξουν τα αυγά όσο θέλουμε, όσο χρόνο χρειαστεί (5-8 λεπτά σε χαμηλή φωτιά). Αλατοπιπερώνουμε ελαφρώς από πάνω.
Σερβίρουμε με φέτα και καλό ψωμί.

Καλή εβδομάδα!

Και η τυχερή που κερδίζει το βιβλίο είναι η...

Και αφού γύρισα μόλις πριν λίγο από τη βάρδιά μου στο νοσοκομείο, η κλήρωση έγινε μόλις πριν λίγο. Αφαίρεσα κάποια σχόλια που από λάθος είχαν μπει διπλά και χρησιμοποιώντας την ηλεκτρονική κλήρωση του random.com έχουμε τη νικήτρια της κλήρωσης. Η Έφη (Τσιμπερίδου;)είναι η τυχερή που κερδίζει το αντίτυπο του βιβλίου μου Ψωμιά και ζύμες. Πάντα τυχερή εύχομαι Έφη και καλή τύχη στους υπόλοιπους σε άλλες κληρώσεις. Έφη περιμένω με μέιλ τα στοιχεία σου για να στο στείλω.

Τέλος θέλω να σας ευχαριστήσω όλες και όλους για τα τόσο καλά λόγια και σχόλια που αφήσατε εδώ και στο φβ. Να είσαστε καλα! :-)

True Random Number Service

Random Integer Generator

Here are your random numbers:

15 10 27 22 5
18 23 35 1 16
43 45 51 13 49
42 39 45 42 3
2 22 34 17 16
21 46 15 13 2
4 40 37 29 43
44 30 14 5 1
32 24 12 14 4
18 50 33 49 35
37 

Timestamp: 2015-09-06 07:06:01 UTC

7 χρόνια μικρή κουζίνα

7 χρόνια γάμου; 7 χρόνια φαγούρα; 7 χρόνια γρουσουζιά; 7 χρόνια στο ... Θιβέτ; Όοοοοχι!

7 χρόνια μικρή κουζίνα! 

Ναι! Κι όμως έχουν περάσει ήδη εφτά χρόνια από τότε που αποφάσισα να ανοίξω τη μικρή μου κουζίνα και να σας προσκαλέσω για φαγητό ή γλυκό! Οι πρώτες εκείνες μέρες κύλησαν, με 180 περίπου αναγνώστες στη γέννησή της. Τώρα, 7 χρόνια μετά, περίπου 3.000 αναγνώστες μπαίνουν καθημερινά για να ανοίξουν τις κατσαρόλες μου και να δουν τι μαγειρεύω ή τι μπορούν αυτοί να μαγειρέψουν! Πολλοί followers στα μέσα δικτύωσης, πολλοί αληθινοί όμως και οι φίλοι που έκανα. Πολλές οι εμπειρίες, ποστς, βιβλία, ακόμα και τηλεόραση, ραδιόφωνο και περιοδικά. Σημασία έχει να μην ξεχνάς από πού ξεκίνησες και να πετάς...χαμηλά :-)

7 χρόνια μικρή κουζίνα, αλλά και σχεδόν 6 χρόνια από τότε που έγραψα το πρώτο μου βιβλίο. Και παρόλο που έχουν περάσει τόσα χρόνια, του δείχνετε την αγάπη σας και την προτίμησή σας. Και στο "Ψωμιά και ζύμες", αλλά και στο "Λικεράκια και σερμπέτια". Εκείνο που θέλω λοιπόν να χαρίσω, για να γιορτάσω αυτά τα 7 χρόνια, είναι ένα αντίτυπο του βιβλίου μου "Ψωμιά και ζύμες", για να σας ευχαριστήσω που είμαστε μαζί σε αυτή τη διαδρομή.

Οπότε, αφήνετε ένα σχόλιο ο καθένας εδώ στο μπλογκ (και όχι στο facebook), μαζί με ένα mail ή κάποιο τρόπο επικοινωνίας, μέχρι το Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου τα μεσάνυχτα, για να μπείτε στην κλήρωση και να το κερδισετε.

Σας ευχαριστώ που μαγειρεύουμε μαζί!