Τις τελευταίες μέρες μαθαίνετε φαντάζομαι τα νέα για το νησί μου, από την τηλεόραση δυστυχώς.
Η Ζάκυνθος που ξέραμε όλοι, το νησί που έγινε 2η πατρίδα μου, δεν υπάρχει. Κατακάηκε. Τις τελευταίες μέρες, το μόνο που ακούω από το παράθυρό μου εκτός από τα τζιτζίκια, είναι ένας μόνιμος βόμβος από αεροπλάνο. Όλο τον Αύγουστο, αυτή η ιστορία στη Ζάκυνθο. Απλά τις τελευταίες μέρες το κακό παράγινε. Χιλιάδες στρέμματα χάθηκαν, σπίτια και άνθρωποι κινδύνεψαν, ζώα κάηκαν. Χιλιάδες δέντρα, έχουν γίνει στάχτη.
Δεν ξέρω γιατί. Το μόνο που ρωτάω τις τελευταίες μέρες όποιον συναντάω είναι γιατί. Όχι το γιατί το παραπόνου, που αυτό δεν παίρνει απάντηση, αλλά το γιατί της απορίας. Ψάχνω να βρω μια απάντηση, λογική ή παράλογη, στο γιατί στη Ζάκυνθο φέτος μπήκαν πάνω από 80 φωτιές. Ποιος; Γιατί; Είναι τρελός; Είναι σχέδιο; Από ποιον; Τι συμφέροντα κρύβονται; Ποιος έχει να κερδίσει από αυτό το κακό; Ποιος εκδικείται;
Θέλω να πιστεύω στα σενάρια ότι κάποιος εκδικείται. Ειλικρινά. Κι αυτό, γιατί ΔΕΝ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ, ότι οι ντόπιοι μπορεί να είναι τόσο κοντόφθαλμοι και τόσο χαζοί, που να έχουν κάνει οι ίδιοι ζημιά. Δε θέλω και δε μπορώ να το πιστέψω.
Από την πλευρά που είναι το σπίτι μου δεν βλέπαμε τη μεγάλη φωτιά στην Αναφωνήτρια. Συγκλονίζει η φωτογραφία που τραβήχτηκε στην Κεφαλλονιά και δείχνει τη φλεγόμενη Ζάκυνθο (φωτό εδώ) . Είναι αλλιώς να τη βλέπεις και αλλιώς να το ακούς. Το κακό είναι, ότι ό,τι ξέραμε για τα ορεινά, πρέπει να τα ξεχάσουμε. Τα ορεινά, το πιο όμορφο κομμάτι της Ζακύνθου, είναι πλέον κάρβουνο. Δεν ξέρω πότε θα σταματήσει το κακό. Πριν λίγο είδα αεροπλάνο πάλι να πετάει μπροστά από το σπίτι μου. Δεν ξέρω τι να ευχηθώ πέρα από αυτό. Να σταματήσει εδώ. Ό,τι άλλο και να ευχηθώ, είναι ουτοπία. Να ξαναγίνουν τα δέντρα; Να ξαναγίνουν τα δάση; Πότε; Σε ποιο αιώνα; Πίκρα....
Αφήνω τα νέα τα τοπικά για να σας προτείνω μια συνταγή.
Πέρυσι τέτοιες μέρες είχαμε πάει στην Ξάνθη. Μέσα σε όλα τα καλά που είδαμε και δοκιμάσαμε, βρήκα και κράνα. Με μεγάλη ανυπομονησία περίμενα το λικέρ μου να γίνει και φέτος σας βάζω τη συνταγή! Όσοι μπορείτε και βρίσκετε κράνα, είστε τυχεροί. Δίνει καταπληκτικό λικερ σε γεύση και χρώμα!
Η Ζάκυνθος που ξέραμε όλοι, το νησί που έγινε 2η πατρίδα μου, δεν υπάρχει. Κατακάηκε. Τις τελευταίες μέρες, το μόνο που ακούω από το παράθυρό μου εκτός από τα τζιτζίκια, είναι ένας μόνιμος βόμβος από αεροπλάνο. Όλο τον Αύγουστο, αυτή η ιστορία στη Ζάκυνθο. Απλά τις τελευταίες μέρες το κακό παράγινε. Χιλιάδες στρέμματα χάθηκαν, σπίτια και άνθρωποι κινδύνεψαν, ζώα κάηκαν. Χιλιάδες δέντρα, έχουν γίνει στάχτη.
Δεν ξέρω γιατί. Το μόνο που ρωτάω τις τελευταίες μέρες όποιον συναντάω είναι γιατί. Όχι το γιατί το παραπόνου, που αυτό δεν παίρνει απάντηση, αλλά το γιατί της απορίας. Ψάχνω να βρω μια απάντηση, λογική ή παράλογη, στο γιατί στη Ζάκυνθο φέτος μπήκαν πάνω από 80 φωτιές. Ποιος; Γιατί; Είναι τρελός; Είναι σχέδιο; Από ποιον; Τι συμφέροντα κρύβονται; Ποιος έχει να κερδίσει από αυτό το κακό; Ποιος εκδικείται;
Θέλω να πιστεύω στα σενάρια ότι κάποιος εκδικείται. Ειλικρινά. Κι αυτό, γιατί ΔΕΝ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ, ότι οι ντόπιοι μπορεί να είναι τόσο κοντόφθαλμοι και τόσο χαζοί, που να έχουν κάνει οι ίδιοι ζημιά. Δε θέλω και δε μπορώ να το πιστέψω.
Από την πλευρά που είναι το σπίτι μου δεν βλέπαμε τη μεγάλη φωτιά στην Αναφωνήτρια. Συγκλονίζει η φωτογραφία που τραβήχτηκε στην Κεφαλλονιά και δείχνει τη φλεγόμενη Ζάκυνθο (φωτό εδώ) . Είναι αλλιώς να τη βλέπεις και αλλιώς να το ακούς. Το κακό είναι, ότι ό,τι ξέραμε για τα ορεινά, πρέπει να τα ξεχάσουμε. Τα ορεινά, το πιο όμορφο κομμάτι της Ζακύνθου, είναι πλέον κάρβουνο. Δεν ξέρω πότε θα σταματήσει το κακό. Πριν λίγο είδα αεροπλάνο πάλι να πετάει μπροστά από το σπίτι μου. Δεν ξέρω τι να ευχηθώ πέρα από αυτό. Να σταματήσει εδώ. Ό,τι άλλο και να ευχηθώ, είναι ουτοπία. Να ξαναγίνουν τα δέντρα; Να ξαναγίνουν τα δάση; Πότε; Σε ποιο αιώνα; Πίκρα....
Αφήνω τα νέα τα τοπικά για να σας προτείνω μια συνταγή.
Πέρυσι τέτοιες μέρες είχαμε πάει στην Ξάνθη. Μέσα σε όλα τα καλά που είδαμε και δοκιμάσαμε, βρήκα και κράνα. Με μεγάλη ανυπομονησία περίμενα το λικέρ μου να γίνει και φέτος σας βάζω τη συνταγή! Όσοι μπορείτε και βρίσκετε κράνα, είστε τυχεροί. Δίνει καταπληκτικό λικερ σε γεύση και χρώμα!
Λικέρ κράνα
Υλικά
1 κιλό ζάχαρη
1 κιλό κράνα
1-2 ξύλα κανέλλας
μερικά καρφάκια γαρίφαλα
1 μπουκάλι μπράντυ των 700 ml (686 γρ.) τουλάχιστον 3 αστέρων
Εκτέλεση
Διαλέγουμε ώριμα αλλά γερά κράνα στην εποχή τους.
Τα πλένουμε και τα βάζουμε σε γυάλα που κλείνει, σε στρώσεις
με τη ζάχαρη.
Αφήνουμε τη γυάλα στον ήλιο για 20 μέρες και ανακινούμε
κάπου-κάπου για να λιώσει η ζάχαρη.
Μετά από 20 μέρες, προσθέτουμε το μπράντυ και τα μπαχαρικά και αφήνουμε άλλες 20 μέρες
στον ήλιο.
(Μπορείτε να συνεχίσετε την ωρίμανση με το κονιάκ, είτε στον
ήλιο είτε μέσα στο σπίτι).
Είναι ένα πολύ ανθεκτικό λικέρ και δεν παθαίνει τίποτα,
ακόμα κι αν ξεχάσετε να το φιλτράρετε για μήνες.
Φιλτράρουμε με μουσελίνα σε καθαρά μπουκάλια.