Σαλάτα ρυζιού

Οι γιορτές (οι ονομαστικές) του χειμώνα ξεκίνησαν και σιγά-σιγά μπαίνουμε σε εορταστικό κλίμα μέχρι τα Χριστούγεννα. Μαζί με τα νηστίσιμα, θα προτείνω και ιδέες για σαλάτες ή φαγητά για τραπέζι.
Η σαλάτα που ακολουθεί, μπορεί να φτιαχτεί εξαρχής, μπορεί να φτιαχτεί όμως και με ρύζι που μας έχει μείνει από την προηγούμενη. Είναι μια πολύ καλή ιδέα για να αξιοποιήσουμε το ρύζι. Για να δούμε πώς!

Σαλάτα ρυζιού
Υλικά
1 κούπα κίτρινο ρύζι
2 μεγάλα καρότα ή 3-4 μικρά
¼ από ένα μικρό λάχανο
1 μικρό κομμάτι κόκκινο λάχανο (σαν ¼ μήλου)
Λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο ή 1 κ.σ. ξερό
3-4 κ. σ. μαγιονέζα light
αλάτι ή 1 κύβο λαχανικών

Εκτέλεση
Βράζουμε το ρύζι με αλάτι ή με έναν κύβο λαχανικών, σαν να κάνουμε ρύζι σουρωτό. Να μη μείνουν υγρά δηλαδή. Το αφήνουμε να κρυώσει.
Κόβουμε στο μούλτι το λάχανο, το κόκκινο λάχανο και τα καρότα, πολύ ψιλοκομμένα.
Ανακατεύουμε κατευθείαν εκεί που θα σερβίρουμε ή στην κατσαρόλα του ρυζιού για ευκολία, το ρύζι με τα λαχανικά.
Προσθέτουμε, 3-4 κουταλιές σούπας μαγιονέζα (εγώ προτιμώ light).
Διορθώνουμε τη γεύση σε αλάτι αν χρειάζεται.
Η σαλάτα μας αυτή συνόδεψε ψητό ψάρι.

Μπορούμε να τη σερβίρουμε σε μεγάλη σαλατιέρα ή σε ατομικό πιάτο με ένα ωραίο φορμάκι ή κουπ πατ.

TIP:
Μην βάλετε πολύ κόκκινο λάχανο γιατί κοκκινίζει όλη η σαλάτα. Την έχω φτιάξει και χωρίς κόκκινο λάχανο και είναι πολύ καλή εξίσου.

Καλή εβδομάδα είπα; :-)

Μπαζάρ Δρόμων Ζωής

Η ώρα για το μπαζάρ των Δρόμων Ζωής πλησιάζει. Στις 12 και 13 Δεκεμβρίου, το μπαζάρ ανοίγει τις πόρτες του. Τι μπορούμε να κάνουμε; Κατ' αρχήν να φτιάξουμε κάτι και να το στείλουμε! Αν δεν προλαβαίνουμε να φτιάξουμε κάτι, ας κάνουμε κάτι πιο εύκολο, ειδικά εσείς που μένετε στην Αθήνα: Πηγαίνετε εκεί για να αγοράσετε τα σπιτικά καλούδια που πωλούνται εκεί. Αν θέλετε δε, να πετύχετε καλές γκουρμεδιές, η συμβουλή μου είναι να πάτε Σάββατο πρωί. Αν δεν καταφέρετε να πάτε σ' αυτο, πηγαίνετε σε όποιο άλλο μπαζάρ μπορείτε, μέρες που έρχονται. Αν θέλετε να δείτε μερικά από τα καλούδια που πουλούσαν πέρυσι στο μπαζάρ, κάνετε κλικ εδώ.


Ελπίζω να καταφέρω να πάω και φέτος. Επειδή όμως τρέχουν εξελίξεις ευχάριστες για μένα, που σύντομα θα μάθετε, ίσως να μην μπορέσω. Γι' αυτό θέλω μια χάρη. Μήπως υπάρχει κάποια από τις γνωστές φίλες, που θα πάει στο μπαζάρ και έχει τη δυνατότητα να πάει στο Κτελ Κηφισού 1-2 μέρες πριν το μπαζάρ; Σε περίπτωση που δεν μπορέσω να πάω, θα ήθελα να στείλω κουλούρες με το Κτελ. Μήπως υπάρχει κάποια που μπορεί να βοηθήσει σε περίπτωση που δεν τα καταφέρω και να τις παραλάβει; Αν υπάρχει, ας επικοινωνήσει με το email μου για να πούμε τις λεπτομέρειες. Ευχαριστώ!

Πατάτες της Δούκισσας

Το ποστ κανονικά θα έπρεπε να λέγεται "Όταν η Κική γνώρισε την Πέννυ", αφού, με αφορμή τις συνταγές που μου έστειλε, θα ήθελα να πω δυο λόγια γι΄αυτή. Όποιος βαριέται να διαβάσει, ας πάει κατευθείαν στη συνταγή.
Την Πέννυ τη γνώρισα πέρυσι, που ήρθε να δουλέψει στο νησί. Κάθε χρόνο, δουλεύουμε με καινούρια πρόσωπα, λίγα όμως ξεχωρίζουν για τον χαρακτήρα τους. Όταν πήγα πρώτη μέρα στη δουλειά μετά τις διακοπές, η Πέννυ ήταν μια από τις καινούριες συναδέλφους. Και να μην ήθελες, ηταν αδύνατον να μην την προσέξεις. Είχε τα πιο φωτεινά, μεγάλα και ζεστά μπλε μάτια που είχα δει ποτέ. Σε μαγνήτιζαν να τα προσέξεις. Δυο μπλε λίμνες, που έβγαζαν καλοσύνη, ευγένεια, τακτ κλπ. Εγώ δυστυχώς ή ευτυχώς, κρίνω τους ανθρώπους από την πρώτη ματιά και την πρώτη λέξη που θα πουν. Η Πέννυ είχε ήδη μπει στη λίστα "μου αρέσουν" με το που την είδα. Εκεί που σιγουρεύτηκα δε, ήταν, όταν με καποια αφορμή, έφερε χειροποίητα γλυκά στη δουλειά. Χειροποίητα γλυκά φέρνουμε λίγες στη δουλειά, οπότε όταν είδα χειροποίητα γλυκά αναφώνισα: "Ποιος τα έφερε αυτά"; "Εγώ"! Λέει η Πέννυ! Όπα! Αυτή είναι δικιά μας σκέφτηκα! Στους μήνες που ακολούθησαν, σιγουρεύτηκα για την αρχική άποψη που είχα γι' αυτήν. Αλλά ας σταματήσω να λέω άλλα, γιατί τώρα θα έχει κοκκινήσει σαν πατζάρι!
Ας πάμε στη συνταγή. Μια απλή συνταγή, μια παραλλαγή του πουρέ πατάτας που κανει η Πέννυ. Ας τη δούμε. Πέννυ dear, φιλάκια!

Pommes duchesse (=πατάτες της Δούκισσας)
Η συνταγή αυτή γίνεται με 2 τρόπους: απλό φούρνο ή μικροκυμάτων
Γίνεται επίσης ή με πατάτες ή με πουρέ πατάτας έτοιμο ειδικά όταν βιαζόμαστε, βαριόμαστε ή όταν ξέρουμε ότι αφού θα τις φάνε όλοι από το ταψί κιόλας και ούτε merci δεν θα [προλάβουν να] πουν γιατί να κουραστούμε με την πουρεδοποίηση της πατάτας;

Υλικά:
500 γρ. πατάτες βρασμένες + 3-4 κουταλιές σούπας γάλα ή αντίστοιχη ποσότητα πουρέ σφιχτό
1 αυγό
αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο

Εκτέλεση
Σπάμε, ανακατεύουμε και χωρίζουμε το αυγό στη μισή του ποσότητα.
Το μισό το προσθέτουμε στις πατάτες μας και το υπόλοιπο το κρατάμε για επάλειψη.
Προσθέτουμε τα μυρωδικά και ανακατεύουμε.

Για το φούρνο
Δημιουργούμε με τη βοήθεια μιας σύριγγας ζαχαροπλαστικής ή κορνέ, ροζέττες πατάτας πάνω σε αντικολλητική κόλλα ψησίματος κατευθείαν στο ταψί μας. Με το πινέλο μας αλείφουμε απαλά λίγο αυγό στις κορυφές και ψήνουμε ή στον αέρα ή στο γκριλ+αέρα ή σε απλό φούρνο μέχρι να πάρουν απλώς ελαφρύ χρυσαφένιο χρώμα οι κορυφές των Άλπεων από τις ροζέττες μας [ελβετική έμπνευση γαρ]. Δεν προλαβαίνουμε να σερβίρουμε ,πίστεψέ με, ο μικρούλης μου τρώει πάντα τα 2/3 [και δεν έτρωγε μέχρι πρόσφατα πουρέ!!]

Για το φούρνο μικροκυμάτων
Δημιουργούμε με τη βοήθεια μιας σύριγγας ζαχαροπλαστικής ή κορνέ, ροζέττες πατάτας πάνω σε επιφάνεια ψησίματος για κύματα, ή σε πιάτο, ή σε ταψάκι πυρέξ που θα βάλουμε μεμβράνη.
Ψήνουμε 1' σε maximum θερμοκρασία, βγάζουμε προσεκτικά και αλείφουμε με αυγό τις κορυφές.
Ξαναψήνουμε 1' και σερβίρουμε. Μπορούμε επίσης να τις καταψύξουμε [σιγά μην προλάβουμε μόνο αν τις κάνουμε κρυφά και από τον εαυτό μας] για 2-3 ώρες χωρίς να τις σκεπάσουμε και στη συνέχεια να τις τοποθετήσουμε σε σκεύος στον καταψύκτη μας.
Όταν τις χρειαστούμε τις ξαναζεσταίνουμε κατευθείαν στον μικροκυμάτων σε maximum θερμοκρασία, για 2-3 λεπτά. Διατηρούνται στον καταψύκτη ως 1 μήνα.

Η αλήθεια είναι ότι στον παραδοσιακό φούρνο είναι απερίγραπτες αλλά είπαμε όταν δουλεύουμε ......
Ιδανικές για παιδιά [μικρά και μεγάλα], για απεριτίφ, κρασάκι...

Και οι δικές μου ροζετούλες που τις έφτιαξα φυσικά!

Μια συμβουλή: Η δόση είναι μικρή, ίσα για ένα πυρέξ. Αν θέλετε περισσότερες, διπλασιάστε την ποσότητα των υλικών.

Καλό πσκ!

Αχλάδια με κρασί

Ο κ. Νίκος που μένει στον Καναδά, με παρακολουθεί εδώ και χρόνια. Μου είχε στείλει συνταγή για αχλάδια με κρασί, όπως και άλλες συνταγές και τον ευχαριστώ πολύ! Γλυκάκι για τη νηστεία, αλλά και ελαφρύ επιδόρπιο μετά από ένα πλούσιο γεύμα το γλυκάκι που ακολουθεί.

Αχλάδια με κρασί
Υλικά
6 αχλάδια
3 κούπες κόκκινο κρασί (750ml)
3/4 κούπας ζάχαρη
1 ξυλαράκι κανέλα
6 γαρίφαλα

Εκτέλεση
Καθαρίζουμε προσεχτικά τα αχλάδια, αφαιρώντας τη φλούδα και αφήνοντας επάνω την ουρίτσα τους.
Τα τοποθετούμε όρθια σε μία κατσαρόλα και προσθέτουμε το κρασί και τη ζάχαρη.
Τα βράζουμε σε χαμηλή φωτιά για 20 λεπτά, ρίχνουμε την κανέλλα και τα γαρίφαλα και συνεχίζουμε το βράσιμο για άλλα 20 λεπτά.
Αποσύρουμε από τη φωτιά και σερβίρουμε τα αχλάδια κρύα με όση σάλτσα έχει απομείνει από το βράσιμο.

Χρόνια πολλά στις Κατερίνες που γιορτάζουν σήμερα!

Σούπα μινεστρόνε

Μινέστρα στα ιταλικά, σημαίνει σούπα. Ακριβής συνταγή για τη σούπα αυτή δεν υπάρχει, αφού ο καθένας βάζει τα υλικά που θέλει αλλά και τα λαχανικά που υπάρχουν στην εποχή που τη φτιάχνει. Μπορούμε να φτιάξουμε μινεστρόνε μόνο με λαχανικά, με λαχανικά και ζυμαρικά, με κρέας κλπ.
Εμένα μου αρέσει με λαχανικά σκέτη ή με λαχανικά και ζυμαρικά.
Τη σουπίτσα μας την έκανα νηστίσιμη ή αν θέλετε, πείτε τη veggan.

Σούπα μινεστρόνε
Υλικά για 4-5 άτομα
1 φλυτζάνι ανάμικτα κατεψυγμένα λαχανικά
1 μεγάλη πατάτα καθαρισμένη και κομμένη σε κύβους
3 καρότα καθαρισμένα και κομμένα σε κύβους
1 μικρό μπουκετάκι σέλερυ (να έχει 5-6 κλωνιά επάνω), κομμένο σε φετούλες ο βλαστός και ψιλοκομμένα τα τρυφερά φυλλαράκια
1,5 φλυτζάνι ψιλό μακαροτσίνι
2 κύβους λαχανικών ΒΙΟ ή χειροποίητους
1 κ. σ. πάστα ντομάτας
λίγο λάδι
αλάτι
πιπέρι
1,5-2 λίτρα νερό

Εκτέλεση
Βάζουμε σχεδόν 1 λίτρο νερό να βράσει.
Όταν πάρει βράση, ρίχνουμε τους κύβους, την πάστα και τα κατεψυγμένα λαχανικά.
Αφήνουμε να βράσουν 2-3 λεπτά και προσθέτουμε τα καρότα σε κύβους.
Καθαρίζουμε την πατάτα, την κόβουμε σε κύβους και την προσθέτουμε κι αυτή.
Κόβουμε και το σέλερυ και το προσθέτουμε στην κατσαρόλα.
Από τη στιγμή που ξεκίνησε να βράζει μέχρι να έχουν σχεδόν γίνει τα λαχανικά (όχι εντελώς), χρειάστηκε ένα 20λεπτο. Δοκιμάστε κάνα δυο από τα λαχανικά να δείτε αν είναι έτοιμα, αλλιώς βράστε μερικά λεπτά ακόμα.
Κατά τη διάρκεια του βρασίματος προσθέτουμε νερό όποτε θεωρούμε ότι χρειάζεται.
Τέλος προσθέτουμε τα μακαροτσίνια.
Προσθέτουμε νερό και αλατοπίπερο.

Εδώ θα πω ότι αφού ρίξω τα μακαροτσίνια, αφήνω να πάρουν μια βράση και μετά σβήνω το μάτι της κουζίνας. Αφήνω την κατσαρόλα επάνω και τα μακαροτσίνια γίνονται από τη θερμότητα και μόνο. Αν τα βράσετε και τα βγάλετε μετά, θα λιώσουν. Βγάλτε τα να κρατάνε.
Προσθέστε το λάδι αν είναι δυνατόν στο τέλος του μαγειρέματος, αλλιώς προσθέστε το κατά τη διάρκεια. Εγώ έβαλα λάδι αρωματισμένο με δεντρολίβανο και σκόρδο.

Σερβιρίστηκε με ζυμωτό προζυμένιο ψωμί ολικής άλεσης.

Στη μινεστρόνε μπορούμε να προσθέσουμε και αλλαντικά, κοτόπουλο βραστό που μας έχει μείνει από την προηγούμενη, κρεμμύδι (που δεν έβαλα για τα ευαίσθητα στομάχια μας), φρέσκια ντομάτα (αρνούμαι να χρησιμοποιήσω φρέσκια ντομάτα μες το χειμώνα και προτίμησα την πάστα) και οπωσδήποτε ό,τι λαχανικό θέλουμε.

Καλή εβδομάδα!

Μπαζάρ

Το xeblogarisma. σας καλεί το Σάββατο 28 Νοεμβρίου
Στο 2ο Χριστουγεννιάτικο bazaar/party για τα παιδιά έως 3 ετών,
που ζουν με τις φυλακισμένες μητέρες τους στις γυναικείες φυλακές Ελαιώνα Θήβας (πρώην Κορυδαλλού).


Ημερομηνία: 28/11/2009

Τόπος: Cabaret Voltaire, Μαραθώνος 30, Μεταξουργείο

Πρόγραμμα: 12-8 μ.μ. bazaar

5.30 μ.μ. παράσταση Καραγκιόζη του

Ιάσωνα Μελισσηνού

10.30 μ.μ. Ινδική μουσική με τους ΙΧΩΡ (15e με ποτό)

00.30 π.μ. party

Μανιτάρια στιφάδο

Συνεχίζω με μια ακόμα νηστίσιμη συνταγή. Η συνταγή αυτή υπάρχει σε ενα διαφημιστικό βιβλιαράκι της Ελαΐς, το οποίο κυκλοφορούσε δωρεάν μαζί με άλλα στα σούπερ μάρκετ εδώ και 20ετία (και βάλε). Πραγματικά, όλες οι συνταγές που είχαν μέσα αυτά τα βιβλιαράκια, ήταν θησαυρός. Πετυχημένες και νόστιμες πολύ! Τα μανιτάρια στιφάδο μου αρέσουν πολύ και τα φτιάχνω τουλάχιστον μια φορά κάθε χειμώνα (οι υπόλοιποι δεν είναι φαν).

Μανιτάρια στιφάδο
Υλικά
1 κιλό μανιτάρια (τα γνωστά μικρά λευκά μανιτάρια του εμπορίου)
1/2 κιλό κρεμμύδια στιφάδου ή κανονικά, κομμένα σε φέτες (ή και παραπάνω, εγώ βάζω πάντα περισσότερα)
2 ντομάτες ώριμες ή ένα κουτί ντοματάκια ψιλοκομμένα
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
1/2 με 1 φλυτζάνι ξύδι
1 ξύλο κανέλλα
1 φύλλο δάφνη
αλάτι
πιπέρι
λάδι

Εκτέλεση
Καθαρίζουμε τα κρεμμύδια με συγκίνηση ή χωρίς, τα βάζουμε σε κατσαρόλα με λίγο λάδι και τα γυρίζουμε για 5-10 λεπτά
Προσθέτουμε τα μανιτάρια ολόκληρα αν είναι μικρά ή αλλιώς κομμένα στα 2 ή 4 και ανακατεύουμε πάλι για 5 λεπτά.
Προσθέτουμε το ξύδι (αν είναι δυνατό ξύδι, μη βάλετε ένα ολόκληρο φλυτζάνι), το σκόρδο, τη ντομάτα, την κανέλα, τη δάφνη, αλατοπίπερο και ανάλογο νερό και αφήνουμε να βράσουν για καμία ώρα και να μείνουν με λίγο ζουμί.
Απολαύστε τα με φρέσκο ψωμάκι .

Καλό πσκ!

Οινοκρητικά 2009

Η “3η Οινική Έκθεση ΟινοΚρητικά 2009” θα πραγματοποιηθεί από 21 Νοεμβρίου έως και 22 Νοεμβρίου 2009 στο Κ.Α.Μ. (Μεγάλο Αρσενάλι), ενετικό λιμάνι Χανίων με θέμα: “Θεμελίωση του Οινικού Τουρισμού στην Κρήτη”.
Την έκθεση οργανώνουν η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων, η Αναπτυξιακή Α.Ε. Νομού Χανίων, τα Δίκτυα Οινοπαραγωγών Κρήτης και η Πρότυπη Κάβα Κρασιού “Μηδέν Άγαν”.

Σκοπός της εκδήλωσης είναι η ανάδειξη του Ποιοτικού Κρητικού Οίνου και Αμπελώνα. Θα λάβουν μέρος 33 οινοποιοί απ’ όλη την Κρήτη και θα παρουσιάσουν τα δημιουργήματά τους. Παράλληλα θα πραγματοποιηθεί ημερίδα (22/11 - ώρα 11 το πρωί) και θα μιλήσουν οι: - Στέφανος Μαρκουλάκης, κοινωνιολόγος, διευθυντής Αναπτυξιακής Χανίων, μέλος Δ.Σ. του Δικτύου Κρητικής Γαστρονομίας: “Η Κρητική διατροφή σήμερα. Προβλήματα ταυτότητας και προοπτικές”. - Γιώργος Μακρής, οινικός ερευνητής: “Οινικός Τουρισμός”. - Ζωή Νόβακ, διευθύντρια Κρητικού Συμφώνου Ποιότητας: “Κρητική διατροφή και δυνατότητες ανάπτυξης του γαστρονομικού πολιτισμού”.

Πρασόρυζο

Η νηστεία των Χριστουγέννων ξεκίνησε χτες. Εύχομαι καλή σαρακοστή σε όλους και καλή δύναμη σε όσους νηστέψουν. Ξεκινάω τη νηστεία με ένα αγαπημένο νηστίσιμο φαγητό και σιγά-σιγά, όσο θα πλησιάζουν οι γιορτές, θα βάζω και χριστουγεννιάτικες συνταγές. Για την ώρα, ας φτιάξουμε πρασόρυζο!

Πρασόρυζο
Υλικά
4 μεγάλα πράσα ή περισσότερα μικρότερα
1 μεγάλο κρεμμύδι
1 κούπα ρύζι (προτιμώ το κίτρινο για να μη γίνεται νιανιά)
2 μεγάλες κουταλιές πάστα ντομάτας ή συμπυκνωμένο χυμό (περισσότερο από δύο κουταλιές)
λίγο λάδι
λεμόνι για το σερβίρισμα
αλάτι, πιπέρι ή ένα κύβο λαχανικών ΒΙΟ ή χειροποίητο

Τι κάνουμε:
Βάζουμε λαδάκι σε κατσαρόλα ή μεγάλο τηγάνι (έβαλα ελάχιστο).
Κόβουμε το κρεμμύδι μας και το σωτάρουμε σε μέτρια φωτιά μέχρι να γίνει διάφανο.
Καθαρίζουμε τα πράσα. Εκοψα σχεδόν το μισό και κράτησα όλο το άσπρο μέρος και όσο τρυφερό είχε από το πράσινο μέρος.
Κόβουμε τα πράσα σε κομμάτια των 2 εκατοστών περίπου. Τα μισά τα έκοψα έτσι (σε χοντρές ροδέλες) και τα μισά τα έκοψα κατά μήκος και μετά σε κομμάτια γιατί φοβήθηκα πως δε θα άρεσαν οι ροδέλες στα παιδιά μου.
Ρίχνουμε και τα πράσα και τα σωτάρουμε κι αυτά για λίγο.
Ρίχνουμε λίγο νεράκι και αφήνουμε τα πράσα λίγο να μαλακώσουν (5-10 λεπτά), ενώ προσθέτουμε την ντομάτα και τον κύβο ή αλατοπίπερο. Εγώ πρόσθεσα και μυρωδικά (ξερό σέλινο, σχνοινόπρασο κλπ).
Αφού βράσουν λιγάκι, προσθέτουμε το ρύζι. Ρίχνουμε και νερό και αφήνουμε να βράσει όσο επιθυμούμε.
Σβήνουμε το φαγητό και αποσύρρουμε από τη φωτιά.
Το σερβίρουμε με λεμονάκι που του πάει πολύ.

TIP:
Για λόγους εξοικονόμισης ενέργειας και επειδή το ρύζι με την ώρα μαλακώνει ακόμα περισσότερο, ποτέ δε σβήνω το φαγητό μόλις γίνει. Πάντα προσθέτω νερό και όπως είναι ζεστό το μάτι της κουζίνας, το σβήνω πριν ακόμα βράσει το ρύζι και αφήνω εκεί την κατσαρόλα να πάρει όλη τη θερμοκρασία του ματιού.

Καλή εβδομάδα να έχουμε!

Περί κλοπής κειμένων, φωτογραφιών κλπ

Ξεκινάω να γράψω το ποστ ήδη εκνευρισμένη, γιατί θα γράψω για ένα θέμα που με εκνευρίζει απίστευτα. Κλοπή κειμένων και φωτογραφιών από άλλους bloggers ή οποιονδήποτε άλλον.

Όταν ξεκίνησα αυτό το μπλογκ, ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα δω κάπου αλλού μια συνταγή μου αναρτημένη και θα εκνευριστώ. Για να αποτρέψω αυτό όσο είναι δυνατόν, έβαλα λογότυπο σε όλες τις φωτογραφίες μου και έβαλα και σε μια άκρη το ask to use. Μπορούν αυτά τα δύο να αποτρέψουν έναν από το clopy paste? Όχι. Μπορούν όμως να δώσουν στον άλλον να καταλάβει ότι θα με πείραζε να το κάνει. Θεωρώ πολύ σημαντικό να ρωτάς τον άλλον αν θέλει να αναρτήσει κάτι δικό σου. Δεν έχω πρόβλημα να βάλει κάποιος κάτι δικό μου, αρκεί να με ρωτήσει. Όλα τα άλλα, τα θεωρώ βιασμό.

Έχουμε τρεις κατηγορίες κλεφτών.
Αυτός που κλέβει από χαζομάρα-άγνοια: παίρνει το post όπως είναι και το κοπιάρει. Μπορεί να βάλει ή να μην βάλει link. Δεν καταλαβαίνει τι κακό κάνει. Αυτοί ας πούμε ότι συγχωρούνται λόγω χαζομάρας, λόγω άγνοιας. Αλήθεια όμως, υπάρχουν τέτοιοι; Υπάρχουν κάποιοι πράγματι, που το κάνουν από άγνοια. Δεν θεωρούν σημαντικό ότι πρέπει να το αναφέρουν. Συνήθως είναι νέοι bloggers. Την έχω πατήσει κι εγώ. Όταν πρωτοξεκίνησα το blogging εδώ και 3 χρόνια, δεν καταλάβαινα πόσο σημαντικό είναι να αναφέρεις την πηγή. Το κατάλαβα σύντομα ευτυχώς.

Αυτός που κλέβει στα μουλωχτά: Δεν βάζει link φυσικά, γιατί το link μαρτυράει την πηγή. Με το κλικ που θα κάνει κάποιος πάνω στο link , κάποια στιγμή θα φανερωθεί το site που έχει κάνει το clopy paste.

Αυτός που κλέβει και πίσω του κρύβεται μεγάλο όνομα: ένα μεγάλο portal, ένα μεγάλο και έγκυρο site, σου παίρνει τον κόπο σου, δεν βάζει link φυσικά και τρέχα βρες τον. Και αφού τον βρεις, βάλ' τα με τον μεγαλοεκδότη αν έχεις κότσια και χρήματα.

Ας αναλύσω λίγο τις τρεις περιπτώσεις και όποιος έχει υπομονή το διαβάζει.
Όταν άνοιξα πέρυσι το blog , ανακάλυψα ένα site που είχε (και εχει ακόμα) του κόσμου τις συνταγές. Το συγκεκριμένο σάιτ είχε κατακλέψει τις συνταγές του Hungry for life και φυσικά μέσα σ αυτές ήταν και οι δικές μου. Έκατσα και σημείωσα όσες συνταγές ήταν δικές μου και έστειλα email στην κάτοχο του site . Η κυρία με παρέπεμψε στον διαχειριστή της, ο οποίος για να με ψαρώσει μου ζήτησε να αποδείξω ότι οι συνταγές ήταν δικές μου. Του το απέδειξα, γιατί έστειλα όπως ήταν 1-2 ποστ που είχα γράψει για το hungry for life και η ημερομηνία των ποστ μου προηγούνταν από τα δικά τους. Κατέβασε μερικές συνταγές και άφησε ελάχιστες. Παρόλο που τους έγραψα να κατεβάσουν τις υπόλοιπες, δεν τις κατέβασαν. Με έγραψαν κι αυτοί. Μέσα σ αυτές, ήταν και μια συνταγή για γλυκό κουταλιού μανταρίνι, η οποία ήταν καθαρά δική μου συνταγή. Το συγκεκριμένο σάιτ, όταν απειλήθηκε από το hfl για να τις κατεβάσει, μαζί με τις συνταγές, είχε αναρτημένες τις συνταγές μαζί με τις φωτογραφίες μας. Όταν το hfl του ζήτησε να κατεβάσει τις δεκάδες συνταγές που υπήρχαν εκεί των μελών τους, κατέβασαν ολόκληρο το site, το έκλεισαν για κανα δίμηνο και το ξανανέβασαν χωρίς φωτογραφίες. Τα κείμενα ήταν ολόιδια, όπως τα είχαμε γράψει. Ακόμα οι συνταγές μου βρίσκονται εκεί και σύντομα θα βάλω κι εδώ το γλυκό μανταρίνι, για να μην το έχει σαν αποκλειστικότητα η κυρία. Πάει αυτό.

Πρόσφατα, αναγνώστρια του blog , ανακαλύπτει σε ένα portal τη συνταγή μου για μήλα ψητά κατσαρόλας και μου στέλνει email. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μεγαλοκαρχαρίες. Το portal ανήκει σε μεγαλοεκδότη. Έχει τη συνταγή μου (η οποία βρίσκεται το τετράδιό μου 20 χρόνια), έχει άλλη φωτογραφία και (...το κερασάκι στην τούρτα) σαν πηγή, αναφέρει ένα ηλεκτρονικό περιοδικό που ανήκει στον ίδιο το μεγαλοεκδότη. Καλό; Εδώ έχουμε και συνέχεια. Το τόσο σοβαρό και μεγάλο portal, δεν έχει email επικοινωνίας!!! Μας βρήκατε; Μας ανακαλύψατε; Τσα! Σας τη φέραμε! Δεν μπορείτε να κάνετε τιποτα! Εκνευρίζομαι απίστευτα. Δεν φτάνει που ανακαλύπτεις τη λαδιά τους, σε φιμώνουν κιόλας να μην μπορείς να τους κάνεις τίποτα. Ψαχνω για email, τίποτα. Με τη βοήθεια της αναγνώστριας, ανακαλύπτω ότι και το site που έχει στήσει το portal ανήκει και αυτό στον εκδότη. Μπαίνω εκεί για να βρω ένα email επικοινωνίας. Βρίσκω ένα email στη φόρμα επικοινωνίας. Το κοπιάρω και στέλνω email από το email μου. Γυρίζει πίσω....σοβαρή εταιρεία ε; Γράφω email στη φόρμα επικοινωνίας και ζητάω να επικοινωνήσουν μαζί μου. Όσο επικοινωνήσατε εσείς, επικοινώνησαν κι αυτοί.
Πάει κι αυτό.

Τώρα έχουμε τον άλλον. Στήνει ένα blog που δεν πατάει ψυχή. Και έχει βάλει συνταγές, κοπιαρισμένες όλες τη μιά μετά την άλλη. Εδώ έχουμε να κάνουμε και με θράσος. Κοπιάρει τη συνταγή μου για χαλβά. Την κοπιάρει και μισή, έτσι ώστε τώρα φαίνεται λάθος και βάζει και τη φωτογραφίας μου παραποιημένη για να μη φαίνεται το λογότυπό μου. Το έχει σβήσει κακήν κακώς με το photoshop. Ίσα ρε μεγάλε! Ξέρουν κι άλλοι από photoshop! Δεν ξέρεις μόνο εσύ! Του άφησα σχόλιο. Του έστειλα email . Όσο απαντήσατε εσείς, άλλο τόσο κι αυτός.

Φυσικά έχουμε κι άλλες περιπτώσεις. Εδώ και λίγο καιρό, αφήνει σχόλιο κάποιος, ότι μια συνταγή μου που την έχω βάλει από το Γενάρη, ειναι κοπιαρισμένη σε περιοδικό μαγειρικής ευρείας κυκλοφορίας. Δεν το τσέκαρα. Δεν πρόκειται να χαλάσω ούτε 1 λεπτό για να αγοράσω το περιοδικό...

Εδώ και |πολύ καιρό ανακαλύπτω blog που έχει μόνο νηστίσιμες συνταγές. Μόνο νηστίσιμες και μόνο κλεμμένες. Μέσα ειναι της φίλης μου της άλλης Αγγελικής συνταγή. Της το λέω με email. Τα παίρνει στο κρανίο, πάει να του αφήσει σχόλιο, δεν επιτρέπονται τα σχόλια στο μπλογκ. Είπαμε, όταν κάνεις λαδιά, βρίσκεις και τρόπο για να αποτρέψεις τον άλλον να στην πει. Του στέλνει email και το μόνο που έκανε ήταν να συνεχίζει την αντιγραφή, βάζοντας link.

Εγώ, ούτε με το link είμαι ευχαριστημένη αν δεν με ρωτήσουν. Εσείς; Και στο κάτω κάτω, αν θες να βάλεις συνταγή άλλου, βάλε μόνο το λινκ με τον τίτλο της συνταγής. Αλλιώς, αν θες να τη βάλεις ολόκληρη, ρώτα τον. Είναι πάρα πολύ απλό! Μην αντιγράφεις όμως. Κάτσε παιδέψου όπως παιδεύτηκα κι εγώ. Κάτσε φτιάχτη, κάτσε κόπιασε, κάτσε φωτογράφισε. Μην κοπιάρεις όμως τα λόγια μου, τον τρόπο γραψίματός μου, το στυλ μου.

Και τώρα τι γίνεται; Εχεις την όρεξη να ποστάρεις συνταγές. Έχεις την όρεξη να τις μοιραστείς με τον κόσμο. Κουράζεσαι, κοπιάζεις, στήνεις σκηνικό για να φωτογραφίσεις όμορφα ό,τι έφτιαξες και έρχεται ο κάθε έξυπνος και σου παίρνει τη δουλειά σου. Τι κάνεις όταν το ανακαλύπτεις; Βάζεις το ask tou use ψηλά; Βάζεις το copyright στο τέλος κάθε ανάρτησης; Κλειδώνεις το μπλογκ; Θα μπορούσα ακόμα και να κλειδώσω το μπλογκ. Να μη δουλεύει το δεξί κλικ και να μη μπορεί κανείς να αντιγράψει. Θα ήταν σωστό σε ένα μπλογκ μαγειρικής; Ο άλλος μπαίνει για να πάρει μια συνταγή, την κοπιάρει, την τυπώνει και φεύγει ευχαριστημένος. Αν το κλειδώσω, μόνο το print screen θα δουλεύει και θα παιδεύεται. Δεν θέλω να παιδεύεται ο κόσμος που του αρέσουν οι συνταγές μου...

Θα πει κάποιος βιαστικά: Μα συγγνώμη...υπάρχει copyright στις συνταγές; Τι περιμένεις εξάλλου όταν βάζεις ελεύθερα υλικό στο internet. Λάθος κύριοι. Και τα δύο είναι λάθος. Εγώ δεν υποστηρίζω ότι υπάρχει copyright στις συνταγές. Αν είναι δυνατόν να ψάχνει κανείς την αποκλειστικότητα στα σουτζουκάκια! Όχι καλέ μου άνθρωπε! Δεν σφετερίζομαι την ύπαρξη του μπακλαβά, αλλά θα υποστηρίξω με όλη μου τη δύναμη τα κείμενα και τις φωτογραφίες που εγώ κόπιασα να γράψω και να βγάλω. Όταν έγραψα το κείμενο με το διάλογο που έκανα με τη μάνα μου για το χαλβά, όταν παιδεύτηκα 2 απογεύματα για να τον κάνω μέχρι να πετύχει, όταν τον φωτογράφισα, δεν το έκανα για να τον πάρεις εσύ, να παραποιήσεις τη φωτογραφία μου και να τον κοτσάρεις στο μπλογκ σου σαν δικό σου. Για μένα το έκανα και για τον κόσμο που με παρακολουθεί. Αυτό είναι που με εκνευρίζει και όχι η αυθεντικότητα των συνταγών τόσο. Με εκνευρίζει να παίρνει ο άλλος τη δουλειά μου, τη δική μου και άλλων μπλόγκερς και να την πλασάρει για δική του. Με εκνευρίζει ακόμα περισσότερο όταν ο άλλος βγάζει χρήματα απ' αυτό. Με εκνευρίζει να μην υπάρχει δεοντολογία, σεβασμός προν αυτός που κόπιασε. Ποιος έχασε τη δεοντολογία όμως για να τη βρει αυτός που κλέβει;

Τέλος, να σας πω ότι ακόμα και τα κείμενα και οι φωτογραφίες στο internet δεν είναι ελεύθερα. Υπάρχει νόμος που τα προστατεύει. Ο νόμος περί πνευματικής περιουσίας/ιδιοκτησίας στο internet και τον ξέρω πολύ καλά. Το λέω για να τ΄ ακούσει ο κάθε ενδιαφερόμενος. Τα κείμενα και οι φωτογραφίες μας προστατεύονται με νόμο. Αυτό σημαίνει, ότι αν θελήσω, μπορώ να κυνηγήσω νομικά από τον πιο ηλίθιο και άσχετο που αντιγράφει κακήν κακώς, μέχρι το μεγαλύτερο εκδότη. Ο νόμος με στηρίζει, υπάρχει και μπορώ να τον χρησιμοποιήσω.

Γιατί δεν βάζω links στους κλέφτες; Όχι. Δεν θα τους χαρίσω ούτε ένα κλικ στα blog τους/site τους κι όπως παιδεύτηκα εγώ για να βρω ότι με έκλεψαν, ας παιδευτούν κι αυτοί να βρουν ότι μιλάω γι΄ αυτούς. Ας στηρίξουμε ο ένας τον άλλον όταν αντιλαμβανόμαστε κλοπή. Είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε σαν bloggers. Και ας γνωρίζουν όσοι κλέβουν ότι είναι παράνομοι και ότι υπάρχει νόμος που μας προστατεύει. Τα σχόλια εδώ περιττεύουν. Γκρίνιαξα για να τ΄ ακούσουν όλοι...

Μπισκότα σοκολάτας με φυστικοβούτυρο

Εδώ και πολλούς μήνες, πειραματίζομαι με νέες συνταγές. Μπισκότα, ψωμιά, κέικς, αλεύρι ολικής αλέσεως. Συνταγές εύκολες και προσιτές, χωρίς πολλά χτυπήματα με μίξερ, για την ευκολία μας. Ένα από τα πειράματα, έγιναν με φυστικοβούτυρο. Προτιμείστε φυστικοβούτυρο με κομμάτια φυστικιών μέσα, αν κάνετε τη συνταγή.

Μπισκότα σοκολάτας με φυστικοβούτυρο
Υλικά
100 γρ. φυστικοβούτυρο
100 γρ. μαύρη ζάχαρη
2 κ. σ. σκόνη σοκολάτας
1 αυγό
1 κ. γ. μπέικιν πάουντερ
250 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1/4 κούπας κρύο γάλα

Εκτέλεση
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς.
Στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί σε ένα ταψί.
Βάζουμε όλα τα υλικά σε ένα μπωλ εκτός από το γάλα.
Ζυμώνουμε με το χέρι μέχρι να ανακατευτούν όλα τα υλικά καλά.
Προσθέτουμε και το γάλα. Το υλικό θα κολλάει, αλλά αφού πλύνουμε τα χέρια μας για να τα πλάσουμε, δεν θα είναι κολλώδες.

Πλάθουμε μπαλάκια σε μέγεθος καρυδιού και τα πατικώνουμε.
Τα τοποθετούμε στο ταψί και ψήνουμε για 10-12 λεπτά σε πάνω κάτω αντιστάσεις. Αν ο φούρνος σας είναι πιο δυνατός κάτω, ψήστε 5 λεπτά στην κάτω αντίσταση και 6-7 λεπτά στην πάνω αντίσταση. Δεν σκληραίνουν πολύ. Αν τα θέλουμε πιο σκληρά, τα ψήνουμε περισσότερο χρόνο.

Ψωμί με προζύμι και 3 αλεύρια

Για το ψωμί με προζύμι έχω ξαναμιλήσει στο παρελθόν. Φέτος το καλοκαίρι, ή για να ακριβολογήσω, από το Πάσχα και μετά, πειραματίστηκα πάρα πολύ με προζύμι και αναθεώρησα μερικές απόψεις που είχα. Για παράδειγμα, έλεγα ότι όταν το αλεύρι μας είναι βαρύ (ολικής, κρίθινο κλπ) χρειάζεται λίγο πιο πολύ προζύμι. Τελικά, καταλήγω πια, ότι δεν έχει και μεγάλη σημασία αυτό. Το προζύμι θα κάνει τη δουλειά του έτσι κι αλλιώς. Επίσης, αποδείχτηκε πόση μεγάλη αντοχή έχει στο ψυγείο το προζύμι. Κράτησα προζύμι πάνω από μήνα στο ψυγείο, αφού το είχα χρησιμοποιήσει και ανανεώσει πολλές φορές, χωρίς να το καλύψω με λάδι και αυτό ξαναγεννιόταν όταν το έβγαζα από το ψυγείο και το ξαναζωντάνευα με λίγο χλιαρό νερό και αλεύρι. Το προζύμι τελικά έιναι ένα μαγικό υλικό, πολυαγαπημένο και το ψωμί που έχει προζύμι, δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο ψωμί. Ξέρω ότι αυτό το ποστ, θα πονέσει τη Ραλού (χεχε) αλλά εύχομαι μία μέρα, να φτιάξουμε μαζί ψωμί με προζύμι και να καταφέρεις επιτέλους να έχεις προζυμένιο ψωμάκι από τα χεράκια σου!

Ψωμί με προζύμι και 3 αλεύρια
Υλικά
200 γρ. προζύμι
200 γρ. αλεύρι κρίθινο
200 γρ. αλεύρι καλαμποκίσιο
200 γρ. αλεύρι κίτρινο για ζύμωμα
1 και 1/2 κούπα χλιαρό νερό
Επιπλέον:
200 γρ. αλεύρι κίτρινο για ζύμωμα
1 κ. σ. ζάχαρη
1/2 κ. σ. αλάτι
1 κ. σ. λάδι
1/4 κούπας χλιαρό νερό

Εκτέλεση
Αναλιγώνουμε το προζύμι με μισή κούπα νερό.
Προσθέτουμε το κρίθινο και το καλαμποκίσιο αλεύρι.
Ζυμώνουμε για μερικά λεπτά.
Συνεχίζουμε το ζύμωμα, προσθέτοντας ακόμα μία κούπα νερό και τα 200 γρ. κίτρινο αλεύρι. Ζυμώνουμε 15-20 λεπτά.
Τυλίγουμε το ψωμί με πετσέτα και κουβέρτα και το αφήνουμε να φουσκώσει για 6-8 ώρες.
Την επόμενη μέρα, προσθέτουμε το υπόλοιπο αλεύρι, τη ζάχαρη, το αλάτι και ζυμώνουμε για 5-10 λεπτά.
Προσθέτουμε λίγο από το νερό. Δεν το προσθέτουμε όλο μαζί γιατί μπορεί να μην χρειαστεί. Αν βάλουμε πολύ νερό, το ψωμί θα απλώσει κατά το φούσκωμα. Αν βάλουμε πολύ νερό, είναι καλύτερα να περιορίσουμε τη ζύμη μέσα σε ταψί στο μέγεθος περίπου του ψωμιού.
Προσθέτουμε και το λάδι και ζυμώνουμε για άλλα 10 λεπτά ακόμα.
Στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί σε ταψί, κάνουμε μια μπάλα τη ζύμη και την τοποθετούμε στο ταψί.
Αφήνουμε 2-3 ώρες να φουσκώσει.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς και ψήνουμε για μία ώρα σε πάνω-κάτω αντιστάσεις.
Όταν το βγάλουμε από το φούρνο, το αφήνουμε σε σχάρα να κρυώσει. Το διατηρούμε, αφού κρυώσει, κλεισμένο σε πάνινη ή πλαστική σακούλα φαγητού.

Αυτό το ψωμί είναι ιδανικό για τους λάτρεις του καλαμποκίσιου ψωμιού, γιατί ή γεύση του καλαμποκίσιου αλευριού είναι έντονη. Είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες λόγω του κρίθινου αλευριού και έχει τη νοστιμάδα του ζυμωτού ψωμιού με προζύμι.

Σαλάτα πράσινη με αβοκάντο

Σαλατούλα απλή, νόστιμη και υγιεινή. Προσθήκες και αλλαγές, μπορούμε να κάνουμε όσες θέλουμε.Σαλάτα πράσινη με αβοκάντο
Υλικά
Σαλάτα πράσινη ανάμικτη (μαρούλι, iceberg, μαρούλι γαλλικό κλπ)
Ένα αβοκάντο ώριμο
λίγες σταγόνες λεμόνι στο αβοκάντο για να μη μαυρίσει
1 κουταλιά ξερά μυρωδικά
Λαδόξιδο

Εκτέλεση
Θέλετε και εκτέλεση; Κόψτε τα καλέ! Μονο ριξτε λίγες σταγόνες λεμόνι πάνω από το αβοκάντο, για να μην μαυρίσει.

Tips:
Είδατε; Μια σταλιά συνταγή και έχει και τιπς!

Το αβοκάντο έχει πολλά λιπαρά, αλλά είναι λιπαρά καλά για την καρδιά. Έχει βιταμίνη Ε, κάλιο, φυτικές ίνες και πολλές θερμίδες! Οπότε προσοχή στην κατανάλωσή του!

Αν το αβοκάντο που πήρατε είναι άγουρο (θα το καταλάβετε γιατί είναι σκληρό), τιμωρήστε το! Βάλε το σε μια χάρτινη σακούλα και αφήστε το εκεί κλεισμένο τιμωρία, για 1-2 μέρες. Να δείτε πώς θα μαλακώσει! Εναλλακτικά, βάλτε το μαζί με μια μπανάνα για λίγες ώρες! Τουλάχιστον έτσι, θα έχει και παρέα!

Καλό πσκ!

Παίζοντας με ζαχαρόπαστα

Κάποτε έφτιαχνα διακοσμητικά με κέρνιτ. Τώρα, έφτιαξα αυτά τα διακοσμητικά με ζαχαρόπαστα και θυμήθηκα τα παλιά! Θα φωτογραφίσω και τα ορίτζιναλ διακοσμητικά να τα δείτε. Τα χιονανθρωπάκια της τελευταίας φωτό, δεν τα τέλειωσα γιατί τα έφαγαν δυο φίλες μου πριν προλάβουν να ολοκληρωθούν!

Τραχανάς

Η σχέση μου με τον τραχανά έχει λήξει εδώ και πολλά, πάρα πολλά χρόνια.

Χωρίσαμε όταν ήμουν 6 χρονών. Ήταν ένας βαρύς και επώδυνος χωρισμός. Δεν ήθελα να τον ξαναδώ στα μάτια μου. Όσο κι αν με παρακάλαγε, όσο κι αν προσπάθησε να με μεταπείσει, δεν έκανα πίσω με τίποτα. Μια-δυο φορές που έκανα τρομερές προσπάθειες, με όλο μου το είναι να τον συγχωρήσω και να ξανασμίξουμε, έπεσαν στην κυριολεξία στο κενό. Η αρχική μου γνώμη δεν άλλαζε. Μου γύριζε τα άντερα!!!

Δεν φτάνει που μου γύριζε τα άντερα, φλερτάριζε και με την αδερφή μου. Κι όσο πιο πολύ τον μισούσα εγώ, τόσο πιο πολύ τον λάτρευε εκείνη. Αυτή η σχέση ήταν καταδικασμένη. Πάει και τέλος. Οι δικοί μου έκαναν καιρό να δεχτούν το γεγονός ότι δεν υπήρχε περίπτωση να ξανασμίξουμε. Πάντα έλπιζαν σε μια επανασύνδεση. Εγώ πάλι, ήμουν ανένδοτη. Δεν μπορούσαν επίσης να καταλάβουν, πώς έμενα αδιάφορη στο φλερτάρισμα με την αδερφή μου. Εγώ όμως ήξερα. Τον μισούσα τόσο πολύ, που της τον παραχώρησα μια για πάντα. Πάρ’ τον, της είπα, κάνε τον ό,τι θες και φρόντισε να μην με ξαναενοχλήσει. Δεν θέλω να τον ξαναδώ στα μάτια μου...Φυσικά το διαζύγιο βγήκε εις βάρος του. Είχα καλό δικηγόρο :-)))

Για πάρα πολλά χρόνια, νόμιζα ότι μόνο εγώ μισώ τον τραχανά, μόνο εμένα μου γυρίζει τ’ άντερα. Μέχρι που εδώ και λίγα χρόνια, ανακάλυψα ότι υπήρχαν κι άλλοι που τον μισούσαν όπως κι εγώ κι ότι ανακατεύονταν και μόνο στο άκουσμά του. Ησύχασα. Τελικά δεν ήμουν η μόνη...

Έτσι που λέτε φίλοι μου. Πικρός ο χωρισμός αλλά δεν το μετάνιωσα ποτέ.

Και αφού ακούσαμε μια ιστορία, που θα μπορούσε να αφορά σε μια οποιαδήποτε σχέση, ας περάσουμε στο παρασύνθημα: τη συνταγή!

Μπορεί εγώ να μη θέλω να δω ούτε ζωγραφιστό τον τραχανά, αλλά το μπλογκ απευθύνεται σε όλον τον κόσμο. Έτσι, δέχτηκα να κάνω μια παραχώρηση και να τον φιλοξενήσω για χάρη της φίλης μου της Τζένης. Η Τζένη, μου στέλνει μια συνταγή από το Βόλο για τραχανά με κοτόπουλο ή πουλιά κυνήγι. Το να βάλω 2 πράγματα που μισώ είναι too much. Και τραχανάς και κυνήγι πάει πολύ. Δεν μισώ τα πουλιά. Το κυνήγι σαν σπορ μισώ. Σας προτείνω λοιπόν να κάνετε τη συνταγή με κοτόπουλο. Τζένη μου, σ’ ευχαριστώ πολύ.

Φωτό φυσικά μην περιμένετε γιατί αποκλείεται εγώ να μαγειρέψω τραχανά. Η φωτό του τραχανά είναι από αυτόν που μου χάρισε η καλή μου Chios on line πέρυσι το Δεκέμβριο στο μπαζάρ και εγώ για άλλη μια φορά τον παραχώρησα στην αδερφή μου που τον λατρεύει, μια και είμαι large τύπος! Καλύτερο τραχανά είπε, δεν είχε ξαναφάει σαν αυτόν!
Για τους λάτρεις του τραχανά λοιπόν, θυσιάζομαι.

Άντε βρε! Μετά απ’ αυτό, το μόνο που μένει πια να βάλω εδώ μέσα, είναι ... σαλιγκάρια!!!! ΜΠΙΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧ!!!


Τραχανάς ξινός με πουλιά (κυνήγι) ή κοτόπουλο
Υλικά
1 κοτόπουλο κομμένο σε μερίδες ή κυνήγι (4-5 πουλιά)
ξινό τραχανά (περίπου 1 φλυτζάνι του τσαγιού)
λάδι
κανέλλα ξύλο
1 ποτήρι κρασιού κόκκινο κρασί
ντοματοχυμό
αλάτι
πιπέρι
2 αυγά
λεμόνι

Εκτέλεση
Τσιγαρίζουμε πολύ καλά το κοτόπουλο (ή τα πουλιά) με το λάδι, σβήνουμε με το κρασί.
Αφού εξατμιστεί ρίχνουμε τον ντοματοχυμό (ανάλογα πόσο κόκκινο θέλουμε το φαγητό), την κανέλλα ξύλο, αλάτι, πιπέρι και νεράκι για να βράσει το φαγητό.
Όταν είναι σχεδόν έτοιμο το κοτόπουλο ρίχνουμε τον τραχανά (αφού έχουμε συμπληρώσει νεράκι) και σε περίπου μισή ώρα το πολύ είναι έτοιμο το φαγητό.
Φροντίζουμε να έχει λίγο ζουμάκι το φαγητό μας για να φτιάξουμε το αυγολέμονο, για το οποίο χτυπάμε τα αυγά μαζί (κρόκος, ασπράδι), μετά ρίχνουμε το λεμόνι και κατόπιν ζουμί από το φαγητό, και τέλος τα ενώνουμε.

Η Τζένη επίσης επισημαίνει, οτι είναι ντόπια συνταγή και είναι πολύ νόστιμη. Το καλύτερο δε που έχει να κάνει κάποιος, είναι να τη φτιάξει με τραχανά σπιτικό και όχι του εμπορίου.

Καλη εβδομάδα να έχουμε!

Για καφεδάκι με φίλες

Τι καλύτερο από καφεδάκι με φίλες; Αφορμή στάθηκε η ανάρρωση της μιας εκ των τριών, από πρόσφατη μικροπεριπέτεια υγείας. Το θαύμα ήταν ότι κατάφερα να μην φάω τίποτα από αυτά που βλέπετε! Μόνο δοκίμασα το κέικ με την κολοκύθα που πήγα (μια μπουκίτσα) γιατί δεν το είχα ξαναφτιάξει. Ελάτε να κεραστείτε. Σήμερα το απόγευμα, αναμένεται άλλη καφεδοκατάνυξη, με άλλη σύσταση παρέας στο σπίτι μου.

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!