Τούρτα με ζαχαρόπαστα

Μόλις γύρισα από διακοπές, είχα υποσχεθεί στην κολλητή μου να φτιάξουμε μια τούρτα με ζαχαρόπαστα, για τα γενέθλια της κόρης της. Πρώτη, ή έστω δεύτερη απόπειρα να καλύψω τούρτα με ζαχαρόπαστα. Είχα καλύψει άλλη μια φορά στρογγυλό κέικ με ζαχαρόπαστα, και από τότε δεν το ξανάκανα. Όμως, παραλληλόγραμμη τούρτα και μάλιστα με φιόγκο, πρώτη φορά έκανα. Οι ειδικοί, ελπίζω να είσαστε επιεικείς! Όσο για μένα, έχω πάρει φόρα με τη ζαχαρόπαστα!

 

Εύκολο παγωτό χωρίς αυγά, που δεν κρυσταλλιάζει

Παγωτό! Το απόλυτο καλοκαιρινό έδεσμα, που λατρεύουν συνήθως μικροί και μεγάλοι. Με κακάο ή χωρίς, με φρούτα ή χωρίς, με ξηροκάρπια, με σιρόπι, με γλυκό κουταλιού από πάνω, όλοι έχουμε βρει το παγωτό και το συνδυασμό που μας ταιριάζει.

Τα σπιτικά παγωτά, είναι σαφώς πιο υγιεινά από τα έτοιμα και οπωσδήποτε πιο οικονομικά. Σας δίνω μια απλή συνταγή και νόστιμη συνταγή, που μου έδωσε η φίλη μου η Αγγελική, στην οποία μπορείτε να κάνετε πολλές παραλλαγές. Το θετικό είναι ότι δεν έχει ωμά αυγά. Το ακόμα θετικότερο, ότι δεν κρυσταλλιάζει, ούτε χρειάζεται χτύπημα πολλές φορές μέχρι να παγώσει. Θυμηθείτε όταν είναι αρκετές μέρες στην κατάψυξη, να το βγάζετε 5-10 λεπτά πριν το σερβίρετε.

 

 Συνοδέψτε το με γλυκό κουταλιού, με σιρόπια που μπορείτε να τα φτιάξετε μόνοι σας χωρίς συντηρητικά, ή ακόμα και με λίγο από το αγαπημένο σας λικέρ, που θα το απογειώσει!

Εύκολο παγωτό χωρίς αυγά

Υλικά

2 φακελάκια σκόνη σαντιγύ
φρέσκο γάλα, όσο ζητάει η σαντιγύ (συνήθως 400 ml)
1 κουτί γάλα ζαχαρούχο
1 κουτί γάλα εβαπορέ
1-2 βανίλιες
Προαιρετικά:
σκόνη κακάο, σκόνη σοκολάτα, λιωμένα φρούτα, σταγόνες σοκολάτας, στιγμιαίο καφέ, μπισκότα, καραμελωμένα ξηροκάρπια κλπ.

Εκτέλεση

Χτυπάμε τη σαντιγύ με το φρέσκο γάλα, μέχρι να στέκεται.
Προσθέτουμε το ζαχαρούχο και το εβαπορέ γάλα. Χτυπάμε για λίγο να ενωθούν.
Τέλος προσθέτουμε τις βανίλιες.
Από κει και πέρα, προσθέτουμε κακάο, σοκολάτα, καραμελωμένα ξηροκάρπια, λιωμένες φράουλες, μπισκότα τριμμένα ή ό,τι θέλετε. Μπορείτε να χωρίσετε το μίγμα στα δύο ή στα τρία και να κάνετε δύο διαφορετικές γεύσεις. Μπορείτε επίσης να προσθέσετε λίγο από το αγαπημένο σας λικέρ ή σιρόπι.
Τοποθετείστε το στην κατάψυξη σε μεταλλικό (αν έχετε) μπωλ ή πλαστικό που να κλείνει, για 5-6 ώρες.

Είναι τόσο νόστιμο, που θα χρειαστεί να αντισταθείτε στον πειρασμό να το φάτε πριν παγώσει!

Φαγητό στη Σαντορίνη. Μέρα 3η: Μεζεδοπωλείο Νυχτέρι, στο Καμάρι

Με τον Βασίλη Ζαχαράκη είχαμε γίνει φίλοι στο facebook. Παρόλα αυτά, δεν είχαμε ανταλλάξει ούτε ένα γεια. Απλά τον παρακολουθούσα. Είχα δει το site του και το μπλογκ του και τα είχα κρατήσει στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Τώρα που ήταν να πάμε στη Σαντορίνη, ξανακοίταξα πάλι το σαιτ για να δω πού βρίσκεται το μαγαζί, μήπως πηγαίναμε. Πίστευα πως δεν θα έβρισκα το μαγαζί, γιατί στο μυαλό μου είχα πλάσει άλλη εικόνα για το Καμάρι, το μέρος όπου βρίσκεται το μαγαζί. Πριν πάμε, διάβασα διάφορες κριτικές γι' αυτό και όλες είχαν ένα κοινό: εκθείαζαν το καλό του φαγητό!

Την προτελευταία μέρα των διακοπών μας, πήγαμε στο Καμάρι και εγώ, είχα ήδη ξεχάσει ότι εκεί βρισκόταν το μεζεδοπωλείο. Όμως, το Καμάρι είναι έτσι δομημένο, ώστε σχεδόν όλα τα μαγαζιά, βρίσκονται στη σειρά, σε μια πολύ μεγάλη σε μήκος παραλία. Έτσι, χωρίς να το επιδιώξουμε και περπατώντας στην παραλία, πέσαμε πάνω στο μαγαζί.

Το Νυχτέρι, είναι ένα σικάτο και περιποιημένο μεζεδοπωλείο, όπως περιποιημένα ήταν όλα όσα πρόσεξα στην παραλία του Καμαριού, αλλά και γενικότερα στη Σαντορίνη. Το Νυχτέρι δεν το λες ταβέρνα. Το λες μεζεδοπωλείο-εστιατόριο, όπως το λέει ο ιδιοκτήτης του. Αφού κάναμε τη βόλτα μας και το μπάνιο μας, αποφασίσαμε να φάμε εκεί, ενώ εγώ, ειχα αποφασίσει κάποια στιγμή, να μιλήσω στον ιδιοκτήτη του. Μαντέψτε αν είμαι καλή σ΄αυτό! Χαχα! Μπα...νιώθω πολύ αστεία και άβολα να συστήνομαι...

Καθίσαμε και παραγγείλαμε. Μετά από 2 ημέρες φαγητό στη Σαντορίνη, είπαμε ότι μπορούμε να μην φάμε για 3η φορά ντοματοκεφτέδες και φάβα. Μπορούσαμε να δοκιμάσουμε κι άλλα φαγητά! Έτσι, παραγγείλαμε σαλάτα, δύο ορεκτικά και ένα κύριο πιάτο. Στο μεταξύ, μας έφεραν ψωμάκι και ελίτσες...

Ψωμάκι και ελίτσες για ορεκτικό

Μέχρι να έρθουν τα φαγητά, πήγα να πλυθώ και βρήκα την ευκαιρία να ανταλλάξω δυο λόγια, σεμνά και ταπεινά, με τον ιδιοκτήτη του μαγαζιού. Μέσα σε όλα, με ρώτησε αν παραγγείλαμε, πράγμα το οποίο είχαμε ήδη κάνει επίτηδες πριν του μιλήσω.

Γύρισα στο τραπέζι μας και άρχισαν να έρχονται τα πρώτα πιάτα.

Σαλάτα με ανθότυρο και λιαστές ντομάτες

Μελιτζανοσαλάτα με άσπρη μελιτζάνα-τέλεια!

Σπρινγκ ρολς με ξινομυζήθρα , και γλυκοκαυτερή σάλτσα με άρωμα μέντας-εκπληκτικό!!!

Πάνω εκεί που είχαν έρθει τα πρώτα πιάτα, έρχεται ο σερβιτόρος, με 2 πιάτα λέγοντας: αυτά, είναι μετά από απαίτηση του κ. Ζαχαράκη. Δεν είναι δυνατόν λέει, να είσαστε στη Σαντορίνη και να μην δοκιμάσετε φάβα και ντοματοκεφτέδες. Και μας αφήνει μια εκπληκτική φάβα και νοστιμότατους ντοματοκεφτέδες!

Ντοματοκεφτέδες

Φάβα με καραμελωμένο κρεμμύδι και σάλτσα βασιλικού

Μετά, ήρθε το κυρίως πιάτο, ένα πολύ καλοψημένο εξωτερικά κοτόπουλο, αλλά ζουμερό από μέσα, με πατάτες ψητές και σάλτσα με άρωμα αρμπαρόριζας. Φυσικά, έφεραν πιάτο και σε μένα να δοκιμάσω :-p

Κοτόπουλο φιλέτο με ψητές πατάτες και σάλτσα αρμπαρόριζας

Κι αφού είχαμε φάει όλα αυτά τα νόστιμα πράγματα, μας έφεραν μια εκπληκτική κρεμ μπρουλέ, κέρασμα κι αυτή.

κρεμ μπρουλε

Μείναμε ενθουσιασμένοι με το μαγαζί, τις γεύσεις, το στυλ, το σέρβις, όπως και από την ευγένεια και τη σεμνότητα του σεφ! Το γεύμα, εκτός από τα κεράσματα, συν ένα νερό και ένα αναψυκτικό, στοίχισε 35 ευρώ. Αν θα πρέπει να το χαρακτηρίσω σαν ακριβό ή φτηνό, θα πω ότι είναι λίγο πιο ακριβό από μια ταβέρνα, όχι όμως τόσο ακριβό ώστε να είναι απαγορευτικό. Οι γεύσεις πάντως σε αποζημιώνουν. Είναι από τα μαγαζιά που θα ξαναπήγαινα αν βρισκόμουν στη Σαντορίνη, πράγμα που το εύχομαι!

Ντοματοκεφτέδες Σαντορίνης

Επηρεασμένη από τις γεύσεις που δοκίμασα στη Σαντορίνη, έφτιαξα ντοματοκεφτέδες πριν λίγες μέρες. Οι ντοματοκεφτέδες και η φάβα ήταν must στη Σαντορίνη. Τόσο must, που στα μανάβικα έβρισκες δυόσμο που χρειάζονται, πράγμα που εδώ, δεν βρίσκεις ούτε στο μεγαλύτερο και καλύτερο σούπερ μάρκετ. Βέβαια, λογικό είναι, αφού είναι κάτι που καταναλώνουν καθημερινά. Είναι κάτι σαν τα δικά μας νεροκρέμμυδα, που όπου πας τα βρίσκεις. Η νοστιμιά των ντοματοκεφτέδων εκεί, πηγάζει από τα ντόπια ντοματάκια, που δεν χρειάζονται ούτε ξεφλούδισμα, ούτε ξεσπόριασμα. Ντοματοκεφτέδες Σαντορίνης χωρίς αυτά, δεν είναι οι ίδιοι, έχουν όμως τη νοστιμιά ενός ελληνικού πιάτου. Παρόλο που δεν τηγανίζω, γι' αυτούς έκανα μια εξαίρεση. Τηγανίστε τους σε πολύ και καφτό λάδι, ενώ στη συνέχεια χαμηλώστε τη φωτιά. Μετά, απλά απολαύστε τους!

Ντοματοκεφτέδες Σαντορίνης

Υλικά για 15 περίπου κεφτέδες

½ κιλό ντομάτες μέτριες (3-4), ή ακόμα καλύτερα, ντοματάκια Σαντορίνης
1 μέτριο κρεμμύδι (ή και περισσότερο)
φρέσκο δυόσμο ψιλοκομμένο (εγώ έβαλα 1 κ. σ. ξηρό, γιατί δεν είχα φρέσκο)
αλατοπίπερο
αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (χρησιμοποίησα περίπου 10 κουταλιές)

Μαντέψτε ποια το δάγκωσε!

Εκτέλεση

Πλένουμε τις ντομάτες και τις ξεσποριάζουμε. Τις δικές μου τις ξεφλούδισα επίσης. Αν έχετε Σαντορίνης, δεν χρειάζεται να τις ξεσποριάσετε, γιατί δεν έχουν πολλά σπόρια. Στις άλλες, είναι απαραίτητο, για να μην μείνουν πολλά ζουμιά.
Τρίβουμε σε τρίφτη τοις ντομάτες ή τους κάνουμε ένα γρήγορο πέρασμα από το μπλέντερ, ώστε να ψιλοκοπούν, αλλά όχι να πολτοποιηθούν.
Τρίβουμε το κρεμμύδι στο μπλέντερ ή στον τρίφτη και το προσθέτουμε στις ντομάτες.
Προσθέτουμε το δυόσμο, αλατοπιπερώνουμε και βάζουμε αλεύρι στο μίγμα, τόσο, ώστε να έχουμε ένα πηχτό χηλό και η κουταλιά που θα βάζουμε στο τηγάνι να μην διαλύεται. Εγώ έβαλα περίπου δέκα γεμάτες κουταλιές αλεύρι, αλλά αυτό εξαρτάται από το πόσο ζουμερό είναι το μίγμα. Αν θέλετε να δείτε αν χρειάζεται άλλο αλεύρι, τηγανίστε σε καυτό λάδι μία κουταλιά από το μίγμα. Αν απλώνει ή δεν μπορείτε να το γυρίσετε από την άλλη πλευρά, θέλει κι άλλο.

Τηγανίζουμε σε καυτό λάδι, αλλά χαμηλώνουμε τη φωτιά αφού βάλουμε τις κουταλιές με το μίγμα στο τηγάνι. Τηγανίστε και από τις 2 πλευρές για λίγα λεπτά, μέχρι να πάρουν χρώμα.
Αφήστε τους για λίγο σε χαρτί κουζίνας και απολαύστε τους με σαλάτα, ή με τζατζίκι!

Καλή εβδομάδα!

Έκθεση βιβλίου στη Ζάκυνθο, 25 Ιουλίου-14 Αυγούστου

Χτες βράδυ, ξεκίνησε στο νησί η έκθεση βιβλίου, που διοργανώνουν κάθε χρόνο, εδώ και πολλά χρόνια, τα βιβλιοπωλεία Πλαίσιο και Θεωρία. Μία έκθεση που προσελκύει κόσμο, μια και είναι μια πολύ καλή ευκαιρία, να δει ο κόσμος πολλά βιβλία μαζί, σε ώρες που κάνει τη βόλτα του, στην πλατεία Σολωμού.

Ανάμεσα στα βιβλία, και τα δικά μου! :-)

Ένα από τα βράδυα που θα ακολουθήσουν, θα βρεθώ κι εγώ στην έκθεση και θα σας κεράσω λικεράκια, από το βιβλίο "Λικεράκια και σερμπέτια", καθώς και αγαπημένες γεύσεις από το "Ψωμιά και ζύμες". Θα σας ενημερώσω όταν θα γίνει αυτό!

Καλή επιτυχία εύχομαι στην έκθεση!

Ρολά μελιτζάνας με τυρί και ντομάτα

Εδώ και λίγο καιρό, η Μαρία Βερυβάκη, φανατική υποστηρίκτρια της κρητικής κουζίνας (και πολύ καλά κάνει), είχε γράψει ένα ποστ για την κρητική διατροφή και χάριζε μερικά βιβλία με κρητικές συνταγές.

Ήμουν κι εγώ, μία από τις τυχερές, που μάλιστα το πήρα χαμπάρι αρκετές μέρες μετά, αφού λόγω υποχρεώσεων δεν προλαβαίνω να κάνω βόλτες στα άλλα μπλογκ εδώ και κάνα μήνα. Το βιβλίο έφτασε και παράκληση της Μαρίας προς τους τυχερούς, ήταν να μαγειρέψουν κάτι μέσα από το βιβλίο, για να αποδειχτεί, πόσο εύκολο είναι να φτιάξεις μια μεσογειακή συνταγή. Φυσικά, για μας εδώ στην Ελλάδα, είναι πανεύκολο!

Λόγω έλλειψης χρόνου, αλλά και λόγω έρωτος που έχει γεννηθεί τα τελευταία χρόνια με τις μελιτζάνες, διάλεξα μια εύκολη και γρήγορη συνταγή με μελιτζάνες, που δεν είχα ξανακάνει. Σας τη συστήνω ανεπιφύλακτα! Μαρία, ευχαριστώ πολύ για το βιβλίο!

Ρολά μελιτζάνας με τυρί

Υλικά

2 μελιτζάνες
4-5 ώριμες ντομάτες τριμμένες
1 μικρό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
φέτα
αλάτι
πιπέρι
θυμάρι
ελαιόλαδο

Εκτέλεση

Κόψτε τις μελιτζάνες σε πολύ λεπτές φέτες (κάτω από μισό εκατοστό) και βάλτε τις σε ένα μπωλ με νερό για κανά μισάωρο. (Εγώ έβαλα και αλάτι στο νερό).
Μέχρι να ξεπικρίσουν οι μελιτζάνες, φτιάξτε μια σάλτσα με τις ντομάτες.
Μαράνετε το κρεμμύδι στο λάδι, προσθέστε τις ντομάτες, αλατοπίπερο και θυμάρι και αφήστε τις να βράσουν 15-20 λεπτά.
Στραγγίστε καλά τις μελιτζάνες.
Σε ένα ταψάκι, βάλτε μία-μία μελιτζάνα, λαδώστε τη ελαφρά και πάνω της, βάλτε λίγη τριμμένη φέτα (εγώ έβαλα ένα κομμάτι). Ρολάρετε τη μελιτζάνα και κλείστε τη με μία οδοντογλυφίδα.

 Από πάνω, περιχύστε με τη σάλτσα ντομάτα και ψήστε το φαγητό στο φούρνο για ένα μισάωρο.

Tips: Επειδή έβλεπα ότι οι μελιτζάνες μου έσπαζαν κάποιες κατά το τύλιγμα, αποφάσισα να τις ψήσω πρώτα λίγο στο γκριλ. Έτσι, πάνω σε ταψί έβαλα λαδόκολλα, λάδωσα ελαφρά τις μελιτζάνες και τις έψησα για μισή ώρα. Μετά, τις γέμισα με ένα κομμάτι φέτα την καθεμιά, τις τύλιξα και τις έκλεισα με οδοντογλυφίδα. Συνέχισα το ψήσιμο πάλι στο γκριλ για 15-20 λεπτά.

Update: Ξέχασα να πω ότι η ποσότητα που χρησιμοποίησα ήταν μικρή επίτηδες. Το βιβλίο έλεγε διπλάσιες μελιτζάνες.

Φαγητό στη Σαντορίνη. Μέρα 2η: Ταβέρνα Παλιά Σκάλα, στο παλιό λιμάνι στη Φηρά

Δεύτερη μέρα στη Σαντορίνη. Εκείνη τη μέρα, επιλέξαμε να πάμε στο Ηφαίστειο, στην Παλαιά Καμένη. Αν πάτε στη Σαντορίνη κατακαλόκαιρο και αποφασίστε να πάτε στο Ηφαίστειο, 3 πράγματα θα έχετε οπωσδήποτε μαζί σας. Νερό, καπέλο και αθλητικά παπούτσια με κάλτσες. Μην κάνετε το λάθος να πάτε χωρίς αυτά. Αν πάτε με παπούτσια τύπου σανδάλια ή σαγιονάρες, ακόμα κι αν είναι καλής ποιότητας όπως ήταν τα δικά μου, θα βασανιστείτε αφού κάθε τρεις και λίγο θα μπαίνουν πετραδάκια μέσα. Δεν είναι τυχαίο, ότι η ξεναγός όταν ξεκινήσαμε φορούσε σαγιονάρες, ενώ εκεί πήγε με αθλητικά. Όσο για το καπέλο και νερό, είναι επιβεβλημένα. Κάποια στιγμή, νόμιζα πως βλέπω αστράκια από τον ήλιο και τη ζέστη.

Παρόλο που δεν μου πάνε τα καπέλα, υποχώρησα στις πιέσεις του καλού μου (ευτυχώς) και πήρα ένα καπέλο από κει. Αλίμονό μου αν δεν το είχα κάνει!

Τέλος πάντων, αφού επιβιώσαμε από την ανάβαση-κατάβαση κάτω από τον καυτό ήλιο, είχαμε αποφασίσει να φάμε στο παλιό λιμάνι στα Φηρά, στην ταβέρνα Παλιά Σκάλα. Στην ταβέρνα δεν πήγαμε τυχαία, αφού είχα τις καλύτερες συστάσεις από τη φίλη μου την Αλεξάνδρα που ζει εκεί. Η Βάσω και ο Γιώργος, είναι συμπαθέστατοι και φιλόξενοι. Η Βάσω μαγειρεύει με ντόπια προϊόντα παραγωγής τους. Ο πεθερός της κάνει ντοματάκια, λιαστά και μη, κάπαρη, καπαρόφυλλα κλπ.

Το να πάει κάποιος να φάει ή να πιει έναν καφέ στο Παλιό Λιμάνι, έχει ένα επιπλέον κόστος: το τελεφερίκ. Για τους ντόπιους, το τελεφερίκ κοστίζει 1 ευρώ, ενώ για τους τουρίστες 4. Άδικο; Είναι! Ναι. Είναι πολλά τα χρήματα για το τελεφερίκ, αν σκεφτείς ότι θες άλλα 4 ευρώ για την επιστροφή. 8 ευρώ το άτομο δηλαδή, άρα το ζευγάρι 16. Μια οικογένεια δηλαδή, πόσο θα θέλει για να πάει για φαγητό εκεί; Βέβαια, εκεί υπάρχουν μόνο 2 ταβέρνες και 1-2 καφέ, τα οποία κατά βάση δουλεύουν με τους τουρίστες από τα κρουαζιερόπλοια.

Όμως, όποιος φάει μια φορά στη Βάσω, ξαναπάει-όπως εμείς, κι ας είναι το τελεφερίκ στη μέση. Πιστέψτε με, τόσο η ποιότητα και η γεύση στα φαγητά της, όσο και οι τιμές της, σε αποζημιώνουν!

Σαλάτα με ντάκο, φέτα, λιαστά ντοματάκια Σαντορίνης, καπαρόφυλλα κλπ

Τηγανόψωμο

Ντοματοκεφτέδες (ΣΟΥΠΕΡ)

Το τηγανόψωμο που λέγαμε

και οι ντοματοκεφτέδες

Άσπρες μελιτζάνες με σάλτσα

Φάβα (πάαααρα πολύ καλή!)

Σκορδομακάρονα

Φάγαμε πολλά; Ω ναι! Η πείνα είναι πολύ κακός σύμβουλος όταν πηγαίνεις σε ταβέρνα ή στο σούπερ μάρκετ. Φυσικά δεν καταφέραμε να τα τελειώσουμε. Το τηγανόψωμο, σχεδόν ολόκληρο, μαζί με 2 ντοματοκεφτέδες, τους φάγαμε για πρωινό την επόμενη μέρα! Μούρλια ήταν. Τα άλλα τα μισοτελειώσαμε. Όλα, μα όλα ήταν τέλεια. Και όλα αυτά, μαζί με νερό και αναψυκτικό, 30 ευρώ. Δεν ξέρω, αν έπαιξε ρόλο το ότι ήμασταν συστημένοι από γνωστή. Πιστεύω ότι αυτές είναι οι τιμές της. Απ' ό,τι άκουγα και από άλλους πελάτες, όλα ήταν πεντανόστιμα και πάμφθηνα. Και ο κατάλογός της επίσης το μαρτυρούσε στις τιμές των φαγητών.

Αν βρεθείτε στη Σαντορίνη, σας το προτείνω! Αγνοήστε το τελεφερίκ, και πηγαίνετε να δοκιμάσετε τη μαγειρική της και τα ντόπια προϊόντα! Αν πείτε ότι μάθατε το μαγαζί από τη μικρή κουζίνα ( θα είναι το συνθηματικό μας), θα σας κεράσει και μπυρίτσα (που έτσι κι αλλιώς θα σας κεράσει κάτι).

 

Update: Η Μαρία και η Χαρά, μου χάρισαν ένα βραβείο, Έλενα μου χάρισε άλλο ένα, και η Helengr άλλο ένα, κι εγώ με τη σειρά μου τα χαριζω σε όλους τους αναγνώστες του μπλογκ μου!

Φαγητό στη Σαντορίνη. Μέρα 1η: Ταβέρνα Διόνυσος

Φαγητό στη Σαντορίνη. Τι κεφάλαιο κι αυτό! Τα παλιά χρόνια, όταν ήμουν νια και δεν είχα πορωθεί τόσο πολύ με τη μαγειρική, δεν με ένοιαζε και πολύ τι και πού θα έτρωγα όταν ταξίδευα. Εδώ και αρκετά χρόνια όμως, θέλω όπου πηγαίνω, να δοκιμάζω τις ντόπιες νοστιμιές, τα τοπικά προϊόντα και τα παραδοσιακά πιάτα. Περίμενα πώς και πώς αυτό το ταξίδι και γι' αυτό το λόγο.

Το πρώτο βράδυ που φτάσαμε αργά, φάγαμε πρόχειρα (the famous greek souvlaki και σαλάτα) σε ένα μαγαζί εκεί. Μια χαρά ήταν.

Το 2ο βράδυ όμως, κουρασμένοι και πεινασμένοι, πηγαίναμε δαγκωτοί για την ταβέρνα της Βάσως στο παλιό λιμάνι. Είχε πλάκα, γιατί φύγαμε από το σπίτι μετά τις 6 με σκοπό να πάμε στο παλιό λιμάνι, και τελικά, μετά από περιπέτειες, καταλήξαμε να τρώμε μετά τις 8. Ποιες ήταν οι περιπέτειες; Είπαμε, για 1η φορά, να κατεβούμε με τα πόδια τα 600 (ναι, 600) πλατύσκαλα αντί να κατεβούμε με το τελεφερίκ. Παρόλη την προειδοποίηση της ξενοδόχου που είπε ότι δεν είναι η καλύτερη ιδέα, επειδή τα σκαλιά βρωμίζουν από τα γαϊδούρια, εμείς κατεβήκαμε. Τι λάθος όταν πεινάς!!! Κατ' αρχήν, τα σκαλιά βρωμίζουν όντως από τα συμπαθέστατα τετράποδα. Έτσι, έχεις να αντιμετωπίσεις τις γλύστρες από τα κακά τους και τις γλύστρες από τις γυαλισμένες από το χρόνο και χρήση πέτρες στα σκαλιά. Βάλτε επιπλέον τη διαβολεμένη ζέστη που έκανε, χρειάστηκαν 40 λεπτά για να τα κατέβουμε! Ένα θα σας πω: τρέμανε τα κατσακλίδια μας όταν φτάσαμε κάτω! Η περιπέτεια δεν τέλειωσε όμως εκεί. Όταν φτάσαμε, αναζητήσαμε την ταβέρνα (για την οποία θα σας μιλήσω σε επόμενο ποστ). Καθόμαστε λοιπόν πεινασμένοι και τρεμάμενοι και με το που καθόμαστε, έρχεται το αφεντικό ο Γιώργος και μας λέει: συγγνώμη, κλείνουμε γιατί κάτι μας έτυχε!!! Ουπς! Φύγαμε λέγοντας πως θα κατέβουμε την επόμενη μέρα και ανεβήκαμε με το τελεφερίκ χωρις δεύτερη κουβέντα, αποφασισμένοι να μπούμε και να φάμε στην πρώτη ταβέρνα που θα βρισκόταν μπροστά μας, όπως και έγινε.

Η ώρα κόντευε 8 και πράγματι, κοντοσταθήκαμε σε μια ταβέρνα που λεγόταν Διόνυσος, μας φάνηκε καλή και μπήκαμε μέσα. Για 1ο βράδυ σε ταβέρνα, και τυχαία επιλογή, ήταν καλά.

Τι φάγαμε: Μας έφεραν ψωμάκι άσπρο και μαύρο, με πάστα ελιάς. Φυσικά φάβα Σαντορίνης και ντοματοκεφτέδες. Σαλάτα, και για κύριο ένα ωραιότατο φιλέτο κοτόπουλο με κρέμα γάλακτος, πάνω σε καλαθάκι καταϊφιού. Τέλειο ήταν! Όλα αυτά, μαζί με ένα μπουκάλι νερό (το νερό εκεί όπως κι εδώ, δεν πίνεται), ένα αναψυκτικό και μία μπύρα, 40 ευρώ. Μας κέρασαν επίσης και λικέρ. Για 1η φορά και τυχαία ξαναλέω επιλογή, ήταν καλά...

Κοτόπουλο με βινσάντο, πιπεριές και λιαστές ντομάτες Σαντορίνης

Επηρεασμένη από τα προϊόντα που παράγει η Σαντορίνη και το νόστιμα φαγητά που έφαγα εκεί, μαγείρεψα κοτόπουλο, με λιαστές ντομάτες Σαντορίνης και κρασί βινσάντο. Το βινσάντο, είναι ένα ακριβούτσικο κρασί σε σχέση με τα υπόλοιπα της Σαντορίνης, και γι’ αυτό, θα έλεγε κανείς ότι δεν πρέπει να σπαταλιέται στο φαγητό. Έλα όμως που ακόμα και στο φαγητό κάνει τη διαφορά! Αυτοί που ασχολούνται με το κρασί, λένε ότι αν ένα κρασί δεν πίνεται (δεν είναι ωραίο δηλαδή), δεν κάνει ούτε για τη μαγειρική. Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν, το φαγητό γίνεται πολύ νόστιμο.

Αν δεν μπορείτε να βρείτε βινσάντο, αντικαταστήστε με κάποιο γλυκό κρασί. Αν δεν μπορείτε να βρείτε λιαστά ντοματάκια Σαντορίνης, αντικαταστήστε με άλλα λιαστά ντοματάκια. ή με αυτά που θα φτιάξετε μόνοι σας. Δεν θα είναι το ίδιο, αλλά μπορείτε να ονειρευτείτε σαντορινιές γεύσεις, με θέα την καλντέρα και να ταξιδέψετε νοερά, σ’ αυτό τον όμορφο τόπο!

Κοτόπουλο με βινσάντο, πιπεριές και λιαστά ντοματάκια Σαντορίνης

Υλικά για 3 άτομα

6 μπουτάκια κοτόπουλου (κοπανάκια)
3-4 κ. σ. ελαιόλαδο
2 χρωματιστές πιπεριές (πορτοκαλί, κίτρινη)
½ ποτήρι κρασιού κρασί βινσάντο
λίγα λιαστά ντοματάκια Σαντορίνης
αλάτι με μπαχαρικά
νερό

Εκτέλεση

Πλένουμε το κοτόπουλο και το αφήνουμε να στραγγίξει.
Ζεσταίνουμε το λάδι και προσθέτουμε το κοτόπουλο.
Το γυρίζουμε στο λάδι για 5 λεπτά να πάρει χρώμα.
Σβήνουμε με το κρασί και αφήνουμε να βράσει 2-3 λεπτά.
Προσθέτουμε 1 κούπα νερό και αφήνουμε να βράσει για 5-10 λεπτά.
Προσθέτουμε τις πιπεριές κομμένες σε μεγάλα κομμάτια και βράζουμε για άλλα 10 λεπτά.
Τέλος, αλατίζουμε, προσθέτουμε τα ντοματάκια και αφήνουμε να βράσουν όλα μαζί για 20 λεπτά, προσθέτοντας νερό όποτε χρειάζεται. Στην τελευταία φάση, δεν ανακετεύουμε πολύ, για να μην λιώσουν τα ντοματάκια.

Συνοδέψαμε το φαγητό μας με σαλάτα πράσινη, ντομάτα και αγγούρι από τον κήπο μας, λιαστά ντοματάκια Σαντορίνης, ελαιόλαδο και μπαλσάμικο, σερβιρισμένα σε ζυμαρένιο καλαθάκι.