Τσιπόπιτα κυπριακή με αμύγδαλα

Εδώ και καιρό γνώρισα την Αργυρή. Έψαχνε να αγοράσει το βιβλίο μου με τα λικέρ και από τότε μιλάμε συχνά, γιατί έχουμε ίδια ενδιαφέροντα. Πάνω στην κουβέντα μας, μου έδωσε τη συνταγή για την κυπριακή τσιπόπιτα.

Η τσιπόπιτα είναι ένα κυπριακό γλυκό που γίνεται με χειροποίητα φύλλα και τσίπα. Η τσίπα είναι το βούτυρο του πρόβειου γάλακτος λέει η Αργυρή. Στα χωριά μέχρι σήμερα, οι βοσκοί βάζουν το γάλα σε φαρδιά δοχεία, και το επόμενο πρωί μαζεύουν το βούτυρο που μαζεύεται στην επιφάνεια. Με το βούτυρο αυτό φτιάχνουν πίτα.

Στη νηστήσιμη εκδοχή της, η τσιπόπιτα έχει ελαιόλαδο και αμύγδαλα.

Η τσίπα είναι παχύ βούτυρο σαν αυτό που βάζουμε στους κουραμπιέδες. Εναλλακτικά, μπορείτε να βάλετε και κρητική στάκα.

Αν δεν βρίσκουμε τσίπα λέει η Αργυρή, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε βούτυρο φρέσκο, ή φρέσκια κρέμα, ή ακόμα και μυζήθρα φρέσκια ανάλατη ανακατεμένη με λίγη φρέσκα κρέμα. Μπορούμε επίσης την πίτα αυτή να την φτιάξουμε μόνο με αμύγδαλα χοντροκοπανισμένα και αλείβουμε την πίτα με ελαιόλαδο. Έτσι γίνεται νηστίσιμη.

Εδώ στη Ζάκυνθο όπως καταλαβαίνετε, τσίπα και στάκα δεν παίζει να υπάρχει. Οπότε η συνταγή δοκιμάστηκε με βούτυρο. Και επειδή ήθελα να είναι πιο πλούσια, έβαλα και αμύγδαλα.
Στο τέλος θα παραθέσω τις αναγκαίες αλλαγές για την ορίτζιναλ συνταγή.
Η δική μου μέτρηση έγινε με κούπα δοσομετρική. Αν δεν έχετε δοσομετρική κούπα, μετρήστε με μια κούπα μεσαίου μεγέθους, την ίδια για όλα τα υλικά.

Το ζυμαράκι της Αργυρής ήταν τέλειο. Ήταν ελαστικό και υπέροχο στο άνοιγμα. Κρατήστε τα υλικά του ακόμα και για αλμυρές πιτούλες. 

Τσιπόπιτα
Υλικά για 30 νο ταψί
(βγαίνουν πάνω από 45-50 μπουκιές)
για τη ζύμη
4 κούπες αλεύρι (λίγο λιγότερο από 600 γρ. Για την ακρίβεια έβαλα 570 γρ.)
1/2 κ. γ. αλάτι
1 κ. σ. χυμό λεμονιού
1/3 κούπας ελαιόλαδο
1 κούπα συν 2 κ. σ. νερό
έξτρα αλεύρι για το άνοιγμα των φύλλων
για τη γέμιση*
100 γρ. βούτυρο (πρόβειο, τσίπα ή στάκα)*Ομολογώ ότι έβαλα αγελαδινό :-)*
100 γρ. χοντροτριμμένα και καβουρντισμένα αμύγδαλα με τη φλούδα*
1 κ. γ. κανέλλα
για το σιρόπι
1,5 κούπα νερό
2 κούπες ζάχαρη
1 ξύλο κανέλλας
ένα κομμάτι φλούδα λεμονιού
χυμό μισού λεμονιού

Εκτέλεση
Σε μπωλ βάζουμε το αλεύρι και αλάτι και ανακατεύουμε.
Κάνουμε λακκούβα και ρίχνουμε μία κούπα νερό (σε θερμοκρασία δωματίου), το λάδι και το λεμόνι.
Ανακατεύουμε και ζυμώνουμε. Αν έχει μείνει αλεύρι που δεν το έχει πάρει προσθέτουμε μια-δυο κουταλιές νερό ακόμα.
Αλευρώνουμε πάνω κάτω το ζυμάρι και το αφήνουμε να σταθεί για μισή ώρα.
Στο μεταξύ, φτιάχνουμε το σιρόπι για να κρυώσει.

Σε κατσαρόλα βάζουμε τα υλικά του σιροπιού και τα βράζουμε για 3-4 λεπτά.
Αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε να κρυώσει.

Τρίβουμε τα αμύγδαλα και τα ανακατεύουμε με 1 κ. γ. κανέλλα.
Βουτυρώνουμε ένα στρογγυλό ταψί μετρίου μεγέθους.

Λιώνουμε το βούτυρο σε πολύ χαμηλή φωτιά. Αν είναι τσίπα δεν χρειάζεται λιώσιμο. Πιθανότατα να απλώνεται έτσι. Αν θέλει λιώσιμο, απλώς αφήστε το να λιώσει. Όχι να κάψει ή να βράσει.

Μετά από μισή ώρα, αλευρώνουμε ελαφρά την επιφάνεια που θα ανοίξουμε το φύλλο.
Χωρίζουμε τη ζύμη σε έξι κομμάτια. Αυτό, μπορείτε να το κάνετε και από πριν, αφού τη φτιάξετε.
Ανοίγουμε ένα-ένα φύλλο με βέργα, αλευρώνοντας πάνω-κάτω όποτε χρειάζεται. Το φυλλαράκι ανοίγει πολύ εύκολα και όμορφα με αυτή τη συνταγή.
Αφού το ανοίξουμε σε λεπτό φύλλο, απλώνουμε σε όλη την επιφάνεια με πινέλο βούτυρο.
Πασπαλίζουμε με αμύγδαλα (1,5 κ. σ. αμύγδαλο και για κάθε φύλλο).
Τυλίγουμε το φύλλο σε ρολό.
Όταν το τυλίξουμε, πιάνουμε τις δύο άκρες και τις στρίβουμε προς αντίθετη κατεύθυνση, έτσι ώστε το ρολάκι μας να γίνει στριφτό. Στη συνέχεια, το τυλίγουμε σε σαλιγκάρι και το βάζουμε στο κέντρο του ταψιού.
Συνεχίζουμε έτσι με κάθε φύλλο. Αφού τα στρίψουμε, συνεχίζουμε το τύλιγμα γύρω από το σαλιγκάρι που δημιουργήσαμε στο ταψί. Δεν βάζουμε τα ρολάκια πολύ κολλητά το ένα με το άλλο, για να μπορούν να ψηθούν καλά μέσα.
Στο τέλος, αν έχει μείνει βούτυρο, βουτυρώνουμε από πάνω τα φύλλα. Εγώ, βουτύρωνα και τα πλαϊνά καθώς τα έβαζα, στα σημεία που θα ακουμπούσαν με τα επόμενα.

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς ή 170 με αέρα.
Ψήνουμε για 45-50 λεπτά ή μέχρι να πάρουν χρώμα, πάνω-κάτω.

Βγάζουμε απ΄ τον φούρνο και περιχύνουμε με το κρύο σιρόπι.
Πάνω από το ταψί, τοποθετούμε 2 ξύλινες κουτάλες ή κάτι ανάλογο και σκεπάζουμε το ταψί με διπλωμένο τραπεζομάντηλο. Αφήνουμε το γλυκό να πιει το σιρόπι.

Στην τσιπόπιτα, προσθέτουν αν θέλουν και κρέμα ή ανάλατη μυζήθρα. Εδώ να σας πω, ότι άφησα να πιει το σιρόπι, ήπιε κάμποσο και μετά τέρμα. Τρύπησα σε κάποιες μεριές το φύλλο, αλλά τελικά, το σιροπάκι το ήπιε όταν την έκοψα σε κομμάτια.

Γλύφουμε ΚΑΙ τα δαχτυλάκια λέει η Αργυρή καθώς κόβουμε το κομματάκι για να το φάμε και πραγματικά είναι για να γλύφεις τα δάχτυλά σου!

Tips:
Εδώ να πω μερικές παρατηρήσεις.
Αν έχετε τσίπα, δεν χρειάζεται λιώσιμο απαραίτητα για να απλωθεί.
Στη νηστίσιμη υπενθυμίζω εκδοχή, έχει αμύγδαλα και ελαιόλαδο.
Αν βάλετε μόνο τσίπα, την ανακατεύετε με λίγη κανέλλα και λίγη ζάχαρη. Επίσης, αν θέλετε πασπαλίζετε στο τέλος από πάνω με λίγα αμύγδαλα.
Στην εκδοχή με την τσίπα, μπορείτε να προσθέσετε κρέμα ή μυζήθρα ανάλατη. Στη συνταγή της Αργυρής, αν έχει μόνο τσίπα, μπορεί να πάρει 2 φλυτζάνια τσίπα.

Τέλος να σας πω ότι η τσιπόπιτα, έστω και χωρίς τσίπα η ξετσίπωτη, ήταν πεντανόστιμη!!!

Καλή εβδομάδα!

Κανελόνια με κιμά και μπεσαμέλ

Μπελαλίδικο, κλασικό μα πολύ νόστιμο φαγητό σας έχω σήμερα. Κλασικό Κυριακάτικο φαγητό της μαμάς: Κανελόνια με κιμά και μπεσαμέλ! Πάμε;

Κανελόνια με κιμά και μπεσαμέλ

Υλικά για στενόμακροο μέτριο πυρέξ

1 πακέτο μισού κιλού κανελόνια που δεν χρειάζονται βράσιμο

1 κ. σ. τριμμένη φρυγανιά ή σιμιγδάλι

κιμάς μαγειρεμένος ή κιμά που θα φτιάξουμε με:

μισό κιλό κιμά

1 κρεμμύδι ξερό

½ φλυτζάνι κρασί

1 κ. σ. πάστα ντομάτας ή 2-3 φρέσκιες ντομάτες

αλάτι

πιπέρι

1 ξύλο κανέλλα

λίγο λάδι ή καθόλου λάδι

νερό

μπεσαμέλ

λίγο λάδι ή μαργαρίνη για το ταψί

για τη μπεσαμέλ

1 κιλό γάλα

5 κ. σ. βούτυρο

7 κ. σ. γεμάτες αλεύρι

1 πρέζα μοσχοκάρυδο

1 πρέζα πιπέρι λευκό

1 πρέζα αλάτι

λίγο τριμμένο τυρί

Εκτέλεση

Αν έχουμε κιμά ήδη είναι ό,τι καλύτερο. Αν δεν έχουμε τον φτιάχνουμε.

Σωτάρουμε τον κιμά στην κατσαρόλα. Αν είναι λιπαρός δεν χρειάζεται να προσθέσουμε λάδι.

Προσθέτουμε και το κρεμμύδι να σωταριστεί μαζί κι αυτό.

Όταν σωταριστούν και δεν έχει άλλο υγρά, σβήνουμε με το κρασί.

Αφού πάρει μια βράση, ρίχνουμε την ντομάτα, την πάστα, το αλάτι, το πιπέρι, την κανέλλα και νερό να καλύπτει 2-3 δάχτυλα τον κιμά.

Κλείνουμε σε χύτρα και βράζουμε για 25-30 λεπτά.

Όταν γίνει, αφήνουμε να κρυώσει λίγο για να γεμίσουμε τα κανελόνια.

Βουτυρώνουμε ή λαδώνουμε ένα πυρέξ και πασπαλίζουμε με λίγη τριμμένη φρυγανιά ή λίγο σιμιγδάλι.

Γεμίζουμε ένα-ένα τα κανελόνια και τα στρώνουμε στο ταψί ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ γιατί καίει.

Φτιάχνουμε τη μπεσαμέλ.

Λιώνουμε το βούτυρο σε τηγάνι αντικολλητικό.

Προσθέτουμε το αλεύρι και το ψήνουμε για 3-4 λεπτά. Αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το γάλα σιγά-σιγά και ανακατεύοντας με σύρμα συνέχεια για να μην σβολιάσει. Προσθέτουμε έτσι όλο το γάλα.

Βάζουμε πάλι το μίγμα στη φωτιά και ανακατεύουμε μέχρι να κοχλάσει και να πήξει.

Προσθέτουμε και το αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο. Ανακατεύουμε συνέχεια παρόλο που δεν βράζει από την αρχή. Αν τυχόν δεν πήζει η μπεσαμέλ, αφήνουμε να βράσει σε χαμηλή φωτιά για να εξατμιστεί το επιπλέον υγρό, ή πασπαλίζουμε με αχνορίχτη λίγο αλεύρι. Αν ρίξουμε με αχνορίχτη αλεύρι και ανακατέψουμε με το σύρμα, δεν σβολιάζει η μπεσαμέλ.

Όταν πήξει (δεν θα πρέπει να είναι υπερβολικά σφιχτή αλλά ούτε και νερουλή. Θα πρέπει να ρέει σαν μέλι), ρίχνουμε λίγο τυρί τριμμένο, ανακατεύουμε και την ρίχνουμε πάνω από τα κανελόνια. Πασπαλίζουμε από πάνω με λίγο τυρί τριμμένο ακόμα.

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 190-200 βαθμούς, βάζουμε το φαγητό στο φούρνο και ψήνουμε για 30-40 λεπτά σε πάνω κάτω αντιστάσεις μέχρι να πάρει χρώμα η μπεσαμέλ.

Αφήνουμε να κρυώσει λίγο το φαγητό και σερβίρουμε.

Αν δεν θέλετε να βάλετε μπεσαμέλ, μπορείτε να καλύψετε τα κανελόνια με σάλτσα ντομάτας και τυράκι από πάνω. 

Μαρμελάδα δαμάσκηνο χωρίς ζάχαρη, με γλυκαντικό

Πρόσφατα συνάδελφος μου ζήτησε να της φτιάξω μαρμελάδα χωρίς ζάχαρη. Μπορεί κάποιος να φτιάξει μαρμελάδα χωρίς ζάχαρη, με πολύ ώριμα φρούτα, η οποία όμως, μην περιμένετε να είναι το ίδιο γλυκιά και ενδιαφέρουσα όπως μία με κανονική ζάχαρη, όπως επίσης, μην περιμένετε να είναι μακράς διαρκείας, αφού η ζάχαρη, πέρα από τη γλύκα που προσδίδει, παίζει το ρόλο του συντηρητικού.

Θα πρέπει να την καταναλώσεις σύντομα, είπα. Μην ανησυχείς γι΄αυτό. είπε :-) Οπότε για να την φτιάξω έκανα τα εξής:

Μαρμελάδα δαμάσκηνο χωρίς ζάχαρη
Χρειάστηκα για ένα βάζο των 300 (νομίζω) ml
1/2 κιλό δαμάσκηνα (αν είναι ώριμα ακόμα καλύτερα)
3/4 κούπας νερό
6 φακελάκια ασπαρτάμη σε σκόνη (λιγότερο από 6 γραμμάρια σε σύνολο)
προαιρετικά: μία πρέζα κανελλογαρίφαλο

Τι έκανα:
Έπλυνα και έκοψα τα δαμάσκηνα σε μικρότερα κομμάτια. Τα δικά μου δεν ήταν πάρα πολύ ώριμα, οπότε ήθελαν βράσιμο καλό.
Σε κατσαρολάκι αντικολλητικό, έβρασα τα δαμάσκηνα με το νερό για 10 λεπτά.
Στη συνέχεια, τα έλιωσα με ραβδομπλέντερ και τα ξαναέβαλα στη φωτιά. Αν το υλικό σας το δείτε νερουλό, αφήστε το λίγο στη φωτιά να χάσει τα υγρά του. Εμένα δεν χρειάστηκε.
Πρόσθεσα μια πρέζα κανέλλα και γαρίφαλο και ασπαρτάμη, λιγότερο από 6 γραμμάρια.
Δεν είμαι φανατική με τη χρήση των γλυκαντικών, αλλά η συνάδελφος έχει ζάχαρο και δεν γινόταν αλλιώς. Αν χρησιμοποιήσετε άλλο γλυκαντικό, αφήστε το για το τέλος. Υπάρχουν κάποια γλυκαντικά που δεν πρέπει να εκτίθενται σε υψηλές θερμοκρασίες. Τσεκάρετέ το. 'Ο,τι κι αν χρησιμοποιήσετε βάλτε το στο τέλος και ξεκινήστε με λίγη ποσότητα. Δοκιμάζετε και προσθέτετε μέχρι να σας ικανοποιεί στη γεύση.
Διατηρήστε τη μαρμελάδα οπωσδήποτε στο ψυγείο και καταναλώστε τη σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Καλή εβδομάδα!

Ψωμί με αλεύρι ζέας και μαγιά

Ο άντρας της Μαρίας είχε προβλήματα δυσανεξίας με τα παρασκευάσματα με κοινό αλεύρι, μέχρι που έβγαλε από τη ζωή του τη γλουτένη. Δοκίμασε ψωμί με αλεύρι ζέας και είδε ότι του πάει μια χαρά, παρόλο που όπως έχουμε ξαναπεί η ζέα δεν είναι 100% χωρίς γλουτένη, αλλά είναι πολύ καλύτερα ανεκτή από τα άτομα που έχουν πρόβλημα.
Οπότε προχτές, συναντηθήκαμε για να κάνουμε ψωμί με ζέα και μαγιά, αφού η Μαρία νόμιζε πως δεν θα ξέρει να το χρησιμοποιήσει. Μπούρδες :-p Μια χαρά πήγε το πειραματάκι και περάσαμε πολύ ωραία καθώς περιμέναμε να γίνει το ψωμάκι!

Η μαγιά που χρησιμοποιήσαμε ήταν μαγιά επίσης χωρίς γλουτένη. Αν δεν έχετε πρόβλημα με την κοινή μαγιά, πιστεύω ότι κι εκείνη θα φουσκώνει το ψωμί μια χαρά. Διαφορετικά, πάρτε μαγιά χωρίς γλουτένη. Και τα δύο υλικά τα βρήκαμε σε μαγαζί με μπαχαρικά, άλευρα κλπ και συγκεκριμένα στη Ζάκυνθο στο Γεύσεις και αρώματα.

Το πειραματάκι έγινε μόνο με μισό κιλό αλεύρι για να δούμε πώς θα πάει. Και ορίστε τι κάναμε:

Ψωμί με ζέα και μαγιά
Υλικά
500 γρ. αλεύρι ζέας
1,5 κούπα νερό χλιαρό
1 φακελάκι μαγιά των 7 γρ. χωρίς γλουτένη
1 κ. γ. ζάχαρη
1 κ. σ. ελαιόλαδο
1/2 κ. γ. αλάτι (μπορείτε να βάλετε λίγο παραπάνω γιατί έμοιαζε λίιιιιγο ανάλατο

Εκτέλεση
Μέσα σε ένα μπωλ βάζουμε μία κούπα χλιαρό νερό και ρίχνουμε τη μαγιά και τη ζάχαρη.
Ανακατεύουμε να λιώσουν και προσθέτουμε το λάδι και το μεγαλύτερο μέρος του αλευριού.
Προσθέτουμε το αλάτι και το υπόλοιπο αλεύρι και νερό.
Αν δεν έχει πάρει όλο το αλεύρι, ρίχνουμε λίγο ακόμα νερό. Αν δείχνει λασπωμένο, ρίχνουμε λίγο αλεύρι. Θέλουμε ένα ζυμαράκι που δεν κολλάει στα χέρια.
Όλη η διαδικασία δεν πήρε παραπάνω από δέκα λεπτά.
Με τη Μαρία βάλαμε το ψωμάκι πάνω στην ειδική πυρίμαχη πλάκα που διέθετε ο φούρνος της, αφού την πασπαλίσαμε με αλεύρι. Διαφορετικά, στρώνουμε λαδόκολλα σε ταψί και βάζουμε επάνω το ψωμί.

Το χαράζουμε και το αφήνουμε σε θερμό περιβάλλον να φουσκώσει (στον φούρνο στους 50 βαθμούς). Δεν χρειάστηκε παραπάνω από 15-20 λεπτά για να φουσκώσει και από το πείραμα που έκανα σήμερα με αλεύρι χωρίς γλουτένη εντελώς, το οποίο φούσκωσε επίσης μέσα σε δέκα λεπτά, τείνω να πιστέψω ότι αυτό συμβαίνει λόγο της απουσίας της γλουτένης ή πολύ απλά είναι πολύ δυνατή η μαγιά :-p
Αφού φουσκώσει (δεν έγινε και διπλάσιο, μη νομίζετε) το ψήνουμε για 50 λεπτά στους 180 βαθμούς με αέρα.

Συγκρατιόμαστε να μην το τσακίσουμε έτσι ζεστό όπως είναι!
Έγινε ωραιότατο και νοστιμότατο!

Για ψωμί με προζύμι και αλεύρι ζέας, ανατρέξτε εδώ!

Λικέρ φραγκοστάφυλο

Πέρυσι η Ξανθή, ξέροντας ότι με ενδιαφέρουν τα φρούτα του δάσους για πειράματα με λικέρ και γλυκά κουταλιού, μου είχε στείλει διάφορα φρουτάκια από τα μέρη της. Πολύτιμα δώρα πραγματικά. Το ένα πιο όμορφο από το άλλο αλλά και ενδιαφέροντα ως προς τα αποτελέσματα που έδωσαν.

Στην παρακάτω φωτό, βλέπετε και τα τέσσερα μαζί. 

Πάνω αριστερά: τσάπουρνα

Πάνω δεξιά:φραγκοστάφυλο

Κάτω αριστερά: σαμπούκος

Κάτω δεξιά: κράνα

Η εμπειρία με τα λικέρ μετά την ενασχόληση μετά από τόσα χρόνια, με έχει κάνει ικανή να φτιάξω λικέρ ακόμα και με ελάχιστη ποσότητα. Όταν δεν έχεις τη δυνατότητα να έχεις μεγάλη ποσότητα από ένα σπάνιο φρούτο, τότε βολεύεσαι με όσο έχεις.

Μπορεί να έχεις μικρή ποσότητα, αλλά το λίγο λικεράκι που θα πάρεις είναι πολύτιμο και σε αποζημιώνει.

Τα φούτα του δάσους δίνουν πολύ γευστικά λικέρ. Το φραγκοστάφυλο έγινε πάρα πολύ νόστιμο! Μπορείτε να βρείτε ακόμα απ' ό,τι είδα σε ένα μανάβικο. Και ναι! Υπάρχει μανάβικο στη Ζάκυνθο που φέρνει σπάνια και δυσεύρετα φρούτα και το ανακάλυψα πρόσφατα. Ακριβά μεν, αλλά φέρνει. Και εκτός από σπάνια, φέρνει και βυσσινάκι και μελιτζανάκι. Αμέ!

Τι έλεγα; Α ναι! 'Ότι το φραγκοστάφυλο έγινε τέλειο! Δίνει καταπληκτική γεύση και χρώμα. Δοκιμάστε το αν βρείτε!

Λικέρ φραγκοστάφυλο 
Υλικά 
60 γρ. φραγκοστάφυλα (ζυγισμένοι μόνο οι σπόροι)
60 γρ. άχρωμο ρούμι
40 γρ. νερό
40 γρ. ζάχαρη λευκή

Εκτέλεση 
Πλένουμε και ξεσποριάζουμε τα φραγκοστάφυλα.
Τα βάζουμε σε βάζο μαζί με το ρούμι και τα αφήνουμε εντός σπιτιού σε σκιερό μέρος για 1 μήνα. Μετά από 1 μήνα, φτιάχνουμε ελαφρύ σιρόπι (που θα βράσουμε μόλις για 1-2 λεπτά) με το νερό και τη ζάχαρη.
Αφήνουμε να κρυώσει καλά και το βάζουμε στο βάζο με τα φραγκοστάφυλα.
Αφήνουμε εντός σπιτιού για 3-4 μέρες.
Φιλτράρουμε σε καθαρή μπουκάλα.

Τέλος, αν έχετε φρέσκα φραγκοστάφυλα, βάλτε τα στις σαλάτες σας. Ταιριάζουν πάρα πολύ!

Καλή εβδομάδα!

Update:
Θεωρώ αναγκαίο να τονίσω, ότι τόσο στις φωτογραφίες των λικέρ στο μπλογκ και στο βιβλίο μου Λικεράκια και σερμπέτια, όσο και στην πραγματικότητα, το χρώμα των λικέρ είναι πέρα για πέρα πραγματικό, χωρίς προσθήκη χρώματος. Θεωρώ μεγάλη χαζομάρα ΕΙΔΙΚΑ στα λικέρ να προσθέτουμε χρώμα. Πραγματικά δεν υπάρχει λόγος. Τα περισσότερα φρούτα δίνουν υπέροχο χρώμα, φυσικό και όμορφο. Λέω ειδικά στα λικέρ, επειδή στις τούρτες πχ, μπορεί να χρειάζεται χρώμα, ειδικά σε αυτές με ζαχαρόπαστα. Στα λικέρ όμως είναι εντελώς περιττό.

Μπανόφι

Αφού είδαμε πώς μπορούμε να καραμελώσουμε ζαχαρούχο γάλα, σας γράφω τη συνταγή για μπανόφι. Η δόση που έκανα ήταν για μικρό ταψί 26-28 εκ. Μπορείτε να διπλασιάσετε τα υλικά για μεγαλύτερο ταψί (πχ ένα κλασικό παραλληλόγραμμο πυρέξ) αλλά θα σας πρότεινα να μην διπλασιάσετε το γάλα και την κρέμα γάλακτος γιατί είναι πάρα πολύ παχυντικό γλυκό. Καλύτερα να έχετε μια λεπτότερη στρώση υλικών, παρά τούρμπο από θερμίδες γλυκό. Τα δύο αυτά υλικά, ήταν πολλά για μικρό ταψί.

Το γλυκό αυτό, λόγω της ύπαρξης του καραμελωμένου γάλακτος, είναι πάρα πολύ γλυκό. Γι' αυτό,  προτιμάμε κρέμα γάλακτος άγλυκη. Αν σας φαίνεται υπερβολικό το εντελώς άγλυκο, βάλτε μόνο ένα κουταλάκι του γλυκού άχνη ζάχαρη.

Μπανόφι
Υλικά για ταψί 26-28 εκ.
λιγότερο από ένα πακέτο μπισκότα τύπου πτι μπερ των 225 γρ.
λίγο κρύο γάλα για να βρέξουμε τα μπισκότα
1 κουτί καραμελωμένο ζαχαρούχο γάλα 400 γρ.
1 ώριμη μπανάνα
1 κρέμα γάλακτος 200 ml 35% λιπαρά
1 κ. γ. άχνη ζάχαρη
1 μικρό κομμάτι σοκολάτα κουβερτούρα (ή γάλακτος)

Εκτέλεση
Καραμελώνουμε το ζαχαρούχο γάλα με έναν από τους τρόπους που περιέγραψα στο προηγούμενο ποστ. Σε κάποια μεγάλα σούπερ μάρκετ, υπάρχει καραμελωμένο γάλα.
Σε ένα πιάτο βάζουμε λίγο κρύο γάλα (μισή κούπα πχ).
Βουτάμε 2-3 μπισκότα τη φορά, ίσα να βραχούν και όχι να μουλιάσουν και να λιώσουν.
Στρώνουμε δύο στρώσεις μπισκότα στο ταψί. Εννοείται ότι αν δεν φτάσει το γάλα, συμπληρώνουμε.
Προσθέτουμε το καραμελωμένο γάλα. Για να μην σας δυσκολέψει στο άπλωμα, βάλτε μικρές κουταλιές κατά τόπους και απλώστε το με βρεγμένο κουτάλι αν σας δυσκολεύει.
Κόβουμε τη μπανάνα σε λεπτές φέτες και την βάζουμε πάνω από την καραμέλα.
Τέλος, χτυπάμε την κρέμα γάλατος με ένα κουταλάκι άχνη ζάχαρη μέχρι να σφίξει. Για να μην σας κόβει με το χτύπημα η κρέμα γάλακτος, φροντίζετε ειδικά αν είναι καλοκαίρι, να βάζετε μπωλ, χτυπητήρια μίξερ και κρέμα γάλακτος για μισή ώρα στην κατάψυξη.
Πάνω από τη σαντιγύ, τρίβουμε τη σοκολάτα.
Βάζουμε το γλυκό στο ψυγείο να παγώσει.
Τρώμε με τύψεις :-p

Καλή εβδομάδα!

Ααααα ξέχασα να σας πω! Το ξέρατε ότι η λέξη banoffee προέρχεται από τις λέξεις banana και toffee (τύπος μαλακής καραμέλας ας πούμε);

Πώς καραμελώνουμε ζαχαρούχο γάλα

Ήθελα να ξεκινήσω τη νέα σαιζόν της μικρής κουζίνας με ένα γλυκό, αγαπημένο της οικογένειας το μπανόφι. Στο οποίο μπανόφι, χρησιμοποιούμε καραμελωμένο ζαχαρούχο γάλα. Οπότε, θεώρησα καλύτερο να σας πω πρώτα πώς καραμελώνουμε ζαχαρούχο γάλα και μετά να βάλω τη συνταγή.

Ακολουθεί σεντονάκι :-)

Όσες φορές έχω καραμελώσει ζαχαρούχο γάλα για μπανόφι, το έχω κάνει με τη γνωστή μέθοδο του βρασίματος της κονσέρβας μέσα σε νερό που το καλύπτει. Η μέθοδος αυτή έχει γίνει συχνά αντικείμενο συζήτησης επειδή οι απόψεις διίστανται για το αν είναι υγιεινό ή όχι να βράζει η κονσέρβα και στη συνέχεια να φυλάsσεται για μήνες. Αλλά ας τα πάρω με τη σειρά.

Αυτή τη φορά, καραμέλωσα ζαχαρούχο γάλα με τρεις διαφορετικούς τρόπους για να σας πω τα υπέρ και τα κατά τους. Ας τους δούμε.

1ος τρόπος:
Το βράσιμο της κονσέρβας
Υλικά:
1 κονσέρβα ζαχαρούχο γάλα (400 γρ.)

Για να καραμελώσουμε ζαχαρούχο γάλα με αυτό τον τρόπο, βάζουμε την κονσέρβα με το γάλα ΧΩΡΙΣ να την ανοίξουμε, σε κατσαρόλα και προσθέτουμε νερό να την καλύπτει. Επειδή είναι χρονοβόρα διαδικασία. και το ρευματάκι κοστίζει, κανένας δεν καραμελώνει μόνο μια κονσέρβα, αλλά αρκετές μαζί, αφού διατηρούνται μετά σε ντουλάπι για μήνες.
Βγάζουμε το χαρτί της συσκευασίας (μόνο και μόνο για να μην γεμίσει η κατσαρόλα χαρτί...), βάζουμε τις κονσέρβες στην κατσαρόλα με το νερό από την αρχή και τις βράζουμε για 2 ώρες, σε μέτρια προς δυνατή φωτιά, με νερό που θα καλύπτει συνέχεια τις κονσέρβες. Αν χαμηλώνει η στάθμη του νερού, θα πρέπει να συμπληρώνετε νερό.
Αφήνουμε τις κονσέρβες να κρυώσουν μέσα στο νερό που έβρασαν.
ΠΡΟΣΟΧΗ: δεν ανοίγουμε τις κονσέρβες όσο είναι ζεστές για κανέναν λόγο γιατί μπορεί να εκραγούν! Μη φοβάστε. Δεν μου έχει συμβεί ποτέ! :-)

Το αποτέλεσμα: Παίρνετε μια πυκνή καραμέλα, με ωραία γεύση, η οποία μπορεί να σας δυσκολέψει λόγω πυκνότητας στο άπλωμα, αλλά μπορείτε να την απλώσετε στο ταψί βάζοντας λίγη-λίγη κατά τόπους και βοηθώντας με τη ράχη ενός βρεγμένου κουταλιού. Αν το παραβράσετε μπορεί να ζαχαρώσει κατά τόπους. Αυτό ίσως συμβαίνει και με το φύλαγμά της επί μήνες, αλλά δεν ορκίζομαι.

Τα υπέρ:
-Μπορούμε να καραμελώσουμε πολλές κονσέρβες μαζί, αφού μπορούμε στη συνέχεια να τις συντηρήσουμε σε ντουλάπι για μήνες. Την τελευταία φορά που έκανα μπανόφι, είχα την κονσέρβα πάνω από 6-8 μήνες στο ντουλάπι.
-Δεν αλλάζει ο όγκος του γάλακτος με αυτή τη μέθοδο. Μετά τη διaδικασία δηλαδή, παίρνετε μια γεμάτη κονσέρβα καραμελωμένο γάλα.

Τα κατά: 
-Πολλά έχουν λεχθεί για το κατά πόσο είναι υγιεινό να βράζουμε το υλικό μέσα στην ίδια κονσέρβα. Οι ειδικοί λένε ότι δεν πρέπει και θα βρείτε πολλές σελίδες αγγλόφωνες να υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να γίνεται αυτό. Τώρα τι μπορεί να πάθουμε όλοι όσοι το έχουμε κάνει επανειλημμένα, θα δείξει.. Το θέμα δεν είναι αν το υλικό είναι κατάλληλο για το γάλα, αλλά αν το υλικό εκτίθεται σε τόσο υψηλές θερμοκρασίες για ώρες και στη συνέχεια η συντήρησή του για μήνες μέσα στη ίδια την κονσέρβα.

2ος τρόπος
Βράσιμο σε μπεν μαρί ή κατσαρόλα απευθείας

Υλικά:
1 κονσέρβα ζαχαρούχο γάλα (400 γρ.)

Μπορούμε να βράσουμε το ζαχαρούχο γάλα, απευθείας σε κατσαρόλα ή σε μπεν μαρί. Επειδή και εδώ είναι χρονοβόρα διαδικασία και το γάλα "πιάνει" εύκολα στον πάτο της κατσαρόλας, ας είναι και αντικολλητική, συστήνω να κάνετε το καραμέλωμα σε μπεν μαρί.
Αδειάζουμε το περιεχόμενο της κονσέρβας σε κατσαρολάκι αντικολλητικό. Αν βάλετε απευθείας την κατσαρόλα στη φωτιά, χαμηλώστε πάρα πολύ την ένταση και συνεχίστε ανακατεύοντας συνεχώς επί μία ώρα. Ναι. Καλά διαβάσατε. Επί μία ώρα, ίσως και περισσότερο. Οπότε καταλαβαίνετε πόσο κουραστική διαδικασία είναι, αφού θα πρέπει να ανακατεύετε συνέχεια για να μην πιάσει.

Είναι καλύτερο λοιπόν να κάνετε αυτή τη μέθοδο σε μπεν μαρί.
Βάζουμε σε μεγαλύτερη κατσαρόλα νερό να βράζει σε μέτρια φωτιά και από πάνω βάζουμε το κατσαρολάκι με το γάλα. Ανακατεύουμε συχνά (αλλά όχι απαραίτητα συνέχεια) για μία ώρα. Εγώ το άφησα λίγο παραπάνω από μία ώρα και παραπύκνωσε. Σκεφτείτε καθώς θα ελέγχετε την πυκνότητά του, ότι όταν κρυώσει θα σφίξει κι άλλο.

Το ίδιο μπορείτε να κάνετε σε μπεν μαρί και στον φούρνο.

Το αποτέλεσμα: Παίρνετε μια πυκνή καραμέλα που θυμίζει σε γεύση πάρα πολύ τις γνωστές  καραμέλες γάλακτος που είχαν στο χαρτάκι μια αγελαδίτσα.

Τα υπέρ:
Ο τρόπος σίγουρα είναι πιο υγιεινός από το βράσιμο της ίδιας της κονσέρβας.
Τα κατά:
-Είναι χρονοβόρα διαδικασία και πρέπει να ανακατεύεις συνέχεια ή σχεδόν συνέχεια.
-Μειώνεται ο όγκος του γάλακτος κατά 1/4 περίπου. Ξεκίνησα δηλαδή με 400 γρ. γάλα και τελείωσα με σχεδόν 300 γρ. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί μια συσκευασία να μην φτάνει για ένα κανονικό ταψί μπανόφι.
-Έχει πιο μουντό χρώμα από τους άλλους τρόπους.

3ος τρόπος
Παρασκευή καραμελωμένου γάλακτος με την προσθήκη βουτύρου και ζάχαρης (οπότε δεν θεωρείτε απόλυτα καραμέλωμα, αλλά παρασκευή. Παρόμοια περιγραφή είχε γίνει και εδώ με την καραμέλα γάλακτος)

Υλικά:
1 κονσέρβα ζαχαρούχο γάλα (400 γρ.)
200 γρ. βούτυρο αγελαδινό
200 γρ. ζάχαρη καστανή (ή και λευκή)

Βάζουμε τη ζάχαρη με το βούτυρο σε αντικολλητικό κατσαρολάκι να λιώσει.
Όταν λιώσει προσθέτουμε το γάλα. Βράζουμε σε μέτρια φωτιά για 20 λεπτά. Μην το βράσετε παραπάνω γιατί ζαχαρώνει. Στην αρχή θα νομίσετε ότι το βούτυρο δεν πρόκειται να απορροφηθεί ποτέ, αλλά σύντομα ομογενοποιείται το μίγμα.

 
Θέλει λίγο χτύπημα με το κουτάλι που ανακατεύετε για να φαίνεται ομοιογενές.
Αν σας ζαχαρώσει, ανακατέψτε το με λίγο νεράκι.

Διατηρείται στο ψυγείο για καιρό. Πόσο δεν μπορώ να πω, γιατί εμένα άντεξε μια βδομάδα επειδή το έτρωγα :-)

Αποτέλεσμα: Παίρνετε διπλάσια ποσότητα υλικού, από ένα θεϊκό παρασκεύασμα που δυσκολεύεστε να του αντισταθείτε!

Υπέρ:
-Υγιεινή μέθοδος ως προς τον τρόπο παρασκευής
-Εκπληκτική γεύση, μάλλον η καλύτερη από όλες!!!
-Σύντομη διαδικασία
-Τελειώνετε με διπλάσια ποσότητα καραμελωμένου γάλακτος

Κατά:
-ΠΑΡΑ πολύ παχυντικό σε σχέση με τις άλλες μεθόδους, αλλά θεϊκή γεύση
-Ζαχαρώνει εύκολα

Και αυτό κράτησε μια βδομάδα στο ψυγείο μου γιατί το έτρωγα. Υποθέτω ότι κρατάει πολύ περισσότερο καιρό. Και στις δύο περιπτώσεις (μπεν μαρί και αυτή) με τον καιρό η επιφάνεια ζαχαρώνει αν δεν καλύπτεται. Καλύψτε τα με μεμβράνη αν δεν είναι σε μπωλ που κλείνει αεροστεγώς. 

Άλλοι τρόποι:
Μπορείτε να καραμελώσετε γάλα σε φούρνο μικροκυμάτων για λίγα δευτερόλεπτα. Δεν έχω φούρνο μικροκυμάτων, οπότε δεν μπορώ να δώσω συμβουλές.

Μπορείτε θεωρητικά να καραμελώσετε κονσέρβα σε χύτρα ταχύτητας αλλά δεν το συστήνω για λόγους ασφάλειας...

Φωτό από την 1η περίπτωση δεν είχα βγάλει. Όταν ανοίξω την τελευταία κονσέρβα που έχω στο ντουλάπι θα το κάνω.

Καλή εβδομάδα!

Και τα δωράκια πάνε σε....

Λοιποοόν, ακούσατε το γκονγκ που χτύπησε τη λήξη για να αφήσετε σχόλιο στο προηγούμενο ποστ; Αν το ακούσατε, αυτό σήμανε!
Και αφού το γκονγκ σήμανε τη λήξη, έκανα την ηλεκτρονική κλήρωση ανάμεσα σε 43 άτομα (δεν υπολογίστηκαν τα 2 έξτρα σχόλια που μπήκαν) με το random.com 12.30 ώρα Ελλάδας και νικητές είναι οι:

35: mammy on line (δοσομετρικά κουταλάκια)
23: Γιώργος Βαρβάκης (μίνι τρίφτης). Κοίτα Γιώργο να παίρνεις κανένα λαχείο όταν μπαίνεις στο μπλογκ μου γιατί είναι η 2η φορά που κερδίζεις σε κλήρωσή μου!!!
17: η συνονόματη Δήμητρα Ξανθάκη (σουρωτήρι τσαγιού)! Καλωσήρθες Δήμητρα. Με το καλημέρα κέρδισες! :-)

Random Sequence Generator

Here is your sequence:

35
23
17
 5
11
 4
30
41
 8
18
20
28
32
38
37
21
43
42
22
 7
34
25
12
14
26
36
29
19
39
15
31
10
 2
33
40
 1
 6
13
 3
24
27
16
 9

Timestamp: 2014-09-05 21:30:51 UTC

Σας ευχαριστώ όοοοοοοοοοοοολες και όοοοοοοοοολους για τις ευχές και τα τόσο γλυκά σχόλια που αφήσατε! :-)))

Πρόσκληση: 50 χρόνια Φιόρο του Λεβάντε

1964 - 2014... 50 χρόνια πολιτιστικής διαδρομής... Διάσωση, καταγραφή, παρακαταθήκη. Το χορευτικό συγκρότημα, το οποίο ενέπνευσε γενιές Ζακυνθινών με τις αξίες της Ζακυνθινής κουλτούρας, μας μεταφέρει νοερά σ' αυτή τη βιωματική του διαδρομή...

6 χρόνια μικρή κουζίνα!

Κι όμως ναι! Η μικρή κουζίνα μεγαλώνει και έγινε κιόλας 6 χρόνων! Λες και ήταν χτές που άνοιξα αυτό εδώ το μπλογκ για να τα λέμε και έχουν περάσει κιόλας 6 χρόνια!

Έξι χρόνια, πολλές συνταγές, 2 βιβλία, πολλοί-πολλοί φίλοι. Χαίρομαι για όλα αυτά, χαίρομαι που έχω γνωρίσει τόσους αξιόλογους ανθρώπους, χαίρομαι για όλα όσα έμαθα, χαίρομαι που είμαι ακόμα εδώ και μαγειρεύω στην Ελλάδα της κρίσης και που μπορώ ακόμα να έχω αγαθά στο τραπέζι μου, πράγμα το οποίο εύχομαι για όλους!

Έβαλα λοιπόν τα φθινοπωρινά μου και γιορτάζω. Κρατάω το φωτεινό λευκό, αλλά μου είχε λείψει η φωτό του τίτλου μου :-)))

Για να γιορτάσω λοιπόν αυτά τα 6 χρόνια, χαρίζω 3 μικρά δωράκια. Τα δωράκια είναι από ένα μαγαζί πολύ τσαχπίνικο που σίγουρα ξέρετε οι περισσότερες. Δεν έχει σημασία η αξία τους, αλλά η τσαχπινιά τους!

Πάμε λοιπόν. Τρία δώρα για τους τρεις τυχερούς που θα βγουν με ηλεκτρονική κλήρωση και οι οποίοι θα τα πάρουν με τη σειρά που εμφανίζονται:

Δοσομετρικά κουταλάκια, χρήσιμα για κάθε επίδοξη μαγείρισσα και ζαχαροπλάστισσα! Βάλτε χρώμα στη ζωή σας ;-)

Ένας μίνι τριφτάκος. Σας έχω πει ότι μου αρέσουν οι μινιατούρες; Τις λατρεύω! Τέτοιους τριφτάκους έχω χαρίσει πάρα πολλούς και έχω καταφέρει εγώ να μην έχω! Ουφ!

Ένα σουρωτηράκι για τους λάτρεις του τσαγιού. Βουτάς, αναδεύεις, βγάζεις. Τόσο απλά!

Τι κάνετε; Αφήνετε ΕΝΑ μόνο σχόλιο με ονοματάκι και email (αν είναι απαραίτητο) για να μπορώ να σας βρω, μέχρι τις 12 τη νύχτα της Παρασκευής 5 Σεπτεμβρίου.

Καλό μήνα και καλό φθινόπωρο να έχουμε!