Συνταγή καλή για κουραμπιέδες έψαχνα χρόνια. Μέχρι που δοκίμασα τους κουραμπιέδες που έφτιαχνε η κρητικιά γιαγιά της Ράνιας. Καλύτερους δεν έχω φάει. Από τότε δεν δοκίμασα άλλη συνταγή, αν και θέλω να πειραματιστώ να κάνω κουραμπιέδες με λάδι.
Κουραμπιέδες φτιάχνω συνήθως με τη φίλη μου την Α. Έχει πλάκα όταν φτιάχνουμε γλυκά μαζί. Ζυμώνουμε μεταξύ σχολίων, γέλιων, νέων, αναλύσεων και άλλων. Η Α με θεωρεί ειδική και θέλει να τους φτιάχνουμε μαζί (μπου χα χα) κι εγώ σαν ειδική, της κάνω παρατηρήσεις: Γιατί δεν πήρες λίγη άχνη παραπάνω; Γιατί πήρες μόνο τόσο μύγδαλο; Αυτό το μίξερ δε με βολεύει, μίξερ είναι αυτό; Δεν έχεις παιδάκι μου ένα μπωλ στενό για τα ασπράδια; Που θα χτυπήσουμε τα αυγά; Αχνορίχτης είναι αυτό; Πέτα το! Γι αυτό με θεωρεί ειδική. Έτσι, παρόλο που έχει μια άρτια εξοπλισμένη κουζίνα, με τα χρόνια έχει φροντίσει να έχει όλα τα συμπράγκαλα που η φίλη της απαιτεί!!!
Η παρακάτω συνταγή έχει μεγάλη ποσότητα βουτύρου. Αναλογικά όμως, για 1 κιλό αλεύρι, έχει σχεδόν την ίδια ποσότητα βουτύρου που έχουν συνήθως όλες οι συνταγές. Η δόση είναι πολύ μεγάλη, βγάζει 5 ταψιά κουραμπιέδες. Αν αποφασίσετε να την κάνετε, είτε κάντε τη μισή, είτε προετοιμαστείτε για 4 ώρες δουλειά…
Κουραμπιέδες600 γρ. βούτυρο γάλακτος (σε θερμοκρασία δωματίου για ώρες)
1 κουτί φυτίνη των 800 γρ. (εκτός ψυγείου επίσης)
3 ποτήρια κρασιού μικρά ζάχαρη
3 κρόκους αυγού και 1 ολόκληρο
1 φλυτζανάκι του καφέ κονιάκ
1 κιλό αμύγδαλα όχι ασπρισμένα, καβουρντισμένα και χοντροκομμένα
2,5 κιλά αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κιλά άχνη ζάχαρη
3 βανίλιες
Καβουρντίζουμε τα μύγδαλα στο φούρνο (ή σε αντικολλητικό τηγάνι) και τα χοντροκόβουμε στο multi (ή σε γουδί).
Χτυπάμε καλά το βούτυρο στο μίξερ μέχρι να ασπρίσει.
ΠΡΟΣΟΧΗ: το βούτυρο πρέπει να είναι από ώρες εκτός ψυγείου αλλιώς μπορεί να σας καταστρέψει το μίξερ (το έχουμε πάθει)
Προσθέτουμε τη ζάχαρη, χτυπάμε πάλι. Προσθέτουμε και τα αυγά.
ΜΗΝ πετάξετε τα ασπράδια, θα φτιάξουμε μπεζέδες μετά με αυτά.
Προσθέτουμε και το κονιάκ και χτυπάμε λίγο ακόμα.
Εδώ σταματά η δουλειά του μίξερ.
Προσθέτουμε τα αμύγδαλα με το χέρι. Προσθέτουμε και το αλεύρι. Βάζουμε το αλεύρι σιγά-σιγά μέχρι να δούμε πόσο θα πάρει. Το ένα κιλό το ρίχνω μονομιάς αλλά το υπόλοιπο λίγο-λίγο. Μπορεί να μην πάρει όλο το αλεύρι. Εξαρτάται ίσως από το πόσο μαλακό είναι το βούτυρο ή από το αλεύρι.
Και τώρα, αρχίζει το πλάσιμο. Οι κουραμπιέδες αυτοί, δεν έχουν μέσα κανένα διογκωτικό. Οπότε, κανονίζετε το μέγεθος που θέλετε από την αρχή, αφού ελάχιστα θα φουσκώσουν.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 και πλάθουμε κουραμπιεδάκια. Στρώνουμε λαδόκολλα στα ταψιά που θα τους βάλουμε, για να μην πλένουμε με τις ώρες μετά.
Με το δάχτυλό μας, πατάμε απαλά στο κέντρο για να στέκεται η ζάχαρη.
Ψήνουμε κάθε ταψί 20-25 λεπτά στους 200-210 βαθμούς.
Αφήνουμε να κρυώσουν λίγο και αχνίζουμε. Τις βανίλιες, αν θέλουμε, τις ανακατεύουμε με την άχνη ζάχαρη πριν τους αχνίσουμε, έτσι ώστε να μυρίζουν βανίλια οι κουραμπιέδες σας.
Αχνίζουμε τους κουραμπιέδες μέσα σε ένα ταψί. Αχνίζουμε πρώτα το ταψί για να καθίσουν πάνω οι κουραμπιέδες και αχνίζουμε από πάνω κάθε στρώση κουραμπιέδων. Την επόμενη μέρα, ξανα-αχνίζουμε.
TIPS: εκείνο που κάνει τη διαφορά, είναι τα αμύγδαλα που είναι με τη φλούδα. Πιστέψτε με, έχει διαφορά. Επίσης η ποσότητα των μύγδαλων είναι μεγάλη. Κι αυτό κάνει διαφορά.
Θυμηθείτε ότι ενώ το πρώτο ψήσιμο χρειάζεται το χρόνο που λέει η συνταγή, συνήθως τα επόμενα ψησίματα θέλουν λιγότερο χρόνο επειδή ο φούρνος ήδη είναι πολύ ζεστός. Αυτό ισχύει και για τα κουλούρια, μπισκότα κλπ.
Καλή επιτυχία!