1. Φέρνουμε τις άκρες της χαρτοπετσέτας στο κέντρο.
2. Επαναλαμβάνουμε πάλι, φέρνοντας εκ νέου τις άκρες στο κέντρο. Θα χρειαστεί να βοηθάμε με το χέρι μας για να μην ανοίγει τώρα.
3. Γυρίζουμε τη χαρτοπετσέτα ανάποδα, την οποία έχουμε ήδη διπλώσει 2 φορές.
4. Γυρίζουμε πάλι τις άκρες προς το κέντρο. Πατάτε με το χέρι σας το κέντρο για να μην ανοίξει.
5. Σηκώνουμε την πετσέτα με προσοχή πιάνοντας από πάνω και από κάτω το κέντρο έτσι ώστε να μην ανοίξει. Είναι πολύ εύκολο να ανοίξει σε αυτό το σημείο. Αν ανοίξει, απλά ξανακάνετε τα βήματα από την αρχή.
6. Κάτω από την πετσέτα μας, έχουν δημιουργηθεί στρώσεις από τα φύλλα της. Γυρίζουμε για να τα διακρίνουμε και τραβάμε τις μύτες της πετσέτας μία μία απαλά, έτσι ώστε να δημιουργήσουμε τα φύλλα του νούφαρου. Θα πρέπει να τις τραβήξουμε τόσο ώστε να μην ανοίξει η πετσέτα, αλλά να φαίνεται ευδιάκριτα το νούφαρο. Γύρω γύρω, θα τραβηξουμε και τις 4 άκρες προσεκτικά, χωρίς να ανοίξουμε το χέρι μας γιατί θα ανοίξει η πετσέτα.
7. Αφού τραβήξουμε τις πρώτες 4 μύτες, θα τραβήξουμε την επόμενη στρώση. Τώρα θα προκείψουν φυλλαράκια περισσότερα, ανάμεσα από τα 4 βασικά. Πάλι προσεκτικά τραβάμε τις άκρες. Πιο προσεκτικά τώρα, γιατί τα φύλλα μας είναι πιο λεπτά από πριν.
8. Αν τραβήξαμε σωστά τα φύλλα, το νούφαρό μας θα στέκεται μόνο του. Όσο πιο πολλές φορές διπλώσουμε μια πετσέτα (αν και δεν είναι εύκολο περισσότερο από 2 φορές) τόσα περισσότερα φύλλα θα βγουν. Αν θέλουμε μπορούμε να το κάνουμε σε υφασμάτινη πετσέτα, καλύτερα όμως θα είναι η πετσέτα να μην έχει μαλλακτικό, γιατί ξετυλίγεται.
Το νούφαρό μας μπορεί να παίξει και το ρόλο κηροπήγιου πάνω στο τραπέζι μας.
Δοκιμάστε να το φτιάξετε. Δεν είναι δύσκολο. Καλή επιτυχία!
Κική μου, πολύ όμορφο!
ReplyDeleteΦανταστικό στολίδι για το τραπέζι!
Πάρα πολύ όμορφη ιδέα!!
ReplyDeleteΝα πως θα γίνει το γιορτινό μου τραπεζάκι πιο όμορφο!!
ευχαριστούμε
Καλησπέρες!
Βρε, άμα επιχειρήσω να τοκάνω εγώ αυτό το πράγμα, θα μου τραγουδάνε όλοι ομοψύχως και ομοφώνως "σαν πλοίο που ναυάγησε σα νούούούούούφαροο που μάδησε, στις λίίίίμνης μέσα το θολό νερόοοοοο.."
ReplyDeleteΚική, παρα πολύ όμορφο!
ReplyDeleteμεχρι καποιο σημειο η κατασκευή μοιάζει μ' αυτο που καναμε στο δημοτικό (οι συνομήλικες μου εννοω) που μετα έγραφες κατι σε όλες τις επιφάνεις και έκανες τσακ τσουκ! και άνοιγες και διαβαζες (περιγραφικότατη ε; :ΡΡ)
θα δοκιμασω, αλλά δεν υποσχομαι τίποτα!
φιλιά :)
Deli,πολύ όμορφο !κι εγώ δεν ξέρω αν τα καταφέρω-ξέρω ποιον θα βάλω να τα κάνει-έχει περισσότερη υπομονή...
ReplyDeleteΓια το παιχνιδάκι που λέει η Μαριλένα-πού το θυμήθηκες;-παίζαμε,αλλά ούτε αυτό θυμάμαι να το φτιάξω.
Φιλιά!
Ομορφη κι εξυπνη ιδεα και πολυ ευκολη!
ReplyDeleteΣ ευχαριστουμε!
Πολύ πολύ όμορφο και εντυπωσιακό.
ReplyDeleteΦαντάζομαιοι πετσέτες πρέπει να είναι μεγάλου μεγέθους, για να πετύχει καλύτερα το σχήμα του νούφαρου.
Κορίτσια αυτό το παιχνιδάκι το θυμάμαι κι εγώ, το παίζαμε κι εμείς στο σχολείο. Μονίμως μου τύχαινε είσαι ... σκύλος ή είσαι .. γάϊδαρος, κάτι καλό δεν μου χε τύχει ποτέ;-)
μερακλίδικο! (το τσακ τσουκ παιχνίδι του σχολείουτο θυμάμαι κι εγώ, ΚΑΙ πώς να το φτιάξω, μια που μόλις τελείωσα το σχολείο:ΡΡΡ)
ReplyDeleteΟΥΑΟΥ!πολυ εντυπωσιακο,αλλα πρεπει να κανω αρκετη εξασκηση για να το καταφερω...:)
ReplyDeleteΑγγελική, ευχαριστώ!
ReplyDeleteΌλγα, καλώς την. Ευχαριστώ!
Διονύση...να σε δω να διπλώνεις χαρτοπετσέτες... :-)))
Μαριλένα, αυτό το τσουκ τσουκ, το έκανα κι εγώ :-)
Φιλια κι ευχαριστώ ;-)
Ελένη, βάλε τα ταλαντούχα κοριτσάκια!
Φαραώνα, ευχαριστώ!
Έλενα, ναι. Οι μεγάλες χαρτοπετσέτες είναι καλές γι αυτό.
Καλέ άτυχη ήσουν στα παιχνιδάκια;
Χαρτ είσαι βρέφος. Όλες οι άλλες πουρά που το ξεχάσαμε :-)))
Κουκ, εσείς καλέ με την ειδικότητά σας, αυτά πρέπει να σας φαίνονται παιχνιδάκι!
Κουκλα η πετσετα, τετοια μεταμορφωση ουτε στο ονειρο της.Καλη εβδομαδα να εχεις.
ReplyDeletemission impossible :)
ReplyDeleteΔημιουργία καλή εβδομάδα. Ευχαριστώ!
ReplyDeleteΜαγισσούλα! Χαχαχα!
Τέλεια! Απίθανα! Μοναδικά! Ευχαριστούμε για τις οδηγίες.
ReplyDeleteΝένα παρακαλώ!
ReplyDeleteΚαλά...! Τί φτιάχνει η γυναίκα ρε παιδιά...;;;!!!
ReplyDeleteΚωνσταντίνε, εκτός από το τι φτιάχνει, να λες και τι κάνει η γυναίκα. Σε σένα που με καταλαβαίνεις φωτογραφικώς θα το πω: Μονο η 6 και 7 είναι τραβηγμένη από άλλον. Οι άλλες με το ένα χέρι κράταγα την πετσέτα και με το άλλο τη μηχανή :-)
ReplyDeleteΣύνηθες για μένα ε;
Εγώ ήμουν σίγουρος ότι έχεις βάλει τη μηχανή στο τρίποδο, έβαλες και τον χρονοδιακόπτη και περίμενες!
ReplyDeleteΒαριόμουν να στήσω τρίποδο και διάλεξα τον εύκολο τρόπο! ;-)
ReplyDeleteσούπερ.. το κάνω και εγώ... αυτό και πολλά άλλα... τα έχει το βιβλίο της Βέφας Αλεξιάδου "ΓΙΟΡΤΙΝΟ ΤΡΑΠΕΖΙ" και τα έχω μάθει όλα απέξω!!!!!
ReplyDeleteφιλιά!
Ζαχαρούλα το βιβλίο δεν το έχω. Φαντάζομαι θα έχει καλές ιδέες. Την ιδέα είχα δει όταν ήμουν παιδί ακόμα, σε περιοδικό της εποχής.
ReplyDeleteΑμαν τι επαθα νυχτιατικα!!
ReplyDeleteΠροσπαθω και προσπαθω αλλα,
πόσο αχρηστη μπορει να ειμαι;;;
τιποτα, τζίφος....
κριμα γιατι εχω τραπεζι την κυριακη και ηταν καλη ιδεα για art de la table,σνιφ σνιφ.
Γιατί καλέ; Προσπάθησε το πρωί πάλι με ηρεμία. Της νύχτα τα καμώματα δεν λένε;
ReplyDeleteΚαλωσήρθες!