Monday, April 29, 2013

Αρνάκι ή κατσικάκι κλέφτικο

Τη συνταγή αυτή την έμαθα από την Πηνελόπη παλιάαααα και το Hungry for life. Αν είστε από αυτούς που δεν σουβλίζουν, είναι μια συνταγή εύκολη, απλή και πεντανόστιμη. Αν θέλετε κάτι πιο γκουρμέ, δοκιμάστε Κατσίκι με ξερά βερύκοκα και δεντρολίβανο ή Πουγκιά με αρνί ή Κατσίκι στη γάστρα με ξερά σύκα. Είναι η μία πιο νόστιμη από την άλλη. Εναλλακτικά κάνετε αυτό που είναι απλό και νόστιμο επίσης! Ακριβείς ποσότητες δεν δίνω, γιατί εξαρτώνται από τα άτομα για τα οποία θα μαγειρέψετε. Σας δίνω όμως τον τρόπο να υπολογίσετε τις μερίδες. Οι παρακάτω ενδεικτικές ποσότητες είναι αυτές που κάνω εγώ, για περίπου 14 άτομα. Μην ξεχνάτε, ότι στο Πασχαλιάτικο τραπέζι υπάρχουν και άλλα καλούδια εξάλλου.



Αρνάκι ή κατσικάκι κλέφτικο
Υλικά
κατσίκι ή αρνί κομμένο σε μικρές μερίδες (υπολογίστε 250-300 γρ. κρέατος για κάθε άτομο)
ντομάτες (1-2)
πράσινη πιπεριά (1-2)
φέτα (περίπου 1/2 κιλό)
κεφαλογραβιέρα (περίπου 1/2 κιλό)
λίγο σκόρδο ψιλοκομμένο
λάδι
ρίγανη
χυμός λεμονιού
αλατοπίπερο

Εκτέλεση
Πλένουμε το κρέας, το στραγγίζουμε και το βάζουμε σε ταψί.
Βάζουμε λαδολέμονο, αλατοπιπερώνουμε και το αφήνουμε μέχρι να ετοιμάσουμε τα υλικά μας.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180-200 βαθμούς (ή δείτε παρακάτω).
Πλένουμε τα λαχανικά και τα τεμαχίζουμε σε μεγάλα κομμάτια. Κάνουμε το ίδιο και για τα τυριά.
Σε μεγάλο ταψί, στρώνουμε 2 χαρτιά ψησίματος και άλλα 2 από πάνω σε σχήμα σταυρού.
Στο κέντρο τοποθετούμε διάσπαρτα λίγη ντομάτα και πιπεριά.
Πάνω από τα λαχανικά, βάζουμε το κρέας κοντά-κοντά.
Από πάνω βάζουμε την υπόλοιπη ντομάτα και πιπεριά, καθώς και το ψιλοκομμένο σκόρδο.
Τέλος, πάνω από όλα, τοποθετούμε τα τυριά.
Κλείνουμε  με τα χαρτιά ψησίματος, σαν να τυλίγουμε πακέτο. Αν οι γωνίες σας έχουν μείνει ανοιχτές παρόλο που το τυλίξατε, βάλτε επιπλέον χαρτί ώστε να μην βγαίνουν οι χυμοί έξω καθώς θα ψήνεται.
Δένουμε εξωτερικά με σπάγγο ψησίματος.

Το παρακάτω δεν είναι από το κατσικάκι, αλλά σας το δείχνω για να δείτε πώς θα είναι το πακετάκι σας! Το δικό σας πακετάκι θα είναι πολύ μεγαλύτερο και θα πιάνει όλο το ταψί!


Βάζουμε στο ταψί λίγο νεράκι και αν στεγνώνει κατά τη διάρκεια του ψησίματος προσθέτουμε επίσης.
Ψήνουμε για 2-3 ώρες στους 180-200 βαθμούς, ή κάνετε αυτό που κάνω κι εγώ: ξεκινάμε σε υψηλή θερμοκρασία για κανα μισάωρο (200 βαθμούς), χαμηλώνουμε στους 120 το πολύ και ψήνουμε για 5-6 ώρες. Όταν το κάνω αυτό, το βάζω και ψήνεται τη νύχτα ώστε να έχω την ημέρα τον φούρνο μου ελεύθερο. Περιττό να σας πω ότι με το σιγοψήσιμο γίνεται ακόμα καλύτερο.

Όταν ψηθεί και θελήσουμε να το ανοίξουμε, προσέχουμε πολύ, γιατί βγαίνουν καυτοί ατμοί από τις λαδόκολλες. ΠΡΟΣΟΧΗ!

Μεταφέρουμε με προσοχή σε πιατέλα ή ταψί αν δεν θέλουμε να το φάμε απευθείας από το ταψί που ψήθηκε, με κίνδυνο να φάμε και χαρτάκι ψησίματος μαζί. Μην ανησυχείτε, είναι ανακυκλώσιμο :-p

Συνοδεύουμε με πατάτες ψητές ή τηγανητές ή απλώς σαλάτα που επιβάλλεται!

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα!

Update:
Ο Άρης, αναγνώστης του μπλογκ έφτιαξε το κλέφτικο και ιδού τα αποτελέσματα! Και του χρόνου!

Saturday, April 27, 2013

Το ζακυνθινό βαγί-Πώς πλέκουμε ήλιο

 

Το ζακυνθινό βαγί-Πώς πλέκουμε Σταυρό




Το ζακυνθινό βαγί-Πώς πλέκουμε αλογάκια

Πλησιάζει Κυριακή των Βαΐων. Στη Ζάκυνθο το έθιμο είναι να μοιράζονται στην εκκλησία τα βαγιά, τα οποία είναι φτιαγμένα με φύλλα φοίνικα. Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε εδώ.
Φέτος, προκειμένου να κάνουμε τη γιορτή του σχολείου που σας έλεγα, μάθαμε να πλέκουμε βαγιά σε σχήμα αλόγου, σταυρού και ήλιου. Κανονικά το βαγί είναι κίτρινο, αλλά το δικό μου είναι πράσινο αφού μάθαινα να το φτιάχνω από τους μαθητές μου. Βιντεοσκόπησα αυτές τις κατασκευές, για να μην το ξεχάσουμε πώς γίνεται. Δείτε το!



Friday, April 26, 2013

Μαγειρίτσα

Μέχρι που ήρθα στη Ζάκυνθο, προ αμνημονεύτων χρόνων, ουδέποτε είχα φάει μαγειρίτσα. Η μάνα μου θυμάμαι ότι την Ανάσταση έφτιαχνε πατσά ή μαγειρίτσα ή δεν ξέρω κι εγώ τι ήτανε, πάντως ήταν κάτι που δεν το έτρωγα, γιατί μόνο που έβλεπα τα υλικά, αηδίαζα.

Αφότου ήρθα εδώ και παντρεύτηκα, κάθε χρόνο τέτοια μέρα, τρώμε στο σπίτι των πεθερικών μου, 3 οικογένειες πια. Τα πρώτα χρόνια, παρόλο που η πεθερά μου προσπαθούσε να με πείσει ότι είναι πολύ νόστιμο, εξακολουθούσα να αρνούμαι να δοκιμάσω απ' αυτό το πράμα. Τώρα, το πράμα το θέλω όλο δικό μου (λέμε τώρα) χαχα! Κάποια στιγμή, γελάστηκα και δοκίμασα και επίστηκα επιτέλους ότι δεν είναι αηδία. Πράγματι η πεθερά μου το φτιάχνει πολύ ωραίο, με τα υλικά ψιλοκομμένα, χωρίς να κάνεις μάθημα ανατομίας (βρε-τι-να-τρώω-τώρα-άραγε).


Τα τραπέζια συγκεκριμένων ημερών όπως αυτή, σε μερικές οικογένειες καταλήγουν να γίνονται έθιμα. Για όσους δεν το ξέρετε, τη Μεγάλη Παρασκευή ο Επιτάφιος εδώ βγαίνει τα ξημερώματα προς Μεγάλο Σάββατο, και έτσι, σχεδόν κάθε χρόνο ξενυχτούσαμε και ξενυχτάμε, γιατί μαζεύονται φίλοι από παντού και έχει άλλο χρώμα αυτή η μέρα. Καταλήγουμε να κοιμόμαστε ξημερώματα αφού δούμε την ανατολή του ήλιου, ή να μην κοιμόμαστε καθόλου και να κοιμόμαστε απευθείας το μεσημέρι, οπότε, το βραδυνό μαγείρεμα το έχει αυτή που δεν ξενύχτησε: Η πεθερά μου!  Έτσι, δεν ήταν δύσκολο να καταλήξει να τρώμε εκεί κάθε Ανάσταση.

Τα χρόνια όμως περνούν και ξέρουμε ότι κανένας μας δεν είναι αιώνιος. Έτσι, γνωρίζοντας ότι -αν όλα τα πράγματα πάνε με τη σειρά τους- κάποτε θα πρέπει να φτιάχνω εγώ το αναστάσιμο τραπέζι, στρίμωξα εδώ και μερικά χρόνια την πεθερά μου να μου πει πώς την φτιάχνει. Επιθυμία μου επίσης ήταν μια φορά να την κάνουμε μαζί, πράγμα που ακόμα δεν έχουμε καταφέρει, λόγω του ξενυχτιού που σας έλεγα. Την κατέγραψα και σας τη μεταφέρω.

Ένα άλλο προβληματάκι, είναι ότι αυτό το φαγητό, το έχει η μοίρα του να μην φωτογραφηθεί ποτέ σωστά, αφού γυρίζουμε όλοι από την Ανάσταση με όρεξη να το φάμε και όλοι με κοιτάζουν με μίσος όταν βγάζω τη φωτογραφική μηχανή! :-) Την επόμενη μέρα, συνήθως δεν έχει μείνει τίποτα και έτσι κάθε χρόνο το φωτογραφίζω πρόχειρα. Ίσως φέτος τα καταφέρω, αν το φωτογραφίσω πριν την Ανάσταση, που δεν με κοιτάζει κανένας με μίσος όταν βγάζω τη μηχανή :-p

Στην παρακάτω φωτό, στα δεξιά πάνω, βλέπετε το παραδοσιακό ζακυνθινό χοιρομέρι που τρώμε το Πάσχα.


Η μαγειρίτσα της γιαγιάς Κλαίρης
Υλικά για 8-10 άτομα)
3 αρνίσιες συκωταριές (ανάλογα το μέγεθός τους)
ελαιόλαδο
3 κρεμμύδια ξερά ψιλοκομμένα
5-6 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα
5-6 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
ένα ματσάκι άνηθος ψιλοκομμένος (τα τρυφερά μέρη)
3-4 καρδιές μαρουλιών ψιλοκομμένες
λίγα εντεράκια (π. χ 2 εντεράκια ολόκληρα)
2 αυγά
χυμός λεμονιού
αλάτι
πιπέρι
προαιρετικά
1-2 φλυτζανάκια του καφέ ρύζι


Εκτέλεση 
Καθαρίζουμε τη συκωταριά και τα άντερα (μέσα-έξω).
Κόβουμε τη συκωταριά σε μεγάλα κομμάτια και τη ζεματάμε σε βραστό νερό για λίγα λεπτά.
Μετά, τα ξεπλένουμε και τα ψιλοκόβουμε όλα σε μικρά κομμάτια.
Ξαναπλένουμε.

Σε μεγάλη κατσαρόλα βάζουμε ελαιόλαδο να ζεσταθεί.
Σωτάρουμε τα ξερά κρεμμύδια και όταν ξανθύνουν προσθέτουμε και τα φρέσκα.
Σωτάρουμε και τη συκωταριά (και τα εντεράκια εννοείται) για λίγα λεπτά.
Προσθέτουμε νερό αρκετό, αλατοπιπερώνουμε, και προσθέτουμε τα μαρούλια και τον άνηθο. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε το φαγητό να σιγοβράσει για 30-40 λεπτά.
Όταν κοντεύει να γίνει, αν θέλουμε προσθέτουμε το ρύζι. Αφήνουμε να βράσει κι αυτό και μέχρι να βράσει, φτιάχνουμε το αυγολέμονο.

Χωρίζουμε τα αυγά και χτυπάμε τα ασπράδια σε μαρέγκα.
Προσθέτουμε τους κρόκους, ξαναχτυπάμε και προσθέτουμε και χυμό λεμονιού.
Όταν πια είναι έτοιμο το φαγητό, σβήνουμε τη φωτιά, παίρνουμε ζουμί από την κατσαρόλα και το προσθέτουμε στα αυγά ανακατεύοντας πάντα.
Βάζουμε όσο περισσότερο ζουμί μπορούμε και τέλος προσθέτουμε το μίγμα των αυγών στην κατσαρόλα.
Ανακατεύουμε απαλά, δοκιμάζουμε αν χρειάζεται αλάτι ή λεμόνι και σερβίρουμε τη μαγειρίτσα ζεστή.

Update: Να διευκρινίσω ότι η μαγειρίτσα αυτή, δεν είναι παραδοσιακό φαγητό της Ζακύνθου. Το παραδοσιακό αναστάσιμο φαγητό εδώ, είναι το σγατζέτο. Η πεθερά είναι Πειραιώτισσα, γι' αυτό και θα βρείτε ομοιότητες με τις μαγειρίτσες σας!

Wednesday, April 24, 2013

Πρόσκληση



Σας προσκαλούμε στην πασχαλινή γιορτή του σχολείου μας, που θα γίνει την Πέμπτη 25 Απριλίου, στις 7.30 το απόγευμα, στην οδό 21ης Μαΐου (κοντά στην πλατεία Αγίου Μάρκου). Στη γιορτή θα κερνάμε γλυκά νηστίσιμα και μη, θα προβληθούν έθιμα ζακυνθινά Μεγαλοβδομαδιάτικα σε video wall, θα διεξαχθεί το παιχνίδι του κρυμμένου αυγού και θα προσφέρουμε στον κόσμο φαναράκια και κατασκευές των μαθητών μας.

Monday, April 22, 2013

Τάρτα με πράσο και κατίκι Δομοκού (χωρίς πράσο;)

Πλησιάζει η Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα, αφήνω για λίγο τις νηστίσιμες συνταγές και θα βάλω μερικές συνταγές-προτάσεις για το πασχαλιάτικο τραπέζι.

Μερικές συνταγές, είναι γραφτό τους να φυλάσσονται για χρόνια στα συρτάρια πριν δουν το φως της δημοσιότητας. Κι αυτό, επειδή πίσω τους κρύβεται μια ιστορία που δεν έχω χρόνο να γράψω, ή που όταν έχω χρόνο να τη γράψω, το υλικό του φαγητού δεν είναι πια της εποχής. Έτσι κι αυτή εδώ. Περίμενε υπομονετικά 2 ολόκληρα χρόνια να βγει στον αέρα, διότι έχει μια ιστορία που αξίζει να ειπωθεί! Όποιος βαριέται να διαβάσει την ιστορία μπλα μπλα μπλα, ας πάει κατευθείαν στη συνταγή!



Για τον Κωνσταντίνο σας έλεγα  πρόσφατα σας έλεγα πρόσφατα όταν σας είπα για τη ζωγραφική του. Και όπως σας έχω ξαναπεί, όταν πιάνουμε την κουβέντα στο τηλέφωνο, ξεχνάμε να σταματήσουμε. Ο Κωνσταντίνος δε, πάντα θαυμάζει, το πώς είναι δυνατόν να μιλάω και παράλληλα να φτιάχνω φαγητό, κέικ ή ό,τι φτιάχνω εκείνη την ώρα τεσπα! Βέβαια, το να μπορεί κάποιος (κάποια κανονικά πρέπει να πω) να κάνει πάνω από 2 δουλειές ταυτόχρονα, είναι αποδεδειγμένο επιστημονικώς ένα πλεονέκτημα που έχουν οι γυναίκες και μόνο και σπανιότατα οι άντρες! Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ό,τι ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ συμβαίνουν και μερικά ατυχήματα όπως ένα που είχα περιγράψει στο παρελθόν καθώς έφτιαχνα μια τάρτα με μούρα.  Βρε τώρα που το σκέφτομαι, μήπως φταίει το γεγονός ότι φτιάχνω ΤΑΡΤΑ την ώρα που μιλάω στο τηλέφωνο; Μήπως να το γυρίσω σε κάποια άλλη συνταγή; Ναι, αυτό θα φταίει. Πάει και τελείωσε!

Τι έλεγα; Α ναι! Μιλούσα λοιπόν στο τηλέφωνο, ενώ έφτιαχνα μια τάρτα με κατίκι Δομοκού και πράσο (έτσι νόμιζα τουλάχιστον) γιατί η αθεόφοβη είχα τραπέζι και μάλιστα το ίδιο βράδυ. Κι όχι μόνο είχα τραπέζι, αλλά τα 2 στα 3 ζευγάρια που είχα καλέσει, δεν είχαν ξαναφάει σπίτι μου… Κι όπως συνηθίζω σε κάθε τραπέζι, φτιάχνω πάντα κάτι καινούριο. Έτσι για να δουλεύει η αδρεναλίνη και να υπάρχει σασπένς! Εκείνη τη φορά, είχα φανταστεί μια τάρτα με πράσο και κατίκι και ήθελα να την πραγματοποιήσω! Καθώς μιλούσαμε και αναλύαμε από πίνακες ζωγραφικής μέχρι φωτογραφία και από συνταγές μέχρι πωλήσεις βιβλίων και πινάκων, εγώ συνέχιζα ακάθεκτη να φτιάχνω την τάρτα. Το αυτί μου είχε γίνει τούμπανο και κατακόκκινο από την προσπάθεια να μην μου πέσει για να μιλάω και να φτιάχνω παράλληλα. Περήφανη που συνέχιζα το θεάρεστο έργο μου, είχα πλέον φτάσει στο σημείο να συναρμολογώ την τάρτα. Είχα ήδη ψήσει τη βάση, είχα σωτάρει τα πράσα, είχα αναμίξει τα υλικά με το κατίκι και πλέον τα συναρμολογούσα.

Βάζω το κατίκι στην τάρτα και την βάζω στο φούρνο να ολοκληρωθεί, ήσυχη πλέον ότι τέλειωσε κι αυτό. Περιμένω να ψηθεί, ψήνεται, τη βγάζω από το φούρνο, τη θαυμάζω  και πάνω εκεί με ρωτάει ο Κωνσταντίνος τι φτιάχνω. Και απαντώ ενώ ταυτόχρονα η ματιά μου πέφτει όλως τυχαίως πάνω στον πάγκο σε ένα πιάτο: Τάρτα με κατίκι και πρΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!! ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ! ΤΑ ΠΡΑΣΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ! ΞΕΧΑΣΑ ΤΑ ΠΡΑΣΑ ΚΑΛΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!! φώναξα έντρομη κοιτώντας έκπληκτη τα πράσα που είχα ξεχάσει να βάλω!!!

Η ταρτούλα ΑΝΕΥ πράσων

Ωωωωωωω Θεοί της κουζίνας!!!! ΤΩΡΑ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Τώρα;;;;;;;; Τι κάνουμε τώρα που δεν έχω ΟΥΤΕ άλλα πράσα, ΟΥΤΕ άλλο κατίκι; Ω συφορά μου! Αφού τα άκουσε ο Κωνσταντίνος ότι με μάτιασε που μπορώ και φτιάχνω φαγητά ενώ μιλάμε και γελούσε ο ξεδιάντροπος, έκλεισα κακήν κακώς για να δω τι θα κάνω. Αρχικά σκέφτηκα να κάνω πλακίτσα και να πω ότι η τάρτα ΕΙΧΕ πράσα και απλά δεν το κατάλαβαν. Μετά σοβαρεύτηκα! Μια και δυο, έφυγα για να πάρω εκ νέου υλικά για να φτιάξω ξανά την τάρτα από την αρχή. ΧΩΡΙΣ τηλέφωνο αυτή τη φορά, για να μην έχουμε τίποτα ατυχήματα πάλι! Το αστείο στην ιστορία, είναι ότι στην παρέα υπήρχαν κάνα δυο, που δεν τους άρεσε το πράσο και τίμησαν την τάρτα με πράσο και κατίκι-χωρίς πράσο, παρά αυτή που έφτιαξα μετά.

Η τάρτα, και στις 2 βερσιόν, ήταν κάτι παραπάνω από νόστιμη και την έχω φτιάξει από τότε αρκετές φορές. Ναι. ΜΕ πράσο και δεν θέλω ειρωνιούλες ε;


Τάρτα με πράσο και κατίκι Δομοκού (χωρίς πράσο)
Υλικά για την τάρτα
300 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κ. γ. ζάχαρη
1 πρέζα αλάτι
140 γρ. βούτυρο συν λίγο για την ταρτιέρα
1 κρόκο αυγού
5 κ. σ. παγωμένο νερό
για τη γέμιση
5 πράσα
3-4 κ. σ. ελαιόλαδο
½ κιλό κατίκι Δομοκού
2 αυγά
λίγο άνηθο φρέσκο ή ξηρό



Εκτέλεση
Μέσα σε μπωλάκι ή πιατάκι, χτυπάμε τον κρόκο με το παγωμένο νερό.
Μέσα σε ένα μπωλ, βάζουμε το αλεύρι, τη ζάχαρη και το αλάτι. Ανακατεύουμε.
Προσθέτουμε στο αλεύρι το βούτυρο κομμένο σε κομματάκια και ανακατεύουμε γρήγορα με τα δάχτυλά μας, έτσι ώστε να έχουμε ένα μίγμα σαν τραχανά (μπλιαχ).
Δουλεύουμε γρήγορα, γιατί ζύμη δεν πρέπει να ζεσταθεί.
Προσθέτουμε και το νερό με το αυγό λίγο-λίγο (συνήθως το παίρνει όλο). Ανακατεύουμε πάλι γρήγορα.
Η ζύμη μας θα πρέπει να μην είναι λασπωμένη και να μην κολλάει στα χέρια.
Τυλίγουμε τη ζύμη σε μεμβράνη και τη βάζουμε στο ψυγείο για 1 ώρα ή και παραπάνω αν μπορούμε.

Φτιάχνουμε τη γέμιση.
Καθαρίζουμε τα πράσα, κρατώντας όσο πράσινο τρυφερό μέρος έχουν, τα πλένουμε και τα κόβουμε σε λεπτές ροδέλες.
Σε αντικολλητικό τηγάνι, ζεσταίνουμε το λάδι και προσθέτουμε τα πράσα.
Τα γυρίζουμε στο λάδι, σε μέτρια φωτιά, για 10 λεπτά να μαλακώσουν.
Τα αφήνουμε στην άκρη να κρυώσουν λίγο.

Μέσα σε ένα μπωλ, βάζουμε το κατίκι.
Προσθέτουμε τα αυγά και τον άνηθο και ανακατεύουμε πολύ καλά με πηρούνι να ενοποιηθεί το μίγμα.
Βγάζουμε τη ζύμη από το ψυγείο.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 190 βαθμούς.
Βουτυρώνουμε μια ταρτιέρα.
Πάνω σε αντικολλητικό χαρτί, ανοίγουμε τη ζύμη με πλάστη ή τη βάζουμε στην ταρτιέρα με το χέρι μας, φροντίζοντας η ζύμη να καλύψει και τα τοιχώματα. Αν την ανοίγουμε με πλάστη, την ανοίγουμε σε μεγαλύτερο μέγεθος από την ταρτιέρα, για να καλύψει τα τοιχώματα.
Βάζουμε τη ζύμη στη βουτυρωμένη ταρτιέρα.
Την τρυπάμε σε πολλές μεριές με πηρούνι και την ψήνουμε για 15 λεπτά στους 190 βαθμούς.
Μετά τα 15 λεπτά, τη βγάζουμε από το φούρνο, απλώνουμε σε όλη την επιφάνεια της τάρτας μερικές κουταλιές από το μίγμα με το κατίκι (βοηθάει για να μην χωρίζουν τα πράσα από τη βάση), προσθέτουμε τα πράσα πάνω από τη ζύμη και το υπλολοιπο κατίκι πάνω από τα πράσα, να τα καλύψουν καλά.


Ψήνουμε για άλλα 15 λεπτά μέχρι να κιτρινίσει ελαφρώς το τυρί.

 
Αν ο φούρνος σας είναι δυνατός από κάτω, γυρίστε τον στις πάνω αντιστάσεις. Αν έχετε φούρνο με αέρα, ψήστε τη σε αέρα και δεν θα έχετε πρόβλημα.
Η τάρτα είναι εξίσου ωραία χωρίς πράσα, μόνο με το κατίκι ;-)

Friday, April 19, 2013

Νηστίσιμα (και παιχνιδιάρικα) κουλουράκια με ταχίνι

Μέσα στα πειράματα των τελευταίων ημερών, ήταν και τα κουλουράκια με ταχίνι, τα οποία ήταν το ίδιο εθιστικά με το κέικ με ταχίνι. Προτίμησα να τα κάνω λίγο παιχνιδιάρικα, με χρωματιστή τρούφα μέσα. Ακόμα πιο παιχνιδιάρικα έγιναν όσα στόλισα από πάνω με επιπλέον τρούφα (και ακόμα πιο νόστιμα).

 

Αν νηστεύετε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε χρωματιστή τρούφα ή τρούφα σοκολάτας κουβερτούρα. Διαβάστε τι περιέχει η χρωματιστή τρούφα πριν τη βάλετε αν νηστεύετε, γιατί η δική μου έλεγε ότι μπορεί να περιέχει ΙΧΝΗ από γάλα. Μην λέτε μετά ότι σας έριξα εγώ στην αμαρτία ε; Και μάλιστα για μερικά ΙΧΝΗ! ;-)


Νηστίσιμα (και παιχνιδιάρικα) κουλουράκια με ταχίνι
Υλικά (για 2 ταψιά περίπου)
150 γρ. ταχίνι (λίγο παραπάνω από μισή κούπα)
½ κούπα χυμό πορτοκαλιού (125 ml)
200 γρ. ζάχαρη
350 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κ. γ. μπέικιν πάουντερ
1 κ. γ. σόδα
50 γρ. χρωματιστή τρούφα
για έξτρα παιχνίδισμα
άχνη ζάχαρη
ελάχιστο νερό
τρούφα χρωματιστή



Εκτέλεση
Μέσα σε ένα μπωλ βάζουμε το ταχίνι, το χυμό, τη ζάχαρη και ανακατεύουμε με σύρμα ή με το χέρι. Προσθέτουμε την τρούφα και το αλεύρι ανακατεμένο με τα διογκωτικά και ζυμώνουμε. Η ζύμη θα πρέπει να είναι μαλακή και να μην κολλάει στα χέρια. Αν κολλάει ελαφρώς μόνο (δοκιμάζετε τις ζύμες σας αφού πλύνετε τα χέρια σας), πασπαλίζετε με αλεύρι τη ζύμη καθώς την πλάθετε και μην προσθέστε άλλο αλεύρι για να μην σκληρύνουν.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 160 βαθμούς με αέρα.
Πλάθουμε κουλουράκια στο σχήμα που θέλουμε και τα τοποθετούμε σε ταψιά στρωμένα με χαρτί ψησίματος.
Ψήνουμε για 15-20 λεπτά (έψησα και τα 2 ταψιά ταυτόχρονα).
Αν θέλουμε να τα κάνουμε ακόμα πιο παιχνιδιάρικα, περιμένουμε να κρυώσουν, φτιάχνουμε ένα σφιχτό γλάσο με άχνη ζάχαρη και ελάχιστο νεράκι και βάζουμε λίγο πάνω στα κουλουράκια. Τα βουτάμε σε χρωματιστή τρούφα και τα αφήνουμε να στεγνώσουν και να σταθεροποιηθεί η τρούφα.

Καλό σκ!

Wednesday, April 17, 2013

Η ζωγραφική τέχνη του Κωνσταντίνου Χουλιάρα

Για τον Κωνσταντίνο σας έχω μιλήσει αρκετές φορές. Είναι από τους πρώτους ανθρώπους που γνώρισα λόγω του φωτογραφικού μου μπλογκ. Είναι αυτός που όταν ξεκίνησα να φωτογραφίζω με συμβούλεψε να φωτογραφίζω σε υψηλή ανάλυση. Μέχρι τότε φωτογράφιζα σε χαμηλή ανάλυση. Φωτογράφιζε μου λέει πάντα σε υψηλή. Ποτέ δεν ξέρεις που θα θελήσεις να τις χρησιμοποιήσεις! Πού να ήξερα εγώ τότε ότι θα χρησιμοποιούσα φωτό για τα βιβλίο μου!  Είναι αυτός που έφτιαξε το μπαμπά γκανούς (με τη φωτό πάνω στο πληκτρολόγιο ντε!), τη μπατζίνα,  τις κρητικές μηζυθρόπιτες κλπ κλπ. Και είναι αυτός που εξαιτίας του όπως θα δείτε σε επόμενο ποστ σύντομα, ανακάλυψα πώς φτιάχνεται μια τάρτα με κατίκι Δομοκού με πράσο, ΧΩΡΙΣ πράσο! Ναι ναι! Γίνεται κι αυτό!

Ο Κωνσταντίνος λοιπόν, έχει μια μεγάλη αγάπη, παρόλο που σπούδασε αρχιτεκτονική: τα αυτοκίνητα! Τόσο μεγάλη, που τα έχει συμπεριλάβει και στη ζωγραφική του.

Παρόλο που τα έργα του με μια πρώτη και γρήγορη ματιά μπορεί να σας φέρουν ανατριχίλα, έχουν 2 σημαντικά στοιχεία. Το πρώτο, που κατά τη γνώμη μου πρέπει να έχει ένας καλλιτέχνης, είναι ότι είναι αναγνωρίσιμα. Νομίζω ότι αν έβλεπα 1000 πίνακες, θα ξεχώριζα αμέσως αυτόν που έχει φτιάξει ο Κωνσταντίνος. Το 2ο, είναι ότι έχουν χιούμορ. Καλέ ναι! Μην βλέπετε σταυρούς και σταυροκοπιέστε! Μην φτύνετε στον κόρφο σας βλέποντας αιματάκι! Δείτε τα με χιούμορ. Στο μπλογκ του Κωνσταντίνου μπορείτε να δείτε αυτό το στοιχείο πιο καλά. Το χιούμορ του θέλει ανθρώπους με χιούμορ για να το καταλάβουν! Ακόμα κι εγώ που έχω χιούμορ, πολλές φορές με παρασύρει η εικόνα! Αφού ανατριχιάσω και σταυροκοπηθώ ικανοποιητικά, αφού μπω στο μπλογκ του κάνοντας με τους δείκτες μου το σήμα του σταυρού για να διώξω τους βρυκόλακες, αφού τον πειράξω και του πω ότι πάλι τον κλάψαμε τον μακαρίτη, μετά χαλαρώνω και απολαμβάνω την ιδιαίτερη ζωγραφική του.

Ατάκες που του έχω γράψει κατά καιρούς:
Πάλι τον κλάψαμε;
Ανατρίχιασα!
Πολύ φοβιστικά μωρέ παιδάκι μου!

Μέχρι που προχτές του είπα: τι θα γίνει με κείνες τις φωτό του μακαρίτη; Θα μου τις στείλεις να τις βάλουμε; Του 'χω πει κι άλλα πολλά για να τον πειράξω, αλλά δεν είναι για να τα πω!

Τον Αύγουστο ο κύριος λοιπόν, έκανε έκθεση στην Καρδίτσα και δεν είπε σε κανέναν τίποτα! Και όχι μόνο πήγε καλά, αλλά πούλησε και όλα τα φοβιστικά που λέω εγώ έργα του. Εμ τι νομίζετε; Υπάρχουν κι άλλοι λοξοί με την ίδια καλλιτεχνική του τρέλα! Μωρέ τι σταυρούς, τι πτώσεις, τι ματωμένα χώματα, τι βρυκόλακες..εεεεεεεεεεε λάθος! Βρυκόλακες δεν έχει! Όλα τα πούλησε! Εγώ πάντως έχω καβατζώσει ένα φοινικάκι! Μπείτε να το δείτε! Δεν είναι γλύκα; Όσο για τον πίνακα με την παπαρούνα, κοσμεί πλέον το βιβλίο "Γράμμα στον εχθρό μου" που κυκλοφόρησε πρόσφατα.

Λοιπόν τι λέτε; Πώς σας φαίνονται;

Δεχόμεθα μπάζα


Το γεφύρι

On the road

The fool on the hill

Cross Series 05

Fatal Poppy Boutique Hotel

Volare, Cantare

Blue Ciel

Open

Pink Dream

Sleepless

Invader

Ο Λάκκος

Bus Stop

Lagrimas negras

Monday, April 15, 2013

Νηστίσιμα τρουφάκια φουντουκιού

Τα τρουφάκια αυτά, είναι από τα πολυαγαπημένα μου! Είναι από αυτά που λες θα φάω ένα και μετά έχεις χάσει το μέτρημα. Είναι λίγο μεθυσμένα, βουτηγμένα στη γεύση του ούζου! Είναι αυτά, που πρέπει να δοκιμάσετε! Τη συνταγή την είχα πάρει από το παλιό hungry και είχα κάνει αλλαγές. Τα φτιάχνω πάντα και μόνο με λικέρ ούζου (Λικεράκια και σερμπέτια σελ. 96-αν δεν το έχετε κάνει, χάνετε) γιατί τους πάει τρελά. Δοκιμάστε με άλλο λικέρ ή με όποιο αρέσει σε σας!


Νηστίσιμα τρουφάκια φουντουκιού 
Υλικά 
2 κούπες άχνη ζάχαρη
½ κούπα νερό
½ κούπα λικέρ ούζου (αν σας φαίνεται πολύ το λικέρ, βάλετε ¾ κούπας νερό και ¼ κούπας λικέρ)
2 κούπες φρυγανιά τριμμένη
3 κούπες τριμμένα φουντούκια (όχι εντελώς σκόνη)
4 κουταλιές κακάο ή σκόνη σοκολάτα (αν δεν νηστεύετε)
Για το τύλιγμα:
ζάχαρη άχνη, ή κρυσταλλική, ή ό,τι νηστίσιμο σας αρέσει (τρούφα σοκολάτας κουβερτούρας, ξηροκάρπια)


Εκτέλεση 
Ανακατεύουμε όλα τα στεγνά υλικά, προσθέτουμε τα υγρά και πλάθουμε μικρά μπαλάκια.
Τυλίγουμε τα μπαλάκια σε άχνη ζάχαρη ή κρυσταλλική (ταιριάζει πολύ) ή ό,τι άλλο θέλετε.

Tip: Η ζύμη κολλάει λίγο στα χέρια, οπότε βρέχετε ελάχιστα τα χέρια σας με λίγο νεράκι καθε 4-5 τρουφάκια. Βγαίνουν πολλά με αυτή τη δόση. Υπολογίστε μια πιατέλα σαν αυτή που βλέπετε γεμάτη (εδώ στη φωτό δεν ήταν όλα).


Η αρχική συνταγή πρότεινε σκέτο νερό. Θα σας πρότεινα να μην τα κάνετε με σκέτο νερό γιατί είναι λίγο (έως πολύ) άνοστα, εκτός και τα φάνε παιδάκια ή άτομα που δεν πίνουν καθόλου αλκοόλ.

Καλή εβδομάδα!

Friday, April 12, 2013

Χορτόσουπα

Πέρυσι (και πρόπερσι) το χειμώνα το είχα ρίξει στις χορτόσουπες πάνω σε μια απελπισμένη προσπάθεια να αδυνατίσω. Δίαιτα και καλά. Ξέρετε.. Εκείνες τις δίαιτες που τις ξεκινάς το πρωί, τις κάνεις μέχρι το μεσημέρι και το βράδυ καταλήγεις με κάτι πιτόγυρα με παρέα. Τι τα θες...Άμα δεν το ράψεις, όχι οι χορτόσουπες δεν σε σώζουν, αλλά τίποτα! Τελικά αδυνάτισα, αλλά όχι από τις χορτόσουπες. Απλά το έραψα!
Χορτόσουπες όμως έφτιαξα. Σε διάφορες versions και μου άρεσαν πολύ, παρόλο που εγώ δεν είμαι και πολύ της σούπας. Μου άρεσαν γιατί είχαν λαχανικά που λατρεύω. Επίσης τις έκανα και τη Μεγάλη Βδομάδα που νήστευα.

Αν νηστεύετε (ή κάνετε δίαιτα και καλά), ή θέλετε να κάνετε αποτοξίνωση έστω, μπορείτε να δοκιμάσετε να φτιάξετε σουπίτσα με τα λαχανικά που αγαπάτε περισσότερο. Ενδεικτικά σας δίνω τα υλικά από μία από αυτές που έχω κάνει, ενώ στις φωτό βλέπετε δύο διαφορετικές.

Χορτόσουπα
1 πράσο
3 κρεμμυδάκια
1 σέλερυ
200 ml λιωμένη κολοκύθα
2 σέσκλα
5 καρότα
λίγο ελαιόλαδο
αλάτι (ή κύβο λαχανικών)
πιπέρι


Άλλα λαχανικά που μπορούμε να βάλουμε:
Κολοκυθάκια
Κρεμμύδι
Πατάτα
Μπρόκολο
Λάχανο
Κουνουπίδι


Πλένουμε και καθαρίζουμε τα λαχανικά μας.
Βράζουμε τα λαχανικά μας με νερό που θα προσθέσουμε, είτε όλα μαζί από την αρχή ψιλοκομμένα (ή κομμένα στο μέγεθος που θέλετε), είτε μπορούμε να ξεκινήσουμε το βράσιμο με τα σκληρά λαχανικά (καρότο, σκληρά μέρη μπρόκολου/κουνουπιδιού) και αφού βράσουν 5-10 λεπτά να ρίξετε και τα λαχανικά που βράζουν πιο γρήγορα (φουντίτσες μπρόκολο, κουνουπίδι, κρεμμυδάκια κλπ).
Τη σούπα μπορούμε να την αφήσουμε όπως είναι αφού βράσει, ή να τη λιώσουμε σε μπλέντερ και να την κάνουμε βελουτέ.
Αν δεν την φτιάχνετε για δίαιτα, συνοδέψτε τη με κρουτόν ή με ολόκληρες φέτες φρυγανισμένου ψωμιού!

Wednesday, April 10, 2013

Νηστίσιμο κέικ με ταχίνι και σοκολάτα κουβερτούρα

Ξέρετε ότι μου αρέσουν τα πειράματα. Τα οποία πειράματα 95% των περιπτώσεων για να μην πω παραπάνω μου πετυχαίνουν. Αλλά ακόμα κι εγώ που είμαι ατρόμητη και δεν με σταματάει τίποτα, καμιά φορά έχω τις αποτυχίες μου. Έτσι πριν 3 μέρες έφτιαξα ένα αποτυχημένο αλλά νοστιμότατο νηστίσιμο κέικ.


Αποτυχημένο λόγω εμφάνισης, γιατί από γεύση ήταν το κάτι άλλο. Το κέικ μου φούσκωσε ωραιότατα, δοκίμασα με το tester μου αν έχει γίνει, βγήκε στεγνό, παραΣΟΥΡΘΗΚΑ και το έβγαλα από το φούρνο η βιαστικιΑ. Το κέικ βγαίνοντας έξω μου είπε γεια, άρχισε να κάνει ένα αυλάκι στη μέση κατά μήκος, μέχρι που στο τέλος βούλιαξε! Ακόμα πιο βιαστικιΑ εγώ, το έβγαλα έξω για να το σώσω και καλά (σαν πρωτάρα λες και δεν ξέρω) και τότε άνοιξε ΚΑΙ στη μέση. Ήταν η στιγμή που εγώ άρχισα τα επιφωνήματα: Ωωωω, αααα, εεεε... Τέσπα, όπως ήταν στη λαδόκολλα, το ξανάβαλα στο φούρνο για να περισώσω την υπόληψή μου και να μην το πετάξω.


 
Αφού ξαναβγήκε, ο σύζυξ ρώτησε "τι είναι αυτό";, απάντησα ένα αποτυχημένο κέικ, δοκίμασε και είπε "αυτό αποτυχημένο; μην κάνεις κανένα αστείο και το πετάξεις"!!!. Δοκίμασα κι εγώ και ήταν όντως πεντανόστιμο. Οι σταγόνες σοκολάτας είχαν λιώσει, το κέικ έλιωνε στο στόμα και το αποτέλεσμα ήταν σε μιάμιση μέρα να μην υπάρχει. Μαντέψετε ποιοι το έφαγαν!
 
Το πείραμα ξαναέγινε με μικροαλλαγές, πέρασα στο αντίθετο αποτέλεσμα (να το παραψήσω από το φόβο μου, χαχα), αλλά το κέικ παρέμεινε πολύ νόστιμο. Οπότε, αφού αφαιρέσω 5-10 λεπτάκια από το χρόνο ψησίματος, σας γράφω τη σωστή συνταγή!


Νηστίσιμο κέικ με ταχίνι και σοκολάτα κουβερτούρα 
Υλικά 
150 γρ. ταχίνι (κλασικό)
125 ml (μισή κούπα) χυμό πορτοκαλιού
150 γρ. ζάχαρη
250 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 ½ κ. γ. μπέικιν πάουντερ
1 κ. γ. κανέλλα
50 γρ. σταγόνες σοκολάτας κουβερτούρα
προαιρετικά:
1-2 κ. σ. άχνη ζάχαρη
ελάχιστο νερό

Εκτέλεση 
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 160 βαθμούς με αέρα.
Ντύνουμε μια μακρόστενη φόρμα με χαρτί ψησίματος, ή απλά τη λαδώνουμε.
Σε ένα μπωλ, βάζουμε το ταχίνι, το χυμό πορτοκαλιού και τη ζάχαρη και ανακατεύουμε με σύρμα, να λιώσει λίγο η ζάχαρη.
Προσθέτουμε τις σταγόνες σοκολάτας και την κανέλλα και ανακατεύουμε.
Τέλος προσθέτουμε το αλεύρι ανακατεμένο με το μπέικιν πάουντερ, ανακατεύουμε καλά το υλικό με κουτάλι (δεν θα είναι εύκολο πια να ανακατευτεί με σύρμα) και το βάζουμε στη φόρμα.
Αντί για φόρμα, μπορείτε να το βάλετε σε μικρό ταψάκι.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 50-55 λεπτά.

 
Αν θέλετε να βάλετε γλάσο, βάλτε σε ένα μπωλάκι λίγη άχνη ζάχαρη με ελάχιστο νεράκι και φτιάξτε ένα πηχτό γλάσο σαν μέλι. Περιχύστε το κέικ σας αφού κρυώσει.


Tips: Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ταχίνι με γεύση κακάο ή πορτοκάλι.

Τα γλυκά που δεν έχουν αυγά, τείνουν να σπάνε εύκολα καθώς τα κόβουμε. Γι΄αυτό μπορούμε να βάλουμε το κέικ σε ταψάκι, ώστε να είναι πιο χαμηλό και να μην διαλύεται καθώς το κόβουμε. Αλλιώς, προσοχή στο κόψιμο.

Το κέικ είναι άκρως εθιστικό. Προειδοποιώ!

Monday, April 8, 2013

Ρεβίθια σαλάτα

Τα ρεβίθια είναι ένα από τα όσπρια που έχω βάλει τελευταία πιο συχνά στην κουζίνα μου. Τώρα τελευταία τα δοκίμασα σαν σαλάτα. Η ποσότητα είναι μικρή, για ένα μικρό μπωλ. Ανάλογα πόσα θέλετε να φτιάξετε, προσαρμόζετε τα υλικά σας! Μπορείτε να προσθέσετε κι άλλα φρέσκα λαχανικά ή τουρσί.


Σαλάτα με ρεβίθια 
Υλικά
1 μικρό μπωλ βρασμένα ρεβίθια*
4-5 λιαστές ντομάτες ψιλοκομμένες
4-5 μικρά αγγουράκια τουρσί ψιλοκομμένα
1 μεγάλο κρεμμυδάκι φρέσκο ψιλοκομμένο
3-4 καρύδια ψιλοκομμένα
1-2 κ. σ. ελαιόλαδο
χυμό μισού μικρού λεμονιού
αλάτι
πιπέρι


Εκτέλεση 
Σε μπωλ ανακατεύουμε όλα τα υλικά.
Χτυπάμε σε ένα βαζάκι το λάδι, λεμόνι και αλατοπίπερο και περιχύνουμε τη σαλάτα. 
Δοκιμάζουμε, διορθώνουμε σε γεύση αν χρειάζεται και σερβίρουμε.


Ρεβίθια χρησιμοποίησα από αυτά που έβρασα για σούπα. Θα πρέπει να ήταν γύρω στα 100-150 γρ. ωμά ρεβίθια. Τα έβρασα για 25-30 λεπτά σε χύτρα μόνο με νερό και μετά πήρα όσα ήθελα για τη σαλάτα μου.

Να σας πω επίσης κάτι που ξέχασα την περασμένη φορά, ότι -όπως σε όλα τα όσπρια που κάνω σούπα-, φτιάχνω όλο το σακουλάκι του μισού κιλού και όση σούπα μείνει, μπαίνει στην κατάψυξη.

Καλή εβδομάδα!

Friday, April 5, 2013

Γαριδομυδοπίλαφο

Τι θα λέγατε για ένα εύκολο, νηστίσιμο και πεντανόστιμο φαγητό;  Στα μεγάλα σούπερ μάρκετ κυκλοφορούν κατεψυγμένα σακουλάκια με γαρίδες και μύδια μαζί, σε μικρή συσκευασία. Είναι προσιτά σε τιμή και μπορεί ο καθένας να τα απολαύσει. Αν ζητάτε κάτι εύκολο, νόστιμο και νηστεύετε παράλληλα, να μια καλή λύση. Μεταξύ μας, δεν χρειάζεται να νηστεύετε για να φάτε αυτό το φαγάκι! Ή μήπως όχι;

 
Γαριδομυδοπίλαφο
Υλικά
¼ κούπας ελαιόλαδο
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
1 καυτερή πιπεριά ξερή
2-3 κ. σ. πελτέ ντομάτας
500 γρ. ρύζι αμερικάνο ή για πιλάφι
250 γρ. κατεψυγμένα μύδια και γαρίδες
4 ποτήρια νερού νερό
αλάτι
πιπέρι


Εκτέλεση
Ξεπαγώνουμε τα μύδια και τις γαρίδες, ξεπλένουμε και αφήνουμε σε σουρωτήρι.
Βάζουμε σε κατσαρόλα το λάδι να ζεσταθεί.
Όταν ζεσταθεί, προσθέτουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο και τα γυρίζουμε για 3-4 λεπτά μέχρι να γίνει διάφανο το κρεμμύδι.
Προσθέτουμε και το ρύζι και το γυρίζουμε κι αυτό για 3-4 λεπτά.
Προσθέτουμε 3 ποτήρια νερό, την πιπεριά, τον πελτέ και αφήνουμε να βράσουν για 10-15 λεπτά.
Προσθέτουμε 1 ποτήρι νερό ακόμα, κατά τη διάρκεια του βρασμού.
Όταν το ρύζι είναι σχεδόν έτοιμο, ρίχνουμε τα μύδια και τις γαρίδες.
Βράζουμε για 6-7 λεπτά ακόμα και αλατοπιπερώνουμε κατά βούληση.
Σβήνουμε τη φωτιά και αποσύρουμε.
Σκεπάζουμε με πετσέτα και το καπάκι της κατσαρόλας μέχρι να σερβίρουμε.



Το φαγητό ενδέχεται να έχει υγρά. Μην σας ανησυχεί, θα τα πιει.
Τα μύδια και οι γαρίδες δεν πρέπει να παραβράσουν, γιατί σκληραίνουν.

Καλό πσκ!