Κοτόπουλο με μήλα και κυδώνια

Το να μαγειρεύεις για δύο άτομα μόνο, δεν είναι απλή υπόθεση. Το να μαγειρεύεις για ένα, είναι ακόμα δυσκολότερο. Πόσο μάλλον όταν σου αρέσει η μαγειρική και πόσο μάλλον όταν ο ένας από τους δύο δεν τρώει κανονική μερίδα. Όπως και να έχει, ακόμα και έτσι, οι ιδέες για νόστιμα πιάτα δεν λείπουν.
Τελευταία μου χάρισαν κυδώνια. Αφού βασανίστηκα με το καθάρισμά τους και έφτιαξα κάμποσο γλυκό, είπα να βάλω και στο φαγητό μας. Κυδώνια είχα βάλει σε μοσχάρι και ήταν τέλειο! Τώρα το δοκίμασα σε κοτόπουλο. Το αποτέλεσμα ήταν εξίσου νόστιμο!

Κοτόπουλο με μήλα και κυδώνια
Υλικά για 2 άτομα
2 μερίδες κοτόπουλο ή ανάλογο φιλέτο σε κομμάτια
1 κυδώνι πλυμένο, καθαρισμένο και κομμένο σε χοντρά κομμάτια
1 μήλο πλυμένο, καθαρισμένο και κομμένο σε χοντρά κομμάτια
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1/2 κούπα λευκό κρασί
1 κ. γ. κόκκινο γλυκό πιπέρι σε κόκκους
3-4 κ. σ. ελαιόλαδο
1 κ. γ. μίγμα μπαχαρικών αντί για αλάτι
2 κ. σ. πετιμέζι

Εκτέλεση
Σε αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο.
Ρίχνουμε το κοτόπουλο και το σωτάρουμε από όλες τις πλευρές να ασπρίσει.
Ρίχνουμε τα κυδώνια, τα μήλα και το κρεμμύδι και τα γυρίζουμε κι αυτά για λίγα λεπτά.
Σβήνουμε με το κρασί.
Προσθέτουμε τα πιπέρια, τα μπαχαρικά, το πετιμέζι και 1 ποτήρι νερό και αφήνουμε να βράσουν για 30 λεπτά. Αν χρειάζεται προσθέτουμε κι άλλο νερό.

Βάζοντας τα κυδώνια και τα μήλα από την αρχή, μαλακώνουν αρκετά. Αν θέλετε να κρατάνε λίγο, ρίξτε τα λίγο αργότερα.

Αντί για πετιμέζι μπορείτε να βάλετε μέλι.
Αντί για μπαχαρικά (υποκατάστατο αλατιού), μπορείτε να βάλετε αλατοπίπερο.

Καλό υπόλοιπο εβδομάδας!

Κοτόπουλο με σάλτσα blue cheese

Η συνταγή που προτείνω σήμερα, είναι για τους λάτρεις του blue cheese. Τυρί που είτε το λατρεύεις, είτε το μισείς. Εμείς το αγαπάμε οικογενειακώς! Στη σαλτσούλα εδώ έχει διακριτικό ρόλο μεν, κάνει όμως την παρουσία του αισθητή λόγω της ιδιαίτερης γεύσης του.

Κοτόπουλο με σάλτσα blue cheese
Υλικά για 4 άτομα
3 μισά φιλέτα κοτόπουλο
3-4 κ.σ. ελαιόλαδο
1/4 κούπας λευκό κρασί
λίγο αποξηραμένο σχοινόπρασο
100 γρ. blue cheese
1/2 κούπα γάλα

Εκτέλεση
Πλένουμε και κόβουμε το κοτόπουλο σε μικρά κομμάτια.
Σε αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνουμε το λάδι, ρίχνουμε το κοτόπουλο και το γυρίζουμε για 5-10 λεπτά από όλες τις μεριές να ασπρίσει.
Σβήνουμε με το κρασί. Προσθέτουμε το σχοινόπρασο.
Αφήνουμε να βράσει και να εξατμιστεί για 10 λεπτά. Αν εξατμιστεί νωρίτερα, προσθέτουμε λίγο νεράκι.
Σε ένα πιάτο λιώνουμε το τυρί με πηρούνι και το ανακατεύουμε με το γάλα.
Ρίχνουμε και τα δύο στο τηγάνι και αφήνουμε να βράσουν σε χαμηλή φωτιά για 3-4 λεπτά, μέχρι να λιώσει καλά το τυρί.
 
Σερβίρουμε με κνέντελ ή όπως επιθυμούμε.

Πέστο βασιλικού - Μακαρονάδα με πέστο

Στα πλαίσια "καιτώρατιμαγειρεύουνεπουμείναμεοιδυομας" και στα πλαίσια "οβασιλικόςπαραφούντωσε", αποφάσισα να κάνω πέστο βασιλικού. Συνήθως οι γλάστρες που έχω με μυρωδικά (και γενικά οι γλάστρες μου) δεν μπορώ να πω ότι πάνε και τέλεια. Φέτος όμως οι 2 βασιλικοί που πήρα, πήγανε μια χαρά. Ο ένας ειδικά, παραπήγε καλά. Δεν έχω παράπονο. Και καπρέζε φάγαμε πάρα πολύ συχνά και το φαγητό της Μαρίας (ντομάτες ογκρατέν με ψωμί) φάγαμε ακόμα συχνότερα, μέχρι που τώρα τελευταία παραφούντωσε γιατί δεν έκοβα συχνά και σκέφτηκα να κάνω πέστο βασιλικού.

Το πέστο μου αρέσει πολύ, αλλά όχι όταν το τρώω σε μαγαζί, που είναι μέσα στη λαδίλα...Το περίσσευμα λαδιού στα φαγητά, γενικά δεν μου αρέσει καθόλου. Πόσο μάλλον εδώ. Η γνωστή μάρκα πέστο που κυκλοφορεί, μου αρέσει επίσης πολύ, γιατί δεν έχει πολύ λάδι. Τώρα όμως, είχα όλα τα υλικά για να φτιάξω δικό μου.

Ο καθένας μπορεί να φέρει το πέστο στα μέτρα του. Λίγο παραπάνω σκόρδο (όχι για μένα, ευχαριστώ), λίγη παραπάνω παρμεζάνα, ή κουκουνάρι ή λάδι. Ο καθένας όπως επιθυμεί! Ο τρόπος που προτείνω εγώ, είνα ο εξής:

Πέστο βασιλικού
Υλικά για 110 γρ. (περίπου 6 κ. σ., ποσότητα ικανοποιητική για 3 άτομα)
60 γρ. φύλλα βασιλικού πλατύφυλλου (αν δεν έχετε ζυγαριά, αυτή η ποσότητα γεμίζει ένα μικρό μπλέντερ)
1 μικρή σκελίδα σκόρδο
1 ½ κ. σ. κουκουνάρι
1 κ. σ. παρμεζάνα τριμμένη
2 κ. σ. ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι

Εκτέλεση
Σε ένα μπλέντερ βάζουμε το βασιλικό μαζί με το σκόρδο, τα κουκουνάρια, το τυρί και χτυπάμε να λιώσουν.
Προσθέτουμε το λάδι και ξαναχτυπάμε για μερικά λεπτά, μέχρι να αλλάξει χρώμα το μίγμα. Βελτιώνουμε τη γεύση με αλάτι και πιπέρι.

Αν σας αρέσει ή δεν σας αρέσει κάποιο υλικό, τροποποιείτε τις ποσότητες. Πχ εμένα δεν μου αρέσει το σκόρδο να το καταλαβαίνω. Είχα βάλει μια μεγάλη σκελίδα, η οποία θεωρώ ότι έπεσε πολλή για μένα. Οπότε προτείνω λιγότερη. Επίσης, όπως είπα, δεν μου αρέσει να έχει πολύ λάδι. Αν θέλετε προσθέστε περισσότερο. Μπορείτε να το φυλάξετε στο ψυγείο για χρήση τις επόμενες μέρες, αλλά μπορείτε να το βάλετε επίσης στην κατάψυξη.

Βράστε τα ζυμαρικά που θέλετε σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας. Σουρώστε και προσθέστε 1-2 κουταλιές πέστο όσο είναι ζεστά. Ανακατέψτε πολύ καλά να πάει το πέστο παντού!

Καλή εβδομάδα!

Η μικρή μου μαγειρική πάνω σε fimo

Δύο χρόνια πριν, οι φίλοι θα θυμάστε ότι είχα πέσει θύμα κλοπής. Δεν θα μιλήσω πολύ γι΄αυτό γιατί ούτε θέλω αλλά και για άλλους λόγους. Το ανέφερα μόνο για να πω ότι ανάμεσα στα κλοπιμαία, ήταν και όλα μου τα δαχτυλίδια. Μιλάω για πάνω από 50 ίσως δαχτυλίδια. Δεν ήταν αληθινά εκτός 3 κομμάτια τα οποία φορούσα συχνά. Όσοι με ξέρουν, ξέρουν ότι δεν φοράω κοσμήματα εκτός από δχτυλίδια και σπανιότερα οτιδήποτε άλλο. Τα κοσμήματα ήταν φτηνά κομμάτια που είχα αγοράσει μέσα σε πάνω από μια δεκαετία και που μου είχαν χαρίσει φίλες μου που ξέρουν την αδυναμία μου. Κάθε ένα από αυτά είχε μια ιστορία, κάθε ένα σήμαινε κάτι για μένα κι ας ήταν φτηνοδωράκια. Άλλωστε, σε ένα αντικείμενο δεν έχει σημασία η αξία του, αλλά ποιος στο χάρισε και γιατί. Δεν ξέρω αν με πόνεσε περισσότερο που έχασα το κομπιούτερ μου ή τα δαχτυλίδια μου...Ειδικά το 2ο, που ανάμεσά τους ήταν 2 δαχτυλίδια που μου είχε κάνει δώρο ο άντρας μου και 1 όταν έγινα νονά σε βάπτιση. Ειδικά αυτά τα τρία, με πονούσαν περισσότερο από όλα. Δεν είμαι άνθρωπος που αγαπάει τα υλικά αγαθά. Επειδή όμως όλα αυτά συνδέονταν με γεγονότα και ανθρώπους αγαπημένους, με πόνεσε.
Ευτυχώς η μηχανή μου τη γλύτωσε, γιατί την έχω πάντα μαζί μου...

Είχα τόσο πικραθεί, που δεν ήθελα στην αρχή να αντικαταστήσω κανένα. Είχαν μείνει ξωπίσω 3 δαχτυλίδια κατά λάθος, που ούτε να τα φορέσω δεν ήθελα. Ποιο να αντικαθιστούσα και τι θα σήμαινε για μένα; Τίποτα και κανένα. Με έπιασε μια άρνηση και απλά δεν φορούσα δαχτυλίδια για πάνω από ένα χρόνο...Εγώ, που δεν βγαίνω έξω αν δεν φοράω κάποιο από αυτά...

Με τον καιρό, άρχισαν οι φίλοι να μου κάνουν πάλι δωράκια δαχτυλίδια και σιγά-σιγά μου γεννήθηκε η επιθυμία να ξαναφορέσω. Οι εποχές όμως είναι δύσκολες και το τελευταίο που με νοιάζει είναι αν περισσεύουν χρήματα για δαχτυλίδια. Άρχισα να σκέφτομαι πώς μπορώ να φτιάξω μόνη μου με φτηνά υλικά. Το πρώτο που σκέφτηκα είναι το fimo/kernit, υλικό που εχω χρησιμοποιήσει πολύ όταν ήμουν 20άρα.

Στη συνέχεια, και πριν υλοποιήσω την ιδέα μου με το fimo, ήρθε εδώ μια φίλη που ζει μακριά, η οποία φτιάχνει κοσμήματα κι εκείνη. Και ένα απόγευμα χαζολογώντας και πίνοντας καφέ, με έβαλε και έφτιαξα αυτό...Πάντως τα χέρια μου πιάνουν, συμφωνείτε ;-)

Ε, δεν ήθελα και πολύ! Στην Πάτρα αγόρασα σύρμα και μια πενσούλα και άρχισα να παίζω. Και αυτό ήταν το πρώτο δαχτυλίδι που έκανα, το οποίο χάρισα με το που το έφτιαξα! χαχα!

Και ακολούθησαν κι άλλα με άλλες πετρούλες. Ναι ναι! Έχουν το ίδιο σχέδιο. Μικρή είμαι ακόμα, θα μάθω να κάνω κι άλλα. ;-)

Και σετάκι, αμ πώς!

Μετά, ήρθε η ώρα του fimo. Ένα μωβ σπιράλ δαχτυλίδι. Λατρεύω το μωβ!

Και σετάκι

Και ένα πράσινο με γκλιτεράκι!

Και μετά, ήρθε η μικρομαγειρική πάνω σε fimo. Έχω δει πολλές φορές τέτοια κοσμήματα, φτιάχνει και η κόρη μου και δεν ήθελα και πολύ για να ζηλέψω και να φτιάξω.

Σοκολατίτσα κανείς; Τη δαγκώσαμε από τη λαιμαργία μας αλλά δεν πειράζει!

Ή μήπως προτιμάτε ένα cheesecake με lime?

Με πορτοκάλι ίσως;

Μήπως σοκολάτα πορτοκάλι;

Πορτοκαλάκια για τα αυτάκια!

Cupcakes αγαπημένα!

Δεν έχουν πλάκα;

Καλό σκ!

Σταφιδόψωμο χωριάτικο με προζύμι

16 Οκτωβρίου σήμερα, παγκόσμια ημέρα ψωμιού. Το ξέρετε ότι δεν είμαι και πολύ φανατική με τις ημέρες εορτασμού, αλλά τη συγκεκριμένη μέρα την τιμώ δεόντως. Αφιέρωσα αρκετό χρόνο για να γράψω το βιβλίο Ψωμιά και ζύμες 3-4 χρόνια πριν, οπότε δεν μπορώ παρά να τη θυμάμαι. Δεν μένω όμως μόνο στο να τη θυμάμαι, αλλά συνεχίζω να πειραματίζομαι και να δοκιμάζω ψωμιά και ζύμες. Επίσης, πέρα από αυτό, αυτή η μέρα, μας υπενθυμίζει ότι πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που έχουμε "ψωμί" να φάμε...

Κάθε χρόνο, εδώ και πολλά χρόνια πια, παίρνω μέρος σε ένα blog event που διοργανώνει η Zorra.
Όσοι μπλόγκερς παίρνουμε μέρος, καλούμαστε να φτιάξουμε ένα ψωμί ή κάτι σχετικό, και να το παρουσιάσουμε σήμερα.

Για φέτος, διάλεξα να φτιάξω ένα χωριάτικο σταφιδόψωμο με προζύμι. Το προζύμι είναι αγαπημένο υλικό, δίνει τέλεια και μεστή γεύση όπου μπαίνει. Μην το φοβάστε. Πειραματιστείτε!
Στη συνταγή αναφέρω αλεύρι ολικής αλέσεως 90 %. Αν δεν βρίσκετε τέτοιο αλεύρι (λογικό αφού το έχω πάρει από μύλους και όχι σμ), μπορείτε να πάρετε από το σμ το ολικής αλέσεως και να το κοσκινίσετε. Το αποτέλεσμα είναι σχεδόν το ίδιο. Αν δεν βρίσκετε στο κοντινό σας σμ ούτε ολικής αλέσεως, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αλεύρι χωριάτικο (κυκλοφορεί σε κίτρινη συσκευασία σε διάφορες μάρκες). Δεν θα είναι ακριβώς το ίδιο, αλλά θα είναι χωριάτικο :-)

Σταφιδόψωμο χωριάτικο με προζύμι

Υλικά

για το προζύμι

200 γρ. προζύμι

1 κούπα νερό χλιαρό

250 γρ. αλεύρι ολικής άλεσης 90%

για το τελικό ζύμωμα

50 γρ. σταφίδες μαύρες

50 γρ. σταφίδες ξανθές

50 γρ. ζάχαρη

½ κ. γ. κανέλλα

½ κ. γ. αλάτι

4 κ. σ. ελαιόλαδο

350 γρ. αλεύρι χωριάτικο ή ολικής αλέσεως ή και τα δύο μαζί

Εκτέλεση

Ανάβουμε τον φούρνο στους 50 βαθμούς για 10 λεπτά ή μέχρι να κάνουμε την παρακάτω διαδικασία.
Από το προηγούμενο βράδυ (ή ένα 8ωρο περίπου πριν ζυμώσουμε), βάζουμε το προζύμι σε μεγάλο μπωλ.
Το αναλιγώνουμε με το νερό και προσθέτουμε 250 γρ. αλεύρι ολικής άλεσης 90%.
Ανακατεύουμε λίγο να ενσωματωθεί το αλεύρι, σκεπάζουμε με καθαρή πετσέτα και το αφήνουμε τυλιγμένο με τραπεζομάντηλο μέσα στον φούρνο τον οποίο σβήνουμε, για ένα 8ωρο. Αν είναι χειμώνας, τυλίγουμε και με κουβερτούλα. Αν είναι καλοκαίρι, ακόμα και η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι υπεραρκετή για να φουσκώσει.
Μετά από το 8ωρο ή αφού διπλασιαστεί το προζύμι, βάζουμε στο μπωλ όλα τα υπόλοιπα υλικά  και ανακατεύουμε. Ζυμώνουμε για μερικά λεπτά και φτιάχνουμε μια σφιχτή ζύμη.
Χωρίζουμε τη ζύμη στα τρία και φτιάχνουμε πλεξίδα.

Αφήνουμε να φουσκώσει το ψωμί για 2-3 ώρες.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς και ψήνουμε το ψωμί για 50 λεπτά στους 180.
Το βγάζουμε σε σχάρα να κρυώσει και απολαμβάνουμε μετά!

Whole-wheat sourdough raising bread
ingredients
200 gr. sourdough starter
1 cup lukewarm water
250 gr. 90% whole-wheat flour
50 gr. black raisins
50 gr. golden raisins (sultana)
50 gr. sugar
½ tsp cinnamon

½ tsp salt
4 tbsp olive oil
350 gr. whole-wheat flour

Directions
On the night before, mix together the sourdough starter, warm water and 200 gr. whole wheat flour in a large bowl. Cover bowl with a clean kitchen towel and let set overnight in a warm place.

The next day, after the dough has doubled, add all remaining ingredients and stir.

Knead the dough for 5-10 minutes.

Divide the dough into 3 equal parts.

Roll each piece into a 30 cm rope on a baking sheet.

Lay them side by side and braid loosely.

Allow the bread to rise for 2-3 hours in a warm place.
Preheat oven to 180 degrees and bake for 50 minutes.

Remove from the oven and allow to cool for a few minutes before placing on a baking rack to cool.

Enjoy!

Ζυμαρόπιτα (μπαμπανάτσα)

Ζυμαρόπιτα ή μπαμπανάτσα την είχα ακούσει στο παλιό hungry. Μια φίλη την είχε δώσει τότε στο chat room και από τότε την φτιάχνω συχνά. Είναι μια πίτα εύκολη, γρήγορη και οικονομική, μια εύκολη λύση για βραδυνό, ή για συνοδευτικό με το μεσημεριανό μας. Αρέσει στα παιδιά, αλλά και στους μεγάλους! Δοκιμάστε τη!

 Μπορείτε να πασπαλίσετε την πίτα με τριμμένο τυρί. Μπορείτε να την ενισχύσετε με ό,τι θέλετε. Με λίγο λουκάνικο, ή γαλοπούλα, ή ό,τι σας αρέσει. Είναι ευέλικτη!

Ζυμαρόπιτα
Υλικά
3 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 φακελάκι μαγιά
1 μεγάλο κομμάτι τυρί φέτα
λίγο αλάτι
1 αυγό
1,5 κούπα χλιαρό νερό (ίσως και λίγο παραπάνω)
λίγο βούτυρο ή μαργαρίνη για το ταψί
λίγο λάδι

Εκτέλεση 
Ανακατεύουμε το αλεύρι με την μαγιά και το αλάτι.
Προσθέτετουμε σιγά σιγά το νερό, ανακατεύοντας για να μην σβολιάσει.
Χτυπάμε σε ένα πιάτο το αυγό και το ρίχνουμε μέσα στο υπόλοιπο υλικό. Σκοπός είναι να γίνει σαν χυλός και όχι σαν ζυμάρι.
Αφήνουμε το χυλό να ξεκουραστεί σκεπασμένο κάπου ζεστά, για 20 λεπτά.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180-190 βαθμούς.
Βουτυρώνουμε το ταψί (όχι με λάδι αλλά με βούτυτρο ή μαργαρίνη).
Θρυμματίζουμε τη φέτα, την ρίχνουμε στον χυλό και ανακατεύουμε ελαφρώς για να μην ξεφουσκώσει.
Το βάζουμε στο ταψί, ρίχνουμε λίγο λάδι από πάνω, και ψήνουμε για 30-40 λεπτά μέχρι να πάρει χρώμα.

Καλή εβδομάδα!

Γλυκό κουταλιού ακτινίδιο

Έχετε δοκιμάσει γλυκό κουταλιού ακτινίδιο; Αν όχι, σκεφτείτε το. Αν σας αρέσουν τα γλυκά κουταλιού, θα το αγαπήσετε ΚΑΙ αυτό!

Καλό Σαββατοκύριακο! Εμένα με περιμένει μια τσάντα κυδώνια ;-)

Γλυκό κουταλιού ακτινίδιο
Υλικά
800 γρ. ακτινίδια (ζυγισμένα αφού καθαριστούν)
800 γρ. ζάχαρη λευκή
1 και ¾ κούπας νερό

Εκτέλεση
Τα ακτινίδια που θα διαλέξουμε θα πρέπει να είναι γινομένα και γερά, αλλά όχι ιδιαίτερα ώριμα. Τα ώριμα είναι ιδανικά για μαρμελάδα.
Πλένουμε και καθαρίζουμε τα ακτινίδια.
Τα κόβουμε σε φέτες μισού εκατοστού.
Βάζουμε σε κατσαρόλα το νερό με τη ζάχαρη να βράσουν για 5 λεπτά. Χρονομετράμε αφού πάρει βράση.
Ρίχνουμε τα ακτινίδια. Βράζουμε κι αυτά για 10 λεπτά.
Ξαφρίζουμε και δεν απομακρυνόμαστε γιατί φουσκώνει.
Αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε το γλυκό να σταθεί, μέχρι την επόμενη μέρα.
Την επόμενη μέρα, ξαναβράζουμε το γλυκό για 10 λεπτά.
Φυλάμε σε καθαρά βάζα.

Tip: Σε όλες τις συνταγές για γλυκά κουταλιού, μπορούμε να σβήσουμε το μάτι της κουζίνας νωρίτερα και να βράσουμε τα τελευταία 5 λεπτά, χρησιμοποιώντας την ενέργεια της σβησμένης κουζίνας. Έτσι, εξοικονομούμε ενέργεια.

Καλό σκ!

DIY: Πώς να μεταμορφώσετε εύκολα, γρήγορα και οικονομικά την παλιά σας κρεβατοκάμαρα!

Μεταξύ των μαγειρικών πρότζεκτ, μπήκε και μια αλλαγή δωματίου. Η σκέψη για την αλλαγή είχε μπει από καιρό, αλλά περίμενα τις εξελίξεις για να δω πώς θα γίνει και πότε. Πριν γίνει η αλλαγή που πραγματοποίησα, έκανα μια έρευνα αγοράς. Ήθελα να αλλάξω μια παμπάλαια κρεβατοκάμαρα, με κάτι νέο και μοντέρνο. Το στρώμα δεν ήταν κακό, ούτε παλιό. Τα έπιπλα ήταν το πρόβλημα που κόντευαν να εξηνταρήσουν.

Αρχικά έριξα μια ματιά σε μεγάλα πολυκαταστήματα on line, για να δω τι τιμές παίζουν σε κρεβατοκάμαρες. Οι τιμές για το ίδιο το κρεβάτι δεν ήταν απαγορευτικές. Μπορούσα να βρω ένα ωραίο σκελετό κρεβατιού με 100-150 ευρώ. Το πρόβλημα ήταν το στρώμα, το οποίο ξεκινούσε από 300 ευρώ και πάνω αν έπρεπε να πάρω κάτι καλό. Πράγμα που σημαίνει ότι θα έφτανα τα 500 ευρώ, ποσό απαγορευτικό για την εποχή, αλλά και για την περίσταση, για ένα σπίτι και δωμάτιο στο οποίο θα κοιμόμουνα ελάχιστες φορές το χρόνο. Το δωμάτιο όμως, ΕΠΡΕΠΕ να αλλάξει...

Πέρασα στην επόμενη λύση. Να το βάψω. Πόσο χάλια θα μπορούσα να το κάνω; Πιο χάλια από όσο ήταν, αποκλείεται. Έκοβα κι έραβα στο μυαλό μου. Είχα ήδη ένα σχέδιο. Θα έβγαζα τα διακοσμητικά πηχάκια, θα το έβαφα με ένα χρώμα που να μου άρεσε και στην ανάγκη θα έβγαζα το παλιό έπιπλο με τον καθρέφτη.

Ρωτάω 2 φίλους με εμπειρία για το βάψιμο και με καθοδήγησαν για το τι θα χρειαστώ. Χρώμα ακρυλικό, αραίωση με λίγο νερό, ρολάκι, πινέλο για τα δύσκολα σημεία, σκαφάκι για το χρώμα γυαλόχαρτο σαν σφουγγαράκι για να μη χαλάσουμε και τα χεράκια μας από το τρίψιμο και γάντια για τον ίδιο λόγο.

Όλα τα βαφτικά, μου πήγαν 15 ευρώ. Το τρίψιμο έγινε πολύ εύκολα. Το λούστρο ήταν παλιό και δεν χρειαζόταν (κατά την κρίση μου-σάμπως είχα ξανατρίψει έπιπλο;) να ξεβάψει όλο. Απλά να μην είναι λείο, για να πιάσει το επόμενο χρώμα. Αφού έτριψα όλα τα έπιπλα που δεν μου πήρε και τις ώρες, μετά σκούπισα με ένα πινέλο και με ένα υγρό πανάκι όλες τις επιφάνειες (ευτυχώς που πέρασε εκείνη τη στιγμή ο έμπειρος αδερφός και μου είπε ότι δεν αρκεί να σκουπιστεί μόνο με το πινέλο). Στη συνέχεια, πέρασα 2 χέρια με ένα λιλά χρώμα. Στις φωτό βλέπετε να φαίνεται διαφορετικό, λόγω διαφορετικής ώρας και ρυθμίσεων της μηχανής που τις τράβηξα. Αριστερά, βλέπετε τα έπιπλα αφού έχουν τριφτεί. Το τελικό χρώμα είναι αυτό:

Έβγαλα τα πηχάκια από τα κομοδίνα και από το κεφαλάρι του κρεβατιού. Τα κομοδίνα είχαν τζαμάκι και κάτω από το τζαμάκι έβαλα τα διακοσμητικά που πήρα.

Αφού στο τέλος είχα το αποτέλεσμα που ήθελα και στο δωμάτιο υπήρχε κανονική μεταμόρφωση, επειδή ο χώρος δεν είναι πολύ μεγάλος και μου φαίνονταν πολύ λιλά τα πάντα, σκέφτηκα πώς θα σπάσω λίγο τη μονοτονία.

Τη λύση την είχα ήδη σκεφτεί. Θα αγόραζα αυτοκόλλητα ή κάτι τέτοιο και θα έβαζα κάτι επάνω σχετικό με λουλούδια ή πλανήτες.

Το μεγάλο παιχνιδοκατάστημα είχε τις λύσεις. Αυτοκόλλητα τόσο μεγάλα και έτσι όπως τα ήθελα δεν έβρισκα, οπότε άρχισα να ψάχνω σε άσχετα τμήματα του καταστήματος. Έψαξα σε φακέλους σχολικούς, αυτοκόλλητα, μέχρι που το μάτι μου έπεσε στις χαρτοσακούλες για δώρα. Εκεί βρήκα αυτό που ήθελα. Με 3 ευρώ ακόμα, πήρα 2 σακούλες και ένα μαύρο μανό, για να φτιάξω τα λουλουδάκια, τη μέλισσα και την πορεία της.

Φτηνές λύσεις υπάρχουν όπως βλέπετε και αν τα βαρεθώ, δεν θα διστάσω ούτε θα λυπηθώ να την ξαναλλάξω.

Το έπιπλο με τον καθρέφτη δεν μετακινήθηκε, γιατί ο καθρέφτης είναι χρήσιμος και γιατί όλα ήταν τόσο όμορφα πια, που δεν χρειαζόταν! Το μόνο που μένει να αλλάξω κάποια στιγμή, είναι τα πομολάκια!

Να σας πω δε, ότι με το ακρυλικό χρώμα, μπορούσαμε να κοιμηθούμε το ίδιο κιόλας βράδυ!

υγ. Καλύτερη γυμναστική από το τρίψιμο/βάψιμο, δεν υπάρχει! ;-)

Γλυκιά πίτσα με σοκολάτα, μπανάνα και φουντούκια

Τρέξανε σαλάκια με τον τίτλο; Τα δικά μου να δείτε! χαχα!

Με πιάνει απ΄τα μούτρα ένας φίλος μου και μου λέει: Τι μ@λ...ες είναι αυτές που ανεβάζεις (τα βρωμοσαλίγκαρα εννοούσε). Άστα αυτά και φτιάξε τίποτα από αυτά τα γ@μ@τα που ξέρεις και φτιάχνεις (έτσι είπε, δεν πταίω).
Excuse me, του λέω, διάβασες το ποστ;
Δεν διαβάζω τίποτα! μου λέει...Ανένδοτος!
Βρε, του λέω, είναι δυνατόν να έφτιαξα ΕΓΩ σαλιγκάρια; ΕΓΩ; Και άντε να τα έφτιαξα. Είναι δυνατόν να τα έφαγα;;;
Χαμογέλασε...
Εμένα θίχτηκε η μαγειρική μου τιμή όμως! Και είχα σκοπό να την ξεπλύνω με ψαρονέφρι με μέλι και κάσιους που θα ανέβαζα σήμερα. Τα πράγματα ήρθαν αλλιώς όμως. (Αστειεύομαι. Την πίτσα την έφτιαξα από απλές συγκυρίες)!

Η κόρη είναι εδώ και Πέμπτη ανακοινώνει και ο υιός ότι θα έρθει στο νησί (φοιτητές σου λέει μετά...). Τι να φτιάξω να το ευχαριστηθούν και οι δύο;

Ιδέα!

Την 2η μέρα που ήμασταν στην Πάτρα, μου λέει ο αδερφός μου, είσαστε για μπύρες; Άκου λέει! Φυσικά και είμαστε! Και πάμε σε μια γνωστή μπυραρία στα Ψηλαλώνια (ΜΕΤΑ μου είπε ο ανιψιός μου ότι εκεί είχαν βάλει βόμβα πέρυσι. Αγόρι μου...αυτά τα λένε ΠΡΙΝ πάμε..Όχι μετά!)
Αφού έχουμε πιει τις μπυρίτσες μας και έχουμε φάει τα μεζεδάκια μας, περνάει πίσω μου η σερβιτόρα και μου λέει η νύφη μου:
Το μύρισες αυτό που πέρασε; Το είδες;
Όχι λέω...τι ήταν;
Πρέπει να ήταν πίτσα με σοκολάτα;
Γλουπ! Τι; Πίτσα με σοκολάτα; Τι 'πες τώρα;
Σατανικό! σκέφτηκα μέσα μου!

Έρχεται η κοπέλα να αλλάξει τα τασάκια και τη ρωτάει η νύφη μου:
Τι ήταν αυτό που πήγατε εκεί;
Πίτσα γλυκιά λέει.
Α λέω εγώ..είναι αυτό που κερνάτε τον κόσμο αφού έχει φάει;
Βάζει τα γέλια...όχι λέει, δεν το κερνάμε.
Να το παραγγείλουμε; λέει η νύφη μου...
ΟΧΙ, απαντώ η Άνγκελα. Η σοκολατένια πίτσα μας έλειπε τώρα!

Έλα που η ιδέα μου μπήκε να την υλοποιήσω....

Είχα αγοράσει ένα αλεύρι ειδικό για πίτσες. Το είδα στο σμ να κυκλοφορεί τελευταία, το πήρα πως θα φτιάξω καμιά πίτσα για τα παιδιά, στο μεταξύ φύγανε και είχε ξεμείνει. Ευκαιρία να φτιάξω τη γλυκιά πίτσα σκέφτηκα, να δούμε τι λέει και σαν αλεύρι.

Η πίτσα είναι ευέλικτη. Φρούτα, εκτός από μπανάνα, μπορείτε να βάλετε άλλα λεπτοκομμένα. Δεν παραψήνονται, οπότε έχετέ το στα υπόψη. Για φρούτα που θέλετε να είναι καλοψημένα, μπορείτε να τα περάσετε ίσως λίγο από το τηγάνι πριν τα βάλετε.
Η ζύμη της πίτσα ψήνεται ξεχωριστά, γιατί όπως καταλαβαίνετε, αν ψηθεί με όλα τα συμπαρομαρτούντα για 20 λεπτά, θα γίνουν καρβουνοσοκολατένια...Τα φρουτάκια πάντως θα ψηθούν! Χαχα!
Αντί για σάλτσα σοκολάτας στη βάση, μπορείτε να βάλετε λίγο φυστικοβούτυρο. Επίσης μπορείτε να προσθέσετε σμάρτις, χρωματιστή τρούφα, άλλα ξηροκάρπια και ό,τι επιθυμείτε!
Το ειδικό αλεύρι, έδωσε ένα κριτσινιστό αποτέλεσμα στις άκρες. Το ίδιο θεωρώ θα κάνει και ένα σκληρό αλεύρι αφού θα μπει η πίτσα για λίγο και στο γκριλ. 

Γλυκιά πίτσα με σοκολάτα, μπανάνα και φουντούκια
Υλικά για 8 κομμάτια
250 γρ. αλεύρι για πίτσα (ή σκληρό ή στην ανάγκη για όλες τις χρήσεις)
1 κ. γ. μαγιά ξηρή
1 κ. γ. ζάχαρη
1/4 κ. γ. αλάτι (ομολογώ ότι ξέχασα να το βάλω...)
1 κ. σ. φυτικό λάδι
125 ml νερό (περίπου) χλιαρό
 για τη γέμιση
2 κ. σ. σάλτσα σοκολάτα ή αραιή πραλίνα φουντουκιού
80 γρ. σοκολάτα γάλακτος σε σταγόνες, ή σοκολάτα γάλακτος τριμμένη
30 γρ. φουντούκια ψημένα και χοντροκομμένα (υπάρχουν έτοιμα ψημένα)
1 μέτρια μπανάνα, κομμένη σε λεπτές φέτες

Εκτέλεση Ι
Σε ένα μπωλάκι, βάζουμε το αλεύρι, ζάχαρη, αλάτι, μαγιά και ανακατεύουμε.
Κάνουμε λακκουβίτσα και βάζουμε το λάδι και το νερό, όχι όλο μονομιάς, για να δούμε πόσο θα πάρει.
Ανακατεύουμε με πηρούνι και στη συνέχεια με το χέρι.
Προσθέτουμε όσο νερό χρειάζεται, ώστε να έχουμε μια ζύμη που έχει πάρει όλο το αλεύρι και δεν κολλάει στα χέρια.
Μια ζύμη που κολλάει, θέλει λίγο αλευράκι. Μια ζύμη που δεν έχει πάρει όλο το αλεύρι, θέλει λίγο νερό ακόμα.
Αφήνουμε τη ζύμη 15-20 λεπτά να ηρεμήσει.

Προθερμαίνουμε το φούρνο μας στους 180 βαθμούς. Ο φούρνος μου έχει ειδική ένδειξη για πίτσα (μεγαλεία μιλάμε...), αλλά δεν είναι απαραίτητο. Βάλτε το φούρνο σας σε αέρα ή χωρίς, στους 180-190 βαθμούς και θα είναι οκ!
Λαδώνουμε ένα ταψάκι πίτσας (εγώ χρησιμοποίησα κεραμική ταρτιέρα).
Απλώνουμε τη ζύμη (ήταν τόσο καλή που απλώθηκε με τα χέρια) και κάνουμε λακκουβίτσες με τα δάχτυλά μας.

Ψήνουμε μόνο τη ζύμη στους 180 βαθμούς με αέρα για 20 λεπτά ή μέχρι να πάρει χρώμα ελαφρώς.
Βγάζουμε το ταψί και έτσι όπως είναι απλώνουμε τη σάλτσα σοκολάτας ή πραλίνα σε όλη την επιφάνεια, σε ένα λεπτό στρώμα.
Βάζουμε τις φέτες μπανάνας.
Ρίχνουμε από πάνω τις σταγόνες σοκολάτας και ενδιάμεσα από τις μπανάνες τα φουντούκια.

Ξαναβάζουμε το ταψί στο φούρνο για 5-10 λεπτά στο γκριλ στους 190 βαθμούς. Προσοχή, γιατί εύκολα μπορεί να καεί η σοκολάτα!

Εκτέλεση ΙΙ
Τσακίζουμε ξεδιάντροπα :-) Προσοχή μην καείτε!

 Η γάτα έμεινε με την απογοήτευση ;-)

Καλή εβδομάδα!