Ψαρονέφρι με μέλι πορτοκάλι, δαμάσκηνα και μουστάρδα

Το φαγητό αυτό το έκανα πέρυσι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Η 2η φωτογραφία το αδικεί, αλλά όταν περιμένουν 7 άτομα να σερβιριστούν παραμονή Πρωτοχρονιάς κι εγώ βαστάω κάμερα, έχω την υποψία ότι θα ήθελαν να μου τη φέρουν στο κεφάλι. Λέτε να έχω λάθος υποψίες;

Επειδή λοιπόν η φωτό το αδικούσε, το ξαναέφτιαξα πριν λίγες μέρες με σκοπό να έχει μια καλύτερη εμφάνιση. Το φτιάχνω όπως το είχα γράψει στη συνταγή, βάζω τη νέα φωτό και βλέπω ότι είχα ξεχάσει να βάλω τα δαμάσκηνα αυτή τη φορά (επειδή δεν τα είχα σημειώσει στη συνταγή...). Αχ...τι τα θες...Αυτό το φαγητό δεν είναι γραφτό του να φωτογραφηθεί σωστά....

Όπως και να έχει, κατά γενική ομολογία είναι πεντανόστιμο. Δοκιμάστε το σε ένα από τα οικογενειακά σας τραπέζια με ή χωρίς δαμάσκηνα (θα πρότεινα να μην τα παραλείψετε)!

Ψαρονέφρι με μέλι πορτοκάλι, δαμάσκηνα και μουστάρδα

Υλικά

1-2 ψαρονέφρια (αν χρησιμοποιήστε παραπάνω ψαρονέφρια, διπλασιάστε τα υλικά της σάλτσας γιατί τη χρειάζεται την έξτρα σαλτσούλα)

ελαιόλαδο

αλεύρι

για τη σάλτσα

2 κ. σ. μέλι

χυμό ενός πορτοκαλιού

2 κ. σ. μουστάρδα

αλάτι
προαιρετικά:
δαμάσκηνα αποξηραμένα χωρίς κουκούτσι

Εκτέλεση

Κόβουμε τα ψαρονέφρια σε φέτες πάχους 2-3 εκατοστών και τα χτυπάμε με γουδοχέρι να λεπτύνουν.

Σε αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε λίγο ελαιόλαδο.

Αλευρώνουμε πολύ ελαφρά και τηγανίζουμε τα ψαρονέφρια και από τις 2 πλευρές για λίγο, μέχρι να πάρουν ελαφρώς χρώμα.

Συνεχίζουμε με όλο το ψαρονέφρι. Τα έτοιμα τα βάζουμε σε πιάτο να περιμένουν μέχρι να γίνουν τα υπόλοιπα.

Όταν ετοιμαστούν όλα, προθερμαίνουμε το φούρνο στους 190 βαθμούς (χρησιμοποίησα αέρα).

Τοποθετούμε το ψαρονέφρι και τα δαμάσκηνα σε μέτριο ταψί.

Ανακατεύουμε τα υλικά της σάλτσας εκτός από το αλάτι και περιχύνουμε το φαγητό. Αλατίζουμε ελαφρώς.

Σκεπάζουμε το σκεύος με αλουμινόχαρτο και ψήνουμε για 20 λεπτά, ενώ τσεκάρουμε μήπως χρειάζεται νερό.

Σερβίρουμε με ρύζι ή πατάτες.

Καλή χρονιά να έχετε όλοι με υγεία πάνω απ΄ όλα!

Καλά Χριστούγεννα!

Προπαραμονή Χριστουγέννων σήμερα και βρίσκω μια στιγμή ευκαιρία να στείλω τις ευχές μου σε όλους. Εύχομαι να περάσετε καλά, με υγεία και αγάπη με όσους επιθυμείτε. Θα τα ξαναπούμε μετά την Τετάρτη. Σας αφήνω δείχνοντάς σας αυτά με τα οποία ασχολούμαι τον τελευταίο καιρό και για τα οποία έχω χαθεί στην κουζίνα μου! Καλά Χριστούγεννα!

υγ. Για τους ζακυνθινούς, μείνετε συντονισμένοι ανήμερα τα Χριστούγεννα στο Ionian channel. Κάτι θα φτιάξουμε μαζί ;-)

Τρουφάκια καρύδας (Beijinho-μικρά φιλιά)

Εδώ και πολλά χρόνια, ένας φίλος μας είχε πάει σε ένα βραζιλιάνικο εστιατόριο στην Αθήνα. Ήταν ένα πολύ ωραίο εστιατόριο, με 2 μενού, μικρό και μεγάλο, με μπουφέ για σαλάτες και γλυκά. Το βασικό φαγητό ήταν τα ψητά σε σούβλα. Ό,τι κρεατικό ήθελες, τα οποία στα έκοβαν μπροστά σου με τη σούβλα πάνω στο τραπέζι! Είχε πλάκα! (Καθώς γράφω το ποστ κάνω ένα γρήγορο ψαξιματάκι στο ίντερνετ και βλέπω ότι το εστιατόριο υπάρχει ακόμα...)

Με τα γλυκά έπαθα έναν έρωτα, γλυκατζού γαρ! Έφαγα τέτοιο κόλλημα που άρχισα να ψάχνω συνταγές για βραζιλιάνικα γλυκά. Βρήκα μερικές συνταγές και δοκίμασα και μου άρεσαν πάρα πολύ! Πάρα πολλά βραζιλιάνικα γλυκά έχουν σαν βάση το ζαχαρούχο γάλα, γεγονός που ξεκίνησε εξαιτίας της Νεστλέ, η οποία παρουσίασε τα προϊόντα της μετά τον πόλεμο στη Βραζιλία και για διάφορες συγκυρίες το ζαχαρούχο γάλα καθιερώθηκε. Δύο πολύ γνωστά γλυκά είναι τα brigadeiros (σε ελεύθερη απόδοση "μαυρούλια" και τα Beijinho (μικρά φιλιά), τα οποία είναι η λευκή απάντηση στα brigadeiros. Και τα δύο υπέροχα μπορώ να σας διαβεβαιώσω!

Τη συνταγή την έχω πάνω από δέκα χρόνια στο τετράδιο συνταγών μου και όσο κι αν προσπάθησα να βρω από πού την είχα πάρει, δεν τα κατάφερα. Έτσι κι αλλιώς είναι λιγάκι πειραγμένη από την αρχική αλλά λέμε...Σας προτείνω το γλυκάκι λοιπόν σαν μικρό κερασματάκι για τις γιορτές!

Τρουφάκια καρύδας (Beijinho)
Υλικά για 30 κομμάτια περίπου
1 κουτί ζαχαρούχο γάλα
300-320 γρ. καρύδα τριμμένη
3 κρόκους αυγού
30 γαρίφαλα για διακόσμηση
ζάχαρη κρυσταλλική
καραμελόχαρτα
λίγο βούτυρο

Εκτέλεση
Σε αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε το γάλα, την καρύδα και τους κρόκους σε μέτρια φωτιά.
Ανακατεύουμε ζωηρά συνέχεια, μέχρι να δούμε την κουτάλα να διαγράφει "αυλάκι" στο τηγάνι καθώς ανακατεύουμε, πράγμα που σημαίνει ότι έχει αρχίσει να πήζει. Αυτό μπορεί να πάρει μερικά λεπτά.
Όταν δούμε ότι πήζει, αδειάζουμε το περιεχόμενο σε ένα πιάτο, το οποίο έχουμε βουτυρώσει ελαφρώς.
Το αφήνουμε να κρυώσει σε θερμοκρασία δωματίου.

Όταν κρυώσει, τεστάρουμε αν μπορεί να πλαστεί το μίγμα. Παίρνουμε με κουταλάκι μικρή ποσότητα και πλάθουμε μπαλάκια σε μέγεθος μικρού καρυδιού. Βρέχουμε λίγο τα δάχτυλά μας για να μην κολλάει το μίγμα. Αν δούμε ότι το τρουφάκι δεν κρατάει το σχήμα του, προσθέτουμε λίγη ακόμα καρύδα στο μίγμα.
Πλάθουμε τρουφάκια και τα κυλάμε σε κρυσταλλική ζάχαρη. Τα τοποθετούμε σε καραμελόχαρτα και τα διακοσμούμε με ένα γαριφαλάκι στο κέντρο τους.

Εύκολο Χριστόψωμο

Πέρυσι έφτιαξα ένα εύκολο και πολύ νόστιμο Χριστόψωμο. Απλό, γρήγορο, νόστιμο. Χρειαζόμαστε κάτι άλλο;

Photo updated

Μπορείτε να το φτιάξετε από τώρα και να το βάλετε στην κατάψυξη. Βγάλτε το από την κατάψυξη και αφήστε το στη σακούλα που το είχατε, το βράδυ πριν τη μέρα που θέλετε να το κόψετε. Πολλές φορές, είναι καλύτερα να φάτε κάτι φρέσκο και φρεσκοκατεψυγμένο, παρά μπαγιάτικο και μη κατεψυγμένο...Τις μέρες αυτές που οι νοικοκυρές ευχόμαστε να ήμασταν η Θεά Κάλι ως προς τα επιπλέον χεράκια, ας δούμε την κατάψυξη ως ένα φιλικό μέσον για τις δημιουργίες μας...Αν πάλι μπορείτε να το φτιάξετε τελευταία στιγμή και να το έχετε ζεστό και μυρωδάτο, ακόμα καλύτερα!

Εύκολο Χριστόψωμο

Υλικά                            

1 κιλό σκληρό αλεύρι ή χωριάτικο                

2 φακελάκια ξηρή μαγιά (2 φακ. των 8 γραμμαρίων)           

2 κούπες νερό χλιαρό                        

½ κούπα ελαιόλαδο                   

2 κ. σ. ζάχαρη (1 είχα βάλει αλλά μπορούσα να βάλω 2)                             

2 κ. σ. γλυκάνισο (σπόρους)

1 κ. γ. μαχλέπι (σκόνη)

2 κ. γ. αλάτι                                 

Εκτέλεση

Σε ένα μπωλ βάζουμε όλα τα υλικά εκτός από το αλεύρι.

Ανακατεύουμε.

Προσθέτουμε το αλεύρι σε 2-3 δόσεις και ζυμώνουμε μέχρι να απορροφηθεί. Αν δείτε ότι χρειάζεται λίγο περισσότερο νεράκι, προσθέστε ελάχιστο. Αν βάλετε χωριάτικο αλεύρι, θέλει λίγο περισσότερο νερό.

Σκεπάζουμε με πετσέτα και το αφήνουμε σε θερμό περιβάλλον (μέχρι 40 βαθμούς) για μισή ώρα να φουσκώσει.

Ξαναζυμώνουμε για να ξεφουσκώσει η ζύμη για 1 λεπτό.

Μέσα σε ταψί διαμέτρου 30 εκ. στρώνουμε λαδόκολλα ή το λαδώνουμε.

Κρατάμε ένα μικρό κομμάτι ζύμης (σαν πορτοκάλι σε όγκο)

Βάζουμε το ζυμαράκι μας στο ταψί. Με το ζυμάρι που κρατήσαμε, κάνουμε χοντρά κορδόνια και σχηματίζουμε το σχήμα του Σταυρού, ή ό,τι θέλουμε. Υπολογίστε ότι τα σχήματα θα απομακρυνθούν από το κέντρο όταν φουσκώσουν, οπότε επιλέξτε τη θέση τους. Είναι καλύτερα να είναι στο κέντρο.

Βρέχουμε λίγο τα σημεία που θα ακουμπήσουμε τα κορδόνια για να κολλήσουν. Αν θέλουμε, βάζουμε και καρύδια. Αν θέλουμε να βάλουμε σουσάμι, πάλι βρέχουμε ελαφρά την περιοχή που θέλουμε να κολλήσει το σουσάμι.

Αφήνουμε τη ζύμη στο φούρνο στους 50 βαθμούς για 45 λεπτά να φουσκώσει. Μην το παραξεχάσετε γιατί θα σκάσει και θα χαλάσει το σχήμα του όπως έγινε στο δικό μου που το ξέχασα...

Ψήνουμε στους 180 για 50 λεπτά. Αν χρειάζεται, μετά το 20λεπτο σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο.  

Κόβουμε αφού κρυώσει και το διατηρούμε σε χάρτινη ή υφασμάτινη σακούλα.

Παραμονή Αγίου εδώ σήμερα στο νησί και εύχομαι σε όλους βοήθειά σας, ειδικά στους ζακυνθινούς που ζουν μακριά..

Update Δεκέμβριος 2022

Για να μην κόβεται η πλεξούδα, ακολουθήστε την παρακάτω συνταγή μόνο για τις πλεξούδες.

120 γρ. χλιαρό νερό

20 γρ. ελαιόλαδο

1/2 κ. γ. αλάτι

250 γρ. αλεύρι

Σε ένα μπωλ, ανακατεύμε το νερό, λάδι και αλάτι, προσθέτουμε το αλεύρι και ζυμώνουμε. Αφήνουμε μισή ώρα τυλιγμένο σε μεμβράνη ή σακούλα φαγητού, πριν το χρησιοποιήσουμε. 

Κόβουμε τη ζύμη στη μέση και στη συνέχεια σε 3 κομμάτια το κάθε μισό και φτιάχνουμε πλεξούδες. 

Αφού διαμορφώσουμε το ζυμαράκι μας και το βάλουμε στο ταψί, βρέχουμε την επιφάνεια και κολλάμε τις πλεξούδες, στερεώνοντας τις κάτω από το ζυμάρι. Το ψωμί θα φουσκώσει όπως βλέπετε, αλλά όχι οι πλεξούδες, γιατί δεν έχουν μαγιά. Έτσι, δεν θα χαλάσει το σχήμα τους. 

Μπακλαβάς τυλιχτός

Η συνταγή αυτή, κρύβει ιστορία πίσω της και μάλιστα διπλή... Όποιος βαριέται να διαβάσει, ας πάει απευθείας στη συνταγή.

Η συνταγή αυτή είναι η συνταγή που έκανε η μάνα μου κάθε Χριστούγεννα στη γιορτή του πατέρα μου. Αν για κάποιους τα Χριστούγεννα σήμαινε ξεκούραση, για μας σήμαινε ένα 3ήμερο τουλάχιστον ξεθέωμα σε δουλειές και μαγείρεμα λόγω της γιορτής του πατέρα. Του άρεσε όμως να γιορτάζει και να δέχεται συγγενείς και φίλους. Ανάμεσα στις δίπλες (που δυστυχώς δεν έχω τη συνταγή της μάνας μου) και τα μελομακάρονα, έπαιζε και ο μπακλαβάς. Εγώ τρελή φαν του μπακλαβά δεν ήμουν (ούτε είμαι) αλλά πολλοί τον περίμεναν πώς και πώς. Η αλήθεια είναι ότι ήταν πεντανόστιμος και ας μην είμαι φαν...Είχε άνεση στο να τον φτιάχνει και επειδή είναι γλυκό ανθεκτικό, έφτιαχνε μεγάλη ποσότητα και είχαμε για όλη τη διάρκεια των γιορτών.

Το πρώτο μέρος της ιστορίας, αφορά στην κατασκευή του.
Όλοι είχαν να το λένε για το μπακλαβά της. Κάθε χρόνο βοηθούσα (ή βοηθούσαμε) να τον φτιάξει. Και φυσικά με το μάτι. Συνταγή δεν υπήρχε γραμμένη.

Τα παιδικά χεράκια ανακάτευαν τη γέμιση, την σκορπούσαν πάνω στα φύλλα και όση ώρα γινόταν αυτό, έλεγε τις συμβουλές της: ο μπακλαβάς θέλει σφιχτό τύλιγμα για να μην ανοίξει. Θέλει καλό ψήσιμο για να μη μείνει μέσα άψητος. Θέλει καλό σιρόπιασμα για να περάσει μέσα το σιρόπι...
Όταν είχαμε πολλά κομμάτια για πολύ καιρό, θυμάμαι που μπορεί να χρειαζόταν να τον ξανασιροπιάσει αν είχε στεγνώσει. Μπορώ να πω ότι μου άρεσε περισσότερο αν είχε μείνει πολλές μέρες, παρά φρέσκος.. Άβυσσος η ψυχή του γλυκατζή!

Τυλίγαμε σφιχτά-σφιχτά τα φύλλα σε ρολό και μετά τα κόβαμε. Το πρώτο κομμάτι λοξά, για να βγουν τα επόμενα μπακλαβαδωτά. Τα "ρετάλια" που έμεναν δεν τα πέταγε, αλλά τα ξανάβαζε στη γέμιση (φύλλα και γέμιση) και τα έβαζε σε επόμενο ρολό. Όχι στο κάτω-κάτω φύλλο για να μην είναι "ανώμαλη" η επιφάνια και σκάσει στο τύλιγμα, αλλά στο τελευταίο.

Όλα αυτά με το μάτι και όσα είχα καταγράψει στη μνήμη μου. Κάποια χρονιά θέλησε η φίλη μου η Ασπασία να φτιάξει μπακλαβά για το γιο της. Ναι μεν ήξερα στο περίπου τα υλικά, αλλά όχι ακριβώς. Ευτυχώς τότε την πήρα τηλέφωνο και μου είπε στο περίπου τι έβαζε. Αφού είπε τα κλασικά (με το μάτι, χαζή είσαι παιδάκι μου και δεν καταλαβαίνεις με το μάτι και άλλα τέτοια κουλά), βγάλαμε άκρη με τις ποσότητες και τον κάναμε. Φέτος που αποφάσισα να τον βάλω στο μπλογκ, ζήτησα τη συνταγή από τη φίλη μου και με έκπληξη αντίκρισα στο χαρτί της τον γραφικό μου χαρακτήρα καθώς σημείωνα τα υλικά χρόνια πριν, κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μου στο τηλέφωνο μαζί της... Μακάρι να είχα κάνει το ίδιο και με τις δίπλες, που δεν βρήκα τη συνταγή της όσο κι αν έψαξα...

Το 2ο μέρος της ιστορίας, αφορά σε μπακλαβά που έφτιαχνε άλλη. Δεν θα πω ονόματα για ευνόητους λόγους. Ο αδερφός μου είχε έναν φίλο που τoυ άρεσε η αδερφή μου (μιλάμε για ηλικίες εφηβείας). Ομοίως άρεσε και στους γονείς για νύφη. Μέσα στις γιορτές γιόρταζε και ο φίλος μας και πηγαίναμε επίσκεψη. Κάθε χρόνο, μα κάθε χρόνο η μαμά του έφτιαχνε κι αυτή μπακλαβά κι εγώ, τράβαγα το μαρτύριο του μπακλαβά. Το λέω μαρτύριο γιατί ούτε μου άρεσε σαν γλυκό, ούτε το συγκεκριμένο δικό της γλυκό και όφειλα με δεξιοτεχνία να κάνω πως τρώω τον σφιχτοτυλιγμένο μπακλαβά που μας έφερνε με ένα πιατελάκι και ένα πηρουνάκι, ενώ μας κοίταζε (την αδερφή μου βασικά) πιο μελιστάλαχτα και από το σιρόπι που είχε μέσα ο μπακλαβάς...Πωωωωωω...βάσανοοοοο!

Τεσπα...Πάντως, ο μπακλαβάς που έκανα φέτος, ήταν τόσο νόστιμος που έφαγα ΚΑΙ εγώ! Η ποσότητα στη συνταγή της μάνας μου είναι μεγάλη και βγάζει κάπου 60 κομμάτια. Εγώ έκανα τη μισή ακριβώς και έβγαλα 31 κομμάτια.  Με τα μισά υλικά, βγάζετε 3 μασούρια (ρολά) και για κάθε ρολό χρειάζεστε 4 φύλλα.

Συγχωρήστε με για τις κακές φωτογραφίες, αλλά όταν τον φτιάχνεις βράδυ για να κεράσεις την επόμενη μέρα στη δουλειά, μόνο κακές μπορούν να βγουν από τη βιασύνη και τον εσωτερικό φωτισμό...

Μπακλαβάς τυλιχτός της μαμάς
υλικά για 30 περίπου κομμάτια
1/2 κιλό φύλλα κρούστας (ή 4 φύλλα για κάθε ρολό)
1/2 κιλό καρύδι τριμμένο
125 γρ. βούτυρο αγελαδινό λιωμένο (ή βούτυρο γάλακτος που βάζουμε στους κουραμπιέδες)
1,5  κ. σ. κανέλλα σκόνη
1 κ. γ. γαρίφαλο σκόνη
80 γρ. φρυγανιά τριμμένη
120 γρ. ζάχαρη

για το σιρόπι
1,5 κούπα ζάχαρη
1 κούπα νερό
1 κομμάτι φλούδα λεμονιού
1 ξύλο κανέλλας
χυμό μισού λεμονιού

Εκτέλεση
Φτιάχνουμε το σιρόπι για να προλάβει να κρυώσει μέχρι να φτιάξουμε τον μπακλαβά. Στα σιροπιαστά γλυκά, το ένα υλικό πρέπει να είναι κρύο και το άλλο ζεστό. Εδώ θα κρυώσουμε το σιρόπι, για να το ρίξουμε πάνω στα καυτά φύλλα, έτσι ώστε να μην μουλιάσουν και να παραμείνουν τραγανά.
Βράζουμε το νερό με τη ζάχαρη, τη φλούδα και την κανέλλα για 3-4 λεπτά. Ρίχνουμε το χυμό λεμονιού και αφήνουμε να κρυώσει.

Τρίβουμε τα καρύδια στο μπλέντερ.
Λιώνουμε το βούτυρο σε ένα μεταλλικό σκεύος.
Σε ένα μπωλ ανακατεύουμε τα καρύδια, την τριμμένη φρυγανιά (μπορείτε να τρίψετε στο μπλέντερ αν δεν έχετε έτοιμη. Για μισή ποσότητα χρειάστηκα 5-6 φρυγανιές), τα κανελλογαρίφαλα, τη ζάχαρη και ανακατεύουμε.

 
Βουτυρώνουμε ένα ταψί. Για τη μισή ποσότητα ένα κλασικό στενόμακρο πυρέξ είναι εντάξει. Για όλη την ποσότητα χρειάζεται το ταψί φούρνου.
Σε καθαρή επιφάνεια στρώνουμε ένα φύλλο και το βουτυρώνουμε ελαφρώς παντού.
Από πάνω βάζουμε και δεύτερο φύλλο και ξαναβουτυρώνουμε.
Σκορπάμε λίγο από τη γέμιση να πάει παντού, αλλά όχι πολύ στην πάνω άκρη που θα καταλήξουμε στο τύλιγμα. Αν δεν μπορείτε να καταλάβετε πόσο είναι το "λίγο" με το μάτι, σκεφτείτε ότι το μίγμα σας θα το μοιράσετε σε τρία ρολά και σε κάθε ρολό θα ρίξετε 2 φορές γέμιση.

Βάζουμε ξανά 2 φύλλα τα οποία βουτυρώνουμε ένα-ένα ελαφρώς.
Ξαναρίχνουμε γέμιση να πάει παντού.
Τώρα, τυλίγουμε προσεχτικά και σφιχτά από την κάτω προς την πάνω άκρη το ρολό μας. Σφίγγουμε και τυλίγουμε προσεχτικά για να μην σπάσει το φύλλο.
Αφού το τυλίξουμε, θα κόψουμε σε κομμάτια.

Κόβουμε με πριονωτό μαχαίρι το πρώτο κομμάτι πλαγιαστά, έτσι ώστε να κάνουμε μπακλαβαδωτό σχήμα και βάζουμε στο μπωλ πάλι τα ρετάλια που έμειναν. Συνεχίζουμε να κόβουμε προσεχτικά ενώ κρατάμε το ρολό με το άλλο μας χέρι σταθερά και κοντά στο σημείο που κόβουμε ανά 3-4 εκατοστά περίπου.

Αφού το κόψουμε, παίρνουμε με σπάτουλα προσεχτικά 2-3 κομμάτια μαζί και τα τοποθετούμε στο ταψί που θα ψηθούν, κοντά το ένα με το άλλο.

Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία άλλες δύο φορές ή όσο έχουμε φύλλα και γέμιση, προσθέτοντας τα ρετάλια στην τελευταία στρώση.
Όταν τελειώσουμε, όσο βούτυρο έχει μείνει, το αλείφουμε πάνω στα φύλλα.

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς.
Ψήνουμε για 30 λεπτά. Ο μπακλαβάς πρέπει να ψηθεί μέχρι μέσα χωρίς να καεί απ' έξω. Αν χρειάζεται (που χρειάζεται), όταν πάρει χρώμα στο 20λεπτο, καλύψτε τον με αλουμινόχαρτο.
Αν ψήνετε σε πυρέξ, τσεκάρετε από κάτω αν έχει πάρει χρώμα. Αν δεν έχει πάρει, ψήστε λίγο παραπάνω ώρα και  χαμηλώστε τη σχάρα του φούρνου ώστε να ψηθεί και από κάτω.
Όταν ψηθεί, τον βγάζουμε από τον φούρνο και ρίχνουμε αμέσως το σιρόπι να πάει παντού, με τη βοήθεια μιας κουτάλας. Απολαμβάνουμε το τσιτσίρισμα που ακούγεται από την επαφή του σιροπιού με τα φύλλα.

Στην αρχή θα σας φαίνεται ότι το σιρόπι είναι πολύ, γιατί θα λιμνάσει. Σε λίγη ώρα θα το έχει ρουφήξει όμως.ΑΝ είστε έμπειρη, γυρίστε προσεκτικά τον μπακλαβά μετά από κανά δεκάλεπτο για να σιροπιαστεί και από την άλλη πλευρά. Αν δεν είστε, ξεχάστε το :-p Μια χαρά σιροπιάζεται κι έτσι!

Αν τον κάνετε με λάδι, είναι νηστίσιμος!

Απολαμβάνουμε με τύψεις ;-)

Πάπια με πορτοκάλι

Αυτό το ποστ περιμένει καιρόοοοοοοοοο για να ανεβεί! Περίμενα να είναι μια γιορτινή περίοδος, γιατί δεν φτιάχνεις πάπια και κάθε μέρα! Τώρα κατά πόσο αρέσει το κρέας της πάπιας δεν ξέρω. Άλλοι το λατρεύουν, αλλά αδιαφορούν.  Το σίγουρο είναι ότι για να μαγειρευτεί, χρειάζεται δυνατά μυρωδικά, γιατί  το κρέας της έχει μια μυρωδίτσα. Τώρα πώς βρέθηκε η πάπια στα χέρια μου, ήταν απλά πεσκέσι και μάλιστα είδα κι έπαθα να πείσω τα παιδιά μου ότι η παπιούλα δεν ήταν από τις παπιούλες που είχαμε δει και ταΐσει σε φιλικό σπίτι (από όπου ήρθε και η πάπια). Δεν νομίζω πάντως ότι τα έπεισα ;-)

Να σας προειδοποιήσω επίσης ότι η πάπια, παρόλο που δείχνει μεγάλη, έχει ελάχιστο κρέας. Αν λοιπόν φτιάξτε πάπια, φροντίστε να είναι μεγάλη ή να έχετε δύο, ανάλογα το πόσοι θα φάτε. Εμείς ήμασταν τέσσερις και το κρέας ήταν λίγο.

Πάπια με πορτοκάλι

Υλικά

1 πάπια (σε μέγεθος σαν κοτόπουλο)

4 πορτοκάλια

5-6 κόκκους μπαχάρι

3-4 γαρίφαλα

2-3 φύλλα δάφνης

αλάτι με μυρωδικά

2 κ. σ. μέλι

Εκτέλεση

Ανάβουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς

Πλένουμε την πάπια και την τοποθετούμε σε γάστρα.

Στύβουμε τα 2 πορτοκάλια και περιχύνουμε με το χυμό τους την πάπια.

Πλένουμε τα άλλα 2 πορτοκάλια κα τα κόβουμε μαζί με τη φλούδα, πρώτα σε μισά, σε τέταρτα και μετά σε όγδοα το καθένα. Τα τοποθετούμε ολόγυρα από την πάπια.

Βάζουμε στο ταψί και τα μπαχαρικά.

Αλατίζουμε με το αλάτι με μυρωδικά (το οποίο περιέχει μπαχαρικά και πιπέρια).

Κλείνουμε τη γάστρα με το καπάκι της, τη βάζουμε στο φούρνο και ψήνουμε για το πρώτο μισάωρο στους 200 βαθμούς.

Συνεχίζουμε το ψήσιμο για 1 ½ ώρα ακόμα στους 180 βαθμούς, γυρίζοντας την πάπια ανά μισάωρο.

Στο τελευταίο μισάωρο, προσθέτουμε και το μέλι στη σάλτσα.

Τεμαχίζουμε την πάπια, σερβίρουμε με ρύζι και στολίζουμε με τα πορτοκάλια, τα οποία μπορούμε να τα φάμε ακόμα και με τη φλούδα. Δεν πικρίζουν καθόλου.

Καλή εβδομάδα!

Fudge σοκολάτας με βύσσινα κομπόστα

Είχα φάει πολύ ξύλο μικρή μέχρι να μάθω να λέω τα μαλακά σοκολάτάκια fudge. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο. Αυτό και το χαβιάρι δεν μπορούσα να συνηθίσω.
Οκ, αστειεύομαι. Fudge να τα πούμε; Fudge! Ό,τι θέλει ο λαός.
Έφτιαξα λοιπόν fudge μαύρης σοκολάτας και αξιοποίησα τα βύσσινα που είχα στο λικέρ μου. Τα βύσσινα που βάζω στο λικέρ, τα ξεκουκουτσιάζω για να μπορώ να τα χρησιμοποιήσω αργότερα σε γλυκά. Ένα black forest πχ, γίνεται τέλειο με μεθυσμένα βυσσινάκια. Επειδή όμως δεν είναι απαραίτητο να έχετε όλες κρατήσει τα βύσσινα από το λικέρ σας, ή απλά να μην έχετε φτιάξει λικέρ βύσσινο, προτείνω να χρησιμοποιήσετε βύσσινα από κομπόστα στραγγισμένα. Φανταστείτε σε κάθε μπουκιά σοκολάτας που λιώνει στο στόμα σας, να σκάει κι ένα βυσσινάκι! Δεν είναι τέλειο; Για όσες/ους πάλι δεν συμπαθείτε τα σοκολατάκια με φρούτα, αντικαταστήστε τα με κάποιο ξηροκάρπι. Θα σας συγχωρήσω!

Fudge (με προφορά παρακαλώ, θα με υποχρεώσετε) σοκολάτας με βύσσινα κομπόστα
Υλικά για 50-55 σοκολατάκια, ανάλογα το μέγεθος που θα τα κόψετε
400 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα (χρησιμοποίησα 52%)
1 κουτί ζαχαρούχο γάλα
3 κ. σ. φυστικοβούτυρο (ή βούτυρο κανονικό)
1 κ. σ. μέλι
2 κ. σ. λικέρ βύσσινο
100 γρ. στραγγισμένα βύσσινα κομπόστα (5 κ. σ. περίπου)

Εκτέλεση
Ντύνουμε ένα μικρό ταψάκι με αλουμινόχαρτο. Θυμηθείτε η γυαλιστερή πλευρά είναι αυτή που πρέπει να ακουμπάει στα τρόφιμα, γιατί είναι αυτή που έχει υποστεί επεξεργασία.
Σε μεταλλικό σκεύος βάζουμε το γάλα και το φυστικοβούτυρο σε χαμηλή φωτιά να ζεσταθούν.
Ανακατεύουμε καλά.
Προσθέτουμε τη σοκολάτα κομμένη σε κομμάτια.
Ανακατεύουμε να λιώσει και όταν λιώσει αποσύρουμε από τη φωτιά.
Προσθέτουμε το λικέρ και τα βύσσινα και ανακατεύουμε.
Αδειάζουμε το μίγμα της σοκολάτας στο ταψάκι.
Οκ, σας επιτρέπω να γλύψετε ό,τι έμεινε, αλλά να ξέρετε ότι θα απογοητευτείτε. Το fudge είναι νόστιμο όταν σταθεροποιηθεί :-)

Το βάζουμε στο ψυγείο για 2-3 ώρες ή μέχρι να σταθεροποιηθεί.
Κόβουμε το fudge σε τετράγωνα κομμάτια και τα τοποθετούμε σε καραμελόχαρτα.
Τρώμε με τύψεις αλλά αμετανόητοι :-)

Χρόνια πολλά σε όλους όσους γιορτάζουν σήμερα!

Σαλάτες γιορτινές με αντιοξειδωτικά

Με χάσατε; Πήζω! Ζελεδάκι έχω γίνει. Πώς γίνεται και όταν δεν έχεις χρόνο να πέφτουν ΟΛΑ μαζί;;; Μου λέτε;;; Κι εκεί που πας να πάρεις μια ανάσα και λες τελείωσα αυτά που έπρεπε να κάνω, δώστου πάλι καινούρια. Μα μιλάμε για κανόνα πλέον...

Μπήκε ο Δεκέμβρης και ξεκινάω σιγά-σιγά με προτάσεις για τα τραπέζια μας. Από σαλάτες και κύρια φαγητά, μέχρι γλυκά. Πολλά μικρά γλυκά σας έχω φέτος η γλυκατζού!

Δύο σαλάτες προτείνω σήμερα, γεμάτες αντιοξειδωτικά. Ρόδι, αμύγδαλο, ελαιόλαδο, blueberries. Υλικά που μας δίνουν ενέργεια, αντιοξειδωτικά, βιταμίνες και πολλά άλλα.

 Σαλάτες γιορτινές με αντιοξειδωτικά

Σαλάτα πράσινη με ρόδι, αμύγδαλο και blueberries
Υλικά
σαλάτα πράσινη φιλέ αμύγδαλο
ρόδι
αποξηραμένα blueberries
1 κ. σ. πετιμέζι ροδιού
1-2 κ. σ. μπαλσάμικο
ελαιόλαδο

Σαλάτα πράσινη με λαδοτύρι και blueberries
σαλάτα πράσινη
αποξηραμένα blueberries
φλούδες από ζακυνθινό λαδοτύρι (ή παρμεζάνα αν δεν βρίσκετε)
μπαλσάμικο
ελαιόλαδο

Για να κάνουμε απόλυτα ζακυνθινή τη δεύτερη, αντί για blueberries προσθέστε μαύρη σταφίδα.

Και στις δύο σαλάτες, απλώς πλύνετε και κόψτε σε μεγάλα κομμάτια τη σαλάτα σας και προσθέστε (με χάρη πάντα) τα υπόλοιπα υλικά. Μην αλατίστε καλέ! Ποιος το χρειάζετε με τέτοιες γεύσεις;;;

Καλό μήνα!