Monday, September 7, 2015

Καγιανάς ή Στραπατσάδα

Μερικά φαγητά, παρόλη την απλότητά τους, θέλουν την τέχνη τους. Θέλουν επίσης καλά υλικά. Όταν ζεις στην επαρχία, δυστυχώς ή ευτυχώς, καλομαθαίνεις στα φρέσκα και σπιτικά υλικά. Για παράδειγμα, μου φαίνεται αδιανόητο, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ στα φαγητά μου να χρησιμοποιήσω άλλα αυγά εκτός από χωριάτικα. Στα γλυκά δεν με νοιάζει τόσο, αλλά τώρα να ζεις στη Ζάκυνθο και να φας αυγό βραστό ή τηγανητό του εμπορίου δε λέει. Το ίδιο συμβαίνει και με το ψωμί. Στη Ζάκυνθο μπορείς να βρεις το καλύτερο ζυμωτό ψωμί. Τα πρατήρια άρτου (που είναι πολύ περισσότερα από τους φούρνους), φέρνουν ψωμιά ζυμωτά με τον παραδοσιακό τρόπο, από όλα τα χωριά. Από ξυλόφουρνους, προζυμένια, και ό,τι τραβάει η ψυχή σου. Έτσι, το πιο απλό φαγητό, μετουσιώνεται σε γκουρμέ πιάτο με τα καλύτερα υλικά.


Τον καγιανά ή στραπατσάδα, εδώ "δεν τον ξέρουν". Εδώ κυριαρχεί το αυγό ολόκληρο μέσα στη σάλτσα (σάρτσα που λένε εδώ). Ντομάτες με αυγά. Και όταν λένε αυγά, εννοούν μάτια. Ο καγιανάς, είναι το φαγητό των παιδικών και εφηβικών μου χρόνων. Το φαγητό του καλοκαιριού. Το εύκολο και γρήγορο φαγητό όταν δεν είχαμε χρόνο να φτιάξουμε κάτι πιο χρονοβόρο. Το φαγητό μετά τη θάλασσα. Το φαγητό της φρέσκιας ντομάτας από το μποστάνι του θείου. Πολλές αναμνήσεις δεμένες με αυτό το φαγητό.

Ο καγιανάς θέλει καλές ώριμες ντομάτες χωρίς πολλά σπόρια. Θέλει χωριάτικα αυγά και καλό ψωμί. Φτιάξτε τον και απολαύστε τον χωρίς πολλές τύψεις, αρκεί να μην φάτε όλο το καρβέλι ψωμί! :-)

Καγιανάς ή στραπατσάδα
Υλικά για 2 άτομα
5-6 κ. σ. ελαιόλαδο
600 γρ. ντομάτες μπουρνέλες (ρομά, στενόμακρες)
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
4 αυγά
1 κ. γ. ζάχαρη
λίγο αλάτι
λίγο πιπέρι


Εκτέλεση
Αποφλειώνουμε τις ντομάτες με τον γνωστό τρόπο. Προτιμήστε ντομάτες χωρίς πολλά σπόρια, διαφορετικά, βγάλτε τα.


Σε αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε το λάδι.
Ζεσταίνουμε το λάδι και ρίχνουμε το σκόρδο και τις ντομάτες ψιλοκομμένες (συνήθως τις ψιλοκόβω ενώ έχω ανάψει τη φωτιά και είναι μέσα το σκόρδο). Προτιμήστε να τις ψιλοκόψτε στο χέρι για να μη γίνουν νερό στο μπλέντερ.


Ρίχνουμε λίγο αλάτι και τη ζάχαρη, χαμηλώνουμε λίγο τη φωτιά και αφήνουμε να σιγοβράσει η ντομάτα για 20 λεπτά. Ανακατεύουμε συχνά.


Σπάμε τα αυγά σε ένα πιάτο, τρυπάμε τους κρόκους και τα ανακατεύουμε ελαφρώς.


Κάνουμε λακκουβίτσες-λακκουβίτσες στη ντομάτα και ρίχνουμε από πάνω τα αυγά, να πάνε παντού. Εδώ να πω την αμαρτία μου. Επειδή δεν μου αρέσει να βρίσκω πολύ ασπράδι μαζεμένο, όπου πέσει πολύ σε κάποια μεριά, το ανακατεύω λίγο με τη ντομάτα. Παλιότερα, τα ανακάτευα καλά όλα μαζί για τον ίδιο λόγο, αλλά έτσι δεν έχουν πολύ ωραία εμφάνιση.
Αφήνουμε να πήξουν τα αυγά όσο θέλουμε, όσο χρόνο χρειαστεί (5-8 λεπτά σε χαμηλή φωτιά). Αλατοπιπερώνουμε ελαφρώς από πάνω.
Σερβίρουμε με φέτα και καλό ψωμί.

Καλή εβδομάδα!

10 comments:

  1. Υπέροχο! Δεν υπάρχει καλύτερο καλοκαιρινό φαγητό!

    ReplyDelete
  2. Σούπερ!
    Αγαπημένο από τα παιδικά μου χρόνια, η μαμά μου το έφτιαχνε και το φτιάχνει ακόμα, συχνά! :)

    ReplyDelete
  3. Και σε μας ήταν συνηθισμένο! ;-)

    ReplyDelete
  4. Μου αρέσει η εμφάνισή του στο τηγάνι. Πολύ ''περιποιημένος'' καγιανάς.
    Ωραίό φαγήτό. Φέτος έφαγα αρκετό..
    Νομίζω θα το τρώω μέχρι το Δεκέμβρη αν δεν με πειράξουν τα πολλά αυγά...

    Φιλια΄

    ReplyDelete
  5. Νοστιμότατο πιατο και άκρως καλοκαιρινο!

    http://beautyfollower.blogspot.gr/

    ReplyDelete
  6. Και αν εχεις λιγο χρονο παραπάνω βαλε και τηγανητά κολοκυθάκια (κομμένα μισοφέγγαρο) 3 λεπτά πριν το βγάλεις απο το μάτι, με κομματάκια φέτας.
    Απλά θεϊκό!!!
    Το κάνει η μαμά μου έτσι, από την όμορφη Κρήτη.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Τέλειο θα είναι! Ευχαριστώ!

      Delete
  7. Γειά σου Κική! Συνηθίζω να σε διαβάζω, χωρίς να κάνω σχόλια. Ειδικά τα αριστουργήματά σου με τη ζαχαρόπαστα, με ξετρελλαίνουν!... Σήμερα όμως μου θύμισες τα μικράτα μου, που έτρωγα καγιανά κάθε καλοκαίρι στη Ζάκυνθο με μαύρο ψωμάκι από το Κερί και ... όταν η Βίβιαν φάει κάτι καλό, δεν το ξεχνάει... Αυτό και η Ριγανάδα, ήταν τα καλύτερά μου!!! Να είσαι καλά να μου τα θυμίζεις. Θα τον φτιάξω το συντομότερο δυνατό, κι ας τον φάω με λιγότερο ψωμάκι από τους υπόλοιπους! Καλό Φθινόπωρο Κική!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δεν θυμόμουν ότι είχες έρθει εδω! Αχ αυτές οι αναμνήσεις που συνδέονται με γεύσεις!!! Φιλακια!

      Delete