Όταν ο έλλην ταξιδεύει, ένα από τα πράγματα που του μένουν στο μυαλό (για να μην πω το μόνο), είναι τι έφαγε εκεί που πήγε...Έχετε ακούσει ποτέ έλληνα να λέει: "πήγαμε στους Δελφούς και είδαμε το υπέροχο μουσείο", "πήγαμε στη Θεσσαλονίκη και περάσαμε από τη Βεργίνα, "πήγαμε στην Κρήτη και είδαμε την Κνωσό"; Αντιθέτως, είμαι σίγουρη ότι έχετε ακούσει τις εξής ατάκες:
"πήγαμε στους Δελφούς και φάγαμε κάτι κοψίδιααααα", "πήγαμε στη Θεσσαλλλλλονίκη και φάγαμε κάτι μπουγάτσες και κάτι τρίγωνα Πανοράματος", πήγαμε στην Κρήτη και φάγαμε κάτι χοχλιούς μπουμπουριστούς (μπλιαχ)!!! Τέτοια του μένουν του έλληνα από τα ταξίδια. Και μια και ταξίδια δεν βλέπω να κάνουμε σύντομα πάλι έτσι που μας καταντήσανε, θα αρχίσουμε να σκαλίζουμε τις παλιές φωτογραφίες και να θυμόμαστε γεύσεις που δοκιμάσαμε και θεάματα που είδαμε όπου πήγαμε.
Σας έχω ξαναπεί, ότι ένα από τα καλύτερα ταξίδια που έχω κάνει ποτέ, ήταν εκείνο εκεί που πήγα ολομόναχη στη Γερμανία στη Νέλλη. Ίσως επειδή ήταν πρωτόγνωρο που ταξίδεψα μόνη (με χίλιους φόβους από το αεροπλάνο μέχρι πολλά άλλα), ίσως επειδή περάσαμε τέλεια με τη Νέλλη...Δεν ξέρω γιατί, πάντως το έχω στα τοπ 3 ταξίδια που έχω κάνει.
Η Νέλλη και ο Μάρτιν ήταν πολύ καλοί οικοδεσπότες. Είχαν οργανώσει κοντινά ταξιδάκια για να δω νέα μέρη και να γνωρίσω τον τόπο που ζουν. Έτσι, στο πρώτο μου ταξίδι, βρεθήκαμε στο Ρότενμπουργκ, ένα παραμυθένιο μέρος, γραφικό και κουκλίστικο, μια διατηρημένη μεσαιωνική πόλη! Εκεί, πέρα από τα αξιοθέατα που είδαμε (και τα θυμάμαι όλα, χεχε), φάγαμε και πολύ ωραία σε ένα μαγαζί! Νουά με μια υπέροχη σάλτσα και κνέντελ! Επίσης, μια και ήταν Οκτώβρης, ήπιαμε κρασί που ακόμα δεν είχε γίνει, θολό, αφρώδες, αγίνωτο και φρέσκο και τόσο, μα τόσο νόστιμο!
Τα κνέντελ μου άρεσαν πολύ, παρόλα αυτά όμως, δεν επεδίωξα ποτέ να τα φτιάξω. Κάποια στιγμή πήρα κάτι έτοιμα και άρεσαν στο γιο μου, οπότε είπα να φτιάξω και δικά μου. Διάβασα διάφορες συνταγές, πειραματίστηκα 2-3 φορές και κατέληξα στην παρακάτω. Προχτές, ένα φιλαράκι από το φβ, έπαιζε στο κάτι ψήνεται, έφτιαξε κνέντελ και θυμήθηκα ότι δεν τα έχω βάλει ακόμα. Αν θέλετε να συνοδέψτε ψητά, είναι μια διαφορετική πρόταση από τις συνηθισμένες. Έχουν βέβαια τη φασαριούλα τους, αλλά αν έχετε δοκιμάσει και σας άρεσαν αξίζει να τα κάνετε!
1 μεγάλο αυγό ελαφρώς χτυπημένο
¾ κούπας αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
5 κ. σ. τρίμματα ψωμιού (έβαλα χωριάτικο)
1,5 κ. σ. αλάτι
προαιρετικά
1 πρέζα μοσχοκάρυδο
Λιώνουμε τις πατάτες όσο είναι ακόμα ζεστές σε πρέσα.
Αφήνουμε να κρυώσουν λίγο και προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά (αυγό, τρίμματα, αλάτι, μοσχοκάρυδο, αλεύρι).
Ανακατεύουμε με κουτάλι να πάνε παντού τα υλικά.
Βάζουμε αρκετό νερό σε κατσαρόλα να βράσει.
Αλευρώνουμε μια επιφάνεια για να ακουμπήσουμε τα κνέντελ.
Αλευρώνουμε τα χέρια μας και πλάθουμε μεγάλες μπάλες από το μίγμα της πατάτας (σε μέγεθος μανταρινιού). Αλευρώνουμε συχνά τα χέρια μας αν κολλάνε.
Τοποθετούμε τα κνέντελ στην αλευρωμένη επιφάνεια μέχρι να βράσει το νερό.
Μόλις κοντεύει να πάρει βράση, χαμηλώνουμε τη φωτιά) στο 1,5-2 με διαβάθμιση μέχρι 3).
Ρίχνουμε τα μισά κνέντελ μέσα στο νερό που βράζει ελαφρά και αφήνουμε να βράσουν για 5 λεπτά. Αν τα κνέντελ δεν έχουν σφιχτή υφή ή το νερό βράζει δυνατά, θα διαλυθούν.
Βγάζουμε τα κνέντελ με τρυπητή κουτάλα.
Τα τοποθετούμε σε πιατέλα μέχρι να φτιάξουμε και τα υπόλοιπα. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία για τα υπόλοιπα κνέντελ και σερβίρουμε αμέσως.
Μπορούμε, όταν τα πλάθουμε, στο κέντρο του καθενός, να βάλουμε ένα κομμάτι λουκάνικο.
Tip: Καθώς τα έβγαζα με την κουτάλα, τα πέρναγα μια γρήγορα βόλτα από κρύο τρεχούμενο νερό βρύσης. Νομίζω ότι αυτό βοήθησε να μην διαλυθούν. Δεν είναι υποχρεωτικό να το κάνετε. Πιο σημαντικό, είναι να μην σας διαλυθούν με το βράσιμο!
"πήγαμε στους Δελφούς και φάγαμε κάτι κοψίδιααααα", "πήγαμε στη Θεσσαλλλλλονίκη και φάγαμε κάτι μπουγάτσες και κάτι τρίγωνα Πανοράματος", πήγαμε στην Κρήτη και φάγαμε κάτι χοχλιούς μπουμπουριστούς (μπλιαχ)!!! Τέτοια του μένουν του έλληνα από τα ταξίδια. Και μια και ταξίδια δεν βλέπω να κάνουμε σύντομα πάλι έτσι που μας καταντήσανε, θα αρχίσουμε να σκαλίζουμε τις παλιές φωτογραφίες και να θυμόμαστε γεύσεις που δοκιμάσαμε και θεάματα που είδαμε όπου πήγαμε.
Σας έχω ξαναπεί, ότι ένα από τα καλύτερα ταξίδια που έχω κάνει ποτέ, ήταν εκείνο εκεί που πήγα ολομόναχη στη Γερμανία στη Νέλλη. Ίσως επειδή ήταν πρωτόγνωρο που ταξίδεψα μόνη (με χίλιους φόβους από το αεροπλάνο μέχρι πολλά άλλα), ίσως επειδή περάσαμε τέλεια με τη Νέλλη...Δεν ξέρω γιατί, πάντως το έχω στα τοπ 3 ταξίδια που έχω κάνει.
Η Νέλλη και ο Μάρτιν ήταν πολύ καλοί οικοδεσπότες. Είχαν οργανώσει κοντινά ταξιδάκια για να δω νέα μέρη και να γνωρίσω τον τόπο που ζουν. Έτσι, στο πρώτο μου ταξίδι, βρεθήκαμε στο Ρότενμπουργκ, ένα παραμυθένιο μέρος, γραφικό και κουκλίστικο, μια διατηρημένη μεσαιωνική πόλη! Εκεί, πέρα από τα αξιοθέατα που είδαμε (και τα θυμάμαι όλα, χεχε), φάγαμε και πολύ ωραία σε ένα μαγαζί! Νουά με μια υπέροχη σάλτσα και κνέντελ! Επίσης, μια και ήταν Οκτώβρης, ήπιαμε κρασί που ακόμα δεν είχε γίνει, θολό, αφρώδες, αγίνωτο και φρέσκο και τόσο, μα τόσο νόστιμο!
Τα κνέντελ μου άρεσαν πολύ, παρόλα αυτά όμως, δεν επεδίωξα ποτέ να τα φτιάξω. Κάποια στιγμή πήρα κάτι έτοιμα και άρεσαν στο γιο μου, οπότε είπα να φτιάξω και δικά μου. Διάβασα διάφορες συνταγές, πειραματίστηκα 2-3 φορές και κατέληξα στην παρακάτω. Προχτές, ένα φιλαράκι από το φβ, έπαιζε στο κάτι ψήνεται, έφτιαξε κνέντελ και θυμήθηκα ότι δεν τα έχω βάλει ακόμα. Αν θέλετε να συνοδέψτε ψητά, είναι μια διαφορετική πρόταση από τις συνηθισμένες. Έχουν βέβαια τη φασαριούλα τους, αλλά αν έχετε δοκιμάσει και σας άρεσαν αξίζει να τα κάνετε!
Γερμανικά Κνέντελ
Υλικά (για 20 κνέντελ)
6 μέτριες πατάτες (1 κιλό)1 μεγάλο αυγό ελαφρώς χτυπημένο
¾ κούπας αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
5 κ. σ. τρίμματα ψωμιού (έβαλα χωριάτικο)
1,5 κ. σ. αλάτι
προαιρετικά
1 πρέζα μοσχοκάρυδο
Εκτέλεση
Καθαρίζουμε, πλένουμε και βράζουμε τις πατάτες μέχρι να τρυπιούνται.Λιώνουμε τις πατάτες όσο είναι ακόμα ζεστές σε πρέσα.
Αφήνουμε να κρυώσουν λίγο και προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά (αυγό, τρίμματα, αλάτι, μοσχοκάρυδο, αλεύρι).
Ανακατεύουμε με κουτάλι να πάνε παντού τα υλικά.
Βάζουμε αρκετό νερό σε κατσαρόλα να βράσει.
Αλευρώνουμε μια επιφάνεια για να ακουμπήσουμε τα κνέντελ.
Αλευρώνουμε τα χέρια μας και πλάθουμε μεγάλες μπάλες από το μίγμα της πατάτας (σε μέγεθος μανταρινιού). Αλευρώνουμε συχνά τα χέρια μας αν κολλάνε.
Τοποθετούμε τα κνέντελ στην αλευρωμένη επιφάνεια μέχρι να βράσει το νερό.
Μόλις κοντεύει να πάρει βράση, χαμηλώνουμε τη φωτιά) στο 1,5-2 με διαβάθμιση μέχρι 3).
Ρίχνουμε τα μισά κνέντελ μέσα στο νερό που βράζει ελαφρά και αφήνουμε να βράσουν για 5 λεπτά. Αν τα κνέντελ δεν έχουν σφιχτή υφή ή το νερό βράζει δυνατά, θα διαλυθούν.
Βγάζουμε τα κνέντελ με τρυπητή κουτάλα.
Τα τοποθετούμε σε πιατέλα μέχρι να φτιάξουμε και τα υπόλοιπα. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία για τα υπόλοιπα κνέντελ και σερβίρουμε αμέσως.
Μπορούμε, όταν τα πλάθουμε, στο κέντρο του καθενός, να βάλουμε ένα κομμάτι λουκάνικο.
Tip: Καθώς τα έβγαζα με την κουτάλα, τα πέρναγα μια γρήγορα βόλτα από κρύο τρεχούμενο νερό βρύσης. Νομίζω ότι αυτό βοήθησε να μην διαλυθούν. Δεν είναι υποχρεωτικό να το κάνετε. Πιο σημαντικό, είναι να μην σας διαλυθούν με το βράσιμο!
Σου έχω πει ότι σε λατρεύω??? Είχα κολλήσει αγρίως με αυτά τα κνέντελ από τότε που τα είχε δείξει ο Μαμαλάκης...ώρα για δοκιμή!
ReplyDeleteΩραία τα κνέντελ αλλά η όλη αφήγηση είναι που κάνει τη διαφορά!
ReplyDeleteπρώτη φορά τα ακούω αυτά τα κνέντελ... η γεύση τους θυμίζει πουρέ πατάτας?
ReplyDeleteεχω κάνει αν κι ελαφρως διαφοροποιημενα...ισως ήταν κάτι λαθος σε εκεινη τη συνταγη,τι να πω,δε με ενθουσιασαν...προτιμω να φτιαξω νιόκι ή σκέτο πουρε :D
ReplyDeleteΤα απήλαυσα στην Πράγα. Στη Γερμανία πουλάνε και κουτάκια με το μείγμα (πως έχουμε εδώ για κρέπες π.χ.). Τα συνηθίζουν ιδιαίτερα με κάποιες άλλες μαγειρικές ιδίως στις γιορτές. Μου αρέσουν πάρα πολύ κι εσύ, Κικόν μου, τα κάνεις να φαίνονται εύκολα.
ReplyDeleteΝένα
Μπράβο βρε Κική!!πολύ μου αρέσουν οι ταξιδιάρικες ιστορίες!!έχω αρχίσει κι εγώ και σκαλίζω ταξίδια, γιατί που; ταξίδι τώρα!! είμαστε και τοξοτίνες βλέπεις και μας αρέσουν τα ταξίδια.
ReplyDeleteΤα κνέντελ νόστιμα τα βλέπω!!
Deli,δεν τα έχω δοκιμάσει,αλλά με το κρέας και τη σαλτσούλα φαίνονται νόστιμα.
ReplyDeleteΠαραπονάκι,δε με νοιάζει το φαγητό,όταν πάω εκδρομούλα,για να προλάβω να δω τα πάντα τη βγάζω με σαντουιτσάκι.Έχει τύχει και με παγωτό.
Φιλιά!
Εγώ τα έχω δοκιμάσει σε πολωνικό εστιατόριο, δεν ξέρω αν είναι γερμανική συνταγή ή και πολωνική.
ReplyDeleteΘυμάμαι πάντως ότι είχα ενθουσιαστεί με την γεύση τους, συνοδευόμενα βέβαια με μια νόστιμη σαλτσούλα, γιατί σκέτα έχουν μάλλον ουδέτερη γεύση.
Φιλιά!
Σίγουρα θα μου αρέσουν.
ReplyDeleteΜε τη σάλτσα δίπλα είναι πεντανόστιμα.
Θα προσπαθήσω να τα φτιαξω.
ΦΙλιά
Πολύ ωραία συνταγή, μπράβο!Θα τα δοκιμάσω!Φιλιά!!!
ReplyDeleteΤα κνεντελ δεν τα ξερω ομως μου θυμισες τη γιαγια μου που την ομορφια του καθε τοπου την εκρινε με το τι ετρωγε.
ReplyDeleteΥπέροχα τα κνέντελ! Μου θύμισες τα χρόνια μου στο Βερολίνο!
ReplyDeleteΝα σαι καλά!
μμμ κνέντελ!τα λατρεύω!
ReplyDeleteΚαλημέρα Κικίτσα,δεν έχω δοκιμάσει ποτέ τα κνέντελ,αλλά δείχνουν πολύ ωραία..Φαντάζομαι ότι με σάλτσα κρέατος θα είναι ακόμα πιο νόστιμα!Φιλάκια!
ReplyDeletenice work kiki - the food of northern europe sometimes looks bland and unexciting, but i also find it some of the most comforting food you can eat, especially in the deep cold of winter
ReplyDeleteΚορίτσια, χαίρομαι που κάποιες τα ξέρετε ήδη και κάποιες θέλετε να τα δοκιομάσετε!
ReplyDeleteΈφη, ό,τι πρέπει για το λόχο!
Λίλα ευχαριστώ!
Αγγελική ναι! Θυμίζει πουρέ αρκετά!
Κουκ, εγώ πάλι νιόκι δεν έχω κάνει ποτέ!
Νένα κι εγώ εδώ σε κουτάκι είχα πάρει έτοιμο το μίγμα και έτοιμα σε δόσεις μάλιστα!
ReplyDeleteΜαρί, στο σκάλισμα θα μείνουμε εφεξής! χαχα!
Ελένη μου ούτε εμένα με νοιάζει. Να δω θέλω, αλλά δεν θα πω όχι και σε τοπικές νοστιμιές!
Έλενα, απ΄ ο,τι έχω καταλάβει, στην Ευρώπη παίζουν γενικώς και με διαφορετικές ονομασίες!
Μάριον ήταν νοστιμότατα με τη σαλτσούλα!
ReplyDeleteΕλένη ωραία!
Δημιουργία, καλά δεν λέω; Χαχα!
Eve, θυμήθηκες και νοστάλγησες;
Χαρά είναι!
Μαρία καμιά φορά είναι έτσι όπως λες, όμως πολλές συνταγές είναι πολύ καλές!