Ένα από τα αγαπημένα γλυκά του γιού μου. Ταιριάζει απόλυτα τώρα το καλοκαίρι με μια μπάλα παγωτό. Το αστείο και περίεργο είναι, ότι παρόλο που είμαι φοβερά γλυκατζού, σ' αυτό το γλυκό μπορώ άνετα να αντισταθώ. Μάλλον επειδή έχει πολύ βούτυρο και εγώ δεν είμαι πολύ του βούτυρου. Είναι ένα από τα λίγα γλυκά που δεν ζηλεύω να φάω. Στην αναβροχιά βέβαια, καλό είναι κι αυτό! :-)
Το γλυκό αυτό, βρίσκεται στο τετράδιο που κρατάω από 16 περίπου χρονών, συνταγή της μάνας μου. Η αρχική συνταγή, περιείχε και αυγά, για να δένει το μίγμα. Τα αυγά με τα χρόνια έφυγαν, για ευνόητους λόγους... Το λέγαμε σαλάμι, εδώ το άκουσα μωσαϊκό, άλλοι το λένε κορμό. Όπως κι αν το λένε, είναι αγαπημένο γλυκό πολλών...
Σαλάμι
Υλικά
1 και 1/4 πακέτο μπισκότα πτι μπερ σπασμένα στο χέρι
1 κουτί 250 γρ. μαργαρίνη σοφτ
1-2 βανίλιες
250 γρ. άχνη ζάχαρη ή όση εσείς θέλετε
λίγο λικέρ ή κονιάκ (εγώ έβαλα λικέρ κανέλλας)
μερικές κουταλιές κακάο (ανάλογα πόσο σκούρο το θέλετε, άλλοι βάζουν όλο το πακέτο, εγώ βάζω το μισό)
Προαιρετικά:
Καρύδια
Τρούφα
Εκτέλεση
Σπάμε τα μπισκότα με το χέρι σε μικρά κομμάτια.
Σε ένα μπωλ χτυπάμε το βούτυρο, προσθέτουμε τη ζάχαρη, το λικέρ, το κακάο, τη βανίλια.
Αφήνουμε το μίξερ στην άκρη, πετάμε τα χτυπητήρια στο νεροχύτη (αφού τα γλύψουμε -επιβάλλεται- και αναθεματίσουμε που ξαναγέμισε ο νεροχύτης με τσουμπλέκια για πλύσιμο).
Ρίχνουμε τα μπισκότα (και αν θέλουμε καρύδια ψιλοκομμένα-όχι σκόνη) και τα ανακατεύουμε με κουτάλι. Αν βάλουμε πάρα πολλά μπισκότα και καρύδια, επειδή δεν έχει αυγά, θα κόβεται σε κομματάκια όταν προσπαθήσουμε να κόψουμε μια φέτα. Γι’ αυτό προσοχή.
Αφού ανακατευτεί καλά, στρώνουμε λαδόκολλα ή χαρτί ψησίματος, χωρίζουμε το μίγμα στη μέση και φτιάχνουμε 2 μακρόστενα ρολά. Εννοείται σε 2 χαρτιά. Πατικώνουμε το μίγμα για να μη μείνουν κενά.
Αν θέλουμε να έχει τρούφα εξωτερικά το γλυκό μας, πασπαλίζουμε το χαρτί με τρούφα και πασπαλίζουμε μετά τα πλαϊνά μέρη και από πάνω.
Τυλίγουμε σφιχτά και διπλώνουμε τις άκρες.
Το βάζουμε στην κατάψυξη για αρκετές ώρες να σφίξει.
Tip: (αγαπημένη μου συνήθεια)
Όταν το τυλίξετε, διπλώστε στην ακρούλα το χαρτί ψησίματος όπως στη φωτό. Με αυτό τον τρόπο, όταν παγώσει, θα ανασηκώσετε εύκολα το χαρτί για να κόψετε τα κομμάτια σας και το χαρτί δε θα έχει εισχωρήσει στο παγωμένο πια γλυκό.
Καλή εβδομάδα!
Το γλυκό αυτό, βρίσκεται στο τετράδιο που κρατάω από 16 περίπου χρονών, συνταγή της μάνας μου. Η αρχική συνταγή, περιείχε και αυγά, για να δένει το μίγμα. Τα αυγά με τα χρόνια έφυγαν, για ευνόητους λόγους... Το λέγαμε σαλάμι, εδώ το άκουσα μωσαϊκό, άλλοι το λένε κορμό. Όπως κι αν το λένε, είναι αγαπημένο γλυκό πολλών...
Σαλάμι
Υλικά
1 και 1/4 πακέτο μπισκότα πτι μπερ σπασμένα στο χέρι
1 κουτί 250 γρ. μαργαρίνη σοφτ
1-2 βανίλιες
250 γρ. άχνη ζάχαρη ή όση εσείς θέλετε
λίγο λικέρ ή κονιάκ (εγώ έβαλα λικέρ κανέλλας)
μερικές κουταλιές κακάο (ανάλογα πόσο σκούρο το θέλετε, άλλοι βάζουν όλο το πακέτο, εγώ βάζω το μισό)
Προαιρετικά:
Καρύδια
Τρούφα
Εκτέλεση
Σπάμε τα μπισκότα με το χέρι σε μικρά κομμάτια.
Σε ένα μπωλ χτυπάμε το βούτυρο, προσθέτουμε τη ζάχαρη, το λικέρ, το κακάο, τη βανίλια.
Αφήνουμε το μίξερ στην άκρη, πετάμε τα χτυπητήρια στο νεροχύτη (αφού τα γλύψουμε -επιβάλλεται- και αναθεματίσουμε που ξαναγέμισε ο νεροχύτης με τσουμπλέκια για πλύσιμο).
Ρίχνουμε τα μπισκότα (και αν θέλουμε καρύδια ψιλοκομμένα-όχι σκόνη) και τα ανακατεύουμε με κουτάλι. Αν βάλουμε πάρα πολλά μπισκότα και καρύδια, επειδή δεν έχει αυγά, θα κόβεται σε κομματάκια όταν προσπαθήσουμε να κόψουμε μια φέτα. Γι’ αυτό προσοχή.
Αφού ανακατευτεί καλά, στρώνουμε λαδόκολλα ή χαρτί ψησίματος, χωρίζουμε το μίγμα στη μέση και φτιάχνουμε 2 μακρόστενα ρολά. Εννοείται σε 2 χαρτιά. Πατικώνουμε το μίγμα για να μη μείνουν κενά.
Αν θέλουμε να έχει τρούφα εξωτερικά το γλυκό μας, πασπαλίζουμε το χαρτί με τρούφα και πασπαλίζουμε μετά τα πλαϊνά μέρη και από πάνω.
Τυλίγουμε σφιχτά και διπλώνουμε τις άκρες.
Το βάζουμε στην κατάψυξη για αρκετές ώρες να σφίξει.
Tip: (αγαπημένη μου συνήθεια)
Όταν το τυλίξετε, διπλώστε στην ακρούλα το χαρτί ψησίματος όπως στη φωτό. Με αυτό τον τρόπο, όταν παγώσει, θα ανασηκώσετε εύκολα το χαρτί για να κόψετε τα κομμάτια σας και το χαρτί δε θα έχει εισχωρήσει στο παγωμένο πια γλυκό.
Καλή εβδομάδα!
καλή και γλυκειά εβδομάδα να έχεις κι εσύ μικρή..
ReplyDeleteΤατιάνα..
Aγαπημένο γλυκό της οικογένειας!
ReplyDeleteΚαλή βδομάδα νά'χεις :)
Aγαπημένη γεύση όπως και να την ονομάσει κανείς.Ευχαριστούμε και καλή βδομάδα.
ReplyDeleteTeleio! Pwpw poli to agapw afto to gliko, an kai genika den eimai tou glikou!
ReplyDeleteΤέλειο!! Τρελαίνομαι!!! Θα το φτιάξω οπωσδήποτε!!!
ReplyDeleteΤρελοτουρίστρια
Επειδή είμαι πολύ γλυκατζής και έχω φτιάξει αυτό το γλυκό πολλές φορές,σας προτείνω να βάζετε το μίγμα σε συσκευασία απο μακαρόνια του ενός κιλού ή του μισού κιλού,οπότε γίνεται πραγματικό σαλάμι!
ReplyDeleteΝαι ναι! Κι εγω το μισώ με τα άπειρα λιπαρά του και τις ζάχαρες και τα καρύδια του...
ReplyDeleteΚλάψ....
Λοιπόν, εγω μειωνω τις ενοχές μου βάζοντας λαιτ μαργαρίνη, ασπαρτάμη αντί για ζάχαρη και αφήνω τα καρύδια για τον χειμώνα.
Τις ενοχές μου είπα! Γιατί μια φέτα από αυτό το μαμαδίσιο γλυκάκι είναι food for the soul, και δεν πάνε να κουρεύονται θερμίδες και γλυκόζη...
Μπισκοτόγλυκο! Το αγαπημένο μου! Το κάνω ακριβώς έτσι όπως περιγράφεις. Μα ακριβώς!!!... Ιδίως από το σημείο που ''αφήνουμε το μίξερ στην άκρη...πετάμε...αφού γλείψουμε...αναθεματίζουμε...''
ReplyDeleteΠολύ γνωστή συνταγή, με μικρές παραλλαγές τόσο στη κατασκευή (κάποιοι αντί αλκοόλ, βάζουν γάλα. Εγώ προτιμώ αλκοόλ), όσο και στην ονομασία.
Πρώτη, μα πρώτη φορά, γέλασα διαβάζοντας την τόσο αναλυτική περιγραφή της εκτέλεσης.
Να είσαι καλά!
Καλημέρα στη μικρή κουζίνα και τους φίλους της!
ReplyDeleteΤο γλυκάκι των διακοπών και της νηστείας του 15Αύγουστου!
Το έχω κάνει και σε φόρμα-ταψάκι (με ελατήριο) ελλείψει χαρτιού ζαχαροπλαστικής και το πασπάλισα με πολύχρωμη ζάχαρη σαν τρούφα. Κομμάτια τριγωνικά σαν καίηκ.
Καλώς την Τατιάνα! Ευχαριστώ! Επίσης!
ReplyDeleteΤζίνα καλωσήρθες! Ευχαριστώ!
Λίλα, αγαπημένη για πολλούς! Ευχαριστω!
Kiki συνονόματη, εγώ πάλι είμαι του γλυκού, αλλά όχι πολύ αυτού! Χαχα!
Τρελοτουρίστρια, περιμένω!
Πανόπτη καλωσήρθες. Εννοείς στη συσκευασία την παστική ε; Καλή ιδέα.
Ραλού, καρύδια δεν βάζω ποτέ. Δεν αρεει σε κανέναν μας στην οικογένεια σ' αυτό το γλυκό. Λάιτ μαργαρίνη ε; Την επόμενη με τέτοια θα το κάνω.
Ιωάννα, μας πώς γίνεται να μοιάζουν μερικές συτνταγές τόσο πολύ, ειδικά στο σημείο "γλύφουμε το μίξερ και βρίζουμε που γέμισε ο νεροχύτης τσουμπλέκια"; Άραγε υπάρχει κόπυράιτ ή θα κατηγορηθώ για αντιγραφή λες; χαχαχα!
Κατερίνα με τι μπισκότα το κάνεις και γίνεται νηστίσιμο; Κι εγώ το έχω κάνει σε ταψάκι γιατί αρέσει στον γιο με τρούφα από πάνω.
πολυαγαπημένο γλυκάκι, εμείς δε το κάνουμε διότι θα το φάμε ΟΛΟ μεμιάς
ReplyDeleteτο αγαπημένο γλυκό των παιδικών μας χρόνων!
ReplyDeleteνοσταλγικό και γιάμμι..
Με digestive vegeterian λένε.. Από τη σύσταση των υλικών μάλλον τα θεωρώ "νηστίσημα"!
ReplyDeleteΝα και σε κάτι που δε συμφωνούμε. Τρελαίνομαι για το γλυκάκι. Έχω σταματήσει καιρό να το φτιάχνω γιατί μπορώ να το φάω όλο μόνη μου!
ReplyDeleteτέλειο το μωσαϊκό σου, έτσι το φτιάχνω κι εγώ, οι κόρες μου τρελαίνονται όποτε το φτιάχνω...
ReplyDeleteΑγαπημενο γλυκο και της δικιας μου μανας, αλλά το κανει σαν τουρτα και το βαζει στη συντηρηση.
ReplyDeleteΤο σκιζω μιλαμε!!!
:)
εγώ λέω να έχει πολλά μπισκότα και ξηροκάρπια, για να μην κόβεται καλή η φέτα, να σπάει, να την τρώμε και να ξανακόβουμε άλλη, μέχρι να την πετύχουμε:))) εγώ τέτοια tip δίνω:)))
ReplyDeleteDeli και ποιος δεν το έχει φτιάξει αυτό το γλυκάκι!Βεβαίως δεν μπορώ να πω ότι είχε την τέλεια εμφάνιση,που φτιάχνεις,αλλά στη γεύση καλό ήταν.
ReplyDeleteΝαι,και μένα με χαλάει η έντονη λιπαρότητα,αλλά στις κόρες αρέσει.
Φιλιά!
α κικιτσα τι ωραίο
ReplyDeleteμεσημέρια καλοκαιριού, με τις ξαδέρφες μου, το φτιάχναμε στο σπίτι της γιαγιας(οι μάνες πάνω γκρινιάζαν ότι τους ανακατεύουμε την κουζίνα) και μετά για να χωνέψουμε διαβάζαμε στην αυλή Πατυ και σουπερ Κατερινα και μετά έξω για σκοινάκι και ρακέτες
τι χρόνια ε?
αα και κικιτσα ξέχασα
ReplyDeleteανακάλυψαν το μπλογκ σου τα αγόρια που ψαχουλεύουν στα πράγματά μου και μου λένε ...μαμα αυτό να κάνεις της κικης, μαμα εκείνο της κικης
ε ρε μπελα που βρήκα :))
Κική καλημέρα.
ReplyDeleteΟταν πήγα για πρώτη φορά στο σπίτι της πεθεράς μου, πριν 35 χρόνια, αυτό το γλυκό με κέρασε και μου είπε: Να είσαι γλυκιά σαν αυτό το γλυκο!
Πράγματι πέρα σα πολύ καλά μαζί της
Μου θύμησες λοιπόν ωραίες στιγμές!
Σ΄ευχαριστώ
Γαστεροπλήξ, ευτυχώς εγώ αντιστέκομαι σ' αυτό.
ReplyDeleteΜαγισσούλα, φαίνεται ότι όλες οι μαμάδες το έφτιαχναν! :-)
Κατερίνα θα τα κοιτάξω κι εγώ να δω γιατί δεν έχω προσέξει τη σύσταση. Ευχαριστώ.
Big mama, έλα να σε κεράσω τότε! χαχα!
Αντώνη, cool! Χαχα! Έχει πολλούς φανατικούς το γλυκό. Σε καταλαβαίνω!
Χαρτ, γιατί προδίδεις βρε; Τα βάζουν τέτοια τιπ; Αυτά τα κρατάμε για μας! χαχα! Το άλλο το τιπ το ξέρεις με τα γλυκά ψυγείου ή ταψιού; Που κόβεις ένα κομματάκι και μετά ισιώνεις τη λουρίδα για να μη λείπει; χαχα!
Ελένη γιατί δεν έχει ίδια εμφάνιση; Όταν το τυλίγεις να σφίγεις το χαρτί ολόγυρα για να μην κάνει κενά. Μάλλον αυτό θα φταίει.
Σαντιγύ κι εμείς από μικρά το κάναμε. Ήταν τόσο εύκολο! Αααα! Απέκτησα αρσενικό fun club; Γουστάρω! χαχα!
Δήμητρα, την αναφέρεις πάντα με τα καλύτερα λόγια. Είναι φανερό πως και οι δύο πέσαμε σε καλές πεθερές. :-)
το ίσιωμα είναι καρατίπ!
ReplyDelete(θέλω κι εγώ Πάτυ και Μανίναααα:)
Αααααα εδώ είστενε ακόμα; Και είπα πως δεν θα δείτε το καρατίπ μου που το κρατώ μυστικό! χαχα! Αυτό περί Πάτυ, Μανίνας και Κατερίνας ξέχασα να το σχολιάσω. Ω να είχα όλη τη σειρά να τα διάβαζα φέτος το καλοκαίρι... Τι κρίμα να μην έχω κρατημένο τίποτα από αυτά...
ReplyDeleteτο ίσιωμα όλα τα λεφτά...ειδικά σε παστίτσιο μουσακά, είμαι αήττητη
ReplyDeleteχαρτουλα ....έλα να κάνουμε μαζί τα τεστ στη Μανίνα
βγηκε και η Πατυ,παμε να την πάρουμε?
λαστ ντέι σήμερα τίτσα:) το καρατίπ εφαρμόζεται σε οτιδήποτε ταψιού:))
ReplyDelete(αααχ αυτά τα μεσημέρια με τα περιοδικά ντάνες δίπλα στο κρεβάτι:)
sadigi μαζί ισιώναμε:) δεν είναι τα ίδια τα τωρινά, τα έχω δει:( Πιάσε μια Βαβούρα!
ReplyDeleteΣαντιγύ, εγώ προτιμώ να ισιώνω γλυκλα ψυγείου, καρυδόπιτες, τέτοια, ξέρεις... Και λίγο ακόμα, και λίγο ακόμα,ωχ στράβωσε πάλι! Άντε να το ξαναϊσιώσουμε! χαχα!
ReplyDeleteΧαρτ, καλές διακοπές να έχεις και λίγα ισιώματα ε; Τα σημερινά περιοδικά, ας λέγονται Κατερίνα δεν είναι το ίδιο. Σου δίνω τον Τιραμόλα μου για ξάπλα το μεσημέρι. Μου δίνεις τη Μανίνα σου;
και μια Βαβελ πιασε
ReplyDeleteαααχ ναι διπλα στο κρεβατι, γιατι μας βαζαν(με το ζορι)και για υπνο και καλά
κικιτσα πολύ πιστο φαν λεμε και σε καθημερινη βαση
άμα μου δώσετε μαζί και το ΜικιΜάους (με πρώτη ιστορία όμως Σκρουτζ-Ντόναλντ:) σας δίνω τη Μανίνα μου:)
ReplyDeleteα στο καλο ρε γκάις συγκινουμε τωρα
ReplyDeleteνιωθω οτι σας ξερω χρονια
μικυ αλλά και ποπαυ ,ολιβ πολυ φαση
ReplyDeleteΣαντιγύ τι ηλικιά έχει το φαν κλαμπ μου;
ReplyDeleteΑυτό πάλι; Να μας βάζουν με το ζόρι για ύπνο; Ευτυχώς που είχαμε και τα περιοδικά! Μπας και είχε πετύχει καμία σας το Καλημέρα παιδιά;
Χαρτ, μόνο αν μου δώσεις μετά το Μπλεκ!!!
Σαντιγύ, μας δεν είναι συγκοινητικά γμτ; Τι σχέση έχουν ρε γαμώ το σήμερα τα τρανσφόρμες και τα πίκατσου μ' αυτά; Συγκρίνονται με ροζ πάνθηρα; Αχ...
Γιατί ο Πόλντο; Ο Γκρισίνο; Ο Κύρος Γρανάζης;
μάτι δεν κλείναμε όλο το μεσημέρι, είχαμε πολλή μελέτη! 10 διδακτορικά θα είχα πάρει αν διάβαζα έτσι τώρα:)
ReplyDeleteΤο Καλημέρα Παιδάκια το ραδιοφωνικό ξέρω εγώ μόνο, με τη Λήδα Κροντηρά! (που το θυμήθηκα καλέ;) ήΘελα να πω Μπλεκ αλλά δε το'πα γιατί είπα δε θα το θέλατε το αγορίστικο! Και Μπλεκ, μα τις χίλιες αρκούδες, αλλά και το Αγόρι θα σας δώσω!
kikitsa το φαν είναι 15 και 12 αλλά και 43 (το στεφάνι)
ReplyDeleteείμαι πολιορκημένη όπως βλέπεις
βάζε εύκολα,βάζε εύκολα :))
AΓΌΡΙ ΑΓΟΡΙ
κι εμένα μου άρεσε(και ακόμα .αλλά όχι έντυπο πια) χιχιχι
που τα θυμάστε ρε γκάις τα ονόματα?
εγώ θυμάμαι τα βράδυα που ακούγαμε τα θεατρικά στο ράδιο και από tv το θέατρο της Δευτέρας
ααα μου άρεσε πολύ και η πιπι φακιδομύτη
και πίπη φανατικά! (το τιπ της πίπης: στο σάντουιτς το σαλάμι έπρεπε να είναι πιο χοντρό από το ψωμί:)
ReplyDeleteχαχαχαχαχα ναι ναι
ReplyDeleteκορυφαίο και το άλογο μέσα στο σπίτι
Χαρτ, σιγά μη δε διάβαζα αγοριστικα περιοδικά με αδερφό 6 χρόνια μεγαλύτερο! χα! Διδακτορικό δε λες τίποτα!!!
ReplyDeleteΣαντιγύ, ωωω...είστε περιτριγυρισμένη από άντρες και αντράκια! χαχα!
Εγω θυμάμαι ακόμα ονόματα περιοδικών, καλά πάμε, δεν έχει αρχίσει το αλτσχάιμερ ακόμα.
Σας άρεσε η Πίπη ε; Έχει δει ένα ppt ποτ κυκλοφορεί με την Πίπη με σημερινές φωτό; Δεν θα τη γνωρίσετε, άσε που είναι και ξώβυζες οι φωτό! χαχα! Μόνο το κόκκινο μαλλί και τα χαρακτηριστικά στο πρόσωπο θυμίζουν το αθώο κοριτσάκι...
δεν θέλω να το δω αυτό με την πιπι κικιτσα , θα τη θυμάμαι όπως ήταν
ReplyDeleteθυμαστε που χαραζαμε στο δρομο για κουτσό?
Δεν έχεις άδικο!
ReplyDeleteΚουτσο; Τι λέει ρε Χαρτ; Εδώ αγγίζεις ευαίσθητες χορδές τώρα. Έκανα μια εργασία φέτος με τα παλιά παιχνίδια που παίζαμε στις γειτονιές.
Είχαμε ριμάξει τα μάρμαρα που περίσσευαν από τις οικοδομές και τα σοφατεπιά. Χαράζαμε στο δρόμο το σχήμα με αυτό το κομμάτι μάρμαρο ή με κιμωλία. Παίζαμε παντού και πάντα. Στην αυλή, στο δρόμο, στο προαύλιο του σχολείου, στο πεζοδρόμιο. στο διάλειμμα, πριν τα αγγλικά, μετά τα αγγλικά, παντού και πάντα!!!
μοντέλα η πίπη; δε θέλω να ξέρω τίποτα!
ReplyDeleteSadigi, κουτσό; πέσατε στην περίπτωση:))) εγώ πάντως ήμουν κορίτσι-λάστιχο:) (όταν δε διάβαζα μανινοκατερίνα)
τι μου λέτε ρε γκαις τώρα ?
ReplyDeleteεγώ έπαιζα κρυφά κουτσό μεχρι προσφατα με μια ξαδερφη μου φιλολογο στην ταρατσα μας χεχεχε
όσο για το λάστιχο
εκτος ότι ήμουν εξπερ ήμουν και ο κυριος προμηθευτης λστιχου στους μαχαλαδες καθοτι η μανα μοδιστρα κι είχε τις άπειρες μπομπινες με λαστιχο
και άσπρο και μαυρο
XAXAXAXA!!!!!
ReplyDeleteΧαρτ, σαντιγύ, εγώ και κουτσό και λάστιχο και σχοινάκι. Όλα τα καλά.
ReplyDeleteΧαρτ, επειδή θα σε χάσω κάποια στιγμή σήμερα, βρες τρόπο να δεις το ποστ που θα μπει μετά τις 12. Κατά κάποιο τρόπο είναι συνέχεια όλων όσων λέμε τώρα...Θα σ' αρέσει...:-)))
τα πεντόβολα τι σας λένε πάλι?
ReplyDeleteΧαρτ, ρωτάει για τα πεντόβολα. Να της στείλω το σύγγραμμα; χαχα!
ReplyDeleteμας λένε, και τα πεντόβολα, και η τρίλιζα, και τα χίλια δυο που έχει συμπεριλάβει στην διατριβή της η δαδάκτωρ Κική:) (που ένα μωσαϊκό είπε να βάλει η γυναίκα, πάλι αμέρικαν μπαρ της το κάναμε:Ρ)
ReplyDeleteΧαχαχα!
ReplyDeleteΣαντιγύ να σου στείλω κάτι στο μέιλ σου περί παιχνιδιών;
Λυσσάξαμε όλες με την ευκαιρία του μωσαϊκού αλλά μ' αρέσει...
Πάνω να έρθω σε στενή επαφή με το κρεβάτι μου τώρα, γιατί στις 5 θα πάω στον βασανιστή-οδοντίατρο και θέλω να είμαι φρέσκια. χαχα!
ε μα δεν είμαστε για τίποτα πια εμεις
ReplyDeleteκικιτςα και το ρωτας
μπι μαι γκεστ πληζ
Έφτιαξα πέρυσι ένα ανάλογο με κουβερτούρα όμως (χωρίς βούτυρο, κάπου στην τηλεόραση είδα τη συνταγή)και ήταν σκέτη αποτυχία. Έγινε σκληρό σαν πέτρα και έπρεπε κυριολεκτικά να το χτυπάς στον τοίχο για να κόψεις ένα κομματάκι... ;)))
ReplyDeleteΒρες μου ένα παιδί ( κι εγώ μέσα ) που να μην αγαπά αυτό το γλυκό!
ReplyDeleteΣαντιγύ, έρχεταιιιιι!
ReplyDeleteΣταυρούλα, μπα....δε λέει στούκας! καλύτερα μαμαδίστικο!
Αχτίδα, λίγα. Πολύ λίγα!
ποιός θυμάται τον φρου-φρου η τον Καρουσέλ τί ωραία χρόνια
ReplyDeleteΠανόπτη, από σαλάμι ξεκινήσαμε, στο καρουσέλ καταλήξαμε. Τέλεια χρόνια!
ReplyDeleteNICE
ReplyDeleteΧρήστο, ευχαριστώ!
ReplyDeleteτο μωσαικο ειναι το αγαπημένο μου γλυκό......ευχαριστώ!
ReplyDelete