Καιρό έχω να βάλω πιτούλα χειροποίητη στο μπλογκ! Μία πίτα που έχω κάνει και είναι πολύ νόστιμη, είναι η σπανακοπρασόπιτα με ρύζι. Το πράσο δίνει γλυκιά γεύση όπου μπει, το σπανάκι είναι αγαπημένο έτσι κι αλλιώς και το ρύζι μπαίνει για να πάρει τα υγρά της πίτας αλλά και για να την κάνει ένα πλήρες γεύμα. Το γάλα στη ζύμη, την κάνει μαλακή και τραγανή ταυτόχρονα! Αν θέλετε να την κάνετε σε περίοδο νηστείας, αφαιρέστε γάλα και φέτα, αντικαταστείστε το γάλα με νερό και έτοιμο το νηστίσιμο πιάτο σας!
Παρακάτω, βάζω λινκ για το φύλλο, σε περίπτωση που κάποιος δεν έχει ξαναφτιάξει φύλλο. Τι λέτε; Πάμε να τη δούμε;
1 κούπα αλεύρι ολικής 90%
1 κ. γ. αλάτι
1 κ. γ. ζάχαρη
2 κ. σ. ελαιόλαδο
2 κ. σ. ξύδι
¾ κούπας γάλα χλιαρό
αλεύρι ή νισεστέ για το αλεύρωμα των φύλλων
1/3 κούπας ελαιόλαδο για το άλειμμα των φύλλων
4 πράσα ψιλοκομμένα
3 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα
½ κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο
2 κ. σ. άνηθο ψιλοκομμένο
¼ κούπας ρύζι κίτρινο
200 γρ. φέτα χοντροκομμένη
3 κ. σ. ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι
Μέσα σε ένα μπωλ, βάζουμε τα αλεύρια, το αλάτι, τη ζάχαρη, ανακατεύουμε και κάνουμε μια λακκούβα.
Ρίχνουμε το λάδι, το ξύδι και ανακατεύουμε με λίγο από το αλεύρι.
Προσθέτουμε το γάλα σιγά-σιγά και ανακατεύουμε.
Ζυμώνουμε ενώ προσθέτουμε γάλα, μέχρι να έχουμε μια ζύμη απαλή, ελαστική, που δεν κολλάει στα χέρια.
Αλευρώνουμε πάνω κάτω τη ζύμη και την αφήνουμε στην άκρη μέχρι να φτιάξουμε τη γέμιση.
Καθαρίζουμε και πλένουμε το σπανάκι.
Μέσα σε ένα τηγάνι, βάζουμε το λάδι, το ξερό κρεμμύδι και τα πράσα και τα σωτάρουμε για 5 λεπτά.
Προσθέτουμε τα κρεμμυδάκια, τον άνηθο και το ρύζι και τα γυρίζουμε κι αυτά για 5 λεπτά.
Ρίχνουμε λίγο νεράκι (1/4 κούπας) και αφήνουμε να βράσει λίγο το ρύζι (για 4-5 λεπτά).
Ρίχνουμε και το σπανάκι χοντροκομμένο, ανακατεύουμε να μαλακώσει, σβήνουμε τη φωτιά, και αφήνουμε το τηγάνι στο μάτι της κουζίνας.
Πασπαλίζουμε με αλεύρι ή νισεστέ την επιφάνεια, πάνω στην οποία θα ανοίξουμε το φύλλο.
Κόβουμε τη ζύμη σε 4 μέρη και τα αφήνουμε στην άκρη.
Ανοίγουμε κάθε φύλλο με βέργα, ενώ πασπαλίζουμε με αλεύρι ή νισεστέ συχνά, για να μην κολλάει.
Με αυτό τον τρόπο, ανοίγουμε 2 φύλλα για το κάτω μέρος του ταψιού.
Στρώνουμε ένα-ένα φύλλο, φροντίζοντας να είναι μεγαλύτερα από το ταψί μας και λαδώνοντάς τα καλά ένα-ένα, με ελαιόλαδο.
Όταν στρώσουμε τα 2 φύλλα, ρίχνουμε τη φέτα και αλατοπίπερο στη γέμιση και κατόπιν, ρίχνουμε τη γέμιση στο ταψί.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς σε πάνω κάτω αντιστάσεις.
Ανοίγουμε και τα υπόλοιπα φύλλα, λίγο μικρότερα αυτή τη φορά, για να μη γίνει πολύ χοντρός ο κόθρος.
Βάζουμε ένα-ένα φύλλο στο ταψί, λαδώνοντας το.
Γυρίζουμε τα περισσεύματα των φύλλων σε κόθρο.
Λαδώνουμε καλά τον κόθρο ολόγυρα και το τελευταίο φύλλο από πάνω.
Χαράζουμε την πίτα σε κομμάτια.
Ψήνουμε για 40 λεπτά περίπου, ή μέχρι να πάρουν χρώμα τα φύλλα.
Να είχα ένα κομματάκι τώρα!
Καλή εβδομάδα!
Παρακάτω, βάζω λινκ για το φύλλο, σε περίπτωση που κάποιος δεν έχει ξαναφτιάξει φύλλο. Τι λέτε; Πάμε να τη δούμε;
Σπανακοπρασόπιτα με ρύζι
Υλικά για ταψί τάρτας
για το φύλλο
1 ½ κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις1 κούπα αλεύρι ολικής 90%
1 κ. γ. αλάτι
1 κ. γ. ζάχαρη
2 κ. σ. ελαιόλαδο
2 κ. σ. ξύδι
¾ κούπας γάλα χλιαρό
αλεύρι ή νισεστέ για το αλεύρωμα των φύλλων
1/3 κούπας ελαιόλαδο για το άλειμμα των φύλλων
για τη γέμιση
300 γρ. σπανάκι4 πράσα ψιλοκομμένα
3 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα
½ κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο
2 κ. σ. άνηθο ψιλοκομμένο
¼ κούπας ρύζι κίτρινο
200 γρ. φέτα χοντροκομμένη
3 κ. σ. ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι
Μέσα σε ένα μπωλ, βάζουμε τα αλεύρια, το αλάτι, τη ζάχαρη, ανακατεύουμε και κάνουμε μια λακκούβα.
Ρίχνουμε το λάδι, το ξύδι και ανακατεύουμε με λίγο από το αλεύρι.
Προσθέτουμε το γάλα σιγά-σιγά και ανακατεύουμε.
Ζυμώνουμε ενώ προσθέτουμε γάλα, μέχρι να έχουμε μια ζύμη απαλή, ελαστική, που δεν κολλάει στα χέρια.
Αλευρώνουμε πάνω κάτω τη ζύμη και την αφήνουμε στην άκρη μέχρι να φτιάξουμε τη γέμιση.
Καθαρίζουμε και πλένουμε το σπανάκι.
Μέσα σε ένα τηγάνι, βάζουμε το λάδι, το ξερό κρεμμύδι και τα πράσα και τα σωτάρουμε για 5 λεπτά.
Προσθέτουμε τα κρεμμυδάκια, τον άνηθο και το ρύζι και τα γυρίζουμε κι αυτά για 5 λεπτά.
Ρίχνουμε λίγο νεράκι (1/4 κούπας) και αφήνουμε να βράσει λίγο το ρύζι (για 4-5 λεπτά).
Ρίχνουμε και το σπανάκι χοντροκομμένο, ανακατεύουμε να μαλακώσει, σβήνουμε τη φωτιά, και αφήνουμε το τηγάνι στο μάτι της κουζίνας.
Πασπαλίζουμε με αλεύρι ή νισεστέ την επιφάνεια, πάνω στην οποία θα ανοίξουμε το φύλλο.
Κόβουμε τη ζύμη σε 4 μέρη και τα αφήνουμε στην άκρη.
Ανοίγουμε κάθε φύλλο με βέργα, ενώ πασπαλίζουμε με αλεύρι ή νισεστέ συχνά, για να μην κολλάει.
Με αυτό τον τρόπο, ανοίγουμε 2 φύλλα για το κάτω μέρος του ταψιού.
Στρώνουμε ένα-ένα φύλλο, φροντίζοντας να είναι μεγαλύτερα από το ταψί μας και λαδώνοντάς τα καλά ένα-ένα, με ελαιόλαδο.
Όταν στρώσουμε τα 2 φύλλα, ρίχνουμε τη φέτα και αλατοπίπερο στη γέμιση και κατόπιν, ρίχνουμε τη γέμιση στο ταψί.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς σε πάνω κάτω αντιστάσεις.
Ανοίγουμε και τα υπόλοιπα φύλλα, λίγο μικρότερα αυτή τη φορά, για να μη γίνει πολύ χοντρός ο κόθρος.
Βάζουμε ένα-ένα φύλλο στο ταψί, λαδώνοντας το.
Γυρίζουμε τα περισσεύματα των φύλλων σε κόθρο.
Λαδώνουμε καλά τον κόθρο ολόγυρα και το τελευταίο φύλλο από πάνω.
Χαράζουμε την πίτα σε κομμάτια.
Ψήνουμε για 40 λεπτά περίπου, ή μέχρι να πάρουν χρώμα τα φύλλα.
Να είχα ένα κομματάκι τώρα!
Καλή εβδομάδα!
Σουπερ!!!
ReplyDelete(ευτυχως ειμαι φαγωμενος, γιατι αλλιως...)
:)
Συμφωνώ με τον Αντώνη! Ευτυχώς που είμαι φαγωμένη, γιατί που να ανοίγω φύλλο μετά τα μεσάνυχτα? :))
ReplyDeleteΚαταπληκτική,πίτα!!!!Αγαπημένο σπανάκι και αγαπημένο πράσο!Γειά στα χέρια σας!Καλό βράδυ!
ReplyDeleteΤΙ ΤΕΛΕΙΟ!!!! ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΩΩΩ!
ReplyDeleteΑυτό λέω κι εγώ, καιρό είχες να βάλεις πιτούλα :)))
ReplyDeleteΚαλημέρα!Η πίτα είναι τέλεια, συγχαρητήρια!Μου αρέσουν πολύ οι πίτες με σπιτικό φύλλο.Καλή εβδομάδα!!!
ReplyDeleteΚαλημέρα Κική!
ReplyDeleteΠω Πω μου άνοιξες την όρεξη με την πιτούλα σου!
Έλα, και εγώ κερνάω το κέικ για τον καφέ http://mammy-on-line.blogspot.com/2012/01/blog-post_16.html
Καλή εβδομάδα να έχεις...
Με τις πίτες έχω πάθος, είμαι ικανή να φάω ολόκληρο ταψί. Την Τετάρτη που πέρασε ήταν η μέρα της πίτας 4 φτιάξαμε!!!
ReplyDeleteΣτην επόμενη μέρα της πίτας θα τη φτιάξουμε. Θα έλεγα τι άλλο μπορεί να προσθέσει κάποιος σε αυτή την πίτα αλλά είναι απαγορευμένη λέξη σε αυτή τη σελίδα!!χαχαχαχαχα ξέρεις εσύ.
Καλή βδομάδα!!
Αγαπω σπανακοπιτα τοσο πολυ! Κι αυτη που ειναι και... ενισχυμενη μου κλεινει το ματι!
ReplyDeleteΕγώ λατρεύω τις πίτες και βλέπω ότι η δικιά σου είναι τέλεια. Έτσι την φτιάχνει η πεθερά μου όταν πάμε επίσκεψη και την τσακίζω!!
ReplyDeleteΦιλιά, καλή βδομάδα.
Είναι πρωί ακόμα, αλλά ένα κομματάκι το ζήλεψα κι εγώ!
ReplyDeleteΤο ρύζι είναι μια καλή ιδέα για να τραβήξει τα υγρά της γέμισης χωρίς να χρειαστεί αβγό η πίτα.
Το φύλλο είναι δύσκολη υπόθεση, εγώ ακόμα είμαι στην αρχή. Έφτιαξα παρόμοιο φύλλο για μια πίτα στις γιορτές (αλεύρι, αλάτι, λάδι, ξύδι και χλιαρό νερό), αλλά η ζύμη δεν έγινε και τόσο μαλακή. Το άνοιξα στο τέλος, αλλά με πονούσαν τα χέρια μου για 2 μέρες!
Καμιά συμβουλή?
Καλημέρα!! μμμμ...αυτή η πίτα τα έχει όλα και συμφέρει, γαλακτοκομικά, λαχανικά, ρύζι!! ΤΕΛΕΙΑ! θα δοκιμαστεί σίγουρα και πάραυτα! καλή εβδομάδα
ReplyDeleteΜόλις χτύπησα αλύπητα μία σπανακόπιτα!!!
ReplyDeleteΤι ωραίο φύλλο που έχεις κάνει!!!
Θα το επιχειρήσω κάποια στιγμή...
Υπέροχη είναι.Θα της πήγαινε αν έβαζα τη διπλάσια ποσότητα στα χορταρικά:
ReplyDeleteΧρυσοχέρα μου Κική! Βλέπω τη ζύμη στη ψημένη πίτα και μου τρέχουν τα σάλια. Το εννοώ. Φαίνεται απίστευτο το φύλλο σου!
ReplyDeleteΣημειώνω την συνταγή για να την φτιάξω. Το μόνο που με προβληματίζει είναι το 90% στο αλεύρι. Εδώ δεν νομίζω να μπορώ να το βρω. Ακόμα κι αν υπάρχει, δεν νομίζω να αναγράφεται πουθενά πάνω στην συσκευασία το ποσοστό.
Η γέμιση επίσης φαίνεται πολύ ωραία. Εγώ πάντα στην σπανακόπιτα βάζω και πράσο για να γλυκίζει λιγάκι.
Φιλιά!
Μπράβο Κική τέλεια η πίτα σου κι εγώ είμαι υπέρ του σπιτικού φύλλου θα γραφτεί στο τεφτέρι μου,καλό μεσημέρι.
ReplyDeleteDeli,νοστιμιά μοναδική!
ReplyDeleteΜ΄αρέσει πολύ η γλυκιά γεύση του πράσου.
Φιλιά!
Το πράσο όπου μπαίνει νοστιμίζει απίστευτα!
ReplyDeleteΚαλή βδομάδα Κική μου!
Αντώνη, γι΄ αυτό εγώ βάζω συνταγές μετά τις 12! χαχα!
ReplyDeleteΑγγελική, είναι και το φύλλο το άτιμο!
Ελενίτσα, γιατί μου μιλάς στον πληθυντικό καλέ;;;
Μαριάννα ήρεμααα! χαχα!
Λίλα χαχα!
ReplyDeleteΕλένη καλωσήρθες!
Θεανώ καλή εβδομάδα!
Ξανθή! χαχα! Για να μην βάλω τραχανά (μπλιαχ), έβαλα ρυζάκι αν και να σου πω την αλήθεια, στις πίτες προπτιμώ να μην βάζω τίποτα άμα έχουν χορταράκια!
Ελπινίκη κι εγώ!
ReplyDeleteΜαρί ευχαριστώ!
Dark chef, σου έχω μυστικό επιτυχίας! :-) Όταν έχεις να κάνεις ζλυμη που δεν έχει μαγιά (άρα δεν σε νοιάζει η θερμοκρασία του νερού), βάλε ζεστό νερό και όχι χλιαρό. Βοηθάει να ανοίξει το φύλλο. Παραμένει ζεστό μέχρι να το ανοίξεις. Επίσης, μην τσιγκουνεύεσαι το λαδάκι στο ζυμάρι. Το κάνει έυπλαστο και τραγανό!
Pela Sofi ευχαριστώ! Επίσης!
Μαρίνα κατευθείαν ε; Χαχα!
ReplyDeleteΣοφία, διπλάσια είναι πολλά για ταψί τάρτας. Αν θες περισσότερα, βάλε 1,5 δόση.
Μάγδα, αν υπάρχει αλεύρι ολικής αλέσεως, πάρε αυτό και κοσκίνησέ το. Το αλεύρι 90%, είναι απλώς ολικής χωρίς το πίτουρο.
Ροδάνθη, κι εγώ είμαι υπέρ του σπιτικού, απλά δεν είναι εύκολο ανα πάσα στιγμή να το έχεις.
ReplyDeleteΕλένη κι εμένα!
Έλενα ευχαριστώ! Επίσης!
Η πεθερά μου , μαστόρισσα στις πίτες, έβαζε πάντα μια χούφτα ρύζι σε χορτόπιτες, κολοκυθόπιτες, πρασόπιτες κλπ. Τραβά τα υγρά και δεν λασπώνει η γέμιση όπως γίνεται με άλλα υλικά. Λαχταριστή η πίτα σου!
ReplyDeleteKική μου καλή σου μέρα.
ReplyDeleteΕπειδή η σπανακόπιττα είναι η αδυναμία μου μπορώ να έχω δύο κομμάτια; Σε χαρτί και στείλε μου τα.
Νάσαι καλά
Να υπήρχε κι ένας τρόπος να περάσει απ τη ..φωτογραφία, εδώ απέναντι!
ReplyDeleteΘα τη φτιάξω όμως.
Αν τι για φέτα να έβαζα ξινομυζήθρα Κρήτης που είναι η αγαπημένη μου; τι λες Κική
Φιλιά
Δεν θυμόμουν ότι δεν είχα απαντήσει στα 2 τελευταία σχόλια!
ReplyDeleteΒαγγελιώ ευχαριστώ! Όντως το ρύζι μπαίνει με αυτό το σκοπό, αν και σπάνια βάζω!
Κ. Ντένη, όσα θέλετε!