Καθυστερούσα να την φτιάξω για δύο λόγους: 1) γιατί σιχαίνομαι να καθαρίζω ψάρια (ω ναι, είναι η αλήθεια…) και 2) γιατί δεν ήξερα αν θα μας αρέσει αφού δεν είμαστε και πολύ φανατικοί με τα ψάρια (εμένα μου αρέσουν αλλά οι υπόλοιποι…). Αφού έφτασαν Χριστούγεννα και δεν την είχα φτιάξει ακόμα, είπα να την αφήσω μια και καλή για τη Σαρακοστή. Κακώς τελικά περίμενα τόσο καιρό για να την κάνω, γιατί η συνταγή είναι εξαιρετική. Έχω φάει κι άλλες φορές καλαμάρια γεμιστά, συνήθως με ρύζι, αλλά το αποτέλεσμα δεν με έχει ενθουσιάσει, επειδή η γέμιση γίνεται πολύ συμπαγής. Αυτή εδώ η γέμιση, ήταν το κάτι άλλο! Δοκιμάστε τη και θα εκπλαγείτε!
Τζένη σ’ ευχαριστώ πολύ.
Καλαμαράκια γεμιστά
10 καλαμαράκια μετρίου μεγέθους (κατά προτίμηση φρέσκα)
2 μέτρια κρεμμύδια ψιλοκομμένα
250 γρ. καρύδια ψιλοκοπανισμένα (όχι σε μπλέντερ)
λίγο αλάτι
λίγο πιπέρι
λίγη κανέλλα τριμμένη
1 κ. σ. πελτέ
½ ποτήρι κρασιού κόκκινο κρασί
λίγο λάδι
Κόβουμε τα κεφάλια από τα καλαμαράκια και τα καθαρίζουμε καλά. Τα πλοκάμια τα κόβουμε κομματάκια και τα ξεχωρίζουμε από το κεφάλι.
Σε ένα τηγάνι βάζουμε λίγο λάδι, τα κρεμμύδια, τα πλοκάμια και τα τσιγαρίζουμε για 5-10 λεπτά.
Κατόπιν, ρίχνουμε τα καρύδια, αλάτι, πιπέρι, κανέλλα, πελτέ και τα ανακατεύουμε.
Αποσύρουμε από τη φωτιά.
Γεμίζουμε με ένα κουταλάκι τα καλαμαράκια και για πώμα βάζουμε το κεφάλι από τα καλαμαράκια και τα κλείνουμε με οδοντογλυφίδα. Αν σας δυσκολεύει να φτάσει η γέμιση στην άκρη του καλαμαριού, βοηθήστε λίγο με το χέρια σας έτσι ώστε να απλωθεί καλά σε όλο του το μήκος.
Τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα, ρίχνουμε λίγο λάδι (όχι πολύ γιατί έχει και η γέμιση) και τόσο νερό όσο για να τα σκεπάσει.
Τα μαγειρεύουμε σε σιγανή φωτιά, περίπου μία ώρα.
Αφού σωθεί το νερό, ρίχνουμε το κρασί και το αφήνουμε να πάρει μερικές βράσεις.
Το φαγητό μας είναι έτοιμο και σερβίρεται με ρύζι πιλάφι.
Ακόμα καλύτερα, αφήνουμε να κρυώσουν τα καλαμαράκια και τα κόβουμε σε ροδέλες, στολίζοντας το ρύζι.
Στο φαγητό σας, μπορείτε να προσθέσετε πελτέ ντομάτα καθώς βράζει, όπως έκανα εγώ, ή να μην προσθέσετε καθόλου.
Tips:
Τα καλαμάρια που χρησιμοποίησα εγώ ήταν κατεψυγμένα ακαθάριστα. Η Τζένη λέει ότι με τα φρέσκα, είναι πολύ καλύτερο το αποτέλεσμα και εγώ δεν έχω κανένα λόγο να το αμφισβητήσω. Παρόλα αυτά, επειδή είμαι και σιχασιάρα πανάθεμά με με τα ψάρια, την επόμενη φορά αν δεν πάρω φρέσκα, θα δοκιμάσω κατεψυγμένα και καθαρισμένα καλαμάρια. Αν δεν έχουν κεφάλι τα καθαρισμένα, το καλαμάρι κλείνει μια χαρά με οδοντογλυφίδα. Σε κάνα δυο που ήταν σπασμένα, έβαλα μπρος-πίσω οδοντογλυφίδα και έγιναν μια χαρά.
Αφήστε να κρυώσουν λίγο, κόψτε τα σε ροδέλες και στολίστε το πιάτο. Δεν χαλάνε οι ροδέλες και δεν φεύγει η γέμιση. Ήταν πάρα πολύ νόστιμο και τα φάγαμε με μεγάλη ευχαρίστηση. Βέβαια, τα παιδιά δεν δοκίμασαν αλλά γενικώς δεν τρώνε καλαμάρια.
Κάτι ακόμα. Γενικώς τα καρύδια με πειράζουν. Μου κάνουν αλλεργία στη γλώσσα (άλλος ένας λόγος που απέφευγα να κάνω τη συνταγή). Φαίνεται όμως, επειδή μαγειρεύτηκαν τα καρύδια για πολλή ώρα, δεν με πείραξαν καθόλου! Άλλο ένα συν της συνταγής!
Καλή επιτυχία σε όσους τη δοκιμάσουν!
με χάλασε ότι δεν είχαν καθαριστεί από το δέρμα τους τα καλαμάρια και από ότι φαίνεται στη φωτό έχουν μαζέψει πάρα πολύ μάλλον ήθελαν λιγότερο μαγείρεμα. η εκδοχή με τα καρύδια είναι πολύ καλή για μεζεδάκι και ουζάκι. θέλεις ξυλάκι, μια απόφαση είναι να πάρεις φρέσκα και να τα καθαρίσεις. Αν πάρεις μεγάλα είναι καλύτερα για γεμιστά και δεν θα παιδεύεσαι στο καθάρισμα. το στόλισμα ωραίο. θα τα δοκιμάσουμε για το ουζάκι μας.
ReplyDeleteΚαλαμαράκια ? αχ ποσο μου αρέσουν σε όλες τους τις εκδοχές
ReplyDeleteΗγεμιση μετο καρυδι έχει ενδιαφέρον θα την δοκιμασω
φιλια
Deli,ωραία φαίνεται αυτή η συνταγή.Γλυτώνεις και το τηγάνι-ποτέ δεν φτιάχνω,γιατί πετάγεται το λάδι.Τα παιδιά μου τρελαίνονται,έτσι θα τους τα φτιάξω-θα ζητήσω από το φίλο μας που έχει ταβέρνα και θα μου τα καθαρίσει κιόλας.Να σου πω, δε μπορώ να πω ότι είμαι φανατική,μόνο τα ψάρια μ΄αρέσουν.
ReplyDeleteΤο καθάρισμα γενικά των θαλασσινών,τι βάσανο,συμφωνώ μαζί σου.
Φιλιά!
Πολύ ενδιαφέρουσα συνταγή!
ReplyDeleteΜόνο που τα καλαμαράκια δεν είναι κατάλληλη τροφή για όσους έχουν χοληστερίνη...
Άρα θα τα φτιάξω μόνο μια φορά, για να τα γευτούμε και θα εξαφανίσω την συνταγή!
Κική μου, καλημέρα και καλή εβδομάδα! Αυτή , είναι η συνταγή της μάνας μου για γεμιστά καλαμάρια, ακριβώς, εκτός απο τα καρύδια! Και πάντα απορούσα πώς στέκονται έτσι ωραία κομμένα, ώσπου τα έκανα κι'εγώ!
ReplyDeleteΟι περιγραφές είναι το κάτι άλλο!Καλημέρα Κική..Όλγα
ReplyDeleteΓαστεροπλήξ , δέρμα; Ποιο δέρμα; Αααα...δε μου τα λέτε καλά...Καλά λέω εγώ ότι δεν μου πάνε τα ψάρια και τα ψαρικά! Και γιατί να τα ξεδερμιάσω τα κακόμοιρα; Τι μου κάνανε; Βασανιστήρια κάνουμε;
ReplyDeleteΌντως μαζέψανε παρόλο που τα μαγείρεψα για 45-50 λεπτά.
Ξυλάκι; Τι ξυλάκι; Παγωτό; Προτιμώ κυπελάκι. Κατά προτίμηση με καραμελωμένα ξηροκάρπια! Μερσί!
Θα σου πω τι θα κάνουμε. Την επόμενη φορά που θα ξαναπάρω καλαμαράκια (ΑΝ ξαναπάρω) θα έρθεις να με βοηθήσεις στο καθάρισμα. Έτσι, θα είμαστε όλοι ευχαριστημένοι και θα γλυτώσω και το ξυλάκι που ... παχαίνει!!!
;-)
Μαμά Βίκυ , δοκίμασέ τα. Θα εκπλαγείς!
Ελένη , δεν έχω τηγανίσει ποτέ καλαμάρια ούτε πρόκειται μάλλον. Το τηγάνι το αποφεύγω σαν εσένα. Όσο για τον φίλο σου τον ταβερνιάρη...μου το δανίζεις;
;-)
Αγγελική , ευτυχως εμείς δεν έχουμε. Σε μένα χοληστερίνη και τριγλυκερίδια είναι ανύπαρκτα ακόμα τουλάχιστον κι έτσι τρώω ψαρικά άφοβα!
Όλγα , τα ξέρεις από πρώτο χέρι δλδ. Και τι γέμιση βάζει η μαμά;
Όλγα έχω κι άλλες καλύτερες! χεχε!
Ευχαριστώ!
Ωωωωω, τι όμορφα που ποζάρει το ρύζι..
ReplyDeleteΕίναι η γνωστη μαγική φόρμα που το καλόκαίρι γίνεται και καπέλο ή η φόρμα ρυζιού σας No 786;-)
Κική μια χαρά τα κατάφερες. Μπράβο σου. Εγώ που γεμίζω καλαμάρια τακτικά (με τυριά βέβαια) δε τα καταφέρνω τόσο καλά. Πάντα μου χύνεται λίγο γέμιση. Το δέρμα μη σε προβληματίζει άλλοι το προτιμούν έτσι άλλοι αλλιώς.
ReplyDeleteΠεντανόστιμα φαίνονται!!!
ReplyDeleteΤρελοτουρίστρια
και γω μόνο με ρυζι τα ξέρω
ReplyDeleteKική, τα καλαμάρια ΔΕΝ ειναι ψάρια. είναι μαλάκια και με τα ψαράκια τρέφονται.
ReplyDeleteη συνταγή φαινεται πολύ καλή
και εννοείται πως θα τη φτιαξουμε άμεσα (με κατεψυγμένα-καθαρισμένα φυσικά)
α! και το γελοιον της υποθεσης: τα κεφάλια των καλαμαρακίων, δεν τα τρωω ΠΟΤΕ! τα φοβάμαι..
Witch , το καλοκαίρι καπέλο και το χειμώνα ομπρέλα!!! Μα αν δεν κάνω λάθος, έχετε κιε σείς ένα ίδο μοντελάκι γιατί απλά με ζουλέψατε!!!
ReplyDelete:-)))
Ρένα , μερσί! Να σου πω την αλήθεια, πρώτη φορά ακούω πως βγάζουν το δέρμα των καλαμαριών. Οκ, δεν μαγειρεύω ψάρια συχνά, αλλά όσες συνταγές έχω διαβάσει, πουθενά δεν το έχω δει!
Τρελοτουρίστρια είναι! Για να καταλάβεις, εγώ έφαγα και την επόμενη μέρα! "Κάτω τα χέρια από τα καλαμάρια"! έλεγα μέσα μου για να μείνουν για μένα! χαχα!
Καλώς τη Χελώνα . Κι εγώ με ρύζι τα είχα φάει!
Μαριλένα , το ξέρω ότι δεν είναι ψάρια! Τι ψάρια, τι ψαρικά! Δε θέλουν καθάρισμα; Θέλουν! Άρα ψαροειδή! χαχα!
Τώρα...έλα κοντά να σου πω μυστικό μη με ακούσουν...
Αν σου πω ότι πέταξα τα 3 τελευταία κεφάλια, τι θα πεις; Δεν μου άρεσε η φάτσα τους!!! Χαχα!
Φαινονται νοστιμα κι ετσι θα τα δοκιμασω.Εγω τα φτιαχνω, αλλα με ρυζι και τα σβηνω με ουζο, χωρις ντοματα.
ReplyDeleteΚική πολύ ενδιαφέρουσα η γέμιση καρύδι, εγώ τα γεμίζω με ρύζι, σταφίδες, κουκουνάρι ή με τυριά τα οποία ψήνω στη σχάρα.
ReplyDeleteΤο καθάρισμα είναι εύκολο αρκεί να το δεις μια φορά.
Τα φρέσκα σίγουρα είναι πιο ωραία αλλά πρέπει να είναι μεγαλούτσικα, το καλαμάρι πάντα μαζεύει.
Όλα τα μαλάκια(χταποδι,καλαμάρι,σουπιά κτλ)επειδή αποτελούνται στο μεγαλύτερο μέρος από νερό,όταν μαγειρευτούν μαζεύουν και γίνονται μισά από ότι ήταν.Δεν φταίει ο χρόνος που τα μαγείρεψες.
ReplyDeleteΚαλαμαράκια τρώω μόνο γεμιστά με ρύζι,που τα κάνω.Ποτέ τηγανητά.
Βρήκα ενδιαφέρουσα την γέμιση που έκανες και θα την κάνω για αλλαγή.
Πολλά φιλιά
ναι βρε Κικη σίγουρα το ξέρεις!
ReplyDeleteτι σχόλιο κι αυτο το δικο μου.. πέρασα να δω τι μου απάντησες και το σχόλιο μου, μου φάνηκε πολύ ..εξυπνακίστικο
(αλλά η προθεση ήταν καλη :))
βρε σε καταλαβαίνω με τα κεφάλιααα
ενω τα υπολοιπα μ' αρεσουν, αυτά, μακριά!!
καλησπερα :))
Δημιουργία , με ουζάκι; Μμμμμ!
ReplyDeleteΞανθή ! Ρύζι, σταφίδες, κουκουνάρι! Τώρα με σκλάβωσες! Αυτό πρέπει να το δοκιμάσω!
Λίλα , αυτό σκέφτηκα κι εγώ. Μήπως και το χταπόδι δεν "μπαίνει" με το βράσιμο; Δοκίμασέ τη. Είμαι σίγουρη ότι θα σου αρέσει. Ταιριάζουν οι γεύσεις μας!
Μαριλένα! φυσικά και δεν πήρα σαν εξυπνακίστικο το σχόλιό σου! Αφού ξέρω πως είσαι καλοπροαίρετη! Διάβασε το δικό μου με το ίδιο χιούμορ που διάβασα κι εγώ το δικό σου! Άλλωστε με διάθεση χιουμοριστική απαντώ σήμερα!
Σμακ!
οτι ζούλεψα, ζούλεψα...στα πατώματα κυλιόμανε;-)
ReplyDeleteπωπώ μεζές! να εξαίρω επίσης την τζίνιους διακόσμηση του πιάτου με ροδέλες καλαμαριού που μοιάζουν με μισά καρύδια!
ReplyDeleteΥπέροχη συνταγή , τη κάνω συχνά μόνο διαφορετική .Θα δοκιμάσω και τον δικό σου τρόπο και θα σου πω κάποια απο αυτές τις μέρες της νηστείας τη δικλη μου.
ReplyDeleteΚαρύδια και κανέλα ε; Να κάτι διαφορετικό και ενδιαφέρον στη γέμιση.
ReplyDeleteΑλλά, θαλλασινά στη "μικρή κουζίνα";;; Αυτό κι αν είναι διαφορετικό χε χε...
Η μαμά μου, την γέμιση την κάνει ακριβώς όπως την λές και εσύ. Εγώ, που ως συνήθως τα παραλλάζω, βάζω και φέτα που μ'αρέσει! Αν όμως έχεις κάτι καλύτερο και διαφορετικό, γιατί δεν μας το λές, Κικίτσα μου;;!
ReplyDeleteΜαγισσούλα ! Το ξέρω, το ξέρω! Εγώ δεν ήθελα να έχεις ίδια αλλά εσύ επέμενες να πάρεις!!! :-PPP
ReplyDeleteΧαρτ!!! Ευτυχώς που πρόσεξες εσύ πως μοιάζουν με μισά καρύδια, γιατί ούτε εγώ δεν το είχα προσέξει!!! χαχαχα!
Δημήτρη καλωσήρθες! Να την κάνεις και να μου πεις! Άλλωστε είμαι σίγουρη οτι είσαι και καλός μάγειρας και καλοφαγάς!
Κώστααααα! Με πήρατε χαμπάρι! χαχα! Κάτσε, κάτσε! Έχει και σουπιές μα σπάνάκι σε λίγο! ;-)
Λοιπόν...λέω το εξής: Να σου γράφω γλυκά, να μου γράφεις για ψάρια; Τι λες; Χαχα!
Όλγα , μισό, γιατί μπερδέψαμε τις Όλγες! Το έχω κι άλλες καλύτερες , πήγαινε στο Οι περιγραφές είναι το κάτι άλλο , που είπε η άλλη Όλγα, κάτω από το σχόλιο το δικό σου!
Καλέ θα είχα εγώ κι άλλες ιδέες για καλαμαράκια; Εδώ λέμε πρώτη φορά τα καθαρίζω! χαχα!
Ωραία πράγματα πάλι μύρισαν από την κουζίνα σας. Ιδιαίτερη η γέμιση, μου αρέσει που έχει και καρπούς και μπαχαρικά έντονα. Θα δοκιμασθεί με την πρώτη ευκαιρία :)))
ReplyDelete(όχι που δεν θα δοκιμαζοταν) :)))
Με ρύζι συνήθως τα γεμίζω εγώ, μ' άρεσε η γέμιση με τα καρύδια.
ReplyDeleteΝαι, θα την δοκιμάσω, μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα και εύκολη συνταγή.
Επίσης να σου πω ότι στο κλείσιμο με οδοντογλυφίδα έχω πάρει πλέον το ... κολάι, όχι μόνο στα καλαμαράκια, αλλά και σε ρολάκια κρέατος με γέμιση, πραγματικά πολύ βολικό!
ωραιότατη καλαμαροσυζήτηση...
ReplyDeleteτους χαιρετισμους μου
φιλιά
Ισιδώρα , η γέμιση είναι πολύ γκουρμέ. Έστειλα και στην πεθερά και έπαθε!
ReplyDeleteΈλενα , εγώ το κλείσιμο το έχω αναγάγει σε τέχνη! Είχα αγοράσει μεταλλικές οδοντογλυφίδες από Γερμανία για να έχω μόνιμα! χαχαχα!
Venceremos φιλακια χορευτικά! Χαχα!
Φαίνεται νόστιμη συνταγή! Αλήθεια, τι εννοείς πως η γέμιση είναι gourmet; Γιατί δηλαδή να μην είναι haute cuisine? :P Αμφιβάλλω με τον όρο για τη συγκεκριμένη συνταγή, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν είναι τέλεια!
ReplyDeleteΦιλικά,
Τριαντάφυλλος
Daffy, μάλλον έδωσες σημασία στη λέξη περισσότερη από όση της έδωσα εγώ. Χρησιμοποίησα τη λέξη σαν σύντμηση της λέξης γκουρμεδιά που χρησιμοποιώ συχνά, εννοώντας κάτι πολύ νόστιμο. Αν παρακολουθείς το μπλογκ μου θα ξέρεις ότι παίζω με τις λέξεις και αστειεύομαι συχνά.
ReplyDeleteΌμως μου έθεσες προβληματισμό. Τι σημαίνει γκουρμέ; Δείχνεις να ξέρεις από ορολογία. Εγώ δεν έχω ιδέα. Θα ήθελες να μου εξηγήσεις τη διαφορά των δύο όρων;
Συγχώρεσε με Κική, είμαι νέος σου αναγνώστης οπότε δεν γνώριζα για τη γκουρμεδιά. lol :P Μου είναι δύσκολο να σου εξηγήσω αυτή την ούτως ή άλλως 'γενική' ορολογία από εδώ, όμως μου έδωσες μια πολύ καλή ιδέα για post. Θα σε ενημερώσω σύντομα! Keep cooking ;)
ReplyDeleteΚαλέ Ντάφυ, θα σας μαλώσω! δεν έχεις ακούσει τη λέξη γκουρμεδιά; Μα είναι τόσο ωραία!
ReplyDeleteΘα περιμένω να δω το ποστάκιον. Μερσί!