Όταν έχει ήδη κάποιος επισκεφτεί τη Ζάκυνθο, ξέρει πολύ καλά, ότι το παστέλι είναι ένα από τα τοπικά παραδοσιακά προϊόντα, που μπορείς να το βρεις όλες τις εποχές. Δεν λείπει ποτέ από τα πανηγύρια, το φτιάχνουν σκληρό ή μαλακό και σίγουρα είναι ένα από καλούδια που οι επισκέπτες έχουν μαζί στις αποσκευές τους, φεύγοντας από το νησί. Θα το βρείτε στα μαγαζιά που είναι πρατήρια των εργαστηρίων παστελιού και μαντολάτου, αλλά θα το βρείτε και σε κείνα τα υπαίθρια μαγαζάκια απέναντι από τον Άγιο, που το φτιάχνουν και το πουλάνε μαλακό και κουλουριαστό, με αμύγδαλο ή χωρίς. Μπορεί τα καλής ποιότητας παστέλια να βρίσκονται στα μαγαζιά (υποτίθεται), αλλά εγώ, πεθαίνω για κείνα τα μαλακά, κουλουριαστά παστέλια και δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθώ σε πανηγύρι, χωρίς να αγοράσω ένα...
Στο camp, δεν ήθελα να πάω με ένα μόνο κέρασμα. Ήθελα το κέρασμά μου να αντιπροσωπεύει το βιβλίο μου, την αγαπημένη μου σοκολάτα, αλλά και το νησί. Έτσι, τα κεράσματα ήταν τα εξής:
Ψωμί γεμιστό με φουντούκι (για να παινέσω το σπίτι μου, δηλαδή το βιβλίο μου που ξανακυκλοφορεί στη 2η εκδοσή του).
Chocolate soft cookies με φυστικοβούτυρο, κάτι σοκολατένιο δηλαδή, για τους chocoholics
Και παστελάκια αμυγδάλου για να αντιπροσωπεύω το νησί.
Η ιδέα μου ήρθε μόλις το προηγούμενο βράδυ. Όταν κάνεις όμως πολλά πράγματα μαζί και ειδικά όταν κάνεις κάτι για να το πας κάπου, ε, τότε δεν θα γίνει καλό (ακούς Ξανθή;). Στην 1η δόση μπισκότα, κόντεψα να τετραγωνίσω τον κύκλο, όπως ο Δύσπιστος πριν λίγες μέρες. Δεν με πείραξε όμως πολύ, γιατί θα πήγαινα και μπισκότα στην κόρη μου. Τη 2η δόση την πρόσεξα και έγινε μια χαρά.
Το σουσάμι από το παστέλι, κόντεψα να το κάψω, γιατί έκανα κάτι άλλο. Έτοιμη ήμουν να το πετάξω και να πάρω άλλο, αλλά έσωσα την κατάσταση... Ουφ!
Το ψωμί δεν έπαθε τίποτα. Πάλι καλά!
Έφτιαξα τα παστελάκια με ό,τι είχα στο σπίτι. Έλεγα να τα κάνω σκέτα, αλλά τελικά πρόσθεσα και λίγο αμύγδαλο καβουρντισμένο που είχα. Αν τα φτιάξετε κι εσείς, βάλτε παραπάνω μυγδαλάκι αν σας αρέσει. Αν δεν σας αρέσει, μην το βάλετε καθόλου. Τυλίξτε τα με σελοφάν ένα-ένα, ή κλείστε τα σε κουτί μεταλλικό, για να προστατευτούν από την υγρασία. Μπορείτε ακόμα να μην καβουρντίσετε το σουσάμι. Έχω την εντύπωση, ότι εκείνα τα μαλακά κουλουριαστά παστέλια, έχουν το σουσάμι ακαβούρντιστο. Αυτές τις μέρες, θα πειραματιστώ να φτιάξω τέτοιο μαλακό παστέλι και θα σας πω τα νεότερα του πειράματος.
Παστελάκια με αμύγδαλο
Υλικά
280 γρ. σουσάμι
300 γρ. μέλι
1/2 κ. γ. κανέλλα
50 γρ. αμύγδαλα καβουρντισμένα και χοντροκοπανισμένα
2 κ. σ. λικέρ τεντούρα (αν δεν έχετε, δεν πειράζει)
Εκτέλεση
Βάζουμε το σουσάμι σε αντικολλητικό τηγάνι, σε μέτρα φωτιά και το καβουρντίσουμε για λίγα λεπτά, γυρίζοντάς το με ξύλινη κουτάλα. Όταν λέμε καβουρντίζουμε, εννοούμε να πάρει εκείνο το χρυσαφί, ηλιοκαμένο χρώμα που παίρνει κανείς κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο της Ζακύνθου και ουχί το παραλίγο-να-το-κάψω-λόγω-του-fb χρώμα. Προσοχή, γιατί το σουσάμι αρπάζει εύκολα.
Όταν γίνει χρυσαφί, ρίχνουμε το μέλι και αφήνουμε να βράσει για 3-4 λεπτά. Παράλληλα ρίχνουμε την κανέλλα και τα αμύγδαλα. Το μίγμα, θα καταλάβετε ότι είναι έτοιμο, αν, ρίχνοντας λίγο από αυτό σε ένα ποτήρι με νερό στερεοποιείται. Για τους έχοντες ειδικά θερμόμετρα για υψηλές θερμοκρασίες, το μίγμα πρέπει να φτάσει τους 120 βαθμούς Κελσίου (τσσσσσσσσσσσσσσσσ...όχι παίζουμε).
Αφού έχει γίνει το μίγμα, αποσύρουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε την τεντούρα. Αν δεν έχετε, δεν πειράζει. Κανείς δεν θα σας μαλώσει!
Αφήνουμε λίγο να πέσει η θερμοκρασία του, μέχρι να στρώσουμε μια λαδόκολλα σε ρηχό παραλληλόγραμμο ταψί. Μην σας ανησυχεί αν θα φτάσει το μίγμα για όλο το ταψί. Αρκεί να είναι παραλληλόγραμμο και όχι πολύ μικρό.
Στρώνουμε λαδόκολλα σε όλο το μήκος του ταψιού και τη λαδώνουμε ελαφρώς.
Ρίχνουμε το μίγμα, αρχίζοντας από την άκρη προς το κέντρο. Αν το ταψί σας είναι το μεγάλο του φούρνου, θα φτάσει το υλικό περίπου μέχρι τη μέση του ταψιού.
Γυρίσουμε τη λαδόκολλα που έχει μείνει χωρίς υλικό, πάνω από το παστέλι.
Με ένα μικρό πλάστη, ή ακόμα και με το χέρι μας, πατικώνουμε το παστέλι να είναι ίσιο σε πάχος παντού. Διορθώνουμε τις άκρες να είναι ισομεγέθεις. Αν δεν γυρίσετε τη λαδόκολλα, λαδώστε ελαφρώς τον πλάστη γιατί αλλιώς κολλάει το ζεστό παστέλι.
Αφήνουμε να κρυώσει λίγο ακόμα, αλλά όχι να κρυώσει εντελώς.
Με ένα μαχαίρι, χαράζουμε σε βάθος το παστέλι σε μικρά κομμάτια ή στο μέγεθος που θέλουμε. Βυθίζουμε κάθε φορά το μαχαίρι σε ποτήρι με νερό, για να μην κολλάει. Αφήνουμε το παστέλι να κρυώσει έτσι όπως είναι χαραγμένο.
Όταν κρυώσει, κόβουμε το παστέλι στα κομμάτια που το χαράξαμε. Φυλάμε σε κουτί που κλείνει ή τυλίγουμε με σελοφάν.
Tip:
τα αμύγδαλα ήταν λίγα, αλλά τη στιγμή που μου την έδωσε να τα φτιάξω για το καμπ, δεν είχα άλλα. Μπορείτε να προσθέσετε περισσότερα και να είναι πολύ χοντροκομμένα.
Το παστέλι θα σκληραίνει καθώς θα κρυώνει.
Οκ. Για να δω χεράκια τώρα. Πόσοι από σας πρόλαβαν να δοκιμάσουν παστελάκι στο καμπ;
Εγώ, εγώ Κυρία δοκίμασα και ήταν πάρα πολύ νόστιμα!!!
ReplyDeleteΓεια στα χέρια σου!!
Το βλέπεις το χεράκι μου; Να, να αυτό, το αφρατούλι:))
ReplyDelete12:40 εγώ που να βρω παστέλι????
ReplyDeleteΑσπλαχνη είσαι!!!Εχω κάνει βουτιά στις φωτό...και χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο για μία ακόμη φορά που δεν τα κατάφερα....
Deli μου,τι κάνεις μαύρα μεσάνυχτα,αφού ξέρεις το λιγουρεύομαι.
ReplyDeleteΔεν έβαλες γλυκάνισο,ένα που είχα δοκιμάσει από το νησί-ξέρεις εσύ-είχε και μύριζε υπέροχα.
Να προσθέσουμε;
Φιλιά!
Hmmmm, I can smell it from here ;-)
ReplyDeleteBravo Kiki mou! This is soo different to the recipe I have!
xoxoxo
Sophie, Sydney Australia
Αχ αυτά τα παστελάκια σου Κική μου!!!! Μόνο 3 κατάφερα να πάρω!! Αν το ήξερα θα σήκωνα όλο το καλάθι :)
ReplyDeleteΑκόμα έχω τη γεύση τους στο ... μυαλό μου!!!
Είπα να περιμένω gia κανένα ... δεματάκι, αλλά αφού έχω και τεντούρα(home made), λέω να τα φτιάξω :)))
Φιλιά πολλά
Καλημέρα
Καλημέρα, εγώ παστελάκι δεν τρώω αλλά χτες βράδυ λέει ο Θανάσης " α κι όταν μιλήσεις με την Κική πες της το παστελάκι της καταπληκτικό!!!", είναι φαν του παστελιού, λες να είχε μυριστεί την ανάρτηση και τώρα να με βάλει να φτιάχνω παστέλια!!!!χαχαχα
ReplyDeleteΌσο για την επιτυχία όταν θέλεις να προσφέρεις κάτι αυτό είναι νόμος γενικώς ξέρεις πόσες φορές κάτι πήγαινε ανάποδα στη δουλειά μου εκεί που δεν έπρεπε με τίποταααααα.
Εγώ σήμερα πάω για νέα σοκολάτα και πειραματισμούς πάλι απ' την αρχή μέχρι να βρω τι δεν πήγε καλά.
Εγώ τα παστελάκια τα δοκίμασα και ήταν πολύ νόστιμα. Στην Αθήνα δυστυχώς δύσκολα βρίσκεις φρέσκο παστέλι τυποποιημένο. Μου αρέσουν επίσης και αυτά με τα φυστίκια.
ReplyDeleteKλαψ..κλαψ..εγω δεν εφαγα παστελι.
ReplyDeleteμόνο τα σοκολατενια cookies .
κλαψ..κλαψ..
Λες να προσπαθησω να το φτιαξω? Αρεσει πολυ στα παιδια μου το παστελι.. οποτε παμε σουπερ μαρκετ παιρνουν μερικα
Φιλιά
a. den sto eipa na min se strenaxoriso,oti ekeino ta katapliktiko koulouriasto - malako apo ton agio , efaga molis mia mpoukitsa kai to ipolipo to efagan TA MIRMIGIA!!! gmt. b to pastelaki apo to camp to efage i mama mou kai xetrelathike, " afto einai pasteli leei, xrisoxera i kiki" . eftixos pou den eixa parei kai alla giati tha ta etroge kai den kanei! Simperasma , agapame ta pastelia, alla tis kikis einai ta kalitera tou kosmou OLOU!
ReplyDeleteμούρλια φαίνονται όλα, εγω θα κεραστώ παστελάκι που το αγαπώ,
ReplyDeleteYum, to pasteli mou piani to mati...thelo kai ego na ftiaxno pasteli..fia na fao olo to tapsi!
ReplyDeleteΜαρία χαίρομαι! Ευχαριστώ!
ReplyDeleteBig mama κι εσύ;;; Χαχα!
Εφη μουυυυυυ! Σορρυ! Να σου φερω εγώ όταν ξανάρθω στην Αθήνα;;;
Ελένη είχαν γλυκάνισο; Σοβαρά; Θα δοκιμάσω επόμενη φορά
Σόφη, στείλε μου τη να τη δω! Φιλιά!
ReplyDeleteΓιώργο χαόρομαι που σου άρεσαν! Εγώ χτύπησα τις ακρούλες όταν το έκοβα!
Ξανθή τα δοκίμασε ο Θανάσης; Α τι καλά! Σε ζηλεύω που δεν τρως γλυκά!!! Καλή επιτυχία με τη σοκολάτα!
Κατερίνα εμένα μου αρεσουν και με ξηροκάρπια και σκέτα!
Μάριον να σου στείλω;
ReplyDeleteΒρε Γιάννη! Τόσο κόπο έκανα να φτάσει το παστέλι στη Ρόδο και το χάρηκαν τα μερμήγκια;;; Φτου σου βρε! Η μανούλα το τσάκισε ε; Πρόσεχέ τη!
Γαστεροπλήξ, πάρε όσα θες!
Πήτερ βάλε μπροστά!
Πω πω τι έχασα! Για άλλη μια φορά ζηλεύω.Κι εμένα τα μαλακά παστελάκια μ΄αρέσουν πιο πολύ.
ReplyDeleteΘα παρατηρήσω όμως κι εγώ ότι όταν είναι να θέλω κάτι να γίνει πολύ καλό βάζει ο εξαποδώ ποδάρι σχεδόν πάντα.Κι εγώ δυο φορές τα έκανα τα ανεβατά και πάλι...Άλλες φορές καλύτερα μου γίνονται!(Τα διαίτης ήταν εναλλακτική αν κάτι ξαναπήγαινε στραβά...)
oute ego prolava pastelakia!!!!!!
ReplyDelete:(((((((((
Tin epomeni fora pou tha brethoume (euxomai oxi tou xronou... i mallon nai tou xronou! se 2 mines!!) na dokimaso...
Sou stelno tin fili mou pros to paron, na ginei kolliti sou giati exei thema trelo me ta pastelia!!! Filakia!!!
Εκεί που λέω, εντάξει θα πάω την επόμενη φορά, δεν πρέπει να στεναχωριέμαι..., να που έρχεται η Κική και μας δείχνει παστελάκι.... Για άλλη μα φορά λοιπόν, πόσο θα ήθελα να ήμουν εκεί!!!!!!
ReplyDeleteπαστελακια-παστελακια νατα τα κιλακια...αλλα δεν πειραζει, γιατι τη γλυκα αυτη δεν πρεπει κανεις να μη τη γευτει.....ολοταχως στη κουζινα, σουσαμακι και μελακι για να γλυκανει το παιδακι...!! Yupiiii!!!!
ReplyDeleteVita, ζήτω το σοφτ παστέλι! χαχα!
ReplyDeleteΦοίβη ναιιιιιιιιιι! Να τα ξαναπούμε!
Μανουσίνα σόρυυυυυ! Σμουτς!
Βιβή, με πονάς! Βιβή με ποδοπατάς! χαχα!
Δυστυχώς δεν τα δοκίμασα τα παστελάκια στο camp, έφαγα όμως τα μπισκότα που ήταν σούπερ. Τα παστέλια γίνονται σκληρά ή μαλακά;
ReplyDeleteΙωάννα, τελικά αυτά ήταν που είχες φάει; Μιαμ! Τα λατρευω αυτά τα μπισκότα! Τα παστελάκια γίνονται σκληρά, αλλά όχι πέτρες...
ReplyDeleteΑ, ωραία, γιατί τα αγαπάει πολύ ο λαντρας μου, αλλά τα δόντια του δεν είναι για πολλά σκληρά...!
ReplyDeleteμμμ... Τα παστελάκια φαίνονται μούρλια :-) Με την πρώτη ετκαιρία θα δοκιμάσω να τα φτιάξω. Ελπίζω να μου πετύχουν.
ReplyDeleteΥΓ: Εχεις πολλά χαιρετίσματα απ'την Κατερίνα!!
Από εκεί παστελάκι δεν πήρα αλλά από εδώ σήκωσα όλη τη συνταγή σου. Στο λέω να το ξέρεις, είναι τα αγαπημένα μας και μάλιστα τραγανά.
ReplyDeleteΚαλή συνέχεια στο βιβλίο σου.
Φιλιά θαλασσένια.
Φανταστικες οι λιχουδιές σου!! τι κρίμα που δεν τις γευτηκα!! φιλιά πολλά!!!
ReplyDeleteΦεύγοντας από τη συναντησή μας πήρα δύο παστελάκια...κρίμα που δεν πήρα λίγα παραπάνω,ήταν υπέροχα.
ReplyDeleteλατρεύω τα παστέλια σας όπως και πολλά προϊόντα σας :))))
ReplyDeleteκαλή βδομάδα Κική :)))
Ιωάννα, θα δοκιμάσω να φτιάξω και το μαλακό και θα σου πω!
ReplyDeleteΜαρίνα ευχαριστώ; Ποια Κατερίνα;
Θαλασσένια, ευχαριστώ! Καλή επιτυχία!
Πλεκτό εγκώμιο την επόμενη! Φιλιά!
ReplyDeleteΔήμητρα θα σου στείλω κάποια στιγμή!
Και λοιπόν κι εγώ της χώρας που ζεις τις νοστιμιές!!!
Όλα αυτά ώστε. Και τίποτα δεν πρόλαβα. La mia fortuna nera!
ReplyDeleteNένα
Αμ τι να σου κάνω που άργησες; :-)
ReplyDelete