Ναι, ναι, ναι! Καλά βλέπετε! Ψάρι στη μικρή κουζίνα. Δεν είναι ότι δεν μου αρέσουν τα ψάρια και γι' αυτό δεν τα βλέπετε συχνά εδώ μέσα. Είναι που δεν μου αρέσει καθόλου να τα καθαρίζω. Οκ. Το παραδέχομαι. Για την ακρίβεια σιχαίνομαι να καθαρίζω ψάρια. Όταν ήμουν μικρή, τότε που το καθάρισμα ψαριών από τον ιχθυοπώλη φάνταζε ανέκδοτο, η δουλειά αυτή γινόταν στο σπίτι. Πέρα από το γεγονός ότι το καθάρισμα των λεπιών του ψαριού κάνει έναν νεροχύτη να μην πω πώς, είναι κι εκείνο το καθάρισμα των έσω, το οποίο είναι αυτό ακριβώς που δεν αντέχω. Τα λέπια δεν με νοιάζουν. Το μέσα με πειράζει.
Τότε λοιπόν, που η μάνα μου φώναζε να μάθω να κάνω όλες αυτές τις δουλειές (μαζί με κάμποσες άλλες) για να γίνω μια σωστή νοικοκυρά (εδώ γελάμε), μου έλεγε πως θα βρω έναν άντρα που θα του αρέσουν τα ψάρια, σαν την ξαδέρφη μου την Κατίνα (πάντα είχαμε ένα ζωντανό παράδειγμα εύκαιρο) και να δω τι θα κάνω...Εγώ της έλεγα πως θα βρω έναν άντρα που να μην του αρέσουν τα ψάρια, αλλά δεν με πίστευε! Τελικά, βρήκα όντως έναν άντρα που δεν τρελαίνεται για ψάρι κι εγώ πήρα το αίμα μου πίσω!
Αυτή η απέχθεια που είχα πάντα με το καθάρισμα, με έκανε να μην μάθω καλά τα ψάρια στη μαγειρική. Είναι το κεφάλαιο εκείνο, με το οποίο έχω ασχοληθεί λιγότερο. Ξέρω βέβαια τα βασικά, ας μην τα παραλέω, αλλά δεν είμαι ειδική στα ψάρια.
Για να καταλάβετε πόσο πολύ απέφευγα αυτή την ιστορία με το καθάρισμα, σας λέω ότι έχω καθαρίσει ψάρια μόνο 2 φορές, κι αυτή με γάντια! Μάλιστα, για να είμαι απόλυτα σίγουρη ότι τα είχα καθαρίσει καλά και δεν θα είχαμε μετά τίποτα εκπλήξεις, μετά έκανα την καλή νοικοκυρά και τους τα καθάριζα από κόκαλα, για να τα ψάξω και να σιγουρευτώ.
Με τα χρόνια, οι ψαράδες στα ψαράδικα άρχισαν να πουλάνε καθαρισμένα τα ψάρια αν το ζητούσες, αλλά εγώ είχα ήδη απομακρυνθεί για διάφορους λόγους από το αντικείμενο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν τρώγαμε ψάρι όλα αυτά τα χρόνια. Ίσα-ίσα. Τρώγαμε είτε στα πεθερικά μου, είτε αγόραζα ωραιότατα φιλετάκια.
Έτσι, δεν φαντάζεστε τι χαρά πήρα, όταν εδώ και λίγο καιρό, καθώς χάζευα στην κατάψυξη γνωστής αλυσίδας σούπερ μάρκετ, είδα με έκπληξη ότι πουλούσαν καθαρισμένα ψάρια τόσο από λέπια, όσο και από εντόσθια! Από τότε, έχω πάρει ψάρι αρκετές φορές και την έχω καταβρεί! Μια φορά πήρα τσιπούρα και τις άλλες φαγκρί. Μια φορά το έψησα στο γκριλ και τις υπόλοιπες στη λαδόκολλα. Η μάνα μου (ναι, πάλι), έφτιαχνε συχνά το ψάρι στη λαδόκολλα και όλο μου έλεγα να δοκιμάσω να δω πόσο νόστιμο γίνεται. Πράγματι, το ψάρι στη λαδόκολλα δεν στεγνώνει, κρατάει τα υγρά του και βγαίνει ζουμερό.
Μπορείτε να το λαδώσετε πριν το τυλίξετε, να το αλατίσετε, να βάλετε μυρωδικά στην κοιλίτσα του ή φέτες λεμονιού.
Μπορείτε πάλι, να φτιάξετε λαδολέμονο και να το απολαύσετε έτσι, μαζί με την αγαπημένη σας σαλάτα ή με παντζάρια.
Ακόμα όμως κι αν δεν κάνετε τίποτα απ' όλα αυτά, πάλι θα είναι νόστιμο. Την τελευταία φορά, έφτιαξα πέστο ρόκας, που το απογείωσε γευστικά.
Φαγκρί στη λαδόκολλα με πέστο ρόκας
Υλικά
1 φαγκρί για κάθε άτομο
1 κομμάτι χαρτί ψησίματος που να φτάνει να τυλίξει το κάθε ψάρι
προαιρετικά
1 κ. γ. ελαιόλαδο για κάθε ψάρι
αλάτι με βότανα
φέτες λεμονιού
για το πέστο ρόκας
1 μικρό ματσάκι ρόκα
3 κ. σ. τριμμένο φουντούκι
3 κ. σ. ελαιόλαδο
1 σκελίδα σκόρδο
1 κομμάτι ανθότυρο (περίπου 50 γρ.)
1 πρέζα αλάτι
1 κ. σ. νερό
προαιρετικά
2 ½ κ. σ. χυμό λεμονιού
Εκτέλεση
Καθαρίζουμε και πλένουμε τα ψάρια.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 190 βαθμούς, σε πάνω κάτω αντιστάσεις.
Πάνω σε κάθε κομμάτι λαδόκολλας, ρίχνουμε ένα κουταλάκι λάδι κατά μήκος.
Βάζουμε το ψάρι, το γυρίζουμε 1-2 φορές να λαδωθεί και από τις 2 πλευρές και το τυλίγουμε σφιχτά με τη λαδόκολλα. Επαναλαμβάνουμε για όλα τα ψάρια.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 40 λεπτά.
Για το πέστο ρόκας
Μέσα σε μπλέντερ, χτυπάμε τη ρόκα και το σκόρδο με το λάδι, να λιώσουν.
Προσθέτουμε το τριμμένο φουντούκι και το τυρί και ξαναχτυπάμε.
Δοκιμάζουμε και βάζουμε αλάτι.
Σε περίπτωση που δεν σας αρέσει ιδιαίτερα η πικάντικη γεύση της ρόκας, προσθέστε το χυμό λεμονιού, που έτσι κι αλλιώς πάει με το ψάρι. Αν σας αρέσει η γεύση της χωρίς λεμόνι, αραιώστε απλά με λίγο νερό. Σε κάθε περίπτωση, προσθέτουμε λίγο νερό για να μην είναι σφιχτό το μίγμα.
Η γεύση του ήταν πάρα πολύ ωραία!
Το ψάρι μας συνοδεύτηκε με πουρέ πατάτας και σέσκλα βραστά.
Tip:
Στη λαδόκολλα μπορείτε να προσθέσετε λίγο λάδι, ή να μην βάλετε καθόλου. Αν βάλετε, το ψάρι δεν κολλάει ιδιαίτερα στη λαδόκολλα και κάνει μια κολλώδη κρούστα.
Αν δεν το βάλετε, προετοιμαστείτε μαζί με τη λαδόκολλα, να βγει και η πέτσα του!
Χρησιμοποιήστε το πέστο για ζυμαρικά επίσης, χωρίς χυμό λεμονιού. Αν νηστεύετε, παραλείψτε το ανθότυρο και ανακατέψετε το με τα ζυμαρικά σας.
Καλή εβδομάδα!
Deli,θα είναι νοστιμότατο και μυρωδάτο!
ReplyDeleteΜ΄αρέσει στη λαδόκολλα,το φτιάχνω με διάφορα-πατατούλες,κρεμμυδάκια,κολοκυθάκια,καροτάκια,μαϊντανό...
Αχ,το καθάρισμα το συχαίνομαι επίσης-γεμίζει ο νεροχύτης,ευτυχώς ο φίλος που μας εφοδιάζει τα στέλνει καθαρισμένα.
Φιλιά!
Τη λύση εγώ η ακαμάτρα κόρη την έχω βρει με καλό ψαρά.
ReplyDeleteΠολύ μου άρεσε το πέστο ρόκας και η παρουσίαση, φιλιά
Κικίτσα εγώ τα παίρνω καθαρισμένα, ζήλια, ζήλια!!!
ReplyDeleteΦαμπέζ ξέρεις ή να σε μάθω??
Ομορφο το στήσιμο!
Καλή εβδομάδα!
Καλημέρα Κικί!! Φανταστικά τα ψάρια εμείς τα τρώμε πολύ συχνά τουλάχιστον 2 φορές τη βδομάδα, μας τα καθαρίζει ο ψαράς μας βέβαια και φυσικά τα ψήνει ο άντρας μου στα κάρβουνα χα χα χα!! Φιλάκια πολλά και καλή σου εβδομάδα!!!
ReplyDeleteΚαλημέρα!!γέλασα πάρα πολύ με το καθάρισμα, ξέρεις εσύ γιατί!!!
ReplyDeleteΕυτυχώς που ο ψαράς μας τα καθαρίζει γιατί εμείς τρώμε πολλά!!
Θα φτιάξω αυτό το πέστο ρόκας.
Καλή εβδομάδα!!
Καλημέρα Κική μου. Τι μου θύμισες. Και εμένα η μαμά μου έφτιαχνε το φαγκρί στη λαδόκολλα και ήταν το μόνο ψάρι που έτρωγα μικρή. Τώρα που μεγάλωσα έχω μια μικρή βελτίωση στο θέμα "ψάρι" αλλά όχι σπουδαία πράγματα. Όσο για το καθάρισμα ευχαριστώ δεν πάρω! Δώσε μου καλύτερα καλαμαράκια και γαρίδες να στα κάνω λαμπίκο!!
ReplyDeleteΣυγνώμη, ξέχασα να βάλω το όνομά μου. Η Ειρήνη είμαι. Φιλάκια
ReplyDeleteΤο καθαρισμα των ψαριων δεν το εχω κανει ποτε... η θα τα παρω ετοιμα καθαρισμενα απο τον ιχθυοπωλη, η ετοιμα καθαρισμενα από τη μαμα!
ReplyDeleteΜ αρεσουν ομως παρολα αυτα!
Εγω ειχα βρει αλλο κολπο!Τις ελεγα οτι μαλλον εχω αλλεργία στο ψαρι γιατι βγάζω σπυράκια μετά και ετσι ειχα γλυτώσει!
ReplyDeleteΠάντως φαίνεται νοστιμότατο!
Το πέστο ρόκας πολύ μου άρεσε!!! Όσο για το ψάρι, το μόνο που δεν μου αρέσει είναι η μυρωδιά στο σπίτι! Το καθάρισμα το κάνουν τα μαγαζιά πια, ακόμα και εδώ, και έτσι δε με απασχολεί πια! Στο φάγωμα πάντως το διασκεδάζω να το καθαρίζω και να το τρώω ταυτόχρονα, έτσι ζεστό και νόστιμο, μόλις το'χω βγάλει!!!
ReplyDeleteΤα ψάρια τα λατρεύω, τρώμε 2 φορές την εβδομάδα όλοι! Τα καθαρίζω στον κήπο κι έτσι γλιτώνω τη λάτρα, ότι πετάξω το τρώνε οι γατούλες! Ανακύκλωση που λένε! Πέστο ρόκας φτιάχνω κάθε χρόνο αλλά με αμύγδαλα, ωραία ιδέα το φουντούκι!
ReplyDeleteΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!
καλημέρααα!αγαπημένο ψάρι...
ReplyDeleteκαι το μόνο που τρωει ...η μικρή μου!!όσο για το καθάρισμα....χιχι ας ειναι καλα....ο ...συζυγος χιχι
καλή εβδομάδα!!!!
Εμείς τρώμε ψάρι 2 φορές την εβδομάδα, είμαστε ψαροφάγοι οικογενειακώς (ευτυχώς και τα παιδιά μου το αγαπάνε πολύ)
ReplyDelete8 στις 10 φορές το αγοράζω καθαρισμένο από τον ευγενή ψαρά μας, αλλιώς παίρνω τα χεράκια μου και τα γαντάκια μου και αρχίζω το ... ξεκοίλιασμα!
Στην λαδόκολλα το ψάρι γίνεται πραγματικά νοστιμο, έχεις δίκιο!
Καλή βδομάδα Κικίτσα!
Ε, αν πω κι εγώ πως το καθάρισμα των ψαριών είναι το καλύτερό μου, θα πω ψέματα. :)
ReplyDeleteΕυτυχώς όμως υπάρχουν και τα έτοιμα κατεψυγμένα/καθαρισμένα αν και τα φρέσκα φυσικά είναι τα καλύτερα.
Το πέστο ρόκας γίνεται πολύ ωραίο, το έχω φτιάξει και χωρίς καθόλου τυρί, με καρύδι και μαϊντανό.
Θα γίνεται νοστιμότατο όμως και με φουντούκι!
Χα χα όλες βλέπω το ίδιο πρόβλημα έχουμε με το καθάρισμα... Όχι τόσο με το καθάρισμα του ίδιου του ψαριού, όσο με το καθάρισμα του νεροχύτη και των σκευών μετά... Έτσι πολύ συχνά το κάνω στη λαδόκολλα ή σε κρούστα αλατιού, ιδιαίτερα τα μεγάλα ψάρια.
ReplyDeleteΣτο πέστο βάζω ασπρισμένα αμύγδαλα (ή κλασικά κουκουναρόσπορο). Ενδιαφέρουσα η εκδοχή με το φουντούκι.
Αδιαφορώ παντελώς γιά το ψάρι (κάθε ψάρι...), βρίσκω όμως εξαιρετικά ενδιαφέρον το πέστο ρόκας!
ReplyDeleteΕμένα πάντα μου αρέσουν τα <> ψάρια.Οι σαρδέλες,οι γόπες,ο παστός μπακαλιάρος.Δεν ξέρω γιατί αλλά τα βρίσκω πιο νόστιμα.
ReplyDeleteΚική μου,εγώ πάλι έχω καλή σχέση με τα ψάρια και τον ιχθυοπώλη μου:)))Ωραιότατο το φαγκρί σου!όσο για την πέστο, με ρόκα έχω φτιάξει,αλλά φουντούκι δεν έχω βάλει ποτέ.Συνήθως βάζω κουκουνάρι ή καρύδι.Θα το δοκιμάσω όμως!Φιλιά!
ReplyDeleteΧαίρομαι που βλέπω ότι δεν ειμαι η μόνη που σιχαίνεται το καθάρισμα των ψαριών. Νόμιζα ότι είμαι εξαίρεση! χαχα!
ReplyDeleteΕλένη, και με τα διάφορα που βάζεις, μια χαρά θα γίνεται στη λαθόκολα!
Πόπη, εύγε! Έτσι. Πρέπει να έχουμε καλές σχέσεις με ψαράδες, κρεοπώληδες και συναφή επαγγέλματα! Χαχα!
Ευχαριστώ!
Έφη, σε φαρόζ εχω. Κάνει; Χαχα!
Πλεκτό εγκώμιο, έτσι θέλω κι εγώ! ;-)
Ξανθή, εσυ είσαι μαστόρισσα στα ψάρια!
Ειρήνη, χαίρομαι που συμφωνούμε! Κι εγώ τα ψαρικά δεν τα σιχαίνομαι τόσο (όχι όλα βέβαια).
ReplyDeleteΕλπινίκη χαίρομαι που δεν είμαι η μόνη!!!
Μαριάννα, βρε πονηρό πλάσμα!!! χαχα! Εγώ έκανα κάτι άλλα με το κρέας που δεν μου άρεσε, αλλά δεν το λέω! Χαχα!
Μαρίνα κι εμένα μ' αρέσει να το τρώω ζεστό καθώς το καθαρίζω!
Λίλα, καλά...Οι γάτες κάνουν πάρτυ όποτε εχουμε ψάρι!
Ίριδα, εμένα ο σύζυξ δεν έχει τέτοια ταλέντα. Άσε που δεν τα θέλει έτσι κι αλλιώς!
ReplyDeleteΈλενα, εγώ από τότε που ανακάλυψα τα καθαρισμένα, τρώμε πιο συχνά! ;-)
Νταρκ σεφ, ποιος λέει όχι σε φρέσκο; Αλλά μια χαρά είναι και τα κατεψυγμένα, ειδικά αν είναι και καθαρισμένα!
Βιτα, σε κρούστα αλατιού το είχα κάνει από σένα (την τσιπούρα που έλεγα) και ήταν πολύ καλό.
Κωνσταντίνε, τέτοια αγάπη στα ψάρια; Χαχα! Δοκίμασε το πέστο. Ποιος θα πλύνει το μπλέντερ μετά;
Σοφη, εμένα πάλι δεν μου αρέσουν τα μικρά ψάρια, εκτός από την αθερίνα, το γαύρο μαρινάτο και γενικά αν είναι ξεκοκαλισμένα!
Λένια, και πολύ καλά κάνεις! ¨οσο για το φουντούκι, νομίζω ότι όποιον ξηρό καρπό και να βάλουμε θα είναι πολύ καλό. Θα δοκιμάσω και με κάσιους.
αυτο το πεστο ροκας θελω να το δοκιμασω. μου κινει την περιεργεια.
ReplyDeleteγια τα ψαρια, εγω ειμαι η χαρα του ψαροπωλη. οποτε με βλεπει ανοιγει η καρδια του, διοτι εγω σχεδον απο ψυχαναγκασμο, τα ψαρια θελω να τα καθαριζω μονη μου!!!!!
Ψαράκι υπέροχο..τελικά όσο μεγαλώνω αγαπώ το ψάρι περισσότερο ενώ αντιθέτως δεν τρώω σχεδόν ποτέ κρέας.
ReplyDeleteΤο ψάρι το λιγουρεύτηκα αν και δεν είναι και το καλύτερο μου. Το πέστο ρόκας πολύ μου άρεσε:)
ReplyDeleteΚαλημέρα Κική.
ReplyDeleteΕμείς εδώ τρώμε ψάρι...ότι μας φέρνουν φυσικά, δεν έχουμε μεγάλες επιλογές. Οτι μας λέει ο ψαράς...
Ρόκα έχω στον κήπο θα δοκιμάσω το πέστο.
Φιλιά
Καλημέρα Κική μου.
ReplyDeleteΛατρεύω τα ψάρια, αρκεί να είναι καθαρισμένα. Πάντα τα αγοράζω καθαρισμένα. Έχω καθαρίσει ψάρια μόνο όταν τα έχει ψαρέψει ο μπαμπάς... Θα δοκιμαστεί η πέστο σου!!!
Εγώ όλο φοβάμαι οτι δεν είναι φρέσκα και οτι κάτι θα πάθω... Να σου πω, πολύ μάρεσε η πέστο ρόκας! Δεν ξέρω αμα την κάνω με το ψάρι, αλλά θα την κάνω γιατί το...''αγόρι'' μπορεί να τρώει ρόκα 24 ώρες το 24ωρο...
ReplyDeleteΚαθώς δεν φτιάχνουμε κρέας παρά μόνο για καλεσμένους, το ψάρι είναι πολύ συχνό. Αυτό δεν σημαίνει ότι το καθαρίζω κιόλας. Μέχρι γαύρο. Τα υπόλοιπα ή ο καλος ψαράς ή ο καλός αγαπημένος μου πούναι γρήγορος κι επιτήδειος. Όλα μου τάμαθε μα ξέχασε μια... τέχνη. Αυτή του καθαρίσματος ψαριού. Έτσι Κικόν μου δεν χρειάζεται να ταλαιπωρείσαι. Όταν το βρεις έτοιμο πάρτο και φτιάξτο έτσι ωραία που ξέρεις εσύ. Επίσης του ψητού ψαριου (α σ αυτό έχω πάρει το κολάι κι είμαι εξαιρετική) του πάει ν ακουμπάει σε ελαφρώς σοταρισμένο σπανάκι. Του αρέσει το στρωμάτάκι.
ReplyDeleteΝένα
Λαχταριστό το ψαράκι σου Κική μου
ReplyDeleteΚι εγώ στο καθάρισμα χολένω λίγο..ας είναι καλά οι ψαράδες .χιχι
Το πέστο ΄φαίνεται πολυ καλό
Φιλιά
Μου αρέσει πολύ το ψάρι και γι' αυτό έχω καθαρίσει άπειρα ψάρια.
ReplyDeleteΤα φτιάχνω πολλές φορές στη λαδόκολλα με φέτες ντομάτας και κρεμμύδι.
Η συνοδεία με σάλτσα πέστο μου άρεσε πολύ.
Φιλιά πολλά
great, δοκίμασέ το και πες μου! Καλά, τη βρίσκεις να καθαρίζεις ψάρια; Άλλο και τούτο! :-)
ReplyDeleteαχτίδα, ποτέ δεν είναι αργά!
Μαράκι δεν είσαι φίλη του ψαριού ε;
Δήμητρα, κάθε τόπος με τα καλά του!
Μη νομίζεις ομως ότι κι εδώ έχει πάρα πολύ ψάρι!
μανουσίνα κι εγώ προτιμώ τα καθαρισμένα ;-)
καροτάκι, κάνε το πέστο για ζυμαρικά. Τορτελίνια, ραβιόλια, κάτι τέτοιο!
ReplyDeleteΝουνού, μερσί για τα τιπς! Μακια!
Μάριον, καλά να είναι, βεβαίως, βεβαίως!
Μαρία, είσαι από τις λίγες μάλλον! Χαχα!
το εφιαξα και το φαγαμε σημερα.
ReplyDeleteμου αρεσε πολυ η πικαντικη γευση σε συνδυασμο με τα φουντουκια που φερνουν στο γλυκο. μπραβο.
εγω το συνδυασα με κεφτεδακια τηγανιτα.
αλλα μαλλον παει καλυτερα με το ψαρι.
μου ηρθε επισης η ιδεα οτι θα ειναι ωραιο και επανω σε πατατες βραστες.
θα το δοκιμασω. αυριο, διοτι εφιαξα καποια ποσοτητα και μου εμεινε.
Θα είναι πολύ ωραίο με πατάτες Εγώ το έκανα με ζυμαρικά και άρεσε πολύ!
ReplyDelete