Monday, October 19, 2009

Κυδωνόπαστο

Μια τσάντα κυδώνια κατέφτασαν στο σπίτι πεσκέσι. Και τώρα τι τα κάνουμε; Γλυκό κυδώνι έχω από πέρυσι. Λικέρ επίσης. Μοσχάρι με κυδώνια μπορώ να φτιάξω, αλλά και πάλι θα καταναλωθούν λίγα. Οπότε, αποφασίζω να φτιάξω κυδωνόπαστο. Για κυδωνόπαστο δεν τρελαίνομαι. Ναι. Υπάρχουν και μερικά γλυκά που δεν τα τρώω, όσο κι αν ακούγεται περίεργο για μια αθεράπευτη γλυκατζού! Αλλά το κυδωνόπαστο αρέσει στα πεθερικά μου. Οπότε, βάζω μπροστά για κυδωνόπαστο. Το έφτιαξα, και επειδή πάλι έμειναν πολλά κυδώνια, δεν θα τη γλυτώσει το γλυκάκι του κουταλιού!

Κυδωνόπαστο
Υλικά
2 κιλά κυδώνια (8 μεγάλα κυδώνια)
1 κιλό ζάχαρη περίπου
2 ποτήρια νερό
προαιρετικά:
λίγη αρμπαρόριζα
αμύγδαλα ασπρισμένα

Εκτέλεση
Πλένουμε τα κυδώνια, τα κόβουμε στα τέσσερα, τα καθαρίζουμε και βγάζουμε τα κουκούτσια.
Τα κόβουμε σε μικρότερα κομμάτια και τα βάζουμε σε κατσαρόλα, μαζί με 2 ποτήρια νερό (το νερό μπορεί να είναι και λιγότερο).
Βράζουμε τα κυδώνια μέχρι να μαλακώσουν. Αν είναι αφράτα, 10-15 λεπτά αρκούν. Αν είναι σκληρά, χρειάζονται παραπάνω χρόνο. Αν θέλουμε προσθέτουμε σ΄ αυτή τη φάση την αρμπαρόριζα, την οποία θα βγάλουμε μετά όταν θα τα λιώσουμε.
Σουρώνουμε τα κυδώνια και τα λιώνουμε με μπλέντερ ή μίξερ χειρός ή στη μηχανή του πουρέ.
Μετράμε την ποσότητα του πολτού, τη βάζουμε στην κατσαρόλα πάλι και προσθέτουμε ίση ποσότητα ζάχαρης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, είχα 5,5 φλυτζάνια πολτού και πρόσθεσα 5,5 φλυτζάνια ζάχαρης, που ήταν σχεδόν 1 κιλό.

Βράζουμε τον πολτό με τη ζάχαρη σε χαμηλή φωτιά, ενώ ανακατεύουμε συχνά με ξύλινη κουτάλα για να μην κολλήσει. Με διαβάθμιση μέχρι το 3, το έβρασα στο 1,5 επί 1 ώρα και 10 λεπτά περίπου, μέχρι που το υλικό ξεκολλούσε από τα τοιχώματα και άφηνε αυλάκια στον πάτο της κατσαρόλας καθώς ανακάτευα. Το υλικό πρέπει να στεγνώσει καλά. Στη φάση αυτή και όταν τελειώσει η διαδικασία, μπορούμε να προσθέσουμε ασπρισμένα αμύγδαλα, ή να τα βάλουμε στο ταψί.
Στρώνουμε λαδόκολλα σε ένα ταψί και την αλείφουμε ελαφρώς με λάδι.
Απλώνουμε το μείγμα στο λαδωμένο ταψί σε πάχος 2 εκατοστών και το αφήνουμε να κρυώσει.
Το κόβουμε και το αφήνουμε 2-3 μέρες σε μέρος χωρίς υγρασία, για να στεγνώσει εντελώς και να μην μουχλιάσει.
Φυλάμε σε κουτί με λαδόκολλα, μακριά από την υγρασία. Μπορούμε επίσης, να τυλίξουμε τα κομμάτια σε κρυσταλλική ζάχαρη.

Αρμπαρόριζα δεν είχα και δεν έβαλα. Αμυγδαλάκια επίσης δεν έβαλα, γιατί πάει κατευθείαν στα γεροντάκια μας και τα αμύγδαλα μόνο μπελάς θα ήταν.

Tip:
Προσοχή στη θερμοκρασία όταν ξεκινήσετε να βράζετε τον πολτό, γιατί αρπάζει εύκολα.
Αν σας πιάσει, αδειάστε την κατσαρόλα, καθαρίστε τη και ξαναξεκινήστε με χαμηλότερη φωτιά.

Καλή και γλυκιά εβδομάδα να έχουμε όλοι!

28 comments:

  1. Αν έχεις πρόβλημα τι να κάνεις τα κυδώνια, ένα έχω να σου πω! Οι φίλες γιαυτό είναι εδώ! Στείλε τα σε μένα! Όσα και να είναι μη σε απασχολεί! Έχω στερητικό σύνδρομο...

    ReplyDelete
  2. Ουτε εγω το εχω δοκιμασει πποτε το κυδωνοπαστο αλλά για μια μαρμελαδα δεν θα ελεγα οχι.

    ReplyDelete
  3. Γλυκιά εβδομάδα θα έχουμε αφού την ξεκινάμε με αυτό το όμορφο και υγιεινό γλυκάκι!

    ReplyDelete
  4. Καλή γλυκιά σου μέρα.
    Υπέροχο το γλυκάκι σου, αν και δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ.Γι' αυτό πολύ θα ήθελα ένα κομματάκι να δω πως είναι!!
    Καλή γλυκιά σου εβδομάδα.

    ReplyDelete
  5. Ούτε σε εμένα μου αρέσει Κική, αλλά την εμφάνιση κι αυτό το γλυκύτατο χρωματάκι του, δε του τα αμφισβητείς. Χαρά στο κουράγιο σου να τα καθαρίζεις. Εγώ μόνο γλυκό του κουταλιού τα φτιάχνω τα κυδώνια κι αυτό με πολύ κόπο, κάθε φορά μετά μετράω λειψά δάχτυλα.

    ReplyDelete
  6. H μαμα έφτιαχνε όλα τα κυδωνογλυκα, και γλυκο κουταλιού και μαρμελάδα και κυδωνόπαστο και πελτε κυδώνι από τα φλουδια (το αγαπημένο μου)

    Γι αυτό, το κυδώνι το λατρεύω και το φτιαχνω κάθε χρόνο. Μία φίλη μου, μου προμήθευε ωραία μεγάλα και αφράτα κυδώνια από τον κήπο του εξοχικού της και εγω έφτιαχνα τα γλυκά και για τις δύο μας.
    Αλλά φέτος δεν είχε! Μπήκαν στον κήπο της και της τα έκλεψαν πάνω από το δέντρο όταν έλειπε.
    Αχ!

    ReplyDelete
  7. Κική καλημέρα.
    Μόνο κυδωνόπαστο δεν είχα κάνει γιατί δεν ήξερα τη συνταγή.
    Εφτιαξα γλυκό, μαρμελάδα και ψητό στο φούρνο.
    Θα το δοκιμάσω.
    Φιλιά

    ReplyDelete
  8. Μια φορά είχα φάει και δε μου πολυάρεσε! Το δικό σου με προκαλεί να το δοκιμάσω! Φαίνεται τέλειο!

    ReplyDelete
  9. Κυδωνοπαστο ή παστοκυδωνο(το ιδιο ειναι)διατηρειτε τυλιγμενο σε ζελατινα, αυτη που ειναι για γλυκα, για ενα χρονο.Οποτε μπορουμε να το προσφερουμε σε επισκεπτες μας.

    ReplyDelete
  10. Κική με πρόλαβες το έχω στα πρόχειρα λόγω έλλειψης μιας φωτογραφίας ελπίζω σύντομα να το ανεβάσω κι εγώ.
    Όπως λέει κι ο panoptis το τυλίγω σε σελοφάν κι είναι εύκολο σνακ στη δουλειά.
    Καλή εβδομάδα

    ReplyDelete
  11. Deli,κυδωνόπαστο δεν έχω φάει,να σου πω πρώτη φορά το ακούω και το βλέπω.Άραγε,πώς να είναι στη γεύση-καλό;Ούτε γλυκάκι φτιάχνω,γιατί πάντα μου δίνουν ένα βαζάκι.
    Φιλιά!

    ReplyDelete
  12. Αγγελική, ένα βαζάκι γλυκό, θα κρατηθεί για σένα! Το ξέρεις ήδη νομίζω! ;-)

    Πουαντερί, έτσι όπως πάει, και μαρμελάδα θα φτιάξω!

    Λίλα, αμήν!

    Λίνα, νομίζω πως το συγκεκριμένο θα σου άρεσε!

    Ρένα, πάντως από τα έτοιμα, αυτό μου άρεσε περισσότερο. Το καθάρισμα είναι ένα θέμα. Κάθε φορά, λέω πως δεν θα ξανακαθαρίσω... Με φουσκάλες καταλήγω!

    ReplyDelete
  13. Ραλού, θα σου κρατήσω κι εσένα ένα βαζάκι για όταν τα πούμε από κοντά!
    Πελτέ δεν έχω φάει ποτέ1

    Δήμητρα, ευκαιρία να βάλεις κι αυτό στη κυδωνοσυλλογή!

    Big mama,ξαναλέω ότι κι εμένα τα έτοιμα δεν μου πλυαρέσουν. Αυτο, ειδικά τυλιγμένο στη ζάχαρη, μου άρεσε!

    Πανόπτη κι εσυ παστοκύδωνο το λες;;; Κι εγώ έτσι το λέω!!! Ένα που μου χάρισαν ήταν τυλιγμένο σε λαδόκολλα, γι΄αυτό είπα να λαδόκολλα. Σε ζελατίνα θα είναι πιο ασφαλές νομίζω! Ευχαριστώ!

    Ξανθή, στο ίδιο κυδωνομήκος είμαστε! χαχα!

    Ελένη, έχεις φάει κάτι καραμέλες ζελεδάκια που είναι τυλιγμένες σε ζάχαρη; Φαντάσου κάτι τέτοιο σε πιο μαλακό!

    ReplyDelete
  14. Ξέχασα να σου πω αν έχεις τόσα πολλά και θέλεις να κάνεις και μαρμελάδα έχω μια συνταγή κυδώνια με ρόδι μαζί αν θέλεις στη στέλνω με mail, γιατί εγώ δεν ξέρω αν φέτος θα βρω κυδώνια να φτιάξω.
    Φιλιά

    ReplyDelete
  15. Ε,αφού είναι σαν ζελεδάκια,σίγουρα θα μου αρέσει!Όταν αρχίσω να τα τρώω-δυο δυο-δεν μπορώ να σταματήσω.

    ReplyDelete
  16. Κικί δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ!! Μου μοιάζει όμως λαχταριστό!Μπράβο στα χεράκια σου.

    ReplyDelete
  17. Ευτυχώς τηρείς πάντα τον λόγο σου! Διαφορετικά θα μου γινόταν έμμονη ιδέα! (Θυμάσαι που τέτοια εποχή είχα πάθει ξανά στερητικό και έφτιαχνα γλυκό καρώτο για να μου περάσει ο πόνος?...)

    ReplyDelete
  18. Είδες; Τα πεθερικά, παρά τις φήμες και τις περί του αντιθέτου διαδόσεις είναι χρησιμότατα και...γλυκύτατα.
    Φαίνεται ευγευστότατο!

    ReplyDelete
  19. ό,τι πρεπει για τη Χριστουγεννίατικη νηστεία που έρχεται, ε; :))

    ReplyDelete
  20. Ξανθή, θα με ενδιέφερε να τη δω! Ευχαριστώ!

    Ελένη, είμαι σίγουρη πως θα σου αρέσει!

    Πλεκτό εγκώμιο, μακάρι να ήσουν κοντά να σου έδινα!

    Αγγελική! Πες τα βρε ότι τηρώ πάντα το λόγο μου να δει ο κόσμος τι παιδί είμαι! Χαχα! Πώς δεν θυμάμαι! Έψαχνες για υποκατάστατα!

    Διονύση, τα ξέρεις τα πεθερικά μου. Μπορώ να μην τα γλυκάνω;

    Μαριλένα, νωρίς προετοιμάζεσαι! Σε ένα μήνα!

    ReplyDelete
  21. Κική έτσι που πάει το πράγμα σε βλέπω να εμφανίζεσαι με γλυκά και ψωμιά και καλούδια, ένας πρώιμος Αη Βασίλης
    Ομως, ελα εσυ βρε κορίτσι μου να γνωριστούμε από κοντά, τίποτε άλλο, μόνο αυτό λαχταράω πιο πολύ!
    ΧΧΧΧΧΧΧΧ

    ReplyDelete
  22. σαν λουκουμάκια είναι!! πολύ όμορφα φανταζομαι και την γεύση τους ! μαλλον θα επιχειρήσω και εγω να φτιάξω, ζήλεψα !!!

    φιλια

    ReplyDelete
  23. μαζεύω σαν το μυρμήγκι τα νηστισιμα (και δη τα γλυκά), απο τωρα, χαχχ

    ξερεις πόσο γρήγορα περνάει ένας μηνας;
    εδω, όχι: χαχχχ
    αλλά: αχχχχ

    :))

    ReplyDelete
  24. Ραλού, ας κάνουμε το σταυρό μας, να τα καταφέρω να έρθω για το μπαζάρ στα μισά του Δεκέμβρη. Και καφέ θα πιούμε και απ΄όλα θα γίνουν! Κι εγώ το θέλω πολύ!

    Μαρία, αχ...λουκούμι! Να είχα ένα!!!

    Μαριλένα, θα σου έχω γκάμα νηστίσιμων τότε! χαχα!

    ReplyDelete
  25. Εχω φαει παλια. Εφτιαχνε η μαμα της νυφης μου, ηταν πολυ ωραιο αλλα ηταν τελειως διαφανο και κοκκινιζε.Δεν ξερω πως το εφτιαχνε και για να μαθω ειναι πλεον αργα.

    ReplyDelete
  26. Δημιουργία, μήπως ήταν πελτές; Νομίζω είναι πιο διάφανος!

    ReplyDelete
  27. Καταπληκτικο! Υπεροχο! Το ανακαλυψα καθως εψαχνα συνταγη για να φτιαξω τα κυδωνια που επισης μου χαρισαν και...δεν βλεπω να μενει για να δοκιμασει και κανεις αλλος! (κοιτα να δεις που θα παρακαλαω για κυδωνια τωρα)

    Σταυρουλα

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαχα! Εκεί που δεν ήξερες τι να τα κάνεις, τώρα θα ψάχνεις για κυδώνια! Πολύ χαίρομαι που σου άρεσε!

      Delete