Αγίου Δημητρίου

Αγίου Δημητρίου σήμερα και γιορτάζει η μάνα. Πρωί πρωί σηκώθηκε να πάει στην εκκλησία το πρόσφορο που της έφτιαξε η γειτόνισσα. Μετά το σπάσιμο του χεριού της το Μάρτιο, είναι μετρημένες οι φορές που πήγε στην εκκλησία που είναι δίπλα μας (στο σπίτι στην Πάτρα). Κάθε φορά που τα καταφέρνει λοιπόν, έχει μεγάλη χαρά! Δε μπορεί να ζυμώσει πια η ίδια από χρόνια. Η γειτόνισσα τη σκέφτηκε και της έφτιαξε λειτουργιά.

Σηκώθηκα και δεν τη βρήκα εκεί. Είχε πάει στην εκκλησιά, αχάραγο.
Σηκώθηκα, ήπια τον καφέ μου, χάζεψα στο μπαλκόνι να δω τι καιρό έχει. Η ώρα περνούσε και ανησύχησα προς στιγμή γιατί αργούσε να γυρίσει. Σκέφτηκα όμως ότι το μοναστήρι έχει μνημόσυνο κάθε Κυριακή και αν δεν τελειώσει το μνημόσυνο, δεν τους δίνει ο παπάς τη λειτουργιά για αν φύγουν οι νοικοκυρές. Αν είχε πάθει κάτι εξάλλου, τη γνωρίζουν και θα μας είχαν ειδοποιήσει.
Έπιασα να μαγειρεύω. Κοτόπουλο λεμονάτο και μοσχάρι λεμονάτο. Για να ικανοποιηθούν όλα τα γούστα.

Τσουκου τσούκου κατά τις 10.30 κατέφτασε με ένα κομμάτι λειτουργιά.
-Το βλέπεις; Μου λέει δείχνοντάς μου ένα μικρό κομματάκι που λείπει από το κέντρο του κομματιού της. Αυτό παίρνουν από την καθεμιά και το βάζουν στη Θεία Κοινωνία.
Δεν είναι η δική μου -συνεχίζει- αλλά έτσι γίνεται. Δεν πειράζει...

Non stop η γριά μάνα κάθε φορά που πάω. Η καημένη είναι μόνη. Δεν έχει με ποιον να τα πει και κάθε φορά που πάω η πάρλα της είναι non stop. Λέει και ξαναλέει τα ίδια νέα, δε θυμάται τι μου έχει πει και τι όχι στο τηλέφωνο. Μπορεί να μου πει ένα νέο και τρεις και τέσσερις φορές...Είναι μαζί πάνω κάτω με την άλλη κόρη της, παρακάτω μένει ο γιος της, αλλά ο καθένας τρέχει ολημερίς για τη δική του ζωή και έτσι είναι μόνη.

-Τώρα που σου μαγείρεψα, θα πάω να πω χρόνια πολλά στην ανιψιά μου, της λέω.
Πήγα στον αδερφό μου για καφεδάκι. Σύντομο γιατί θα φάμε και θα φύγουμε.

Γυρίσαμε, φάγαμε τρυφερότατο μοσχάρι λεμονάτο, φάγαμε και το μιλφέιγ που έκανα χτες βράδυ και κατά τις 3.30 φύγαμε.

Μ' αρέσει που νόμισα πως στην Πάτρα δε θα φάω πολύ αυτό το σκ...Αμέ...Πώς το ήθελα...
Κλείνοντας, μέρα που είναι, σας δείχνω το πρόσφορο-εργο τέχνης, που μου χάρισε ο φίλος μου ο Π.Κ. τη μέρα που άνοιξα το μπλογκ, με την ευχή να με προστατεύει, πολύτιμο δώρο και τον ευχαριστώ. Θα βάλουμε και τη συνταγή, προσφορά κι αυτή δική του.

Χρόνια πολλά στους Δημήτρηδες και Δήμητρες. Χρόνια πολλά μάνα!