Ζύμη για λεπτή, ιταλική πίτσα

Όπως σας έλεγα και τις προάλλες, μετά την Ιταλία, επικράτησε μανία με ιταλικές συνταγές. Πίτσα, πανακότα και άλλα. Λατρεύω τις ιταλικές πίτσες. Αυτές με το λεπτό ζυμαράκι χωρίς λαδούμπα, με τις ελαφριές γεμίσεις που δεν έχουν επάνω την Άρτα και τα Γιάννενα. Από παιδί, απορούσα με όσους έλεγαν ότι μπορούσαν να φάνε μια ολόκληρη πίτσα μόνοι τους. Με τις έτοιμες πίτσες από πιτσαρίες, συχνά λιγωνόμουν από το πολύ λάδι ή το πολύ αλλαντικό που είχαν επάνω. Όχι. Εγώ δεν μπορούσα να φάω μια ολόκληρη πίτσα μόνη μου! Μα πώς το κάνουν; Απορούσα!

Απορούσα, μέχρι που πήγα το πρώτο ταξίδι στην Ιταλία. Το συνειδητοποίησα στο δεύτερο. Τότε που έφαγα μια ολόκληρη πίτσα μόνη μου και κατάλαβα γιατί εκεί μπορούσα. Ούτε λαδούμπα, ούτε ψωμούρα, ούτε 500 αλλαντικά επάνω! Αυτή μάλιστα! Αυτή ήταν μια πίτσα για μένα! Αυτό το χάρτινο ζυμαράκι που το σηκώνεις και λες θα μου πέσει δεν θα μου πέσει, αυτό είναι ειδικά σχεδιασμένο για μένα!

Τέτοιες πίτσες φάγαμε και αυτή τη φορά που πήγαμε. Κάθε μέρα! Στον γυρισμό, έψαξα να βρω συνταγές, να δω τι το διαφορετικό έκαναν από τη δική μου. Είδα συνταγές με πολλή μαγιά και είδα συνταγές με ελάχιστη μαγιά. Η λογική λέει ότι για να είναι λεπτή και όχι σαν ψωμί, θέλει λίγη μαγιά. Αλλά όχι καθόλου γιατί τότε το αποτέλεσμα θα είναι απογοητευτικό.

Η παρακάτω ζύμη, δίνει 4 ζυμαράκια για πίτσα. Τα ζυμαράκια σας, αν δεν τα χρησιμοποιήσετε όλα, μπορείτε άνετα να τα καταψύξετε!

Ζύμη για λεπτή, ιταλική πίτσα

Η ιδέα από εδώ

Υλικά για 4 ζυμαράκια διαμέτρου 28-30 εκ.

800-850 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις (θα δοκιμαστεί και με σκληρό)

1 πρέζα ζάχαρη

1-2 κ. σ. ελαιόλαδο

20 γρ. αλάτι

2 γρ. ξηρή μαγιά

½ λίτρο χλιαρό (προς ζεστό) νερό

Εκτέλεση

Μέσα σε ένα μπωλ βάζουμε το αλεύρι, τη ζάχαρη, το αλάτι, τη μαγιά, ανακατεύουμε και κάνουμε λακκούβα.

Ρίχνουμε το λάδι και το ζεστό νερό και ανακατεύουμε.

Ζυμώνουμε μέχρι να έχουμε μια ζύμη λεία και απαλή που δεν κολλάει στα χέρια. Αν κολλάει, βάζουμε λίγο αλεύρι ακόμα.

Αφήνουμε τη ζύμη σε ζεστό περιβάλλον να ξεκουραστεί για μισή ώρα. Θα φουσκώσει ελαφρώς.

Μετά τη μισή ώρα, χωρίζουμε τη ζύμη στα 4 και πασπαλίζουμε τα ζυμαράκια με αλεύρι πάνω-κάτω.

Αν χρειάζεται, πασπαλίζουμε με λίγο αλεύρι την επιφάνεια που θα δουλέψουμε και ανοίγουμε με τα χέρια  ή με πλάστη το φύλλο της πίτσας λεπτό, με διάμετρο περίπου 28-30 εκ. Είναι τόσο ωραίο ζυμαράκι, που θα παριστάνετε ιταλό πιτσαδόρο και θα έχετε τη διάθεση να γυρίσετε τη ζύμη στον αέρα :-p Ανοίγει άνετα με τα χέρια! Το πρώτο το άνοιξα με χέρια αρχικά και μετά με πλάστη. Με τα χέρια ελέγχετε καλύτερα το πάχος στις άκρες, που εγώ το ήθελα λίγο πιο παχύ.

Λαδώνουμε ταψί και βάζουμε το φύλλο επάνω.

Το ψήνουμε χωριστά ή μαζί με τα υλικά μας, ανάλογα τι θα βάλουμε επάνω. 

Αν δεν χρησιμοποιήσετε τα ζυμαράκια όλα, μπορείτε να τα βάλετε ένα-ένα σε σακούλα τροφίμων και να τα καταψύξετε. Κατέψυξα τα 2 ζυμαράκια. Το ένα το χρησιμοποίησα πριν λίγες μέρες. Δεν χρειάστηκε ούτε να το αλευρώσω. Το άνοιξα πάλι με τα χέρια, πάνω σε λαδωμένο ταψί.

Θα ακολουθήσει πίτσα ιταλική!

Καλή εβδομάδα!