Το κόκκινο κρέας με αφήνει αδιάφορη. Για να μην πω το κρέας γενικότερα και για να μην πω "παντελώς" αδιάφορη. Η αλήθεια είναι ότι μπορώ να κάνω μήνες να φάω κρέας, εκτός και πέσω πάνω σε κοψίδια. Μπριζολίτσες, σουβλάκια, κλπ, αυτά δεν με αφήνουν αδιάφορη, αλλά και πάλι δεν τρώω συχνά. Εκείνο που μπορώ πραγματικά να κάνω μήνες να φάω είναι το μοσχάρι. Ποτέ δεν μου άρεσε ιδιαίτερα, από παιδί. Πάντα έβρισκα τρόπους να τη γλυτώσω και να μην φάω. Δεν θα σας πω τι έκανα μικρή για να μην το τρώω γιατί ντρέπομαι :-p
Υπάρχουν όμως μερικές φορές, που ακόμα κι εγώ το τρώω. Αυτές οι φορές είναι όταν πρόκειται για καλομαγειρεμένο κοκκινιστό με ντόπιο λαδοτύρι, ή αν είναι μαγειρεμένο με κάποιο περίεργο τρόπο που θα με παρασύρει να το δοκιμάσω.
Ένα απλό κοκκινιστό με την προσθήκη ελιών, είναι το σημερινό και πολύ νόστιμο μπορώ να πω πιάτο. Ακόμα κι εγώ, παρασΟΥρθηκα ;-)
Μοσχάρι κοκκινιστό με ελιές
Υλικά
1 κιλό μοσχάρι για κατσαρόλα, κομμένο σε μπουκιές
1 κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο
1 ποτήρι κρασιού λευκό κρασί
2-3 φύλλα δάφνης
1 πρέζα ρίγανη
1 κουτί 250 γρ. συμπυκνωμένο χυμό ντομάτας ή ντοματάκια ψιλοκομμένα
ελιές πράσινες χωρίς κουκούτσι όσες θέλετε (εγώ έβαλα περίπου 20)
½ ποτήρι κρασιού ελαιόλαδο (ή όσο βάζετε συνήθως)
αλατοπίπερο
Εκτέλεση
Κόβουμε το κρέας σε μπουκιές. Για ακόμα μεγαλύτερη ευκολία, ζητάμε από το χασάπη να μας το κόψει.
Το πλένουμε και το αφήνουμε να στραγγίξει.
Μέσα σε χύτρα ταχύτητας, βάζουμε το λάδι και το κρεμμύδι ψιλοκομμένο, να σωταριστεί.
Παράλληλα, ρίχνουμε και το κρέας και το γυρίζουμε να αλλάξει χρώμα. Αν το κρέας βγάλει υγρά, αφήνουμε να τα πιει και σβήνουμε με το κρασί.
Όταν ρίξουμε το κρασί και πάρει μια βράση, ρίχνουμε τη ρίγανη, τη δάφνη, 2 ποτήρια νερού νερό και κλείνουμε τη χύτρα για 15 λεπτά.
Μετά από 15 λεπτά, κλείνουμε τη φωτιά, αφήνουμε τη χύτρα να ηρεμήσει, την ανοίγουμε, προσθέτουμε αλατοπίπερο, τη ντομάτα και τις ελιές (τις οποίες θα έχουμε ξεπλύνει με νερό), λίγο νερό ακόμα και ξανακλείνουμε για άλλα 15-20 λεπτά.
Ανοίγουμε, δοκιμάζουμε και συμπληρώνουμε αν κάτι λείπει στη γεύση. Σερβίρουμε με πατάτες φούρνου σαν τηγανητές, ρύζι ή ακόμα-ακόμα με ζυμαρικά.
Καλό Σαββατοκύριακο!
Υπάρχουν όμως μερικές φορές, που ακόμα κι εγώ το τρώω. Αυτές οι φορές είναι όταν πρόκειται για καλομαγειρεμένο κοκκινιστό με ντόπιο λαδοτύρι, ή αν είναι μαγειρεμένο με κάποιο περίεργο τρόπο που θα με παρασύρει να το δοκιμάσω.
Ένα απλό κοκκινιστό με την προσθήκη ελιών, είναι το σημερινό και πολύ νόστιμο μπορώ να πω πιάτο. Ακόμα κι εγώ, παρασΟΥρθηκα ;-)
Μοσχάρι κοκκινιστό με ελιές
Υλικά
1 κιλό μοσχάρι για κατσαρόλα, κομμένο σε μπουκιές
1 κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο
1 ποτήρι κρασιού λευκό κρασί
2-3 φύλλα δάφνης
1 πρέζα ρίγανη
1 κουτί 250 γρ. συμπυκνωμένο χυμό ντομάτας ή ντοματάκια ψιλοκομμένα
ελιές πράσινες χωρίς κουκούτσι όσες θέλετε (εγώ έβαλα περίπου 20)
½ ποτήρι κρασιού ελαιόλαδο (ή όσο βάζετε συνήθως)
αλατοπίπερο
Εκτέλεση
Κόβουμε το κρέας σε μπουκιές. Για ακόμα μεγαλύτερη ευκολία, ζητάμε από το χασάπη να μας το κόψει.
Το πλένουμε και το αφήνουμε να στραγγίξει.
Μέσα σε χύτρα ταχύτητας, βάζουμε το λάδι και το κρεμμύδι ψιλοκομμένο, να σωταριστεί.
Παράλληλα, ρίχνουμε και το κρέας και το γυρίζουμε να αλλάξει χρώμα. Αν το κρέας βγάλει υγρά, αφήνουμε να τα πιει και σβήνουμε με το κρασί.
Όταν ρίξουμε το κρασί και πάρει μια βράση, ρίχνουμε τη ρίγανη, τη δάφνη, 2 ποτήρια νερού νερό και κλείνουμε τη χύτρα για 15 λεπτά.
Μετά από 15 λεπτά, κλείνουμε τη φωτιά, αφήνουμε τη χύτρα να ηρεμήσει, την ανοίγουμε, προσθέτουμε αλατοπίπερο, τη ντομάτα και τις ελιές (τις οποίες θα έχουμε ξεπλύνει με νερό), λίγο νερό ακόμα και ξανακλείνουμε για άλλα 15-20 λεπτά.
Ανοίγουμε, δοκιμάζουμε και συμπληρώνουμε αν κάτι λείπει στη γεύση. Σερβίρουμε με πατάτες φούρνου σαν τηγανητές, ρύζι ή ακόμα-ακόμα με ζυμαρικά.
Καλό Σαββατοκύριακο!
Υπάρχουν ελιές που κάτι περιμένουν στο ψυγείο μάλλον ήρθε η ώρα τους.
ReplyDeleteΚαλό Σ/Κ
Λατρεύω τη γεύση των ελιών στο κοκκινιστό και όχι μόνο! Εκείνες δε οι τηγανητές πατατούλες στο πλάι που παίρνουν το άρωμα της σάλτσας!!!!
ReplyDeleteΠώ πώ Κική!!!Θεσπέσια η συνταγή σου!!!Κοκκινιστό μέ πατατούλες δίπλα!!!Ολα τά λεφτά!!!Καλό μήνα!!Φιλάκια!!!
ReplyDeleteΕγώ πάλι δεν είμαι καθόλου αδιάφορη! Μπορεί να μη τρώω μόνο κρέας αλλά γλυκιά μου το πιάτο σου σήμερα με έκανε να το ονειρεύομαι. Κοίτα να δεις με λίγα αλλά καλά υλικά τι γεύμα μπορούμε να κάνουμε^^
ReplyDeleteexei trixa stis patates h einai idea mou?
ReplyDeleteρε ναι!!
DeleteΑν είχα τόσο χοντρή τρίχα που να φαίνεται στις φωτό μου, θα ήμουν ευτυχισμένη...
DeleteΚαλό μήνα Κικη μου, γεμάτο νοστιμιές.
ReplyDeleteΚικί μου ωραίο το φαγάκι σου αλλά έρχομαι για κάτι άλλο.
ReplyDeleteΠώς γίνεται μία δική μου φωτογραφία από το blog μου να οδηγεί στο δικό σου;
Είναι η εικόνα με τον λευκοτσικνιά.
Έκανα αναζήτηση εικόνας στο Google όπου μεταξύ άλλων εμφάνισε την δική μου φωτογραφία αλλά με την διεύθυσνη και το όνομα του δικού σου blog;
Πώς έγινε αυτό;
Έλα Παναγία μου! 'Αλλος και τούτο! Δεν έχω ιδέα! Μόλις το τσέκαρα κι εγώ! Το μόνο που έχω κάνει, είναι ότι έκανα like στο blogloving γι΄αυτό το ποστ. Θες να το ξετσεκάρω για να δούμε αν θα αλλάξει κάτι;
DeleteΚι σ' εμένα το μοσχάρι ήταν για χρόνια αδιάφορο. Πολύ αργότερα διαπίστωσα ότι έχει να κάνει με το μέρος του ζώου από το οποίο προέρχεται...
ReplyDeleteΤο φαγάκι σου υπέροχο!
Καλημέρα Κικίτσα, καλή εβδομάδα και καλό μήνα! Κι εγώ δεν είμαι πολύ του κρέατος, πρέπει όμως να ομολογήσω ότι το ζήλεψα από τις φωτογραφίες...Φιλάκια!!!
ReplyDelete