Πώς καθαρίζουμε μύδια

Τελικά κι αυτή η Δευτέρα ξημέρωσε. Κι ο ήλιος βγήκε από την Ανατολή όπως κάθε μέρα και ουχί απ΄ τη Δύση. Κι αφού βγήκε από την Ανατολή και όσο μπορώ/ούμε, θα συνεχίσω να μαγειρεύω...

Στα θαλασσινά έχω μια αδυναμία. Παρόλα αυτά, έχω πάμπολλες φορές πέσει στην ευκολία του κατεψυγμένου, παρά στη φρεσκάδα του ψαράδικου. Επειδή με την αγορά των ψαριών κλπ θεωρούσα ότι δεν είμαι και η πιο ειδική, εύκολα κατέφευγα στην ασφάλεια των κατεψυγμένων αγαθών, παρά στα φρέσκα που δεν θα μπορούσα να είμαι σίγουρη κατά πόσο είναι φρέσκα. Όλα είναι σχετικά φυσικά.

Μύδια έχω φάει αμέτρητες φορές, πάντα καθαρισμένα, συνήθως κατεψυγμένα.

Τώρα τελευταία, σε γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ, είχε πέσει στην αντίληψή μου ότι έχει φέρει μύδια με κέλυφος, σε πολύ καλή τιμή. Η πολύ καλή τιμή πάντα με κάνει να αναρωτιέμαι πόσο καλά μπορεί να είναι μια και τα θαλασσινά δεν φημίζονται για την φτήνεια τους. Κάτι που τα ψιλοφοβόμουν, κάτι που δεν είχα ξανακαθαρίσει μύδια με κέλυφος, δεν είχα τολμήσει να τα δοκιμάσω.

Όλο αυτό, μέχρι πριν κάνα δυο βδομάδες. Μέχρι πριν κάνα δυο βδομάδες που μετά από προτροπή φίλου που τα δοκίμασε, είπα να τα δοκιμάσω κι εγώ. Αυτό ήταν. Δεν νομίζω πως θα ξαναφάω κατεψυγμένα μύδια ή καθαρισμένα. Τέτοια νοστιμιά, που μόνο όσοι αγαπάνε τα θαλασσινά και τις μακαρονάδες με θαλασσινά μπορούν να εκτιμήσουν. Νόστιμα, τρυφερά, ζουμερά!

Τα μύδια βρίσκονταν σε συσκευασία του κιλού, μέσα σε υγρό, ενώ ήταν μύδια ελληνικής καλλιέργειας. Ενώ είχα σκοπό να τα φτιάξω την επόμενη μέρα, πηγαίνοντας σπίτι έσκισα κατά λάθος τη συσκευασία και χύθηκε το υγρό. Οπότε, έπρεπε να τα μαγειρέψω!

Μπορεί να μην είχα ξανακαθαρίσει μύδια, αλλά φίλοι μου, στο διαδίκτυο πια υπάρχει ό,τι θες και ό,τι οδηγία και συμβουλή μπορείς να ζητήσεις. Άλλωστε, το καθάρισμα των μυδιών δεν είναι και επιστήμη. Απλά είναι λίγο χρονοβόρο. Ένα πολύ ωραίο σχετικό  άρθρο είχε γράψει κάποτε η Μάγδα. Έπεσα πάνω της στο ψάξιμό μου και το θυμήθηκα.

Με τα μύδια, όπως και με όλα τα οστρακοδειδή (και όπως έχω ξαναγράψει στο ποστ με τα χάβαρα), ακολουθούμε δύο βασικούς κανόνες:
1) πετάμε όσα παραμένουν ανοιχτά ΠΡΙΝ μαγειρευτούν*
2) πετάμε όσα παραμείνουν κλειστά ΑΦΟΥ μαγειρευτούν

Για την πρώτη περίπτωση, αν δείτε κάποιο μισάνοιχτο πριν το μαγείρεμα, το χτυπήσετε και κλείσει, είναι οκ. Αν όμως με το χτύπημα, ή την κίνηση παραμείνει ανοιχτό, πετάξτε το.

Πετάξτε επίσης πριν το μαγείρεμα όσα είναι σπασμένα, λείπει κομμάτι από το κέλυφος κλπ.

Για να τα καθαρίσουμε, θέλουμε μια μικρή συρματόβουρτσα ή ένα σκληρό σύρμα για πιάτα. Εγώ συρματόβουρτσα δεν είχα, αλλά είχα ένα πολύ σκληρό σύρμα πιάτων, που έκανε μια χαρά τη δουλειά του.

Ξεκινάμε λοιπόν.
Πλένουμε τα μύδια κάτω από τρεχούμενο νερό σε σουρωτήρι.
Τραβάμε το μουστακάκι που προεξέχει με δύναμη προς την πλευρά που ενώνονται τα δύο κελύφη. Όχι προς τα πάνω. Αν δυσκολεύεστε με το τράβηγμα, κάντε το με μαχαίρι. Στα περισσότερα χρησιμοποίησα μαχαίρι.

Τρίβουμε ένα-ένα με βούρτσα ή σύρμα, για να φύγουν άμμοι, κοχυλάκια κολλημένα πάνω τους ή ό,τι ξένο σώμα υπάρχει.
 

Αφού τα καθαρίσουμε όλα, ξαναπλένουμε καλά κάτω από τρεχούμενο νερό τα μύδια.

Είναι έτοιμα να τα χρησιμοποιήσουμε!

Όπως είδατε, δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, απλά είναι χρονοβόρο.
Θα ακολουθήσει ποστ νόστιμο, πολύ νόστιμο, πάρα πολύ νόστιμο, που αν είστε λάτρεις των θαλασσινών, πρέπει να δοκιμάστε. Μετά από αυτό, δεν ξέρω αν θα ξαναφάω κατεψυγμένα μύδια. Ήταν τόσο νόστιμα, τόσο ζουμερά, τόδο φρέσκα!

Τέλος, να τονίσω ότι η τιμή ήταν απολύτως προσιτή (μέχρι 4 ευρώ το κιλό), οπότε άνετα μπορείτε να τα δοκιμάσετε.

Αναμείνατε νόστιμο ποστ!