Κυριακή μεσημέρι φάγαμε με φίλους. Η πρόσκληση ήταν για γεμιστά φτιαγμένα σε χωριάτικο φούρνο και φρέσκια πρέντζα (ζακυνθινό τυρί) . Ποιος μπορεί να αρνηθεί;
2 ταψιά γεμιστά φτιάχτηκαν στο φούρνο. Ξέρετε ότι για να φτιάξεις φαγητό σε χτιστό φούρνο, έχει μια διαδικασία. Να κάψει καλά ο φούρνος, να μην κάψεις το φαγητό (χεχε) κλπ κλπ. Δεν είναι κάτι που γίνεται κάθε μέρα στις μέρες μας με τους ρυθμούς που τρέχουμε. Συνοδεύτηκαν με φρέσκια πρέντζα, ψωμί χωριάτικο με προζύμι (όχι ακριβώς σαν αυτό εδώ αλλά παρόμοιο) που έκανα εγώ, σαλατίτσα χωριάτικη (με αγγουράκια από τον κήπο μου), κολοκυθοκεφτέδες και για γλυκά σαλάμι και κρέμα καραμελέ που θα σας γραψω σύντομα γιατί είναι πάρα πολύ καλή.
Όλα, μα όλα, ήταν υπέροχα. Και ακόμα πιο υπέροχα που τα φάγαμε μαζί με πολύ καλούς φίλους. Εγώ δε, πήγα στις 12 και έφυγα στις 6 το απόγευμα. Οσες ώρες κι αν μιλάμε με τη φίλη μου, δεν μας φτάνουν. Όσο για σας, απολαύστε τα έστω με το μάτι!
Σε χτιστό φούρνο, θα πρέπει να έχουν πολύ διαφορετική γεύση! Χαίρομαι που περάσατε τόσο όμορφα!
ReplyDeleteΚικίτσα θα πάρω το αεροπλάνο, το αυτοκίνητο, το πλοίο, το ταξί (ένα 24ώρο ταξίδι) προλαβαίνω?
ReplyDeleteΣτον παραδοσιακό φούρνο πώς ψήνετε? Με κάρβουνα ή ξύλα? Και χρειάζεται περισσότερα υγρά στο ταψί ή όχι? Είμαι εντελώς άσχετη... Δεν μας γράφεις όλη την διαδικασία? (εγώ θα ήθελα να ξέρω μέχρι και πως χτίζεται παραδοσιακά ο φούρνος...)
Τα γεμιστά καθόλου δεν τα συμπαθώ...Αλλά αν είναι ψημένα σε ξυλόφουρνο είναι απίστευτα νόστιμα!!!!!
ReplyDeleteΤρελοτουρίστρια
Πωπω τι μου θύμισες. Θυμάμαι σαν παιδί τη γιαγιά τα καλοκαίρια στο εξοχικό να φτιάχνει γεμιστά και να τα πηγαίνει για ψήσιμο σε μια γειτόνισσα που είχε ξυλόφουρνο. Τα καλύτερα γεμιστά που έχω δοκιμάσει ποτέ. Τα τσακίζαμε μετά το μπανάκι μας και ειλικρινά δε θυμάμαι να έχω ξαναφάει κάτι άλλο με τόση όρεξη.
ReplyDeleteΜας άνοιξες την όρεξη μπονόρα-μπονόρα(νωρίς-νωρίς)με τις Κυριακάτικες λιχουδιές σου.Αγγελική Ν,εάν έχεις όντως μεράκι να φτιάξεις ξυλόφουρνο,πήγαινε στην διεύθυνση¨www.ftiaxto.gr/2009/02/blog-post_25.html καλή επιτυχία!
ReplyDeleteΩ, τα γεμιστά στον ξυλόφουρνο είναι το κάτι άλλο.
ReplyDeleteΣτη Ζάκυνθο έφαγα μια φορά (καλεσμένη) και δεν έχουν σβηστεί από τη μνήμη μου.
Αγγεική Ν,με συγχωρείς,λάθος όνομα ftiaxno.gr και όχι ftiaxto.gr. Είδες τί κάνει ένα λάθος γράμμα?
ReplyDeleteαγαπητη μικρη κουζινα παρακολουθω αυτο το μπλοκακι εδω και πολυ καιρο και ειμαι ενθουσιασμενη.το γραψιμο σου ειναι απλο και συναμα γοητευτικο,ρομαντικο και εχει μια νοτα γλυκειας νοσταλγιας.οι συνταγες πολυ καλες μας βαζουν παντα στον πειρασμο να τις εφαρμοσουμε.Η αναφορα στην Κερκυρα με συγκινησε και ηταν μαλλον η αφορμη για να γραψω.εζησα εκει τεσσερα χρονια λογω δουλειας και ενα σημαντικο κομματι της ζωης μου συνδεεται με το νησι.την αγαπω ιδιαιτερα.περιμενω και αλλες ομορφες ιδεες σου
ReplyDeleteΑ ρε Κική! ένα θαύμα το κυριακάτικο τραπέζι σου...
ReplyDeleteΚαλή βδομάδα νάχεις!
φιλί...
Deli,το πιο αγαπημένο μου φαγητό!Φαντάζομαι τη γλύκα τους,αφού ψήθηκαν σε παραδοσιακό φούρνο.
ReplyDeleteΝα μας πεις πώς γίνεται η κρέμα καραμελέ,μ΄αρέσει πολύ!
Όλα τα εδέσματα νοστιμότατα!Έγραψα ιδιαιτέρως για τα πιο αγαπημένα.
Φιλιά!
γεμιστά!!!!!!!!ζήτω!!!!!!!!!!!!
ReplyDeleteτα γεμιστά ζηλεύω, το φούρνο δεν τον ζηλεύω, έχω μαγειρέψει τόσα χρόνια σε χτιστό που δε μου κάνει πλέον εντύπωση, τα γεμιστά λαχταράω που δεν τα τρώνε οι δικοί μου, και φυσικά το τυράκι που δεν είναι δυνατόν να το δοκιμάσω εδώ στα βόρεια
Αχ Κική μου μου θύμισες το σπίτι της Ελένης, της φίλης της μαμάς μου στο χωριό της με τον υπέροχο κήπο, το παλιό πέτρινο σπίτι και τον καταπληκτικό φούρνο στην αυλή, απ' οπου τρώγαμε τις καλύτερες πίτες και τα καλύτερα ψωμιά που έχω φάει στη ζωή μου
ReplyDeleteΚάτω τα χέρια σας!
ReplyDeleteΗ γεμιστή πιπεριά είναι δικιά μου!!!
Και λίγες πατατούλες μαζί, τι ωραίες που δείχνουν!!!
Κικη, παρακαλώ, την συνταγη για την καραμελέ σύντομα!
Δεν μου πετυχαίνει ποτέ...
υποκλίνομαι στον χτιστό φούρνο, ομοίως και στα λατρεμένα γεμιστά !!!
ReplyDeleteκρατησε μου βρε κικίτσα σε παρακαλώ και μια μεριδούλα (μεριδάρα δηλαδή) ψωμάκι και ερχομαι για γεμιστά !!!!!!!!!!!
δεν ρωτώ αν περάσατε καλά, ειναι ηλίου φαεινότερο !!!! καλό απογευμα.
Oh... I love Yemista so much, even though I am not really a big fan of RAW tomato or pepper, I just love them cooked this way. i don't think i have ever had them cooked in an oven like this though.
ReplyDeleteYum yum
γεμιστά στον ξυλόφουρνο ε? θεϊκή γεύση! όσες φορές έχω ψήσει στο φούρνο με τα ξύλα έχει τελείως διαφορετική νοστιμιά το φαγητό, γεμιστά δεν έχω κάνει ποτέ, συνήθως φτιάχνω γκιούμπασι ή γιουβέτσι...ενίοτε και ψωμάκι!
ReplyDeletePanopti σε ευχαριστώ! Είσαι πολύ ευγενικός!
ReplyDeleteBig mama, έχουν τα άτιμα! Πολύ νόστιμα!
ReplyDeleteΑγγελική, τα τσακίσαμε. Μην κάνεις τσάμπα ταξίδι! χαχα!
Ο φούρνος θέλει τέχνη. Έβαλε κλιματόβεργες και ψιλά ξύλα στην αρχή. Μετά, ανάλογα τι θέλεις να ψήσεις και πόσο, είτε αποσύρεις τα κάρβουνα, είτε βάζεις τα κάρβουνα στην άκρη κλπ. Γενικά, οι παλιές νοικοκυρές που ήξεραν μόνο εμπειρικά όλα αυτά, έκαναν διάφορα κόλπα για να δουν αν είναι εντάξει ο φούρνος από κάψιμο. Πχ, έβαζαν μια βρεγμένη εφημερίδα μέσα. Αν στέγνωνε αμέσως και φούντωνε, ο φούρνος ήταν πολύ δυνατός. Δεν τα λέω από πείρα. Έτσι έχω ακούσει και διαβάσει. Δεν ξέρω πολλά γιατί δεν έχω φούρνο. Με τον χτιστό φούρνο, είναι δύσκολο να διατηρήσεις μια σταθερή θερμοκρασία. Ξεκινάει απο δυνατή και χαμηλώνει. Έτσι, στην αρχή το φαγητό θέλει νερό, ενώ στο τέλος θέλει ξεσκέπασμα για να πάρει χρώμα. Γενικώς έχει κόλπα...
Τρελοτουρίστρια, εγώ τα συμπαθώ και αν είναι και σε ξυλόφουρνο, ακόμα καλύτερα!
Ρένα δεν είναι απίθανα;;;
Πανόπτη, στη γειτονιά σου εψηθήκανε τα γεμιστούλια! :-)))
Γιάννα καλωσήρθες στην παρέα μας. Χαίρομαι που με παρακολουθείς. Η Κέρκυρα είναι αγαπημένη και σε μένα παρόλο που έχω βρεθεί μόνο για διακοπές ή για δουλειά. Ευχαριστώ για τα τόσο όμορφα λόγια!
Αγράμπελη, μακάρι να μπορούσα να σε φιλέψω και live! Καλή εβδομάδα! Φιλιά!
Ελενίτσα κου κουυυυυυ! Χαχα!
Σύντομα έρχεται η κρεμούλα! Συνταγή της φίλης μου!
Γαστεροπληξ, τότε ξέρεις το ζόρι του φούρνου. Μια μερίδα παρακαλώ γεμιστά και μια πρεντζα για την κυρία!
Logia, είδες τα άτιμα νοστιμάδα που 'χουν;
Ραλού! ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΠΕΡΙΑ!!! Ευτυχώς που έβαλε 2 ταψιά γιατί θα σκοτωνόμαστε! Η καραμελέ έρχεται!
Μαρία, μόλις σου φύλαξα για να μην έχεις παράπονο! Περάσαμε τέλεια!
Liz I wish you could taste them from an oven like this. They are soooooo tastefull!
Μπέττυ έχεις τέτοιο φούρνο; Τυχερούλα! Καλά, τα κρεατικά και τα ψωμιά ε; Θεϊκή γεύση!
Elie, εθόλωσα από τα γεμιστά και σε ξέχασα! Κι εγώ συνήθως στη Ζάκυνθο έτρωγα σε φούρνο φαγητα πριν έρθω μόνιμα εδώ!!!
ReplyDeleteΑλλο πράγμα το φαγητό μαγειρεμένο σε τέτοιον φούρνο!!!
ReplyDeleteΦτιάξαμε κι εμείς χτιστό φούρνο στο χωριό, ότι μαγειρέψαμε εκεί ήταν το κάτι άλλο!!
Καλό βράδυ:))
Κική καλημέρα. Από τα αγαπημένα μας φαγητά το καλοκαίρι είναι τα γεμιστά. Οταν δε είναι μαγειρεμένα και σε φούρνο με ξήλα είναι άλλο πράμα!Εγω αντι για κιμά βάζω σοταρισμένα μανιτάρια.
ReplyDeleteΦιλιά
Κική,γι`αυτό την Κυριακή ο αέρας μοσχοβόλαγε φαγητό από ξυλόφουρνο,επειδή ψήθηκαν στη γειτονιά μου τα γεμιστά? ο Μαμαλάκης που ξέρει από γεύσεις το καλύτερό του φαγητό είναι τα γεμιστά και προπαντώς κρύα.
ReplyDeleteμμμ τι μου θύμησες Κικίτσα...περασμένα μεγαλεία...ακόμα και πατάτες σκέτες, τη Σαρακοστή, που έβαζε η μαμά στο φούρνο σαν ήμουν παιδί στην Μπόχαλη, μοσχοβολούσε η γειτονιά κι ήταν γλύκισμα...
ReplyDeleteΣε κάποιο μου ταξίδι, πριν φύγει για το μεγάλο ταξίδι η μαμά, ήταν στο Μπανάτο για το καλοκαίρι κι έφτιαξε κοτόπουλο χωριάτικο γεμιστό στο μικρό ξυλόφουρνο...δεν ξέχασα ποτέ τη γεύση του, με τίποτα δεν μπορούσε να συγκριθεί,
καλό σου βράδυ από την παγωμένη Μελβούρνη,
δ.μ.τ.
...υστερόγραφο,
ReplyDeleteκική, τυολάχιστο στείλε κατά δω μεριά μια αγκωνή ψωμί...κάνε λούμπα στη μέση και γέμισε τη με Ζακυθινό νιο λάδι, ελείψει ξυλόφουρνου, θα βολευτώ με το ψωμί μόνο...
δ.μ.τ.
Καλά εεεεεεε αυτές τις μέρες όλο γεμστά ακούω, βλέπω και τρώω!!!!!!! Ειναι άλλωστε το απόλυτο καλοκαιρινό φαγητό...Αλλά σε παραδοσιακό φούρνο δεν είχα την τυχη ακόμα... ευελπιστώ...
ReplyDeleteΠΟλλά φιλιά
Αμαλία
μμμμμμμμμμμμμμμμμ νοστιμιεεεεεεεεεεεεεες !!!!!!!!!!
ReplyDeleteΈλενα κι εγώ όλο λέω πως θα φτιαξω, αλλά δεν...
ReplyDeleteΔήμητρα, με μανιτάρια θα είναι φανταστικά!!!
Πανόπτη ναι!!! Η μυρωδία τσους έφτασε σε ούλο το χωρίο! Ο Μαμαλάκης κάτι ξέρει. Παγωμένη πιπεριά είναι το κάτι άλλο!
Ντανιέλ οι θύμησες είναι πιο νόστιμες κι από το ίδιο το φαγητό! Μόνο αγκωνή; Αγκωνή κι ούλο το σούγο να σου στείλω!
Αμαλί, άμα σου βρεθεί ευκαιρία με φούρνο τέτοιο, μην τη χάσεις!
Άσπα, έλα να σε κεράσουμε!
Απο ότι βλέπω είναι τα γεμιστά που τρώει ο Δημήτρης..με κιμά..θα τα είχε καταβροχθήσει!Κλή σου μ΄'ερα φίλη μου!
ReplyDeleteΑχτίδα, πολύ θα του άρεσαν!
ReplyDelete