Η νηστεία των Χριστουγέννων ξεκίνησε και το διάστημα που θα ακολουθήσει μέχρι τα Χριστούγεννα, θα βάλω πολλές συνταγές με νηστίσιμα φαγητά και γλυκά αλλά και χριστουγεννιάτικα γλυκά. Και αφού ζούμε στην Ελλάδα, με τι άλλο θα μπορούσα να ξεκινήσω εκτός από ένα καθαρά ελληνικό φαγητό όπως η φασολάδα; Ιδανική για τις κρύες μέρες του χειμώνα, φαγητό πλούσιο σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, φυτικές ίνες, βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία, με πολλές θερμίδες, αλλά ελάχιστα λιπαρά.
Αλήθεια, πως τη φτιάχνετε εσείς τη φασολάδα;
Φασολάδα
(4-6 άτομα)
1/2 κιλό φασόλια
1/2 κιλό καρότα κομμένα σε ροδέλες
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1/2 ποτ. κρασιού λάδι
2 κ. σ. πάστα ντομάτας ή 1 κονσέρβα ντοματάκια ψιλοκομμένα
λίγο σέλινο ψιλοκομμένο
αλάτι ή 1 κύβο λαχανικών ΒΙΟ
προαιρετικά: μία μικρή πιπερίτσα καυτερή
κοκκινοπίπερο γλυκό ή καυτερό για το σερβίρισμα
Από το προηγούμενο βράδυ μουσκεύουμε τα φασόλια σε νερό (νερό τόσο ώστε να καλύπτει τα φασόλια και παραπάνω).
Την επόμενη μέρα, βράζουμε τα φασόλια με τα καρότα και το κρεμμύδι (το οποίο δεν έβαλα για να μην γίνει ακόμα πιο βαριά για το ευαίσθητο στομαχάκι μας) στο νερό που μούσκεψαν, αφού συμπληρώσουμε κι άλλο στην κατσαρόλα. Συμπληρώνουμε τόσο νερό, ώστε να είναι 2-3 δάχτυλα πάνω από τα φασόλια.
Βράζουμε σε χύτρα για 20 λεπτά ΧΩΡΙΣ αλάτι, σε μέτρια φωτιά.
Ανοίγουμε τη χύτρα, προσθέτουμε λάδι, σέλινο, πάστα και ξανακλείνουμε για άλλα 15 λεπτά σε μέτρια φωτιά.
Ανοίγουμε, προσθέτουμε αλάτι ή τον κύβο, αφήνουμε να πάρει μερικές βράσεις, αν έχει πολύ νερό αφήνουμε να βράσει με ανοιχτή την κατσαρόλα και έτοιμη η σούπα μας.
Συνοδέψτε τη με ένα κομμάτι τυρί φέτα και ζυμωτό ψωμί! Τι καλύτερο;
Αν αντέχετε τα καυτερά φαγητά, στο 2ο μέρος, μαζί με τα υπόλοιπα υλικά, προσθέστε και μια καυτερή πιπεριά και ο Θεός μαζί σας!
Αν δεν σας αρέσει η προσθήκη της ντομάτας στη φασολάδα, μπορείτε να την παραλείψετε και να την κάνετε άσπρη.
Αν σας αρέσουν τα καρότα πολύ, μπορείτε να προσθέσετε περισσότερα. Εμείς στην οικογένεια, όταν ήμασταν πιτσιρίκια, σκοτωνόμασταν για τα καρότα (και ακόμα το ίδιο γίνεται...)
TIPS:
Πολλοί συνηθίζουν να πετούν το νερό μέσα στο οποίο φούσκωσαν τα φασόλια. Πετούν επίσης το νερό μετά το 1ο βράσιμο. Μπορεί αυτό, να κάνει λίγο πιο ελαφρύ το φαγητό μας, αλλά να ξέρετε ότι αν το κάνετε, πετάτε μαζί και πολλές υδατοδιαλυτές βιταμίνες στο νεροχύτη…
Αλάτι δεν βάζουμε από την αρχή γιατί πολύ απλά ξεφλουδίζουν τα φασόλια.
Για τον ίδιο λόγο, αν προσθέσετε νερό, θα πρέπει να μην είναι κρύο αλλά ζεστό.
Υπενθυμίζω, ότι ο σίδηρος που περιέχουν τα όσπρια και οι φυτικές τροφές, για να απορροφηθεί από τον οργανισμό, χρειάζεται να συνδυάζεται με βιταμίνη C (πχ. χυμό λεμονιού).
Τέλος, δεν μπορώ να κλείσω με κανέναν άλλον τρόπο, παρά μόνο με μια ατάκα του Αρκά:
Το καλύτερο φάρμακο για το βήχα, είναι η φασολάδα. Μετά, θα φοβάσαι να βήξεις!!!
Αλήθεια, πως τη φτιάχνετε εσείς τη φασολάδα;
Φασολάδα
(4-6 άτομα)
1/2 κιλό φασόλια
1/2 κιλό καρότα κομμένα σε ροδέλες
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1/2 ποτ. κρασιού λάδι
2 κ. σ. πάστα ντομάτας ή 1 κονσέρβα ντοματάκια ψιλοκομμένα
λίγο σέλινο ψιλοκομμένο
αλάτι ή 1 κύβο λαχανικών ΒΙΟ
προαιρετικά: μία μικρή πιπερίτσα καυτερή
κοκκινοπίπερο γλυκό ή καυτερό για το σερβίρισμα
Από το προηγούμενο βράδυ μουσκεύουμε τα φασόλια σε νερό (νερό τόσο ώστε να καλύπτει τα φασόλια και παραπάνω).
Την επόμενη μέρα, βράζουμε τα φασόλια με τα καρότα και το κρεμμύδι (το οποίο δεν έβαλα για να μην γίνει ακόμα πιο βαριά για το ευαίσθητο στομαχάκι μας) στο νερό που μούσκεψαν, αφού συμπληρώσουμε κι άλλο στην κατσαρόλα. Συμπληρώνουμε τόσο νερό, ώστε να είναι 2-3 δάχτυλα πάνω από τα φασόλια.
Βράζουμε σε χύτρα για 20 λεπτά ΧΩΡΙΣ αλάτι, σε μέτρια φωτιά.
Ανοίγουμε τη χύτρα, προσθέτουμε λάδι, σέλινο, πάστα και ξανακλείνουμε για άλλα 15 λεπτά σε μέτρια φωτιά.
Ανοίγουμε, προσθέτουμε αλάτι ή τον κύβο, αφήνουμε να πάρει μερικές βράσεις, αν έχει πολύ νερό αφήνουμε να βράσει με ανοιχτή την κατσαρόλα και έτοιμη η σούπα μας.
Συνοδέψτε τη με ένα κομμάτι τυρί φέτα και ζυμωτό ψωμί! Τι καλύτερο;
Αν αντέχετε τα καυτερά φαγητά, στο 2ο μέρος, μαζί με τα υπόλοιπα υλικά, προσθέστε και μια καυτερή πιπεριά και ο Θεός μαζί σας!
Αν δεν σας αρέσει η προσθήκη της ντομάτας στη φασολάδα, μπορείτε να την παραλείψετε και να την κάνετε άσπρη.
Αν σας αρέσουν τα καρότα πολύ, μπορείτε να προσθέσετε περισσότερα. Εμείς στην οικογένεια, όταν ήμασταν πιτσιρίκια, σκοτωνόμασταν για τα καρότα (και ακόμα το ίδιο γίνεται...)
TIPS:
Πολλοί συνηθίζουν να πετούν το νερό μέσα στο οποίο φούσκωσαν τα φασόλια. Πετούν επίσης το νερό μετά το 1ο βράσιμο. Μπορεί αυτό, να κάνει λίγο πιο ελαφρύ το φαγητό μας, αλλά να ξέρετε ότι αν το κάνετε, πετάτε μαζί και πολλές υδατοδιαλυτές βιταμίνες στο νεροχύτη…
Αλάτι δεν βάζουμε από την αρχή γιατί πολύ απλά ξεφλουδίζουν τα φασόλια.
Για τον ίδιο λόγο, αν προσθέσετε νερό, θα πρέπει να μην είναι κρύο αλλά ζεστό.
Υπενθυμίζω, ότι ο σίδηρος που περιέχουν τα όσπρια και οι φυτικές τροφές, για να απορροφηθεί από τον οργανισμό, χρειάζεται να συνδυάζεται με βιταμίνη C (πχ. χυμό λεμονιού).
Τέλος, δεν μπορώ να κλείσω με κανέναν άλλον τρόπο, παρά μόνο με μια ατάκα του Αρκά:
Το καλύτερο φάρμακο για το βήχα, είναι η φασολάδα. Μετά, θα φοβάσαι να βήξεις!!!
Απολαυστική και η φασο[ελ]λάδα και ο τρόπος σου!
ReplyDeleteΝόμιζα ότι τα ήξερα όλα για την φασολάδα... Κούνια που με κούναγε!
ReplyDeleteΣε ευχαριστώ Για τις πληροφορίες!
Deli,έτσι την φτιάχνω,με πολλά πολλά καρότα,αλλά δυστυχώς τα κορίτσια δεν την τρώνε.Μόνο που την κάνω σε απλή κατσαρόλα-έχω χρόνο.Δε χύνω το νερό,γιατί -όπως λες-πάνε και οι βιταμίνες.
ReplyDeleteΜου έστειλαν ένα βαζάκι με καυτερές πιπεριές σε λάδι,με οδηγίες να βάζω μια κουταλιά στο φαγητό ή στο πιάτο,αν δε θέλουν όλοι τα καυτερά-μετά συμπληρώνουμε την κουταλιά λάδι στο βάζο.
αααχ, κρέας δεν τρωω, κι ετσι πολύ που με νοιάζει, αλλά το τυράκι, σαραντα μερουλες, θα μου λείψει,δεν μπορω να πω..
ReplyDeleteη αληθεια ειναι, πως μια συνηθεια, τη δευτερη μερα κιολας, ούτε που το θυμαμαι :))
προσωπικά Κική, σε ευχαριστώ πολυ, απαραίτητες μου ειναι οι νηστίστιμες συνταγές.
σε φιλω και σε καληνυχτίζω :))
Φασολαδα!Οικογενειακη μας υποθεση!Δεν ηξερα ουτε για το αλατι,ουτε για το ζεστο νερο.Εκεινο ομως που με τρελλανε απο χαρα ειναι τα γλυκα μηλα!!!Εγιναν τελεια,δοκιμασμενα απο φιλους,ομως ισως συνεβαλε,και σου το λεω να το δ0κιμασεις,αντι κονιακ που δεν ειχα,εβαλα ενα ξεχασμενο απο καποια γιορτη,λικερ απο ουισκι..Κριμα που εκανα μονον τεσσερα γιατι φοβηθηκα οτι θα τα πεταξω! Ευχαριστω που σε ανακαλυψα!!!...
ReplyDeleteΚάπως έτσι τη φτιάχνω κι εγώ μόνο που βάζω περισσότερο σέλινο γιατί μας αρέσει να "ακούγεται". Με την ευκαιρία να πω δυο τρία πραγματάκια για τα φασόλια. Αν δώσετε λίγη προσοχή στο συνδυασμό τους με άλλα τρόφιμα πχ πουρέ οσπρίων με ρύζι ή ζυμαρικά τότε θα σας είναι αφενός πιο εύπεπτα χωρίς να μετεωρίζονται στο έντερο... αφετέρου ο συνδυασμός με τους υδατάνθρακες αποδίδει πρωτείνη άριστης βιολογικής αξίας.
ReplyDeleteΚι αν σας ήρθε ξαφνικά να κάνετε φασόλια αλλά δεν θυμηθήκατε να τα μουσκέψετε απ το βράδυ, μη στεναχωριέστε καθόλου. Ξεκινήστε το βράσιμό τους κι όταν κοχλάζουν σβήστε την εστία σκεπάστε τα και ξεχάστε τα έτσι για μία ώρα. Μετά ακολουθείστε τις άριστε οδηγίες της Κικής και θα το ευχαριστηθείτε.
Super αγαπημένη η φασολάδα!
ReplyDeleteΚι εγώ έτσι την κάνω, αλλά μου αρέσει που και που να την κάνω σκέτη κοκκινιστή με λίγη ρίγανη, ή να της βάζω πολλές μικρές κόκκινες καυτερές(τις επονομαζόμενες και τσούτσκες :) Την έχω μαγειρέψει και με παστουρμά, καλή συνταγή για τον βόρειο πόλο, και με μπούκοβο και λουκάνικα για να ανάψουνε τα αίματα και να μην μπορείς να κλείσεις μάτι... Ωραίο κλείσιμο έκανε η ατάκα του Αρκα!! :)))
Σήμερα τη φάγαμε. Με πολλά καρότα, πιπερίτσες και ψημένο χωριάτικο ψωμί!!!!!!!!!!
ReplyDeleteΟταν υπάρχει: λίγο λουκάνικο ψιλοκομμένο και περασμένο από το αντικολλητικό τηγάνι και πιπεριά κόκκινη και πράσινη. Μια άλλη παραλλαγή της φασολάδας!
ReplyDeleteΦασολάδες δεν κάνουμε, όμως μας αρέσουν!
ReplyDeleteΠ.Κ. ευχαριστώ: Μιαμ πάντως είναι!
ReplyDeleteΑγγελική, πάντα κάτι παραπάνω μαθαίνουμε ε; Καλό είναι αυτό!
Ελένη κι εμένα τα παιδιά αντιδρούν (ειδικά ο γιος), αλλά που και που τη φτιάχνω...Καλη ιδέα αυτη με τις πιπεριές και το λάδι...
Μαριλένα, ναι. Για το τυράκι είναι πολλές οι μέρες...Καλα...Μην νομίζεις ότι θα πρωτοτυπίσουμε σε νηστίσιμα. Απλά θα δίνουμε ιδέες...
Εγώ σ' ευχαριστώ!
Όλγα! Ούτε εγώ έβαλα κονιάκ στα μήλα! Τεντούρα έβαλα!
Κι εγώ σ' ευχαριστώ! Κάθε ιδέα δεκτή!
Νένα, έχεις απόλυτο δίκιο για όσα λες περί οσπρίων και συνδυασμών. Έτσι είναι ακριβώς!
Ισιδώρα, καλώς την! Καλά...με μπούκοβο ή πιπεριές, τρέχουν μύτες, μάτια, όλα! χαχα! Στο Βόρειο Πόλο και αν!
None, με τις πιπερίτσες προσθέσατε και βιταμίνη C απαραίτητη για τον σίδηρο των οσπρίων... Μπραβο!
Δημιουργία, ξέρω για τα λουκανικάκια αλλά ομολογώ την προτιμώ στη νηστισιμη εκδοχή. Και πιπερίτσα ε; Ωραία!
Κωνσταντίνε, κακώς δεν την φτιάχνετε. Αλλά γιατί; Δεν έχει πασάλειμμα!!!
Ξέχασα: Αχ βρε Ισιδώρα, μόνο εσύ σχολίασες το αστειάκι μου με τον Αρκά! Χαχα!
ReplyDeleteμε καλύψατε απόλυτα, δεν έχω τίποτα να προσθέσω:) μόνο το συνοδευτικό: στουμπηχτό κρεμμύδι από δίπλα, ή καπνιστή ρέγγα:)
ReplyDeleteXaxaxa!!!TΟ τελευταιο πολυ μ αρεσε!
ReplyDeleteΓιαμι γιαμι η φασολαδιτσα...μ αρεσει πολυ!
..ή αλλιώς, "Ωδή στη φασολάδα" :)
ReplyDeleteΠληρέστατο το φασολαδοποστ!
Τί ωραία που περνάμε με τις κατσαρόλες μας!!!
ReplyDelete:)
Φτου-Φτου-Φτου (για το κακό το μάτι)
Φασολάδα και για μας σήμερα (από χθες, δηλαδή...).
ReplyDeleteΣτο HFL την είχα προτείνει και με σελινόριζα, είναι πολύ ωραία...
Χαρτ , το κρεμμυδι το ωμό, το κρατάω για τη φάβα!
ReplyDelete;-)
Φαραώνα , μα επιτέλους να προσέξετε το αστειάκι μου...άντε μην πω κι άλλο ένα που έχω...Χαχα!
Μάγισσα μερσί! Φασόλια πήρατε;
;-)
Ισιδώρα , αχ ναι! φτου φτου! Τι καλά που περναμε!
Elie , το θυμάμαι! Θα βάλω κάποια φορά κι εγώ σελινοριζα για να δοκιμάσω! Σίγουρα του πάει!
Μπράβο, Κικουλία.
ReplyDeleteΕκείνο που με τρελλαίνει είναι οι ..περιφερειακές (για μένα) οδηγίες που κουβαλάνε και πολλά από τα μυστικά της επιτυχίας ( Το νερό που πετάμε ή δεν πετάμε, το αλάτι και το πότε του, ο βήχας...τέτοια)
Muy bien, chica!
Διονύση, ειδικά ο βήχας! Ειδικά ο βήχας!
ReplyDeleteΑΚΡΙΒΏΣ ΕΤΣΙ
ReplyDeleteΕίναι καταπληκτική η συνταγη, η διαδικασία και το αποτέλεσμα σε δικαιώνει .
Τέτοια φασολάδα είχα χτές και δεν θυμάμαι αν με σταματησανε στα 3 πιάτα η σταμάτησα γιατί τελείωσε η φέτα
Ψωμί δεν τρώω γιατί κάνω δίαιτα.........
Καλώς τον apokso. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
ReplyDeleteΔίαιτα; Ουφ....
Φασολάδα τρομερή κάθε βήμα και βροντή!
ReplyDeleteΜου αρέσει όπως και να είναι, χυλωμένη, ξεχείλωτη, με πολλά καρότα, με σέλινα, με καυτερή πιπεριά, με ρέγγα απο δίπλα ή έστω μια ελιά, αλλά πάνω απ΄όλα μου αρέσει η λεμονάτη φασολάδα που έκανε ο θείος μου ο Μιχάλης.
Άσπρη με μπόλικο λεμονάκι, ωμό κρεμμυδάκι και λίγη ριγανη.
Απο δίπλα ψωμί κατά προτίμηση μπαγιάτικο.
Αγγελική, εγώ το ξέρω: Φασολάδα και φακή, κάθε βήμα και π...ή! χεχε!
ReplyDeleteΑχ κι εμένα μ΄αρέσει με όοοοοολους τους τρόπους ΚΑΙ με λεμόνι! Μιαμ!
Το δε μπαγιάτικο έγραψε! Έτσι. Να μην το χάνουμε μέσα στη σουπούλα!
Xαχαχαχαα!!!
ReplyDeleteΝα σου πω κάτι; Και εγώ έτσι το ξέρω αλλα ειπα να το..ελαφρύνω λίγο!!
Χαχαχαχα! Ήμουν σίγουρη ότι το ήξερες ΚΑΙ έτσι! Χαχα!
ReplyDeleteΓιόρταζες σήμερα;
όοοοοχι!!!Γιορτάζω στις 8/11 των Ταξιαρχών!
ReplyDeleteΚαι σου είπαμε τότε χρόνια πολλά; Δε θυμάμαι! Ε δεν πειράζει! Τα λέμε τώρα! Χρόνια πολλά!
ReplyDeleteΕξαιρετική συνταγή, προστέθηκε στις αγπαημένες μου. Έχοντας ταλαιπωρηθεί χρόνια με σκληρά φασόλια (ακόμη και στη χύτρα), έχω να συνεισφέρω το εξής: αν προσθέσουμε ένα κουταλάκι κρασί στο νερό της πρώτης βράσης, δεν υπάρχει περίπτωση να μη μαλακώσουν τα φασόλια μας.
ReplyDeleteΕυχαριστώωωω και για τα 2!
ReplyDeleteΠολλά συγχαρητήρια! Είναι μιά απο τις ελάχιστες συνταγές που βρήκα στο Διαδίκτυο όπου τα φασόλια μαγειρεύονται στο νερό που τα έχουμε μουσκεψει απο το βράδυ. Με όλες τους τις βιταμίνες και τα θρεπτικά τους συστατικά! Καταπληκτική η ατάκα τού Αρκά, έγραψε!
ReplyDeleteΌσο για τις γνωστές...παρενέργειες, για μένα αποτελούν ευλογία! Ως...μερακλής τού συγκεκριμένου αθλήματος, μετά από τήν κατανάλωση φασολάδας, ενίοτε κυκλοφορώ με...αναπτήρα! Και δεν είμαι καπνιστής!
😉
Delete