Αγοράστε σουλτανίνα που δεν έχει κουκούτσια, αν δε θέλετε μια να μασάτε και μια να φτύνετε κουκούτσια. Δεν είναι σικ άλλωστε!
Πάμε;Που να πάμε;
Ε, για τη συνταγή ντε!
Αααα ναι! Πάμε!
Τι χρειαζόμαστε:
1 κιλό σταφύλι σουλτανίνα (τώρα αν εσείς βάλτε κάποιο με κουκούτσια, it’s your fault)
750 γρ. ζάχαρη
1/2 φλυτζάνι νερό
χυμό από μισό μικρό λεμόνι
βανίλια ή ακόμα καλύτερα ένα κλωνί αρμπαρόριζα
προαιρετικά: αμύγδαλα ξεφλουδισμένα
Τι κάνουμε;
Δόξα το Θεό καλά!
Καλέ με το σταφύλι εννοώ!
Α μάλιστα!
Τι κάνουμε:
Καθαρίζουμε τις ρόγες, τις πλένουμε, τις στραγγίζουμε.
Βράζουμε το σταφύλι, το νερό και τη ζάχαρη για 5-10 λεπτά και αποσύρουμε από τη φωτιά.
Αφήνουμε για ένα 24ωρο και την άλλη μέρα το ξαναδένουμε σε δυνατή φωτιά. Προσέξτε γιατί φουσκώνει και στις 2 φορές.
Όταν είναι έτοιμο, προσθέτουμε το χυμό λεμονιού (για να μη ζαχαρώσει), τη βανίλια ή ακόμα καλύτερα την αρμπαρόριζα (δεν έλειπε από το κυδώνι και το σταφύλι της μάνας μου) και τα αμύγδαλα ξεφλουδισμένα.
Βλέπετε την αρμπαρόριζα στη φωτό. Δε σας θυμιζει γεράνι; Ανήκουν στην ίδια οικογένεια!
TIPS:Τι σημαίνει «δένουμε» καλέ; Για πες και σε μένα που δεν ξέρω!
Δένουμε το γλυκό σημαίνει ότι το βράζουμε έτσι ώστε το σιρόπι να μην είναι σαν νερό αλλά να μη γίνει και πηχτό σαν μέλι. Μην ξεχνάτε ότι το σιρόπι στα γλυκά όταν κρυώσει, σφίγγει λίγο, Μπορεί λοιπόν εμείς να το βλέπουμε ακόμα ελαφρύ όσο βράζει και είναι ζεστό, αλλά όταν κρυώσει να είναι μια χαρά.
Αν παρόλα αυτά σας γίνει αραιό, λίγο βράσιμο ακόμα ή λίγη ζάχαρη ακόμα, θα κάνει τη δουλειά.
Αν βγει πολύ πυκνό, λίγο νεράκι και μια βράση στη φωτιά θα το κάνει να μετανιώσει που έπηξε!
Για το θέμα του μουχλιάσματος, θα πούμε άλλη ώρα. Αν το γλυκό σας πάντως δε δέσει σωστά είτε θα μουχλιάσει (αν είναι πολύ αραιό), είτε θα ζαχαρώσει (αν είναι πολύ πυκνό. Και στις δύο περιπτώσεις όμως, υπάρχει λύση!
Σε περίπτωση που βάλετε σταφύλι με κουκούτσια, με το βράσιμο τα κουκούτσια θα ανεβούν στον αφρό και θα τα βγάζετε με τρυπητή κουτάλα. Παρόλα αυτά, θα υπάρχουν κουκούτσια γιατί είναι αδύνατον να τα ψαρέψετε όλα!
Σας τα είπα δύσκολα; Μην τσιμπάτε καλέ! Πάρτε σταφύλι και φτιάξτε το!
Καλή επιτυχία!
χαχαχααχ, σημερα εκανε η γυναικα μου το ιδιο γλυκο.
ReplyDeleteΓια την ακριβεια σημερα το τελειωσε. Θα τη ρωτησω για τη συνταγη να δω αν κανατε παρομοια.
:)
Καλο βραδυ!!!
Καλε την ιδια σκεψη ειχαμε ολες;;;
ReplyDeleteΕχω προγραματισει για αυτην την εβδομαδα που θα λειπουν τα παιδια στο σχολειο να φτιαξω το γλυκο μου.
Και εχω να πω πως δεν τρωγεται μονο με το γιαουρτακι!
Στο ψωμι μαζι με βιταμ να δεις ωραιο που ειναι!!!!!
Αντι για μαρμελαδα. ΑΧ!!!!!
με γειες το καινούργιο εργαστηρι :)
ReplyDeleteτο σταφύλι τύπου "φραουλα" δίνει υπέροχο γλυκό! όμως τα κουκουτσια are an issue, πρεπει να τα βγαζεις ένα ενα...
η φωτό ειναι μιαμ :)
Βρε παιδί..!!
ReplyDeleteΤι να κοιτάξω..λιγοψύχησα..
Τόσο λαχταριστό!!!
Καλά..και η αρμπαρόριζα;
Μέχρι εδώ έφτασε η μοσχοβολιά!
Να τρως μια κουταλίτσα και για το ξενάκι..ε;
Φιλιά!
Αντώνη, είναι η εποχή του! Είναι να μην κάνεις;
ReplyDeleteΠουαντερί καλωσήρθες. Κι εσύ σταφυλάκι ε; Αχ..σε ψωμί...αχ!
Μαγισσούλι, ευχαριστώ!
Ναι, τα άλλα σταφύλια κάνουν ωραίο χρώμα αλλά ποιος καθαρίζει με τσιμπιδάκι ένα ένα τα κουκούτσια;
Μαρελντίτα, στείλε διεύθυνση και θα το τρως σε λίγες μέρες! Φιλιά!
αγαπημένο γλυκό! ετσι το φτιάχνω και γω - με αρμπαροριζα απο τον κήπο !!
ReplyDeleteκαλή αρχή στο μπλογκ σου, εύχομαι τα καλύτερα !!! συγχαρητήρια !!
Μμμμμμμμ!!!!!!
ReplyDeleteαχ ναι! και μετά το σταφύλι ο μούστος έτσι;) αρμπαρόριζα και αμύγδαλα είναι must. Βάλτε κι από αυτό στο δέμα μου πλιζ!:)))
ReplyDeleteΜε γεια η καινούρια σελίδα Deli,βλέπω είναι όλο νοστιμιά(όνομα και πράγμα).
ReplyDeleteΑπό τα πιο αγαπημένα το σταφύλι-φρούτο και γλυκό.
Αρμπαπόπιζα ψάχνω να βρω,γιατί ο "παντογνώστης"σύζυγος ξερίζωσε μια μικρή,που υπήρχε,την πέρασε για αγριόχορτο(ρίξαμε ένα τράκο...)
αρμπαρόριζα πού βρίσκουμε;
ReplyDeleteπαει θαυμα με τα γλυκα του κουταλιού...
Πω πω με πέθανες!!! Λατρεύω το γλυκό σταφύλι (και όλα τα γλυκά του κουταλιού εδώ που τα λέμε...)
ReplyDeleteκαλέ αυτο το blog τωρα το πηρα ειδηση!
ReplyDeleteπολύ μ' αρέσει
(κι εκτιμώ ιδιαιτερως που εχει και ενεργά rss, γιατί στο hungry γκρινιάζω αδίκως: δεν τα ενεργοποιουν αχχχ)
γλυκο σταφύλι, φτιάχνω άψογο, έκανε η γιαγιά κι εγώ διπλα χάζευα :ΡΡ
καλο βραδυ
(παω να ερευνησω και τις υπολοιπες αναρτήσεις :))
Maria B, σ'ευχαριστώ!
ReplyDeleteΤρελοτουρίστρια τι έπαθες; :-)))
Χαρτ, δεχόμεθα και παραγγελίες!
Ελένη ευχαριστώ! Αρμπαρόριζα πρέπει να αποκτήσω κι εγώ δική μου γιατί ήταν δανικό το κλωνί!
Κουκ, εγώ θα βρω από φίλη και θα φυτέψω ή θα πάρω από φυτώριο. Τώρα ήταν πεσκέσι το κλωνί γιατί ούτε εγώ έχω γλάστρα!
Σοφία άγγιξα τις ευαίσθητες χορδές σου; Κι εγώ τρελαίνομαι για γλυκά του κουταλιού τα οποία τρώω μόνο εγώ μέσα στο σπίτι και ζουν για λίγο. Πάντα έχω γλυκό κουταλιού εποχής!
Μαριλένα, είναι μόλις μιας εβδομάδας! Για εξήγησε κι εμέ της ασχέτου τι είναι τα ενεργά rss;
το πορτοκαλί εικονίδιο που βλέπεις πανω πανω στη μπαρα στην οθόνη, αν το πατήσεις, κανεις εγγραφή το μπλογκ που σ' ενδιαφέρει. οσάκις λοιπόν ανεβάζει (ο εγγεγραμμένος) καινουριο ποστ, τότε μαυρίζει και σε ειδοποιεί πως εχει καινουρια αναρτηση.
ReplyDeleteέτσι, δε χρειάζεται να επισκεπτεσαι ένα-ενα τα blogs που θέλεις, ουτε να ανοιγεις σελιδα με τον reader.
στο hungry το εικονίδιο ειναι γκρι, δηλαδη, απενεργοποιημένο.
στο δικό μου μπλογκ, εκει που γραφει "κλικ" ειναι δίπλα το εικονιδιο των rss, γι' αυτους που δεν χρησιμοποιουν internet expoler, αλλά κάτι άλλο κι ετσι δεν εχουν το εικονιδιο στη μπαρα.
αν τα "ειπα" μπερδεμένα, πεσ' μου, να σου γραψω την εξήγηση ειδικου (Χρονη) που ασφαλώς θα ειναι πολυ πιο κατανοητή :))
Τα κατάλαβα (γιατί είμαι πανέξυπνη φυσικά :-p ) αλλά έχω απολίες καλέ κυλία.
ReplyDelete1) εγώ στο χάνγκρυ γιατί το βλέπω περτικαλί;
2)και αν εσύ κάνεις σε 20 μπλογκ το ίδιο, ή έστω μόνο σε ένα, που σου εμφανίζεται ότι έβαλε κάποιος νέο ποστ; Που ενημερώνεσαι αν όχι από τον reader?
Χρησιμοποω μοτζιλα by the way
μαθηματάκι μυρίστικα κι έτρεξα η φιλομαθής άσχετη:) κι εγώ γκρι το βλέπω το εικονίδιο στο χάνγκρυ. κατα τ'άλλα, άρχισα τα πειράματα γιατί από θεωρία δεν κατάλαβα πολλά:)
ReplyDeleteλοιπόν, κόρες φιλομαθείς, σε καμμιά ώρα
ReplyDelete(που θα ειναι εις θέσιν να απαντήσει ο ειδικος)
θα επανέλθω και θα λυσω οοολες τις απορίες.
Δεν υπάρχει χρονιά που δεν θα κάνω γλυκό σταφύλι (με σταφίδα), πάντα σε απίστευτες ποσότητες, δεδομένου ότι και απίστευτα γρήγορα εξαφανίζεται;-)
ReplyDeleteΝομίζω από τα ωραιότερα γλυκά κουταλιού είναι το σταφύλι.
Μαριλένα μου το hungry for life έχει την παλιά version του blogger, κι έτσι είναι αδύνατον να γίνει η ενεργοποίηση που ζητάς. Μην συγκρίνεις με τους καινούριους bloggers, τελείως άλλο πράγμα.
Νομίζω στο είχαμε πει και παλιότερα που το είχαμε ξανασυζητήσει, δεν είναι ότι δεν θέλουμε να το κάνουμε ούτε ότι θέλουμε να "γκρινιάζεις". Απλά με την μορφή του blogger που διαθέτει το Hungry For Life δεν γίνεται.
αχ βρε Ελενα, με την ελαττωματική μνήμη που έχω, μερικες φορές, ολο χαζά κανω..
ReplyDeleteναι, το έχουμε ξανασυζητήσει
(τις πρωτες φορές που ηρθα στο hungy), αλλά προφανώς, η αιτία, σβύστηκε απο το μυαλο μου.
δικιο εχεις, με συγχωρεις.
Aαααχχχ, η δικιά μου μνήμη να δεις χα χα χα
ReplyDeleteΦιλάκια:))
kiki, δεν ξερω γιατι το βλεπεις πορτοκαλί.
ReplyDeleteτώρα, μπορείς να γραψεις οσα μπλογκς θέλεις.
επανω αριστερά στη μπαρα
υπάρχουν δυο αστεράκια, τα οποια εχουν τρεις κατηγορίες:
1.αγαπημένα
2.τροφοδοσίες
3.ιστορικό
τα rss βγαινουν ως λιστα στις "τροφοδοσίες" με γραμματα κανονικά.
μόλις ανεβεί ένα ποστ σε κάποιο μπλογκ, τοτε τα γραμματα μαυρίζουν και καταλαβαίνεις ότι υπάρχει νέα ανάρτηση.
αυτό ειναι χαρακτηριστικό του explorer στην τελευταία έκδοση.
με τον μοτζίλα, δεν υπαρχει κάτι τετοιο, δυστυχώς.
(ή τουλαχιστον δεν το ξερουμε εμεις, γιατί εκτός της Ελενης, δεν εχουμε μοτζιλα)
Μαριλένα να είστε καλά που μου ανοίξατε τα μάτια:) και γλυκό σταφύλι έμαθα και νέα computer skills!:))
ReplyDeleteHeart ζω με τον ειδικό, που πρακτικά σημαινει: ό,τι θέλετε στη διάθεση σας :))
ReplyDeleteΕλενα, φιλάκια κι από μενα :))
Μια και το μπλογκ είναι καινούργιο, θα έλεγα να σκεφτείς να έβαζες σε εφαρμογή την επαναστατική μέθοδο της αποστολής ντιλίβερι των προτεινομένων συνταγών...( Ειδικά αυτή την εποχή που μόνο με το δεξί δεν μπορώ να επιχειρήσω καμία συνταγή!! )
ReplyDeleteΠωωωωω...καλέ τι κατεβατό προκάλεσα με την ερώτησή μου;;;
ReplyDeleteΛοιπόν...επειδή από τα ...ομαδικά μαθήματα κανείς δεν έχασε, και επειδή ξέρετε μερικές μερικές πόσα μπορείτε να μάθετε από μένα (χεχε), να σας ενημερώσω κι εγώ με τη σειρά μου για κάποια πράγματα.
Μαριλένα με την ασθενή μνήμη...όντως το είχες αναφέρει στο χάνγκρυ (το ενθυμούμαι) και όντως πρέπει να σου είχαν πει για την παλιά βέρσιον (το ενθυμούσαι;). Πολλά από τα τεχνικά προβλήματα που είχαμε στο χάνγκρυ οφείλονταν στον απλό λόγο ότι το είχαμε κάνει με την παλιά βέρσιον και αν αλλάζαμε σε καινούρια χάνονταν ωραία πράγματα, όπως οι κατηγορίες των θεμάτων και γι' αυτό ποτέ δεν προχωρήσαμε σε νέα βέρσιον. Η νέα βέρσιον που το έκανα εγώ, είναι πιο φιλική σίγουρα αλλά χάνεις κάποια θετικά της παλιάς.
Όπως σας είπα χρησιμοποιώ motzila firefox γιατί είχα βαρεθεί να χάνω ποστ και σχόλια τα οποία ποτέ δεν ανέβαιναν. Για κάθε σχόλιο, πριν πατήσω να ανεβεί, έπρεπε να το κάνω copy γιατί 7 στις 10 χανοταν. Τώρα αυτό το έχω ξεχάσει εδώ και ενάμιση χρόνο που χρησιμοποιώ μοτζίλα.
Στο μοτζίλα λοιπόν, με αφορμή τη σημερινή κουβέντα, είδα ότι το χάνγκρυ έχει ενεργοποιημένο το περτικαλί rss εικονίδιο, ενώ στον εξπλόρερ είναι απενεργοποιημένο. Καλό; Να γιατί μοτζίλα και ξερό ψωμί!
και τώρα πάμε στα ειδικά:
Χαρτ, εγώ είμαι φανατική της πράξης και ουχί της θεωρίας. Πιο πολλά μαθαίνεις έτσι...
Έλενα, συμφώνησα ήδη και έχεις δίκιο σ΄αυτό που λες. Πάντα είχαμε αυτό το πρόβλημα της παλιάς βέρσιον. Όσο για το σταφύλι, χτες έφτιαξα άλλο ενάμιση κιλό, διότι το 1ο μου το πήρε ένας φίλος ΌΛΟ! (όχι ο Μάνεσης, χαχαχα)
Μαριλένα, αν μου πεις ότι με την ιδια ευκολία που "γράφω" ένα μπλογκ, με την ίδια ευκολία το ξεγράφω, θα σου δώσω ένα διαδικτυακό φιλί! (και κάτι για τη μνήμη, χεχε)
Χαρτ, βρε λες αυτό να εννοούν λέγοντας e-learning??? χαχαχαχαχα!
Μαριλένα, έχω κι εγώ έναν ειδικό εδώ δίπλα, αλλά στο blogging ο ειδικός εδώ μέσα είμαι εγώ!
Διονυσάκη μου, τα γλυκά μου και τα καλούδια μου έχουν ταξιδέψει απί την Αμερική και τη Γερμανία, μέχρι τη Θεσσαλονίκη ακι την Κρήτη. Γιατί όχι και στην Αθήνα;
Όσο για το χεράκι, είναι μια καλή ευκαιρία να δεις πόσα κάνουν οι μανούλες με μόνο ένα χεράκι όταν κάνουν μωρά. Περαστικούλια καλέ μου! Περιμένω δ/νση!
kiki, τι ωραίο, τι συναρπαστικά χορταστικό σχόλιο! :))))
ReplyDeleteναι, βεβαιως το θυμήθηκα τελικά, αλλά μετά, το εσβυσα απο τη μνημη μου
(αν και -αν δεν κάνω λαθος- ξαναείπα για τα rss, καθότι, δε μου 'φτανε με την πρώτη, έπρεπε να επαναλαμβάνομαι σταθερά!)
Κική μου, δεν καταλαβα τι εννοείς, με το να ξεγράψεις ένα μπλογκ.
επισης να προσθέσω πασιχαρής, πως οταν κάνω διάφορα κουλά, τύπου βλέπε παραπάνω, μη με παρεξηγείτε, γιατί καταλαβαίνετε νομιζω: η πρόθεση μου πάντα ειναι η καλύτερη
(και μην ακουσω την παροιμια με τι είδους προθέσεις ειναι στρωμένος ο γνωστός δρόμος, ε; :ΡΡ)
Dear Marilena, εννοώ το εξής:
ReplyDeleteΒάζω ένα μπλογκ για να βλέπω πότε βάζει ποστ. Μετά από 2 μήνες, δε γουστέρνω άλλο να βλέπω τι ποστ βάζει. Μπορώ να το βγάλω από το rss?
Την καλή σου πρόθεση καλή μου τη γνωρίζουμε όλοι. Μην απολογείσαι!
ειναι το ενοχικό μου, ασε..
ReplyDeleteλοιπον, φυσικά μπορείς εξ ισου εύκολα:
πηγαινεις στη λίστα των rss, διαλέγεις αυτο που δεν θελεις, δεξί κλικ, διαγραφή και "έτοιμη" :))
Σου στέλνω λοιπόν το φιλί που σου έταξα: ΣΜΑΚ!
ReplyDeleteΚι ένα κλωναράκι αρμπαρόριζα απλά να μπήξετε στο χώμα, θα πιάσει. Μοσχοβολάει και είναι χρήσιμη και όμορφη!
ReplyDeleteΘαύμα δείχνει το γλυκάκι σου Κικίτσα μας!
kiki πρωινό φιλί; τι καλά;
ReplyDeleteανταποδίδουμε :))
όντως, η αρμπαρόριζα πιάνει αμέσως κι ειναι ομορφη.
αλλα, χρειάζεται συχνά κλάδεμα, γιατί γίνεται όλο κορμο και λιγοστεύει το πράσινο της (η δική μου τουλάχιστον).
καλημερα
Elie, λογικό μου ακούγεται αφού και το γεράνι με την ίδια ευκολία πιάνει. Θα το κάνω σύντομα.
ReplyDeleteΕυχαριστώ. Και στη γεύση ακόμα πιο θαύμα έγινε.
Μαριλένα, αφού το υποσχέθηκα το φιλί!
Θα προσέξω το κλάδεμα λοιπόν.
Αρμπαρόριζα χρησιμοποιούσε και η συχωρεμένη η γιαγιά μου! Μπαρμπαρόριζα την έλεγε!
ReplyDeleteΤρελαίνομαι για γλυκά του κουταλιού! Αραγε θα το πάρω ποτέ απόφαση να φτιάξω κιόλας;
Πέννυ κι εγώ τρελαίνομαι για γλυκά κουταλιού!
ReplyDeleteΧαίρομαι για αυτό! Μπορώ να ελπίζω ότι θα μάς γράψει σιγά σιγά και άλλες τέτοιες συνταγές! Μου αρέσει πολύ αυτό το μπανεράκι στη βάση του ιστολογίου σου!
ReplyDeleteΠέννυ θα μπουν πολλά γλυκά κουταλιού και παραδοσιακές συνταγές.
ReplyDeleteΕυχαριστω για τα καλά λόγια :-)))
μια ερωτησούλα...
ReplyDeleteτο γλυκο οταν το βραζουμε πρεπει και να το ξαφρίσουμε;;
ρωτω γιατι οταν το τελειωσα ειχε κατι ασπρες πετσουλες...επρεπε να ξαφρισω νωριτερα;
ιωαννα
μια ερωτησούλα...
ReplyDeleteτο γλυκο οταν το βραζουμε πρεπει και να το ξαφρίσουμε;;
ρωτω γιατι οταν το τελειωσα ειχε κατι ασπρες πετσουλες...επρεπε να ξαφρισω νωριτερα;
ιωαννα
Ναι Ιωάννα μου. Όλα τα γλυκά κουταλιού θέλουν ξάφρισμα...
ReplyDeleteμε το συμπάθεια αλλά αυτές οι άσχετες χαριτωμενιές σε συνδυασμό με το μαύρο φόντο άσπρα γράμματα κάνουν το κείμενο εκνευριστικά δυσανάγνωστο. Δεν είμαστε παιδάκια, λίγος σεβασμός στον αναγνώστη.
ReplyDeleteΜπορεις πάντα να πας σε πιο σχετικές χαριτομενιές αλλού, με λευκό φόντο για να μην κουράζεσαι.
ReplyDeleteΕφτιαξα το γλυκό χθες αλλά σήμερα που το δοκίμασα ήταν σκέτη αποτυχία... Η γεύση της αρμαρόριζας είναι τόσο έντονη που καλύπτει όλες τις άλλες. Υπάρχει τρόπος να σωθεί το γλυκό ή να φτιάξω άλλο;
ReplyDeleteΜα πόσο έβαλες; Ένα κλωναράκι βάζουμε! Εγώ θα έφτιαχνα άλλο λίγο γλυκό χωρίς αρμπαρόριζα και θα τα ανακάτευα.
ReplyDeleteΜάλλον αυτό θα δοκιμάσω. Έβαλα 2 φύλλα για ένα κιλό σταφύλι.Ευχαριστώ για την γρήγορη απάντηση.
ReplyDelete