Φαγητό στην Κομοτηνή: Σουλτάν Τεπέ. Οι γεύσεις της Ανατολής

Όταν πας σε ένα ξένο μέρος και σε ξεναγούν φίλοι που ζουν εκεί, το πιθανότερο είναι να σε πάνε στα καλύτερα και πιο σουξεδιάρικα μαγαζιά του τόπου. Για καλή μου τύχη η κουμπαρούλα μου φρόντισε να δοκιμάσω διάφορες γεύσεις από μαγαζιά της Κομοτηνής. Και επειδή τα 2-3 μαγαζιά στα οποία φάγαμε ήταν τέλεια, θα σας δείξω τι φάγαμε, παρόλο που είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν περισσότερα από 3 καλά μαγαζιά στην Κομοτηνή. Ελπίζω σύντομα να έχω την ευκαιρία να ξαναβρεθώ εκεί και να δοκιμάσω κι άλλα φαγητά.

Στο Σουλτάν Τεπέ μπορεί να γευτεί κάποιος γεύσεις της Ανατολής. Διάφορα είδη κεμπάπ, γιαουρτλού, λαχτματζούν κλπ. Όχι μόνο τούρκικη κουζίνα αλλά και λιβανέζικη κλπ. Το σέρβις ήταν ικανοποιητικότατο, φιλικοί και οι τιμές απ' ό,τι πρόλαβα να δω νορμάλ. Αν κρίνουμε από  το γεγονός μάλιστα ότι κάνει εβδομαδιαία φοιτητικές βραδιές, είναι σίγουρα προσιτές οι τιμές. Τα φαγητά όλα όσα δοκίμασα μου άρεσαν. Και δεν ήταν ένα και δύο. Η παρέα ξεκίνησε με 8 άτομα και στη συνέχεια προστέθηκαν άλλα τόσα, οπότε είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε διάφορες γεύσεις. Ξεκινάω να σας τα δείχνω και όσα θυμάμαι το όνομά τους θα τα γράφω. Όταν υπάρχει foodblogger στην παρέα ξέρετε τι συμβαίνει ε; Δεν τολμάει να ακουμπήσει κανένας τίποτα αν δεν φωτογραφηθεί πρώτα! Από δίπλα είχα ένα χαρτί και σημείωνα τα ονόματα των φαγητών :-)

 Ταμπουλέ. Ήταν εξαιρετικό!

Το χειροποίητο ψωμάκι του μαγαζιού. Κάτι παραπάνω από νόστιμο!

Αυτό το πιάτο δεν το φάγαμε, αλλά με άφησαν να το φωτογραφήσω. Ήταν ευγενέστατοι οι άνθρωποι :-) Ήταν Ποικιλία Σουλτάν Τεπέ (ποικιλία κρεατικών)  και στη μέση υπήρχε η φλόγα που βλέπετε. Το μαγαζί είχε βιτρίνα στην κουζίνα και μπορούσες να δεις τι ετοιμάζουν ανά πάσα στιγμή.

Πουφ! Ένα τέλειο πιτοψωμάκι που το έτρωγες για πλάκα ;-)

Τσιτίρ κοτόπουλο.

Αυτά τα δύο υπάρχει περίπτωση να έχω μπερδέψει τα ονόματα για το ποιο είναι ποιο, οπότε τα δείχνω και τα δύο μαζί. Φυστικλί (με φυστίκι) και Άδανα (με καυτερή πιπεριά).

Νομίζω ότι αυτό ήταν απλώς σουβλάκι κοτόπουλο που πήραμε για τη μικρούλα της παρέας.

Κεμπάπ με μελιτζάνα. Ωραίο επίσης!

Μελιτζανοσαλάτα: ΤΕΛΕΙΑ!

Καβουρμάς. Βοδινό κρέας (συχνά και πρόβειο ή σε συνδυασμό) βράζεται στο ζουμί του και με αυτό φτιάχνουν κάτι σαν αλλαντικό που συντηρείται για καιρό. Γκουρμεδιά της ευρύτερης περιοχής της Θράκης. Εδώ ήταν σερβιρισμένο με τυρί και πιπεριές.

Γιαουρτλού. Παρόλο που δεν είμαι και πολύ φαν του κρέατος, ήταν νόστιμο!

Τέλος να σας πω ότι θετικό του μαγαζιού ήταν ότι το προτιμούσαν και οι ντόπιοι και επίσης, οι ντόπιοι που ήξεραν, συνόδευαν τα καυτερά φαγητά τους με ξινόγαλα. Το ξινόγαλα, κυκλοφορούσε σε όλα τα τραπέζια. Το μόνο που δεν πρόλαβα να δοκιμάσω ή να δω αν κερνούσε το μαγαζί, ήταν γλυκό στο τέλος, κι αυτό γιατί ίταν γίναμε πολλοί, φύγαμε οι πρώτοι για να χωρέσουν οι δεύτεροι.
Αν βρεθείτε στην Κομοτηνή επισκεφτείτε το. Είναι σε κεντρικότατο σημείο.