Thursday, December 30, 2010

Γλυκό με πορτοκάλια

Διαλέγω να κλείσω αυτή τη χρονιά, με ένα γευστικό, εποχιακό, φρουτένιο και ελαφρύ γλυκάκι. Μετά από τόσα παραδοσιακά γλυκά που έχουμε όλοι γευτεί αυτές τις μέρες, ένα ελαφρύ γλυκό που θα μας δροσίσει μετά τα συνήθως βαριά γιορτινά γεύματα, είναι ιδανικό! Η συνταγή για το πορτοκαλένιο γλυκό, είναι της φίλης μου της Πέννυς. Συνταγή και σχόλια, δικά της.

Εγώ από την πλευρά μου, σας εύχομαι καλή γευστική χρονιά, με υγεία πάνω απ' όλα, γιατί η καλή υγεία, είναι κάτι που όλοι θέλουμε, αλλά η καθημερινότητα μας κάνει να το ξεχνάμε και να έχουμε άλλες προτεραιότητες. Καλή υγεία εύχομαι σε όλους!

Délice à l'orange (Πορτοκαλένια γλύκα ή Πορτοκαλόπιτα ή Πορτοκάλι με πορτοκάλι..)
Υλικά:
2 κουτιά ζελέ πορτοκάλι [εγώ δεν βρήκα στη Ζάκυνθο και χρησιμοποίησα ζελέ λεμόνι που έγινε το ίδιο εξαιρετικό! ]
1 1/2 ποτήρι νερό + 1 1/2 ποτήρι χυμό πορτοκάλι

1 κιλό πορτοκάλια {ζακυνθινά ή δυνατόν - μετά από test-drive εγκρίνονται παμψηφί!}
400 γρ. ζάχαρη
1 φλυτζάνι νερό
1 λεμόνι {from Zante of course!}

Προετοιμασία:
1. Ξεφλουδίζουμε τα πορτοκάλια και κόβουμε τις φλούδες λεπτές λωρίδες.
2. Για να τις ξεπικρίσουμε τις βράζουμε 2 φορές με λίγο νερό για 10 λεπτά , ξεζουμίζοντας κάθε φορά και προσθέτοντας φρέσκο νερό.
3. Μετά το ξεπίκρισμα τις βράζουμε με τα 400γρ. ζάχαρη, 1 φλ. νερό και το λεμόνι για ένα τέταρτο της ώρας περίπου.
4. Ετοιμάζουμε το ζελέ με το 1,5 ποτήρι νερό +1,5 ποτήρι χυμό πορτοκαλιού και το βάζουμε στο ψυγείο μέχρι να γίνει σαν "μελάτο αυγό".
5. Κόβουμε τη σάρκα των πορτοκαλιών σε πολύ μικρά κομμάτια [σαν μεγάλα ζάρια] .
6. Οταν όλα είναι έτοιμα βάζουμε σε πυρέξ διαδοχικά τα κομμάτια από τη σάρκα πορτοκαλιού,το ζελέ που δεν έχει πήξει ακόμη και από πάνω τις
γλασαρισμένες στη ζάχαρη πορτοκαλόφλουδες σε ψιλοκομμένες μπατονέτες.
7. Παραμένει στο ψυγείο 2 ώρες τουλάχιστον και αφού διακοσμήσουμε την επιφάνεια ανάλογα με την εποχή ή τη γιορτή σερβίρουμε στη θέση του
φρούτου ή της φρουτοσαλάτας και όχι μόνο...!

Είναι από τα πιο δροσιστικά επιδόρπια που έχω δοκιμάσει ειδικά μετά από ένα βαρύ, πλούσιο γεύμα! Πορτοκαλένια φιλιά! :-*

Το γλυκάκι το έχω δοκιμάσει κι εγώ και είναι πραγματικά πολύ δροσιστικό. Μην περιμένετε πως θα βγαίνει ατόφιο κομμάτι καθώς το κόβετε. Είναι όντως σαν ζελεδένια φρουτοσαλάτα!

Καλή χρονιά σε όλους!

Wednesday, December 29, 2010

Πρόσκληση

Το χορευτικό συγκρότημα Φιόρο του Λεβάντε, μέλος του οποίου έχω την τιμή να είμαι κι εγώ, επιτέλους απέκτησε γραφείο και σας προσκαλεί στα εγκαίνιά του, σήμερα το απόγευμα, στις 6.30, στο Ξενοδοχείο Ξενία! Ελάτε να εγκαινιάσουμε μαζί το χώρο μας, με παραδοσιακές νοστιμιές, φτιαγμένες από τα μέλη του συγκροτήματος. Θα σερβίρουμε φυτούρα, κουλούρα και ζακυνθινό καλαμπομαγέρεμα από τα χεράκια μου :-)

Μία μέρα στο Αγρίνιο, στο εστιατόριο Ηλιάστρα

Η προχτεσινή μέρα, ήταν η μέρα αφιερωμένη στο Αγρίνιο. Μετά από πρόσκληση των ιδιοκτητών της Ηλιάστρας, του Νεκτάριου και της Χαράς, μέσω του φίλου μου του Βασίλη που είναι σεφ εκεί, πήγα στο εστιατόριό τους, για να παρουσιάσω τα βιβλία μου και να μαγειρέψουμε μαζί με το Βασίλη και το Γιάννη.


Νομίζω ότι και οι τρεις ξεχωριστά, αλλά και ανά δύο, είχαμε ονειρευτεί να μαγειρέψει ο ένας για τον άλλον κάποια στιγμή. Κανένας όμως δεν περίμενε να βρεθούμε και οι τρεις μαζί, μέσα σε μια κουζίνα! Για μένα, ήταν κάτι παραπάνω από μια ονειρική εικόνα, που την σκεφτόμουν με δέος. Η μαγειρική στην κουζίνα του σπιτιού μας, διαφέρει κατά πολύ από τη μαγειρική σε μια επαγγελματική κουζίνα. Όχι (μόνο) επειδή έχεις να κάνεις με επαγγελματικά μηχανήματα που λειτουργούν εντελώς διαφορετικά, αλλά είναι εντελώς διαφορετικό να οργανώνεις μαγείρεμα για 4 άτομα και άλλο να οργανώνεις φαγητό από 10 έως 50 άτομα, χωρίς να ξέρεις απαραίτητα τον ακριβή αριθμό! Εκεί εγώ υποκλίνομαι σε όλους αυτούς που δουλεύουν σε τέτοια μαγαζιά! Βέβαια, εμείς εκεί δεν μαγειρέψαμε έτσι. Κάναμε μόνο συνταγές από το Ψωμιά και ζύμες και δείξαμε τι μπορούμε να κάνουμε από το Λικεράκια και σερμπέτια με τα λικέρ, πέρα από το να τα πιούμε.

Αν ζείτε στο Αγρίνιο και δεν έχετε πάει στην Ηλιάστρα (που αμφιβάλλω), τότε απλά χάνετε...
Αν δεν ζείτε στο Αγρίνιο και σας βγάλει ο δρόμος σας προς τα κει, τότε επιβάλλεται να πάτε!
Έμεινα άφωνη όταν συνειδητοποίησα πόσο όμορφο ήταν το εστιατόριο! Όλα τα υλικά φυσικά. Ξύλο, σίδερο, πέτρα, με βασικό στοιχείο διακόσμησης τον καπνό, αφού παλιά, το μέρος ήταν χώρος επεξεργασίας καπνού. Οι ιδιοκτήτες, Νεκτάριος και Χαρά, έχουν δώσει ολόκληρο το είναι τους για να δημιουργήσουν αυτό το ζεστό χώρο, που δεν ξέρω αν οι φωτογραφίες είναι ικανές να αποδώσουν. Η ατμόσφαιρα ζεστή, ο φωτισμός ο κατάλληλος, η μουσική τέλεια.

Ένας όμορφος χώρος, δένει ακόμα πιο τέλεια, όταν δουλεύουν μέσα οι κατάλληλοι άνθρωποι. Ο Βασίλης Λεωνίδου, ο σεφ του μαγαζιού, ήταν η καταλληλότερη επιλογή γι΄ αυτό το χώρο. Ο Βασίλης είναι σεμνός, μετριόφρων, σεβαστικός, με πολλές γνώσεις, στοιχεία που μου αρέσουν στους ανθρώπους και θα τον πάνε ακόμα πιο μπροστά. Σαν συμπλήρωμα αυτό τον καιρό, εκεί δουλεύει και Γιάννης Γιαννούτσος, ένας ικανότατος σεφ με μεγάλη φαντασία και άνεση στην κουζίνα. Οι δύο φίλοι, συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον και δημιουργούν υπέροχα πιάτα για τους πελάτες του εστιατορίου.

Κι έτσι, εγώ, είχα προχτές την τύχη να είμαι ανάμεσα σε όλα αυτά! Ανάμεσα σε ένα κοινό που ήταν φιλικό, σε φίλους με τους οποίους διασκεδάζαμε με αυτά που κάναμε, που πειραζόμασταν, που περνούσαμε ωραία!

Δύο τρεις ιδιαίτερες στιγμές από κείνη την ημέρα, ήταν ότι ανάμεσα στους φίλους που είχαν μαζευτεί, ήταν η Ιωάννα, συνάδελφός μου από το Αγρίνιο που ήταν και στην άλλη παρουσίαση, μια κυρία που είπε ότι παρακολουθεί το μπλογκ μου καθημερινά και η μεγαλύτερη έκπληξη απ' όλες, ήταν ότι η Βάνα, που την είχα γνωρίσει από τις Ντελισιέζ και είχαμε πιει καφέ μαζί πέρυσι το καλοκαίρι στην Πάτρα (αφού ζει εκεί), ήρθε ειδικά για την παρουσίαση στο Αγρίνιο. Ήταν η πιο μεγάλη έκπληξη της ημέρας!

Νομίζω πως ήδη είπα πολλά. Τα υπόλοιπα θα σας τα πουν οι φωτογραφίες.



Νεκτάριε, Χαρά, Βασίλη, Γιάννη, σας ευχαριστώ για όλα! Πέρασα υπέροχα και δεν μου έφτασε! Θα ήθελα να μείνω κι άλλο και να μιλάμε για ώρες...
Σας αφιερώνω το τραγούδι που σας αρέσει πολύ! Νίκο, ευχαριστώ για τη βοήθεια!



Κλείνω με ένα από τα τραγούδια που ακούγαμε προχτές και μου αρέσει πολύ! Το αστείο στην υπόθεση: Εδώ και λίγο καιρό, ο Βασίλης μου είχε στείλει αυτό το βίντεο να το δω και με έκπληξη είδα ότι στο 1.22 λεπτό του βίντεο, έχει μια φωτογραφία δική μου!
Το ακόμα πιο αστείο στην υπόθεση, είναι ότι σήμερα που έψαχνα να βάλω ένα τραγούδι που μου αρέσει για να το αφιερώσω στα παιδιά, χωρίς να θυμάμαι ότι σ αυτό το βιντεάκι είμαι κι εγώ μέσα, διάλεξα πάλι το συγκεκριμένο!



Φιλαράκια, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη μέρα που περάσαμε μαζί!

Monday, December 27, 2010

Μπούτι αγριογούρουνο στο φούρνο

Καλή εβδομάδα και χρόνια πολλά! Ελπίζω να περάσατε καλά τα Χριστούγεννα!

Το μπουτάκι αυτό, το είχα φτιάξει πέρυσι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και όπως φαίνεται θα το ξαναφτιάξω πάλι φέτος, ίσως με μικρές αλλαγές για δοκιμή. Αν δεν έχετε μπούτι από αγριογούρουνο, μην ανησυχείτε καθόλου! Αγριέψτε του εσείς και θα αγριέψει! Εξάλλου και το δικό μου που περιμένει στην κατάψυξη, νομίζω ότι είναι μίξη ήμερου με άγριου γουρουνιού, οπότε είναι μια χαρά!

Αν σας αρέσουν οι γλυκές γεύσεις πιο πολύ από ό,τι οι ξινές, παραλείψτε εντελώς το λεμόνι και βάλτε μόνο πορτοκάλια. Αρχικά, είχα βάλει περισσότερο λεμόνι και στο τέλος το γλύκανα με μέλι. Η συνταγή είναι διορθωμένη, αλλά αν εσείς δεν θέλετε λεμόνι, μην το βάλετε καθόλου Το πορτοκάλι και ο χυμός ανανά, είναι αρκετά όξινα.

Φωτογραφία καλύτερη δεν πρόλαβα να τραβήξω πέρυσι, γιατί με περίμεναν όλοι οι καλεσμένοι να το κόψω και να το φάμε! Ίσως φέτος τραβήξω καλύτερη!



Μπούτι αγριογούρουνο στο φούρνο
Υλικά
1 μπούτι αγριογούρουνο 4 κιλά
3 πορτοκάλια
1 λεμόνι
1 κονσέρβα ανανά με το σιρόπι του
1 κούπα άσπρο κρασί
2 κ. σ. μέλι
5-6 μπαχάρια
1-2 κ. σ. διάφορα πιπέρια
αρωματικό αλάτι (με μπαχαρικά και βότανα)
γαρίφαλα

Εκτέλεση
Φτιάχνουμε μαρινάδα με το κρασί, το μέλι, το χυμό του λεμονιού, το σιρόπι ανανά και το χυμό ενός πορτοκαλιού.
Βάζουμε το μπούτι σε ένα ταψί και το περιχύνουμε με τους χυμούς.
Προσθέτουμε το μπαχάρι και τα πιπέρια στη μαρινάδα.
Αλατίζουμε με αλάτι με μυρωδικά.
Αφήνουμε το κρέας να μαριναριστεί τουλάχιστον 6 ώρες, καλυμμένο με αλουμινόχαρτο, ενώ το γυρίζουμε αρκετές φορές στη διάρκεια του μαριναρίσματος. Αν έχετε τη δυνατότητα χρόνου, αφήστε το όλη νύχτα ή ένα 24ωρο.
Λίγες ώρες πριν το ψήσιμο, κάνουμε χαρακιές ρομβοειδείς στο μπούτι και με τη βοήθεια ενός σουβλιού, μπήγουμε στο κέντρο κάθε ρόμβου ένα γαρίφαλο.

Πριν το ψήσουμε:
Καθαρίζουμε τα 2 πορτοκάλια, τα κόβουμε ροδέλες και τα καρφώνουμε με τη βοήθεια οδοντογλυφίδων στην επιφάνειά του. Κάνουμε το ίδιο με μερικά κομμάτια ανανά. Τα υπόλοιπα κομμάτια, τα σκορπάμε στο ταψί.
Προσθέτουμε λίγο νερό στο ταψί.
Ψήνουμε, καλυμμένο πάντα με αλουμινόχαρτο, στους 100-120 βαθμούς, για 7-8 ώρες. Κατά τη διάρκεια του ψησίματος, ανοίγουμε και βρέχουμε το μπούτι με τα υγρά του, ανά 1-2 ώρες. Το τελευταίο μισάωρο, βγάζουμε το αλουμινόχαρτο για να πάρει χρώμα.

Αν το ζουμί του κρέατος στο τέλος, είναι πολύ και αραιό, το βγάζουμε και το αφήνουμε να βράσει σε ένα μεταλλικό σκεύος μέχρι να χάσει αρκετό από τον όγκο του.

Διορθώνουμε τη γεύση του με αλάτι ή ό,τι χρειάζεται. Σερβίρουμε με ρύζι ή όπως θέλουμε και...τι άλλο; Μα φυσικά ζεστό ζυμωτό ψωμί!

Σήμερα είναι η μέρα που θα πάω στο Αγρίνιο. Στις 6 το απόγευμα, στο Εστιατόριο Ηλιάστρα. Έψησα εδώ στο πατρικό μου κριτσίνια, παξιμάδια, μπισκότα με σιρόπι κανέλλας και έφτιαξα τρουφάκια με λικέρ ούζο. Φοβόμουν ότι δεν θα τα καταφέρω με ξένο φούρνο, αλλά τελικά, ήταν πιο εύκολο από το να τα έψηνα στο δικό μου (μόνο που ο δικός μου είναι πιο γρήγορος)! Τα υπόλοιπα, αύριο στο Αγρίνιο! Όσοι είσαστε κοντά, ελάτε να δοκιμάσετε τις νοστιμιές που θα έχω φτιάξει, μαζί με το Γιάννη και το Βασίλη!

Φιλάκια από Πάτρα!

Friday, December 24, 2010

Καλά Χριστούγεννα!

Φιλαράκια, σας εύχομαι καλές γιορτές! Να περάσετε τέλεια! Φιλιά από Πάτρα, με μια άκρως προβληματική σύνδεση!

Thursday, December 23, 2010

Τρουφάκια αμυγδάλου

Δεν μπορώ να φανταστώ τα Χριστούγεννα, χωρίς τρουφάκια! Σοκολατένια, αμυγδάλου, με μπισκότα, με φουντούκι! Τα συγκεκριμένα, έγιναν μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα να φτιάξω αμυγδαλόπαστα για ένα Christmas cake.

Το μίγμα ήταν πολύ χοντροκομμένο και δεν έκανε τη δουλειά που ήθελα. Το Christmas cake έγινε με άλλη αμυγδαλόπαστα που έφτιαξα, αλλά φέτος δεν πρόλαβα να το ποστάρω. Ας είναι. Επειδή όμως, η φιλοσοφία μου στην κουζίνα είναι να μην πετάμε (σχεδόν) τίποτα, η αποτυχημένη αμυγδαλόπαστα έγινε τρουφάκια αμυγδάλου. Το ποτό, μπορεί να αντικατασταθεί με άλλο, αν και το άρωμα πικραμύγδαλου, ταιριάζει απόλυτα!

Τρουφάκια αμυγδάλου
Υλικά
300 γρ. αμύγδαλα ασπρισμένα και αλεσμένα
300 γρ. άχνη ζάχαρη
1 βανίλια
1/3 κούπας λικέρ πικραμύγδαλο και νερό μαζί (μισό-μισό)
ζάχαρη άχνη ή κρυσταλλική επιπλέον

Εκτέλεση
Βράζουμε για 2-3 λεπτά τα αμύγδαλα σε νερό που τα καλύπτει και τα ξεφλουδίζουμε.
Τρίβουμε τα αμύγδαλα στο μπλέντερ.
Ανακατεύουμε σε μπωλ τα αμύγδαλα, τη βανίλια και την άχνη και προσθέτουμε σιγά-σιγά το λικέρ, μέχρι να έχουμε μια πάστα που πλάθεται και έχει απορροφήσει όλο το υλικό.
Πλάθουμε τρουφάκια στο σχήμα που θέλουμε και τα κυλάμε σε ζάχαρη άχνη ή κρυσταλλική.
Προσοχή, γιατί στεγνώνουν.

Να περάσετε πολύ ομορφα τα Χριστούγεννα, αν και επισήμως, θα σας ευχηθώ αύριο! Ελπίζω ο Αίολος, να με αφήσει να πάω στην Πάτρα για να περάσω τα Χριστούγεννα εκεί!

Wednesday, December 22, 2010

Η μικρή κουζίνα στο Αγρίνιο. Παρουσίαση βιβλίων και εδεσμάτων, 27 Δεκεμβρίου στο εστιατόριο Ηλιάστρα

Και πάνω που είπα "Ουφ! πάει κι αυτό! Τέλειωσε η παρουσίαση", ήρθε η πρόταση για δεύτερη παρουσίαση των βιβλίων μου. Η πρόταση έγινε από το εστιατόριο Ηλιάστρα, ένα στολίδι, όχι μόνο στο Αγρίνιο αλλά και σε ολόκληρη τη Δυτική Ελλάδα και το σεφ Βασίλη Λεωνίδου.
Με το Βασίλη, γνωριστήκαμε στο fb, μέσω του φίλου μου του Γιάννη, επίσης σεφ.

Έτσι, τη Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010 και ώρα 6 το απόγευμα, σας προσκαλώ στο Αγρίνιο, στο εστιατόριο Ηλιάστρα, να πιούμε μαζί τον καφέ μας ή το τσάι μας και να φέρουμε τη μαγειρική πιο κοντά μας. Θα φτιάξουμε μαζί λικέρ μανταρίνι, μανταρινότρουφες, cup cakes με λικέρ κακάο και θα απομυθοποιήσουμε τις δυσκολίες της παρασκευής ψωμιού και λικέρ, μέσα από κουβεντούλα.

Δίπλα μου θα έχω συμπαραστάτες, συνεργάτες και συνδημιουργούς όχι μόνο το Βασίλη που δουλεύει εκεί, αλλά και το Γιάννη, που θα δουλέψει κι αυτός για ένα διάστημα στην Ηλιάστρα. Πάλι έχω καταπιαστεί με πολλή δουλειά, πολύ κέφι και μεράκι, λίγο άγχος, επειδή δεν θα είμαι στο χώρο μου, αλλά είμαι σίγουρη, ότι εκτός από τους δύο φίλους μου, θα βρεθούν κι άλλοι φίλοι εκεί και η μαγεία της μαγειρικής θα με παρασύρει στους αγαπημένους μου δρόμους. Λίγο άγχος έχω που θα είμαι ανάμεσα σε επαγγελματίες και σε μια επαγγελματική κουζίνα, αλλά ξέρω ότι ο Βασίλης και ο Γιάννης θα με βοηθήσουν όσο καλύτερα μπορούν. Άλλωστε, περιμέναμε πώς και πώς μια φορά να μαγειρέψουμε μαζί. Ποτέ δεν είχαμε φανταστεί όμως, ότι θα γίνει ταυτόχρονα σε έναν καταπληκτικό χώρο!

Θα είναι χαρά μου, να τα πούμε από κοντά, με όποιον μένει κοντά!

Tuesday, December 21, 2010

Χριστουγεννιάτικες συνταγές ΙΙ

Πλησιάζοντας τα Χριστούγεννα, θέλω να σας υπενθυμίσω χριστουγεννιάτικες συνταγές που είχα βάλει στο παρελθόν και πρόσφατα. Άλλες εντελώς χριστουγεννιάτικες, άλλες αγαπημένες, πού λόγω της γιορτινής τους εμφάνισης, φτιάχνονται εκείνες τις μέρες. Κάνετε κλικ επάνω στο όνομα της κάθε συνταγής για να τις δείτε.








































Γέμιση γαλοπούλας χωρίς κιμά: συνταγή που υπάρχει και στο βιβλίο Λικεράκια και σερμπέτια










































Για τη διακόσμησή μας: Γιορτινές πετσέτες



Ας μην ξεχνάμε και τα χριστουγεννιάτικα στολίδια από ζύμη!





Επί τη ευκαιρία, δείτε μια ωραία παραλλαγή που έκανε η Μαρία από τη Θεσσαλονίκη και μου έστειλε φωτό να τα δω. Αφαίρεσε μια κουταλιά σούπας κανέλλα και την αντικατέστησε με χρυσόσκονη.

Τώρα είμαι ήσυχη, ότι δεν θα παρασυρθεί ο kikop να τα φάει!!! :-)))


update:
Προσθέτω συνταγές μεταγενέστερες ώστε να τις βρίσκετε συγκεντρωμένες. Κάνετε κλικ πάνω στο όνομα της κάθε συνταγής: