Thursday, February 28, 2013

Χοιρινή παντσέτα ψημένη σε φέτες πορτοκαλιού

Η Αποκριά ξεκίνησε και πριν προλάβουμε να το καταλάβουμε θα έχει κιόλας περάσει. Ποιος έλεγε τα Χριστούγεννα ότι οι Αποκριές είναι μακριά φέτος; Να κιόλας που έφτασαν! Την επόμενη Πέμπτη είναι Τσικνοπέμπτη. Και επειδή θα λείψω 2-3 μέρες από το μπλόγκιν, προτείνω από τώρα, αυτό που έφτιαξα πριν λίγες εβδομάδες και ήταν πεντανόστιμο.


Όσοι δεν τσικνίσετε σε καρβουνάκια, σας προτείνω να ψήσετε μπριζολάκια (παντσέτα) πάνω σε φέτες πορτοκαλιού! Παίρνουν τέλειο άρωμα και γεύση και τα πορτοκάλια τρώγονται ευχάριστα!


Χοιρινή παντσέτα ψημένη σε φέτες πορτοκαλιού 
Υλικά 
1 κιλό παντσέτα χοιρινή (ή όση θέλετε) κομμένη σε κομμάτια
2 πορτοκάλια ακέρωτα κομμένα σε φέτες μισού εκατοστού (ή τόσες φέτες όσα τα μπριζολάκια σας) χυμό ενός λεμονιού
χυμό ενός πορτοκαλιού
πάπρικα γλυκιά
ελάχιστο μπούκοβο
σουμάκ
λίγο αλάτι ή καθόλου


Εκτέλεση 
Πλένουμε και κόβουμε τα πορτοκάλια σε φέτες μισού εκατοστού.
Τοποθετούμε στο ταψί μία φέτα πορτοκάλι κάτω από κάθε μπριζολάκι.


Ρίχνουμε το χυμό λεμονιού και πορτοκαλιού από πάνω.
Πασπαλίζουμε με σουμάκ, γλυκιά πάπρικα και ελάχιστο μπούκοβο και αλάτι.
Ψήνουμε σε γκριλ με αέρα στους 220 βαθμούς για 15 λεπτά από κάθε πλευρά.
Όταν τα γυρίσουμε ξαναπασπαλίζουμε με τα μπαχαρικά.
Σερβίρουμε ζεστά με πατάτες τηγανητές ή σαλάτα.

Monday, February 25, 2013

Εύκολη χορτόπιτα για αρχάριους και για πρωτευουσιάνους

Σας φαίνεται αστείος ο τίτλος; Σας διαβεβαιώνω ότι είναι απόλυτα σοβαρός και έχει την εξήγησή του! Το "εύκολη για αρχάριους", προκύπτει από το γεγονός ότι έχει ένα φύλλο που δεν χρειάζεται να είσαι και σπουδαίος τεχνίτης στη μαγειρική για να το καταφέρεις. Είναι απλό, εύπλαστο και εύκολο να γίνει ακόμα και από έναν άπειρο στην κουζίνα. Για να καταλάβετε πόσο απαλό και εύπλαστο ήταν, το κάτω φύλλο το άνοιξα πάνω στο ταψί με το χέρι μου. Σας έπεισα; Το φύλλο το είδα στην Μπέττυ, σε μια εξαιρετική τυρόπιτα που είχε κάνει και το λάτρεψα μόνο από τη φωτογραφία (όπως και την τυρόπιτα). Ήθελα να το κάνω από τη στιγμή που το είδα. Προκύπτει ένα φυλλαράκι απαλό και τριφτό όπως λέει και η Μπέττυ. Δοκιμάστε το!


Το "για πρωτευουσιάνους" είναι για να σας πειράξω λιγάκι, επειδή έχετε δυσκολία ίσως να βρείτε άγρια χόρτα για πίτα στις μεγαλουπόλεις σε σχέση με μας στην επαρχία. Τελευταία, σε μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ, έχει κάνει την εμφάνισή του σακουλάκι με 400 γρ. χόρτα για πίτα - λέει. Η αλήθεια είναι ότι τα μόνα που θα μπορούσα να χαρακτηρίσω σαν άγρια, είναι τα μυρώνια και οι καυκαλίθρες που έχει. Τα υπόλοιπα (σπανάκι, σέσκουλα, πράσο, κρεμμυδάκι, άνιθος, δυόσμος), άγρια πολύ δεν είναι, αλλά είναι ιδανικά για πίτα γιατί είναι πεντάγλυκα. Στην ανάγκη, αγριέψτε τους εσείς για να έχετε την ψευδαίσθηση ότι μαζέψατε άγρια χόρτα για πίτα :-p . Φυσικά, το σακουλάκι δεν έλεγε ότι είναι άγρια, οκ; Για να εξηγούμεθα! Η πίτα πάντως προέκυψε νοστιμότατη!

Αν νηστεύετε, αφαιρέστε τη φέτα, ενισχύστε τη γέμιση με χόρτα ή πράσο κλπ και θα είναι εξίσου νόστιμη!

 
Εύκολη χορτόπιτα 
Υλικά
Για το φύλλο πατήστε εδώ 
Για τη γέμιση
400 γρ. χόρτα για πίτα
2-3 κ. σ. ελαιόλαδο
200-300 γρ. φέτα χοντροτριμμένη
λίγο αλάτι
λίγο πιπέρι
1-2 κ. σ. ελαιόλαδο για άλειμμα του ταψιού και των φύλλων

Καλέεεε! Μην την τρώτε λέμε! Πρέπει να τη φωτογραφήσω πρώτα!!!

Εκτέλεση 
Φτιάχνουμε το φύλλο σύμφωνα με τις οδηγίες και το αφήνουμε να σταθεί για μισή ώρα, όσο χρειάζεται δηλαδή μέχρι να ετοιμάσουμε τα χόρτα μας.
Βάζουμε τα χόρτα σε κατσαρόλα με 2-3 κ. σ. ελαιόλαδο.

Τα γυρίζουμε χωρίς νερό για 5-10 λεπτά σε μέτρια φωτιά αν χρειάζεται, μέχρι να μαραθούν και να μαλακώσουν. Μην το παρακάνετε γιατί θα ψηθούν κιόλας.
Προσθέτουμε λίγο αλατοπίπερο, τα αφήνουμε να μισοκρυώσουν, προσθέτουμε τη φέτα και ανακατεύουμε.

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 190-200 βαθμούς με αέρα.
Λαδώνουμε ένα στρογγυλό ταψί* και βάζουμε το πρώτο φύλλο. Το κάτω φύλλο το άφησα λίγο μεγαλύτερο από το πάνω για να μπορώ να το γυρίσω σε κόθρο. Η ζύμη ήταν τόσο απαλή, που δεν χρειάστηκε να την ανοίξω με πλάστη. Στο πάνω φύλλο χρειάστηκε, για να δώσω το μέγεθος και το σχήμα που ήθελα.
Πάνω από το πρώτο φύλλο απλώνουμε τη γέμιση να πάει παντού.
Από πάνω, απλώνουμε το 2ο φύλλο.
Γυρίζουμε το φύλλο που περισσεύει σε κόθρο (προς τα μέσα), λαδώνουμε την επιφάνεια και τον κόθρο ελαφρά και ψήνουμε για 30 λεπτά περίπου ή μέχρι να ροδίσουν καλά τα φύλλα.
Απολαμβάνουμε ζεστή ή κρύα.

Tip: Το ταψί που χρησιμοποίησα είχε 30 εκατοστά διάμετρο. Γι΄ αυτό το μέγεθος ταψιού η ζύμη ήταν αρκετή. Αν θέλετε πιο λεπτή ζύμη (για να είναι τραγανή και όχι ψωμένια), χρησιμοποιήστε λίγο μεγαλύτερο ταψί, ή αφαιρέστε λίγο από τα αλεύρια, για να μην χρειαστεί να προσθέσετε υλικά στη γέμιση, που ήταν ιδανικά για 30 εκ.

Καλή εβδομάδα!

Friday, February 22, 2013

Μαρμελάδα αχλάδι, κανέλλα, ξινόμηλο

Διαλέγω να κλείσω την εβδομάδα γλυκά, με μια μαρμελάδα χειμωνιάτικη. Σε λίγο καιρό ξεκινάει η νηστεία του Πάσχα και θα τη χρειαστείτε για το πρωινό σας ή τις υπογλυκαιμίες σας οι νηστεύοντες.
Αν δεν έχετε λικέρ ούζου δεν πειράζει, αλλά αν δεν το έχετε φτιάξει ακόμα, εσείς χάνετε (Λικεράκια και σερμπέτια, σελ. 96. Γίνεται μόλις σε μία μέρα)!


Μαρμελάδα αχλάδι, κανέλλα, ξινόμηλο  
Υλικά 
300 γρ. ώριμα αχλάδια (6 αχλάδια-ζυγισμένα αφού καθαριστούν, τόσο τα αχλάδια όσο και το ξινόμηλο)
150 γρ. ξινόμηλο (1 ξινόμηλο)
100 γρ. μαύρη ζάχαρη
100 γρ. άσπρη ζάχαρη
1 ξύλο κανέλλας
1 πρέζα σκόνη κανέλλα
1 πρέζα σκόνη γαρίφαλο
1 κούπα νερό
1-2 κ. σ. λικέρ ούζου


Εκτέλεση 
Βάζουμε σε κατσαρόλα το νερό και τα φρούτα κομμένα σε κομμάτια.
Βράζουμε τα φρούτα για 5-10 λεπτά, μέχρι να μαλακώσουν.
Αποσύρουμε από τη φωτιά, πετάμε το ξύλο κανέλλας και λιώνουμε τα φρούτα σε μπλέντερ ή μίξερ χειρός.
Προσθέτουμε στον πουρέ των φρούτων τη ζάχαρη, ξαναβάζουμε στη φωτιά και αφήνουμε να βράσουν άλλα 10 λεπτά, ανακατεύοντας τακτικά για να μην κολλήσει.
Κατά τη διάρκεια του βρασμού, προσθέτουμε το λικέρ και τα μπαχαρικά.
Φυλάμε σε καθαρό βάζο.

Καλό πσκ!

Wednesday, February 20, 2013

Κανελόνια γεμιστά με ρικότα, σπανάκι και καρύδια

Την περασμένη βδομάδα, αφού μου έχει κάνει ένα χουνέρι ο υιός όταν είδε ότι θα φάει φασολάδα, αναρωτιόμουν για άλλη μια φορά τι να φτιάξω για την επόμενη μέρα. Βαριέμαι να φτιάχνω τα ίδια και τα ίδια, θέλω να δοκιμάζω νέες γεύσεις, αλλά να εξασφαλίζω ότι ό,τι φτιάξω, θα το φάει ευχάριστα και η οικογένεια.
Εκεί λοιπόν που περιφερόμουν στους διαδρόμους του σούπερ μάρκετ με το ερώτημα ακόμα αναπάντητο, το μάτι μου έπεσε στο κουτί με τα κανελόνια. Το γέμισμά τους* δεν είναι ότι ευκολότερο (δείτε tip) και ο κιμάς δεν μου πολυαρέσει (λες και θα έτρωγα εγώ, χεχε). Αλλά με τι να τα γεμίσω; Το κουτί επάνω είχε συνταγή για γέμιση με ρικότα και σπανάκι. Αφού σιγουρεύτηκα ότι το μισό κιλό ρικότα που ζητούσε δεν κόστιζε όσο το εισιτήριο Πάτρα-Ανκόνα, προχώρησα στην αγορά των υλικών που χρειαζόμουν. Τα 40 γρ. σπανάκι που ζητούσε η συνταγή μου φάνηκαν πολύ λίγα και αύξησα την ποσότητα. Επίσης πρόσθεσα καρύδια για πιο ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Πράγματι ήταν πολύ ωραία και τα φάγαμε όλι ευχάριστα. Το σπανάκι, όπως και το καρύδι μπορείτε να το αυξήσετε κι άλλο.

 
Κανελόνια γεμιστά με ρικότα, σπανάκι και καρύδια 
(συνταγή τροποποιημένη από τη συσκευασία)
Υλικά για 16 περίπου κανελόνια 
1 κουτί προβρασμένα κανελόνια για τη γέμιση
1-2 κ. σ. ελαιόλαδο
100 γρ. σπανάκι κατεψυγμένο ή φρέσκο χοντροκομμένο (χρησιμοποίησα κατεψυγμένο)
1 μικρό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
30 γρ. τριμμένο καρύδι
30 γρ. παρμεζάνα τριμμένη
500 γρ. τυρί ρικότα
λίγο αλάτι
πιπέρι
για τη μπεσαμέλ
μισή δόση μπεσαμέλ όπως περιγράφεται εδώ ή
60 γρ. βούτυρο αγελάδας
50 γρ. αλεύρι
½ λίτρο γάλα (χρησιμοποίησα λάιτ)
αλάτι
μοσχοκάρυδο
λευκό πιπέρι
λίγη παρμεζάνα τριμμένη


Εκτέλεση 
Σε κατσαρόλα βάζουμε πολύ λίγο νερό και βράζουμε για λίγα λεπτά (περίπου 10) το σπανάκι. Εγώ φρόντισα να έχει τόσο λίγο νερό που να βράσει και να μη χρειαστεί να χύσω όσο νερό περίσσευε. Αν βράσει το σπανάκι σας και έχει νερό, πετάξτε το περισσευούμενο νερό.
Βγάζουμε το σπανάκι σε ένα πιάτο και βάζουμε στην κατσαρόλα τα ελαιόλαδο.
Σωτάρουμε για 2-3 λεπτά το κρεμμύδι μέχρι να γίνει διάφανο.
Προσθέτουμε το σπανάκι, το τυρί, την παρμεζάνα, αλατοπίπερο και ανακατεύουμε.
Αφήνουμε στην άκρη.

Φτιάχνουμε τη μπεσαμέλ όπως είχα περιγράψει εδώ ή αν θέλετε περιγραφή στα γρήγορα χωρίς πολλή ανάλυση:
Λιώνουμε σε σκεύος (προτιμώ αντικολλητικό τηγάνι) το βούτυρο.
Προσθέτουμε το αλεύρι, ανακατεύουμε για μερικά λεπτά να «ψηθεί».
Προσθέτουμε το γάλα κατά προτίμηση ζεστό ή σε θερμοκρασία δωματίου και ανακατεύουμε μετά μανίας και αδιάκοπα με σύρμα για να μην σβολιάσει, μέχρι να πήξει.
Προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι και παρμεζάνα (κρατάμε λίγη για πασπάλισμα).

Βουτυρώνουμε ένα μικρό πυρίμαχο ταψί.
Απλώνουμε 2-3 κ. σ. μπεσαμέλ στον πάτο του ταψιού. 
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 190 βαθμούς.
Γεμίζουμε τα κανελόνια με τη γέμιση μας με κουταλάκι* και τα βάζουμε στο ταψί το ένα κοντά στο άλλο.
Αφού τα γεμίσουμε και τα τοποθετήσουμε όλα, τα περιχύνουμε με την υπόλοιπη μπεσαμέλ. Πασπαλίζουμε με λίγη παρμεζάνα.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 190 βαθμούς για μισή ώρα περίπου, μέχρι να πάρει χρώμα η μπεσαμέλ.


Tips: Επειδή η γέμιση με βασάνιζε και αργούσα με το κουταλάκι*, την έβαλα σε πλαστικό κορνέ και γέμισα τα κανελόνια σφαίρα! Αν το κάνετε αυτό, έχετε υπόψη σας ότι μπορεί να γεμίσετε λιγότερα κανελόνια έτσι, επειδή η γέμιση μπαίνει πιο συμπαγής σε σχέση με το γέμισμα με κουταλάκι.

Μερικά κανελόνια που μου είχαν μείνει, τα γέμισα με ένα μίγμα από γιαούρτι και τσάτνευ ντομάτας, για να γεμίσω το ταψί. Ήταν εξίσου τέλεια!

Μη φοβάστε τα προβρασμένα σας κανελόνια (όπως και τα προβρασμένα λαζάνια). Αν η γέμισή σας ή η μπεσαμέλ είναι ζεστή, μαλακώνουν μια χαρά στο φούρνο. Η δική μου μπεσαμέλ και γέμιση ήταν απλά χλιαρή και μαλάκωσαν μια χαρά χωρίς να διαλυθούν στο φούρνο.

Τις τελευταίες εβδομάδες, δεν προλαβαίνω να σχολιάσω ούτε εδώ, ούτε αλλού. Συμπαθάτε με...Θα βρω τους ρυθμούς μου :-)

Sunday, February 17, 2013

Ένα πολύτιμο συμπληρωματικό ποστ για το κεφίρ.

Εδώ και πολύ καιρό, θέλω να γράψω ένα συμπληρωματικό ποστ για το κεφίρ. Ο πρώτος λόγος, ήταν οι  απορίες που κατά καιρούς γράφετε στο ποστ που είχα γράψει γι΄ αυτό αρχικά, οι απορίες που μου στέλνετε με email και οι απορίες που έχουν όλοι όσοι το αποκτούν και το καλλιεργούν (από μένα συνήθως) και τους αγχώνουν κάποια πράγματα. Ο δεύτερος λόγος, είναι τα σχόλια που έγραψε στο πρώτο ποστ ο Σταύρος, ένας μοριακός βιολόγος, που έδινε σημαντικές διευκρινίσεις γύρω από το κεφίρ αλλά και ένα πολύτιμο μυστικό για το πώς να φτιάξετε κεφίρ στο σπίτι αν δεν βρίσκετε σπόρους.
Είμαι σίγουρη, ότι ακόμα κι αν δώσω απαντήσεις σε όλες τις απορίες που κατά καιρούς με ρωτάτε, πάλι δεν θα τις απαντήσω όλες, πάλι θα ξεχάσω κάτι και το σημαντικότερο, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΙΔΙΚΟΣ, αλλά θα απαντήσω σύμφωνα με αυτά που έμαθα διαβάζοντας και καλλιεργώντας το. Ξαναλέω, δεν είμαι ειδικός, ούτε τεχνολόγος τροφίμων, ούτε χημικός. Έχω όμως την καλύτερη διάθεση να σας λύσω απορίες, σύμφωνα με αυτά που έχω συναντήσει και κάνει εγώ...

Θα αρχίσω με απορίες που κατά καιρούς έχετε.

Μία από τις συνηθισμένες απορίες και άγχη που έχουν συνήθως όσοι το αποκτούν, είναι πότε πρέπει να το σουρώσουν, αν δεν το σουρώσουν αμέσως. 
Μην αγχώνεστε. Το κεφίρ είναι πάρα πολύ βολικό και υπομονετικό. Φυλάξτε το στο ψυγείο και σουρώστε το όταν μπορέσετε. Αν το σουρώσετε μέσα σε 1-2 βδομάδες (ακόμα και περισσότερο) δεν έχει ανάγκη το κεφιρογάλα σας και μπορείτε να το πιείτε. Αν το σουρώστε μετά από πολύ καιρό και φοβάστε, πετάξτε το γάλα του, και ξεκινήστε τη διαδικασία από την αρχή προκειμένου να το πιείτε.
Εδώ αξίζει να σας πω, ότι πέρυσι το χειμώνα που δεν το κατανάλωνα συχνά (πίνω περισσότερο το καλοκαίρι από το χειμώνα), κάτι που δεν με τράβαγε να πιω, κάτι που δεν προλάβαινα (ήταν πριν και μετά από τα Χριστούγεννα), πέρασαν 4 ολόκληροι μήνες για να το σουρώσω. Όλο αυτό το διάστημα ήταν στο ψυγείο και δεν έπαθε τίποτα, πέρα από το γεγονός ότι το σούρωσα και πέταξα το γάλα του (ήταν λογικό να μην το καταναλώσω μετά από 4 μήνες).

Πολλοί αναρωτιέστε αν η γεύση του ή η μυρωδιά του είναι η "σωστή". 
Η γεύση του κεφίρ (του ροφήματος) είναι υπόξινη και η μυρωδιά του είναι σαν τυρί, σαν γιαούρτι κλπ. Μην ξεχνάτε ότι το κεφίρ είναι μύκητας και κανένας μύκητας δεν μυρίζει ευχάριστα. Ή όχι; Μην σας παραξενεύει η μυρωδιά του και η γεύση του. Η γεύση του μάλιστα, θα γίνεται όλο και πιο ξινή, αν η ίδια ποσότητα γάλακτος περιέχει όλο και περισσότερους σπόρους. Γι΄ αυτό και όταν παραγίνεται ξινή, το μοιράζουμε σε 2ο βάζο, το χαρίζουμε κλπ. Αν λοιπόν παραείναι ξινό το κεφίρ σας, είτε θέλει μοίρασμα είτε κάτι άλλο συμβαίνει. Αν δεν εμπιστεύεστε το παραγόμενο ρόφημα για κάποιο λόγο κάποια φορά, απλά δοκιμάστε το και πετάξτε το αν σας φαίνεται πολύ παράξενο.
Από όλες τις φορές που έχω φτιάξει κεφίρ, μόνο μία φορά το έχω πετάξει, όταν είδα ότι δεν είχε την ίδια συμπεριφορά όπως τις άλλες φορές. Ποια ήταν η συμπεριφορά που με παραξένεψε; Το κεφίρ μετά από ένα 24ωρο πήζει το γάλα μέσα στο οποίο είναι και διαχωρίζεται. Ε, μια φορά δεν το είχε πήξει και με παραξένεψε. Είχε παράξενη γεύση και πέταξα το γάλα. Ξανάρχισα από την αρχή τη διαδικασία με καινούριο γάλα και όλα ήταν μια χαρά.

Το κεφίρ σε ηρεμία μετά από ένα 24ωρο. Μπορείτε να δείτε καθαρά το διαχωρισμό νερού-γάλακτος

Το κεφίρ μετά από ανακίνηση έχει βρει την ομοιογένειά του


Πολλοί αγχώνονται ότι παράγουν κάθε μέρα κεφίρ, το οποίο αφενός μεν δεν ξέρουν τι να κάνουν αν δεν το καταναλώσουν, αφετέρου χαλάνε αρκετά χρήματα σε γάλα καθημερινά.
Χαλαρώστε. Ποιος σας είπε ότι πρέπει σώνει και καλά να σουρώσετε κάθε μέρα το κεφίρ σας;;; Το καλοκαίρι σούρωνα το κεφίρ μου 1-2 φορές την εβδομάδα. Το χειμώνα, περνάνε ολόκληρες εβδομάδες χωρίς να ασχοληθώ μαζί του. Το παραγόμενο ρόφημα το καλοκαίρι το κατανάλωνα μέσα σε 2-3 μέρες ΑΝ έπινα κάθε μέρα. Δεν υπήρχε λόγος να σουρώσω το κεφίρ αν δεν είχε τελειώσει το ρόφημά μου, το οποίο φύλαγα σε μπουκάλι από γάλα και το οποίο έχει τύχει να το φυλάξω 2 και 3 και 4 εβδομάδες χωρίς να πάθει τίποτα, που σημαίνει ότι το έπινα. Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος σώνει και καλά να φτιάχνετε κάθε μέρα κεφίρ. Φτιάχνετε μόνο όταν έχετε ανάγκη.

Μία αναγνώστρια με ρωτάει αν ξέρω πώς εμφανίστηκαν οι πρώτοι-πρώτοι σπόροι κεφίρ. 
Η αυθόρμητη απάντηση είναι ότι δεν έχω ιδέα. Ψάχνοντας αυτές τις μέρες, διάβασα διάφορες εκδοχές, όπως ότι ανακαλύφτηκε στους ξύλινους κουβάδες που κουβαλούσαν γάλα, ή ότι είναι κάτι σαν την πυτιά που βρίσκεται στα στομάχια των μικρών προβάτων (πράγμα που δεν μου φαίνεται καθόλου απίθανο). Πάρα πολλές απαντήσεις γύρω από αυτό (γιατί σίγουρη απάντηση δεν υπάρχει μάλλον) μπορείτε να βρείτε εδώ. Το θέμα μπορεί να εξηγείται και επιστημονικά, με τη θεωρία της εξέλιξης. Αν κάποιος έχει διαβάσει κάτι παραπάνω, ας μας το πει.

Πού μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το κεφίρ; Πέρα από το να το πίνετε, χρησιμοποιήστε το σε συνταγές που ζητάνε γιαούρτι και φυσικά ξινόγαλο. Η Μαρία έχει φτιάξει μπεσαμέλ με κεφίρ όπως και άλλες συνταγές, εγώ έχω φτιάξει κέικς και τυρί από κεφίρ. Δεν μένει παρά να πειραματιστείτε ή να ψάξετε λίγο στο ίντερνετ.

Και τώρα πάω στις σημαντικές πληροφορίες που έδωσε ο Σταύρος σ' αυτό εδώ το ποστ.

1) Δεν χρειάζεται να σουρώνετε το κεφίρ σώνει και καλά με πλαστικό σουρωτήρι και κουτάλι. Και τα μεταλλικά κάνουν. Εδώ να πω ότι κι εγώ, για 2 μήνες σούρωνα το κεφίρ με μεταλλικό σουρωτήρι και κουτάλι και δεν έπαθε τίποτα.

2) Το καλοκαίρι η Έφη βρήκε ένα σάιτ στο οποίο συμβούλευε να μην πλένουμε καθόλου το κεφίρ και πράγματι από τότε μόνο μια φορά το έχω ξεπλύνει με νερό. Ο Σταύρος λέει ότι πλένοντας το κεφίρ με νερό, μπορεί να προστεθούν μικροοργανισμοί και δεν το θέλουμε φυσικά. Σε όλες αυτές τις πληροφορίες, έρχεται να προστεθεί και μια που είχα διαβάσει εγώ και έλεγε ότι πλένουμε τους σπόρους με νερό ή γάλα. Το να ξοδεύεις γάλα για το πλύσιμο μου είχε φανεί υπερβολικό τότε, αλλά τώρα με τις πληροφορίες του Σταύρου κατάλαβα γιατί. Οπότε, πολύ απλά δεν το ξεπλένουμε.

3) Το κεφίρ δεν πεθαίνει στην κατάψυξη. Αυτό έρχεται να το επιβεβαιώσει η Vita, η οποία έχει διατηρήσει και ξαναζωντανέψει σπόρους που είχε στην κατάψυξη. Από την αρχή που έχω κεφίρ, έχω βάλει σπόρους στην κατάψυξη, από φόβο μην μου χαλάσουν (αν και διατηρώ 2 βάζα). Είχα διαβάσει ότι αν θελήσεις να επαναφέρεις σπόρους από την κατάψυξη, τους ξεπαγώνεις, κάνεις τη διαδικασία με το γάλα και για 2-3 φορές το πετάς. Δεν χρειάζεται να βάλετε πολύ γάλα. Απλά λίγο, για να τους ξυπνήσετε για 2-3 μέρες συνεχόμενα.

4) Ο Σταύρος λέει ότι για λόγους υγείας, καλό είναι να μπαίνει το κεφίρ στο ψυγείο. Το κεφίρ αναπτύσσεται στους 30 βαθμούς, αλλά για λόγους υγείας, δεν μπορείς να το αφήνεις συνέχεια έξω, οπότε καλό είναι να μπαίνει στο ψυγείο. Κι εκεί αναπτύσσεται, απλά αναπτύσσεται πιο αργά.
Εδώ να πω εγώ τη δική μου εμπειρία. Πάντα όταν σουρώνω το κεφίρ, το αφήνω έξω για ένα 24ωρο, είτε είναι χειμώνας, είτε καλοκαίρι. Δεν έχω πάθει ποτέ τίποτα, ούτε εγώ, ούτε το γάλα.  Όντως αναπτύσσεται πιο γρήγορα όταν το αφήσεις εκτός ψυγείου γι΄αυτό το 24ωρο. Απόδειξη είναι ότι της Μαρίας το κεφίρ, παρόλο που της το έχω δώσει εδώ και ένα χρόνο, δεν έχει αναπτυχθεί. Η Μαρία πάντα το σούρωνε και το έβαζε απευθείας στο ψυγείο. Εγώ από την άλλη που δεν το έβαζα απευθείας στο ψυγείο, έχω χαρίσει κεφίρ πάνω από 20 φορές σε σχεδόν 2 χρόνια...

5) Και τώρα, έρχεται η πιο πολύτιμη πληροφορία από το Σταύρο. Πώς να φτιάξετε κεφίρ στο σπίτι σας ΧΩΡΙΣ να έχετε σπόρους! Διαβάζοντας αυτό που είχε γράψει ο Σταύρος, μου φαινόταν μεν λογικό, αλλά σαν άπιστο και καχύποπτο πλάσμα που είμαι, ο μόνος τρόπος για να δω αν αυτά που λέει στέκουν, ήταν να δοκιμάσω εγώ η ίδια. Ο Σταύρος λοιπόν μου έλεγε ότι αν θέλουμε να φτιάξουμε κεφίρ και ΔΕΝ έχουμε σπόρους, μπορούμε να πάρουμε έτοιμο κεφίρ από το σούπερ μάρκετ, να το προσθέσουμε σε γάλα και να περιμένουμε να εμφανιστούν σπόροι. Αυτό εξηγείται επειδή το προϊόν του σούπερ μάρκετ, ναι μεν είναι σουρωμένο κεφίρ χωρίς σπόρους, αλλά δεν παύει να περιέχει βακτήρια και ζύμες. Με υπομονή λοιπόν θα πάρετε σπόρους. Ο Σταύρος πρότεινε ένα μπουκάλι κεφίρ (είναι μισό λίτρο) σε ένα λίτρο γάλα.
Και όπως σας είπα, δεν θα πίστευα ότι μπορεί να συμβεί, αν δεν το δοκίμαζα εγώ η ίδια. Ομολογώ ότι έκανα 2 πράγματα, τα οποία θα μπορούσαν να στοιχίσουν την επιτυχία του πειράματος. 1) έβαλα μόλις μισό μπουκάλι έτοιμο κεφίρ από το σμ, μέσα σε μισό λίτρο γάλα. 2) άφησα το βάζο για 2-3 βδομάδες στο ψυγείο και αφού είδα ότι σπόροι δεν εμφανίζονταν, το άφησα εκτός ψυγείου. Συνολικά άφησα το βάζο εκτός ψυγείου 3 μήνες. Σούρωνα κατά καιρούς το γάλα για να δω αν υπάρχουν σπόροι και το ξανάβαζα στο βάζο. Χτες που ξεκίνησα να γράφω αυτό το σεντονοποστ, ήμουν έτοιμη να γράψω ότι το πείραμα απέτυχε και κάντε το εσείς μήπως πετύχει. Όλα αυτά μέχρι χτες. Γιατί χτες, αποφάσισα να σουρώσω (και να πετάξω) το γάλα, για να γράψω με σιγουριά τι απέγινε. Και χτες, σούρωσα το γάλα καιιιιιιιιιιιιι βρήκα 2 σπόρους κεφίρ!!!! Δεν πίστευα στα μάτια μου! Χρειάστηκε να περιμένω 3 μήνες για να δω ότι μπορεί να φτιάξεις σπόρους κεφίρ με αυτό τον τρόπο.
Οπότε, όσοι δεν μπορείτε να βρείτε σπόρους κεφίρ, εναποθέστε τις ελπίδες σας στο έτοιμο κεφίρ του σμ, οπλιστείτε με υπομονή και περιμένετε όσο χρειαστεί, προκειμένου να τους αποκτήσετε. Τώρα εγώ, φύλαξα αυτά τα 2 σποράκια σε καινούριο βαζάκι με λίγο γαλατάκι και θα περιμένω να δω αν θα πολλαπλασιαστούν. Θα σας πω τα νεότερα όταν θα έχω κάτι να πω!

Τα 2 σποράκια που βρήκα!!!


Επίσης να πω ότι όσο καιρό έκανα το πείραμα, το γάλα στο βάζο συμπεριφερόταν σαν να είχε σπόρους κεφίρ μέσα. Δηλαδή έπηζε, διαχωριζόταν το νερό από το γάλα κλπ. Εδώ θα σας πω ότι διάβασα σε ξένο σάιτ  ότι τα έτοιμα ροφήματα κεφίρ, φτιάχνονται με μαγιά από κεφίρ (δηλαδή από έτοιμο κεφίρ) και όχι απαραίτητα με σπόρους κεφίρ. Αν κρίνω από τη συμπεριφορά του δικού μου κεφιρομίγματος στο βάζο, μπορώ να το πιστέψω, αφενός μεν γιατί και χωρίς σπόρους είχε την ίδια συμπεριφορά, αφετέρου μια τεράστια παραγωγή ροφήματος θα απαιτεί και μεγάλη ποσότητα σπόρων. Υπάρχει τόσο μεγάλη ποσότητα σπόρων; Δεν ξέρω...Απλά η πληροφορία με έκανε να αναρωτιέμαι!

Να πω και κάτι επιπλέον εδώ. Στο ποστ που είχε γράψει η Έφη για το κεφίρ αν δεν κάνω λάθος, μια αναγνώστρια έγραφε ότι οι σπόροι της αναπτύχθηκαν ταχύτατα από τη στιγμή που πρόσθεσε στο βάζο λίγη ζάχαρη. Σε πολλά σάιτς συνάντησα την ύπαρξη ζάχαρης και σπόρων κεφίρ. Απ΄ ό,τι ξέρω, η ζάχαρη ενθαρρύνει την ανάπτυξη των μυκήτων γενικά, οπότε αυτό μου φαίνεται λογικό. Γι΄αυτό το λόγο, από το το βάζο που έκανα το πείραμα, πήρα λίγο υγρό, το έβαλα σε άλλο βάζο και πρόσθεσα λίγη ζάχαρη. Σε διάστημα μικρότερο από όσο είχα το 1ο βάζο, δεν βρήκα σποράκια. Βρήκα ίχνη ότι θα δημιουργούνταν σποράκια, αλλά ως εκεί.
Σχετικά με τη ζάχαρη επίσης να σας πω ότι, όπως καλλιεργούμε σπόρους κεφίρ σε γάλα, καλλιεργούμε και σε σκέτο νερό για όσους δεν θέλουν να καταναλώνουν γαλακτοκομικά προϊόντα. Σε αυτή την περίπτωση συνάντησα την καλλιέργεια με ζάχαρη ή σταφίδες ή αποξηραμένα φρούτα. Σχετικά λινκς θα δείτε στο τέλος του ποστ.

Σχετικά με το πάρε-δώσε του κεφίρ. 
Όλο αυτό το διάστημα που το έχω, έχω χαρίσει κεφίρ πάνω από 20 φορές και οι μισές ήταν εκτός Ζακύνθου. Έλεγα και παλιά, ότι το κεφίρ παραδοσιακά χαρίζεται. Έτσι είχα διαβάσει παλιά και έτσι κάνω κι εγώ. Ποτέ δεν έχω πάρει χρήματα για το κεφίρ και μου φαίνεται αστείο να ζητήσω χρήματα γι΄ αυτό. Στη Ζάκυνθο έχω χαρίσει σε πολλούς και επίσης στο μαγαζί μπαχαρικών Γεύσεις και αρώματα, στη Φωσκόλου 33, μπορείτε αν χρειαστείτε να ζητήσετε και θα σας δώσει δωρεάν, αρκεί να έχουμε περισσευάμενα σποράκια.

Επειδή πολλοί κατά καιρούς ζητάτε, και δεν είστε πάντα από τη Ζάκυνθο, οι φίλοι μπλόγκερς έχουν βοηθήσει να χαριστούν σπόροι όταν δεν μπορώ εγώ να στείλω, ή όταν κάποιος είναι πιο κοντά από εμένα. Η Vita έχει έτσι χαρίσει σπόρους, η Έφη έχει την πρόθεση να χαρίσει στην Αθήνα, όπως και άλλες καλές φίλες μπλόγκερς και μη.

Εδώ θα ήθελα να προτείνω και να σας παρακαλέσω το εξής: Αν κάποιος έχει την καλή θέληση και πρόθεση να χαρίσει, ας γράφει στα σχόλια έναν τρόπο επικοινωνίας. Συχνά έχουν γράψει αναγνώστες ότι χαρίζουν κεφίρ σε κάποια πόλη της Ελλάδας, αλλά χωρίς στοιχεία επικοινωνίας. Αν δεν σας πειράζει, αφήστε ένα ιμέιλ έτσι ώστε να σας βρίσκει όποιος ενδιαφέρεται. Εσείς πάλι που ψάχνετε, διαβάστε τα σχόλια γιατί κάποιος που ζει κοντά σας μπορεί να σας εξυπηρετήσει.

Πιστεύω ότι κάλυψα μερικές απορίες σας πάλι με αυτό το ποστ. Αν κάποιος θέλει να διορθώσει ή να προσθέσει κάτι, δεν έχει παρά να το κάνει. Υποθέτω ότι μετά από τόσα που έγραψα, καταλαβαίνετε γιατί καθυστερούσα τόσο πολύ να ξεκινήσω αυτό το ποστ. Ήξερα ότι θα καταλήξει σεντόνι...

Κλείνοντας, προσθέτω μερικά χρήσιμα λινκς που μου έστειλε η Έφη για μελέτη. Είναι πραγματικά χρήσιμα και θα τα βρείτε ενδιαφέροντα.

Κεφίρ
Προβιοτικές τροφές
Πώς να αρωματίστε το κεφίρ σας
Μην πλένετε το κεφίρ σας
Κεφίρ νερού

Και δύο λινκς σχετικά με το που πρωτοβρέθηκε το κεφίρ εδώ και εδώ.

Wednesday, February 13, 2013

Εύκολα σοκολατάκια με μάρτζιπαν και φουντούκια

Δεν ξέρω αν εσείς είστε από αυτούς που γιορτάζουν αύριο. Χρειάζεται αλήθεια μια συγκεκριμένη μέρα για να δείξετε την αγάπη σας προς το ταίρι σας; Δεν νομίζω! Όπως και να ΄χει, αυτά τα σοκολατάκια, πρέπει να τα δοκιμάσετε! Αν σας αρέσει και το μάρτζιπαν, τότε επιβάλλεται. Προσέξτε όμως. Σας προειδοποιώ. Κανείς δεν μπορεί να μείνει μόνο σε ένα. Απλά εθίζεσαι.

 
Και επειδή αυτό το μπλογκ κάνει απεγνωσμένες προσπάθειες να σας κρατάει σε φόρμα με συνταγές χωρίς πολλά λιπαρά (εκτός εξαιρέσεων) θα φτιάξουμε ΜΟΝΟ 16 σοκολατάκια. Πώς; Σας φαίνονται λίγα; Ελάτε τώρα! 8 εσείς και 8 εκείνος...Άκου κει σας φαίνονται λίγα!!! 8 ο καθένας και πολλά σας. Όχι επειδή βρήκαμε μέρα να το γιορτάσουμε να γίνουμε σαν φάλαινες μετά! Άντε μπράβο!


Εύκολα σοκολατάκια με μάρτζιπαν και φουντούκια
Υλικά για 16 σοκολατάκια (μη διπλασιάζεις τη δόση, σε βλέπω...)
100 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα γάλακτος
150 γρ. μάρτζιπαν (υπάρχει συσκευασμένο σε γνωστή αλυσίδα σμ)
16 φουντούκια

Εκτέλεση
Λιώνουμε τη σοκολάτα σε μπεν μαρί (=μπωλάκι μεταλλικό πάνω σε ατμούς από νερό που βράζει ή λιώσιμο σε φούρνο μικροκυμάτων, ή αν είστε από τους τυχερούς που ΑΚΟΜΑ ανάβουν καλοριφέρ, αφήστε τη πάνω σε ένα σώμα καλοριφέρ για λίγη ώρα).
Χωρίζουμε το μάρτζιπαν σε 16 κομμάτια.
Πατικώνουμε λίγο με τα δάχτυλά μας το κομμάτι μάρτζιπαν που κρατάμε, βάζουμε ένα φουντουκάκι στη μέση, το κλείνουμε να κρυφτεί και πλάθουμε να γίνει μια μπαλίτσα.
Με τα δάχτυλά μας της δίνουμε σχήμα καρδιάς.
Ακουμπάμε τις καρδούλες πάνω σε χαρτί ψησίματος καθώς τις φτιάχνουμε.
Παίρνουμε ένα πηρουνάκι και βουτάμε με τη βοήθειά του μία-μία τις καρδούλες στη σοκολάτα. Τις γυρίζουμε απαλά από όλες τις μεριές να καλυφτούν με σοκολάτα.
Τις βάζουμε σε δίσκο/πιάτο πάνω σε χαρτί ψησίματος.
Όταν τελειώσουμε με όλες, βάζουμε τις καρδούλες στο ψυγείο για 15-20 λεπτά για να σταθεροποιηθεί η σοκολάτα.


Αν σας έχει μείνει σοκολάτα συνεχίζετε ως εξής:
Διατηρούμε τη σοκολάτα που μας έμεινε ζεστή ή την ξαναζεσταίνουμε μόλις σταθεροποιηθούν τα σοκολατάκια. Μετά, βουτάμε το πηρούνι στη ρευστή σοκολάτα και κάνουμε σχεδιάκια και γραμμούλες πάνω από τα σοκολατάκια. Ξαναβάζουμε τα σοκολατάκια στο ψυγείο να σφίξουν και τα σχεδιάκια.
Αν εξακολουθεί να υπάρχει ακόμα σοκολάτα, μπορείτε να ρίξετε μερικά ξηροκάρπια και να φτιάξετε επιπλέον σοκολατάκια, όπως είχαμε πει σε παλιότερο ποστ.


Απολαύστε τα σοκολατάκια σας μαζί ή...μόνη! Μόνο θυμηθείτε ότι σας προειδοποίησα όπως θα περνάτε στο 2ο, 3ο, 4ο, 5ο.... ;-)

Monday, February 11, 2013

Υγρό κέικ κανέλλας με κεφίρ ή ξινόγαλο

Θυμάστε το υγρό κέικ σοκολάτας με κεφίρ;  Αν έχετε κεφίρ και δεν το έχετε δοκιμάσει, χάνετε! Γίνεται πραγματικά πολύ νόστιμο. Και επειδή ήταν όντως νόστιμο, θέλησα να το κάνω και με γεύση κανέλλας που μου αρέσει επίσης πολύ! Αν δεν έχετε κεφίρ, μπορείτε να το κάνετε με ξινόγαλο. Επίσης, να σας πω ότι ετοιμάζω ένα συμπληρωματικό ποστ για το κεφίρ, με επιπλέον πληροφορίες που έχω και απαντήσεις σε απορίες που κατά καιρούς έχετε εσείς. Αναμείνατε!

 

Υγρό κέικ κανέλλας με κεφίρ ή ξινόγαλο
Υλικά (όλα σε θερμοκρασία δωματίου) 
1 ½ κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 ¼ κούπας ζάχαρη
1 κ. γ. μπέικν πάουντερ
½ κ. γ. μαγειρική σόδα
1 ½ κ. γ. κανέλλα σκόνη
¼ κ. γ. γαρίφαλο τριμμένο
¼ κ. γ. γλυκάνισο σκόνη
¾ κούπας κεφίρ
2 αυγά
½ κούπα ηλιέλαιο (ή μισό-μισό με ελαιόλαδο)
1 αφηνάκι ρακόμελο ή λικέρ
προαιρετικά
λίγη άχνη ζάχαρη, κανέλλα, λικέρ ή νερό για το γλάσο


Εκτέλεση 
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 175-180 βαθμούς.
Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε ένα ταψί διαμέτρου 30 εκατοστών.
Μέσα σε ένα μπωλ, βάζουμε τα στεγνά υλικά (αλεύρι, ζάχαρη, μπέκιν, σόδα, μπαχαρικά).
Κάνουμε λακκούβα και στη μέση ρίχνουμε τα αυγά.
Με σύρμα ανακατεύουμε λίγο το κέντρο όπου βρίσκονται τα αυγά.
Ρίχνουμε στη συνέχεια το κεφίρ, το λάδι και το ρακόμελο.
Ανακατεύουμε να πάνε παντού, πάντα με σύρμα.
Ρίχνουμε το μίγμα στο ταψί και ψήνουμε για 30 λεπτά περίπου ή μέχρι να βγαίνει η λάμα του μαχαιριού καθαρή αφού τη βυθίσουμε στο κέντρο.


Αν θέλετε να βάλετε γλάσο: 
Μέσα σε μια κούπα βάλτε λίγη άχνη ζάχαρη (2-3 κ. σ.)
Προσθέστε λίγη κανέλλα στη μύτη του κουταλιού.
Προσθέστε ελάχιστο νεράκι ή λικέρ (1/4 κ. γ. κάθε φορά) μέχρι να έχετε ένα γλάσο σαν μέλι πηχτό. Όταν βγει το κέικ από το φούρνο, κάνετε σχεδιάκια με το γλάσο. Μπορείτε να περιμένετε να κρυώσει επίσης για να τα κάνετε. Όταν είναι ζεστό, κολλάει καλά και μοιάζει σαν να απορροφιέται (όπως παραπάνω στη φωτό που το έβαλα ενώ ήταν ακόμα ζεστό).


Tip: Μην αναποδογυρίσετε το κέικ. Σερβίρετε απευθείας από το ταψί, με τη βοήθεια μιας σπάτουλας. Δεν φουσκώνει επίσης πάρα πολύ (δεν κάνει το γνωστό ανέβασμα στο κέντρο).
Χαρακτηριστικό ότι έγινε, είναι ότι ξεκολλάει από τα τοιχώματα.
Το κέικ βγαίνει σχετικά υγρό.
Αν δεν έχετε δικό σας κεφίρ, μπορείτε να προμηθευτείτε από το σούπερ μάρκετ, ή να βάλετε ξινόγαλο.
Αντί για το γλάσο, μπορείτε να το πασπαλίσετε με άχνη ζάχαρη.

Καλή εβδομάδα!

Friday, February 8, 2013

Κοπανάκια με ντοματίνια και μανιτάρια

Πολλές φορές, όταν δεν ξέρεις τι να μαγειρέψεις, προκύπτουν πολύ νόστιμα πιάτα. Έχω ξαναπεί ότι το κοτόπουλο είναι για μένα μια εύκολη και γρήγορη λύση όταν βιάζομαι.Έτσι έγινε και με αυτό το φαγητό. Στο ψυγείο υπήρχαν ντοματίνια, στο ντουλάπι υπήρχαν αποξηραμένα μανιτάρια που μου είχαν χαρίσει. Οπότε, προέκυψε το εξής:


Κοπανάκια με ντοματίνια και μανιτάρια  
Υλικά
6 κοπανάκια
λίγο λάδι (2-3 κ. σ.)
½ κούπα κρασί
2-3 κ. σ. μουστάρδα με κόκκους σιναπόσπορου
10-12 ντοματίνια ολόκληρα
μανιτάρια αποξηραμένα ή φρέσκα
λεμονοπίπερο
αλάτι


Εκτέλεση
Σε κατσαρόλα βάζουμε το λάδι να ζεσταθεί.
Προσθέτουμε το κοτόπουλο και το γυρίζουμε 2-3 λεπτά να αλλάξει χρώμα.
Σβήνουμε με το κρασί.
Προσθέτουμε τη μουστάρδα και τα υπόλοιπα υλικά.
Προσθέτουμε και λίγο νερό.
Κλείνουμε σε χύτρα για 15 λεπτά ή μαγειρεύουμε σε κανονική κατσαρόλα για περίπου μισή ώρα.
Αν το κάνετε σε κατσαρόλα, μπορείτε να προσθέσετε αργότερα τα ντοματίνια για να μην λιώσουν. Με το βράσιμο στη χύτρα δεν έλιωσαν εντελώς.


Συνοδεύτηκαν με κνέντελ.

Καλό Σαββατοκύριακο!

Wednesday, February 6, 2013

Γλυκό κουταλιού κουμ κουάτ

Όποτε πήγαινα παλιά στην Κέρκυρα, φρόντιζα να πάρω κουμ κουάτ. Το δεντράκι ναι μεν ευδοκιμεί εκεί, στη βόρεια πλευρά του νησιού, αλλά τώρα πια, έχουν γίνει μόδα παντού. Ακόμα κι εδώ τα φυτώρια πουλάνε δεντράκια, που σε καλές συνθήκες κάνουν φρουτάκια. Συνήθως μου έρχονται στο σπίτι πεσκέσι. Άλλα γίνονται λικέρ, άλλα γλυκό κουταλιού και τα πιο ώριμα μαρμελάδα. Πολύ ιδιαίτερη γεύση.Αν βρείτε κουμ κουάτ τώρα που είναι η εποχή τους, δοκιμάστε να φτιάξετε γλυκό κουταλιού, αλλά χρησιμοποιήστε αυτά που δεν έχουν παραωριμάσει.




Γλυκό κουταλιού κουμ κουάτ
Υλικά
1 κιλό μικρά και σφιχτά (όχι πολύ ώριμα) κουμ κουάτ
1 κιλό ζάχαρη
3 κούπες νερό
χυμό μισού λεμονιού


Εκτέλεση
Τρυπάμε τα κουμ κουάτ με μια οδοντογλυφίδα σε πολλές μεριές.
Βάζουμε σε κατσαρόλα νερό να βράσει και βράζουμε τα κουμ κουάτ για 10 λεπτά.
Σουρώνουμε, βάζουμε καινούριο νερό και ξαναβράζουμε με καινούριο νερό για να ξεπικρίσουν καλά.
Κάνουμε αλλαγές και βρασίματα άλλες συνολικά 4 φορές. Μόνο την 1η φορά τα βράζουμε για 10 λεπτά. Τις επόμενες 3 φορές, αφήνουμε να πάρουν βράση και ξανασουρώνουμε. Αν θέλετε να έχουν μια ελαφριά πικράδα, 2-3 φορές συνολικά, είναι αρκετές.
Τα αφήνουμε να στραγγίξουν σε σουρωτήρι και στο μεταξύ φτιάχνουμε το σιρόπι.
Βράζουμε τη ζάχαρη με το νερό για 10 λεπτά και μετά ρίχνουμε τα κουμ κουάτ.
Βράζουμε για 15 λεπτά ενώ ξαφρίζουμε και προσέχουμε γιατί φουσκώνει και χύνεται καθώς βράζει. Στην ανάγκη χαμηλώνουμε τη φωτιά.
Αποσύρουμε από τη φωτιά και τα αφήνουμε στην κατσαρόλα για ένα 24ωρο.
Την επόμενη μέρα, αν δεν έχει δέσει το σιρόπι (συνήθως δεν έχει δέσει) ξαναβράζουμε για 5-10 λεπτά. Προσθέτουμε το χυμό λεμονιού, ανακατεύουμε και φυλάμε σε βάζα.
Αν το φυλάξουμε όπως είναι ζεστό, αναποδογυρίζουμε τα βάζα και σφραγίζουν. Έτσι, δεν χρειάζεται ψυγείο.

Tip: Μη χρησιμοποιείστε ώριμα (που ζουλιόνται) κουμ κουάτ γιατί τότε αντί για γλυκό κουταλιού θα σας προκύψει μαρμελάδα και μάλιστα με κουκούτσια. Θα σκάσουνε με το βράσιμο. Μικρά και σφιχτά είναι το καλύτερο. Καλή επιτυχία!

Monday, February 4, 2013

Χορτόπιτα και σπανακόπιτα με τη βοήθεια του αρτοπαρασκευαστή και του μηχανήματος που ανοίγει φύλλο

Πέρυσι σας έγραφα για τη χρήση του αρτοπαρασκευαστή που τον ξαναέβαλα μπροστά. Τα μηχανήματα στην υπηρεσία της ταχύτητας και της ευκολίας. Ή απλά, αν δεν προλαβαίνετε να ζυμώσετε εσείς, ας το κάνει κάποιος άλλος για σας!

Κάθε φορά που γράφω ποστ για χορτόπιτα εδώ, μετά τρέχω να βρω χόρτα για να ξανακάνω. Αυτή τη φορά έκανα το ανάποδο. Ήξερα ότι θα βάλω το ποστ αυτό και έφτιαξα χορτόπιτα πριν λίγες μέρες. Με τον παραδοσιακό τρόπο: ζυμαράκι και άνοιγμα φύλλου στο χέρι.

Το παρακάτω ποστ δεν έχει να δείξει κάτι καινούριο. Είναι απλά μια υπενθύμιση για το πώς μπορείτε να αξιοποιήσετε τα μηχανήματα που κατά καιρούς αγοράζετε, αν έχετε την ίδια τρέλα με μένα με τα κουζινικά gadgets.
Ξεκίνησα να φτιάξω χορτόπιτα και σπανακόπιτα με τη βοήθεια του αρτοπαρασκευαστή και του μηχανήματος που ανοίγει φύλλο. Η ποσότητα των υλικών έτυχε και ταίριαξαν απόλυτα! Αν σας μείνει φύλλο ή υλικό, μην αγχώνεστε. Πάντα υπάρχει μια λύση για όλα. Στο μεταξύ, αφού έκανα τόσο κόπο να τα φτιάξω, μετά ξέχασα να τραβήξω μια φωτογραφία της προκοπής! Πώς με βρίσκετε; :-p

 
Χορτόπιτα και σπανακόπιτα με τη βοήθεια του αρτοπαρασκευαστή και του μηχανήματος που ανοίγει φύλλο
Υλικά για τα φύλλα
2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κούπες αλεύρι σκληρό
½ κούπα ελαιόλαδο
2 κ. γ. αλάτι
4 κ. σ. ξύδι
νερό χλιαρό

για τη χορτόπιτα χρησιμοποίησα
800 γρ. άγρια χόρτα
1 ματσάκι μάραθο
1 κρεμμυδάκι φρέσκο
λίγη φέτα
αλάτι
πιπέρι
3-4 κ. σ. ελαιόλαδο

για τη σπανακόπιτα χρησιμοποίησα
300 γρ. σπανάκι
3 πράσα
5 κρεμμυδάκια φρέσκα
λίγη φέτα
αλάτι
πιπέρι
2-3 κ. σ. ελαιόλαδο
επιπλέον
ελαιόλαδο για το άλειμμα των φύλλων

Τι έκανα:
Έβαλα στους 2 κάδους του αρτοπαρασκευαστή τα υλικά, μοιρασμένα στη μέση. Έβαλα να ζυμώσει στο πρόγραμμα για ζύμωμα. Το πρόγραμμα για ζύμωμα, ζυμώνει και μετά φουσκώνει τη ζύμη. Αυτό υποθέτω ότι μπορεί να διαφέρει από μηχάνημα σε μηχάνημα. Άφησα να ζυμώσει τις ζύμες για 10-15 λεπτά και μετά το σταμάτησα (το πρόγραμμα του δικού μου αρτοπαρασκευαστή για ζύμωμα, διαρκεί 20 λεπτά).
Άφησα τις ζύμες εκεί στους κάδους να ξεκουραστούν και συνέχισα με τη γέμιση της 1ης πίτας. Καθάρισα (ήταν σχεδόν καθαρισμένα), έκοψα, έπλυνα και σωτάρισα τα χόρτα στο λάδι.
Πρόσθεσα το κρεμμυδάκι, τον μάραθο και λίγο νερό για να μαλακώσουν όσα δεν είχαν τρυφερούς βλαστούς. Τα άφησα να βράσουν κάνα δεκάλεπτο.
Μετά, αφού κρύωσαν, πρόσθεσα λίγη φέτα και αλατοπίπερο.
Έστρωσα χαρτί σε ταψί.
Με το μηχάνημα που ανοίγει φύλλο, έκανα τα φύλλα μου. Μακρόστενα για μπαστούνια ή σαλιγκάρια.
Όταν κάνετε φύλλο στο μηχάνημα, μην ξεχνάτε να περνάτε ένα ζυμαράκι στην αρχή, για να καθαρίσετε το μηχάνημα από τυχόντα υπολείμματα από προηγούμενη χρήση. Πετάξτε το και συνεχίστε με τα υπόλοιπα φύλλα.
Με διαβάθμιση 1-7, έφτιαξα φύλλα στο 4, ξεκινώντας από το 1. Αν το φύλλο σας φαίνεται τραχύ, περάστε το δύο φορές από κάθε σκάλα, ξεκινώντας από την 1η και καταλήγοντας στην 4η.
Έτσι, έφτιαξα 9 μπαστουνάκια με χορτόπιτα, άλλα πιο μικρά και άλλα πιο μεγάλα. Δεν μου έφτασε η ζύμη του ενός κάδου και συνέχισα με τη 2η.


Μέχρι να ψηθεί το 1ο ταψί με χορτόπιτα, έφτιαξα τη γέμιση της σπανακόπιτας.
Σωτάρισα τα ψιλοκομμένα πράσα και κρεμμυδάκια στο λάδι, πρόσθεσα το σπανάκι αφού το καθάρισα, το έκοψα κομμάτια και το έπλυνα. Το σπανάκι έβγαλε υγρά (δεν πρόσθεσα καθόλου νερό) και άφησα να βράσουν μέχρι να εξατμιστεί (κάπου ένα δεκάλεπτο πάλι).
Μετά, αφού κρύωσε, πρόσθεσα λίγη φέτα και αλατοπίπερο.
Η σπανακόπιτα έβγαλε 4 μπαστουνάκια. Ούτε μετρημένα να τα είχα τα υλικά!


Οι πίτες ψήθηκαν στους 180 βαθμούς για 30-35 λεπτά, αφού αλείφτηκαν καλά με ελαιόλαδο. Αφού έγινε η φασαρία, άξιζε να μπει λίγη πίτα στην κατάψυξη.

Έτσι όπως ήταν άψητες, μέσα σε μεταλλικό ταψάκι στρωμένο με χαρτί ψησίματος, μπήκε λίγη σπανακόπιτα. Ήταν ιδανική λύση για μία επόμενη φορά.

Καλή εβδομάδα σε όλους!