Εύκολο παγωτό νουτέλα με παγωτομηχανή και χωρίς

Εκεί που καθόμουν που λέτε, τι με έβαλε ο δαίμονας να πάρω;;; Παγωτομηχανή!!! Γιατί χρυσή μου κοπέλα; Δεν είσαι αρκετά χοντρή; Δεν παχαίνεις για πλάκα; Γιατίιιιι;;;;

Αχ...Η απάντηση είναι απλή. Καλοκαίρι για μένα σημαίνουν 3 πράγματα: μπάνια, βόλτες, παγωτό. Και καλά τα 2 πρώτα. Δεν παχαίνουν. Τι το θες το 3ο;;; Ε;;;

Τέλος πάντων, πάνω σε μια παρόρμηση την πήρα. Ήτο φτηνή (την έφερε το γερμανικό σμ και την πήρε η μισή Ελλάδα, η άλλη μισή κάνει δίαιτα), οπότε λέω ας την πάρω, αφού την κοιτούσα κάνα δεκάλεπτο μέσα στο καλάθι, σκεπτόμενη πόσο θα το μετανιώσω μετά 😋😁

Επί τη ευκαιρία λοιπόν, θα κάνω και μια κριτική επ' αυτού! Τα καλά και τα κακά μιας παγωτομηχανής:

Αρχίζω με τα κακά.

1) Νούμερο 1 κακό, κάκιστο, πανκάκιστο: είχα την ελπίδα ότι σε μια παγωτομηχανή, θα τα πέταγα όλα μέσα και θα τα έκανε όλα μόνη της. Φευ! Τσάμπα χαρά φίλε μου! Πάλι ΕΓΩ πρέπει να κάνω τη βρωμοδουλειά και αυτή ΜΟΝΟ να ανακατεύει! Ε όχι ρε φίλε. Και μόνο γι αυτό είναι λόγος να μην πάρεις! Άσε που πολλές συνταγές θέλουν ΚΑΙ προετοιμασία ΚΑΙ να βάλεις το υλικό στο ψυγείο 1-3 ώρες.

2) Χρειάζεται να έχεις τον κάδο στην κατάψυξη. Οκ. Αν έχεις καταψύκτη, μεγάλη κατάψυξη, 2 ψυγεία, αυτό ΔΕΝ είναι πρόβλημα. Για μια οικογενειακή κατάψυξη όμως, είναι. Διότι που θα βρεις χώρο και μάλιστα καλοκαίρι να χωράει τον κάδο; Και οκ. Αυτή που πήρα έχει μικρό κάδο (άλλο κακό), οι άλλες;;; Που χωράνε ενάμιση δύο λίτρα παγωτό; Πού να μπει η γκουμούτσα στην κατάψυξη;;; 

3) Πρέπει να έχεις καλά παγωμένο τον κάδο. Μη γελαστείτε να φτιάξετε παγωτό χωρίς να τον έχετε παγώσει καλά, γιατί απλά θα απογοητευτείτε! Όσο πιο καλά παγωμένος, τόσο πιο γρήγορα θα φτιάξει παγωτό. 

4) Έχεις ανά πάσα στιγμή στο μυαλό σου την τάση να φτιάξεις παγωτό. Τι; δεν είναι αυτό αρνητικό;;; Αν δεν είναι αυτό ποιο είναι;;; 😇

5) Αν ο κάδος είναι μικρός (όπως στη δική μου) δεν μπορείς να φτιάξεις δεύτερη δόση στο καπάκι. Πρέπει να τον παγώσεις πάλι. Τώρα που το λέω βέβαια, η αλήθεια είναι ότι δεν το δοκίμασα. Ο κάδος μένει για πολλή ώρα παγωμένος, οπότε ίσως και να μπορείς να βάλεις 2η δόση. Θα το δοκιμάσω και θα επανέρθω. 

Τα καλά:

1)  Έχεις ανά πάσα στιγμή στο μυαλό σου την τάση να φτιάξεις παγωτό. Τι; Το έβαλα στα κακά; Έλα καημένε τώρα....Λεπτομέρειες!!! 😋😅

2) Κάνει αναμφισβήτητα παγωτό χωρίς κρυστάλλους.

3) Δεν χρειάζεται να το χτυπάς και να το ξαναχτυπάς για να μην κάνει κρυστάλλους όπως θα έκανες με παγωτό στο μίξερ.

4) Σε 40 λεπτά έχεις παγωτό που μπορείς να το φας. Τώρα καλό είναι αυτό; Κακό; Τι να σου πω. Χαχα!

5) Όχι μόνο έχεις παγωτό σε 40 λεπτά, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι έχεις παγωτό ΧΩΡΙΣ ΙΧΝΟΣ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΩΝ (εξαρτάται πάντα από το τι θα προσθέσεις, αλλά γενικά όταν η συνταγή ζητάει κρέμα γάλακτοε, γάλα, ζάχαρη, συντηρητικά δεν υπάρχουν). Νομίζω ότι γι' αυτό και μόνο, αν έχεις παιδιά ειδικά, αξίζει να έχεις παγωτομηχανή. Άλλο αν τα σκατόπαιδα προτιμάνε τα έτοιμα παγωτά. Θα το παραβλέψω ;) 

Πάω τώρα στη στη συνταγή. Ήδη έχω δοκιμάσει 3 συνταγές. Αρχικά όχι δικές μου, μέχρι να δω τη φιλοσοφία τους. 

Γενικά υπάρχουν 2 μεγάλες κατηγορίες (από αυτές που μελέτησα και δεν βάζω μέσα τα σορμπέ κλπ). Αυτές που βασίζονται σε κρέμα με αυγά και αυτές που δεν έχουν καθόλου αυγά. Όταν υπάρχουν αυγά, τα αυγά μαζί με τη ζάχαρη κλπ μπαίνουν στη φωτιά, οπότε δεν είναι ωμά. Οπότε μη φοβάστε να τα φάτε. Έχουν πλούσια κρεμώδη γεύση, όπως τα παρφέ. Τα άλλα είναι πιο ...δροσερά να το πω; Πιο ανάλαφρη γεύση μάλλον θα έλεγα. Και τα δύο πεντανόστιμα βέβαια.

Μια συμβουλή που έχω να σας δώσω για τις έτοιμες συνταγές που βρίσκετε: μη βάζετε μονομιάς τη ζάχαρη που λένε. Βάλτε λιγότερη, δοκιμάστε στη γεύση και αν σας φαίνεται άγλυκο, προσθέστε. Συχνά, δεν χρειάζεται πάρα πολλή. Μπορείτε να κλέψετε λίγα γραμμάρια. 

Η παρακάτω συνταγή, είναι τροποποιημένη από εδώ. Σ΄ αυτή τη συνταγή, θεώρησα υπερβολική την ποσότητα της ζάχαρης, αφού η πραλίνα είναι ήδη γλυκιά. Διπλασίασα τα υλικά γιατί ήταν πολύ μικρή η δόση, οπότε με τα παρακάτω υλικά, έχετε περίπου 900 γ. παγωτό.

Η συνταγή είναι για παγωτομηχανή, αλλά αν δεν έχετε, θα σας πω τι να κάνετε.

Παγωτό πραλίνα φουντουκιού

Υλικά για περίπου 900 γρ. παγωτό

2,5 κούπες κρέμα γάλακτος 35% παγωμένη (650 ml περίπου χοντρικά)

200 γρ. πραλίνα φουντουκιού 

2 κ. σ. ζάχαρη (ή όσο θέλετε, διαβάστε παραπάνω)

μια τσιμπιά αλάτι

1/2 κ. γ. εκχύλισμα βανίλιας ή ένα  καψουλάκι βανίλιας

Εκτέλεση

Σε ένα μπωλ χτυπάμε όλα τα υλικά για 1-2 λεπτά, σε χαμηλή ταχύτητα γιατί πιτσιλάει.

Βάζουμε το μπωλ με το υλικό στο ψυγείο για μία ώρα ή και παραπάνω.

Μετά από μια ώρα, βάζουμε το υλικό στην παγωτομηχανή και αφήνουμε να δουλέψει σύμφωνα με τις οδηγίες. Αν και τα δύο είναι καλά παγωμένα, σε λιγότερο από 20 λεπτά, το παγωτό είναι έτοιμο.

Εμένα σε 15 λεπτά έπηξε.

Μεταφέρουμε το υλικό σε πλαστικό μπωλ και το βάζουμε στην κατάψυξη.

Για να σερβίρουμε, το αφήνουμε λίγο εκτός ψυγείου. Είναι βελούδινο, είναι κρεμώδες, είναι γιάμι, παχαίνει. Ω ναι το κερατάκι μου!

Αν δεν έχετε μηχανή:

Ομολογώ ότι δεν το δοκίμασα, αλλά θα έκανα το εξής:

Χτυπήστε καλά την κρέμα γάλακτος μαζί με 2 κ. σ. άχνη ζάχαρη.

Προσθέστε την πραλίνα και ενσωματώστε τη με σπάτουλα ή στη χαμηλή ταχύτητα του μίξερ.

Προσθέστε αλάτι και βανίλια.

Βάλτε το στην κατάψυξη.
ΠΡΟΣΟΧΉ ⚠. Είχα γράψει ότι θέλει πάλι χτύπημα, αλλά ενδέχεται να κόψει, οπότε μην το ξαναχτυπησετε. 

Κάτι που βοηθάει για την αποφυγή κρυστάλλων διάβαζα, είναι να καλύψουμε το παγωτό με μεβράνη. Δοκιμάστε το 

Μαρμελάδα σύκο χωρίς ζάχαρη

Δωράκι μαρμελάδα θέλησα να κάνω σε φίλο που δεν τρώει ζάχαρη. Βέβαια, το σύκο από μόνο του είναι πολύ γλυκό και επικίνδυνο για ανθρώπους με διαβήτη. Παρόλα αυτά, τη μαρμελάδα την έφτιαξα, σε μικρή ποσότητα για να μην παρασυρθεί το φιλαράκι.

Η ποσότητα ήταν μικρή για έναν επιπλέον λόγο. Δεν ξέρω κατά πόσο θα διατηρηθεί μια μαρμελάδα χωρίς ζάχαρη (ή έστω με στέβια). Πρέπει οπωσδήποτε να φυλαχτεί στο ψυγείο δε, αφού η κανονική ζάχαρη λειτουργεί και ως συντηρητικό.

Μαρμελάδα σύκο χωρίς ζάχαρη
Υλικά
1/2 κιλό ώριμα σύκα
4-5 καρφάκια γαρίφαλο
1 ξύλο κανέλλας
λίγο χυμό λεμονιού
1/2 κούπα νερό
προαιρετικά
5-10 γρ. στέβια (χρησιμοποίησα ένα προς ένα σε όγκο)

Εκτέλεση
Πλένουμε και καθαρίζουμε τα σύκα από τα φλούδια. Τα κόβουμε στα τέσσερα.
Τα βάζουμε σε κατσαρολάκι με λίγο από το νερό μας.
Τα αφήνουμε να βράσουν γύρω στα 20 λεπτά μαζί με τα μπαχαρικά.
Κατά τη διάρκεια του βρασίματος, προσθέτουμε νερό όταν χρειάζεται.
Πατάμε επίσης με την πρέσα λαχανικών ή με κουτάλι για να λιώσουν όσο θέλουμε.
Μπορούμε να αφήσουμε έτσι χωρίς καθόλου ζάχαρη το σύκο μας. Αν σας φαίνεται άγλυκο, προσθέστε 5 γραμμάρια στέβια και συνεχίστε γραμμάριο-γραμμάριο μέχρι να σας αρέσει σε γεύση.
Προσθέτουμε όσο χυμό λεμονιού θέλουμε στο τέλος.
Διατηρήστε στο ψυγείο και καταναλώστε τη σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπετε αριστερά μαρμελάδα σύκο με ζάχαρη (αριστερά) και με στέβια (δεξιά). Τώρα γιατί αλλάζει το χρώμα της όταν δεν έχει ζάχαρη, θα πρέπει να ρωτήσουμε τεχνολόγο τροφίμων :)

Βυσσινάδα

Όταν ήμουν μικρή, η μάνα μου έφτιαχνε γλυκό βύσσινο κάθε χρόνο. Μεγάλες ποσότητες, που φυλάσσονταν εκτός ψυγείου σε κάτι τεράστια τάπερ. Η αναλογία φρούτου-ζάχαρης ήταν μεγαλύτερη τα παλιότερα χρόνια σε σχέση με σήμερα. Τα γλυκά δεν πάθαιναν τίποτα ασφράγιστα και εκτός ψυγείου. Στη χειρότερη, ζαχάρωναν.

 Ποτέ δεν φτιάχναμε βυσσινάδα επί τούτου. Άσε που μου φαίνεται κρίμα κι άδικο να καθαρίσεις βύσσινο με τον κόπο που έχει και να το κάνεις στο τέλος βυσσινάδα ή μαρμελάδα. Και καλά μαρμελάδα. Να το καθαρίσεις για βυσσινάδα; Μου φαίνεται αστείο! χαχα!

Στο υπάρχον βύσσινο, έβαζε παραπάνω ζάχαρη και νερό, με αποτέλεσμα να μένει αρκετό σιρόπι. Έτσι κάναμε βυσσινάδα. Η βυσσινάδα φυλασσόταν σε γυάλινα μπουκάλια και είχαμε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι.

Συχνά με ρωτούν πώς κάνω βυσσινάδα και δίνω αυτή ακριβώς την παραπάνω απάντηση. Η βυσσινάδα αυτή βέβαια, δεν περιείχε καθόλου πούλπα. Ήταν μόνο με χυμό από βύσσινο.

Πριν λίγες μέρες έφτασαν στα χέρια μου βύσσινα, δώρο, τα οποία είχαν ταλαιπωρηθεί επειδή αφέθηκαν για μέρες στο ψυγείο. Το βύσσινο είναι πολύ ευαίσθητο φρούτο και θέλει να ασχοληθείς μαζί του αμέσως όταν το πάρεις. Έτσι, αρκετή ποσότητα πετάχτηκε, ένα μέρος έγινε λικέρ, ένα μέρος έγινε γλυκό και ένα πολύ μικρό μέρος έγινε βυσσινάδα.

Η ποσότητα που αναγράφω είναι πολύ μικρή. με το ζόρι γέμισε μισό μπουκάλι του μισού λίτρου.

Εννοείται ότι αν θελήσετε να φτιάξετε βυσσινάδα σε μεγάλη ποσότητα, θα πρέπει να πολλαπλασιάσετε.

Βυσσινάδα
Υλικά
300 γρ. ώριμα αλλά γερά βύσσινα χωρίς κοτσάνια
240 γρ. ζάχαρη
1/4 κούπας νερό*
1 κ. γ. χυμό λεμονιού

Εκτέλεση
Καθαρίζουμε από τα κοτσάνια τα βύσσινα και τα πλένουμε. Τα δικά μου ήταν 300 γρ. χωρίς τα κοτσάνια.
Τα βάζουμε σε ένα σουρωτήρι, το οποίο θα είναι μέσα σε ένα μεγαλύτερο σκεύος, έτσι ώστε να πέφτει ο χυμός. Αυτή τη δουλειά την έκανα μέσα σε ένα ταψί.
Φοράμε γάντια και ποδιά και ζουλάμε απαλά τα βύσσινα να σπάσουν.
Αρχίζουμε να πιέζουμε στο σουρωτήρι και να τα στύβουμε με το χέρι μας.
Στο σουρωτήρι στο τέλος θα μείνουν τα κουκούτσια και λίγα φλούδια. Στο ταψί θα έχει περάσει χυμός και πούλπα.

Ζυγίζοντας αυτό που έμεινε, ήταν μία κούπα, όσο δηλαδή και η ζάχαρη. Μπορείτε δηλαδή, να βάλετε όσα βύσσινα θέλετε και μετά να μετρήσετε όσες κούπες ήταν το βύσσινο, τόσες να είναι και ζάχαρη. Αν δεν σας αρέσει να βρίσκετε στο στόμα σας κομμάτια από το βύσσινο, περάστε το υλικό από μπλέντερ. Εμένα μου αρέσει να βρίσκω. Θυμίζει απόλυτα σπιτική βυσσινάδα.

Βάζουμε σε κατσαρόλα το χυμό και τη ζάχαρη.
Με ένα τέταρτο κούπας νερό, ξεπλένουμε  το υλικό που έχει μείνει στο σουρωτήρι και το προσθέτουμε κι αυτό.

Βράζουμε για 10-15 λεπτά περίπου.

Εδώ να πω, ότι έβρασα χωρίς νερό το μίγμα για 7 λεπτά και αφού κρύωσε ήταν πάρα πολύ πηχτό. Το νερό το πρόσθεσα μετά. Αν η βυσσινάδα είναι πολύ πηχτή όταν κρυώσει, θα σφίξει πολύ το σιρόπι, πιθανότατα θα ζαχαρώσει και δεν θα βγαίνει από το μπουκάλι.
Σε μεγαλύτερες ποσότητες, μη βάλετε πάρα πολύ νερό, γιατί θα βράζετε για ώρα. Επίσης, προσοχή γιατί κολλάει εύκολα όταν έχει πούλπα.

Στο τελείωμα προσθέτουμε το χυμό λεμονιού. Αφού κρυώσει και σιγουρευτούμε για την πυκνότητά της, φυλάμε σε γυάλινα μπουκάλια σε ντουλάπι. Γιανα σερβίρουμε, βάζουμε 2 δάχτυλα βυσσινάδα σε ποτήρι και συμπληρώνουμε με παγωμένο νερό.

Ομολογώ ότι με την πούλπα είναι πιο νόστιμη η βυσσινάδα!

Θυμηθείτε ότι όταν φτιάχνουμε βύσσινο και βυσσινάδα, δεν απομακρυνόμαστε από τη φωτιά γιατί φουσκώνει.

Γλυκό κουταλιού καρπούζι χωρίς ασβέστη.

Μπορεί να έχουμε πια φθινόπωρο, ο ήλιος και η ζεστούλα όμως είναι ακόμα εδώ. Άρα μπορείτε ακόμα να φτιάξετε γλυκό κουταλιού καρπούζι, αφού καρπουζάκια υπάρχουν ακόμα αβέρτα.

Το γλυκό καρπούζι το δοκίμασα πρώτη φορά στο Μέτσοβο όταν ήμουν πιτσιρίκι. Το λάτρεψα! Παρόλο που ήμουν μικρή, μπορούσα να εκτιμήσω και να αγαπήσω την τραγανή φλούδα του που μετατράπηκε σε γλυκό κουταλιού.

Με τον ασβέστη στα γλυκά, δεν τα πάω καλά. Μπορεί να μου αρέσουν τα έτοιμα γλυκά κουταλιού στα οποία έχει μπει ασβέστης για να είναι τραγανά (ή τα κάνουν με άλλον τρόπο;), αλλά ούτε κατέχω καλά την διαδικασία αυτή, ούτε θέλω να τον χρησιμοποιήσω, όσο κι αν διαβάζω διαβεβαιώσεις ότι είναι άκακος...

Πέρυσι προσπάθησα να φτιάξω γλυκό καρπούζι χωρίς ασβέστη. Φέτος βελτίωσα τη συνταγή και το κατάφερα. 100 % δεν είναι σαν το έτοιμο και ασβεστωμένο, αλλά καθόλου δεν με πειράζει.

Έτσι για την ιστορία, καλύτερο αποτέλεσμα είχα με λεπτόφλουδο καρπούζι, παρά με χοντρόφλουδο. Αντί για ασβέστης, χρησιμοποιήθηκε χυμός λεμονιού. Γενικά, όσο περισσότερο μείνει το καρπούζι στο λεμόνι, τόσο καλύτερο γίνεται. Προσοχή όμως. Αν το αφήσετε πολλές ώρες, τότε μεταφέρετέ το στο ψυγείο από κάποια στιγμή και μετά, γιατί οι υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, η έκθεση στον ήλιο μαζί με το λεμόνι, -άρα με υγρό- θα το κάνουν να χαλάσει. Διαβάστε στο τέλος της συνταγής κι άλλα συμπεράσματα που βγήκαν.

Γλυκό κουταλιού καρπούζι χωρίς ασβέστη
Υλικά
1 κιλό φλούδα καρπουζιού (ζυγισμένη αφού καθαριστεί)
1 κιλό ζάχαρη
1 κούπα νερό
χυμό ενός μεγάλου λεμονιού

Εκτέλεση
Καθαρίζουμε το καρπούζι και κρατάμε τις φλούδες. Εδώ να πω ότι δεν κράτησα καθόλου κόκκινο μέρος, γιατί γίνεται πιο μαλακό από το υπόλοιπο και δεν μου αρέσει. Εσείς, μπορείτε να κρατήσετε αν σας αρέσει.
Κόβουμε τις φλούδες στο σχήμα που θέλουμε. Εγώ τα έκοψα σε κύβους, για να το βάζω στο γιαούρτι μου.
Βάζουμε σε μπωλ το καρπούζι και περιχύνουμε με το χυμό ενός μεγάλου λεμονιού. Δεν χρειάζεται να κολυμπάνε τα φρούτα, χρειάζεται όμως να ανακατεύετε κατά τη διάρκεια της παραμονής στον ήλιο.
Αφήνουμε το μπωλ σε ένα σημείο με ήλιο. Το καλύπτουμε με ένα τούλι, για να μην έχουμε ατυχήματα.
Αφήνουμε το μπωλ στον ήλιο για τουλάχιστον 2 ώρες. Μπορείτε να το αφήσετε και παραπάνω από 2 ώρες (διαβάστε παρακάτω).
Σουρώνουμε το καρπούζι και το βάζουμε σε κατσαρόλα μαζί με τη ζάχαρη και το νερό.
Το βάζουμε στη φωτιά και ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα, να υγρανθεί η ζάχαρη και να βγάλει ζουμάκι ελαφρώς.
Βράζουμε σε δυνατή φωτιά για 20 λεπτά. Ξαφρίζουμε αν χρειάζεται.
Την επόμενη μέρα, ξαναβράζουμε το γλυκό για ακόμα 10 λεπτά.
Μπορείτε να αρωματίσετε το γλυκό στο τέλος με αρμπαρόριζα.
Φυλάμε σε βάζα και απολαμβάνουμε.

Μερικά συμπεράσματα που βγήκαν κατά τη διάρκεια των πειραμάτων:

Ο χυμός λεμονιού δεν χρειάζεται να καλύπτει το καρπούζι. Καλό είναι όμως να το ανακατεύουμε, έτσι ώστε να πηγαίνει ο χυμός παντού.

Δοκίμασα να τα αφήσω μέσα σε νερό με χυμό λεμονιού. Δεν μου άρεσε το αποτέλεσμα (αυτό έγινε με το χοντρόφλουδο).

Όλη η διαδικασία γίνεται στον ήλιο. Την 1η φορά το άφησα 2-3 ώρες. Τη 2η 6 ώρες. Μία φορά που το ξέχασα για παραπάνω ώρες, το πέταξα γιατί χάλασε. Αν το αφήστε για πολλές ώρες, με ήλιο και πολλή ζέστη, καλύτερα να συνεχίσετε τη διαδικασία μέσα στο ψυγείο. Αλλιώς θα χαλάσει.

Στα χοντρόφλουδα καθαρίστε καλά το κόκκινο μέρος, να μη φαίνεται καθόλου. Αν μείνει, γίνεται λίγο πιο μαλακό από τη φλούδα (που δεν μου αρέσει). It's up tp you.

Καρπουζάκια υπάρχουν ακόμα. Εμπρός λοιπόν!

Κορμός σοκολάτας

Συνταγή για κορμό σοκολάτας ή μωσαϊκό ή σαλάμι, έχω ξαναβάλει. Αν θέλετε να φτιάξετε την κλασική συνταγή ΧΩΡΙΣ ωμά αυγά, διαβάστε εδώ.

Στην κλασική συνταγή έκανα μια μικρή παραλλαγή. Πιο πλούσια γεύση, ακόμα πιο εθιστική. Εγώ πρόσθεσα μόνο 1 κουταλιά από τα παρακάτω έξτρα υλικά. Προτείνω να προσθέσετε 2 και 3 για ακόμα μεγαλύτερη απόλαυση. Θυμηθείτε ότι μπορεί να χρειαστούν παραπάνω μπισκότα αν βάλετε πολύ περισσότερο βούτυρο ή πραλίνα.

Το φυστικοβούτυρο του δίνει μια γεύση που αναρωτιέσαι τι ξηρό καρπό έχει. Αν έχετε αλλεργία στα φυστίκια, μην το προσθέσετε.

Κορμός σοκολάτας
Υλικά για 2 κορμούς
250 γρ. μαργαρίνη σοφτ
1 πακέτο (225 γρ.) συν 4-5 μπισκότα ακόμα τύπου πτι μπερ
200-250 γρ. άχνη ζάχαρη ή όση θέλετε
2-3 κ. σ. κακάο ή όσο θέλετε
λίγο λικέρ ή μπράντυ (έβαλα λικέρ βύσσινο)
1-2 κ. σ. φυστικοβούτυρο
1-2 κ. σ. πραλίνα φουντουκιού

Εκτέλεση
Με μίξερ χτυπάμε για 1-2 λεπτά το βούτυρο.
Προσθέτουμε το φυστικοβούτυρο και την πραλίνα, χτυπάμε να ενωθούν.
Προσθέτουμε την άχνη σιγά-σιγά, το ποτό και το κακάο.
Θρυμματίζουμε με τα χέρια μας τα μπισκότα σε μικρά κομμάτια (όχι σκόνη, όχι σε μπλέντερ).
Με σπάτουλα ενσωματώνουμε τα μπισκότα στο μίγμα.
Κόβουμε 2 μεγάλα κομμάτια χαρτί ψησίματος.
Μοιράζουμε το υλικό στα 2 κομμάτια.
Διαμορφώνουμε σε ρολό, τυλίγουμε και το βάζουμε στην κατάψυξη.

Το παραπάνω κράτησε ένα 24ωρο. Προειδοποιώ :p

Δροσερή μακαρονοσαλάτα με αβοκάντο και τόνο

Το καλοκαίρι μας κυλάει χαλαρά αυτές τις μέρες. Μπάνιο καθημερινά, βόλτες, λίγο μαγειρική για τα απαραίτητα.
Φέτος έχω τη χαρά να έχω και τα δύο μου παιδιά για καλοκαίρι στο νησί. Είχαμε καιρό να βρεθούμε όλοι μαζί ταυτόχρονα αν εξαιρέσεις μερικές μέρες το Πάσχα.

Η κόρη αγαπάει τη μαγειρική και βάζει συχνά τις δικές της πινελιές στα μαγειρέματά μας. Όπως σ' αυτή τη μακαρονοσαλάτα.

Τις προάλλες αγόρασα ένα ώριμο αβοκάντο, χωρίς να ξέρω ακόμα σε τι θα το χρησιμοποιήσω. Αποφασίσαμε να το βάλουμε σε σαλάτα.

Το γεγονός ότι ήταν ώριμο, πρόσθεσε στη σαλάτα μια βουτυράτη και βελούδινη αίσθηση που ταίριαζε απόλυτα με τα υπόλοιπα υλικά. Είναι δροσερή, είναι ελαφριά, ό,τι δηλαδή χρειαζόμαστε για το καλοκαίρι. Σας προτείνω να τη δοκιμάσετε οπωσδήποτε!

Δροσερή μακαρονοσαλάτα με αβοκάντο και τόνο
Υλικά για μια μεγάλη σαλατιέρα
250 γρ. μικρά ζυμαρικά (πέννες, φιογκάκια κλπ)
1 κ. γ. ελαιόλαδο
2-3 ντομάτες ρομά κομμένες σε κυβάκια
1 μικρή κονσέρβα καλαμπόκι, ξεβγαλμένο με νερό και σουρωμένο
1 ώριμο αβοκάντο κομμένο σε μεγάλους κύβους
1 μικρή (ή μεγάλη) κονσέρβα τόνο σε νερό, στραγγισμένο και κομματιασμένο
λίγο ξύσμα από μισό λεμόνι
αλάτι
για το ντρέσινγκ
1 κ. σ. μουστάρδα
χυμό μισού μικρού λεμονιού
3-4 κ. σ. ελαιόλαδο

Εκτέλεση
Βράζουμε σε αλατισμένο νερό τα ζυμαρικά, σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας. Σουρώνουμε, ρίχνουμε 1 κ. γ. ελαιόλαδο, ανακατεύουμε και αφήνουμε να πέσει η θερμοκρασία τους.

Προετοιμάζουμε τα υλικά της σαλάτας.

Αφού κρυώσουν λίγο τα ζυμαρικά, ενώνουμε όλα τα υλικά μαζί.

Σε ένα μπωλάκι ή βαζάκι, ανακατεύουμε τα υλικά του ντρέσινγκ και περιχύνουμε με αυτό τη σαλάτα μας. Ανακατεύουμε ελαφρώς και σερβίρουμε.

Κολοκυθόπιτα ανοιχτή και light

Το καλοκαίρι είναι η εποχή που λατρεύω. Το ομολογώ. Δεν είναι μόνο ο ήλιος και η ζέστη που επιδρούν αναζωογονητικά επάνω μου, αλλά είναι και τα φρούτα και λαχανικά που υπάρχουν κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής. Ντομάτες, κολοκύθια, μελιτζάνες, κεράσια, μέσκουλες (μούσμουλα), βερύκοκα, νεκταρίνια, καρπούζι, πεπόνι και πολλά πολλά άλλα. Μια ποικιλία τεράστια που να μην ξέρεις τι να διαλέξεις. 

Στα πλαίσια διατροφής με χαμηλά λιπαρά, σκάρωσα μια κολοκυθόπιτα χωρίς φύλλο, για να γλυτώσουμε θερμίδες. Ομολογώ ότι έγινε πιο νόστιμη απ' ό,τι περίμενα. Τόσο νόστιμη, που ακόμα και η φίλη μου που δεν τρώει φέτα, έφαγε!

Δοκιμάστε τη και θα με θυμηθείτε!

Κολοκυθόπιτα ανοιχτή και light

Υλικά για μια ταρτιέρα ή ταψί 30-32 εκ. (8 κομμάτια)

700 γρ. κολοκύθια

100 γρ. φέτα χοντροτριμμένη

100 γρ. στραγγιστό γιαούρτι χαμηλών λιπαρών

100 γρ. κατίκι Δομοκού

3 μεγάλα αυγά

2 κ. σ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

αλάτι

πιπέρι

λίγο σουσάμι

βούτυρο για το ταψί

Εκτέλεση

Τρίβουμε τα κολοκύθια στον τρίφτη του κρεμμυδιού.

Τα στύβουμε με τα χέρια μας να φύγουν τα υγρά.

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς με αέρα.

Σε μπωλ ανακατεύουμε όλα τα υλικά.

Αλατοπιπερώνουμε.

Βουτυρώνουμε μια ταρτιέρα.

Ρίχνουμε μέσα το υλικό, πασπαλίζουμε με σουσάμι και ψήνουμε για 35-40 λεπτά στους 180 με αέρα.

Τη βγάζουμε από τον φούρνο και αφήνουμε λίγο να κρυώσει πριν την κόψουμε για να μπορούμε να βγάλουμε κομμάτι.

Είναι πολύ νόστιμη και τρώγεται ευχάριστα και παγωμένη.

Ιμάμ μπαιλντί

Το ιμάμ, είναι ένα από τα φαγητά που έφτιαχνε η μάνα μου τα καλοκαίρια. Εκείνα τα χρόνια, το να χρησιμοποιείς τα λαχανικά στην εποχή τους, ήταν απλά αυτονόητο :) Μελιτζάνες το καλοκαίρι, σε ό,τι βερσιον ήθελες. Παπουτσάκια, μουσακά, τηγανητές, ιμάμ, γεμιστά. Όλα τα καλά.

Η μάνα μου βέβαια θυμάμαι να τηγάνιζε τις μελιτζάνες. Τις άφηνε μετά σε τρυπητό να σουρώσουν από τα λάδια και μετά τις γέμιζε. Ομολογώ, ότι αυτή η θύμηση του τηγανίσματος, συν ότι το θεωρούσα λίιιγο μπελαλίδικο, συν ότι για αρκετά χρόνια δεν τρελαινόμουν για μελιτζάνες, με έκαναν να αποφεύγω να το μαγειρέψω. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ. Το λάτρεψα, Το ερωτεύτηκα. Το αγάπησα. Και θα το ξανακάνω σύντομα (παρόλο που η κοιλιά μου μοιάζει ετοιμόγεννη από το πολύ κρεμμύδι :p )

Τελικά δεν ήταν τόσο μπελαλίδικο όσο νόμιζα. Όσο για το τηγάνισμα, απλά δεν χρειάστηκε. Μια χαρά νόστιμο γίνεται και στον φούρνο χωρίς τηγάνισμα.

Η δόση είναι για 2. Οι μελιτζάνες που χρησιμοποίησα ήταν όχι απλώς king size, αλλά giant size. Και να σκεφτείτε ότι πήραν τις μικρότερες που είχε το μαγαζί. Τα υλικά λοιπόν είναι για 4 μεγάλες μελιτζάνες. Η πονηριά δε που έκανα, ήταν ότι άνοιξα περισσότερο από μία τσεπούλα στην καθεμία και έγιναν ακόμα πιο νόστιμες.

Δοκιμάστε το οπωσδήποτε!

Ιμάμ μπαιλντί
Υλικά για 4 μεγάλες μακρόστενες μελιτζάνες
4 μελιτζάνες μεγάλες ή 6 μικρότερες
3 μέτριες ντομάτες τριμμένες στον τρίφτη
3 μέτρια κρεμμύδια κομμένα σε λεπτές φέτες
1/4 κούπας κρασί
αλάτι
πιπέρι
1 κ. γ. ζάχαρη
λάδι
3-4 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
μισό ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο ή 2 κ. σ. ξηρό
στη σάλτσα επιπλέον μπορείτε να προσθέσετε δάφνη, κόκκους πιπέρι κλπ

Εκτέλεση
Πλένουμε και καθαρίζουμε τις μελιτζάνες από το κοτσάνι (μπορείτε να το αφήσετε αν θέλετε).
Καθαρίζουμε 4 φλούδες από τη μελιτζάνα κατά μήκος, έτσι ώστε στο τέλος να είναι "ριγέ".
Σχίζουμε κατά μήκος τη μελιτζάνα, όχι απ.ο άκρη σε άκρη, αλλά από λίγο πιο μέσα και χωρίς να φτάσει το μαχαίρι μέχρι κάτω. Ουσιαστικά φτιάχνουμε μια θήκη για τη σάλτσα. Εμένα επειδή ήταν μεγάλες οι μελιτζάνες, έκανα 2 σχισμές κατά μήκος για να μπει ακόμα περισσότερη σαλτσούλα.
Αλατίζουμε μέσα στις θήκες και αφήνουμε τις μελιτζάνες στην άκρη μέχρι να φτιάξουμε τη σάλτσα.

Σε τηγάνι προσθέτουμε λίγο λάδι (εγώ έβαλα 3-4 κ. σ.) και σωτάρουμε ελαφρώς τα κρεμμύδια. Θέλουμε μόνο να γίνουν διάφανα και όχι να τηγανιστούν.
Ανακατεύουμε για μερικά λεπτά μέχρι να γίνουν διάφανα, προσθέτουμε το σκόρδο και συνεχίζουμε το ανακάτεμα για 2-3 λεπτά.
Σβήνουμε με το κρασί και αφήνουμε να πάρει μια βράση.
Ρίχνουμε την τριμμένη ντομάτα, αλατοπιπερώνουμε, ρίχνουμε τη ζάχαρη και συνεχίζουμε το μαγείρεμα σε μέτρια φωτιά για 10-15 λεπτά. Αν χρειάζεται προσθέτουμε λίγο νερό.
Στο τέλος προσθέτουμε και τον μαϊντανό.

Ξεπλένουμε τις μελιτζάνες και πιέζουμε να φύγει το περιττό νερό.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180-190 με αέρα.
Σε ένα ταψί τις τοποθετούμε. Περιμένουμε λίγα λεπτά να πέσει η θερμοκρασία στη σάλτσα για να τις γεμίσουμε.
Με ένα κουτάλι βάζουμε αρκετή γέμιση στις θήκες. Όση σάλτσα μείνει, τη σκορπάμε πάνω από τις μελιτζάνες στο ταψί.

Προσθέτουμε ελάχιστο λάδι, ίσα για να μην κολλήσουν οι μελιτζάνες στο ταψί.
Νερό δεν προσθέτουμε ακόμα, παρά μόνο όταν δούμε ότι λείπει κατά το ψήσιμο.
Ψήνουμε για μία ώρα περίπου ή μέχρι να τρυπιούνται οι μελιτζάνες.
Τρώγεται ευχάριστα και κρύο. Η φέτα επιβάλλεται ;)

Το εντυπωσιακό σ' αυτό το φαγητό είναι ότι γίνεται πάρα πολύ γλυκό από τα κρεμμύδια!

Μελιτζάνες γεμιστές με λαχανικά

Όσο ο καιρός θυμίζει ακόμα καλοκαίρι, εγώ θα μαγειρεύω καλοκαιρινά φαγητά! Είμαστε ακόμα με κοντομάνικα εδώ στο νησί (τουλάχιστον το πρωί) και την περασμένη Κυριακή πήγα για μπάνιο. Αν εξαιρέσεις τις μέρες που ρίχνει ξαφνικές μπόρες ή τις μέρες που υπάρχει πιθανότητα από τους ανέμους και τους ανεμοστρόβιλους που μας επισκέπτονται συχνά να δείτε τη Ζάκυνθο να πετάε, γενικά υπάρχει καλοκαιρία. Το βράδυ έχει ψύχρα, αλλά το πρωί έχει ζεστούλα. Είναι ακόμα όμορφα (λέει η φανατική με το καλοκαίρι που ήδη πεθυμεί το επόμενο ;-) )

 Προχτές ήθελα να γεμίσω μελιτζάνες με λαχανικά. Βρήκα μόνο μεγάλες, οπότε τις έκοψα στη μέση. Το φαγητό, αν δεν βάλετε φέτα ή άλλο τυρί στη γέμιση, είναι νηστίσιμο. Εγώ έβαλα λίγη φέτα από πάνω πριν ψηθούν. Δοκιμάστε τις.

Μελιτζάνες γεμιστές με λαχανικά
Υλικά για 5 μεγάλες μελιτζάνες
5 μεγάλες μελιτζάνες
2 μεγάλα κρεμμύδια ξερά, ψιλοκομμένα
2 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
2 καρότα ψιλοκομμένα
την ψίχα από τις μισές μελιτζάνες ψιλοκομμένες
μισό μάτσο μαϊντανό ψιλοκομμένα
2 ντομάτες κομμένες σε καρεδάκια
λίγο ελαιόλαδο για τη γέμιση και λίγο για το ταψί
αλάτι
πιπέρι
προαιρετικά: λίγη φέτα χοντροτριμμένη

Εκτέλεση
Κόβουμε τα κοτσάνια από τις μελιτζάνες, τις πλένουμε και τις κόβουμε κατά μήκος.
Τις βάζουμε σε μπωλ με αλατισμένο νερό να τις καλύπτει και τις αφήνουμε έτσι για μισή-μία ώρα.
Στο μεταξύ, ετοιμάζουμε τα λαχανικά.
Αφού περάσει η απαιτούμενη ώρα, αδειάζουμε τις μελιτζάνες από την ψίχα τους, αφού τις πιέσουμε να βγάλουν ό,τι νερά έχουν κρατήσει. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη μισή ή και περισσότερη ψίχα.
Πλένουμε, καθαρίζουμε και ψιλοκόβουμε τα λαχανικά. Τα ξερά κρεμμύδια, τα καρότα και την ψίχα της μελιτζάνας, τα έκοψα σε μπλεντεράκι.
Ανακατεύουμε όλα τα λαχανικά σε μπωλ.
Βάζουμε λίγο λάδι (1-2 κουταλιές σούπας) και αλατοπιπερώνουμε.
Προσθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς.
Αλατίζουμε ελαφρώς μέσα τις μελιτζάνες.
Γεμίζουμε τις μελιτζάνες με 2-3 κ. σ. γέμιση.
Αν θέλουμε, βάζουμε λίγη φέτα από πάνω, αλλιώς το φαγητό μας ως εδώ, παραμένει νηστίσιμο.

Ρίχνουμε λίγο λάδι στο ταψί και ψήνουμε για μία ώρα περίπου, ή μέχρι να μαλακώσουν οι μελιτζάνες.
Τρώγονται ευχάριστα ζεστές και κρύες. Συνοδέψτε τις με φέτα!

Χταπόδι ξυδάτο

Αναμφισβήτητα το χταποδάκι ξυδάτο είναι ο τελειότερος μεζές του καλοκαιριού. Οκ. Ίσως μετά τις γαρίδες σαγανάκι. Οκ. Ίσως και μετά τα μύδια. Εντάξει λοιπόν! Το χταποδάκι ξυυδάτο είναι ΕΝΑΣ από τους τελειότερους μεζέδες του καλοκαιριού! Και μην τολμήστε να πείτε "ποιανού καλοκαιριού; αφού τελειώνει τώρα" γιατί σας έφαγα! Όσο έχει ζέστη είναι καλοκαίρι. Τελεία και παύλα!

Εγώ με τα καθαρίσματα των ψαριών και ψαρικών δεν τα έχω και πολύ καλά όπως ξέρετε. Παίρνεις μια συσκευασία ωραιότατα πλοκαμάκια, καθαρά, πεντακάθαρα και κάνεις τη δουλειά σου. Κύριοι! Ούτε καθαρίσματα ούτε τίποτα.

Για την ιστορία, χρησιμοποίησα κατεψυγμένα πλοκάμια χταποδιού, σε συσκευασία 700 γρ. Τώρα, αν εσείς θέλετε να πάρετε ολόκληρο οκτάπους και να καθαρίζετε, κακό του κεφαλιού σας και δικαίωμά σας βεβαίως βεβαίως! ;-)

Χταπόδι ξυδάτο
Υλικά για ένα μεγάλο βάζο

Χταπόδι πλοκάμια 700 γρ. ή ολόκληρο χταπόδι

2 μπαχάρια

1 φύλλο δάφνης

½ κούπα κόκκινο ή ροζέ κρασί

ξύδι

ελαιόλαδο

Εκτέλεση

Σε χύτρα ταχύτητας βάζουμε το χταπόδι (όχι κομμένο απαραίτητα, αλλά καθαρισμένο αν το έχετε πάρει ολόκληρο), ρίχνουμε το κρασί, το μπαχάρι και τη δάφνη και τα βράζουμε για 20 λεπτά σε μέτρια φωτιά με κλειστή τη χύτρα.

Σβήνουμε, αφήνουμε να κρυώσει η χύτρα, ανοίγουμε, αφήνουμε να κρυώσει και το χταπόδι, το τεμαχίζουμε και το βάζουμε σε βάζο.

Καλύπτουμε με ελαιόλαδο και ξύδι σε αναλογία μισό-μισό.

Το βάζουμε στο ψυγείο για μία μέρα και είναι έτοιμο!

Αλάτι δεν χρειάζεται. Προσθέστε μόνο αφού δοκιμάστε!

Είναι εθιστικότατο! Δεν ησυχάζεις αν δεν τελειώσει!

Καλή εβδομάδα!

Τάρτα με κολοκύθι, ντομάτα, νεροκρέμμυδο Ζακύνθου και φέτα

Οι μέρες στο νησί το καλοκαίρι περνούν με ένταση. Δεν μπορώ να πω ότι περνάμε ένα ήρεμο καλοκαίρι. Όλο δουλειές που ξεφυτρώνουν, φίλοι, βόλτες, δουλειά. Στην καθημερινότητα στριμώχνουμε  το μπάνιο στη θάλασσα, το οποίο είναι απαραίτητο γιατί μας ηρεμεί και μας χαλαρώνει. 

Βλέπω ανθρώπους (ντόπιους) στην παραλία αραχτούς σε ξαπλώστρες και αναρωτιέμαι αν εγώ θα έχω ποτέ ένα τέτοιο καλοκαίρι. Στο καπάκι αναρωτιέμαι αν θα μου άρεσε να κάθομαι και να μην κάνω τίποτα. Μπα...Δεν είναι αυτά για μένα :-)

Μαγειρεύω τα απαραίτητα, μπλογκάρω και σερφάρω ελάχιστα. Ευτυχώς η τεχνολογία σε βοηθάει να έρχεσαι σε επαφή με αμεσότητα, χωρίς καν να ανοίξεις κομπιούτερ μερικές φορές. Το facebook, το instagram (καινούριο παιχνίδι που μου αρέσει), το twitter κλπ σε κρατάνε σε επαφή με τους φίλους, τους γνωστούς τους foodlovers όλου του κόσμου!

Μαγειρεύω τα συνηθισμένα, αλλά όταν έχω χρόνο δοκιμάζω κάτι καινούριο. Όπως το παρακάτω. Και εκεί που λες, μπα, δεν είναι και τίποτα σπουδαίο τελικά, ακούς τον γιο σου να λέει: μπορείς να συμπεριλάβεις και αυτό που έφτιαξες χτες στα φαγητά που μου στέλνεις καμιά φορά; Γλουπ! Δεν έχω φυσιολογικά παιδιά εγώ. Πάει και τελείωσε. Η κόρη, τόσα χρόνια στην Αθήνα, δεν ζήτησε ποτέ να της στείλω τίποτα. Ο γιος, 3 χρόνια στην Πάτρα, τις λίγες φορές που ζήτησε ήταν κοτόπουλο με κάρυ, τηγανιά, banofee κλπ. Ούτε σπανακόπιτες, ούτε τίποτα :-p

Οπότε, ας πάμε στη συνταγή :-)

Τάρτα με κολοκύθι, ντομάτα, νεροκρέμμυδο Ζακύνθου και φέτα

Υλικά για την τάρτα
300 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κ. γ. ζάχαρη
1 πρέζα αλάτι
140 γρ. βούτυρο συν λίγο για την ταρτιέρα
1 κρόκο αυγού
4-5 κ. σ. παγωμένο νερό
για τη γέμιση
1 μέτριο κολοκύθι κομμένο κατά μήκος σε πολύ λεπτές φέτες
1 ντομάτα κομμένη σε φέτες

λίγο νεροκρέμμυδο Ζακύνθου (ή ένα μικρό απλό κρεμμύδι)
2 αυγά

100 γρ. φέτα θρυμματισμένη 

μερικά φύλλα δυόσμου ψιλοκομμένα
αλατοπίπερο

Εκτέλεση
Μέσα σε μπωλάκι ή πιατάκι, χτυπάμε τον κρόκο με το παγωμένο νερό.
Μέσα σε ένα μπωλ, βάζουμε το αλεύρι, τη ζάχαρη και το αλάτι. Ανακατεύουμε.
Προσθέτουμε στο αλεύρι το βούτυρο κομμένο σε κομματάκια και ανακατεύουμε γρήγορα με τα δάχτυλά μας, έτσι ώστε να έχουμε ένα μίγμα σαν τραχανά (μπλιαχ).
Δουλεύουμε γρήγορα, γιατί ζύμη δεν πρέπει να ζεσταθεί.
Προσθέτουμε και το νερό με το αυγό λίγο-λίγο (συνήθως το παίρνει όλο). Ανακατεύουμε πάλι γρήγορα.
Η ζύμη μας θα πρέπει να μην είναι λασπωμένη και να μην κολλάει στα χέρια.
Τυλίγουμε τη ζύμη σε μεμβράνη και τη βάζουμε στο ψυγείο για ½- 1 ώρα.

Μέχρι να παγώσει η ζύμη, κόβουμε τα λαχανικά μας.

Βγάζουμε τη ζύμη από το ψυγείο.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς με αέρα (ή 190 χωρίς).
Βουτυρώνουμε μια ταρτιέρα.
Πάνω σε αντικολλητικό χαρτί, ανοίγουμε τη ζύμη με πλάστη ή τη βάζουμε στην ταρτιέρα με το χέρι μας, φροντίζοντας η ζύμη να καλύψει και τα τοιχώματα. Αν την ανοίγουμε με πλάστη, την ανοίγουμε σε μεγαλύτερο μέγεθος από την ταρτιέρα, για να καλύψει τα τοιχώματα.
Βάζουμε τη ζύμη στη βουτυρωμένη ταρτιέρα.
Την τρυπάμε σε πολλές μεριές με πηρούνι.

Χτυπάμε με ένα πηρούνι ελαφρώς το ασπράδι που έμεινε από το αυγό και αλείφουμε την επιφάνεια της ζύμης. Αυτό βοηθάει να μην περάσει υγρασία στη ζύμη.

Τοποθετούμε κυκλικά το κολοκύθι, τη ντομάτα, τα κρεμμύδια σε φέτες.. Καλύπτουμε τα κενά να υπάρχουν παντού λαχανικά.

Χτυπάμε σε πιάτο τα 2 αυγά και προσθέτουμε τη φέτα και το δυόσμο. Αλατοπιπερώνουμε.

Ρίχνουμε τα αυγά και τη φέτα πάνω από τα λαχανικά (μπορείτε να ρίξετε και σκέτα τα αυγά και να πασπαλίσετε με φέτα).

Ψήνουμε την τάρτα για 35-40 λεπτά, μέχρι να πάρει χρώμα.

Αφήνουμε να κρυώσει λίγο για να μπορούμε να την κόψουμε. Τρώγεται ευχάριστα και παγωμένη (που την προτιμώ)!