Monday, December 15, 2008

Κουραμπιέδες κρητικοί

Συνταγή καλή για κουραμπιέδες έψαχνα χρόνια. Μέχρι που δοκίμασα τους κουραμπιέδες που έφτιαχνε η κρητικιά γιαγιά της Ράνιας. Καλύτερους δεν έχω φάει. Από τότε δεν δοκίμασα άλλη συνταγή, αν και θέλω να πειραματιστώ να κάνω κουραμπιέδες με λάδι.
Κουραμπιέδες φτιάχνω συνήθως με τη φίλη μου την Α. Έχει πλάκα όταν φτιάχνουμε γλυκά μαζί. Ζυμώνουμε μεταξύ σχολίων, γέλιων, νέων, αναλύσεων και άλλων. Η Α με θεωρεί ειδική και θέλει να τους φτιάχνουμε μαζί (μπου χα χα) κι εγώ σαν ειδική, της κάνω παρατηρήσεις: Γιατί δεν πήρες λίγη άχνη παραπάνω; Γιατί πήρες μόνο τόσο μύγδαλο; Αυτό το μίξερ δε με βολεύει, μίξερ είναι αυτό; Δεν έχεις παιδάκι μου ένα μπωλ στενό για τα ασπράδια; Που θα χτυπήσουμε τα αυγά; Αχνορίχτης είναι αυτό; Πέτα το! Γι αυτό με θεωρεί ειδική. Έτσι, παρόλο που έχει μια άρτια εξοπλισμένη κουζίνα, με τα χρόνια έχει φροντίσει να έχει όλα τα συμπράγκαλα που η φίλη της απαιτεί!!!

Η παρακάτω συνταγή έχει μεγάλη ποσότητα βουτύρου. Αναλογικά όμως, για 1 κιλό αλεύρι, έχει σχεδόν την ίδια ποσότητα βουτύρου που έχουν συνήθως όλες οι συνταγές. Η δόση είναι πολύ μεγάλη, βγάζει 5 ταψιά κουραμπιέδες. Αν αποφασίσετε να την κάνετε, είτε κάντε τη μισή, είτε προετοιμαστείτε για 4 ώρες δουλειά…

Κουραμπιέδες
600 γρ. βούτυρο γάλακτος (σε θερμοκρασία δωματίου για ώρες)
1 κουτί φυτίνη των 800 γρ. (εκτός ψυγείου επίσης)
3 ποτήρια κρασιού μικρά ζάχαρη
3 κρόκους αυγού και 1 ολόκληρο
1 φλυτζανάκι του καφέ κονιάκ
1 κιλό αμύγδαλα όχι ασπρισμένα, καβουρντισμένα και χοντροκομμένα
2,5 κιλά αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κιλά άχνη ζάχαρη
3 βανίλιες

Καβουρντίζουμε τα μύγδαλα στο φούρνο (ή σε αντικολλητικό τηγάνι) και τα χοντροκόβουμε στο multi (ή σε γουδί).


Χτυπάμε καλά το βούτυρο στο μίξερ μέχρι να ασπρίσει. ΠΡΟΣΟΧΗ: το βούτυρο πρέπει να είναι από ώρες εκτός ψυγείου αλλιώς μπορεί να σας καταστρέψει το μίξερ (το έχουμε πάθει)

Προσθέτουμε τη ζάχαρη, χτυπάμε πάλι. Προσθέτουμε και τα αυγά. ΜΗΝ πετάξετε τα ασπράδια, θα φτιάξουμε μπεζέδες μετά με αυτά.
Προσθέτουμε και το κονιάκ και χτυπάμε λίγο ακόμα.
Εδώ σταματά η δουλειά του μίξερ.

Προσθέτουμε τα αμύγδαλα με το χέρι. Προσθέτουμε και το αλεύρι. Βάζουμε το αλεύρι σιγά-σιγά μέχρι να δούμε πόσο θα πάρει. Το ένα κιλό το ρίχνω μονομιάς αλλά το υπόλοιπο λίγο-λίγο. Μπορεί να μην πάρει όλο το αλεύρι. Εξαρτάται ίσως από το πόσο μαλακό είναι το βούτυρο ή από το αλεύρι.

Και τώρα, αρχίζει το πλάσιμο. Οι κουραμπιέδες αυτοί, δεν έχουν μέσα κανένα διογκωτικό. Οπότε, κανονίζετε το μέγεθος που θέλετε από την αρχή, αφού ελάχιστα θα φουσκώσουν.

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 και πλάθουμε κουραμπιεδάκια. Στρώνουμε λαδόκολλα στα ταψιά που θα τους βάλουμε, για να μην πλένουμε με τις ώρες μετά.
Με το δάχτυλό μας, πατάμε απαλά στο κέντρο για να στέκεται η ζάχαρη.
Ψήνουμε κάθε ταψί 20-25 λεπτά στους 200-210 βαθμούς.
Αφήνουμε να κρυώσουν λίγο και αχνίζουμε. Τις βανίλιες, αν θέλουμε, τις ανακατεύουμε με την άχνη ζάχαρη πριν τους αχνίσουμε, έτσι ώστε να μυρίζουν βανίλια οι κουραμπιέδες σας.

Αχνίζουμε τους κουραμπιέδες μέσα σε ένα ταψί. Αχνίζουμε πρώτα το ταψί για να καθίσουν πάνω οι κουραμπιέδες και αχνίζουμε από πάνω κάθε στρώση κουραμπιέδων. Την επόμενη μέρα, ξανα-αχνίζουμε.

TIPS: εκείνο που κάνει τη διαφορά, είναι τα αμύγδαλα που είναι με τη φλούδα. Πιστέψτε με, έχει διαφορά. Επίσης η ποσότητα των μύγδαλων είναι μεγάλη. Κι αυτό κάνει διαφορά.
Θυμηθείτε ότι ενώ το πρώτο ψήσιμο χρειάζεται το χρόνο που λέει η συνταγή, συνήθως τα επόμενα ψησίματα θέλουν λιγότερο χρόνο επειδή ο φούρνος ήδη είναι πολύ ζεστός. Αυτό ισχύει και για τα κουλούρια, μπισκότα κλπ.
Καλή επιτυχία!

22 comments:

  1. Και του χρόνου! Με υγεία! Φθάσανε Χριστούγεννα κιόλας...

    ReplyDelete
  2. Οντως, το αμυγδαλο με το φλουδι του εχει διαφορα.Και εγω ετσι το βαζω.Και του χρονου!Καλο βραδυ.

    ReplyDelete
  3. Kαι του χρόνου, και του χρόνου!!
    (μην μου πεις ότι έκανες 5 ταψιά κουραμπιέδες??)
    Φέτος λέω να βάλω κι εγώ τα αμύγδαλα με την φλούδα, ακούω πολλούς που λένε ότι έτσι είναι καλύτεροι οι κουραμπιέδες. Μέχρι τώρα τα έβαζα "ασπρισμένα".

    ReplyDelete
  4. Και του χρόνου! Δεν έχω φτιάξει ποτέ κουραμπιέδες, αλλά κρατάω τη συνταγή για μελλοντική χρήση ;-)

    ReplyDelete
  5. Να είσαι καλά! Και του χρόνου!
    Λόγω δίαιτας, δεν ξέρω αν θα φτιάξω φέτος κουραμπίεδες...
    ΥΓ. Αφού έφτιαξες τόσα ταψιά, δεν στέλνεις και στα παιδάκια μου κανένα ταπεράκι?

    ReplyDelete
  6. Πολύ ντελίσιους φαίνονται ντελί :)
    και του χρόνου!

    Αλλά δεν θα φτιάξω κουραμπιέδες, κάνω δίαιτα, θα αρκεστώ σε μελομακάρονα και ισλί;-)

    ReplyDelete
  7. Deli,νοστιμότατοι!
    Το ολόκληρο αμυγδαλάκι κάνει τη διαφορά!Δεν το κόβω στο μούλτι,μόνο με το μαχαίρι σε μεγάλα κομμάτια να το ευχαριστιέμαι.
    Φιλιά!

    ReplyDelete
  8. Κατερίνα, φτάσανε! Ευχαριστώ!

    Δημιουργία, κάτι ξέρεις κι εσύ! Ευχαριστώ!

    Έλενα...σιγά μην έκανα 5 ταψιά. Ποιος θα τα φαει; Όλα εγώ!

    Σοφία ευχαριστώ! Να κάνεις κάποια στιγμή!

    Αγγελική, ευχαρίστως! Ευχαριστώ!

    Μάγισσα, ευτυχώς που κάνεις δίαιτα!
    Ευχαριστώ!

    Ελένη, με μαχαίρι, ακόμα καλύτερα! Ευχαριστώ!

    ReplyDelete
  9. εγώ Κική μου, ψέμματα δε λεω: δεν μ' αρέσουν τοσο οι κουραμπιέδες, ώστε να ασχοληθώ τοοοσο πολύ μαζί τους.

    όμως, μου άρεσε η περιγραφή σου.
    πολύ :))

    και του χρονου, να ειστε καλά και να τους ξανακάνετε!

    ReplyDelete
  10. διαβάζω παραπάνω το σχόλιο της Μαριλένας και σκέφτομαι ...πως φαίνεται ο άνθρωπος που δεν έχει φάει ποτέ κουραμπιέδες κρήτης /......
    για μένα είναι μπαι φαρ το καλύτερο γλυκό ..τι μελομακάρονα και κουλουράκια ...ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΔΕΣ και πάλι κουραμπιέδες!

    ReplyDelete
  11. Πολύ ωραίους τους φτιάξατε χρυσοχέρα μας, και του χρόνου! Κι εγώ δεν τρελαίνομαι με τους κουραμπιέδες,προτιμώ τα μελό, με καταπιέζανε και πιτσιρίκα να τρώω κουραμπιέδες Καρβάλης,αφήστε τα, ένα δράμα... Κανένα γλυκό του κουταλιού που μας αρέσει, πορτοκαλάκι, λεμονάκι, ή κάτι που να μην έχει ζύμες για πουλάκια, πότε θα μας φτιάξετε?

    ReplyDelete
  12. Φαίνονται ελκυστικότατοι...
    Δεν τολμάω να δοκιμάσω να φτιάξω, ενώ τρελαίνομαι για μαγειρική και ζαχαροπλαστική!

    Φιλιά και του χρόνου!

    Καλoφάγωτοι! :)

    ReplyDelete
  13. Σήμερα έκανα μια καλή δόση και μοσχομύρισε το σπίτι. Και του χρόνου με υγεία!

    ReplyDelete
  14. Ωραίοι φαίνονται,χορταστικοί.
    Έπρεπε να κάνεις 5 ταψιά τελικά να στείλεις και σε μας μερικούς.Έτσι όπως τους βλέπω μου τρέχουνε τα σάλια.Και δεν είμαι και του κουραμπιέ!
    Φιλάκια και του χρόνου με υγεία.

    ReplyDelete
  15. Μαριλένα δεν πειράζει. Δε θα σε μαλώσω που δε θα φτιάξεις κουραμπιεδάκια. Ευχαριστώ για τις ευχές. Φιλάκια πολλά!

    Νατάσσα μου ΠΕΣ ΤΑ! Να τ' ακούσουνε!
    :-)))

    Ισιδώρα, εμένα με καταπιέζανε να τρώω μπακλαβά και έχω παιδικό τραύμα.
    Σύντομα θα βαλουμε και τέτοιες συνταγούλες. Υπομονή. Μερσί!

    Όλγα, να τολμήσεις!
    Ευχαριστώ!

    Νένα και του χρόνου! Ευχαριστώ!

    Lila να σας στείλω βρε κορίτσια. Γιατί όχι;
    Ευχαριστώ! Φιλιά!

    ReplyDelete
  16. Ω μαμα μία!
    Μόνο που το διάβασα εβαλα 2 κιλά ...!!!
    Αλλα ειναι υπεροχοι οι ατιμοι!!!

    ReplyDelete
  17. Κουραμπιεδες δεν θα φτιαξω,αν και ειμαισιγουρη γα το ποσο ωραιοι θα γινουν,τρελλαθηκα ομως με την Ζακυνθινη κουλουρα,την οποια θα σερβιρω την Παραμονη,αντι για το Χριστοψωμο που κανουμε τοσα χρονια..Θα σου πω για την επιτυχια μου μετα τα Χριστουγεννα,αν και ειμαι σιγουρη,οτι οι συνταγες σου,εχουν παντα επιτυχια!Τα τυροπιτακια εγιναν φανταστικα!

    ReplyDelete
  18. Φαραώνα, μα είναινα μη βάλεις;

    Όλγα, σημείωσέ τους για επόμενη φορά!
    Ευχαριστώ για τα καλά λόγια!

    ReplyDelete
  19. Φέτος θα δοκιμάσω κι εγώ τα αμύγδαλα-με-φλούδα στους κουραμπιέδες.

    Άσχετο... Την κουλούρα σου γιατί δεν την πέτυχα στο bazaar; Θα τελείωσε νωρίς, ε; (Το αλατάκι σου το τίμησα, πάντως!)

    ReplyDelete
  20. Elie να τα δοκιμάσεις έτσι.

    Εκπλήσσομαι! Το αλάτι τέλειωσε όση ώρα ήμουν εκεί (εκτος και δεν το έβγαλαν όλο από την αρχή και ξαναέβγαλαν αργότερα). Πότε το πήρες; Λες να είμαστε ταυτόχρονα εκεί;;; Η κουλούρα υπήρχε η μία μετά τις 12.30 το μεσημέρι του Σαββάτου και την άλλη είπαν θα την έβγαζαν το βράδυ. Καλέ πότε πήγες;

    ReplyDelete
  21. Απ' ό,τι φαίνεται ταυτόχρονα ;)

    ReplyDelete
  22. Ναι!!! Κρίμα που δεν το ήξερα! Σίγουρα πέσαμε η μία πάνω στην άλλη!

    ReplyDelete