When in Rome, do as the romans do, λέει μια ξένη παροιμία. Και το αλλάζω: When in Greece, do like greeks do. Είσαι στην Ελλάδα το Πάσχα; Ε τι; δεν θα δοκιμάσεις κοκορέτσι;
Οι Vegeterians παρακαλούνται να απομακρυνθούν από τις οθόνες τους γιατί θα φρικάρουν. Το μπλογκ ουδεμία ευθύνη φέρει για πιθανές λιποθυμίες. Σας προειδοποίησα.
Η σχέση μου με το κοκορέτσι είναι περίεργη. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, δεν ήθελα ούτε να το βλέπω. Ένιωθα όπως οι vegeterians δηλαδή. Απορούσα πώς μπορούσαν αν τρώνε όλο αυτό το πράμα... Αλλά...Εδώ και μερικά χρόνια, μια Τσικνοπέμπτη, στα καλά του καθουμένου έφαγα μια φλασιά και ήθελα κοκορέτσι σώνει και καλά. Έφαγα όλη τη Ζάκυνθο (πριν φάω το κοκορέτσι), μια και εδώ την Τσικνοπέμπτη δεν το φτιάχνουν όλες οι ψησταριές, προκειμένουν να βρω μια μερίδα. Έκτοτε, κυνηγάω το μεζεδάκι αυτό και το τσακίζω κι άσε την Κοινότητα να λέει. Δεν μου αρέσουν όλα τα μέρη του, αλλά το απ' έξω είναι μούρλια.
Κοκορέτσι να φτιάχνω δεν ξέρω. Ξέρω όμως την Αλεξάνδρα! Με την Αλεξάνδρα γνωριστήκαμε μέσα εδώ, μια ωραία ημέρα που έψαχνε να δει τι λάθος κάνει και δεν της γίνεται το τυρί. Οι απαραίτητες οδηγίες δόθηκαν και αρχίσαμε να μιλάμε για συνταγές. Η Αλεξάνδρα είναι από την Ήπειρο και εκεί ξέρουν πολύ καλά από ψητούρες και τέτοιους μεζέδες. Εδόθη συνταγή λοιπόν και εγώ σας την μεταφέρω. Η φωτό είναι από το περασμένο Πάσχα της Αλεξάνδρας. Αλεξάνδρα ευχαριστώ!
Κοκορέτσι
2 συκωταριές αρνίσιες
3-4 αρμαθιές αντεριές αρνίσιες ή 2-2,5 κιλά
2-3 μπόλιες (πάνες ή σκέπες)
καμπόσα γλυκάδια αρνίσια
1 φλυτ. κρασί
ρίγανη
1/2 φλυτ. χυμό λεμόνι
1/2 φλυτ. λάδι
αλάτι
πιπέρι
1 ματσάκι φρέσκο δεντρολίβανο
1 σούβλα για κοκορέτσι τετράγωνη, λεπτή
Πλένουμε καλά τις συκωταριές και τα γλυκάδια, τα κόβουμε σε κομμάτια και τα βάζουμε σε ένα μπολ με τη ρίγανη, λίγο αλατοπίπερο, το κρασί και το λάδι. Τα αφήνουμε στην άκρη να μαριναριστούν.
Γυρίζουμε τα έντερα με ένα ξυλάκι (κάνει και το διάφανο περίβλημα από τον κλασσικό στυλό μπικ ή χοντρή βελόνα πλεξίματος συμπληρώνω εγώ) και τα πλένουμε πολλές φορές πολύ καλά. Αν δεν μπορούμε τα βάζουμε κάτω από τη βρύση ανοίγουμε την τρύπα να τρέχει το νερό μέσα και τα πλένουμε καλά και πολλές φορές!
Μετά τα βάζουμε σε ένα μπολ με λίγο νεράκι και το λεμόνι. Έτσι θα απολυμανθούν και θα ασπρίσουν. Βάζουμε σε λίγο χλιαρό νερό τις μπόλιες να μαλακώσουν όση ώρα ετοιμάζουμε το κοκορέτσι.
Παίρνουμε τη σούβλα και περνάμε εναλλάξ συκώτι, καρδιά, πνευμόνι, γλυκάδι κτλ μέχρι να τελειώσουν. Μόλις τελειώσουν αλατοπιπερωνουμε και σκεπάζουμε γύρω γύρω με τις μπόλιες.
Τρυπάμε στη μύτη της σούβλας το έντερο και τυλίγουμε γύρω γύρω να καλυφθούν όλα τα κομμάτια. Το έντερο το τρυπάμε από τη μια μεριά για να σταθεί και να μη φύγει. Δε σκίζετε γιατί η σούβλα για το κοκορέτσι είναι πιο λεπτή από τη σούβλα του αρνιού.
Βάζουμε τη σούβλα στα κάρβουνα αρκετά ψηλά πρώτα για να μην αρπάξει! Σταδιακά κατεβάζουμε...
Σε ένα άλλο μπολάκι (χρυσές δουλειές η τάπεργουερ :-)) λάδι, λίγο νερό , λεμόνι και ρίγανη.
Βουτάμε μέσα το ματσάκι δεντρολίβανου και με αυτό αλείφουμε το κοκορέτσι μας συχνά.
Το ψήνουμε 3-4 ώρες, και όταν ροδίσει το βγάζουμε το κόβουμε σε κομμάτια , το πασπαλίζουμε με λίγο αλατοπίπερο και.... έτοιμο!!!!!!!!
Tip Ένας τρόπος για να κάνουμε πιο εύκολο το τύλιγμα των εντέρων στη σούβλα είναι ο εξής:
Παίρνουμε μια λεκάνη και βάζουμε μέσα ένα πιάτο ανάποδα. (βλέπε φωτο).
Το πιάτο από την κάτω πλευρά, έχει συνήθως μια βάση - εγκοπή και κρατά τη μύτη της σούβλας και δε γλιστράει! Βάζουμε τη μύτη της σούβλας στην εσωτερική μεριά του κύκλου όποτε εκεί που το στρογγυλό αυλάκι είναι λίγο πιο ψηλό βρίσκει και δε φεύγει πέρα δώθε....
Χρειάζεται ένας βοηθός ώστε να γυρίζει τη σούβλα και εμείς να τυλίγουμε!
Πρώτα έντερα πάνω κάτω κάθετα, όπως τυλίγουμε το σπάγκο του χαρταετού τ' άλλα γύρω-γύρω!
Όταν τυλίγεις το κοκορέτσι και τελειώσει η μια αντεριά. παίρνεις την άκρη της επόμενης και της προηγούμενης, κάνεις κόμπο και συνεχίζεις. Στο τέλος , την τελευταία άκρη ας πούμε για να στερεωθεί (και να μην φύγουν όλα τα άντερα που τυλίξαμε όταν το γυρίζουμε στη φωτιά) την περνάμε ανάμεσα στα πλεγμένα .
Tip 2) Οι συκωταριές πρέπει να μην είναι από μεγάλης ηλικίας ζώο.
Νομίζω πως η περιγραφή και τα tips της Αλεξάνδρας ήταν κατατοπιστικότατα :-)
Καλή επιτυχία!
Ήλθα, είδα και απέρχομαι..............
ReplyDeleteΚαλέ που πάτε;;;; Μείνετε να σας κεράσουμε κατιτίς! Χαχαχα!
ReplyDeleteΚαι μενα ειναι απο τα αγαπημενα μου το κοκορετσι.
ReplyDeleteΕμεις στο σπιτι για να μην αρπαξει, το εχουμε για κανα 2ωρο τυλιγμενο σε αλουμινοχαρτο ενω ειναι στην πανω σκαλα της σουβλας.
Με αυτο τον τροπο οταν κατεβει πιο κατω εχει ψηθει καλα απο μεσα και τοτε το βγαζουμε το αλουμινοχαρτο για να ψηθει καλα και απ' εξω.
Περιττο να πω οτι προτρεπω τον κοσμο να φαει το "καταπληκτικο" αρνι (ειναι απο τα ελαχιστα κρεατα που δεν τρωω, παρα μονο σπανια) ωστε να μεινει για μενα το κοκορετσι.
Βεβαια με βολευει οτι πολλοι απερχονται οταν το βλεπουν (οπως ο Π.Κ. καλη ωρα) κι ετσι μπορω να το απολαυσω.
:)
καλησπέρα παραδοσιακή ζακυνθινιά με τα ωραία σου και τα σουβλιστά σου/
ReplyDeleteΆσε την κοινότητα να λέει τα δικά της....κι ελα να τον τσακίσουμε τον μεζέ....
φιλιά καρυστινά
Χρόνια πολλά!
ReplyDeleteΥπέροχη μυρωδιά όταν ψήνεται! Πάσχα το Ελληνικό!
Και 'γω λατρεύω αυτόν τον μεζέ!Μα ποτέ δεν τόλμησα την παρασκευή του!Ίσως φοβάμαι τον κόπο...
ReplyDeleteΚική,σ ευχαριστώ βρε...μου άνοιξες την όρεξη νυχτιάτικα!
Φιλί και καληνύχτα!
Αργει το Πασχα;;
ReplyDeleteτο κοκορετσι μου ανοιξε την ορεξη!!
Α! ειδες τι καλο ειναι να πλεκεις; εχεις στο σπιτι βελονες για να γυρισεις τα εντερα....χα!χα!
Έχεις δίκιο, Πάσχα χωρίς κοκορέτσι δε γίνεται. Δεν έχω φτιάξει ποτέ, είναι μεγάλη φασαρία. Παλιά έφτιαχνε η μαμά μου. Τώρα, ευτυχώς υπάρχουν τα έτοιμα των κρεοπωλείων και βολευόμαστε.
ReplyDeleteΣυγχαρητήρια στην Αλεξάνδρα και μπράβο και σε σένα που μας άνοιξες την όρεξη!
Κικίτσα μέχρι εδω μύρισε !!!! και τι μυρωδιά ?? υπέροχη !!!
ReplyDeleteΚαι εμεις σαν τον Αντώνη το ψήνουμε !!
και του χρόνου !!!
καλημέρα, ωραία μέρα σήμερα.., τι άλλα νέα;-)
ReplyDeleteσμακ
Deli,μύρισε μέχρις εδώ,αλλά δε μ΄αρέσει ,ενώ οι άλλοι τρελαίνονται.Τι να κάνω,όλο άρνηση είμαι.Καταλαβαίνεις ότι ούτε συζήτηση για να φτιάξω.Οι υπόλοιποι βολεύονται,ας είναι καλά ο φίλος μας.
ReplyDeleteΦιλιά!
Κικη μου και εγω σε ευχαριστω πολυ που εβαλες τη συνταγη και τις φωτο.. Εθνικο και νοστιμο το κοκορετσι!!! Και ειπαμε οταν με το καλο ερθεις, οποια εποχη και να ειναι, θα στο εχω ετοιμο στη σουβλα!!!! Καλο Πασχα σε ολους!
ReplyDeleteΑλεξανδρα
Απα πα πα πα! Κοινώς κάνω την πάπια και αποστρέφω τα μάτια. Ούτε να το φτιάξω, ούτε να το φάω. Κατανοώ όμως τους μερακλήδες που τους αρέσει :)Θα αρκεστώ στα νοστιμότατα κουλουράκια. Καλό πάσχα να έχουμε όλοι, με υγεία!
ReplyDeleteΟπως αντιλαμβάνεσαι, η δική μου σχέση με το κοκορέτσι είναι ζεστή, ανθρώπινη, γεμάτη τρυφερότητα και βαθειά άδολη αγάπη...
ReplyDeleteαν και φτιάχνω και το τιμώ και το τσακίζω πολλές φορές το χρόνο,
ReplyDeleteτο ΠΑΣΧΑ έχει άλλη χάρη, και δεν λογιέται Κυριακή Πάσχα δίχως το μεζεκάκι αυτό
πω πω κολαστήκαμε και πάλι
άψογη η Αλεξάνδρα, άψογη και εσυ που έδωσες τα φώτα σε όσους αγνοούσαν τον τρόπο παρασκευής,
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ακονίστε τις μασέλες!!!!!
(αυτή τη φορά ήρθε το μέιλ)
ReplyDeleteευχαριστώ πάρα πολύ για τις φωτογραφίες, είναι υπέροχες, λατρεύω το κίτρινο του ήλιου στη φύση
εκτιμώ ιδιαίτερα την χειρονομία σου αυτή
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ με υγεία
καλέ, δεν μ' αρεσει..
ReplyDeleteάσε, που εγώ (ως γνωστο φρικιό), τσακιζω την ..πέστροφα αντί κρεατικών :ΡΡ
Απαπαπα....ΚΟΛΑΣΤΗΚΑ....και νηστεύουμε.
ReplyDeleteΟ μεζές μου.
Οι ψησταριές του Αμαρουσίου τω καιρώ εκείνω....είχαν στενάξει.
Μικρό ήμουνα και θυμάμαι περιμέναμε όρθιοι μέχρι να αδειάσει κάποιο τραπέζι.
Μην ακούς όλα αυτά που λένε... Οι υπερβολές βλάπτουν ακόμη και με τις πλέον αθώες τροφές.
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Αντωνάκη! μύρισες κοκορετσάκι και μπήκες; Έλα εδώ αγόρι μου να σου βάλω μια μερίδα κι άσε τους άλλους να κοιτάνε! Κι εσυ τη δουλειά σου: να προτρέπεις τον κόσμο να φάει αρνάκι!Χαχα!
ReplyDeleteVenceremos έφτασααααα!
Αγγελική Ν ελληνικό Πάσχα χωρίς αρνί, αυγά και κοκορέτσι γίνεται;
Αγράμπελη ούτε εγώ το έχω φτιάξει ποτέ! Θέλει τέχνη και μαστοριά!
Πουαντερί , εκεί που βγάζεις όλους τους πόντους από τη βελόνα, ρίχει κι ένα γύρισμα στα άντερα! Χαχα!
Big mama ευχαριστούμε πολύ!
Μαρία Β και του χρόνου! Να είμαστε καλά να ξαναφάμε κοκορετσάκι!
Μαγισσούλι μου , ήξερα ότι θα με ρωτήσεις για τον καιρό σήμερα! ;-)
Ελενίτσα , εσύ θα μας κοιτάς κι εμείς θα τρώμε! Οκ;
:-)))
Αλεξάνδρα , ευχαριστώ! Έρχομαιιιιιιι!
Εύα Π. , εγώ σε κατανοώ που κατανοε'ις! χαχα! Σώπα, σώπα. Θα βάλω κι άλλα ποστάκια και θα φύγει το κοκορετσάκι να μην το βλέπεις! Καλό Πάσχα!
ReplyDeleteΚωνσταντίνε , σε καταλαβαίνω! χαχα!
Γαστεροπλήξ, με νιώθεις, σε νιώθω! Χαχα!
Παρακαλώ. Χαίρομαι που έφτασε επιτέλους το ανοιξιάτικο χαλί στο μέιλ σου! Καλό Πάσχα να έχουμε!
Μαριλένα , εγώ νόμιζα πως θα μου πεις πως ψήνεις...μακαρόνια!!! Χαχαχα!
Γλαρένια σωστά τα λες. Για να φάει κανείς 1 κιλό κουκιά, να σου πω εγώ μετά παρενέργειες! χαχα!
βετζετεριαν δεν με λες ...αλλά και γω είμαι στην κατηγορία "αυτοί που φρικαρουν...."
ReplyDeleteπάντως σ αυτούς που αρεσουν όλα αυτά , τους βλέπω εγώ, όταν δουν σούβλες και τέτοια γυαλίζει το μάτι τους ! (και ο Βασίλης μέσα ...)
Κικίτσα μου κοκορέτσι και μαγειρίτσα .... ούτε που να τα δω, ούτε που να τα μυρίσω!!!
ReplyDeleteΔεν τα τρώω λέμεεεε!!
Παρ' όλα αυτά, αύριο στο blog μας βάζω ποστ για κοκορέτσι (αυτό θα πει να είσαι ... μαζοχιστής χα χα χαα!!)
Φιλιά!!
Αχ Κικίτσα μου!!Τι μου κάνεις τώρα;;Μέ ξελίγωσες!!Ευτυχώς, φεύγω
ReplyDeleteΚέρκυρα, και θα φάω στον κουνιάδο μου απο όλα!!Αρνάκια, κοκορέτσια, τσιλίκουρδα, απο όλαααααα...Φιλάκια....
για άντρες δε θα τσακωνόμαστε, για το απέξω του κοκορετσιού θα τσακωνόμαστε:ΡΡΡ
ReplyDeleteΝατάσσα! Χαχα! Ξέρει τι κάνει το παιδί!
ReplyDeleteΈλενα σοβαρά; χαχα!
Κι εσύ κοκορέτσι; Τι να κάνουμε; Θυσιαζομαστε για τα μπλογκς! χαχα!
Φανταζεσαι εγω να βαλω σαλιγκάρια; ΜΠΛΙΑΧ!!!!
Όλγα, τι είναι τα τσιλίκουρδα;;; Περιμένω ανταπόκριση! Καλά να περάσεις!
Χαρτ! Το απ' έξω, το απ' έξω! Στους άντρες τα έχουμε βρει! χαχα!
Από τα πολύ αγαπημένα μου.Κάθε χρόνο το φτιάχνει ο αδερφός μου και γίνεται τέλειο.
ReplyDeleteΒρε τι πάθαμε πρωί - πρωί ξελιγωθήκαμε αμάν.......
Κική μου, νόμιζα οτι και στην Ζάκυνθο την λέτε έτσι την μαγειρίτσα!!Είναι μαγειρίτσα, αλλά όχι σαν σούπα, είναι τσιγαρισμένα τα εντόσθια, κανονικά σαν την κοινή μαγειρίτσα, αλλά μένει με το λάδι της...Όταν γυρίσω, θα σου πώ ακριβώς την συνταγή....
ReplyDeleteΛίνα, εμπρος όλοι μαζί ενωμένοι στο μεζέ!
ReplyDeleteΌλγα όχι. Πρώτη φορά την ακούω τη λέξη! Περιμένω ανταπόκριση!