Wednesday, April 15, 2009

Αγκινάρες παραγεμιστές με ρύζι

Πίσω στο νησί από χτες το απόγευμα πάλι. Το σημερινό ποστ είναι multipurpose. Είναι κέρασμα (κι ας μην είναι γλυκό,) είναι αφιέρωμα, έχει ιστορία. Προετοιμαστείτε λοιπόν για διπλο-τριπλο-παπλωματοσέντονο. Όποιος βαριέται να διαβάσει (έχει και πολλές φωτό το άτιμο) ας πάει κατευθείαν στη συνταγή. Ας αρχίσω από την ιστορία.

Η συνταγή αυτή είναι παραδοσιακή ζακυνθινή της Μεγάλης Πέμπτης. Όλα τα χρόνια που είμαι εδώ, κάθε χρόνο τη Μεγάλη Πέμπτη, η πεθερά μου (η οποία δεν είναι ζακυνθινιά) φτιάχνει αγκινάρες γεμιστές με ρύζι. Τις μεγάλες γιορτές, τρώμε συνήθως με τα πεθερικά μου και μέχρι πριν λίγα χρόνια, αυτό γινόταν πάντα στο σπίτι τους. Επειδή όμως τα χρόνια περνάνε και αφενός μεν δεν θέλουμε να κουράζονται τόσο, αφετέρου η παράδοση πρέπει να περάσει και σε μένα, τα τελευταία χρόνια, σε κάποιες γιορτές, μαζευόμαστε στο δικό μου σπίτι. Έπρεπε λοιπόν να μάθω κι εγώ κάποια φαγητά που φτιάχνει μόνο η πεθερά. Έτσι, μια χρονιά, της ζήτησα να κάνουμε τις αγκινάρες μαζί. Δύο φαγητά κατέγραψα στο τετράδιό μου που κάνει και δεν τα είχα κάνει εγώ ποτέ: Τις αγκινάρες και τη μαγειρίτσα της που είναι καταπληκτική. Ακόμα εξακολουθούμε να τρώμε αγκινάρες και μαγειρίτσα στην πεθερά, όμως τα μυστικά καταγράφτηκαν, έτσι ώστε η παράδοση να περάσει από γενιά σε γενιά. Αυτή είναι η ιστορία της συνταγής.

Πάμε τώρα στο αφιέρωμα. Το ποστ αυτό πρέπει να αφιερωθεί στο I cook greek, αφού αυτό το μήνα που κυκλοφορεί, με φιλοξενεί στις σελίδες του. Ο Άνταμ, με τον οποίο συνεργάστηκα για να γραφτούν αυτά που θα δείτε, μου ζήτησε μερικές πληροφορίες γύρω από το μπλογκ μου, για μένα και την άποψή μου για τη μαγειρική, για τις παραδοσιακές συνταγές που κάνουμε το Πάσχα εδώ. Οι ερωτήσεις ήταν πραγματικά πολύ ωραίες και ήταν μια έκπληξη για μένα. Μόλις κυκλοφορήσει η εφημερίδα θα βάλω εδώ ολόκληρη τη συνέντευξη να τη δείτε κι εσείς. Άνταμ σ' ευχαριστώ πολύ!

Σας μεταφέρω ένα μέρος από το αφιέρωμα, γιατί αν το μεταφέρω όλο, θα θέλουμε 2-3 ποστ στη σειρά! Το κομμάτι που ακολουθεί, αφορά στη συνταγή ουσιαστικά. Στην εφημερίδα δεν θα δείτε τόσες φωτογραφίες, γιατί θεώρησα ότι θα είναι μπελάς να στείλω εκεί τόσες πολλές. Συνταγή για τις αγκινάρες είχα. Φωτογραφίες καλές δεν είχα. Σήκωσα μανίκια λοιπόν, έστησα μηχανή στην κουζίνα και τις έφτιαξα! Πάμε να τις κάνουμε;

Πολλά είναι τα έθιμα που υπάρχουν στη Ζάκυνθο το Μεγαλοβδόμαδο. Όποιος έχει βρεθεί στη Ζάκυνθο για Πάσχα, ξέρει πόσο διαφορετικά και όμορφα είναι τα έθιμα στο νησί. Τα εφτάζυμα ψωμάκια τη Μεγάλη Παρασκευή, η περιφορά του Επιταφίου στις 4 το πρωί τα ξημερώματα του Μεγάλου Σαββάτου και το σπάσιμο των σταμνιών, το ζακυνθινό χοιρομέρι, η Λαμπροκουλούρα, είναι μερικά από τα έθιμα που τηρούνται ευλαβικά.
Τη Μεγάλη Πέμπτη οι νοικοκυρές φτιάχνουν αγκινάρες παραγεμιστές με ρύζι. Σας μαγειρεύω λοιπόν παραδοσιακά, ένα φαγητό του τόπου μας.

Αγκινάρες παραγεμιστές με ρύζι
Τι χρειαζόμαστε για έναν μεγάλο νταβά ή φαρδιά κατσαρόλα
15 αγκινάρες
4-5 σκελίδες σκόρδο
10 μεγάλα κρεμμυδάκια φρέσκα (ή περισσότερα μικρά)
2 κρεμμυδάκια ακόμα ή ένα μικρό ξερό κρεμμύδι
ένα ματσάκι άνηθο
1 ντομάτα ώριμη
5 χούφτες ρύζι κίτρινο (2,5 φλυτζανάκια του καφέ)
1 πράσινη πιπεριά
αλάτι
πιπέρι
λίγο λάδι
καρότα
πατάτες
Στα τελευταία δεν δίνω ποσότητες γιατί βάζει όσα θέλει ο καθένας και όσα χωράνε στην κατσαρόλα ή στον νταβά. Συνήθως χωράνε 2-3 πατάτες και 2-3 καρότα. Καλό είναι να χρησιμοποιηθεί νταβάς ή φαρδιά κατσαρόλα γιατί πρέπει να μείνουν όρθιες οι αγκινάρες.

Τι κάνουμε:
Καθαρίζουμε τις αγκινάρες γύρω-γύρω από τα χοντρά φύλλα. Καθαρίζουμε αρκετές σειρές φύλλα για να είναι τρυφερές και για να μικρύνουν ώστε να πάρει πολλές ο νταβάς.
Κάθε μία που καθαρίζουμε από φύλλα, καθαρίζουμε λίγο και το κοτσανάκι της.

Αφού την καθαρίσουμε από φύλλα και κοτσάνι, κόβουμε με κοφτερό μαχαίρι το μπροστινό μέρος των φύλλων (περίπου ένα εκατοστό).


Μετά, με τα χέρια μας (με τους αντίχειρές μας ουσιαστικά) την ανοίγουμε μέσα στο κέντρο, σπρώχνουμε τα φύλλα προς τα έξω (προσεκτικά για να μη σπάσει στα δύο), έτσι ώστε να δημιουργηθεί χώρος εσωτερικά και να γεμίσει με ρύζι. Μέσα μας ενδιαφέρει να ανοίξει πιο πολύ, παρά ανάμεσα στα φύλλα.

Αμέσως μετά την περνάμε μία-μία απ’ έξω με λεμόνι για να μην μαυρίσει και τη ρίχνουμε στο γεμάτο με νερό νεροχύτη για να κάνει μπανάκι και να μην μαυρίσει μέχρι να έρθει η ώρα να μαγειρευτεί.
Συνεχίζουμε έτσι για όλες τις αγκινάρες.

Τώρα, θα φτιάξουμε τη γέμιση:
Ψιλοκόβουμε τα κρεμμυδάκια και τον άνηθο.



Τρίβουμε τη ντομάτα (πετάμε τη φλούδα) και την πιπεριά στον τρίφτη του κρεμμυδιού και το σκόρδο στο ψιλό του τρίφτη.
Προσθέτουμε το ρύζι, αλάτι, πιπέρι, λίγο λάδι και ανακατεύουμε καλά.

Γεμίζουμε μία-μία αγκινάρα, πιέζοντας μέσα της όσο πιο πολλή γέμιση μπορούμε. Αν μας περισσέψει λίγη γέμιση, την σκορπίζουμε στην κατσαρόλα μέσα.


Καθαρίζουμε μερικά καρότα και πατάτες και τα βάζουμε όπου χωράνε, στα κενά μεταξύ των αγκινάρων.


Πάνω από όλα αυτά, ψιλοκόβουμε δύο φρέσκα κρεμμυδάκια ή ένα ξερό αν δεν έχουμε άλλα φρέσκα.
Προσθέτουμε λίγο λάδι από πάνω και το βάζουμε να βράσει. Στην αρχή σε δυνατή φωτιά για να πάρει μπρος και μετά σε χαμηλή φωτιά για 40 λεπτά περίπου ή μέχρι να δούμε ότι το ρύζι και τα υπόλοιπα υλικά έχουν βράσει.

Tips:
Που είναι το νερό; Οεο; Νερό δεν χρειάζεται να βάλουμε πολύ, γιατί όπως βγάζουμε τις αγκινάρες από το μπανάκι τους, κρατάνε νερό μέσα τους και γεμίζει ο πάτος του νταβά με νερό. Προσθέτουμε νερό όταν χρειάζεται κατά τη διάρκεια του βρασίματος.

Αν δούμε ότι δεν χωράνε οι αγκινάρες, αφαιρούμε από τις πιο στρουμπουλές φύλλα, ώστε να αδυνατίσουν λιγάκι. Έτσι εξοικονομούμε χώρο για να βάλουμε πολλές. Ακόμα κι αν δεν χωράνε, βάζουμε όσες περισσεύουν από πάνω από τις άλλες. Θα βράσουν με τον ατμό.

Τέλος, με το λεμονάκι περνάμε τα δάχτυλά μας που μαυρίζουν από το καθάρισμα της αγκινάρας και έτσι γίνονται κατάλευκα και πάλι.

Να τονίσω, ότι ο χρόνος βρασμού μπορεί να διαφέρει, ανάλογα με την ποιότητα της αγκινάρας. Αυτές που έφτιαξα εγώ, ήταν μικρές και τρυφερές. Αν οι αγκινάρες είναι μεγάλες ή σκληρές, πιθανότατα να θέλουν και περισσότερο βράσιμο.
Είναι μπελαλίδικο και χρονοβόρο φαγητό, αλλά πιστέψτε με, αξίζει τον κόπο!
Καλή επιτυχία!

Αυτό ήταν ένα μέρος από το αφιέρωμα στο I cook greek. Το free press περιοδικό, μπορείτε να το βρείτε στα σταντς με free press και στο κατάστημα cookshop, αλλιώς μπορείτε να δείτε το ενδιαφέρον site τους.

Τέλος, το ποστ μπορεί να θεωρηθεί κέρασμα, μια και σήμερα εορτάζω. Δεν κοινοποιώ συνήθως τα γενέθλιά μου, αλλά το κάνουν οι φίλες μου! χαχα! Έτσι, αφού ήδη φαίνεται στο aromacooking, στο ονειρομαγειρέματά μου και στις delicieuses (που ξέχασα) ότι έχω γενέθλια, δεν έχει νόημα να το κρύψω εδώ. Γλυκάκι και μάλιστα ελαφρύ και λάιτ, θα σας κεράσω μάλλον το Μεγάλο Σάββατο.
Αναμείνατε.

Update 16-4-09
Ο καλός μου φίλος Παναγιώτης, διαβάζοντας το ποστ αυτό, μου έκανε μια πολύ ωραία επισήμανση. Διάβάστε τη κι εσείς, τη μεταφέρω όπως μου την είπε:

Μικρή σήμανση: Οι παραγεμιστές αγκινάρες, εδώ στο Τζάντε, γίνονται οπωσδήποτε ολόκληρες, δίχως να έχουμε κόψει στο πάνω μέρος. Μάλιστα, κατά τη συνήθεια, όλα αυτά τα φαγωμένα τσόφλια τα μαζεύει η νοικοκυρά και τα καίει. Τούτο, επειδή έχουν κοινωνήσει τα μέλη της Οικογένειας, και δεν πρέπει να πεταχτούν οι φλύδες αυτές, τις οποίες με φοβερή βουλιμία έφαγαν.

Εντυπωσιάστηκα πολύ με αυτό που μου είπε, όχι γιατί δεν το είχα ακούσει ποτέ, αλλά για την αιτία που δεν κόβουν τα φύλλα στις αγκινάρες! Ευχαριστώ Παναγιώτη!

32 comments:

  1. Κικη μου,χρονια σου πολλα και στα εκατο να σε χαιρονται αυτοι που αγαπας,οπως παντα καταπληκτικο το φαγητο που παρουσιασες.Καλημερα και πολλα φιλια.

    ReplyDelete
  2. ωραίες φαίνονται
    Αν σου πω πως δεν έχω φάει ποτέ αγκινάρες?
    Μαλλον πρέπει να δοκιμάσω

    Καλό Πάσχα και καλή ανασταση

    ReplyDelete
  3. kiki μου είμαι απαράδεκτη
    όποιος βιάζετε σκονταφτει
    Χρονια σου πολλά και καλά

    ReplyDelete
  4. Deli,μ΄αρέσουν οι αγκινάρες,αλλά έτσι μαγειρεμένες δεν έχω ξαναδεί.Τη συνταγή θα την κάνω μετά το Πάσχα με την ησυχία μου.
    Να ζήσεις πολλά πολλά χρόνια,να μας νοστιμίζεις τις μέρες μας!

    ReplyDelete
  5. Να τα εκατοστήσεις Κικίτσα. Πολύ ωραίο το ποστ και το φαγητό. Θα περιμένω να διαβάσω όλη τη συνέντευξη :) Σε φιλώ.

    ReplyDelete
  6. Κικίτσα μου:))
    Xρόνια πολλά και καλά πρώτα απ' όλα!! Να είσαι γερή και τυχερή στη ζωή σου, να σε χαίρεται η οικογένειά σου!!
    Συγχαρητήρια για το I cook greek κατά δεύτερον!!
    Πεντανόστιμο το φαγάκι, κατά τρίτον!!
    Και κατά ... τέταρτον, να σου ευχηθώ Καλό Πάσχα, Καλή Ανάσταση, μιας και αύριο πρωί πρωί φεύγουμε κι εμείς για Πάσχα!
    Να περάσεις πολύ όμορφα τις άγιες τούτες μέρες!
    Φιλιά:)

    ReplyDelete
  7. Κική μου Χρόνια σου Πολλά με υγεία κι αγάπη στην οικογένεια σου.
    Διάβασα ήδη το I cook greek και χάρηκα ιδιαίτερα για την προβολή του blog σου όπως σου έχω ξαναπεί είναι από τα ωραιότερα που έχω επισκεφτεί.
    Το αφαγητό σου υπέροχο επειδή μου αρέσουν πολύ οι αγκινάρες θα το δοκιμάσω.
    Χρόνια Πολλά κια πάλι και Καλή Ανάσταση
    Φιλιά

    ReplyDelete
  8. Xronia polla sinonomati Kiki!!!

    Wraia i idea me agkinares kai rizi!

    Filia, Kiki

    ReplyDelete
  9. Να τα χιλιάσεις Κική!
    Συγχαρητήρια για το αφιέρωμα! Πραγματικά κάνεις καταπληκτική δουλειά και το αξίζεις!
    Αν και δεν σου έχω γράψει ποτέ, σε παρακολουθώ ανελλιπώς:)
    Μπράβο σου λοιπόν!

    ReplyDelete
  10. εύγε :-)

    Χρόνια πολλά !

    ReplyDelete
  11. Λουλούδι, σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και τα καλά σου λόγια!

    Βίκυ , δεν έχεις φάει ποτέ αγκινάρες; Πώς κι έτσι;
    Ευχαριστώ για τις ευχές!

    Ρένα, ευχαριστώ! Να το δοκιμάσεις κάποια στιγμή!

    Έλενα χαχα! Ευχαριστώ για όοοολες τις ευχές! Να περάσετε καλά εκεί που θα πάτε!

    Ξανθή , ευχαριστώ! Το διάβασες; Σε έντυπο; Άρα κυκλοφόρησε! Α τι καλά! Εγώ περιμένω να μου το φέρουν αύριο αν το βρουν ο κουνιάδος μου ή μια φίλη μου!
    Καλή Ανάσταση!

    Καλώς τη συνονόματη Κική! Ευχαριστώ για τις ευχές!

    Βάνα ευχαριστώ πολύ! Το να με παρακολουθείς ανελλιπώς είναι πολύ ωραίο και μου δίνει χαρά και ας μην γράφεις. Είναι πάρα πολλοί αυτοί που μπαίνουν αλλά δεν σχολιάζουν και είναι απόλυτα φυσιολογικό. Χαίρομαι γιατί κι εμένα μου αρέσουν οι συνταγές σου! Σ΄ευχαριστώ!

    Νατάσσα thanks babe! Φιλιά!

    ReplyDelete
  12. Κική ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ γεμάτα υγεία ,αγάπη και δημιουργία
    Πολλά πολλά φιλιά
    Μαρία Σ

    ReplyDelete
  13. Τι να πω τώρα εγώ… Νοιώθω λίγο ότι σε ξέρω χρόνια (όχι πολλά) και θα έρθω επίσκεψη το βράδυ για τις ευχές και τα κεράσματα! Λοιπόν ας ξεκινήσουμε. Πρώτον, Χρόνια Πολλά, Καλά και Ζακυνθινά! Να είσαι γεμάτη ζωντάνια, χαρά και δημιουργικότητα. Το δώρο μου θα στο στείλω ταχυδρομικά (αν βέβαια δεν στο φέρει κάποιος άλλος. Και ναι κυκλοφόρησε!). Δεύτερον, Καλή Ανάσταση, Καλό Πάσχα και… καλό φαγοπότι! Είμαι σίγουρος ότι θα φτιάξεις νόστιμα, παραδοσιακά φαγάκια στη μικρή, διάσημη πλέον, κουζίνα και είμαι σίγουρος επίσης ότι όλοι θα τα τιμήσουν. Τρίτον, πρέπει να συνεργαστείς με κάποιον παραγωγό αγκινάρας και να ζητήσεις ποσοστά: μαθαίνω ότι φίλοι, φίλες, μαμάδες, πεθερές παίρνουν αγκινάρες και ετοιμάζονται να φτιάξουν τη συνταγή σου. Τέταρτον, επειδή δεν έχουμε κάποιο σημείο διανομής στη Ζάκυνθο, μπορείς να μου προτείνεις κάποιο (παντοπωλείο, κατάστημα με οικιακά είδη, εστιατόριο…). Τέλος, αν θέλεις μου προτείνεις 3 blog που τρώγονται με τα μάτια για το επόμενο αφιέρωμα στο i Cook Greek. Θα τα δοκιμάσουμε και θα κάνουμε άλλο όμορφο αφιέρωμα στη κουζίνα του.

    ReplyDelete
  14. κικιτσα μου Χρόνια πολλά να σε χαίρονται και να σε χαιρόμαστε
    παντα με υγεία !!!!

    ReplyDelete
  15. υπερπαραγωγή το ποστ, θα το διαβάσω με την ησυχία μου τα μεσάνυχτα :)

    Πάντα να έχεις επιτυχίες!

    ReplyDelete
  16. Χρόνια πολλά, να τα εκατοστήσεις και συγχαρητήρια για το αφιέρωμα! Το αξίζεις πραγματικά!
    Το φαγάκι πολύ νόστιμο φαίνεται, αλλά βαριέμαι το καθάρισμα της αγκινάρας.

    ReplyDelete
  17. Χρονια + πολλά + καλα Κικη!!!

    Εμενα απο το τριπλοσεντονο ποστακι μου αρεσε πολυ αυτο: "έτσι ώστε η παράδοση να περάσει από γενιά σε γενιά".

    Μπραβο για το icook, θα μας τρεξεις λιγο να το ψαξουμε να το βρουμε αλλά χαλάλι!

    Το delicieuses τι ειναι;


    Καλη Ανασταση και καλο Πασχα για σενα και την οικογενεια σου!

    ReplyDelete
  18. Μαρία Σ. ευχαριστώ πολύ!

    Adam , ευχαριστώ για τις ευχές, για το αφιέρωμα και για το δώρο που θα μου στείλεις! Χαχα! Δεν βλέπω να το βρίσκουν οι ψαχτάδες που έβαλα!

    Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα σε σένα και την οικογένειά σου. Την Κυριακή του Πάσχα θα φάμε εδώ στη μικρή κουζίνα που χωράει όλους και θα φτιάξω διάφορα καλούδια. Όχι πολλά γιατί σέρνονται και εμφράγματα! χαχα!

    Καλέ! Γι αυτό δέχτηκα τόσα τηλεφωνήματα σήμερα από αγκιναροπαραγωγούς λες; Μπαααα!
    Πώς δεν το σκέφτηκα!!!

    Σημείο διανομής εδώ θέλεις έτσι ώστε να στέλνετε κι εδώ έντυπα; Αυτό θα είναι υπέροχο!!! Τα δύο τελευταία που ζητάς, ας μου επιτρέψει ο κόσμος να σου τα πω με email , πρώτον για να μη θεωρηθεί ότι προτιμάω κάποιο συγκεκριμένο μαγαζί εδώ και δεύτερον γιατί υπάρχουν πολλά καλά μπλογκ μαγειρικής και δεν θέλω να στενοχωρήσω κανέναν διαλέγονταν μόνο τρία. Λοιπόν, σε περιμένω για κέρασμα! Έχω και νηστίσιμα έχω και κορμό στην κατάψυξη!

    Μαρία Μπ. ευχαριστώ πολύ!

    Μαγισσουλίνι μου , ευχαριστώ πολύ πολύ! Σμμμμακ!

    Big Mama , ευχαριστώ πολύ! Όσο για το καθάρισμα, μια ιδέα είναι όλα. Εγώ καθάρισα δέκα μόνο για να τις κάνω!

    Αντώνη , ευχαριστώ πολύ! Αν δεν περάσει η παράδοση από γενιά σε γενιά, τι θα περάσει; Όσο μ' αρέσουν τα μοντέρνα φαγητά και γλυκά, άλλο τόσο μου αρέσουν και τα παραδοσιακά. Όχι να ξέρουμε να φτιάχνουμε brownies και να μην ξέρουμε τι είναι το συκαλάκι! Χαχα!
    Καλά να περάσετε! Καλό Πάσχα!

    ReplyDelete
  19. Αγαπητή Κική
    χαίρομαι που POSTαρισες το τοπικό φαγητό της Μ.Πέμπτης,αν και σήμερα είναι δυσέρευτες οι ζακυνθινές μαύρες αγγινάρες,το φαγητό αυτό δεν χάνει τη νοστιμιά του,όσο περνάει απο γενιά σε γενιά.
    Κι εμένα της κάνει ακόμα η μανούλα,μόνο που δεν της κόβει απο πάνω αλλά τις ανοίγει με πολύ επιδεξειότητα και χωράνε περισσότερο μοσχοβολιστή γέμιση.
    Η αλήθεια είναι οτι απο τότε που ανακάλυψα το blog σου (πολύ-πολύ πριν σου γραψω) όσες συνταγές σου ακολούθησα πετυχα το θαυμασμό,και σ ευχαριστώ γι αυτό.
    Νάσαι γερή,δημιουργική και δοτική για όλους εμάς που σε παρακολουθούμε ανελλιπώς.
    Αύριο με καλό.

    ReplyDelete
  20. Μα βρε Κικίτσα μου!

    Μόλις μιλούσα με τη νύφη μου και της έλεγα μη μου πεις για αύριο..για τις αγκινάρες γιατί δεν θα κλείσω μάτι..είναι η αδυναμία μου..έρχομαι εδώ και τι να βρω..

    Αχ ματάκια μου είμαι τόσο μακριά..

    Να σε έχει η ζωή καλά και να φτιάχνεις τις αγκινάρες σου με μεράκι αλλά και τόσες άλλες νοστιμιές..

    Να ζήσεις Χρόνια Πολλά Πολλά και Όμορφα!

    Φιλάκια!

    ReplyDelete
  21. Κικί χρόνια σου πολλά να τα εκατοστήσεις με υγεία.
    Και οι αγγινέρες σου, τι υπέροχες που είναι να 'σαι καλά που τις μοιράστηκες μαζί μας.
    Είναι ωραίο να κρατάς τα έθιμα της πατρίδας σου. Μπράβο σου Κικί.

    ReplyDelete
  22. πόσο μου αρέσουν οι αγκινάρες, τρώω ακόμη και τις αγριες όταν βρεθώ σε λόγγους και βουνά, πόσο μάλλον αυτό το φαγάκι

    χρόνια σου πολλά, είμαι διακριτική δεν ρωτώ ηλικίες και τέτοιες κακοήθειες!!!!

    ReplyDelete
  23. χρονια πολλα και καλα γεματα ευτυχια , υγεια και δημιουργια , ο Θεος ν ασου δινει δυναμη να συνεχισεις να κρατας και να αναζητας τις παραδοσεις μας , καλο Πασχα

    ReplyDelete
  24. Μμμμμμμ.....
    Δεν βρήκα ακόμητην εφημερίδα!
    καλό Πάσχα και από δω!
    Φιλιά πολλά...

    ReplyDelete
  25. Φοβερή συνταγή, στο έχω ξαναπεί.

    Περιμένουμε και τη συνέντευξη!

    Καλό Πάσχα!

    ReplyDelete
  26. Χρόνια πολλά! Ωστε λοιπόν, έκλεισες τα 22;;!!!

    Τη συνταγή την έχω ήδη δει στο έντυπο i cook greek, μαζί με τη συνέντευξη!

    ReplyDelete
  27. Ξέχασα: Καλή Ανάσταση!

    ReplyDelete
  28. Χαρά Θ, περίμενα το σχόλιό σου για να δω αν θα ήταν επιδοκιμαστικό αφού είσαι παραδοσιακή ζακυνθινιά και χάρηκα με αυτά που έγραψες. Λοιπόν, αυτό με το κόψιμο των φύλλων δεν το ήξερα και μου το επεσήμανε και ο φίλος μου ο Παναγιώτης. Μου έδωσε μάλιστα και εξήγηση γιατί γίνεται και εντυπωσιάστηκα. Να που όλο κάτι έχω να μαθαίνω.
    Δεν θα μπορούσα να μη δώσω ζακυνθινή συνταγή. Εγώ η ίδια πρότεινα να μπει αυτή η συνταγή. Την θεωρώ από τις καλύτερες ζακυνθινές και αφού ζω σ' αυτόν τον τόπο τον αγαπώ και τον τιμώ παρολα τα στραβά που έχει και ξέρεις πόσα και ποια είναι. Επειδή είμαι αισιόδοξος άνθρωπος ομως, βλέπω τα θετικά περισσότερο από τα αρνητικά. Αν το έχουν ρίξει όλοι στον τουρισμό και ξεχνάνε τα έθιμα ένα-ένα, ας μην το κάνουμε κι εμείς.
    Χαίρομαι που έχεις κάνει συνταγές μου και σου άρεσαν. Αυτό για μένα είναι ό,τι καλύτερο.
    Εύχομαι να περάσεις καλά εσύ και η οικογένειά σου όλες αυτές τις μέρες και πάντα! Να είσαι καλά!

    Μαρελντίτα μου γλυκια, σε πόνεσα με τα αγκαθάκια τση αγκινάρας; Δεν το 'θελα ψυχή μου. Ευχόμουν να μην το δεις και στενοχωρηθείς εκεί στα ξένα. Μα αφού τσ' είδες, κάτσε να σου βάλω μία να την ξεφυλλίσεις και να φας την καρδούλα τσης! Φιλιά κοπελούλα μου και σ' ευχαριστώ!

    Λίνα ευχσριστώ πολύ! Παρόλο που η Ζάκυνθος είναι η 2η μου πατρίδα, κρατώ όσα έθιμα μπορώ!

    Γαστεροπλήξ, τι μου είπες τώρα!!! Άγριες αγκινάρες!!! Μιαμ! έχεις δοκιμάσει με ούζο; ΔΟΚΙΜΑΣΕΕΕΕ!
    Ευχαριστώ!

    Ασπούλα γλυκιά, ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι ό,τι επιθυμείς!

    Μαριέλα, ζήτα από τον κολητό μας! χαχα!

    Elie, η συνεντευξη υπάρχει ήδη στο σάιτ τους, αλλά πρέπει να κάνεις εγγραφή για να τη δεις. Θα ρωτήσω αν μπορώ αν τη βάλω εδώ. Ευχαριστώ πολύ!

    Κωνσταντίνε, που είσαι αγόρι μου να με ανεβάζεις; χαχα! Ναι!!! Τα 22!!! χαχαχα! Εκεί έχω μείνει κατά βάθος! Αααχ! Δεν είναι κρίμα να την έχεις δει εσύ και όχι εγω; χαχα! Ευτυχώς που την είδα σε ηλεκτρονική μορφή γιατί θα είχα σκάσει από περιέργεια!
    Καλά να περάσεις και...μη φας πολύ!

    ReplyDelete
  29. ανακάλυψα πριν λίγο καιρό τη σελίδα σου αλλά μόλις σήμερα είδα τη στήλη με τα ζακυνθινά φαγητά! Ειδικά τις αγκινάρες η μαμά μου παλαιότερα τις έφτιαχνε συνέχεια. Και παρόλο που αρέσουν δεν έχω αξιωθεί να τη μάθω αυτή τη συνταγή!!!

    ReplyDelete
  30. Καλωσήρθες! Εγώ πάλι επαναπαύομαι που την φτιάχνει η πεθερά μου! Έμαθα όμως να τις φτιάχνω όπως βλέπεις! ;-)

    ReplyDelete
  31. Καλησπέρα Χριστός Ανέστη! !!πολύ καλή η συνταγή! Ως γνήσια Ζακυνθινια
    νομίζω ότι πλησιάζει πολύ στη συνταγή την παραδοσιακή απλά εγώ προσθέτω και κουκουνάρι και αντί για άνηθο μάραθο που έχει με τα κιλά στο νησί, επίσης δεν κόβουμε τα φύλλα απλά την ανοίγουμε! Να είσαι πάντα καλά

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χρόνια πολλά. Για το κόψιμο με διόρθωσε ο φίλος μου ο Παναγιώτης. Σημειώνω ότι η πεθερά μου δεν είναι από Ζακυνθο. Χριστός ανέστη!

      Delete