Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα σπιτάκι μέσα στο δάσος. Το σπιτάκι, ανήκε σε ένα ζευγάρι. Στον κύριο Τζίντζερμπρεντ Μαν και στην κυρία Τζίντζερμπρεντ Γούμαν.
Το αγαπημένο ζευγαράκι, το είχε φτιάξει με περισσή αγάπη και φροντίδα. Είχε φυτέψει ελατάκια και θάμνους ολόγυρα από το σπίτι...
Είχαν φτιάξει με μεγάλη προσοχή τη σκεπή τους για να αντέχει τα χιόνια του χειμώνα...
...είχαν προσέξει την παραμικρή λεπτομέρεια...
Και μη νομίζετε ότι τα είχαν βρει όλα έτοιμα ή ότι δεν είχαν πληρώσει χρυσό αυτό το σπιτάκι...Είχαν πληρώσει το φόρο κληρονομιάς, μιας και ένα μέρος του, το είχε γράψει ο πατέρας τους. Είχαν πληρώσει για την άδεια ανακατασκευής του. Είχαν πληρώσει το Ικα, τους ημιυπαίθριους, την πέργκολα, την αποθήκη, το Ε9, την εφορία κάθε χρόνο! Και τι δεν είχαν πληρώσει!
Και παρόλο που είχαν πληρώσει, τους ζητούσαν να ξαναπληρώσουν. Αλλιώς, θα τους έκοβαν το ρεύμα!!!! Άκουσον, άκουσον!
Το ζευγάρι, συνέχιζε να ζει τη ζωή τους, απέκτησε και μια γατούλα και κάτι πήρε το αυτί τους ότι θα τη φορολογούσαν ΚΑΙ αυτή! Ευτυχώς που δεν είχαν και πηγάδι!
Τα βράδια έμεναν μέσα στο σπιτάκι, άναβαν το τζάκι και τα φώτα, και χουζούρευαν μπροστά στη φωτιά.
Ο καιρός περνούσε και ο χειμώνας βάρυνε. Χιόνια έπεσαν και κάλυψαν την αυλή και τη στέγη του σπιτιού!
Το ζευγαράκι ούτε που ξεμύτιζε έξω τώρα από το κρύο.
Έμενε μέσα, άναβε το τζάκι, άναβαν τα φώτα και χουζούρευαν και πάλι στη φωτιά, παρόλο που η Δεη τους είχε κόψει το ρεύμα. Βλέπετε, τα γεροντάκια αποφάσισαν να μην πληρώσουν το χαράτσι και να αδιαφορήσουν για τις συνέπειες. Τζάκι είχαν, ξύλα είχαν και είχαν και κάτι άλλο που ο καθένας θα ζήλευε: Φωτοβολταϊκά! Έτσι, όταν η Δεη τους ανακοίνωσε ότι θα τους κόψει το ρεύμα, απάντησαν με ένα στόμα μια φωνή: ΧΕΘΤΗΚΑΜΕ!
Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα.
Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα ή γεγονότα, είναι εντελώς τυχαία!
Δεν ξέρω τι στην πραγματικότητα συμβαίνει όταν έχει κάποιος φωτοβολταϊκά. Έφτιαξα την ιστορία, όπως με βόλευε :-)
Αυτό, είναι το πρώτο μου τζιντζερόσπιτο που έφτιαξα και πολύ το διασκέδασα. Δεν είχα ξαναφτιάξει και το έχτισα κι εγώ με περισσή αγάπη. Το έντυσα με μια ιστοριούλα, έτσι για να το διασκεδάσουμε. Συνταγές για τζιντερόσπιτα, όπως και πατρόν, κυκλοφορούν αμέτρητες στο ίντερνετ. Μία από αυτές χρησιμοποίησα κι εγώ. Δεν είναι κουκλάκι;
Το αγαπημένο ζευγαράκι, το είχε φτιάξει με περισσή αγάπη και φροντίδα. Είχε φυτέψει ελατάκια και θάμνους ολόγυρα από το σπίτι...
Είχαν φτιάξει με μεγάλη προσοχή τη σκεπή τους για να αντέχει τα χιόνια του χειμώνα...
...είχαν προσέξει την παραμικρή λεπτομέρεια...
Και μη νομίζετε ότι τα είχαν βρει όλα έτοιμα ή ότι δεν είχαν πληρώσει χρυσό αυτό το σπιτάκι...Είχαν πληρώσει το φόρο κληρονομιάς, μιας και ένα μέρος του, το είχε γράψει ο πατέρας τους. Είχαν πληρώσει για την άδεια ανακατασκευής του. Είχαν πληρώσει το Ικα, τους ημιυπαίθριους, την πέργκολα, την αποθήκη, το Ε9, την εφορία κάθε χρόνο! Και τι δεν είχαν πληρώσει!
Και παρόλο που είχαν πληρώσει, τους ζητούσαν να ξαναπληρώσουν. Αλλιώς, θα τους έκοβαν το ρεύμα!!!! Άκουσον, άκουσον!
Το ζευγάρι, συνέχιζε να ζει τη ζωή τους, απέκτησε και μια γατούλα και κάτι πήρε το αυτί τους ότι θα τη φορολογούσαν ΚΑΙ αυτή! Ευτυχώς που δεν είχαν και πηγάδι!
Τα βράδια έμεναν μέσα στο σπιτάκι, άναβαν το τζάκι και τα φώτα, και χουζούρευαν μπροστά στη φωτιά.
Ο καιρός περνούσε και ο χειμώνας βάρυνε. Χιόνια έπεσαν και κάλυψαν την αυλή και τη στέγη του σπιτιού!
Το ζευγαράκι ούτε που ξεμύτιζε έξω τώρα από το κρύο.
Έμενε μέσα, άναβε το τζάκι, άναβαν τα φώτα και χουζούρευαν και πάλι στη φωτιά, παρόλο που η Δεη τους είχε κόψει το ρεύμα. Βλέπετε, τα γεροντάκια αποφάσισαν να μην πληρώσουν το χαράτσι και να αδιαφορήσουν για τις συνέπειες. Τζάκι είχαν, ξύλα είχαν και είχαν και κάτι άλλο που ο καθένας θα ζήλευε: Φωτοβολταϊκά! Έτσι, όταν η Δεη τους ανακοίνωσε ότι θα τους κόψει το ρεύμα, απάντησαν με ένα στόμα μια φωνή: ΧΕΘΤΗΚΑΜΕ!
Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα.
Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα ή γεγονότα, είναι εντελώς τυχαία!
Δεν ξέρω τι στην πραγματικότητα συμβαίνει όταν έχει κάποιος φωτοβολταϊκά. Έφτιαξα την ιστορία, όπως με βόλευε :-)
Αυτό, είναι το πρώτο μου τζιντζερόσπιτο που έφτιαξα και πολύ το διασκέδασα. Δεν είχα ξαναφτιάξει και το έχτισα κι εγώ με περισσή αγάπη. Το έντυσα με μια ιστοριούλα, έτσι για να το διασκεδάσουμε. Συνταγές για τζιντερόσπιτα, όπως και πατρόν, κυκλοφορούν αμέτρητες στο ίντερνετ. Μία από αυτές χρησιμοποίησα κι εγώ. Δεν είναι κουκλάκι;
Ωχ, αν αρχίσουν να βάζουν χαράτσια και για τα τζιντζερόσπιτα, καήκαμε!
ReplyDeleteΕμπνευσμένη παρουσίαση και πανέμορφο το σπιτάκι, ακόμα και στο φως των κεριών! :)
παρα πολυ ομορφο.
ReplyDeleteκαι η ιστορια! :)
Αν και η ιστορία σου αναφαίρεται σε γεγονότα και προβλήματα που βιώνουμε σήμερα,κατάφερες να μας μαγέψεις!!Εγώ τουλάχιστον ένιωσα,(όση ώρα διάβαζα)πως ζούσα μέσα στο παραμύθι.Και σε συνδυασμό με τις εικόνες.Χρειάζεται να μπαίνουμε σιγά-σιγά στο πνεύμα των Χριστουγέννων και να χαλαρώσουμε........όσο γίνεται.
ReplyDeleteΜας έβαλες στο παραμύθι και στο πνευμα των Χριστουγέννων με τον πιο ανατρεπτικό τρόπο.. και το σπιτάκι σου πολύ όμορφο.
ReplyDeleteΠολλά Φιλιά
θελω κι εγω! Ειναι τοσο ομορφα, αλλα ακομα δεν μπαινω στη διαδικασια να δοκιμασω!
ReplyDeleteΑυτό ήταν!
ReplyDeleteΠαρατάμε ότι κάνουμε ... και πιάνουμε άμεσα, μυστρί και κορνέ και όπου μας βγάλει (!) Κική μου.
Υπέροχα!!! σπιτάκι αλλά και η ιστορία που το συνοδεύει.
ReplyDeleteΚαλημέρα.
Υπέροχο το σπιτάκι όπως και ο χτίστης του!!!! Bonjour mandam..
ReplyDeleteΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!ΜΟΥ ΑΡΕΣ ΠΟΛΥ Η ΚΕΡΔΙΕΣ ΣΤΗΝ ΣΚΕΠ.ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
ReplyDeleteΠαραμυθένιο,Deli!
ReplyDeleteΠόσο όμορφα το έστησες,το στόλισες-δύσκολο,ε;
Φιλιά!
Ωραίο το σπιτάκι σου και η ιστορία του,μπράβο σου!!!
ReplyDeleteΝταρκ σεφ, σε λίγο έτσι θα μας πουν! Ότι θα φορολογούν και τα ψεύτικα!
ReplyDeleteΕυχαριστώ!
Great ευχαριστώ!
Άννα χαίρομαι που σου άρεσε.
Νίκη ευχαριστώ!
Ελπινίκη, εγώ χρόνια έλεγα πως θα κάνω και φέτος ήρθε η ώρα!
ReplyDeleteΠηνελόπη, ο μικρός θα το ευχαριστηθεί!
Ξανθή ευχαριστώ!
Angel και ο σοβάς ε; χαχα! ;-)
φουφούλα ευχαριστώ!
ReplyDeleteΕλένη όχι ιδιαίτερα. Εγώ όπως ξέρεις τη βρίσκω με κάτι τέτοια!
Έλενα ευχαριστώ!
ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ...
ReplyDeleteΘΑ ΚΑΘΗΣΩ ΜΟΝΟ ΝΑ ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΩ!!!!!!!
!!!!!!!!!!!
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ!!!!
ΜΟΝΟ ΕΣΥ θα μπορούσες να συνδυάσεις γλύκα,γεύση,άρωμα,πολιτική κριτική και γέλιο σε μία μαγειροανάρτηση...
ReplyDeleteΝα γιατί Σ ΑΓΑΠΑΩΩΩΩ!!!
Ευτυχως που υπάρχει κι η παρατηρητι κότητα της Φουφούλας για να ξεστραβωθώ στη σκεπή.ΘΕΑ!!!
Και του Χρόνουυυυυυυυυ
Τέλειο..εγώ το επιχείρησα πέρυσι αλλά δεν μου βγήκαν τοσο ίσιες οι πλευρές και δεν ήταν τόσο καλό..θα το ξανακάνω..φέτος και έυχομαι να μου πετύχει...πάντως πολύ όμορφο το δικό σου και η ιστορία επίσης..Καλό βράδυ!!
ReplyDeleteΠολυ ομορφο το γλυκο σου σπιτακι!!!!!!
ReplyDeleteΜπράβο χρυσοχέρα μου! Πολύ όμορφο το σπιτάκι σου και η ιστορία σου φυσικά:)
ReplyDeleteΑρχιτεκτονας Κικη, τελειο το σπιτακι, και του χρονου να εισαι καλα να το ξαναχτισεις.
ReplyDeleteΜούρλια το τζιντζεροσπιτάκι και το τζιντζεροζευγαράκι, μια χαρά θα περάσουν με τα φωτοβολταϊκά και το τζάκι τους! Να 'σαι καλά Κική, μ' έβαλες τώρα στη φούρια να δοκιμάσω κι εγώ!
ReplyDeleteΠόσο αληθινή η ιστοριούλα σου. Το τζιντζεροσπιτάκι είναι πανέμορφο!!!!!
ReplyDeletehttp://julia-mylifeandthoughts.blogspot.com/2010/11/32.html
Για πρώτη κατασκευη ομολογώ πως είναι σουπερ-ντουπερ τέλειο!
ReplyDeleteΓεια στα χέρια σου και την υπομονή σου Κική.
Πολύ ωραίο είναι κι έδεσε με την όμορφη ιστορία σου.
Φιλιά
Επικό.
ReplyDeleteΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ! ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟ ΦΑΜΕ;
ReplyDeleteΤο πέτυχες με την πρώτη Κική! Ίσως η ιστορία δίνει τέλεια έμπνευση :-)
ReplyDeleteΛούρδη ευχαριστώωωω!
ReplyDeleteΧαρουλίνι μου εσύ! Λαβ γιου του!
Ελένη καλή επιτυχία στη φετινή προσπάθεια!
Μαριάννα,
Μαρία,
Δημιουργία,
ευχαριστώ!
φοντάνα, φτιάξεεεε!!!
ReplyDeleteΤζούλια,
Μάριον,
Κάνθαρε,
ευχαριστώ!
Έφη, τώωωωωρα...Να 'ταν κι άλλο!
Βαγγελιώ ευχαριστώ!
Μα τι ωραίο σπιτάκι! Με την ιστορία ακόμα γελάω! Όλα τέλεια!
ReplyDelete(Με το ταξίδι έχω χάσει επεισόδια...)
Ευχαριστώ!
ReplyDeleteΕ δεν πειράζει. θα τα δεις μαζεμένα!
εισαι αστερι λεμε!!!
ReplyDeleteΚουκίτσα ευχαριστώωωω!
ReplyDelete