Τάρτα με κολοκύθα (από άμαξα) και ξινομυζήθρα

Αν βαριέστε να διαβάσετε την ιστορία, πηγαίνετε κατευθείαν στη συνταγή...Η ιστορία αποτελεί συνέχεια της ιστορίας που άρχισε 2 χρόνια πριν...

Είχαν περάσει 2 χρόνια από τότε που η ωραία κοιμωμένη είχε ξυπνήσει. Δύο χρόνια μεν, αλλά φαγητό να μαγειρέψει, δεν! Λες και είχε βαλθεί να αναπληρώσει τις βόλτες στα μαγαζιά και τα ψώνια που είχε χάσει όσα χρόνια κοιμόταν.

-Βρε καλή μου, κάτσε και λίγο μέσα…
-Α δεν μπορώ! Πάω βόλτα με τον νάνο Υπναρά!
-Βρε πουλάκι μου… Τόσο κόπο κάναμε να σε ξυπνήσουμε! Με τον Υπναρά κάνεις παρέα; Μ’ αυτές τις παρέες που κάνεις θα βρούμε μπελά!
Αααα δεν θα μου πεις εσύ με ποιο παραμύθι θα κάνω παρέα! Ορίστε μας εκεί!
(έβγαζε και γλώσσα η μανδάμ)

Την επόμενη μέρα, μία από τα ίδια…
-Πάλι έξω; Δεν κάθεσαι να τα πούμε λίγο;
-Α δεν μπορώ! Πάω shopping με τη Ραπουνζέλ!
-Βρε πουλάκι μου, πού να σέρνετε 2 μέτρα μαλλί με τη φίλη σου; Καθίστε εδώ να σας δω κι εγώ!
-Α δεν γίνεται! Έχουμε κανονίσει να κάνει ανταύγειες και καταλαβαίνεις… Θ’ αργήσω!

Την μεθεπόμενη, το έργο επαναλαμβάνεται:
-Μη μου πεις πως θα βγεις πάλι;
-Θα πάμε με τη Χιονάτη σε ένα spa. Άρχισε να χάνει το λευκό του δέρματός της –μάλλον από την πολλή ηλιοθεραπεία που κάναμε στη Μύκονο φέτος- και όπως καταλαβαίνεις, μια πρωταγωνίστρια παραμυθιού του δικού της βεληνεκούς, δεν μπορεί να αφήσει το δέρμα της να….ΜΑΥΡΙΣΕΙ! Χιο-να-τη; You know?
-Ξέρω που να μην ήξερα….

Την άλλη πάλι τα ίδια:
-Άσε…Ξέρω…Θα βγεις ε;
-Εχμμμ…
-Βρε καλή μου κοπέλα μήπως να μαζευτείς σπίτι μας λιγάκι; Τη λέξη κρίση την έχεις ακουστά; Για σένα δεν ισχύει;
-Κοίτα…κάτι έχει πάρει τα’ αυτί μου στα spa, αλλά όπως ξέρεις, ο μπαμπάς είχε φροντίσει για μένα με καταθέσεις στην Ελβετία…
Και καλά…Η κρίση δεν σε νοιάζει; Εγώ; Που είμαι όλη μέρα κλεισμένος εδώ μέσα και σε περιμένω;
-Έχουμε όλο τον καιρό μπροστά μας εμείς! Να….Ξέρεις τι ια κάνουμε; Εσύ, που μαγειρεύεις τόσο ωραία (άρχισε τις μαλαγανιές), δεν φτιάχνεις κάτι και να έρθω να το φάμε μαζί;
-Εγώ να φτιάξω…Εσύ να δούμε πότε θα αξιωθείς να μάθεις να μαγειρεύεις μπας και φάμε τίποτα άλλο εκτός από κολοκύθα εδώ μέσα…
-Μην ανησυχείς τζουτζούκο μου και σου υπόσχομαι πως θα μάθω ναι; Τώρα πάω! Με περιμένει ο Πήτερ για καφέ!
-Τι; Ποιος Πήτερ;
-Μα ο Παν φυσικά! Byeeeeeeeee!
-Τι έγινε ρε παιδιά; Αυτή πάει για καφέ κι εγώ κάθομαι να της μαγειρέψω; Α δεν πάμε καλά…Καθόοοολου καλά!!!



…μονολόγησε ο πρίγκηψ και τι να κάνει ο έρμος, έβγαλε το τετράδιο με τις σημειώσεις του και τις συνταγές του. 2 χρόνια η Ωραία Κοιμωμένη, δεν είχε βάλει ούτε μια φορά κατσαρόλα στη φωτιά. Όλο αυτός μαγείρευε και το μόνο που ήξερε ο καημένος ήταν να φτιάχνει φαγητά από κολοκύθα. Και ευτυχώς που είχαν κάμποση από αυτή, διότι καταθέσεις από Ελβετία δεν έβλεπε…Μόνο φίλες έβλεπε και φίλους. Άκου με τον Πήτερ!!!! Α δεν πήγαινε καλά το πράμα…Είχε αρχίσει να το ψιλομετανιώνει που την ξύπνησε…Αν συνεχιζόταν έτσι, δεν θα είχε καλό τέλος το παραμύθι τους….Για την ώρα, το μόνο που μπορούσε να κάνει, ήταν να φτιάξει κάτι για να φάνε…Άνοιξε το τετράδιο και βρήκε την κατάλληλη συνταγή:

Τάρτα με κολοκύθα (από άμαξα) και ξινομυζήθρα

Υλικά

Για τη ζύμη

250 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
¼ κ. γ. αλάτι
1 κ. γ. ζάχαρη
100 γρ. μαργαρίνη soft
1 αυγό ελαφρώς χτυπημένο με 2 κ. σ. παγωμένο νερό

Για τη γέμιση

300 γρ. πορτοκαλί κολοκύθα τριμμένη στο χοντρό του τρίφτη
350 γρ. ξινομυζήθρα
1 αυγό ελαφρώς χτυπημένο
λευκό πιπέρι
αλάτι

Εκτέλεση

Για τη ζύμη

Χτυπάμε με πηρούνι το αυγό με το νερό σε ένα μπωλάκι.
Μέσα σε ένα άλλο μπωλ βάζουμε το αλεύρι, το αλάτι, τη ζάχαρη και το βούτυρο σε κομματάκια.
Ψιχουλιάζουμε το αλεύρι με τα χέρια, το τρίβουμε να ενωθούν όλα τα υλικά.
Προσθέτουμε το χτυπημένο αυγό λίγο-λίγο στο αλεύρι. Το μίγμα δεν πρέπει να λασπώσει. Βάζουμε μόνο όσο χρειάζεται για να φτιάξουμε μια ζύμη που δεν κολλάει.
Ζυμώνουμε το μίγμα λίγο, ίσα να ενωθούν τα υλικά και τη βάζουμε στο ψυγείο για μισή ώρα. Αν ζυμώσουμε τη ζύμη πολύ, θα σπάει μετά το ψήσιμο.

Για τη γέμιση.

Πλένουμε, καθαρίζουμε και τρίβουμε στον τρίφτη του κρεμμυδιού την κολοκύθα.
Μέσα σε ένα μπωλ, ρίχνουμε την κολοκύθα και την ξινομυζύθρα που λιώνουμε με τα χέρια μας ή έχουμε λιώσει από πριν με πηρούνι.
Προσθέτουμε το αυγό και λίγο λευκό πιπέρι.
Δοκιμάζουμε και προσθέτουμε αλάτι μόνο αν θέλουμε.
Αφού έχει περάσει μισή ώρα, προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς.
Βουτυρώνουμε μια φόρμα τάρτας και στρώνουμε τη ζύμη έτσι ώστε να φτάσει και στα πλαϊνά της φόρμας.

Προσθέτουμε το υλικό της γέμισης και απλώνουμε να πάει παντού.
Ψήνουμε για 40 λεπτά στους 180 βαθμούς.

Ο πρίγκηψ έφτιαξε το φαγητό, αλλά όπως βλέπετε παρακάτω, μόνος έφαγε ο έρμος. Της άφησε 2 κομμάτια (άντε, 2,5 και πολύ της), ενώ σκεφτόταν το μέλλον τους. "Δεν πάει άλλο έτσι....Κάτι πρέπει να κάνω..." είπε και πήγε απογοητευμένος για ύπνο...Κάτι έπρεπε να κάνει. Ήταν φανερό....Για να δούμε τι όμως...

Συνεχίζεται...

(το παρόν, αφιερώνεται στη heart 'n' soul)

Καλό μήνα!