Ψωμί ζυμωτό με πουρέ κολοκύθας. Η γρήγορη εκδοχή

Την περασμένη εβδομάδα, συνοδέψαμε τα γιουβαρλάκια μας με ψωμί ζυμωτό που έφτιαξα στα γρήγορα με το μίξερ. Είχα βγάλει από την κατάψυξη πουρέ κολοκύθας και είχαν περάσει 3 μέρες χωρίς να τον χρησιμοποιήσω. Οπότε, σκέφτηκα μια γρήγορα λύση για ψωμί, για να τον αξιοποιήσω επιτέλους. Αντί για φρέσκια μαγιά, χρησιμοποίησα ξηρή και αντί να ζυμώσω το ψωμί, χτύπησα τα υλικά στο μίξερ με τα εξαρτήματα για ζύμη. Έτσι, σε μιάμιση ώρα περίπου, είχαμε φρέσκο "ζυμωτό" ψωμί. Αν βιάζεστε και δεν έχετε χρόνο για ζυμώματα και διπλές αναμονές για φούσκωμα του προζυμιού και της ζύμης, μπορείτε να αντικαταστήσετε τη φρέσκια μαγιά με ξηρή και να επιταχύνετε τη διαδικασία. Η παρακάτω συνταγή, μοιάζει με τη συνταγή που έχω στο βιβλίο μου, μόνο που έχει απλοποιηθεί, για να γίνει σύντομα. Αν δεν έχετε πουρέ κολοκύθας, μπορείτε να κάνετε το ψωμί, αντικαθιστώντας τον πουρέ με νερό. Ρίξτε το νερό τμηματικά, μέχρι να έχετε μια ζύμη που δεν κολλάει στο μίξερ. Μπορείτε να βάλετε μυρωδικά που σας αρέσουν μέσα στο ψωμί. Ρίγανη, θυμάρι, σκόρδο κλπ.

Ψωμί ζυμωτό με πουρέ κολοκύθας
Υλικά
½ κιλό αλεύρι για ζυμωτό ψωμί (το σκληρό χοντρόκοκκο αλεύρι, συνήθως σε πορτοκαλί συσκευασία)
1 φάκελο μαγιά (8 γρ.)
1 κ. γ. αλάτι
1 κ. γ. ζάχαρη
200 γρ. πουρέ κολοκύθας
3 κ. σ. ελαιόλαδο
¾ κούπας χλιαρό νερό (περίπου)
1 κ. σ. παπαρουνόσπορο

Εκτέλεση
Ανακατεύουμε όλα τα στεγνά υλικά.
Κάνουμε λακκούβα, ρίχνουμε το λάδι, τον πουρέ και μισή κούπα χλιαρό νερό.
Χτυπάμε με το μίξερ (διότι βαριόμαστε να ζυμώσουμε) με το εξάρτημα για ζύμες και προσθέτουμε καθώς χτυπάμε λίγο νερό ακόμα, (περίπου ¼ κούπας) μέχρι να έχουμε μια ζύμη που δεν κολλάει.
Διαμορφώνουμε το ζυμαράκι μας, το βάζουμε σε ταψί με χαρτί ψησίματος και το αφήνουμε να φουσκώσει για μισή ώρα σε ζεστό περιβάλλον (φούρνος στους 30 βαθμούς, καλοριφέρ, κουβερτούλα).
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180-190 βαθμούς και ψήνουμε για 50 λεπτά περίπου.
Τσακίζουμε κατά βούληση :-)

Καλή εβδομάδα!

Γιουβαρλάκια

Ας φτιάξουμε ένα παραδοσιακό φαγητό. Ποιος δεν έχει φάει γιουβαρλάκια από τα χέρια της μάνας του; Για να δούμε πώς θα το κάνουμε:

Γιουβαρλάκια
Υλικά για 6-8 άτομα
1 κιλό κιμάς
3/4 φλυτζανιού ρύζι
1 κρεμμύδι τριμμένο
1 κ. σ. ξερό μαϊντανό (ή μισό φλυτζάνι φρέσκο ψιλοκομμένο)
αλάτι
πιπέρι
2 αυγά
χυμό από 1-2 λεμόνια

Και τώρα τι κάνουμε:
Τρίβουμε το κρεμμύδι στον τρίφτη ή στο μούλτι (το ότι ξέχασα προχτές να βάλω κρεμμύδι, δεν θα το κάνω θέμα και το καλό που σας θέλω είναι να μην το κάνετε ούτε κι εσείς ;-) ) Προσθέτουμε στον κιμά το ρύζι πλυμένο, το κρεμμύδι, τον μαϊντανό, αλάτι και πιπέρι. Ζυμώνουμε καλά όλα τα υλικά. Πλάθουμε μετρίου μεγέθους μπαλάκια και τα τοποθετούμε σφιχτά το ένα δίπλα στο άλλο σε χύτρα (ή κατσαρόλα). Πλάθουμε μέχρι να τελειώσει όλο το μίγμα.
Προσθέτουμε νερό μέχρι να καλύπτονται τα γιουβαρλάκια και ένα δάχτυλο πιο πάνω.
Βράζουμε στη χύτρα, σε μέτρια φωτιά για 25-30 λεπτά. Αν δεν τα κάνουμε στη χύτρα θα θέλει οπωσδήποτε περισσότερη ώρα σε κοινή κατσαρόλα.
Τα γιουβαρλάκια μας είναι έτοιμα. Σε αυτή τη φάση μπορούμε αν θέλουμε να τα αυγοκόψουμε.
Για να αυγοκόψουμε τα γιουβαρλάκια, χτυπάμε τα ασπράδια των αυγών με σύρμα ή ρόδα. Όταν χτυπηθούν και γίνουν ελαφριά μαρέγκα, προσθέτουμε και τα κροκάδια. Χτυπάμε να αναμιχθούν κι αυτά καλά. Ρίχνουμε το λεμόνι και συνεχίζουμε το χτύπημα για μερικά δευτερόλεπτα. Παίρνουμε ζουμί από την κατσαρόλα και το προσθέτουμε στα αυγά πάντα χτυπώντας. Συνεχίζουμε να βάζουμε όσο πιο πολύ ζουμί μπορούμε. Όταν πάρουμε αρκετό ζουμί (ή σχεδόν όλο), προσθέτουμε το μίγμα των αυγών στην κατσαρόλα ανακατεύοντας απαλά. Το φαγητό μας είναι έτοιμο.

Tips:
Θα προσέξατε ότι δεν έβαλα καθόλου λάδι. Θεωρώ ότι δε χρειάζεται να βάλουμε επιπλέον λίπος αφού ο κιμάς έχει αρκετό. Αν κάποιος βέβαια θέλει να προσθέσει λάδι, δεν έχει παρά να το κάνει.

Πολλοί βάζουν ένα πιάτο πάνω από τα γιουβαρλάκια για να μη διαλυθούν. Ποτέ δεν το έχω κάνει και ποτέ δε μου έχουν διαλυθεί. Για τον ίδιο λόγο μερικοί προσθέτουν αυγό μέσα στη ζύμη. Αν το φαγητό μας βράσει σε μέτρια φωτιά, δεν κινδυνεύει να διαλυθεί.
Το φαγητό μας μπορεί να γίνει και κοκκινιστό χωρίς την προσθήκη των αυγών και του λεμονιού. Απλώς προσθέτουμε μια κουταλιά πάστα ή συμπυκνωμένο χυμό ντομάτας αφού προσθέσουμε το νερό και το αφήσουμε να βράσει.

Αν μείνει φαγητό, μπορείτε να το φυλάξετε στην κατάψυξη για επόμενη χρήση.

Συνοδέψαμε το φαγητό μας, με σαλάτα πράσινη και τοματίνια, πιπεριά, κρεμμυδάκι

και ψωμί με πουρέ κολοκύθας, το οποίο έφτιαξα σε μιάμιση ώρα. Έγινε ταχύτατα, γιατί χρησιμοποίησα μίξερ αντί να το ζυμώσω.

Τελευταία, πειραματίζομαι με ψωμιά που μπορούν να γίνουν γρήγορα, με χτύπημα σε μίξερ για ακόμα μεγαλύτερη ευκολία.

Καλό πσκ σε όλους!

Γευστικό ταξίδι στο Βέλγιο

Την περασμένη εβδομάδα, σας πήγα βόλτα στη Γερμανία. Σήμερα, θα σας πάω στο Βέλγιο. Είδατε βρε φιλαράκια που έχω εγώ και με σκέφτονται όταν ταξιδεύουν; Οι φίλοι μου Θοδωρής και Άντα, ταξίδεψαν στο Βέλγιο και μέσα από τις φωτογραφίες τους είχα την ευκαιρία να θυμηθώ και το δικό μας ταξίδι εκεί. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση, ήταν ότι το Βέλγιο τώρα, ήταν πιο φτηνό σε σχέση με τότε που είχαμε πάει εμείς (προ ευρώ). Μου φάνηκε παράξενο γιατί το θεωρούσα από τις πιο ακριβές χώρες της Ευρώπης. Οι φίλοι μας πάντως, έφαγαν πολύ καλά και πολύ φτηνά, ενώ ψώνισαν και πράγματα σε πολύ καλές τιμές, κάτι για το οποίο εμείς δεν μπορούσαμε να παινευτούμε τότε...

Ο κάθε τόπος, διαμορφώνει διατροφικές συνήθειες, ανάλογα με τα προϊόντα που του δίνει η γη του, η θάλασσά του, το περιβάλλον και οι κλιματολογικές συνθήκες και όχι μόνο γι' αυτό. Έτσι, αν έρθει κάποιος εδώ στην Ελλάδα θα δοκιμάσει τα σιτηρά και τα όσπρια, θα θελήσει να δοκιμάσει φασολάδα και γεμιστά, σουβλάκια και πίτα γύρο κλπ. Εξαιρούνται οι άγγλοι που έρχονται στη Ζάκυνθο και εξακολουθούν να τρώνε φασόλια πάνω σε ψωμί τοστ το πρωί, να τρώνε μπέργκερ και να πίνουν μπύρες παρακολουθώντας κάποιον αγγλικό αγώνα σε ένα συνδρομητικό ή δορυφορικό κανάλι. Αναρωτιέμαι γιατί δεν έμεναν σπίτι τους να τα κάνουν όλα αυτά και να τους έρθει φτηνότερα. Αλλά αυτοί καλά κάνουν. Εμείς που αντί για φρέσκο ψωμί με μέλι, τους προσφέρουμε φασόλια σε τοστ, γιατί το κάνουμε; Αυτό είναι που δεν καταλαβαίνω...
Τεσπα...ξέφυγα...

Τι έλεγα; Α ναι! Κάποιος λοιπόν που θα έρθει στην Ελλάδα θα φάει τα παραπάνω, κάποιος που θα πάει στην Ιταλία θα δοκιμάσει πίτσα και μακαρονάδες, στη Γερμανία βουρστ, μπρέτζελ κλπ και πάει λέγοντας.

Στο Βέλγιο, 3 πράγματα προσέχεις και θυμάσαι (τουλάχιστον έτσι έγινε με μένα) όσο είσαι εκεί και αφού φύγεις:
Την πληθώρα σε μύδια, τη μεγάλη ποικιλία σε σοκολάτες και την ακόμα μεγαλύτερη ποικιλία σε μπύρες.

Δεν θα ξεχάσω τα εστιατόρια που βρίσκονταν στη σειρά γύρω από την Γκραν Πλας στις Βρυξέλλες και χάζευες από τα πόσα πολλά μύδια υπήρχαν και από τις τιμές τους. Οι Βέλγοι, λένε μάλιστα, ότι έχουν ένα πολύ απλό τρόπο για να ξεχωρίζουν αν είναι φρέσκα (της εποχής) τα μύδια: αν τα μύδια τα πάρεις σε μήνα που έχει μέσα Ρ, τότε είναι φρέσκα. Αλλιώς, δεν είναι. Δηλαδή, τους μήνες Μάιο έως Αύγουστο, μύδια φρέσκα δεν υπάρχουν. Τώρα κατά πόσο είναι αλήθεια αυτό, δεν είμαι σίγουρη.
Όσο για τις συνήθειες που διαμορφώνονται σε ένα τόπο που έλεγα παραπάνω, σκεφτείτε πόσο συχνά ή εύκολα τρώνε γαρίδες, που υπάρχουν ειδικά σκεύη για το μαγείρεμά τους.

Για τις σοκολάτες τους, δεν θα πω πολλά, γιατί νομίζω ότι όλοι λίγο πολύ έχουμε ακούσει για τις διάσημες βέλγικες σοκολάτες, σοκολατοποιίες κλπ. Παρακάτω, θα δείτε ό,τι αντικείμενο μπορείτε να φανταστείτε, φτιαγμένο από σοκολάτα: χαρτονομίσματα, μπουκάλια μπύρας κλπ.

Τέλος, σίγουρα θα έχετε ακούσει γαι τιε βέλγικες μπύρες. Μπύρες ξανθές, σκούρες, μαύρες, άσπρες, κόκκινες, πικρές, φρουτώδεις κλπ. Τεράστια ποικιλία μπύρας, που ικανοποιεί και τον πιο απαιτητικό λάτρη της μπύρας!

Όμως είπα πολλά. Καθίστε αναπαυτικά, πάρτε μια παγωμένη Λεφ και απολαύστε γευστικό ταξίδι!

Οι φωτό, του φίλου μου του Θοδωρή. Θοδωρή, ευχαριστώ για τις φωτογραφίες! Να είσαστε καλά να ξαναπάτε σύντομα!

Σουφλέ μαύρης ή λευκής σοκολάτας

Άλλη μια βδομάδα ξεκινάει, άλλο ένα σαββατοκύριακο πέρασε και για άλλη μια φορά δεν πρόλαβα να κάνω όλα όσα ήθελα...Έχει καταντήσει κλισέ τελευταία, το ξέρω, αλλά αν είναι κάτι που έχει αλλάξει εδώ και κάνα χρόνο σε μένα, αυτό είναι η διαχείριση του ελεύθερου χρόνου μου. Είναι γεγονός, ότι το 24ωρο δεν μου φτάνει πια...Για όλα όσα κάνω, όλα όσα σχεδιάζω, όλα όσα προγραμματίζω και όλα όσα προκύπτουν.

Τελευταία, όλο κάτι κάνω με τα μαγειρικά μου. Άλλα τα ανακοινώνω, άλλα δεν είναι ακόμα ώρα να ανακοινωθούν, άλλα θέλουν λεπτούς χειρισμούς γιατί αγγίζουν ευαίσθητες χορδές και προσωπικά δεδομένα (άλλων). Όταν έρθει η ώρα, θα σας πω και γι΄αυτά. Προσπαθώ να ασχολούμαι με τη μαγειρική, άλλα όλο κάτι καινούριο προκύπτει στον ορίζοντα. Και πάνω που τελειώνει κάτι και λέω "άντε....τώρα θα ησυχάσω λίγο", τσουπ! Κάτι καινούριο ξεφυτρώνει. Εκείνο που δείχνει να μένει αμετάκλητα σταθερό, είναι η δυσκολία να χωρέσουν όλα όσα κάνω, στο 24ωρό μου...

Είπα να σας γλυκάνω και να ξεκινήσει γλυκά η καινούρια εβδομάδα. Οκ. Καλή η δίαιτα, δεν λέω, αλλά δεν μου φταίνε τίποτα οι υπόλοιποι που δεν κάνουν! Σήμερα έχει γλυκάκι λοιπόν, για να γλυκαθούμε για τα καλά για τη βδομάδα που ξεκινάει.

Τη συνταγή, την είχα βρει στο μπλογκ του φίλου μου του Γιάννη, στους μάγειρες και την πείραξα μόνο μια σταλίτσα. Εδώ και χρόνια, έψαχνα συνταγή για σουφλέ σοκολάτας, γιατί αρέσει πολύ στα παιδιά μου. Όχι ότι σε μας δεν αρέσει...αλλά λέμε...
Ψάξε-ψάξε, βρέθηκα στους μάγειρες. Είχα αγοράσει κάτι ράμεκιν που δεν είχα δοκιμάσει ακόμα, ε...δεν ήθελα και πολύ. Μελέτησα τη συνταγή, μου φάνηκε εύκολη, οπότε δεν χρειάστηκε και πολύ για να πειστώ να την κάνω. Το μόνο πρόβλημά μου την πρώτη φορά, ήταν, ότι ενώ ήμουν σίγουρη ότι είχα σκούρα σοκολάτα για να κάνω τη συνταγή, στο σπίτι βρισκόταν μόνο λευκή! Έτσι, την πρώτη φορά, δοκιμάστηκε με λευκή σοκολάτα (εξού και το λευκό μίγμα στα ράμεκιν στη φωτό).

Από τότε, η συνταγη φτιάχτηκε πολλές φορές και σχεδόν πάντα με σκούρα σοκολάτα. Πειραματιστείτε έτσι ώστε να μην στεγνώσει το κέικ σας μέσα. Λάβετε υπόψη σας, ότι η θερμότητα των ράμεκιν, θα ψήνουν για λίγο ακόμα τα κέικ σας, ακόμα κι όταν τα βγάλετε από το φούρνο. Άρα, αν τα θέλετε λίγο υγρούλια, βγάλτε τα έγκαιρα, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του φούρνου σας. Σερβίρετε αν θέλετε τα σουφλέ με λίγη αραιή κρέμα γάλακτος, μια μπάλα παγωτό ή σιρόπι σοκολάτας για έξτρα σοκολατένια απόλαυση. Εγώ θα προτείνω και κάτι ακόμα. Σερβίρετε τα σουφλέ όπως είναι ζεστά, με μια κουταλιά λικέρ κρέμας αμυγδάλου ή λικέρ καφέ από πάνω! Θα τα απογειώσει!

Σουφλέ μαύρης ή λευκής σοκολάτας
Υλικά για 4 ράμεκιν (κοινώς: κεραμικά πυρίμαχα μπωλάκια. Ξέρεις τι ξύλο είχαμε φάει μικρά για να μάθουμε να τα λέμε ράμεκιν;;;)
2 αυγά
60 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
80 γρ. ζάχαρη
100 γρ. μαύρη ή λευκή σοκολάτα
100 γρ. βούτυρο

Εκτέλεση
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170-180 βαθμούς.
Λιώνουμε τη σοκολάτα μαζί με το βούτυρο σε μπεν μαρί.
Χτυπάμε σε ένα μπωλ πολύ καλά τα ασπράδια σε σφιχτή μαρέγκα.
Χτυπάμε σε άλλο μπωλ τα κροκάδια με τη ζάχαρη καλά.
Προσθέτουμε σιγά-σιγά -ενώ χτυπάμε- τη σοκολάτα με το βούτυρο.
Ρίχνουμε και το αλεύρι (το οποίο κόντεψα να ξεχάσω).
Αφού ενωθούν καλά τα υλικά, προσθέτουμε και τη μαρέγκα και ανακατεύουμε απαλά με κουτάλι για να μην ξεφουσκώσει (ή έστω στην πιο χαμηλή σκάλα στο μίξερ για λίγα δευτερόλεπτα).
Βουτυρώνουμε τα φορμάκια μοιράζουμε το μίγμα και τα ψήνουμε για 20 λεπτά περίπου.
Δοκιμάστε με ένα μαχαιράκι ή σουβλάκι. Καλό είναι να μείνει λίγο υγρό στη μέση.
Σοκολαστείτε όσο είναι ζεστά, με πάθος και χωρίς φόβο!

Και μια και ανέφερα το φίλο μου το Γιάννη, είδατε το καινούριο site που έφτιαξε; Κάθε σαπούνι που σκαλίζει, χρειάζεται το λιγότερο 2 ώρες για να γίνει! Ρίξτε μια ματιά στο μαγικό κόσμο του soap carving!

Καλή εβδομάδα!

Μανιτάρια με σκόρδο και σουμάκ

Όπως βλέπετε, τελευταία το έχω ρίξει στις light συνταγές. Κάτι που τα Χριστούγεννα όλοι φάγαμε παραπάνω, κάτι που κι εγώ είμαι σε φάση που πρέπει να προσέχω και δεν θέλω να φτιάχνω πολλά φαγητά και γλυκά, καταφεύγω σε εύκολες, γρήγορες και light προτάσεις.

Μια πολύ απλή, γρήγορη και ελαφριά συνταγή έχω να προτείνω πάλι, ιδανική για συνοδευτικό σε ένα φιλέτο κοτόπουλου ή ψάρι ή ό,τι θέλετε! Μανιτάρια με σκόρδο και σουμάκ!

Το σουμάκ (ή σουμάκι), είναι ένα μπαχαρικό κατακόκκινο, σχεδόν μπορντό, που προέρχεται από θάμνο, με ελαφρώς ξινή, λεμονάτη, ευχάριστη γεύση, που χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στην κουζίνα της Μέσης Ανατολής. Φύεται εκεί, όπως και στη Μεσόγειο. Στην Τουρκία (από όπου μου φέρνουν οι φίλοι μου που πάνε εκεί κατά καιρούς), το συναντάς στα τραπέζια, όπως το αλάτι και το πιπέρι, για να μπορεί όποιος θέλει να το προσθέτει πάνω στα φαγητά. Συνδυάζεται πολύ καλά με ψάρι, κοτόπουλο, ψωμί, πίτες (για γύρο), γιαούρτι κλπ. Μπορείτε να το βρείτε σε μεγάλα μπαχαρτζίδικα. Αν το βρείτε, δοκιμάστε το. Αξίζει!

Μανιτάρια με σκόρδο και σουμάκ
Υλικά
1/2 κιλό μανιτάρια αγαρικά (τα λευκά που βρίσκουμε στο μανάβη)
2-4 σκελίδες σκόρδου ψιλοκομμένες
1 κ. γ. λάδι
σουμάκ
λεμόνι
αλάτι αν θέλουμε

Εκτέλεση
Πλένουμε απαλά τα μανιτάρια ή τα σκουπίζουμε με βρεγμένο πανί.
Τα κόβουμε σε φετούλες.
Σωτάρουμε τα μανιτάρια και το σκόρδο με 1 κ. γ. λάδι σε αντικολλητικό τηγάνι, μέχρι να μαλακώσουν (περίπου 10 λεπτά). Αν τα θέλουμε πιο μαλακά, βάζουμε λίγο νεράκι στο τέλος και βράζουμε για 2-3 λεπτά.
Σερβίρουμε, πασπαλισμένα με σουμάκ και λεμόνι αν θέλουμε.

Καλό πσκ!

Γευστικό ταξίδι σε Γερμανία-Αυστρία

Οι φίλοι μου ξέρουν για την αγάπη που έχω και στη μαγειρική και στα ταξίδια. Ξέρουν επίσης ότι όταν ταξιδέυω (αχ...πότε ξανά;), δεν φωτογραφίζω μόνο τα όμορφα τοπία, αλλά και τα ντόπια φαγητά και καλούδια. Έτσι, όταν ταξιδεύουν και φωτογραφίζουν φαγητά, μου τα στέλνουν κι εμένα, γιατί ξέρουν ότι με ενδιαφέρουν! Η Ιωάννα τα Χριστούγεννα ταξίδεψε στη Γερμανία και Αυστρία και έβγαλε πολλές φωτογραφίες. Μου έστειλε αρκετές από αυτές κι εγώ τις μοιράζομαι μαζί σας. Ας καθίσουμε αναπαυτικά και ας ταξιδέψουμε νοερά στη Γερμανία, πίνοντας μια παγωμένη μπύρα και τρώγοντας ένα ζεστό μπρέτζελ. Πάντως, να σας πω τη μαύρη μου αλήθεια, μετά από τόσες φωτό που είδα, χτες βράδυ έφτιαξα μπρέτζελ για τους άντρες μου. Για όσες δεν τα έχουν κάνει ακόμα, Ψωμιά και ζύμες, σελ. 72, η μερακλίδικη συνταγή, ή σελ. 70 η πιο απλή! Έτσι, για να μην μας τρέχουν τα σάλια!!!

Τυρόπιτα με ξινομυζήθρα και φέτα

Τις πρώτες εβδομάδες μετά τις γιορτές, ο καθένας μας υποθέτω δυσκολεύεται να προτείνει κάποιο φαγητό. Όλοι έχουμε φάει πολλά κρεατικά, πολλά γλυκά, πολλά απ' όλα. Μέσα στα πλαίσια αυτά και αφού έχω ήδη προτείνει ένα υγιεινό κεκάκι πρόσφατα, σήμερα προτείνω μια απλή τυρόπιτα.

Στις πίτες μου σπάνια βάζω αυγά, Δεν μου αρέσει ιδιαίτερα η γεύση των αυγών όταν είναι μέσα στις πίτες. Εδώ, έβαλα δύο όμως, για να είναι πιο δεμένο το μίγμα, αφού περιέχει μόνο λευκά τυριά. Αν αποφεύγετε τα αυγά, μπορείτε να τα παραλείψετε. Αν έχετε τη δυνατότητα επίσης να φτιάξετε χειροποίητο φύλλο, ακόμα καλύτερα. Αν όμως δεν έχετε χρόνο, προτιμήστε τα φύλλα κουρού, ή τα έτοιμα χωριάτικα φύλλα που κυκλοφορούν.

Τυρόπιτα με ξινομυζήθρα και φέτα
Υλικά για μεγάλο ταψί
1 πακέτο φύλλα κουρού (στη συσκευασία των 2 φύλλων)
για τη γέμιση
400 γρ. φέτα λιωμένη με πηρούνι ή με το χέρι
400 γρ. ξυνομυζήθρα λιωμένη με πηρούνι ή με το χέρι
2 αυγά ελαφρά χτυπημένα
δυόσμο κατά βούληση
πιπέρι ομοίως
λίγο γάλα για μέσα και λίγο για έξω ( ένα φλυτζάνι συνολικά)

Εκτέλεση
Ανακατεύουμε σε ένα μπωλ όλα τα υλικά της γέμισης.
Λαδώνουμε το μεγάλο ταψί φούρνου.
Στρώνουμε το ένα φύλλο κάτω, τεντώνοντας προσεκτικά το φύλλο ώστε να πιάσει λίγο και τα πλαϊνά του ταψιού.
Βάζουμε από πάνω τα υλικά της γέμισης, απλώνοντας τα έτσι ώστε να πάνε παντού.
Βάζουμε από πάνω το δεύτερο φύλλο. Το τεντώνουμε απαλά ώστε να φτάσει στις άκρες τους ταψιού.
Γυρίζουμε τις άκρες προς τα μέσα ή τσιμπάμε τα 2 φύλλα ώστε να ενωθούν και να κλείσουν.
Από πάνω, βρέχουμε με λίγο γάλα φρέσκο ή εβαπορέ, και χαράζουμε την πίτα σε κομμάτια.

Είναι καλό να τη χαράζουμε για να παίρνουν αέρα και να ψήνονται τα φύλλα. Δεν είναι απαραίτητο να κοπεί σε κομμάτια κανονικά. Απλά να χαραχτεί.
Ψήνουμε για 30 λεπτά στους 200 βαθμούς, ή μέχρι να ροδίσουν τα φύλλα.

Συνοδέψτε τη με μια πράσινη σαλάτα εποχής και θα έχετε ένα πλήρες γεύμα!

Καλή εβδομάδα!

Κέικ με αλεύρι ολικής άλεσης και μέλι

Πριν λίγες μέρες έκανα ένα κέικ ολικής με μέλι, σαν μια πιο υγιεινή λύση μετά από τις γιορτές. Υποσχέθηκα στους φίλους στο facebook να το βάλω μέσα στη βδομάδα μια και το ανέφερα εκεί. Μην περιμένετε να το δεχτούν τα παιδιά με μεγάλη χαρά! Αν θέλετε να το φάνε τα παιδιά αδιαμαρτύρητα, ακολουθήστε τις συμβουλές στα tips που δίνονται στο τέλος!

Κέικ με αλεύρι ολικής άλεσης και μέλι
Υλικά
½ κούπα μέλι
¼ κούπας ελαιόλαδο
¼ κούπας ανθόνερο
¼ κούπας χυμό πορτοκαλιού
2 αυγά
2 κούπες αλεύρι ολικής άλεσης που φουσκώνει μόνο του
1 κ. γ. μπέικιν πάουντερ
1 κ. γ. μοσχοκάρυδο
προαιρετικά:
1 κ. σ. κακάο
επιπλέον
1 κ. σ. μέλι
1 κ. σ. νερό

Εκτέλεση
Η εκτέλεση απλή, πολύ απλή! Διαβάστε όμως οπωσδήποτε τα tips!
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170 βαθμούς.
Μέσα σε ένα μπωλ, ανακατεύουμε τα υγρά υλικά με σύρμα.
Προσθέτουμε το αλεύρι ολικής μαζί με το μπέικιν πάουντερ, το κακάο και το μοσχοκάρυδο και ανακατεύουμε καλά με το σύρμα.
Κάνουμε τη ζωή μας εύκολη και αντί να λαδώσουμε μια μακρόστενη φόρμα, την ντύνουμε με χαρτί ψησίματος. Έτσι, μετά δεν θα έχουμε πλύσιμο της φόρμας, αλλά περισσότερο χρόνο για blogging, facebook, βόλτες κλπ. ;-)
Ρίχνουμε το μίγμα στη φόρμα και ψήνουμε για 35 περίπου λεπτά (στο δικό μου τόσο χρειάστηκε) ή μέχρι να βγαίνει καθαρή η λάμα ενός μαχαιριού.
Μέχρι να ετοιμαστεί το κέικ, ανακατεύουμε το μέλι με το νερό σε ένα μπωλάκι.
Όταν τα το βγάλουμε, έτσι όπως είναι ζεστό μέσα στη φόρμα, περνάμε με πινέλο την επιφάνεια του κέικ με το μέλι. Αφήνουμε 5 λεπτάκια να περάσουν και το βγάζουμε με τη βοήθεια του χαρτιού ψησίματος (μεγάαααααλη εφεύρεση το χαρτί ψησίματος!!!).

Τρώμε χωρίς πολλές τύψεις!

Tips:
Όταν έκανα το κέικ, ξεκίνησα βάζοντας μόνο ανθόνερο. Μετά, χρειάστηκε να προσθέσω υγρό και έβαλα χυμό πορτοκαλιού για να γίνει πιο γλυκό (σε σχέση με το σκέτο νερό). Οπότε, μπορείτε εξαρχής να βάλετε μόνο νερό ή μόνο χυμό πορτοκαλιού, τροποποιώντας την ποσότητα.

Αν έχετε σκοπό να το δώσετε σε παιδάκια, θα τα ξενίσει η γεύση του αλευριού ολικής άλεσης. Το δικό μου παιδάκι, ετών 19, είπε ότι νομίζει ότι το γλυκό έχει μέσα…άχυρο!!! Αν νομίζετε ότι δεν θα τους αρέσει, χρησιμοποιήστε μισό-μισό αλεύρι (1 κούπα αλεύρι που φουσκώνει μόνο του και 1 κούπας ολικής), ή από την αρχή, αλεύρι που φουσκώνει μόνο του. Στη 2η περίπτωση, μην προσθέσετε επιπλέον μπέικιν πάουντερ.

Το κακάο, μπήκε για να δώσει σκούρο χρώμα και έδινε μια νότα πικρίλας. Μπορείτε να μην το προσθέσετε αν δεν θέλετε (τα παιδάκια που λέγαμε).

Γενικά θα έλεγα ότι είναι ένα κέικ για μεγάλους, αφού η γεύση του ξενίζει τα παιδιά. Μετά από τόσα γλυκά στις γιορτές, είπα να φτιάξω μια πιο υγιεινή λύση, χωρίς πολλά λιπαρά και ζάχαρη, πλούσιο σε φυτικές ίνες, βιταμίνες, αντιοξειδωτικά κλπ.

Και αφού ασχοληθήκαμε με το μελένιο κέικ, ας ασχοληθούμε και με ένα καροτάκι! Το καροτάκι τη Φοίβη την ξέρετε; Η Φοίβη, που έχει το donkey and the carrot, μου χάρισε βραβείο! Τη Φοίβη τη γνώρισα στο camp του Greek food blog και είναι μεγάλη φατσούλα μιλάμε! Κι επειδή με μπερδεύει με τα ονόματά της, τη φωνάζω καροτάκι!
Τώρα εγώ δυσκολεύομαι να βρω σε ποιους θα το χαρίσω! Ήδη κάποιοι το έχετε, οπότε διαλέγω άλλα φιλαράκια και κάποια από αυτά, που έχω γνωρίσει πρόσφατα!
Ευχαριστώ καροτάκι!

Στο μεταξύ, βλέπω ότι μου το χάρισε και ο φίλος μου Γιάννης που έχει του μάγειρες! Thanks Johnny!!!

And the award goes to.....

Ρεγγίνα
Τατιάνα
Μάρα
Anthivolon
Χαρά
Θαλασσίτσα
Μαρία
Ριρή
painter
Έφη

Για να αποδεχθείτε αυτό το βραβείο:
1. Κάντε μια ανάρτηση για το βραβείο
2. Περάστε το σε δέκα αγαπημένους σας bloggers
3. Στείλτε το σύνδεσμο για το βραβείο με το link που ακολουθεί: http://thetrendytreehouse.blogspot.com/2009/12/grab-one-of-our-buttons.html
4. Πείτε κάτι για το βραβείο!


Καλό πσκ!!!

Η μικρή κουζίνα, live στο Radio Music Heaven

Σήμερα το απόγευμα, συντονιστείτε στο live Radio Music Heaven, στις 6 το απόγευμα. Καλεσμένη του Philipp, θα μιλήσουμε για τη μικρή μου κουζίνα! Live στο internet! Μουσικό Καλειδοσκόπιο, στο R/MH. Μουσικη με ένα clik!

Το βίντεο της παρουσίασης των βιβλίων μου στη Ζάκυνθο

Αφού παρακάλεσα το Χρήστο (cameraman), αφού του έταξα μελομακάρονα (που τα έδωσα τελικά αλλού), αφού του έταξα κουραμπιέδες, κουλούρες και άλλα πολλά, αφού τον απείλησα ότι θα τραβάω βίντεο μόνη μου τελικά (όπως έκανα στο Αγρίνιο, χεχε), τελικά ανέβασε το βίντεο της παρουσίασης των βιβλίων μου. Για τους βιαστικούς, εγώ εμφανίζομαι μετά το 12ο λεπτό, αλλά αν έχετε χρόνο, δείτε το όλο. Το βίντεο το βάζω για όλα τα φιλαράκια μου που είναι μακριά και που πολύ θα ήθελα και θα ήθελαν να ήταν εκείνο το βράδυ εδώ. Ήσασταν όλοι εδώ, με μηνύματα, με ευχές, με όποιο τρόπο μπορούσατε. :-) Σμουτς!

Κρέμα σοκολάτας με κραμπλ κουραμπιέ και λικέρ κρέμας αμυγδάλου

Δεν πιστεύω να πιστέψατε ότι έφαγα ολα εκείνα που απαρίθμησα σε προηγούμενο ποστ ε; Και άντε και τα έφαγα. Είναι δυνατόν να τα μέτραγα; Άλλωστε, όταν τρως όλα αυτά, ΔΕΝ μετράς! Κάνεις την πάπια!

Απόδειξη ότι δεν τα έφαγα, είναι το γεγονός, ότι ακόμα έχω κουραμπιέδες στο σπίτι, από αυτούς που μου χαρίσανε, γιατί εγώ δεν έφτιαξα (επίτηδες...). Και επειδή είπαμε ότι τίποτα δεν πετάμε, τους μετέτρεψα σε ένα δροσερό γλυκάκι.


Κρέμα σοκολάτας με κραμπλ κουραμπιέ και λικέρ κρέμας αμυγδάλου
Υλικά
για την κρέμα
600 ml γάλα (χρησμοποίησα 1,5 % λιπαρά)
1 φάκελο άνθος αραβοσίτου σοκολάτα
3 κ. σ. ζάχαρη
3 κ. σ. λικέρ κρέμας αμυγδάλου
για η βάση
½ κουραμπιέ ή 1 μικρό, για κάθε μπωλάκι που θα βάλετε την κρέμα
½ κ. σ. λικέρ κρέμας αμυγδάλου για κάθε μπωλάκι
για το κραμπλ
¼ κουραμπιέ για κάθε μπωλάκι

Εκτέλεση
Σε ποτήρια του κρασιού, της σαμπάνιας ή σε μικρά μπωλάκια, θρυμματίζουμε μισό κουραμπιέ, ή έναν μικρό (μπουκιάς).
Ρίχνουμε σε κάθε μπωλάκι, μισή κουταλιά σούπας λικέρ κρέμας αμυγδάλου.
Φτιάχνουμε την κρέμα:
Σε κατσαρόλα, ανακατεύουμε με σύρμα καλά, την κρέμα με το γάλα.
Ζεσταίνουμε το μίγμα, προσθέτουμε τη ζάχαρη, χαμηλώνουμε σε μέτρια φωτιά και ανακατεύουμε με σύρμα μέχρι να πήξει.
Όταν πήξει, προσθέτουμε 3 κ. σ. λικέρ κρέμας αμυγδάλου, ανακατεύουμε και μοιράζουμε στα μπωλάκια.
Πάνω από τα μπωλάκια, ρίχνουμε λίγο θρυμματισμένο κουραμπιέ.
Παγώνουμε και σερβίρουμε.

Συνταγή για το λικέρ κρέμας αμυγδάλου, υπάρχει στο βιβλίο μου Λικεράκια και σερμπέτια. Αν δεν έχετε τέτοιο λικέρ, ζητήστε να σας δώσω! Χεχε! Είναι καταπληκτικό λικέρ πραγματικά και θυμίζει πολύ τα κρεμώδη λικέρ που κυκλοφορούν. Το καλό δε, είναι ότι γίνεται σχεδόν αμέσως και όχι σε ένα μήνα που συνήθως θέλουν τα περισσότερα λικέρ.
Αντί γι’ αυτό, μπορείτε να βάλετε άλλο λικέρ που εσείς προτιμάτε, ή καθόλου λικέρ αν το φάνε παιδάκια.

Καλή εβδομάδα!

Κid and the city

Το Kid and the city, το free press περιοδικό για γονείς με παιδιά μέχρι 12 ετών, στο χριστουγεννιάτικο τεύχος, φιλοξένησε συνταγές μου! :-)
Εσείς το πήρατε; Εγώ νιώθω περήφανη :-)

Λικέρ φραγκόσυκο: Η απάντηση του κουίζ και η νικήτρια

Θέλω να σας πω, ότι διασκέδασα και χαμογελούσα κάθε φορά που έμπαινε ένα σχόλιο στο ποστ με το κουίζ. Θέλω επίσης να σας πω ότι δεν τα βρήκε κανένας και ευχαριστώ που έπαιξαν όσοι έχουν το βιβλίο αλλά δεν έδωσαν το παραμικρό στοιχείο! χεχε! Μ΄ αρέσει που παίζουμε έτσι.

Διάλεξα τη συγκεκριμένη φωτογραφία με τα λικέρ, γιατί ήμουν απόλυτα σίγουρη ότι δεν θα πήγαινε κανενός το μυαλό ότι πρόκειται για τα ίδια λικέρ! Ήταν παραπλανητική και η ερώτησή μου άλλωστε, για να μην το καταλάβετε.


Στα 2 ποτήρια, υπάρχει το ίδιο λικέρ. Λικέρ φραγκόσυκο. Το φραγκόσυκο κάνει ένα καταπληκτικό λικέρ! Ούτε εγώ το περίμενα ότι θα κάνει τόσο καλό λικέρ. Συνήθως, τα γλυκά καλοκαιρινά φρούτα (βερύκοκο, νεκταρίνι, ροδάκινο), δεν κάνουν σπουδαία λικέρ. Βέβαια, αυτή είναι υποκειμενική άποψη και λογικό είναι να έχω κι εγώ τις αδυναμίες μου σε συγκεκριμένα λικέρ.

Όταν έφτιαχνα το λικέρ φραγκόσυκο, εκχύλιζα τα φρούτα μέσα στο σπίτι, παρόλο που ήταν καλοκαίρι. Το λικέρ είχε πάρει ένα υπέροχο πορτοκαλί χρώμα, κάπως σαν αυτό της φωτογραφίας που εικονίζεται δεξιά. Τις τελευταίες μέρες της εκχύλισης, αποφάσισα να το βγάλω στο ήλιο και το λικέρ από πορτοκαλί, έγινε κατακίτρινο (το ποτήρια αριστερά)! Μια και δυο, ξεκίνησα να ξαναφτιάξω το λικέρ πάλι, με τα φραγκόσυκα που μου είχαν μείνει, εκχυλίζοντάς το αποκλειστικά μέσα στο σπίτι αυτή τη φορά. Την πρώτη φορά, χρησιμοποίησα ρούμι, αλλά τη δεύτερη χρησιμοποίησα ουίσκι, που έτσι κι αλλιώς ήταν πιο σκούρο από το άχρωμο ρούμι. Το λικέρ, κράτησε το πορτοκαλί χρώμα του αφού έμεινε σε σκιά μέσα στο σπίτι. Και στις 2 περιπτώσεις, είχε υπέροχη γεύση! Μάλιστα, ήταν από τα λικέρ που άκουσαν τις καλύτερες κριτικές στην παρουσίαση που κάναμε εδώ.

Όπως καταλαβαίνετε, όσες γνώσεις κι αν έχεις γύρω από τα λικέρ, όσα κι αν έχεις διαβάσει, η εμπειρία από τις πολλές δοκιμές, είναι αυτό που θα δώσει απαντήσεις σε απορίες και θα λύσει προβλήματα. Με δέκα χρόνια εμπειρίας πια στα λικέρ, έχω λύσει πολλές απορίες μου και όλα όσα έχω αποκομίσει, τα έχω μεταφέρει στα Λικεράκια και σερμπέτια.

Να σας πω και κάτι άλλο. Χαίρομαι που ήδη κάποιοι έχετε ξεκινήσει και φτιάχνετε λικέρ και συνταγές από το βιβλίο. Το βιβλίο, μπορεί να έχει σαν βασικό θέμα τα λικέρ, αλλά δεν έχει μόνο λικέρ και τα λικέρ δεν τα πίνουμε μόνο. Η Μαρία έφτιαξε το λικέρ κακάο και τα cupcakes με λικέρ κακάο, η painter έβαλε να γίνεται το λικέρ μανταρίνι και μετά θα φτιάξει μανταρινοτρουφάκια, αλλά εκείνο που με εντυπωσίασε πιο πολύ, ήταν ότι ο φίλος μου ο Γιάννης που ήταν ο καλεσμένος σεφ της Ηλιάστρας (του εστιατορίου στο Αγρίνιο), εκμεταλεύτηκε τα λικέρ που έμειναν από την παρουσίαση και τα συμπεριέλαβε στα πιάτα που έφτιαξε για το μενού της πρωτοχρονιάς. Η αλήθεια είναι, ότι τα λικέρ, στα χέρια ενός ειδικού, μπορούν να απογειωθούν κι εγώ ένιωσα περήφανη για τα λικεράκια μου!! Δείτε το μενού που έφτιαξε και αναμείνατε δική μου συνταγή για να δείτε πώς τα χρησιμοποιώ κι εγώ!

Οπότε, αφού λύθηκε ο γρίφος, πάμε στην κλήρωση μέσω του random.org.

Η τυχερή που κερδίζει το μπουκάλι, είναι η.....Ιώαννααααα!!! Ιωάννα μου!!! Πολύ χαίρομαι κινεζούλα μου που το κέρδισες εσύ!!! Περιμένω να ξαναέρθεις στο νησί και να πιούμε μαζί λικεράκια και όχι μόνο στις Μαριές ;-) Και μόλις τώρα συνειδητοποίησα ότι γιορτάζεις κιόλας σήμερα! Χρόνια πολλά και καλά! Να το πρώτο δωράκι για τη γιορτή σου!

Εύχομαι να είσαι τυχερή όλη τη χρονιά και πάντα στη ζωή σου! Οι υπόλοιποι, αναμείνατε νέο κουίζ μετά από λίγο καιρό!
Ευχαριστώ που παίξατε και το διασκεδάσατε όσο κι εγώ!

Κοτόπουλο με μπρόκολο, μια light συνταγή

Μετά από τόσο χορταστικά γεύματα και δείπνα, μετά από τόσα γλυκά και παρασπονδίες, φτάνει μια μέρα που λες: ΤΕΛΟΣ. Έλεος! Δεν πάει άλλο! Θα σκάσω!

Πάνω εκεί που το λες, αρχίζουν οι τύψεις για όσα κατανάλωσες την περίοδο των Χριστουγέννων:
57 μελομακάρονα
36 κουραμπιέδες
7,5 κομμάτια βασιλόπιτα (το μισό, μου το πήρε το παιδί)
64 σοκολατάκια (τα 3 με ποτό)
2,5 στόλλεν (Ολόκληρα. Όχι κομμάτια. Τι; Παίζουμε εδω νομίζετε;)
6 μπακλαβάδες
17 δίπλες
1 πανετόνε
μισή γαλοπούλα γεμιστή (ε, ήταν κι άλλοι και ντράπηκα)
τη μισή γέμιση (Δεν αρέσει στα παιδιά. Να την πέταγα;)
μισό ταψί τυρόπιτα
μισό ταψί φανουρόπιτα (ε, κάποια στιγμή έχασα το μπούσουλα και έταξα φανουρόπιτα για να τον βρω! Επίσης, έχασα και τα πόδια μου. Από το μέγεθος της κοιλιάς μου, δεν τα έβλεπα πια και η μόνη μου ελπίδα ήταν μια φανουρόπιτα. Όχι... Το να ράψω το στόμα μου δεν μου πέρασε καν από το μυαλό!)

Ε, κάπου εκεί, λες "Παράφαγα μάλλον. Από τη Δευτέρα δίαιτα". Τώρα ποια Δευτέρα; Τη Καθαρή Δευτέρα; Τη Δευτέρα του Πάσχα; Τη Δευτέρα Παρουσία; Μια οποιαδήποτε τσαγκαροδευτέρα; Μωρέ θ΄αρχίσω δίαιτα κι ας είναι και Τρίτη! Διότι, ως γνωστόν, όλες οι δίαιτες που αρχίζουν Δευτέρα πρωί, τελειώνουν Δευτέρα μεσημέρι!

Οπότε...Πάμε για light συνταγή, απλή, πολύ απλή! Συνταγή του 20λεπτου, που λατρεύουν οι περισσότερες νοικοκυρές.

Κοτόπουλο με μπρόκολο
Τι θα χρειαστούμε;
Στήθος κοτόπουλου (υπολογίστε μισό για τον καθένα)
μπουκετάκια μπρόκολου (υπολογίστε ένα μικρό για τον καθένα)
2 (άντε 3) κ. σ. ελαιόλαδο (έλα που σας φαίνεται λίγο! Τη μισή σαβάνα και τη μισή ζούγκλα φάγατε σε οπωροκηπευτικά και κρέας αυτές τις μέρες! Λίγο κράτει δεν βλάπτει)
αλατάκι λίγο, επειδή είστε εσείς ή μισό κύβο λαχανικών (πάλι επειδή είστε εσείς,. Αλλιώς, θα το τρώγατε ανάλατο).

Πλένουμε το κοτόπουλο και το μπρόκολο.
Κόβουμε το κοτόπουλο σε μικρά κομμάτια (να έχετε πολλές μπουκιές, να βαρεθείτε να μασάτε!)
Βάζουμε σε ένα αντικολλητικό τηγάνι το λάδι να ζεσταθεί και γυρίζουμε το κοτόπουλο από όλες τις πλευρές για 5-10 λεπτά, να ασπρίσει.
Στο μεταξύ, καθαρίζουμε και κόβουμε τα μπροκολάκι σε μικρές μπουκιές.
Μετά από δέκα λεπτά, ρίχνουμε και το μπρόκολο και το γυρίζουμε κι αυτό για λίγα λεπτά.
Ρίχνουμε τον κύβο και λίγο νερό και αφήνουμε να βράσουν για 10 λεπτά ακόμα, μέχρι να μείνουν με λίγη σαλτσούλα. Όχι πολλή, γιατί θα αρχίσετε τα μακροβούτια με ψωμί και θα μου κρυώσετε χειμωνιάτικα!
Σερβίρετέ το ζεστό και απολαύστε τοκ χωρίς τύψεις. Τρώγεται ευχάριστα και κρύο!

Όταν αρχίστε να χάνετε τα κιλά που πήρατε τις γιορτές, μπορείτε να σβήσετε το κοτοπουλάκι με λίγο κρασάκι. Μπορείτε επίσης, αφού χάστε τα 6 πρώτα κιλά, να προσθέσετε και ζυμαρικά!

Και απομακρυνθείτε από τη βασιλόπιτα, γιατί σας βλέπω! :-)))

Κουίζ και δωράκι, για να αρχίσει καλά η νέα χρονιά!

Καλή χρονιά σε όλους! Η νέα χρονιά ξεκίνησε όμορφα, αφού περάσαμε την παραμονή της με φίλους. Με την Ασπασία λέγαμε χρόνια τώρα πως θέλουμε να περάσουμε μια φορά μαζί την πρωτοχρονιά, αλλά εμείς πάντα λείπαμε. Πέρυσι, η επιθυμία της κόρης, ήταν να είμαστε εδώ και έτσι κάναμε για πρώτη φορά πρωτοχρονιά στο σπίτι μας, μαζί με φίλους.
Φέτος, κάναμε στην Ασπασία και περάσαμε όμορφα και ζεστά, όπως πρέπει να περνάει καθένας αυτή τη μέρα.

Την επόμενη μέρα, το πρωινό ξεκίνησε εξίσου όμορφα. Αφού ήπια το καφεδάκι μου εδώ και έβαλα το φαγητό να γίνεται, μετά πήγα για καφέ στη γειτόνισσά μου. Της έκανα ποδαρικό και εύχομαι όσο καλή ήταν για μένα η περασμένη χρονιά, να είναι και γι΄ αυτή!

Το μεσημέρι, φάγαμε οικογενειακά στο σπίτι μας, μαζί με τα πεθερικά μου. Όταν κάνω τραπέζι πια, κατά κάποιο τρόπο, φίλοι βρίσκονται σ' αυτό κι ας μην είναι κοντά. Είναι κοντά, με τις λιχουδιές και τα δώρα που μου έχουν χαρίσει. Το τσάτνευ κρεμμυδιού της Νένας, ο παστουρμάς που μου χάρισε ο Βασίλης, τα μπισκότα της Νίκης από τη Σκέτη γλύκα, που κοσμούσαν το πανετόνε που έκοψε η Ασπασία, τα ασημί καραμελάκια που μου έστειλε η Μάγδα από Ολλανδία και στόλισα τα χριστουγεννιάτικα μάφινς μου, το κερί που έκαιγε στη μέση του τραπεζιού που μου χάρισε η Ρούλα για το ποδαρικό που της έκανα, οι κουραμπιέδες της Ρούλας και της Νεκταρίας, η ζαχαρόπαστα που μου έστειλε η Σοφία από την Αμερική, τα ποτήρια του λικέρ που μου χάρισε η Αγγελική, το λικέρ που μου έφερε ο Γιάννης από τη Ρόδο κλπ.



Φέτος, για πρώτη φορά, έφτιαξα μια βασιλόπιτα τσουρέκι, την οποία στόλισα με αμυγδαλόπαστα (επικάλυψη) και ζαχαρόπαστα (στολίδια). Για πρώτη φορά έγινε καλή, νομίζω πως μπορεί με μικρές αλλαγές να γίνει ακόμα καλύτερη, αλλά το γεγονός οτι λείπει ήδη η μισή, μάλλον αποδεικνύει ότι ήταν όντως καλή!

Πέρυσι, η χρονιά μου ξεκίνησε καλά. Ήμασταν όλοι υγιείς-πολύ σημαντικό και ένα απλό γεγονός, μου έδωσε χαρά. Με το που μπήκε η νέα χρονιά, κέρδισα ένα βιβλίο από το μπλογκ της Πέννυς. Παρόλο που ήταν τόσο απλό αυτό που έγινε, το θεώρησα καλό σημάδι για τη νέα χρονιά, μια και σπάνια κερδίζω οτιδήποτε. Η χρονιά κύλησε καλά και αν εξαιρέσουμε την μεγάλη ταλαιπωρία του καλοκαιριού με τον πεθερό μου, κατά τ΄ άλλα, ήταν μια καλή χρονιά για μένα και την οικογένειά μου.

Έτσι, φέτος, λέω να αρχίσω τη χρονιά, χαρίζοντας με το πρώτο ποστ του 2011 ένα δωράκι, ευχόμενη σε όλους σας, αλλά και σ αυτόν που θα το κερδίσει, να έχει την ίδια καλή χρονιά που είχα κι εγώ πέρυσι. Για να συμμετέχετε στην κλήρωση, αρκεί να απαντήσετε στην εξής ερώτηση:

Τι λικέρ πιστεύετε ότι περιέχουν αυτά τα ποτήρια;

Προσπαθήστε να μαντέψετε τι μπορεί να περιέχουν. Σαν οδηγό, θα έχετε μόνο το χρώμα τους και το χιούμορ σας, αφού δεν μπορείτε να τα μυρίσετε ή να τα γευτείτε για να κρίνετε. Έτσι για να σας προκαλέσω, σας λέω ότι είμαι σίγουρη ότι δεν θα τα βρείτε!!! χαχα!

Μπορείτε να πάρετε όλοι μέρος στο κουίζ, ανεξαιρέτως αν έχετε το βιβλίο ή όχι. Οι έχοντες το βιβλίο, παρακαλούνται να μην απαντήσουν σωστά, αφού η απάντηση υπάρχει μέσα, άρα θα θεωρηθεί σκονάκι! Χαχα! Αφήστε ό,τι σχόλιο θέλετε, αν απλά θέλετε να πάρετε μέρος. Όλα τα σχόλια θα μπουν στην κλήρωση και σε περίπτωση που υπάρχουν διπλά, θα μετρήσουν για ένα. Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα μπουν σε κλήρωση, διότι πολύ απλά δεν θα ξέρω πού να στείλω το δώρο!
Το κουίζ θα τρέχει από τώρα, μέχρι την Πέμπτη 6 Ιανουαρίου στις 12 τη νύχτα. Την Παρασκευή, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, θα ανακοινωθεί η σωστή απάντηση και ο νικητής.

Όπως ξέρετε, σημασία σ΄ αυτά τα παιχνίδια δεν έχει ούτε η σωστή απάντηση, ούτε το έπαθλο, αλλά η διάθεση να παίξουμε και να αστειευτούμε.

Ο νικητής θα κερδίσει....τι άλλο; Ένα διακοσμητικό μπουκάλι, για να βάλει το λικέρ που θα φτιάξει!