Monday, November 2, 2009

Τραχανάς

Η σχέση μου με τον τραχανά έχει λήξει εδώ και πολλά, πάρα πολλά χρόνια.

Χωρίσαμε όταν ήμουν 6 χρονών. Ήταν ένας βαρύς και επώδυνος χωρισμός. Δεν ήθελα να τον ξαναδώ στα μάτια μου. Όσο κι αν με παρακάλαγε, όσο κι αν προσπάθησε να με μεταπείσει, δεν έκανα πίσω με τίποτα. Μια-δυο φορές που έκανα τρομερές προσπάθειες, με όλο μου το είναι να τον συγχωρήσω και να ξανασμίξουμε, έπεσαν στην κυριολεξία στο κενό. Η αρχική μου γνώμη δεν άλλαζε. Μου γύριζε τα άντερα!!!

Δεν φτάνει που μου γύριζε τα άντερα, φλερτάριζε και με την αδερφή μου. Κι όσο πιο πολύ τον μισούσα εγώ, τόσο πιο πολύ τον λάτρευε εκείνη. Αυτή η σχέση ήταν καταδικασμένη. Πάει και τέλος. Οι δικοί μου έκαναν καιρό να δεχτούν το γεγονός ότι δεν υπήρχε περίπτωση να ξανασμίξουμε. Πάντα έλπιζαν σε μια επανασύνδεση. Εγώ πάλι, ήμουν ανένδοτη. Δεν μπορούσαν επίσης να καταλάβουν, πώς έμενα αδιάφορη στο φλερτάρισμα με την αδερφή μου. Εγώ όμως ήξερα. Τον μισούσα τόσο πολύ, που της τον παραχώρησα μια για πάντα. Πάρ’ τον, της είπα, κάνε τον ό,τι θες και φρόντισε να μην με ξαναενοχλήσει. Δεν θέλω να τον ξαναδώ στα μάτια μου...Φυσικά το διαζύγιο βγήκε εις βάρος του. Είχα καλό δικηγόρο :-)))

Για πάρα πολλά χρόνια, νόμιζα ότι μόνο εγώ μισώ τον τραχανά, μόνο εμένα μου γυρίζει τ’ άντερα. Μέχρι που εδώ και λίγα χρόνια, ανακάλυψα ότι υπήρχαν κι άλλοι που τον μισούσαν όπως κι εγώ κι ότι ανακατεύονταν και μόνο στο άκουσμά του. Ησύχασα. Τελικά δεν ήμουν η μόνη...

Έτσι που λέτε φίλοι μου. Πικρός ο χωρισμός αλλά δεν το μετάνιωσα ποτέ.

Και αφού ακούσαμε μια ιστορία, που θα μπορούσε να αφορά σε μια οποιαδήποτε σχέση, ας περάσουμε στο παρασύνθημα: τη συνταγή!

Μπορεί εγώ να μη θέλω να δω ούτε ζωγραφιστό τον τραχανά, αλλά το μπλογκ απευθύνεται σε όλον τον κόσμο. Έτσι, δέχτηκα να κάνω μια παραχώρηση και να τον φιλοξενήσω για χάρη της φίλης μου της Τζένης. Η Τζένη, μου στέλνει μια συνταγή από το Βόλο για τραχανά με κοτόπουλο ή πουλιά κυνήγι. Το να βάλω 2 πράγματα που μισώ είναι too much. Και τραχανάς και κυνήγι πάει πολύ. Δεν μισώ τα πουλιά. Το κυνήγι σαν σπορ μισώ. Σας προτείνω λοιπόν να κάνετε τη συνταγή με κοτόπουλο. Τζένη μου, σ’ ευχαριστώ πολύ.

Φωτό φυσικά μην περιμένετε γιατί αποκλείεται εγώ να μαγειρέψω τραχανά. Η φωτό του τραχανά είναι από αυτόν που μου χάρισε η καλή μου Chios on line πέρυσι το Δεκέμβριο στο μπαζάρ και εγώ για άλλη μια φορά τον παραχώρησα στην αδερφή μου που τον λατρεύει, μια και είμαι large τύπος! Καλύτερο τραχανά είπε, δεν είχε ξαναφάει σαν αυτόν!
Για τους λάτρεις του τραχανά λοιπόν, θυσιάζομαι.

Άντε βρε! Μετά απ’ αυτό, το μόνο που μένει πια να βάλω εδώ μέσα, είναι ... σαλιγκάρια!!!! ΜΠΙΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧ!!!


Τραχανάς ξινός με πουλιά (κυνήγι) ή κοτόπουλο
Υλικά
1 κοτόπουλο κομμένο σε μερίδες ή κυνήγι (4-5 πουλιά)
ξινό τραχανά (περίπου 1 φλυτζάνι του τσαγιού)
λάδι
κανέλλα ξύλο
1 ποτήρι κρασιού κόκκινο κρασί
ντοματοχυμό
αλάτι
πιπέρι
2 αυγά
λεμόνι

Εκτέλεση
Τσιγαρίζουμε πολύ καλά το κοτόπουλο (ή τα πουλιά) με το λάδι, σβήνουμε με το κρασί.
Αφού εξατμιστεί ρίχνουμε τον ντοματοχυμό (ανάλογα πόσο κόκκινο θέλουμε το φαγητό), την κανέλλα ξύλο, αλάτι, πιπέρι και νεράκι για να βράσει το φαγητό.
Όταν είναι σχεδόν έτοιμο το κοτόπουλο ρίχνουμε τον τραχανά (αφού έχουμε συμπληρώσει νεράκι) και σε περίπου μισή ώρα το πολύ είναι έτοιμο το φαγητό.
Φροντίζουμε να έχει λίγο ζουμάκι το φαγητό μας για να φτιάξουμε το αυγολέμονο, για το οποίο χτυπάμε τα αυγά μαζί (κρόκος, ασπράδι), μετά ρίχνουμε το λεμόνι και κατόπιν ζουμί από το φαγητό, και τέλος τα ενώνουμε.

Η Τζένη επίσης επισημαίνει, οτι είναι ντόπια συνταγή και είναι πολύ νόστιμη. Το καλύτερο δε που έχει να κάνει κάποιος, είναι να τη φτιάξει με τραχανά σπιτικό και όχι του εμπορίου.

Καλη εβδομάδα να έχουμε!

45 comments:

  1. άκαρδη! προτείνω να τον κάνεις σαπούνι! μι, άι λαβ τραχανάς!:)

    ReplyDelete
  2. Κική η αδελφή μου όταν ήταν μικρή έλεγε ότι της πονάει ο λαιμός όταν καταπίνει τραχανά!!χιχιχι
    Τώρα και τραχανά και κυνήγι όχι.....
    Καλή εβδομάδα!!

    ReplyDelete
  3. Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Τραχανάς!!!!! Τι είναι αυτό; Τρώγεται; Όπως κατάλαβες εγώ δεν απέκτησα ποτέ σχέση μαζί του! Τελικά ή θα τον λατρέψεις ή θα το μισήσεις!! Φιλιά πολλά.

    ReplyDelete
  4. τον τραχανά, δεν τον αντέχει το στομαχι μου.
    ποτε δεν τον άντεχε δηλαδή.

    εν τουτοις, μεγάλωσα και τα δυο παιδιά μου, με τραχανά, σχεδον κάθε βραδυ.
    φτιάχνω εξαιρετικές συνταγές τραχανά, τις οποιες βεβαιως βεβαίως, προσωπικά απεχθάνομαι
    (κοίτα μη το πεις στα κοριτσια, ε; υποκρινομαι θαυμασια, δεκαεννιά σχεδόν χρόνια :)))

    ReplyDelete
  5. Και εγώ μαζί σου Κική. Και για τον τραχανά και για το κυνήγι. Όσον αφορά τον τραχανά, δεν χρειάστηκε καν διαζύγιο, διότι δεν προηγήθηκε γάμος. Ήταν αντιπάθεια at the first sight. Αυτό το κατασκευάσμα είτε γλυκό, είτε ακόμη χειρότερα ξινό, δεν καταπίνεται με τίποτα.
    Καλή εβδομάδα και καλό μήνα!

    ReplyDelete
  6. Καλή σας μέρα και καλό μήνα. Κι εγώ τον τραχανά τον έμαθα οταν γνώρισα τον άντρα μου. Μέχρι τότε δεν ήξερα καν ότι υπήρχε. Αλλά από τότε τον λάτρεψα. Τωρα επόμενο βήμα μου είναι να φτιάξω σπιτικό τραχανά (του χρόνου φυσικά). Φιλιά πολλά και σε ευχαριστώ.
    Τζένη

    υ.γ. Φυσικά και θα σου στείλω τραχανά μην κλαις.

    ReplyDelete
  7. καλημερούδια απο τον Πειραιά!

    Ωστε έτσι ο τραχανάς εε?! Τετοιος μπερμπάντης!!
    Καλά τον ειχα καταλάβει εγω και δεν ήθελα ούτε ζωγραφιστό να τον βλέπω!

    ...τωρα για τα σαλικγαρια δεν θα συμφωνίσω! Είναι πολυ εντάξει τύποι ..λίγο ασχημούτσικοι βέβαια :P
    Περιμένω με λαχτάρα την ανάρτηση:P:P:P

    φιλιά.

    miroma.

    ReplyDelete
  8. Τραχανάς και μάλιστα με ντομάτα... Σαν παιδί το είχα από τα χειρότερα και μου έμεινε! Όποτε τον μαγείρευε η μαμά μου, έτρωγα στην Θεία μου και κοιμόμουν στο σπίτι της, γιατί δεν άντεχα την μυρουδιά... (πώς είπες Μπλιαχ?)
    Και για τα σαλιγκάρια συμφωνώ! Ανωμαλία είναι... Άσε που είναι σαν σκουλίκια, άσε που μαγειρεύονται ζωντανά... Ακόμα θυμάμαι μια φορά, που ξέφυγαν από την κατσαρόλα και γέμισαν την κουζίνα...

    ReplyDelete
  9. Mα τέτοιο μένος με τον τραχανούλη? Κι αυτός εδώ θα είναι πεντανόστιμος έτσι μαγειρεμένος. Μου φαίνεται σήμερα θα είναι δικό μου όλο το πιάτο :)

    ReplyDelete
  10. Ρενάκι πάρε και την δική μου μερίδα, είμαι και εγω στο φαν κλαπ της Κικής - τραχανά ΔΕΝ!!!

    καλημέρα και καλό μήνα !!!

    ReplyDelete
  11. Εεεε, μετά από αυτό είμαι σίγουρη ότι θα δω και σαλιγκάρια εδώ μέσα να ... τριγυρνάνε χα χα χα!
    Καλό μήνα, καλή βδομάδα Κικίτσα!

    ReplyDelete
  12. βρε συμπλογκερς,απο τί φτιαχνεται ο τραχανας και δεν σας αρεσει; Απο αγνα υλικα που τα τρωμε και σε αλλες μορφες ομως.Δεν πειραζει κερδισμενοι ειμαστε ολοι εμεις που ειμαστε φαν του τραχανα.Ευχαριστουμε για τη δωρεα.

    ReplyDelete
  13. Deli,μ΄αρέσει πολύυυυ,ειδικά ο γλυκός!Το κυνήγι δεν το τρώω,αλλά με πάπια είναι τέλειος.Και τα σαλιγκάρια μας αρέσουν,όταν μας τα δίνουν έτοιμα μαγειρεμένα.
    Φιλιά!

    ReplyDelete
  14. Τρελαίνομαι για τραχανά!! Μ'αρέσει πολύυυυυυ!!!!!

    Τρελοτουρίστρια

    ReplyDelete
  15. Δεν είναι ότι δε μου αρέσει ο τραχανάς, με πειράζει στο στομάχι όμως! Όσο για τα σαλιγκάρια... μαζί σου! Όταν ήμουν μικρή (όχι πολύ μικρή) καθάριζε η μαμά μου σαλιγκάρια. Πέρναγα λοιπόν εγώ και την ενοχλούσα, μπλιάχ από δω, μπλιάχ από κει, ποιος ξέρει και τι προβλήματα θα είχε, είχε και μένα να την πρήζω. Τα πήρε λοιπόν η γυναίκα και με αρπάζει και με βάζει με το ζόρι να τα καθαρίσω!!! Αυτό ήτανε, το απέκτησε το ψυχολογικό το παιδί!

    ReplyDelete
  16. Φίλοι μου καλοί,
    Κατ' αρχήν να πω ότι επιτέλους δικαιώθηκα! Για δείτε σε πόσο κόσμο δεν αρέσει ο τραχανάς! Σε πάρα πολύ! Αμάν πια με αυτό τον τραχανά! Με πρήξανε από παιδί!

    Χαρτ! Λες να κάνει για σκραμπ; χαχα!

    Ξανθή, τη νιώθω την αδερφή σου!

    Πλεκτό εγκώμιο, μαζί σου!

    Μαριλένα, μα από κει ξεκινάει αν αρέσει σε κάποιον ή οχι. Κι εμένα το στομάχι μου δεν τον άντεχε και ...τον έδιωχνε! Όσο για τα παιδιά μου, έκανα κι εγώ αυτό που έκανες κι εσύ. Τους έδωσα να φάνε για να μην επηρεαστούν από μένα. Μία απο τα ίδια. Τους γύριζε τα άντερα, οπότε δεν χρειάστηκε να ξαναδοκιμάσω! Ήταν και η 1η φορά που κατάλαβα ότι δεν είναι θέμα αρέσκειας, αλλά αντοχής στο στομάχι.

    Ειρήνη, πες τα κοριτσι μου!!!!

    ReplyDelete
  17. Τζένηηηηηη! Σε μένα θα στείλεις τραχανά;;; Μπου χα χα! Μάντεψε πού θα τον δώσω! χαχα!

    miroma καλωσήρθες! Μα είναι δυνατόν να είσαι πειραιώτισσα και να μην σου αρέσουν τα σαλιγκάρια; Ας είναι καλά η λαχαναγορά του Ρέντη! Και ο άντρας μου που είναι μισός πειραιώτης τα λατρεύει! Τα έμαθε απο την πειραιώτισσα μάνα του! ΜΠΛΙΑΧ!

    Αγγελική, να κάτι που δεν είχαμε συζητήσει ποτέ! Την απέχθειά μας προς τον τραχανά!!!
    Όσο για την σαλιγκαροανωμαλία... Απαπαπα! Με τίποτα όμως... Όταν μαγειρεύει η πεθερά σαλιγκάρια, εγώ μαγειρεύω για μένα και τον πεθερό μου! Όσο για τον Π, με φιλάει μετά από τριήμερο! Απαγορεύεται νωρίτερα! :-)))

    Ρένα! Μόνο ένα πιάτο; Πάρε όσο θες κοπέλα μου!!!

    Μαρία κι εσύ;;;; Τελικά αρέσει σε κανέναν αυτό το πράμα;

    ReplyDelete
  18. 'Ελενα, μόνο αν μου στείλει κανένας συνταγή, όπως έγινε τώρα! Είδες; Εσύ που ξέρεις την αγάπη μου για τον τραχανά, κατάλαβες! χαχα!

    Πανόπτη, άμα μου χαρίσουν τραχανά, σε σένα θα τον δώσω! Μπλιαχ!

    Ελένη, είσαι από τις λίγες τελικά! Να σε δω να μαγειρεύεις σαλιγκάρια, και τι στον κόσμο!!! χαχα!

    Τρελοτουρίστρια...άααααλλη από δω!

    Big mama, κι εμένα με πειράζει. Από κει ξεκινάει το κακό. Ιιιιιιι!!!!! σου έκανε τέτοιο πράγμα η μάνα σου; Γιατί καλέ; Αυτό κι αν άφησε παιδικά τραύματα!!! Η πλάκα είναι ότι δεν τα σιχαίνομαι ζωντανα τα καημένα τα σαλιγκαράκια! Σαν φαγητό μου είναι αδύνατον να διανοηθώ πως θα τα φάω!!!! Απαπαπα!

    ReplyDelete
  19. Αγαπητή Κική!
    Κατ αρχάς ακολουθεί σεντόνι. Συμπάθα με αλλά παρασύρομαι από την λεπτομερή περιγραφή σου στην αρχή της συνταγής…

    Γνωρίζεις ότι αγαπώ τον τραχανά –υπό όρους-, το έχω δηλώσει επανειλημμένα!
    Αυτό που δεν γνωρίζεις, είναι ότι είχα την ίδια εξέλιξη στην σχέση μου μαζί του, με την δική σου. 35 περίπου Μπλιάχ χρόνια
    Σε μένα όμως συνέβη το εξής περίεργο.
    Μ’όλο που οι σχέσεις μας ήταν ανύπαρκτες από τότε, κάποια στιγμή με την βοήθεια μιας φίλης που φτιάχνει τέλεια σπανακόπιτα, ήρθε ξανά λαθραία στην ζωή μου, μέσα την γέμιση της.
    «Μα τι έχεις κάνει στην γέμιση»? Την ρώτησα όταν δοκίμασα μία δική της συνταγή στο σπίτι της.
    Χαμογέλασε πονηρά και μου έδειξε το απεχθές σακουλάκι με τον ακατονόμαστο.
    Επειδή ομολογώ ότι η γεύση του μέσα στην γέμιση μου είχε καλοφανεί, είπα να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία.
    Ξέρεις όμως τι λένε για τα ζευγάρια που επανενώνονται μετά από πολύ πολύ καιρό…
    Πρέπει να ξαναποκτήσουν εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο.
    Αρνήθηκα να ενδώσω στην ιδέα να τον καταναλώσω σκέτο.
    Αλλά μια μέρα, έτσι χωρίς να το καταλάβω, τον πρόσθεσα σε ένα βιτσιόζικο ριζότο που δεν ήθελε να πήξει. Μετά σε γέμιση πιτούλας με πιπεριές που βγήκαν πολύ ζουμερές. Μετά… Χμ.. Δεν θυμάμαι τι έγινε μετά…
    Στην πραγματικότητα κατσηκωθηκε για τα καλά στην κουζίνα μου κυρίως σαν συμπλήρωμα σε γεμίσεις και συνδετικό υλικό σε αποτυχημένες ζουμερές σάλτσες –πάντα σε μικρές ποσότητες.
    Όταν ο καλός μου μου είπε μια φορά «Μα τι βάζεις στα φαγητά και παίρνουν αυτή την διαφορετικά νόστιμη γεύση» κατάλαβα ότι ο τραχανάς μπήκε ξανά στη ζωή μου. Στην κρυφή του μορφή ωστόσο, και μόνον.
    Σαν παλιός νεανικός εραστής που τον είχα ξωπετάξει από τη ζωή μου και τώρα σε μεγαλύτερη ηλικία είχε καταφέρει να αγγίξει μια τρυφερή γωνίτσα του μυαλού μου και των γευστικών καλύκων μου.
    Όσο για την συνταγή της Τζένης, με παραξενεύει ο συνδυασμός ντομάτας και αυγολέμονου, αλλά σίγουρα θα είναι ενδιαφέρων.
    Μετά από την έκπληξη της αλλαγής της σχέσης μου με τον ακατονόμαστο -που βγήκε τελικά σε καλό- ποια είμαι εγώ να απορρίπτω φαγητικούς συνδυασμούς...

    ReplyDelete
  20. τέλος πάντων, με τον τραχανά μπορώ να κάνω μια παραχώρηση και να του δώσω μια ευκαιρία... αλλά στα πουλιά όχι και πάλι όχι!
    αχ και σε παρακαλώ πολύ-πολύ μην ξαναπείς σαλιγκάρια!!! ούτε ζωντανά ούτε μαγειρεμένα...νομίζω και να πεθαίνω από πείνα δεν πρόκειται να τα αγγίξω!!!!

    ReplyDelete
  21. Πως να σας πω εγώ ότι έχουμε φτιάξει και τραχανά ζυμωμένο με μανιτάρια!!!

    ReplyDelete
  22. Ραλού! What a σεντόνι! Μου άρεσε όμως! Κοίτα, με μένα, όπως και με πολλούς άλλους απ' ό,τι κατάλαβα, δεν είναι ότι δεν μου αρέσει τόσο, όσο ότι με πειράζει στο στομάχι! Μου γυρίζει τ΄ άντερα! Πώς το λένε; Όπως μπαίνει...βγαίνει!!! Κι έχω κάνει προσπάθεις στο παρελθόν να τον συγχωρήσω...μη νομίζεις! :-)))

    Μπέττυ! Έτσι μπράβο! Για έλα να γίνουμε πολλές! Άκου...σαλιγκάρια! Μπλιαχ!

    Δήμητρα, αυτή η εκδοχή θα με ενδιέφερε περισσότερο πάντως από την κλασική!

    ReplyDelete
  23. Καλημέρα από τον συννεφιασμένο Βόλο. Βλέπω ότι προβληματίζεστε όλοι και όλες. Οσοι τρώτε τραχανά είναι πολύ νόστιμη συνταγή κι εδώ στο Πήλιο είναι σύνηθες αυγολέμονο κόκκινο. Κι εγώ από τον άντρα μου έμαθα αυτές τις συνταγές.
    Φιλιά Τζένη

    υ.γ. Ο άντρας μου μαγειρεύει φανταστικά.

    ReplyDelete
  24. Ξέχασα, θέλω να ρωτήσω την Δήμητρα που μπορώ να βρώ τραχανά με μανιτάρια;
    Τζένη

    ReplyDelete
  25. Μήπως είναι καιρός να λήξεις την παρεξήγησή σου μαζί του και να τα ξαναφτιάξετε; Και πεντανόστιμος είναι και υγιεινός, δες το λίγο αλλιώς βρε Κική μου!
    Καλό μήνα και φιλιά!

    ReplyDelete
  26. Τζένη γράψε μου την διεύθυνση σου και 'γω θα σου στείλω, τραχανά με μανιτάρια.
    Φιλιά

    ReplyDelete
  27. Η μητέρα μου δεν μας έφτιαχνε τραχανά. Κάποια φορά που δοκίμασα μου φάνηκε αηδία. Ενήλικη πλέον, μου φάνηκε αδιάφορος ο κόκκινος και αηδιαστικός με το γάλα (ο γλυκός). Μέχρι που δοκίμασα όπως και η Ραλού σπανακόπιττα από μια φίλη κρητικιά. Ούτε οι σπανακόπιττες μου άρεσαν. Αλλά τι ήταν εκείνες οι μπουκιές που δοκίμασα; Τέλειες. Το μυστικό ήταν ο τραχανάς. Έκτοτε τον χρησιμοποιώ όπως λέει και η ραλού και τον βάζω και στη φασολάδα που τη χυλώνει όμορφα. Η πεθερά μου τον φτιάχνει με καυτερή πιπερίτσα και είναι και ξινούτσικος. Άν υπάρχει περίσευμα από κρεατόσουπα (κόκκινος ζωμός) ρίχνω τραχανά και το σερβίρω με μπουκιές ψωμιού κατά προτίμηση ξερό που μουσκεύουν σε αυτό το χορταστικό χυλό. Αρέσει και στη κόρη μου. τον άσπρο με το γάλα εξακολουθώ να μη τον αντέχω.

    Χοχλιούς μπουρμπουριστούς, έχεις δοκιμάσει; Εγώ πάλι στη κρητικιά φίλη, άλλαξα γνώμη.

    ReplyDelete
  28. For God's sake....θα προτιμήσω ενα γλυκάκι από την προηγουμενη ανάρτηση
    παντως η μαμα μου πολύ θα εκτιμήσει το τραχανά με το κατόπουλο ......

    ReplyDelete
  29. Είμαι κι εγώ στο club αυτών που μισούν τον τραχανά!!!!!! Είμαστε πολλοί! ;))

    ReplyDelete
  30. Καλησπέρα Κική! Αυτό που μου άρεσε περισσότερο απ' όλα, ήταν η εισαγωγή σου!!! Εμένα πάντως μου αρέσει ο τραχανάς αν και έχω φάει μόνο αυτόν που έφτιαχνε μια θεία μου από Ήπειρο (ίσως να ήταν και εντελώς διαφορετικός από αυτόν του εμπορίου). Έχω δοκιμάσει και σαλιγκάρια!!! Δεν ήταν άσχημα... Προσπαθώ στο φαγητό να μην έχω προκαταλήψεις. Φυσικά αυτό είναι δική μου άποψη. Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα που λέμε...

    ReplyDelete
  31. Τζένη μου, εγώ δεν προβληματίστηκα καθόλου! Σου ορκίζομαι! Ξέρω πολύ καλά τι θα κάνω τον τραχανά άμα βρεθεί μπροστά μου! χαχα!

    Μαρία μου, μπαααα...Είμαι σταθερή στις απόψεις μου!

    Ιωάννα μου, όσο κι αν είμαι ανοιχτή στο να δοκιμάζω νέες γεύσεις, και πίστεψέ με έχω δοκιμάσει πολλές, δεν υπάρχει περίπτωση να δοκιμάσω χοχλιούς ψυχή μου! Καλύτερα να πεινάσω! χαχα!

    Νατάσσα, πές τα χρυσόστομη!

    Δέσποινα, μα δεν ξέρεις πόσο χάρηκα που είδα ότι είμαστε πολλοί στο κλαμπ!

    Dark chef, ειλικρινά κι εγώ προσπαθώ να μην έχω προκαταλήψεις. Αλλά σε μερικά πράγματα είμαι ανένδοτη, όπως τα σαλιγκάρια. Έχω φάει πχ ταρτάρ, ενώ υποψιαζόμουν ότι ήταν ωμό, αμελέτητα και άλλα. Αλλα σαλιγκάρια...ποτέ! Θα μου πεις και το ταρτάρ, αν ήξερα ότι ήταν ωμό μπορεί αν μην το έτρωγα, αλλά τέσπα...

    ReplyDelete
  32. Κορυφαίο λέμε!!!

    Παρεμπιπτόντως, κάποια απλή συνταγή με σαλιγκάρια (να μην είναι ζωντανά παρακαλώ) θα με ενδιέφερε...

    ReplyDelete
  33. Διευκρίνισις: Δεν εννοούσα την συνταγή φυσικά, κυνήγι με τραχανά δεν το βρίσκω καθόλου κορυφαίο... (μου θυμίζει το χοιρινό με σάλτσα μέντας του Οβελίξ...)

    ReplyDelete
  34. Κωνσταντίνε, ήμουν σίγουρη ότι θα σου άρεσε το στόρυ! Μόνο αμα μου στείλει κανείς συνταγή για σαλιγκάρια θα επινοήσω ιστορία! χαχα!

    ReplyDelete
  35. Εγώ πάλι λατρεύω τον τραχανά. Ξεκίνησα όμως από κυπριακό τραχανά που μέσα έχει και σπιτικό σκληρό χαλούμι και που καμμία σχέση δεν έχει με τον τραχανά της Ελλάδας είτε αυτός είναι γλυκός, είτε είναι ξινός. Έτσι δοκίμασα και τους ελλαδίτικους και κατέληξα στο ότι μ αρέσει ο ξινός και αν βρω και με πιπεριά καυτερή, ακόμα καλύτερα.
    Τραχανά γλυκό προσθέτω στις πίτες μου λίγο γιατί απορροφά τα υγρά και τις κάνει τραγανές.
    Τραχανά σαν μπολάκια αγόρασα φέτος απ την Μυτιλήνη. Τα γεμίζω με ντομάτα σε κύβους, φέτα, λάδι ρίγανη και τα ψήνω στο φούρνο και γίνονται κούκλα.
    Τώρα λοιπόν που είδα και εθαύμασα τη συνταγή αυτή, κάνε μου τη χάρη και βρες την ιστορία για σαλιγκάρια γιατί πολύ μ αρέσουν επίσης.

    ReplyDelete
  36. Νένα μου, καλά τα λες, αλλά εγώ δεν... Για σαλιγκάρια, όταν μου στείλει κανείς συνταγή (γιατί εγώ αποκλείεται να τα φτιάξω) θα διαβάσετε και ιστοριούλα!

    ReplyDelete
  37. Ειχα την ιδια σχεση μαζι σου και με τον τραχανα και με τα σαλιγκαρια τα οποια ουτε ζωγραφιστα δεν θελω να δω ασε που μου τρωνε τα λαχανακια που καλλιεργω και εχω προσωπικα μαζι τους!!Αλλα για τον τραχανα αλλαξα γνωμη.Μου εμαθε μια γιαγια 86 χρονων να τον κανω με χωριατικα δικα μας υλικα και γινεται τελειος τριβω και φετα μεσα...οτι πρεπει για τις κρυες μερες του χειμωνα!!

    ReplyDelete
  38. Νατάσα, το θέμα δεν είναι ΜΟΝΟ ότι δεν μου αρέσει. Το θέμα είναι ότι μου πειραζει και στο στομάχι. Δεν τον αντέχει. Δεν το δέχεται και απ΄ ό,τι έχω διαπιστώσει, συμβαίνει και σε άλλους.
    Για τα σαλιγκάρια που σου τρώνε τα λάχανα, σου έχω τιπ! Ρίξε ολόγυρα αλάτι χοντρό (ή ψιλο)! Δεν θα πλησιάζουν!

    ReplyDelete
  39. to chios shop στον πειραια εχει χιωτικο παραδοσιακο τραχανα και αγορασα και ειναι τελειος ειναι σε συσκευασια υφασματινο τσουβαλακι.

    ReplyDelete
  40. Ευχαριστούμε για τη μεγάλη διαφήμιση και υποστήριξη του μαγαζιού, τόσο εδώ, όσο και στα χερίσια μακαρόνια. Θα το έχουμε υπόψη, αλλά άλλο διαφημιστικό σχόλιο, δεν θα ανεβάσω.

    ReplyDelete
  41. teleios o xinos me freskia ntomata kai peristerakia (dhladh pitsounakia).einai to idio nostima opos kai to kynigi.fysika o trahanas na einai apo probio galaxynismeno 2 -3 meres kai zymomenos me aleuri oxi me sitari prozymia giaourtia tyria ktl.agna ylika pou mosxomyrizoun.poly kalh syntagh mia megalh koupa nero h soupiera 1 flytzanaki tou kafe trahana xyno ta opoia ta bazoume sthn fotia rixnoume ligo alati kai anakateuoume sunexeia mexri na phxei.ton katebazoume apo thn fotia prosthetoume kabourntismenes mpoukie psomiou synhthos kora.kai trimenh feta tyri.anakatonoume kai serbiroume.tora se ena mpriki kaime 1-2 koutalies soupas elaiolado me Mauro piperi kai torxnoume apo pano.einai teleios.sygnomh pou phra to tharos gia thn syntagh alla o trahanas einai h diatribh mou mias kai eimai gnhsia thessaliotisa .fotini tor.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ευχαριστώ για τις προτάσεις! Αν θες μόνο γράφε ελληνικά για να είναι πιο ευκολοδιάβαστα.

      Delete
  42. Ε τωρα ειναι αναρτηση αυτη; Ενα ολοκληρο κατεβατο που περιγραφει τον τραχανα με τοση αηδια και μετα "παρτε και μια συνταγη να μαγειρεψετε την.....αηδια" 😂😂😂😂 Κι εγω που ειπα δοκιμασω πρωτη φορα στη ζωη μου δηλαδη ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΩΡΑ; 🤔 🙄

    ReplyDelete