Τι καλύτερο από καφεδάκι με φίλες; Αφορμή στάθηκε η ανάρρωση της μιας εκ των τριών, από πρόσφατη μικροπεριπέτεια υγείας. Το θαύμα ήταν ότι κατάφερα να μην φάω τίποτα από αυτά που βλέπετε! Μόνο δοκίμασα το κέικ με την κολοκύθα που πήγα (μια μπουκίτσα) γιατί δεν το είχα ξαναφτιάξει. Ελάτε να κεραστείτε. Σήμερα το απόγευμα, αναμένεται άλλη καφεδοκατάνυξη, με άλλη σύσταση παρέας στο σπίτι μου.
Καλο μηνα!
ReplyDelete:)
τεντουρα δεν ειχε που παει (και) με τον καφε;
ReplyDelete:Ρ
Καλημέρα και καλό μήνα! Ωραίο το post με το slide show. Ο καφές δεν πίνεται ξεροσφύρι...
ReplyDeleteΥ.Γ. Καλοί οι Green Day! Ακούς ροκ;
καλημερα και καλο μηνα , εγω απο ολα αυτα ζηλεψα το κινεζικο σερβιτσιο...
ReplyDeleteκλαψ εγω δεν εχω ....
Deli,καλό μήνα!
ReplyDeleteΌλα υπέροχα!Πώς κρατήθηκες;
Το σερβίτσιο πολύ όμορφο-έχω ένα κι εγώ,είναι προ αμνημονεύτων χρόνων.
Φιλιά!
Δε δοκίμασες τίποτα;!;!;!
ReplyDeleteΚάπως έτσι προκύπτει η φράση "καφές της παρηγοριάς", καημένο μας..
Καλό μήνα!
Τα συνοδευτικά του καφέ το ένα καλύτερο από το άλλο, πως κρατήθηκες δεν καταλαβαίνω...
ReplyDeleteΛάτρεψα το σερβίτσιο! υπέροχο!!!
Καλό μήνα...
Αντώνη επίσης! Ξέχασα να πάω τεντούρα!
ReplyDeleteDark chef, ακούα και ρόκ, αλλά δεν μου αρέσει καθόλου μέσα στα μπλογκ να παίζει μουσική και γι΄αυτό την κλείνω και στα σλαιντ σοου.
Άσπα, μην κλαις! Ούτε εγώ έχω! Και η φίλη μου από τη μαμά της το έχει!
Ελένη κρατήθηκα. Σήμερα έχω τον ακράτητο όμως...
Διονύση! χαχα! Πάντα βρίσκεις κάτι να πεις άτιμο παιδί!
Μπέττυ, αστα...Μπρος τα κάλλη, τι είναι τα κέικ...
Είμαι μόνη στο σπίτι...και πολύ θα ήθελα να είμαι εκεί μαζί σας για ένα καφέ και λίγη μηλόπιτα!
ReplyDeleteΦιλιά σε όλες
Για να αντισταθεις σε τοσους πειρασμους, παει να πει οτι εχεις βαλει στοιχημα με τον εαυτο σου.Χαρα στο κουραγιο σου,μπραβο!!!
ReplyDeleteΚαλό μήνα Κική μου!!
ReplyDeleteΚαλό μήνα!!
ReplyDeleteΜιας κι έχουμε κολοκυθοσυζήτηση δεν ανεβάζεις κι αυτό το κεκάκι!!
Ζούλεψα, καφεδάκι με φιλενάδες και πολλά λιχουδιαστά πραγματάκια...
ReplyDeleteΔεν προλαβαίνω και να σε παρακολουθώ με όλα τα ωραία που φτιάχνεις. Μπαι δε γουει τα σαπουνάκια και οι φορμίτσες αξιοζήλευτα!
Φιλιά :)))
Ζηλεύωωωωω! Και τα γλυκά και την παρέα και όλα!
ReplyDeleteΔεν έφαγες; Με τίποτα δε θα το άντεχα (καθότι big;-)
Καλό μήνα!
Δήμητρα κι εγώ θα το ήθελα!
ReplyDeleteΠανόπτη...προσπαθώ... :-)
Έλενα, επίσης!
Ξανθή, όταν βρω χρόνο να το περάσω από το πρόχειρο που το έχω στο πισι...Καλό μήνα!
Ισιδώρα, καλώς το κορίτσι! Όλα καλά; Πού να προλάβεις τώρα; Μόνο στα κλεφτά! Φιλιά!
Big mama, κι εγώ άλλες φορές είμαι too big, αλλά τώρα μαζεύτηκα...
Να σου πω, κι εμείς αναρρώνουμε. Για πάρτο κι έλα από δω. Ο καφές δικός μου.
ReplyDeleteΝουνού μου! Μακάρι να ήμουν πιο κοντα! Να δεις για πότε θα 'ρχόμουν!
ReplyDelete