Monday, October 13, 2008

Κοτόπουλο στιφάδο

Στη Ζάκυνθο, όταν λένε στιφάδο, εννοούν κρέας (κουνέλι, μοσχάρι) με σάλτσα ντομάτα, χωρίς μικρά κρεμμύδια. Στην Πάτρα, από όπου κατάγομαι, όταν λέγαμε στιφάδο, τα κρεμμύδια ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του φαγητού. Έτσι κάνω κι εγώ το στιφάδο. Τα τελευταία χρόνια, λυπάμαι να μαγειρέψω κουνελάκι κι έτσι την πληρώνει το κοτοπουλάκι.
Πάμε για συνταγή;


Κοτόπουλο στιφάδο
1 κοτόπουλο κομμένο μερίδες
½ ποτήρι κρασιού λάδι
1 κιλό κρεμμυδάκια στιφάδου (Αν θέλετε λιγότερα ή περισσότερα κανονίστε το. Εμείς όταν είμασταν μικρά, τσακωνόμασταν ποιος θα πάρει τα πιο πολλά κρεμμύδια)
1 κονσέρβα ψιλοκομμένα ντοματάκια λιωμένα στο μούλτι ή όπως είναι (στην ανάγκη, 1-2 κ.σ. πάστα ντομάτας)
2-3 φύλλα δάφνης
λίγο κρασί (λίγο θαλασσά και τ΄αγοριμού) π.χ. μισό ποτήρι κρασιού
λίγο ξύδι (2-3 κουταλιές)
μερικούς κόκκους ολόκληρα χρωματιστά πιπέρια (αν δεν έχετε βάλτε μόνο μαύρο)
αλάτι
πιπέρι

Προετοιμασία:
Γεμίζουμε το νεροχύτη με νερό, βάζουμε μέσα τα κρεμμύδια, ανοίγουμε τον απορροφητήρα, το παράθυρο, την πόρτα, ό,τι μπορούμε τέλος πάντων, προκειμένου να αποφύγουμε το αναπόφευκτο: να κλάψουμε καθαρίζοντας τα κρεμμύδια.
Βάζουμε δίπλα μας χαρτομάντηλα έτοιμα προς χρήση.
Καθαρίζουμε τα κρεμμύδια.
Διακόπτουμε συχνά για σκούπισμα ματιών και μύτης.
Επί τη ευκαιρία που κλαίμε, θυμόμαστε όλα μας τα προβλήματα. Ρίχνουμε που ρίχνουμε το κλάμα, μην πάει χαμένο. Θυμόμαστε την ακρίβεια, τον Αλογοσκούφη, το δάνειο που πληρώνουμε κάθε μήνα, την εφορία που πληρώσαμε πέρυσι, το ωραίο ζευγάρι παπούτσια που προσπεράσαμε στο τελευταίο shopping therapy εξαιτίας της τσουχτερής τιμής τους, το κραχ που γίνεται παγκοσμίως κλπ κλπ.
Στην ανάγκη, αν δεν έχετε προβλήματα, κλάψτε για αυτά που έχουν οι άλλοι.
Συνεχίζουμε το καθάρισμα, φύσημα, σκούπισμα.
Ξαναθυμόμαστε το πρώτο μας παιδικό φλερτ, τον πρώτο μας χωρισμό, το κακό αφεντικό που μας βασανίζει καθημερινά, το μποτιλιάρισμα ειδικά όταν βιαζόμαστε κλπ κλπ
Επιτέλους τελειώνουμε το καθάρισμα, φυσάμε, σκουπίζουμε και ξεκινάμε την εκτέλεση της συνταγής με πρησμένα μάτια.

Εκτέλεση:
Ζεσταίνουμε το λάδι σε χύτρα και γυρίζουμε το κοτόπουλο για λίγο να ασπρίσει. Δε χρειάζεται να τηγανιστεί και να ροδοκοκκινίσει.
Προσθέτουμε τα κρεμμύδια και τα γυρίζουμε κι αυτά απαλά για λίγο, με προσοχή να μην τα διαλύσουμε. Σε μερικές συνταγές, προτείνεται να τηγανιστούν σε άλλο σκεύος και να προστεθούν. Σε άλλες, να προστεθούν έτσι όπως είναι. Προτιμώ τη 2η εκδοχή. Γιατί να τηγανιστούν και να γίνουν ακόμα πιο βαριά από όσο ήδη είναι;
Σβήνουμε με το κρασί
Προσθέτουμε τη ντομάτα, τη δάφνη, τα πιπέρια, το ξύδι και το αλάτι.
Βάζουμε νερό, τόσο ώστε να καλύπτει το φαγητό μας.
Κλείνουμε τη χύτρα και βράζουμε σε μέτρια φωτιά για 20 λεπτά.
Σβήνουμε στα 20 λεπτά τη φωτιά και αφήνουμε κάνα δεκάλεπτο τη χύτρα στο μάτι, να πάρει όση θερμοκρασία έχει. Ανοίγουμε και αν έχει πολύ νερό συνεχίζουμε το βράσιμο για λίγο για να πιει το ζουμί. Εμένα δε χρειάστηκε παραπάνω, ήταν έτοιμο.
Αν δε μαγειρεύετε σε χύτρα, θα θέλει 30-40 λεπτά βράσιμο. Μην ανακατεύετε συχνά και διαλυθούν τα κρεμμύδια.
Το συνοδεύουμε με μακαρόνια ή ό,τι άλλο επιθυμούμε. Για τη γεύση, δεν το συζητώ... Είναι σούπερ!

υγ. αν το κλάμα που ρίξαμε δεν ήταν αρκετό για όλα μας τα προβλήματα, φτιάχνουμε το φαγητό και δεύτερη φορά μέσα στην εβδομάδα :-)

Καλή εβδομάδα!

update 13-10-08
Επειδή στο Γιάννη (όπως και σε πολλούς) αρέσει το κουνέλι στιφάδο, δίνω το παρακάτω tip: Αν κάνετε στιφάδο με κουνέλι, βρέξτε το κουνέλι για αρκετές ώρες με ξύδι (ή αφήστε το σε νερό με ξύδι). Με αυτό τον τρόπο δε μυρίζει το κουνέλι.

31 comments:

  1. Deli,και μεις όταν λέμε στιφάδο,εννοούμε με κρεμμύδια.Κοτόπουλο στιφάδο ποτέ δεν έχω φάει,δεν το κάνουμε.Κουνελάκι κάνουμε-μας δίνουν τακτικά,και λαγό,όταν μας προσφέρουν κάποιοι κηνυγοί.Θα το δοκιμάσω γι΄αλλαγή.
    Φιλιά!

    ReplyDelete
  2. san propsathon aktivistis einai dropi mou alla ME TO KOYNELI EINAI KALITERO!!!!AKOMA POIO KALO ME LAGO!!!AX AX AMARTIA EXOMOLOIMENI EINAI AMARTIA??? NA ZHSOUN OI XODROIIIIIIIIIIIIIII!!!!!!

    ReplyDelete
  3. Ελένη δοκίμασέ το κι έτσι. Είναι μια εύκολη λύση.

    Γιάννη μου έχεις δίκιο. Με κουνέλι είναι πιο νόστιμο, αλλά έλα που τα λυπάμαι τα κουνελάκια τα καημένα... Θα βάλω update όμως ένα tip για κουνέλι, για πάρτυ σου.

    ReplyDelete
  4. Xαλαλι τα δακρυα -σνιφ σνιφ- αλλα ωραιο φαι.Εγω το εφτιαξα εψες αλλα το εβαλα στη γαστρα και το φουρνισα.Το καταευχαριστηθηκαμε.

    ReplyDelete
  5. Κατερίνα! Ψες; Καλέ νησιώτισσα Ιονίου είσαι; Στο φούρνο ε; Μμμμμ!

    ReplyDelete
  6. Οχι απο ενα,αλλα απο δυο. Το ενα ποδι στη Σαμο και το αλλο στην Ευβοια.

    ReplyDelete
  7. Α! Το "ψες" με παρέπεμψε στο Ιόνιο! Από δυο νησιά νησιώτισσα λοιπόν! Τέλεια!

    ReplyDelete
  8. na rixo kai go kati stin katsarola???? ana kladaki frsko dedrolivano kai ti flouda apo miso portokali!!!!axxx mageiko to apotelesma!

    ReplyDelete
  9. κοτοπουλο στιφαδο κανω και εγω για πιο ελαφρυ, οπως και κοτοπουλο φρικασε, αλλά ποτε δεν το ειχα φαει με μακαρονια....
    πρεπει να ειναι νοστιμο!!!!!!

    ReplyDelete
  10. Γιάννη! Δεντρολίβανο στο κουνελάκι του πάει θαύμα! Και το πορτοκάλι θα δώσει την ξεχωριστή νοτα!

    Πουαντερί, κάνεις κοτόπουλο φρικασέ; Α πολύ μου αρέσει αυτό! Θα το δοκιμάσω κι εγώ! Με μακαρόνια, ναι! Με πατάτες το κάνεις εσύ;

    ReplyDelete
  11. αχ, μαμά, και στιφάδο και μακαρόνια, κλαψ! (είδατε τα κρεμμύδια;:) με κοτόπουλο δεν έχω δοκιμάσει στιφάδο, μόνο μοσχάρι, α, θα δοκιμαστεί! να πω το τιπ μου δασκάλα; ένα κομματάκι ξύλο κανέλας στη σάλτσα, και μερικά μοσχοκάρφια μπηγμένα σε ένα κρομμύδι

    ReplyDelete
  12. Πρέπει να περνάω από αυτό το blog ή πολύ νωρίτερα, ή πολύ αργότερα... Τέτοια ώρα με πιάνει πείνα! Σχεδόν μου μύρισε στιφάδο!

    ReplyDelete
  13. Χαρτ! Ξέχασα την κανέλλα;;;; Ιιιιιι!!!

    Κωνσταντίνε, έχετε ευαίσθητη μύτη :-)

    ReplyDelete
  14. Κοίτα να δεις σύμπτωση!
    Την Κυριακή η καλή μου η φίλη η συνονόματη με τραπέζωσε με κουνελάκι στιφάδο που ειναι και το αγαπημένο μου.Με κοτόπουλο δεν το είχα σκεφτεί ποτέ η αλήθεια μια και είναι και πιο εύκολο και σε αντίθεση με το κουνελάκι το αγαπάει ο περισσότερος κόσμος.
    Να δώσω και εγώ μια συμβουλή για κουνέλι ή μοσχάρι στιφάδο γάστρας:
    Δεν τσιγαριζουμε τιποτα, για 24 ώρες μαρινάρουμε το κουνέλι και τα κρεμμύδια με κρασί και ένα ποτήρι ξύδι, με λάδι, με ντομάτα πιπέρια μπαχάρια, δάφνη,ξύλα κανέλας, δεντρολίβανο όπως σωστά λέει η Κική και την αλλη μερα το βαζουμε όλο μαζί στην γάστρα και το ψήνουμε σε χαμηλή θερμοκρασία.Γίνεται λουκούμι και είναι και ελαφρύ.
    Πάντως το κοτοπουλάκι με το μακαρόνι σκίζει!!!

    ReplyDelete
  15. ααα, ωραία ιδέα Αγγελική. Όταν λες γάστρα εννοείς πήλινο σκέυος ή πυρέξ, με καπάκι, για το φούρνο; (μία αδαής:)

    ReplyDelete
  16. Βασικά εγω έχω μια γάστρα απο μαντέμι!
    Η φίλη μου έχει μια πήλινη και κάνει το στιφάδο εκεί.
    Για πυρέξ δεν ξέρω αλλά βρε Heart αν το κάνεις σε πυρέξ πες μου σε παρακαλώ τα αποτελέσματα!

    ReplyDelete
  17. Αγγελική! Πολύ καλή ιδέα! Θα το κάνω έτσι κάποια φορά!

    Χαρτ! Εγώ όταν ακούω γάστρα, το μυαλο μου πάει σε πήλινη ή το πολυ μεταλλική (είναι όλες μαντεμένιες άραγε;). Πάντως με τίποτα σε πυρέξ ρε παιδιά. Δεν είναι το πυρέξ για παραδοσιακό μαγείρεμα νομίζω. Άντε για καμιά πίτα. Τώρα να κάνεις γιουβέτσι πχ σε πυρέξ; Δε μου πάει!

    ReplyDelete
  18. κι εγώ ένα πήλινο με καπάκι έχω, κόρες. Δεν ξέρω κατά πόσο το υλικό του σκεύους επηρεάζει το μαγείρεμα, ίσως κάτι να έχει να κάνει με την ομοιόμορφη κατανομή και διατήρηση της θερμότητας.. Το γυαλί πάντως και το κεραμεικό μου φαίνονται παρόμοια..αλλά ικασίες κάνω, μόνο με δοκιμές θα μάθουμε, δέχομαι την θέση της επίτιμης δοκιμάστριας αν θέλετε:))

    ReplyDelete
  19. Νομίζω, ότι γυαλί χάνει λίγο σε σχέση με το κεραμικό ή μεταλλικό (ίχι ανοξείδωτο, έχω και παραξενιές, χιχι). Ταπεινή μου άποψη βέβαια.
    Ναι! Να γίνεις ο επίσημος δοκιμαστης!

    ReplyDelete
  20. Heart κάντο μπρε πρώτα στην γάστρα και όποτε έχεις κεφι για πειράματα μας λες και τα αποτελέσματα!
    Πάντως σε θαυμάζω που θες να γίνεις δοκιμάστρια!!!

    ReplyDelete
  21. Αγγελική λες να κινδυνεύει από την ίδια της τη μαγειρική; Χαχαχα! Αστειεύομαι. Εγώ τη θαυμάζω για τις εναλλακτικές της λύσεις στις συνταγές!
    Εσύ Αγγελική, πιστεύεις ότι ό,τι υλικό κι αν είναι, έχει το ίδιο αποτέλεσμα;

    ReplyDelete
  22. Κοίτα εγω έχω μια μαντεμένια φθηνή και η μαμά μου εχει μια πήλινη ακριβή.Τα ιδια φαγητά κάνουμε την ιδια γεύση έχουν αλλα η μαμά μου πχ εχει ραγίσει ήδη μια και τώρα ειναι στην δεύτερη.
    Οι πήλινες έχουν και μια δυσκολία στο καθάρισμα διότι το υλικό απορροφάει και ετσι θελει χλιαρά νερα και πλύσιμο με ξύδι κλπ. ενω εγω την μουλιάζω με νεράκι και σαπουναδα και καθαρίζει μια χαρά!

    ReplyDelete
  23. θαυμάστε με, θαυμάστε με, θυσιάζομαι για το κοινό καλό, η ανιδιοτελής!) εννοείται ότι εννοώ δοκιμάστρια της μαγειρικής των άλλων, όχι της δικής μου:) (αφού το ξένο είναι πιο γλυκό!)

    ReplyDelete
  24. Βρε κορίτσια...είμαι σίγουρη ότι εδώ είχα αφήσει σχόλιο. Τι κέρατο έγινε;;;
    Τέσπα. Έλεγα ότι κι εγώ μαντεμένια έχω και την προτιμώ για τον ίδιο λόγο με την Αγγελική. Δεν είναι πορώδες το υλικό όπως το κεραμικό και καθαρίζει ευκολότερα. Επίσης θεωρώ ότι κεραμικό και μαντέμι έχουν το ίδιο καλό αποτέλεσμα. Στο γυαλί χάνει το φαγητό νομίζω.
    Χαρτ!!! Α πουλί μου! Σε άλλους εννοούσες ότι θα γίνεις δοκιμαστής;
    Τέλεις να γίνεις των δικών μου φαγητών; :-)))

    ReplyDelete
  25. επιτέεεεεελους! το ανθιστήκατε:ΡΡΡ

    ReplyDelete
  26. Κική μου πολύ καλό το κοτοπουλάκι. Το έκανα χθες και το συνοδέψαμε με ρύζι. Έβαλα ένα ολόκληρο ποτηράκι κρασί και τα μισά περίπου κρεμμυδάκια. Θα επαναληφθεί!

    ReplyDelete
  27. Χαίρομαι τους ανθρώπους που έχουν και διατηρούν το χιούμορ τους! Μπράβο σου! nikolaou45@gmail.com

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ευχαριστώ πολύ! Το χιούμορ ευτυχώς είναι ακόμα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου!

      Delete