Friday, October 3, 2008

Ελιές τσακιστές

Τις τσάκισα. Τώρα τις τσάκισα, τις μωλώπισα; Τι να σας πω; Πάντως δείχνουν να πήγαν καλά!
Αφού μελέτησα, διάβασα, έψαξα, αποφάσισα και έκανα τα παρακάτω.

Υλικά που θα χρειαστούμε:
Ελιές
Νερό
Αλάτι
Ξύδι
Λάδι
Μυρωδικά
Τι έκανα για 600 γρ. ελιές:
Τις τσάκισα μία-μία σε γουδί.
Τις έβαλα σε λεκάνη με νερό για 8-10 μέρες και άλλαζα το νερό κάθε μέρα μέχρι να ξεπικρίσουν. Για να σιγουρευτείτε ότι ξεπίκρισαν, φάτε μια ελιά. Αν ακόμα είναι πικρή, θέλει κι άλλες μέρες ξεπίκρισμα. Mη δοκιμάσετε μόνο την άκρη της. Γύρω από το κουκούτσι κρατάνε την πίκρα. Τις άφησα 8 μέρες και πίστεψα ότι ξεπίκρισαν αλλά μερικές, θέλανε 2 μερούλες ακόμα.
Όταν ξεπίκρισαν, έφτιαξα άλμη (νερό με αλάτι) με:
1 κιλό νερό
100 γρ. αλάτι
Έλιωσα το αλάτι στο νερό και έβαλα μέσα τις ελιές.
Πρόσθεσα 100 γρ. ξύδι (μπορείτε να προσθέσετε περισσότερο αν θέλετε).
Βάζουμε όποιο μυρωδικό θέλουμε (ρίγανη, θρούμπι κλπ) και μερικές φέτες λεμονιού.

Εδώ, χώρισα τις ελιές σε 2 μπωλ. Στο ένα έβαλα ρίγανη και στο άλλο δεντρολίβανο και πράσινο πιπέρι. Και στα δύο έβαλα φέτες λεμονιού. Τελικά μου αρέσουν πιο πολύ αυτές με το δεντρολίβανο και πιπέρι, παρόλο που έλεγα πως οι ριγανάτες θα ήταν πιο καλές.
Από πάνω, κάλυψα με λάδι για να μην κάνουν μούχλα.
Σε 2-3 μέρες οι ελιές ήταν έτοιμες για κατανάλωση.

Οι ελιές έχουν την τάση να απορροφούν μυρωδιές, γι’ αυτό τις φυλάμε σε αεροστεγές δοχείο στο ψυγείο. Μπορούμε βέβαια να τις φυλάξουμε και εκτός ψυγείου. Στο ψυγείο έχουν πιο μεγάλη διάρκεια ζωής.

Γενικά, μπορούμε να τις διατηρήσουμε σε άλμη, σε άλμη με ξύδι (ξυδάτες), σε άλμη με ξύδι και λάδι από πάνω ή σε σκέτο λάδι, αλλά αφού έχουμε κάνει τη διαδικασία με την άλμη πρώτα.
Με την προσθήκη λαδιού από πάνω, αποφεύγουμε να γίνει μια πετσούλα από μούχλα.
Το να τις διατηρήσεις μόνο σε λάδι, θεωρώ ότι είναι μεγάλη σπατάλη λαδιού αλλά γίνονται πολύ νόστιμες. Επίσης, κατά τη διατήρηση σε λάδι, γλυκαίνουν.

TIP: Ένα κόλπο για να δείτε πόσο αλάτι χρειάζονται είναι το εξής: Μέσα στο δοχείο που θα φτιάξετε την άλμη, βάζετε νερό και λίγο αλάτι. Βυθίζετε ένα καθαρό αυγό και προσθέτετε αλάτι μέχρι που το αυγό να βγει στην επιφάνεια και να φαίνεται λίγο (το μεγαλύτερο μέρος δλδ θα είναι βυθισμένο και ένα μικρό μέρος του θα εξέχει από την επιφάνεια του νερού).

44 comments:

  1. Περίπλοκες καταστάσεις... Εξαντλήθηκα και μόνο διαβάζοντας!

    ReplyDelete
    Replies
    1. απορω πως δεν εξαντληθηκες κιολας γραφοντας ολα αυτα!

      Delete
  2. Μια χαρα τις εκανες και το λεμονι εχει μεγαλη θεση στις τσακιστες.
    εμεις στα μερη μας βαζουμε μεσα στο βαζο και ενα κλαδακι θυμαρι 'η ριγανη φρεσκια, του ταιριαζει καταπληκτικα....
    γεια στα χερια σου!!!!!
    καε τωρα και μια φασολαδα ή γιγαντες να τις τιμησεις.

    ReplyDelete
  3. α, μερσί, πάνω στην ώρα..
    Έχω βλέπεις τη συγκομιδή από τον ελαιώνα μου (3 ολοκληρα ελαιόδενδρα;)

    Nα βάλω μηλόξιδο?
    λες να πειραματιστώ και με τα αρωματικά?..

    ReplyDelete
  4. Και μόνο που τις βλέπω,τις λιγουρεύομαι!Εμεις ελιές έχουμε,ε και;είναι μακριά και δεν είναι δυνατόν να μαζέψω,ας αρκεστώ στις φωτογραφίες σου.

    Deli,πολύ καλό το μυστικό για την άλμη,το ξέρω κι εγώ το κόλπο με το αβγό.

    ReplyDelete
  5. Εμείς τις χαράζουμε δεν τις τσακίζουμε! Τρελή δουλειά! Με ρίγανη όμως γίνονται άπαιχτες!! Αρκεί να μην έχουν ξεπικρίσει εντελώς!!

    Τρελοτουρίστρια

    ReplyDelete
  6. Κωνσταντίνε, μάλλον έχετε πάθει υπερκόπωση τελευταίως...

    Πουαντερί, δεν είχα κλαδάκι ρίγανη και έβαλα τριμμένη. Ευχαριστώ!

    Μάγισσα να πειραματιστείς. Όσες κάνεις, να τις χωρίσεις και να βάλεις διαφορετικά μείγματα ΚΑΙ μηλόξιδο! Στο παλιό hungry, έφτιαχνε κάποια νεραντζάτες. Ήταν καταπληκτικές έλεγε...

    Ελενίτσα, λες ότι εγώ τις μάζεψα; Αμ δε! Αγοραστές είναι. Στη Ζάκυνθο δεν παράγουμε τέτοιες. Μόνο
    μικρουλίτσες μια σταλιά!

    Τρελοτουρίστρια έχω κάνει και χαραχτές. Να είδες; Σε πολλούς αρέσει να έχουν μια πικράδα. Εμένα μου αρέσει να έχει φύγει εντελώς.
    Κι εγώ τις τσακίζω, αλλά αλλιώς! Χαχα!

    ReplyDelete
  7. E, ρε μπελά που μου βάλατε να μαδήσω τις ελιες της γειτονιάς!

    ReplyDelete
  8. ααα, έγιναν;; κουκλάρες!! και τα τίπια πολύ χρήσιμα, να δούμε εγώ πότε θα τσακίσω! Πάντως οι μικρές ελιές είναι η αδυναμία μου, αν οι ζακυνθινές είναι όπως οι κρητικές, σας έρχομαι!:))

    ReplyDelete
  9. Deli μου,το ξέρω πως τις αγόρασες,το είχες γράψει.
    Εδώ δεν πουλάνε,ο τόπος είναι γεμάτος ελιές:να κάνω καμιά επέλαση,λες;Αστειεύομαι,γιατί σ΄όποιον ζητήσω,δε θα αρνηθεί.

    ReplyDelete
  10. Αγγελική Λ, τι περιμένεις καλε συ;

    Χαρτ μερσί! Αυτές πάντως που είχα φτιάξει οι ζακυνθινές, μοιάζουν με αυτές που έχω φάει τις κρητικές.

    Ελένη ναι!!! Κάνε επέλαση! χαχα!

    ReplyDelete
  11. Κική μου, αυτό το μία-μία στο γουδί, εμένα με τσακίζει..
    (πως φαίνεται ο ανυπομονος άνθρωπος, ε; :))

    φαίνονται παντως νοστιμεεες πολύ.

    καλο μας βράδυ

    ReplyDelete
  12. Μ΄'επιασε λιγούρα διαβάζοντας την ανάρτηση σου!Μου αρέσουν πολύ οι ελιές, και οι δικές σου φαίνονται τέλειες!!! Χαρά στην υπομονή σου!!!Μπράβο!

    ReplyDelete
  13. Μπράβο, ρε Κική, χρόνια μπερδευόμουνα -και παιδευόμουνα-σχετικά με τη συντήρησή τους, αφού τις φτιάξεις. Τώρα έχω οδηγίες να ακολουθήσω πιστά! Αυτό με το λάδι πάνω από την άλμη δεν το είχα κάνει ποτέ. Let´s try,λοιπόν!

    ReplyDelete
  14. Να πω ενα μυστικακι?
    Οσες ειναι κοντα σε θαλασσα με καθαρα νερα βάλτε αντι νερο της βρυσης,θαλασσινο.
    Οι ελιες αποκτουν γευση αλλο πραγμα.Γιατι τα συστατικα του θαλασσινου νερου διασπουν τα αρωματα της.

    πολλα φιλια

    ReplyDelete
  15. Μαριλένα, στο γουδί γλύτωσα το πιτσίλιμα από το λάδι καθώς σκάνε. Μια άλλη λύση είναι να τις βάλεις σε σακούλα και να τις χτυπήσεις με σφυράκι. Βρε μήπως να τις βάζαμε σε σακούλα και να τις πατάγαμε ελαφρώς με το πόδι;;;;; Ααααα!!! Χαχα! Αποκλείεται να μην τις τσακίσουμε έτσι!!!

    Eve, γίναν νόστιμες και τρώγονται γρήγορα. Με βλέπω να ξαναφτιάχνω!

    Διονύση μου, δεν ήξερες, δε ρώταγες; Περί συτήρησης ηξερα τρόπους. Άκου να γελάσεις. Σήμερα άνοιξα ένα βάζο ελιές (δικές μας) που με είχε η πιάσει η προκομάρα και τις είχα κάνει 3 χρόνια πριν. Ήταν συντηρημένες σε άλμη με ξύδι, φέτες λεμονιού και από πάνω λάδι. Σε πληροφορώ ότι είναι μια χαρά και πεντανόστιμες!

    Φαραόνα, πολύ καλή ιδεά, αλλά θα είναι καθαρό το νεράκι;

    ReplyDelete
  16. Καταπληκτικές οι ελίτσες σου! Άντε, και του χρόνου!

    ReplyDelete
  17. Just a friend, ευχαριστώ!!

    ReplyDelete
  18. Κική μου καλημέρα :)
    ξέρεις ότι διαβάζω την μικρή κουζίνα συχνά είτε αφήνω μύνημα είτε όχι, δεν σου έχω πει όμως ποτέ μια σκέψη που κάνω συχνά διαβάζοντας σε....νομίζω ότι αυτό το μπλογκ έχει ένα προσανατολισμο στην διάσωση και δημοσίευση τεχνικών που λόγω του καθημερινού φόρτου όλοι στρεφόμαστε στο εύκολο = έτοιμο, όμως καμμιά φορά χανεται η αυθεντική γεύση και μόνο την παραδοσιακή τεχνική μπορείς να την ξαναβρείς.
    δλδ ..καλή η μουσταλευρία του ζαχ/στείου αλλά πάντα η δικιά μας είναι καλύτερη ;)
    έτσι και με τις ελιές ...αν δεν μπει κάποιος σε τόσο κόπο να τα γράψει βήμα βήμα ακόμα και αν θέλεις να φτιάξεις ελιές πως να το κάνεις ?... μπράβο Κική ή μάλλον συγχαρητήρια!!

    ReplyDelete
  19. Νατάσσα, αυτός ήταν και ο σκοπός μου όταν άνοιξα το μπλογκ. Ναι μεν συνταγές, αλλά τέτοιες υπάρχουν χιλιάδες. Εγώ θέλω συνταγές με απόλυτα αναλυτικές πληροφορίες, έτσι ώστε να ασχοληθεί ακόμα κι ένας άσχετος. Εαν ασχοληθεί, αυτό θα είναι η χαρά μου...

    ReplyDelete
  20. Κική μου, για ελιές δεν το βλέπω, αλλα για το λικέρ που ειδα σήμερα, τι να πω: το λάτρεψα το ποστ :))

    κι όπως σου γραφω, μ' αρεσει τόσο πολύ να φτιάχνω λικέρ, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να πιω γιατί με "χτυπάνε" στο κεφάλι..

    ReplyDelete
  21. Μαριλένα κι εμένα μου αρέσει να φτιάχνω λικέρ πολύ! Είναι κόλλημα! Ούτε εγώ τα πίνω τόσο πολύ. Μου αρέσουν αλλά πιο πολύ τα χαρίζω!

    ReplyDelete
  22. Η συνταγή πολύ καλή, τέλεια θα έλεγα. Την ίδια μέθοδο κάνω και τις χαραχτές ελιές. Διαβάζω για το αλάτι στο νερό και λέω, τώρα θα της γράψω για το αυγό που επιπλέει. Πάω πάρα κατω, τσούπ! νάτο και το αυγό ..έτσι λοιπόν σου γράφω ότι η μέθοδος του αυγού λέγεται και "τάλληρο" γιατί όταν ξεμυτίζει η μύτη του αυγού σαν ένα παλιό ελληνικό τάλληρο, το νερό έχει τη σωστή ποσότητα αλατιού!.

    ReplyDelete
  23. Μαρίνα, διαβάζω και γελάω! Το σκέφτηκα να το γράψω το "τάληρο" αλλά μετά σκέφτηκα ως εξής: Ποιος νέος θα ξέρει τί ειναι το παλιό τάληρο; Μετά είπα να βάλω 2ευρω. Λέω, αει στο καλό...2ευρω σε παραδοσιακή συνταγή! χαχα! τελικά το είπες εσύ! Ας μην ξεχνάμε τις παλιές μετρήσεις της μαμμής στις ετοιμόγεννες: "Έχει διαστολή ταλήρου"!!! Για τέτοιο τάληρο μιλούσαν κι εκεί!!! Χαχα!
    Ευχαριστώ!

    ReplyDelete
  24. καλησπέρα και απο μένα

    Νεος στη παρέα και θέλω να σας ρωτήσω.

    Εχω ελιές παραγωγής μου αρκετα μεγάλες σαν καρυδι οι οποίες τωρα αρχήζουν και μαυρίζουν.
    Εχετε να προτείνεται κανα περίεργο αλλα σίγουρο τρόπο πως να τις κανω?

    Ευχαριστω

    ReplyDelete
  25. Δικής σου παραγωγής; Είσαι τυχερός. Θα πρότεινα να τις κάνεις όπως τις έκανα. Ήταν πάρα πολύ καλές. Με άλλο τρόπο δεν μπορώ να προτείνω γιατί δεν έχω ξαναφτιάξει μεγάλες. Καλή επιτυχία.

    ReplyDelete
  26. Χθες ξεκίνησα τις δικές μου, θα πάω ένα ένα τα βήματα και θα δούμε!

    ReplyDelete
  27. Καλή επιτυχία Ελένη μου και καλωσήρθες κι επίσημα!

    ReplyDelete
  28. To τι ελιά καταναλώνουμε σπίτι μας δε θες να ξέρεις! Μένοντας στο ψαροχώρι πριν χρόνια έμαθα από τους ντόπιους οτι δε χρειάζεται να φτιάχνει κανείς άλμη, χρησιμοποιούμε θαλασσινό νεράκι και γίνονται τέλειες! Δοκίμασέ το και θα με θυμηθείς...άσε που είναι και ανέξοδο!!!

    ReplyDelete
  29. Λιλάκι ευχαριστούμε για το τιπ! Από άποψη καθαρού νερού της θάλασσας τι κάνουμε; Εμπιστευόμαστε από τις θάλασσες που ξέρουμε;

    ReplyDelete
  30. Καλησπέρα και από μένα,

    Τυχαία βρήκα την ιστοσελίδα, και διάβασα την συνταγή, άλλωστε ήθελα εδώ και καιρό να δοκιμάσω. Τελικά, πήρα την απόφαση και πήγα στη λαϊκή όπου και πήρα 2 κιλά πράσινες ελιές, μετριου μεγέθους θα έλεγα.

    Δανειστικα 2 τούβλα του δήμου, τα έπλυνα καλά, και έστρωσα χαρτί κουζίνας στο ένα, όπου και τοποθέτησα 4-5 ελιές ανά τσάκισμα. Μετά από 10 λεπτά περίπου τις είχα τσακίσει, και τις έβαλα στο νερό για περίπου 6 μέρες.

    Φρόντισα να αλλάζω το νερό 2 φορες την ημερα, πρωί & βραδυ. Έτσι είχαν ξεπικρίσει - η τουλάχιστον έτσι νομίζω εγώ :)

    Έβαλα τις ελιές σε γυάλινο δοχείο, έφτιαξα την αρμοί, έβαλα φέτες λεμονιού, 2 σκελίδες σκόρδο,δεντρολίβανο τριμμένο και στο τέλος λάδι.

    Μετά από 3-4 μέρες, δοκίμασα και ήταν πολύ νόστιμες. Δοκίμασε και η μητέρα μου, που συνήθως τις φτιάχνει, λόγο εμπειρίας και τις άρεσαν.

    Υπάρχει ένα πρόβλημα, κάθε φορα που είμαι στη κουζίνα, κλέβω και 2-3...είναι πολύ νόστιμες!

    ReplyDelete
  31. Πολύ χαίρομαι που σου άρεσαν. Σε ένα από τα τελευταία μου ποστ έλεγα για το πολλαπλό τσάκισμα ελιών. Εγώ τις τσάκισα με βαριοπούλα μέσα σε σακούλα. Όντως γίνονται πολύ νόστιμες! Και του χρόνου!

    ReplyDelete
  32. καλησπέρα, ειμαι στο καράβι και γυρνάω στην αθήνα από την ζάκυνθο όπου πήγαμε για την συγκομιδή την φετινή. λοιπόν να μπω στο ψητό μιας και έχουμε και ντόπιους εδώ... έχω μαζέψει ελιές για να τις φτιάξω έιναι οι κλασικές μικρές ζακυνθινιές ελιές.... έχω κόψει και μάυρες και πράσινες(άγουρες) πως μπορώ να τις κάνω... ρωτάω γτ είναι οι μικρές και δεν ξέρω και θέλω να τις κάνω τέλειες και να βάλω τα γυαλιά σε όλους χωρίς να ρωτήσω την μαμά μου... μπορεί κάποιος να βοηθήσει?

    ReplyDelete
  33. Θα τις κάνεις όπως περιγράφεται παραπάνω και θα είναι τέλειες!

    ReplyDelete
  34. σε ευχαριστω πολύ.... αλλα κάτι τελευταιο να ξεχωρίσω τις μαύρες από τις άγουρες? και αν ναι οι άγουρες πόσο καιρό θέλουν? ευχαριστώ και πάλι... σε 2 ώρες φτάνω και Αθήνα...

    ReplyDelete
  35. Aν και οι δύο είναι από την ίδια ποικιλία, δεν θα τις ξεχώριζα. Αν είναι διαφορετικές, θα τις ξεχώριζα μόνο και μόνο επειδή μπορεί να θέλουν παραπάνω ξεπίκρισμα κάποια από τις δύο. Εγώ τις άφησα 10-12 μέρες φέτος στο νερό και το άλλαζα κάθε μέρα. Μετά από 10 μέρες, δάγκωσε μία. Αν πικρίζει ακόμα, θέλει κι άλλες μέρες. Διάβασε κι εδώ για εύκολο τσάκισμα ελιάς. Καλή επιτυχία!
    http://mikrikouzina.blogspot.com/2011/11/blog-post_03.html

    ReplyDelete
  36. σε ευχαριστώ και πάλι... λοιπόν θα σε ενημερώσω τις επόμενες ημέρες να σου πώ πως έγιναν... αν και εγώ θα τις κάνω με λεμόνι γτ δεν μου αρέσουν με ξύδι. τα λέμε!!!

    ReplyDelete
  37. Παρακαλώ και αναμένω!

    ReplyDelete
  38. Καλησπέρα, ενθουσιασμένη από όσα διάβασα περιμένω να βρω χρόνο να φτιάξω τις δικές μας μικρές ζακυνθινές ελίτσες...
    Επειδή σας βλέπω πολυ ενημερωμένους στο θέμα ελιά, μήπως ξέρετε καμία καλή συνταγή για λικέρ ελιάς;
    Ζωή

    ReplyDelete
    Replies
    1. Τώρα το είδα αυτό! Όχι δεν ξέρω!

      Delete
  39. Αν είναι καλυμμένες( μέσα στο αλατόνερο -λίγο ξύδι) με λαδάκι 1-2 εκατοστά στην επιφάνεια για να μην πιάσει μούκα(μεμβράνη) δεν παθαίνουν τίποτα εκτός ψυγείου....Το αλάτι είναι φυσικό συντηρητικό! Φτιάχνω ελιές χρόνια ,εκτός ψυγείου τις συντηρώ πάντα!

    ReplyDelete
  40. Ρε παιδιά γράψατε όλα τα μυρωδικά σχεδόν που υπάρχουν εκτός από το σπουδαιοτερο και πραγματικά καλύτερο για την ελιά ,το μαραθο ,βάλτε μέσα στο βάζο λίγα κλαρακια μαραθο και θα απογειωθεί η γεύση ...

    ReplyDelete