Αν είστε τύποι που σας αρέσει να σερφάρετε σε ξένα sites συνταγών (σαν εμένα), ή διαβάζετε ξένα βιβλία με συνταγές (σαν εμένα), θα έχετε ίσως παρατηρήσει στις συνταγές τις λέξεις: Confectioner’s sugar, Superfine sugar, Caster sugar, Raw cane sugar, Dark brown sugar. Καμιά φορά επίσης, μπορείτε να συναντήσετε τις λέξεις Turbinado, Demerara ή και Muscovado και ποιος ξέρει πόσες άλλες σχετικές που εγώ δεν έχω συναντήσει ακόμα.
Για να δούμε τι είδους ζάχαρη είναι η καθεμιά, πως μπορούμε να τις προμηθευτούμε και κατά πόσο είναι εύκολο.
Δε θα σταθώ στο τι είναι ζάχαρη και από τι φτιάχνεται γιατί ούτε ειδικός είμαι και λίγο πολύ οι περισσότεροι γνωρίζουμε ή μπορούμε να πάρουμε εύκολα πληροφορίες.
Επειδή στα γλυκά που θα ακολουθήσουν, χρησιμοποιούνται τα είδη της ζάχαρης που ανέφερα, καλό είναι να πούμε δυο λόγια για να μη δυσκολευτούμε στην παρασκευή τους.
Ας αρχίσουμε με την πιο ψιλή ζάχαρη.
Confectioner’s sugar ή Powdered sugar ή Icing sugar ή αλλιώς, άχνη ζάχαρη. Όλοι τη γνωρίζουμε και είναι εύκολο να τη βρούμε. Πρόκειται για κρυσταλλική ζάχαρη που έχει αλεστεί πολύ καλά.
Χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις που θέλουμε η ζάχαρη να λιώσει γρήγορα, σε γλάσο ζαχαροπλαστικής, διακόσμηση γλυκών κλπ.
Πολλές φορές μπορεί να περιέχει μικρή ποσότητα κορν φλάουρ σαν πρόσθετο ροής. Αυτό για να πω την αλήθεια με εκνευρίζει και επιδιώκω να παίρνω άχνη χωρίς κορν φλάουρ μέσα, γιατί μια φορά την πάτησα. Είχα ξεμείνει από κοινή ζάχαρη και ήθελα να φτιάξω σιρόπι, έτσι χρησιμοποίησα την άχνη που είχα. Όταν έκανα το σιρόπι, το έριξα στο γλυκό και όταν κρύωσε, ένα θολό πέπλο σκέπαζε την επιφάνεια του γλυκού μου (εξαιτίας του κορν φλάουρ). Απογοήτευση σκέτη!
Αν έχουμε ανάγκη για άχνη ζάχαρη και δεν έχουμε στο σπίτι, μπορούμε να βάλουμε σε δυνατό μπλέντερ ή μηχανή του καφέ ζάχαρη κρυσταλλική και να την αλέσουμε όσο πιο καλά μπορούμε. Για ακόμα καλύτερο αποτέλεσμα, περνάμε από σήτα το αλεσμένο προϊόν. Προσοχή όταν ανοίγετε το μπλέντερ μετά από ένα τέτοιο άλεσμα. Αφήστε να κατακάτσει ο …κουρνιαχτός, προτού ανοίξετε το μπλέντερ, αν δε θέλετε να πάει όλη η ζάχαρη στα πνευμόνια σας. Αν την περάσετε από σήτα, το περασμένο προϊόν θα είναι η άχνη, ενώ αυτό που παραμένει στη σήτα, θα είναι η superfine sugar.
Η επόμενη ζάχαρη είναι η Superfine sugar ή αλλιώς Caster ή Castor sugar. Είναι λεπτοαλεσμένη ζάχαρη και θα τη βρείτε στα μαγαζιά με την ένδειξη «ψιλή» ζάχαρη. Η ζάχαρη που αγοράζουμε, θα έχετε παρατηρήσει ότι πολλές φορές είναι χοντροκομμένη ενώ άλλες πιο ψιλοκομμένη. Αυτή η ψιλοκομμένη, που απ’ έξω γράφει ζάχαρη ψιλή (πολλές φορές δεν το γράφει καν), είναι αυτή που πλησιάζει την superfine sugar. Αλλιώς, αγοράζουμε εισαγόμενη με την ένδειξη caster sugar. Νόμιζα πως δεν υπάρχει εδώ, αλλά τη βρήκα σε μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ.
Αν θέλουμε να φτιάξουμε superfine sugar, χτυπάμε κοινή κρυσταλλική ζάχαρη στο μπλέντερ για λίγο.
Χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις που θέλουμε η ζάχαρη να λιώσει γρήγορα. Σε μαρέγκες, σε μάφινς, σε κρύα υγρά, σε ποτά κλπ.
Συνεχίζουμε με την Granulated sugar ή αλλιώς κοινή κρυσταλλική ζάχαρη. Εδώ δεν έχω τίποτα να πω. Είναι η πιο γνωστή σε όλους μας λευκή ζάχαρη, φτιαγμένη από ζαχαρότευτλα ή ζαχαροκάλαμα.
H Raw cane sugar
Από δω και πέρα, τα πράγματα μπερδεύονται λίγο, γιατί οι σκούρες ζάχαρες είναι παρόμοιες σε σύσταση με μερικές διαφορές. Γι΄ αυτό και τις συναντάμε με πολλά διαφορετικά ονόματα (Raw cane, Turbinado, Demerara, Muscovado κλπ).
Raw cane sugar λοιπόν.
Ή αλλιώς ακατέργαστη ζάχαρη. Η ακατέργαστη ζάχαρη είναι αυτό που προκύπτει από την επεξεργασία διαχωρισμού της μελάσας από το ζαχαροκάλαμο μέχρι να έχουμε λευκή ραφιναρισμένη ζάχαρη. Η ακατέργαστη ζάχαρη, στην πραγματικότητα είναι μερικώς ακατέργαστη. Το χρώμα της μοιάζει με την ανοιχτόχρωμη καστανή ζάχαρη. Εγώ την αποκαλώ απλώς ξανθιά!
Brown sugar
Καστανή ή μαύρη ζάχαρη. Είναι χαρακτηριστική για την υγρασία της. Το χρώμα μπορεί να διαφέρει από ανοιχτό έως πολύ σκούρο. Στο παρελθόν ήταν λευκή ζάχαρη στην οποία είχε αφεθεί ποσότητα μελάσας. Τώρα φτιάχνεται από ραφιναρισμένη λευκή ζάχαρη στην οποία προστίθεται μελάσα. Το χρώμα διαφέρει ανάλογα με την ποσότητα της μελάσας που περιέχει.
Έχει την ιδιότητα να στεγνώνει και να σκληραίνει. Καλό είναι να τη φυλάμε σε αεροστεγές βάζο. Αν παρόλα αυτά στεγνώσει και σκληρύνει, διορθώνεται.
Χρησιμοποιείται σε γλυκά, σάλτσες κλπ.
Η Turbinado είναι κι αυτή ένα είδος ξανθής ακατέργαστης ζάχαρης με ένα ελαφρύ άρωμα μελάσας. Μοιάζει με την καστανή αλλά είναι πιο ανοιχτόχρωμη. Μπορεί να αντικαταστήσει την καστανή σε συνταγές. Παρόμοια με την Turbinado είναι και η Demerara.
Τέλος, η Muscovado ή Barbandos είναι και αυτή είδος ακατέργαστης ζάχαρης, με έντονο άρωμα μελάσας, αρκετά υγρή και σκούρα καστανή.
Χρησιμοποιείται στον καφέ, σε γλυκά και ποτά.
Αφορμή για να ψάξω για τα διαφορετικά είδη ζάχαρης, στάθηκε ένα απλό και όμορφο βιβλίο με συνταγές για brownies που αγόρασα το καλοκαίρι στην Αμερική. Τις συνταγές του θα τις δείτε σύντομα. Οι πληροφορίες είναι από τη Wikipedia, από πολλές άλλες σελίδες και από την πολύχρονη ενασχόλησή μου με τα γλυκά.
Για όποια άλλη ξέρετε εσείς, ενημερώστε κι εμένα!
Μαγισσούλα, έτσι για την ιστορία, η ζάχαρη που αγοράσαμε τότε μαζί από το Fairtrade, ήταν Mascobado ή αλλιώς Muscovado.
Στη φωτό παραπάνω, βλέπετε με σειρά εμφανίσεως από τα αριστερά προς τα δεξιά:
Άχνη ζάχαρη (confectioner's sugar)
Ψιλή ζάχαρη (superfine sugar)
Λευκή κρυσταλλική ζάχαρη (granulated sugar)
Ξανθή ή καστανή ζάχαρη (raw cane sugar)
Μαύρη ζάχαρη (brown sugar)
Αναμείνατε συνταγές!
Update: Έτσι για να γελάσουμε, αλλά και για να αποδείξω στην καλή μου μαγισσούλα ότι μπορεί αυτή η κουζίνα να είναι μικρή, αλλά τα έχει όλα, (γι΄αυτό δε χωράμε εδώ μέσα, χεχε), βάζω φωτό από στικ με κρύσταλλο ζάχαρης. Αυτούς τους είχα φέρει από τη Γερμανία πέρυσι και δεν τους έχω χρησιμοποιήσει ακόμα γιατί τους λυπάμαι να τους λιώσω και προτιμώ να τους κοιτάζω! Χεχε! Τα υπόλοιπα για τέτοιους κρύσταλλους, θα τα πω στα σχόλια γιατί ενδρέπομαι εδώ ;-)
Update 17-1-09
Δείτε την pearl sugar που λέγαμε στα σχόλια, σε λευκό και λιλά χρώμα. Τη χρησιμοποιούμε για διακόσμηση γλυκών. Επίσης, καστανή ζάχαρη σε κυβάκια, σκληρά σαν καραμέλες, για το τσάι και τον καφέ μας.
kiria kiria na po kai ego 2 akoma??? se perakalo se parakalo ase me na po , kai na deis ti diavasmenos eimai...
ReplyDelete1) zaxari lefki, se liafores alesis pou den igrasiazete, dld pou tin vazeis pano tsa glika kai otna bei sto psigeio den lionei.
2)zaxari pou otan psinete den lionei...opos sta koulourakia kanelas tou eboriou,,,
ti vathmo perno???
Ποπό,ζάχαρες,Deli!Aυτές στη φωτογραφία τις ξέρω,τις άλλες όχι.Ε,λοιπόν δεν περίμενα ότι έχω να μάθω τόσα για τη ζάχαρη-ξέρεις πόσο μ΄αρέσουν τα γλυκά!Μα δεν τα καταφέρνω στη ζαχαροπλαστική,όσο στο μαγείρεμα,έτσι ό,τι φτιάχνω δεν τολμώ να το παρουσιάσω,απλά το τρώω μόνη.Από γεύση καλά είναι,στην εμφάνιση κολλάμε και δεν ξέρω γιατί.
ReplyDeleteΆντε θα μάθω από τη μικρή σου κουζίνα!
Φιλάκια!
Kικίτσα, για αλλη μια φορά έγραψες !! συγχαρητήρια !!
ReplyDeleteΩωωω, κυρία δασκάλα μερσί :)
ReplyDeleteείμαι fun της demerara, ξανθής τε και μαύρης.
Κυρία, κυρία, να καταθέσω κι εγώ την εμπειρία μου;
Εκτός από τη ζάχαρη σε κύβους που χρησιμοποιείται ευρέως εις την αλλοδαπήν, υπάρχουν κάτι ωραιότατοι μεγάλοι κρύσταλλοι σκούρας ζάχαρης, πολύ αρωματικής που ταιριάζουν τέλεια στον καφέ και δεν λειώνουν γρήγορα.
Επίσης υπάρχει και λευκή ζάχαρη απο ζαχαροκάλαμο με πηκτίνη, για τις μαρμελάδες.
ΥΓ θα μου βάλετε καλό βαθμό;-)
Γιάννη!!!! 10!!!!!!!!!!!! Κλαπ κλαπ κλαπ!
ReplyDeleteΕλένη και τις άλλες τις ξέρεις, απλά δε θα ξέρεις ότι είναι αυτέ. Πχ, η ξανθή ζάχαρη πωλείται σε διαφορες μάρκες. Κάθε μάρκα σε πληροφορώ είναι και διαφορετική ζάχαρη! Ελένη, ό,τι πρόβλημα έχεις ρώτα με. Δεν είμαι ειδικός αλλά μπορώ να βοηθήσω αν ξέρω. Όλοι κάπως έτσι ξεκινήσαμε. Κι εμένα τα γλυκά μου δεν είναι πάντα εμφανίσημα! Το μειλ μου στη διάθεσή σου!
Μαράκι ευχαριστώ πολύ!
Μαγισσούλα, αχ πόσα θέματα άνοιξες!!! Ξεκινάω ένα ένα.
Η ζάχαρη που πήραμε μαζί, για καφέ ελληνικό δε μου άρεσε. Σου δίνω μια και μόνη ευκαιρία να μαντέψεις πως καταναλώθηκε...
Τα κυβάκια ζάχαρης τα λατρεύω αλλά δεν τα αγοράζω γιατί σε υπογλυκαιμική κρίση τα τρώω έτσι!!! (Αυτό μόλις ήταν ένα τιπ για να βρεις την απάντηση στην προηγούμενη ερώτηση :-))). Άσε που κινδυνεύω να με πάρουν και σε τσίρκο (μικρό μου πόνυ...)
Ζάχαρη σε κρυστάλλους. Η φωτό που έβαλα τα λέει όλα μα δε λέει και το μυστικό μου. Στη Βοστώνη, μέσα σε ένα μουσείο, πουλούσαν τέτοιους κρυστάλλους χρωματιστούς (λιλά, ροζ, γαλάζιους) τους οποίους (υποθέτω) τους αγόραζαν παιδάκια σαν γλυφιτζούρι (υποθέτω ξαναλέω). Ε...ετσάκισα ένα σακουλάκι τέτοια στικάκια σε πληροφορώ...
Ζάχαρη με πηκτίνη. Πράγματι. Υπάρχει τέτοια και πουλιέται και ακριβά σε σχέση με την σκέτη. Φυσικά εγώ δεν έχω αγοράσει ποτέ τέτοια ζάχαρη, διοτι είμαι μια σούπερ μαστόρισσα στις μαρμελάδες και οι μαρμελάδες μου πήζουν χωρίς τη βοήθεια της πηκτίνης (χιχιχι).
Άριστα και σε σένα!!!
Mη με πείτε, ω μεγάλη μαγίστρα της κουζίνας, πως φάγατε έτσι στην ψύχρα την fairtrade ζάχαρη;-)
ReplyDeleteNα τους φάτε τους κρυστάλλους, μη λυπάστε, έχει στο κοφιγουέι και στον ΑΒ, θα σας πάρω οσους θέτε :)
A, ξέχασα να πω, η πηκτινη βοηθαει τα φρούτα -τα φτωχά σε πηκτινη- σε περίπτωση που δεν θεμε να βάλουμε πολλη ζάχαρη.
ReplyDeleteΟποτε μπορουμε να βαλουμε λιγη ΒΙΟ ζάχαρη και πηκτινη από το μπαχαρ..
ΥΓ κάνω τα πάντα για να πάρω καλό βαθμό :)
Πολύ επιστημονικό ποστ λέμε!!
ReplyDeleteΚική μου, άλλη διατριβή! :)))
ReplyDeleteεγώ, τα εχω απλοποιήσει τα πράγματα (γι' αυτο και δεν θα φτάσω ποτε στην τελειότητα, αλλά; όλα έχουν ένα τίμημα): καφέ ζάχαρη για καφέδες, τσάι, ροφήματα κλπ και μαύρη για τα γλυκά :))
Χρησιμοποιώ πολύ την καστανή και τη μαύρη ζάχαρη,αλλά δεν έχω προσέξει την ονομασία τους.
ReplyDeleteΤο μόνο που κάνω καλά είναι οι μαρμελάδες-γι΄αυτό και τολμώ να τις χαρίζω.Πάντα όμως βάζω λιγότερη ζάχαρη από τη δοσολογία,αυξάνοντας λίγο το λεμόνι-πηκτίνη δεν έχω βάλει ποτέ,μια χαρά γίνονται,δε μουχλιάζουν.Α.,βάζω επίσης τα κουκούτσια μέσα σ΄ένα τούλι,βοηθούν στο δέσιμο.
Deli,
ReplyDeleteάσχετο με τη ζάχαρη:σήμερα περιμένω επισκέψεις από το χωριό μου και μεταξύ των άλλων έφτιαξα την τυρόπιτα χωρίς φύλλο.Τέλεια γεύση,πολύ καλύτερη απ΄αυτή που έφτιαχνα-νομίζω ότι οφείλεται στο γιαούρτι.
Συγνώμη για την κατάχρηση του χώρου σου.
Witch, ενδρέπομαι μα ναι! Ήταν ένα (όχι ένα, αλλά πολλααααά) στιγμιαίο λάθος ;-)
ReplyDeleteΌταν δεν είχα γλυκό δλδ...
Μα εσείς δεν θα πάρετε απλώς 10. Θα σας δώσουμε και αριστείο!!!
Κωνσταντίνε, όχι, παίζουμε...
Μαριλένα dear, ποιος μίλησε για τελειότητα; Εγώ χρησιμοποιώ ξανθή στον καφέ μου, κρυσταλλική στα γλυκά και από τότε που πήρα αυτό το βιβλίο με τα μπράουνις, δοκίμασα την ψιλή και την σκούρα...
Στα γλυκά δλδ Μαριλένα βάζεις πάντα μαύρη; Και δεν κάνεις καμία μετατροπή;. Είναι ευχάριστα στη γεύση; Δεν αφήνουν αυτή τη χαρακτηριστική γεύση μελάσας;
Ελένη εγώ βάζω στις μαρμελάδες μισή ποσότητας ζάχαρης από την ποσότητα του φρούτου. Βάζεις λιγότερη;
Α! Έκανες την τυρόπιτα; Μπράβο! Σου άρεσε ε;
Ελενίτσα μη ζητάς συγγνώμη. Και μυθιστόρημα να γράψεις εδώ μέσα, θα μ' αρέσει!
Φιλιά!
Αγγελικούλα ζάχαρη, αγγελικούλα μέλι... Πλήρως εξοπλισμένη πάντα!
ReplyDeleteθα το τυπώσω να το κάνω σκονάκι !!!
ReplyDeleteΣε θαυμαζω για τις πληροφορειες που μας δινεις.Και για τον τροπο που γραφεις .Μπραβο βρε κοριτσι μου .
ReplyDeleteΕχεις ενα μπλογκ αξιοθαυμαστο πραγματικα.
φιλακι
Ζάχαρη πολυαγαπημένη, σε όλες τις μορφές της! Και άσπρη χρησιμοποιούμε και μαύρη χρησιμοποιούμε, εμείς δεν είμαστε ρατσιστές. Και εμπριμέ να βγάλουν, πάλι θα την χρησιμοποιήσουμε! Οσο για τα sticks, εγώ τα βρήκα στο κατάστημα "Madras" στον Πειραιά, που εισάγει όλες τις ποικιλίες τσαγιού και όλα τα παρελκόμενα, αλλά δεν πήρα (γιατί ήξερα ότι θα κατέληγαν γλειφιτζούρια!).
ReplyDeleteΤο ίδιο κι εγώ-κάπου διάβασα πως η σκουρόχρωμη ζάχαρη είναι πιο γλυκιά, τώρα πια αυτή χρησιμοποιώ ,αυξάνοντας λίγο το λεμόνι.
ReplyDeletezaxarosameeeeeeeee....
ReplyDeleteδασκάλα, να πω κι εγώ καλέ μία; είναι οι κόκκοι ζάχαρης που βάζουνε διακοσμητικούς, πάνω σε πανετόνε, μάφιν κλπ και τους θέλωωω!
ReplyDeleteνα προσθέσω πως κάνουμε και ωραία δωροβαζάκια με ζάχαρη: ζάχαρη με λοβούς ή κόκκους βανίλιας, ζάχαρη με κανέλα και 1-2 σταγόνες αιθέριο έλαιο κανέλας, ζάχαρη με ξύσμα πορτοκαλιού και 1-2 σταγόνες αιθέριο κλπ κλπ
ReplyDeleteJust a friend , είδες;
ReplyDelete;-)
Νατάσσα , θα είναι τεράστιο το σκονάκι!!!
Φαραώνα , χαίρομαι... Ευχαριστώ πολύ!
Δημιουργική Κατερίνα , στο κατάστημα που λες δεν έχω πάει ποτέ, αλλά το έχω στο νου μου για όταν ανεβώ στην Αθήνα. Ούτε εγώ είμαι ρατσίστρια. Μάυρες, άσπρες, όλες μ' αρέσουν!
Ελένη , βάζεις μαύρη στις μαρμελάδες; Δεν σκουραίνουν;
Γιάννη , μα είμαστε γλυκά πλάσματα!!!
Χαρτ , εννοείς κάτι που μοιάζουν με μικρά ζαχαρωτά; Για πες το όνομα στα αγγλικά να το γκουγκλαρω!
Κόκκους βανίλιας; Χμμμ...Λοβούς ήξερα... Και κανελλοζάχαρη μιαμ! Και πορτοκαλοζάχαρη μιαμ! Α θα φτιάξω για δώρα! Μερσί!
Μέχρι την κάτω φωτογραφία αντεχόταν, έστω και με το ζόρι, η ανάρτησή σου. Μετά...κόλαση, κόλαση!
ReplyDeleteΚαλέ κ. Μάνεση; Τι σας εύρηκε;;;
ReplyDeleteΣκουραίνουν,αλλά δεν πειράζει.Το έχω ρίξει στα υγιεινά.Και δωράκια που έκανα,τους άρεσαν-εξήγησα για το σκούρο χρώμα.
ReplyDeleteΕλένη θα δοκιμάσω κι εγώ σε μέρος από τη μαρμελάδα όταν θα ξανακάνω.
ReplyDeleteναι κυρία! pearl ή nibbed sugar θα το βρείτε
ReplyDeleteΚατατοπιστικοτατη εισουν με τη ζαχαρη!
ReplyDeleteΤετοια στικ με καραμελα εχω δει στα καταστηματα ΚΟΦΙΓΟΥΕΙ.
τεράστιο ναι. αλλά ότι ζαχαροπλαστικές έχω είναι στα αγγλικά και πολλές φορές έχω προβληματάκια με τα υλικά...
ReplyDeleteΧαρτ θενκς! Θα το γκουγκλαρω το άτιμο να μάθει!
ReplyDeleteΠουαντερί, να τι μαθαίνει κανείς!
Νατάσσα! Α χα! Να γιατί θα το κάνεις σκονάκι!
Καλέ Κυρία, αυτό δεν είναι ανάρτηση.Είναι πραγματεία-δοκίμιο περί ζάχαρης. Συγχαρητήρια.
ReplyDeleteΤώρα απόλαυσε τα στικς σου γιατί κυκλοφορούν κι εδώ. ΄Αλλωστε δεν λιώνουν με τη μία.Ανακατεύεις για λίγο και τα αφήνεις να στεγνώσουν καλά. Εννοείται πως δεν τ ανακατεύεις αφού πιείς από το φλιτζάνι.
Νένα, μα την αλήθεια θα με κάνετε όλοι να φάω τα στικάκια μου! Αχ άτιμη Ζάκυνθος που για να βρεις κάτι περίεργο πρέπει να κόβεις εισητήριο...
ReplyDeleteΚαλησπέρα σας! Μια ερώτηση! Που μπορω να βρω pearl sugar στην Αθήνα? Δυστυχώς δεν βρίσκομαι τώρα εκεί και δεν εχω την ευκαιρία να κάνω έρευνα! Μήπως ξέρετε κάποιο κατάστημα ή σουπερ μαρκετ που μπορω να παω και τί μαρκα μου προτείνετε να αγορασω? ευχαριστώ! Κατερινα
ReplyDeleteΑν βρεις pearl sugar, θα βρεις στα μαγαζια της Ευριπίδου.
ReplyDeleteΕυχαριστώ πολύ! :D ευριπιδου λογικά θα εννοείτε κέντρο εκεί Μοναστηράκι κοντά..μακάρι να βρω!Αλλιώς την πατησα! Χιχι Κατερινα
ReplyDeleteΕλπίζω να βρήκες ήδη!
ReplyDeleteη μαύρη ζάχαρη άμα στεγνώσει και σκληραίνει πως διορθώνεται?
ReplyDeleteΚάλυψε τη με βρεγμένο πανί.
Deleteσυγχαρητηρια για το ποστ!
ReplyDeleteξερετε μηπως που μπορουμε να βρουμε στην Ελλαδα pearl sugar?
ΣΟΣ!
:)
Ευχαριστώ!
Θα βρεις στα μαγαζια της Ευριπίδου στην Αθήνα.
Delete