Friday, February 25, 2011

Χορτόπιτα ΙΙ

Λοιπόν, όπως ξέρετε, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Και η ιστορία έχει ως εξής:
Το ποστ αυτό είναι παλιό. Πολύ παλιό. Περίμενε στο συρτάρι πολύ καιρό να βγει. Κάθε φορά που βάζω ποστ για χορτόπιτα ή για πίτα με χειροποίητο φύλλο, επειδή το ποστ δεν συμπίπτει απαραίτητα με την ημέρα παρασκευής του φαγητού, μετά πιάνω τον εαυτό μου να τρέχει να βρει χόρτα για πίτα. Και είμαι σίγουρη, οτι αφού ανεβάσω αυτό το ποστ, θα τρέχω στη λαϊκή για να βρω άγρια χόρτα, αφού η ανεπρόκοπη δεν έχω μάθει ΑΚΟΜΑ να μαζεύω μόνη μου...
Στο μεταξύ, εμείς έχουμε μια λαϊκή εδώ, η οποία είναι 3 φορές την εβδομάδα, είναι θεωρητικά μακριά από το σπίτι μου, με αποτέλεσμα να μην πηγαίνω ποτέ. Εκτός από όταν ψάχνω χόρτα για χορτόπιτα. Οπότε, καταλάβατε πού θα είμαι το Σάββατο το πρωί ε;

Η χορτόπιτα, όπως και την άλλη φορά, έγινε με φύλλο που το άνοιξα στο μηχάνημα. Αυτή τη φορά, έκανα μερικές αλλαγές και έγινε πολύ καλύτερη. Επίσης χρησιμοποίησα νισεστέ και στο μηχάνημα, για να μην κολλάει το φύλλο. Να σας πω βέβαια, ότι από τότε που έγραψα αυτή τη συνταγή, δεν ξανάνοιξα φύλλο στο μηχάνημα αλλά μόνο στην ωραιότατη ταβλίτσα που έχω πάρει.

Χορτόπιτα ΙΙ
Υλικά
1.400 γρ. χόρτα από τα οποία έμειναν κοντά στα 1.200 γρ. μετά το καθάρισμα (λάπατα, πολλά μυρώνια, 1 μάτσο μάραθος, λίγες καυκαλίθρες, λίγοι ζωχιοί, λίγες λαψάνες)
5-6 κρεμμυδάκια φρέσκα κομμένα σε ροδέλες
200 γρ. φέτα
100 γρ. παρμεζάνα χοντροτριμμένη
αλατοπίπερο
1 φλυτζάνι τσαγιού (όχι μεγάλο) λάδι

Για το φύλλο
2 κούπες τσαγιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις
3 κ. σ. λάδι
2 κ. σ. ξύδι
1 κ. γ. αλάτι
½ κούπα τσαγιού χλιαρό νερό

Εκτέλεση
Τα χόρτα ήταν καθαρισμένα από την καλή κυρία που τα πουλούσε. Τα έκοψα, πέταξα τα σκληρά κομματάκια τους, τα έπλυνα και τα σούρωσα.
Τα σωτάρισα στο λάδι και τα άφησα να βράσουν για λίγη ώρα προσθέτοντας νερό όποτε χρειαζόταν. Έβρασαν αρκετά λεπτά γιατί τα κοτσανάκια τους ήταν σκληρά.
Τα άφησα να πιουν εντελώς τα υγρά τους και το νερό που είχα προσθέσει, να κρυώσουν εντελώς, και πρόσθεσα αλατοπίπερο και τα τυριά.

Η ζύμη έγινε πάλι με το μηχάνημα. Για το χειρισμό του μηχανήματος και την παρασκευή της ζύμης, μπορείτε να δείτε το παλιό ποστ.
Έκοβα ζύμη σε μέγεθος αυγού και το περνούσα 2 φορές από την κάθε σκάλα ξεκινώντας από το 1 έως το 5. Εκείνο που έκανα και δεν είχα κάνει την άλλη φορά, ήταν ότι πασπάλιζα με νισεστέ σε ένα σουρωτηράκι το μηχάνημα, για να μην κολλάει η ζύμη καθώς την πέρναγα από τις σκάλες. Έκανε τη δουλειά παιχνιδάκι!
Αυτό που θα κάνω την επόμενη φορά αν κάνω πάλι πίτα με το μηχάνημα, θα σταματήσω στη σκάλα 4 γιατί τελικά βγαίνει πολύ λεπτό το φύλλο. Μερικά φύλλα αυτή τη φορά τα έκανα στην 4. Στην παρακάτω φωτό, τα φύλλα που έγιναν στην σκάλα 5 (στο πιο λεπτό δηλαδή), φαίνονται, γιατί έγιναν τόσο λεπτά σαν διάφανα και ήταν εύκολο να ανοίξουν.

Βγήκαν 8 πίτες-σαλιγκαράκια και πήρε όλο το υλικό. Ούτε μετρημένα να τα είχα.
Ψήθηκε στους 190-200 βαθμούς για 40-50 λεπτά.
Ήταν πολύ νόστιμη και πιο πικάντικη από την προηγούμενη επειδή είχε πιο πολύ πιπέρι και παρμεζάνα.

Το μηχάνημα στο τέλος ήταν γεμάτο νισεστέ. Καθαρίστηκε με ένα πινέλο κουζίνας και στεγνό πανί.

Το ποστ αυτό, είναι 2 χρονών. Τώρα που θα ξαναπάρω χόρτα, θα φτιάξω χορτόπιτα, θα τη φωτογραφήσω και θα την ποστάρω το 2013. Μετά θα ξαναπάρω χόρτα και θα ανεβάσω τη συνταγή το 2015 και πάει λέγοντας. Μέχρι τότε όμως, ας διασκεδάσουμε αυτό το σκ. Τι στο καλό; Αποκριές ήρθαν! Και μην ξεχάστε οι ντόπιοι: αύριο μαγειρεύω και στο "Στιγμές"! Καλά να περάσετεεεεε!!!!

24 comments:

  1. Poli oraio strifti me horta...einai h epoxi ekei kai edo...xioni pali!

    ReplyDelete
  2. Ωραία φαίνεται η στριφτή χορτόπιτα, καλές απόκριες και καλά μαγειρέματα !(μ'έκανες και γέλασα με την ιστορία του ποστ)

    ReplyDelete
  3. χαχαχαχαχαχαχα δε με νοιάζει κι ας είναι προπέρσινο χεχε εγώ θα απλώσω χεράκι και θα βουτήξω ένα :P

    ReplyDelete
  4. Τί γέλιο έριξα πρωί πρωί με τα ποστ του 2013 και 2015, νάσαι καλά!!!

    ReplyDelete
  5. Καλά γέλασα πολύ με το πότε θα ξανανεβάσεις!!!
    Λοιπόν αυτή τη βδομάδα, για να μου περάσουν τα νεύρα ξέρεις εσύ, ασχολήθηκα με τις ζύμες λένε ότι βοηθάει.
    Έφτιαξα με τη μηχανή ραβιόλια και χορτόπιτα με φύλλο ανοιγμένο από εμένα.
    Το συμπέρασμα είναι ότι άμα ξέρεις να ανοίγεις φύλλο η μηχανή μόνο μπελάς είναι.
    Καλό Σ/Κ με γλέντι.

    ReplyDelete
  6. Deli,με δόσεις η ανάρτηση χιχι...
    Νοστιμότερη πίτα απ΄αυτή με τα άγρια χόρτα δεν υπάρχει!
    Παρομοίως δεν έμαθα ποτέ να ξεχωρίζω τα άγρια χόρτα και δεν έχουμε και λαϊκή εδώ.
    Καλό Σ/Κ αποκριάς-φιλιά!

    ReplyDelete
  7. Η αγαπημένη μου πίτα, μιααααμμ!!!
    Καλό Σαββατοκύριακο Κικίτσα!

    ReplyDelete
  8. Φοβερή πίτα έφτιαξες Κική μου και πολύ ...ανθεκτική στο χρόνο :)))
    Έρχομαι να συμφωνήσω μαζί σου και με την Ξανθή, πως άμα κατέχεις την τέχνη του πλάστη, η μηχανή πάει στο πατάρι :)
    Εκεί έχω βάλει και τη δική μου!
    Φιλιά πολλά
    Καλή Αποκριά

    ReplyDelete
  9. Ποτέ δε λέω όχι σε σπιτική χορτόπιτα. Το 2013 που θα ποστάρεις την επόμενη μπορεί να έχω μάθει και εγώ να ανοίγω φύλλο, χα,χα, χα.

    ReplyDelete
  10. Γύρισα σήμερα απο την Λαική με ενα καλάθι χόρτα, και ΣΚΕΦΤΌΜΟΥΝΑ τι χορτόπιτα να φτιάξω..και νάσαι!!πάνω στην ωρα!!!Ουτε παραγγελία να στην ειχα κάνει!!!
    Να σου πω επίσης οτι οι μπριτζόλες με το πορτοκάλι...εξαφανίστηκαν ,και μου εμειναν τα..κοψίδια..Νάσαι καλά kiki !!!!!!

    ReplyDelete
  11. Εχει μια χρονική καθυστέρηση η πίτα ε? χιχι.
    Δεν πειράζει εμείς έχουμε υπομονή.
    ΄Καλά να περάσεις το σκ

    Φιλιά

    ReplyDelete
  12. Μ΄αρέσουν οι πίτες φούρνου.Και οι δικές σου δείχνουν λαχταριστές. Έχω το μηχάνημα για το φύλλο αλλά το χρησιμοποιώ μόνο για τα ξεροτήγανα. Η μάνα μου έχει αποδειχτεί πιο σύγχρονη από μένα σ΄αυτό το ζήτημα :-). Δεν το έχω βολευτεί.Προτιμώ το ξιλικάκι μου
    :-)

    ReplyDelete
  13. Oi πιτες ειναι το πιο αγαπημενο μου εδεσμα ιδιως χορτοπιτες η ακομη καλυτερα χορτοτυροπιτες...Αυτη φαινεται τοσο λαχταριστη θα το προσπαθησω.Αν και νεα νοικοκυρα προσπαθω να ανοιγω δικο μου φυλλο.Μου εχουν πει το καλυτερο για πιτες ειναι το 55% αλλοι το για ολες τις χρησεις εσεις ποιο προτεινετε?

    ReplyDelete
  14. Κάθε φορά που κάνω μια πίτα, αγοράζω το φύλλο. Ξέρεις τώρα, από βαρεμάρα να την ανοίξω. Άντε θα κάνω την συνταγή σου. Και τα χόρτα θα τα μαζεύω στο βουνό.

    ReplyDelete
  15. Πήτερ, σας χιόνισε πολύ φέτος. Εδώ βρέχει συνέχεια την τελευταία εβδομάδα, αλλά είναι η εποχή τους!

    Δέσποινα ευχαριστώ! Καλά να περάεις!

    Αστέρι, άντε! Και σε 2 χρόνια θα ξαναπλώσεις! χαχα!

    Κωνσταντίνε, μερσί! Χεχε!

    Ξανθή ρα ραβιόλα σου υπέροχα. Και συμφωνώ περί μηχανής και χεριου. Κι εγώ σπάνια τη χρησιμοποιώ!

    ReplyDelete
  16. Ελένη εγώ μάζευα μικρη αλλά πού να θυμάμαι; Πρέπει να με μάθει κάποιος!

    Έλενα επίσης!

    Γιώργο συμφώνησα με την Ξανθή, θα συμφωνήσω και μαζί σου!

    Κατερίνα! χαχα! Θα έχεις μάθει νωρίτερα καλέ!

    ReplyDelete
  17. Ριρη κι εγώ με πορτοκάλι τις έκανα χτες! Και του χρόνου!

    Μάριον ξέρεις...Λέω τωρα θα τη βάλω, τώρα θα τη βάλω, φτιάχνω κάτι άλλο και μετά μένει! χαχα!

    Vita από κει είχα πάρει τη μηχανή, αλλά σπάνια τη χρησιμοποιώ!

    Νατάσσα, το σκληρό αλεύρι είναι ό,τι πρέπει για να ξεκινήσει και να έχεις ένα καλό φύλλο! καλή επιτυχία!

    Ελλάδα αξίζουν τα χορταράκια το φτιαχτό φύλλο! Καλή επιτυχία!

    ReplyDelete
  18. Διάφορα αρωματικά χόρτα και σπιτικό φύλλο τι καλύτερο!!! Στις στριφτές πίτες δεν πετυχαίνω το ψήσιμο. Αλλού είναι εντάξει και αλλού άψητη η πίτα. Κάνεις κάτι ιδιαίτερο ή φταίει ο φούρνος γκαζιού μου (και εγώ)?

    ReplyDelete
  19. Μ αρέσει η ..οργανωτικότητά σου και ο προγραμματισμός σου.. Σπαρταριστά!
    Είμαι βέβαια περί του λαχταριστού της χορτόπιτας.. Τις στριφτές κι εγώ ποτέ μου δεν τις πέτυχα καλά. Ή που θα μου μαζευτεί πολύ το φύλλο ή που θα κάνουν σχήμα..άσε! ή που θ ανοίξουν.
    Φιλιά

    ReplyDelete
  20. Χορτοπιτα αγαπημενη.Φυλλο ανοιγω κι εγω στο τραπεζι.Ειχα παρει μηχανη, που καταφερα να χαλασω την πρωτη φορα που πηγα να φτιαξω φυλλο.

    ReplyDelete
  21. Πολύ ωραίες αυτές οι στριφτοπιτούλες Κική και η γέμιση η πιο νόστιμη που μπορεί να γίνει με τα χορταράκια.
    Εγώ δεν ξέρω αν έχεις καταλάβει τρελαίνομαι για τέτοια, αλλά χόρτα δεν ξέρω να μαζεύω ή βαριέμαι (μάλλον το δεύτερο).Έχω κι εγώ τέτοια μηχανή αλλά την χρησιμοποιώ σπανίως, βολεύει όμως το σχήμα του φύλλου για τις στριφτόπιτες. Την επόμενη φορά λοιπόν φτιάχνω στριφτόπιτες.
    Φιλιά και καλή βδομάδα.

    ReplyDelete
  22. Αγγελική, ο φούρνος σου!

    Ρεγγίνα, καλέ εγώ είμαι τέρας οργανωτικότητας. Απλά, έφτιαχνα κάτι άλλο και πήγαινε όλο και πιο μακριά η ανάρτηση, οπότε πέρναγε η εποχή της! χαχα! Για το φύλλο θέλει απλά προσοχή στο πάχος.

    Δημιουργία, εγώ από την αρχή, έσπασα την πεταλούδα που σφίγγει τη μηχανή στο τραπέζι...

    Μαρία, κι εγώ μόνο στις στριφτές θυμαμαι τη μηχανή, αλλά μου αρέσει που την εχω! ;-)

    ReplyDelete
  23. Μα τι υπεροχες που φαινονται μου ερχεται να αρπαξω μια απο τη φωτο.Πολυ σωστο νομιζω που εκανες τοσο λεπτο φυλλο νομιζω στις συγκεκριμενες στριφτες παει πολυ.Το προβλημα ειναι ποιον θα ψησω να μου ανοιξει φυλλο?Η μαμα μου ειναι μακρυα,η πεθερα δεν ειναι της μαγειρικης:-).Αν δεν ψησω τη γιαγια με κοβω να την κανω αμεσως μολις αγορασω φυλλο!!!

    ReplyDelete
  24. Μπορείς να ανοίξεις μόνη σου! Δεν είναι τόσο δύσκολο! Μια ιδέα είναι να ξεκινήσεις!

    ReplyDelete