Χορτόπιτα ΙΙ

Λοιπόν, όπως ξέρετε, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Και η ιστορία έχει ως εξής:
Το ποστ αυτό είναι παλιό. Πολύ παλιό. Περίμενε στο συρτάρι πολύ καιρό να βγει. Κάθε φορά που βάζω ποστ για χορτόπιτα ή για πίτα με χειροποίητο φύλλο, επειδή το ποστ δεν συμπίπτει απαραίτητα με την ημέρα παρασκευής του φαγητού, μετά πιάνω τον εαυτό μου να τρέχει να βρει χόρτα για πίτα. Και είμαι σίγουρη, οτι αφού ανεβάσω αυτό το ποστ, θα τρέχω στη λαϊκή για να βρω άγρια χόρτα, αφού η ανεπρόκοπη δεν έχω μάθει ΑΚΟΜΑ να μαζεύω μόνη μου...
Στο μεταξύ, εμείς έχουμε μια λαϊκή εδώ, η οποία είναι 3 φορές την εβδομάδα, είναι θεωρητικά μακριά από το σπίτι μου, με αποτέλεσμα να μην πηγαίνω ποτέ. Εκτός από όταν ψάχνω χόρτα για χορτόπιτα. Οπότε, καταλάβατε πού θα είμαι το Σάββατο το πρωί ε;

Η χορτόπιτα, όπως και την άλλη φορά, έγινε με φύλλο που το άνοιξα στο μηχάνημα. Αυτή τη φορά, έκανα μερικές αλλαγές και έγινε πολύ καλύτερη. Επίσης χρησιμοποίησα νισεστέ και στο μηχάνημα, για να μην κολλάει το φύλλο. Να σας πω βέβαια, ότι από τότε που έγραψα αυτή τη συνταγή, δεν ξανάνοιξα φύλλο στο μηχάνημα αλλά μόνο στην ωραιότατη ταβλίτσα που έχω πάρει.

Χορτόπιτα ΙΙ
Υλικά
1.400 γρ. χόρτα από τα οποία έμειναν κοντά στα 1.200 γρ. μετά το καθάρισμα (λάπατα, πολλά μυρώνια, 1 μάτσο μάραθος, λίγες καυκαλίθρες, λίγοι ζωχιοί, λίγες λαψάνες)
5-6 κρεμμυδάκια φρέσκα κομμένα σε ροδέλες
200 γρ. φέτα
100 γρ. παρμεζάνα χοντροτριμμένη
αλατοπίπερο
1 φλυτζάνι τσαγιού (όχι μεγάλο) λάδι

Για το φύλλο
2 κούπες τσαγιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις
3 κ. σ. λάδι
2 κ. σ. ξύδι
1 κ. γ. αλάτι
½ κούπα τσαγιού χλιαρό νερό

Εκτέλεση
Τα χόρτα ήταν καθαρισμένα από την καλή κυρία που τα πουλούσε. Τα έκοψα, πέταξα τα σκληρά κομματάκια τους, τα έπλυνα και τα σούρωσα.
Τα σωτάρισα στο λάδι και τα άφησα να βράσουν για λίγη ώρα προσθέτοντας νερό όποτε χρειαζόταν. Έβρασαν αρκετά λεπτά γιατί τα κοτσανάκια τους ήταν σκληρά.
Τα άφησα να πιουν εντελώς τα υγρά τους και το νερό που είχα προσθέσει, να κρυώσουν εντελώς, και πρόσθεσα αλατοπίπερο και τα τυριά.

Η ζύμη έγινε πάλι με το μηχάνημα. Για το χειρισμό του μηχανήματος και την παρασκευή της ζύμης, μπορείτε να δείτε το παλιό ποστ.
Έκοβα ζύμη σε μέγεθος αυγού και το περνούσα 2 φορές από την κάθε σκάλα ξεκινώντας από το 1 έως το 5. Εκείνο που έκανα και δεν είχα κάνει την άλλη φορά, ήταν ότι πασπάλιζα με νισεστέ σε ένα σουρωτηράκι το μηχάνημα, για να μην κολλάει η ζύμη καθώς την πέρναγα από τις σκάλες. Έκανε τη δουλειά παιχνιδάκι!
Αυτό που θα κάνω την επόμενη φορά αν κάνω πάλι πίτα με το μηχάνημα, θα σταματήσω στη σκάλα 4 γιατί τελικά βγαίνει πολύ λεπτό το φύλλο. Μερικά φύλλα αυτή τη φορά τα έκανα στην 4. Στην παρακάτω φωτό, τα φύλλα που έγιναν στην σκάλα 5 (στο πιο λεπτό δηλαδή), φαίνονται, γιατί έγιναν τόσο λεπτά σαν διάφανα και ήταν εύκολο να ανοίξουν.

Βγήκαν 8 πίτες-σαλιγκαράκια και πήρε όλο το υλικό. Ούτε μετρημένα να τα είχα.
Ψήθηκε στους 190-200 βαθμούς για 40-50 λεπτά.
Ήταν πολύ νόστιμη και πιο πικάντικη από την προηγούμενη επειδή είχε πιο πολύ πιπέρι και παρμεζάνα.

Το μηχάνημα στο τέλος ήταν γεμάτο νισεστέ. Καθαρίστηκε με ένα πινέλο κουζίνας και στεγνό πανί.

Το ποστ αυτό, είναι 2 χρονών. Τώρα που θα ξαναπάρω χόρτα, θα φτιάξω χορτόπιτα, θα τη φωτογραφήσω και θα την ποστάρω το 2013. Μετά θα ξαναπάρω χόρτα και θα ανεβάσω τη συνταγή το 2015 και πάει λέγοντας. Μέχρι τότε όμως, ας διασκεδάσουμε αυτό το σκ. Τι στο καλό; Αποκριές ήρθαν! Και μην ξεχάστε οι ντόπιοι: αύριο μαγειρεύω και στο "Στιγμές"! Καλά να περάσετεεεεε!!!!